"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΘΝΙΚΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Η Βουλή όπως την αγαπήσαμε

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ηταν μια γυναικεία φωνή που πεταγόταν από τα ορεινά της Βουλής όσο μιλούσε ο κ. Μητσοτάκης. Γνώριμη φωνή, που σε περιέβαλλε με τη θαλπωρή της νοσταλγίας. 

Ο κ. Τασούλας, αντιλαμβανόμενος τη σημασία που έχει η φωνή για την εθνική μας μνήμη, την παρότρυνε: «Κυρία Κωνσταντοπούλου, πιο δυνατά. Δεν ακούγεστε». 

Η έκκλησή του εισακούσθηκε και στην επόμενη παρέμβασή της εκείνη πρόσθεσε ένταση. Oμως και η ανθρώπινη φωνή έχει τα όριά της, ακόμη κι αν είναι της κ. Κωνσταντοπούλου. Με αποτέλεσμα να μην καταλάβω τι έλεγε στον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος συνέχισε απτόητος την ομιλία του. Hταν ένα από τα επεισόδια στην τριήμερη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας, που με καθησύχασε. Η αλήθεια είναι ότι τους τελευταίους μήνες είχα αρχίσει να φοβάμαι πως η δημοκρατία μας έχασε το νεανικό της σφρίγος, τη γοητευτική της κακοφωνία. Προχθές ξαναβρήκαμε όλοι, όσοι ενδιαφερθήκαμε να παρακολουθήσουμε τις συνεδριάσεις –από την τηλεόραση εννοείται– τη Βουλή που αγαπήσαμε.

Την ευκαιρία μάς την έδωσε η ομιλία του κ. Μητσοτάκη. Μιλάει ο πρωθυπουργός της χώρας. Σου αρέσει δεν σου αρέσει που είναι πρωθυπουργός, όμως είναι πρωθυπουργός. Η ομιλία του έχει ως κεντρικό θέμα μια εθνική τραγωδία. Προ ημερών δεν εμφανίστηκε στη Βουλή, στη συζήτηση του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής. Τον εγκάλεσες γι’ αυτό. Και τώρα τον έχεις απέναντί σου, για να σου εξηγήσει τις θέσεις του και τους χειρισμούς της κυβέρνησής του και των υπευθύνων για την τραγωδία. Τις προηγούμενες ημέρες σού έχει δοθεί η ευκαιρία να εκθέσεις τις δικές σου απόψεις. Μίλησες για μπάζωμα, για συγκάλυψη και βάφτισες την τραγωδία σε δολοφονία. Χωρίς να αντιλαμβάνεσαι με τα ελάχιστα ελληνικά σου ότι η δολοφονία προϋποθέτει δόλο.  

Ο Βελόπουλος το απέδωσε στο λαθρεμπόριο υλικών των εμπορικών σιδηροδρόμων. Ο πρωθυπουργός οφείλει να γνωρίζει τι περιέχουν τα βαγόνια ή τα κοντέινερ που φτάνουν στα λιμάνια;  

Oμως επειδή αισθάνεσαι ότι όλα αυτά δεν φτάνουν, θεωρείς υποχρέωσή σου να τα διανθίσεις με παρεμβάσεις στη διάρκεια της ομιλίας του. Με αποτέλεσμα να διαγωνίζεσαι στην τέχνη της κακοφωνίας.  

Η καλύτερη εικόνα της κακοφωνίας: η κυρία που μετέδιδε σε νοηματική έχει παραδώσει τα όπλα και περιμένει να τελειώσει ο θόρυβος για να συνεχίσει ο κ. Μητσοτάκης.

Δεν είμαι πολιτικός αναλυτής. Μην περιμένετε από μένα να σας πω ποιος είναι ο κερδισμένος και ποιος ο χαμένος από την πρόταση δυσπιστίας. Ως παρατηρητής των ηθών μας, το μόνο που έχω να πω είναι ότι...

 

 η δημοκρατία μας παραμένει πιστή στις παραδόσεις της. Και χωρίς να θέλω να αθωώσω την κυβέρνηση από τις κακοτεχνίες της, δεν μπορώ να μην εντοπίσω το πρόβλημα στην αντιπολίτευση. Στην αδυναμία της να οργανώσει έναν αποτελεσματικό λόγο, μια σοβαρή εναλλακτική πρόταση για τη διαχείριση της χώρας. Η τριήμερη συζήτηση στη Βουλή αυτό έδειξε, δυστυχώς.



Δεν υπάρχουν σχόλια: