Του Βασίλη Νέδου
(...) Ο διάλογος για την κατάσταση στις ΗΠΑ μονοπωλεί το ενδιαφέρον των συζητήσεων.
Ωστόσο, λίγος έως ελάχιστος λόγος γίνεται για το πρόσωπο που είναι lame duck τους τελευταίους μήνες και έχει πολύ πιο κρίσιμο και άμεσο ρόλο να διαδραματίσει στα ευρωπαϊκά και ελληνικά πράγματα: την καγκελάριο της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ.
Η κ. Μέρκελ βρίσκεται στην έξοδο από την καγκελαρία για σχεδόν έναν χρόνο και η κατάσταση αυτή αναμένεται να διαρκέσει για τουλάχιστον ακόμη έναν, αν υπολογιστεί η περίοδος που απαιτείται για τις εκλογές, αλλά και για τις πάντα βραδείες διαπραγματεύσεις για τη συγκρότηση κυβερνητικού συνασπισμού.
Οσο και αν καμώνονται κάποιοι ότι στο τέλος της ημέρας δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για τα αμιγώς ελληνικής φύσεως ζητήματα αν στο Βερολίνο υπάρχει ισχυρή κυβέρνηση ή όχι, μια ματιά στην αδυναμία της Γερμανίας να επιβάλει την άποψή της σε ζητήματα όπως το Ταμείο Ανάκαμψης για την πανδημία, από το οποίο και η Αθήνα αναμένει σημαντικούς πόρους για τους επόμενους μήνες, είναι ενδεικτική.
Ας μη γελιόμαστε, δίχως το Βερολίνο σε λειτουργική κατάσταση η Ευρώπη είναι πρακτικά αδύνατον να αποκτήσει κάποιον προσανατολισμό, ακόμα και στα ζητήματα που θεωρητικά η Γερμανία εμφανίζεται μάλλον διστακτική, όπως η εξωτερική πολιτική και η άμυνα, που τόσο πολύ συζητιούνται τελευταία στην Ελλάδα.
Εν Αθήναις γίνεται, επίσης, συνέχεια λόγος για τον ρόλο που διαδραματίζει η Γαλλία. Το γεγονός είναι αδιαμφισβήτητο. Ομως η Γαλλία, όποια και αν είναι η βούληση του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, δεν μπορεί να ηγηθεί μόνη της.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, ο ρόλος αυτός αναλογεί στην πάντα απρόθυμη Γερμανία.
Τα τελευταία 15 χρόνια η Ελλάδα πέρασε μια σειρά από κρίσεις. Ολες με τη Μέρκελ, ανεξαρτήτως πολιτικού «καιρού» στην Αθήνα. Ποιος θα είναι ο διάδοχός της είναι ίσως...
πολύ σημαντικότερο από το ποιος θα είναι υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ ή σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Τζο Μπάιντεν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου