Σε εφαρμογή το σχέδιο με κωδική ονομασία
— oldschoolfileles (@oldfileles) August 5, 2025
«poutana_ola» pic.twitter.com/Xen9bezLB5
Απορώ, ο Μπιμπι δεν διαβάζει Ακρίτα, γράφει στ' αρχίδια του τον Αρβανίτη, την Μποφίλιου, τον Πίπη; Ακόμη και τον Χάρη Δούκα; Σε πα ποσίμπλ! ΥΓ. Ρουθούνι να μην μείνει από τα φιλότουρκα τζιχαντιστικά καθάρματα. pic.twitter.com/roXBw80v6L
— Φαήλος Κρανιδιώτης (@failosK) August 6, 2025
Του ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ
Ο Νετανιάχου δεν είναι παίκτης που μπλοφάρει ούτε πολιτικός που ρίχνει πυροτεχνήματα για να εκφοβίσει ή για να διαπραγματευτεί. Η πορεία του αποδεικνύει πως ό,τι λέει το κάνει πράξη.
Μένει να φανεί πώς εξειδικεύεται η πρόθεσή του ο ισραηλινός στρατός να καταλάβει πλήρως ολόκληρη τη Γάζα.
Είναι μια τακτική κίνηση για να βγει από το επιχειρησιακό και επικοινωνιακό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει το Ισραήλ;
Ή μήπως είναι μια στρατηγική κίνηση για την προσάρτηση της Γάζας και την επιστροφή στο status quo ante του 2005;
Υποθέτω ότι η απόφασή του έχει την έγκριση του Ντόναλντ Τραμπ, καθώς ανεβάζει το πρόβλημα σε άλλο επίπεδο.
Ανεξαρτήτως του στρατηγικού στόχου, η τακτική κίνηση κατάληψης ολόκληρης της Γάζας έχει σημαντικά ρίσκα.
Θα μου πείτε, πολιτική χωρίς ρίσκα δεν υπάρχει και οι ηγέτες του Ισραήλ διακρίνονται σε αυτόν τον τομέα. Παράγουν γεγονότα, δεν σέρνονται πίσω από αυτά.
Στην προκειμένη περίπτωση το κυριότερο είναι τι θα γίνει με τους ομήρους. Μια ολοκληρωτική στρατιωτική επιχείρηση θα θέσει τη ζωή τους σε κίνδυνο, καθώς μπορεί να αποτελέσουν παράπλευρες απώλειες ή να δολοφονηθούν από τους τρομοκράτες.
Αυτό είναι το ένα σημαντικό ρίσκο. Το άλλο είναι τι θα γίνει με τους εξαθλιωμένους αμάχους. Προφανώς οι ένοπλοι της Χαμάς δεν θα παραδοθούν, θα συνεχίσουν να αντιστέκονται κρυμμένοι μέσα στο πλήθος και είναι ένα σοβαρό ενδεχόμενο να βρεθεί η διεθνής κοινή γνώμη μπροστά σε ένα λουτρό αίματος αμφιβόλου επιχειρησιακής αποτελεσματικότητας.
Ολα αυτά προφανώς τα έχουν συνυπολογίσει ο Ισραηλινός πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του και υποθέτω, σαν καλοί παίκτες, έχουν και μια στρατηγική εξόδου αν τα πράγματα δεν κυλήσουν όπως τα έχουν σχεδιάσει. Ομως, το βασικότερο σημείο του σχεδιασμού τους είναι η δημόσια κατάθεση της προοπτικής που έχουν για τη Γάζα.
Θα την προσαρτήσουν στο Ισραήλ και θα την εποικίσουν;
Το δυσβάστακτο οικονομικό κόστος της ανασυγκρότησης της περιοχής θα μπορέσει να το αναλάβει το Ισραήλ;
Και ποιο θα είναι το πολιτικό και επιχειρησιακό κόστος κατοχής μιας περιοχής όπου κατοικούν 2.000.000 Παλαιστίνιοι;
Με κάθε βεβαιότητα η προσάρτηση ως στρατηγική επιλογή θέτει τέρμα σε οποιαδήποτε, έστω μακροπρόθεσμη, προοπτική ειρηνικής διευθέτησης του Παλαιστινιακού.
Υπάρχει όμως και το σενάριο η Γάζα, αφού καταληφθεί από τον ισραηλινό στρατό, στη συνέχεια...
να αποδοθεί είτε στην Παλαιστινιακή Αρχή είτε στη διοίκηση ομάδας αραβικών κρατών, ώστε η ανοικοδόμησή της να γίνει υπό την επιστασία τους.
Τέτοια προοπτική, με το σημερινό υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ, τη βρίσκω μάλλον απίθανη. Φυσικά καθοριστικό ρόλο στο μέλλον της Γάζας θα διαδραματίσει ο Αμερικανός πρόεδρος, ο οποίος όμως στο πρόσφατο παρελθόν είχε μιλήσει για μια Γάζα χωρίς Παλαιστινίους.
Ο ασκός του Αιόλου που άνοιξε στις 7 Οκτωβρίου 2023 –αυτό ποτέ δεν θα πρέπει να το ξεχνάμε–απελευθέρωσε δυνάμεις ικανές για τα πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου