Σχετικά με την Παιδεία. Σχετικά με αξιοκρατία. Σχετικά με την εισαγωγή υποψήφιων στα πανεπιστημιακά ιδρύματα.
Ποια πρέπει να είναι τα κριτήρια; Αυστηρά; Πολύ αυστηρά; Ελάχιστα; Καθόλου;
Τι συμβαίνει εν Ελλάδι; Το γνωστό. Δύσκολα μπαίνουν, εύκολα μένουν.
Τι συμβαίνει σε πολλές ευρωπαικές χώρες; Εύκολα μπαίνουν, δύσκολα μένουν.
Γιατί αυτό;
Για έναν απλό λόγο. Θέλεις; Μπορείς; Ωραία σου δίνω την ευκαιρία αλλά στη συνέχεια αν δεν αντέξεις, αν δεν στρώσεις τον πισινό σου να διαβάσεις τότε με την πρώτη κουτουράδα φεύγεις
Υπό κανονικές και στοιχειωδώς ομαλές συνθήκες η εισαγωγή φοιτητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έπρεπε να ήταν αποκλειστική αρμοδιότητα των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Με δύο τρόπους.
Ο πρώτος οι βαθμοί που έχει συγκεντρώσει κάθε μαθητής στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου.
Ο δεύτερος η συνέντευξη κάθε ενδιαφερόμενου από επιτροπή καθηγητών
Ετσι με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Και αναβάθμιση του επιπέδου των δύο τελευταίων τάξεων του Λυκείου. Και αναβάθμιση της προσωπικότητας κάθε μαθητή. Γνωρίζω συγκεκριμένη περίπτωση μαθήτριας που είχε αριστεύσει στις εξετάσεις του International Baccalaureate, που κατάφερε να εξασφαλίσει συνέντευξη για την εγγραφή της στην Οξφόρδη και που στο τέλος, μετά από εξαντλητική κουβέντα η επιτροπή των καθηγητών της έδειξε, ευγενέστατα, την πόρτα της εξόδου
Γιατί;
Μα επειδή το κορίτσι ήταν τέρας απομνημόνευσης. Επειδή κριτήριο των Πανελλαδικών είναι η απομνημόνευση. Και επειδή για την επιτυχία σ αυτές τις Πανελλαδικές δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη η συγκρότηση, τα ενδιαφέροντα και εν γένει οι μορφωτικές, εξωσχολικές δραστηριότητες των μαθητών. Με απλά λόγια όλα μα όλα έχουν να κάνουν με την απομνημόνευση. Κατά τα άλλα τίποτα
Ποια είναι τα άλλα; Η κρίση, τα κριτήρια, οι ευρύτερες γνώσεις, οι εξωσχολικές δραστηριότητες, η προσωπικότητα των μαθητών.
Καλύτερη μνήμη, μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας. Ο θρίαμβος της παπαγαλίας. Αυτό το κέντρο βάρους της ελληνικής Παιδείας. Ο παπαγάλος Γι αυτό η Ελλάδα το βασίλειο των φροντιστηρίων. Για πες μου παιδάκι μου ποιος είναι ο Γιώργος Σεφέρης; Α για μια στιγμή. Μήπως είναι τραγουδιστής; Ηθοποιός; Πολιτικός; Δεν θυμάμαι!
Το Υπουργείο Παιδείας, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να ασχοληθεί, αποκλειστικά με τους εξής τομείς:
Τον εκσυγχρονισμό των μαθητικών βιβλίων. Να συγχρονιστεί με τις σημερινές ανάγκες της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Με τις τεχνολογικές υποδομές.
Και με την επάρκεια και την αξιολόγηση δασκάλων και καθηγητών.
Και κάτι ακόμα. Αν και συνταγματικά είναι απαγορευτικό, εντούτοις θα έπρεπε στον ορίζοντα να διαμορφωθεί ένα διαφορετικό μισθολογικό καθεστώς. Γιατί όταν ο μισθός του κάθε καθηγητή κυμαίνεται από οκτακόσια μέχρι χίλια euro, τότε και αντίστοιχης ποιότητας Παιδεία θα λάβουν και οι μαθητές. Πως το λένε στον καπιταλισμό; Οσο περισσότερο αξίζεις τόσο περισσότερα περισσότερα λαμβάνεις. Αν δεν αξίζεις πενταροδεκάρες θα εισπράττεις
Η τριτοβάθμια εκπαίδευση αποκλειστική αρμοδιότητα των Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Τόσο απλό. Με κριτήρια όχι μόνο παπαγαλία αλλά κυρίως το ευρύτερο μορφωτικό επίπεδο, τις ευρύτερες γνώσεις και τις εξωσχολικές δραστηριότητες των υποψήφιων φοιτητών.
Με απλά λόγια ...
ευκολότερα μπαίνεις δυσκολότερα μένεις. Αν δεν στρώσεις τον πισινό σου να διαβάσεις και να μάθεις, τότε άντε παιδάκι μου απ εδώ!
Θέλουμε καλύτερη Παιδεία και καλύτερους επιστήμονες;
Τότε ευκαιρία να καταργήσουμε, ολοσχερώς, την παπαγαλία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου