ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ Διαδικτυακή ανάρτηση
Ιπταμένου της πολεμικής Αεροπορίας μας
«Δεν είμαι ημίθεος, δεν είμαι άτρωτος. Έχω τις ανασφάλειές μου.
Μπορεί να μην είμαι σε θέση να ζητήσω από την έρμη την Πατρίδα κάτι το
καλύτερο για μένα, για τα παιδιά μου, μπορεί να μην είμαι καν ικανός για
αυτά που παίρνω!
Καημένη Πατρίδα, έχεις όλους τους άχρηστους στην πλάτη
σου έχεις κι’ εμένα.
Μπορεί να ήξερα πόσο επικίνδυνο και ανούσιο, ίσως
και άχρηστο για πολλούς εκεί κάτω, να είναι αυτό που κάνω.
Ίσως και να έχουν δίκιο.
Βλέπεις εγώ δεν κατεβάζω διακόπτες, εγώ δεν
οδηγώ λεωφορείο με 50 ψυχές, εγώ δεν βγάζω φωτοτυπίες στα βουλευτικά
έδρανα ένα χειμωνιάτικο βράδυ του Γενάρη στη ζεστασιάς της Βουλής!
Μπορεί και εγώ να μην έχω να πληρώσω τα κοινόχρηστα, αλλά εσάς δεν σας
ενδιαφέρει. Μπορεί να μην έχω να πληρώσω το χαράτσι για το πατρικό του
χωριού μου, αλλά εσάς δεν σας ενδιαφέρει. Ούτε και πρέπει!
Εγώ όμως πρέπει να αδειάσω το μυαλό μου, να κλειδώσω το υποσυνείδητο,
να μη σκεφτώ ότι με περιμένουν και εμένα στο σπίτι μου, όπως τόσους και
τόσους άλλους, που δεν γύρισαν ποτέ πίσω, από μία ακόμη καθημερινή
αποστολή.
Ίσως και κάποιοι να πουν:
Εγώ όμως δεν
πετάω γι΄ αυτούς.
Πετάω για τον πατέρα μου που καμαρώνει στην άκρη στο
χωράφι, όταν πετούν τα μαχητικά μας.
Πετάω για το παιδί στη Φλώρινα, που
περπατάει στο χιόνι να πάει στο σχολείο του.
Πετάω για τον Παπά μας,
που κάνει χιλιόμετρα να κάνει Ανάσταση με τους τσοπαναραίους στο ύψωμα
της Παναγιάς!
Πετάω για τον ψαρά, που βγήκε στις 4 το πρωί με την
ψαρόβαρκα να φέρει το μεροκάματο στη φαμελιά του.
Πετάω για τον
δασκαλάκο, που πληρώνει από την τσέπη του τις φωτοτυπίες στα Άγραφα της
Καρδίτσας.
Γι’ αυτούς πετάω!
Για να μπορούν να κάνουν αυτό που χρόνια κάνουν, για να κρατάνε την
Πατρίδα μας ζωντανή!
Ούτε αυτοί, ούτε εγώ θα ζητήσω υπερωρίες, γιορτές
και Κυριακές. Γιατί εγώ πετάω για την Πατρίδα μου!
Πετάω για τους δικούς
μου ανθρώπους, αυτούς που γλεντάνε με την ψυχή τους, ζουν για μια
στιγμή και όταν πεθαίνουν ξεπροβοδίζουν τους δικούς τους ανθρώπους με
τραγούδια και εύχονται καλή αντάμωση!
Ίσως κάποιο πρωί, όταν κοιτάξεις
ψηλά να με δεις. Γιατί εκεί που ισιώνει ο αετός, οι γλάροι δεν πετάνε!»
1 σχόλιο:
Ακρίτα μας των ουρανών,
Ένας εκ των μεγίστων (κατ' εμέ Ελλήνων του 20ου αιώνος, ο Ιωάννης Μεταξάς,
έγραψε: "Κάνε αυτό που πρέπει και ας γίνει ότι θέλει".
Αυτό ακριβώς κάνεις.
Πετάς για πολύ λίγους, για ελαχίστους.....
Εσύ ορθώς κάνεις και συνέχισε να πετάς έστω και για έναν εναπομείναντα.
Όμως ο 2ος νόμος της θερμοδυναμικής είναι αμείλικτος.
Πετάς για ελάχιστους σε ένα "σύστημα" ραγδαίως αυξανομένης εντροπίας.
Σε ένα σύστημα χώρα όπου η συντριπτική πλειονότης των κατοίκων αντιλαμβάνονται
(ασυνηδείτως) εαυτούς ως ανθρακούχες-αζωτούχες ενώσεις κατοικούσες σε συγκεκριμμένες συντεταγμένες μήκους & πλάτους του 3ου εσωτερικού πλανήτη.
Ως εκεί και μηδέν περαιτέρω.
Η μετάβασις από "weak state" σε "failed state" και εκείθεν σε "no state" οσονούπω
(15-20 έτη μέγιστον) συντελείται με ραγδαίους ρυθμούς.
Είναι μη αναστρέψιμη ακρίτα μου η κατάστασις.
Η καυτή ενέργεια από το ακροφύσιο του μαχητικού σου δεν πρόκειται ποτέ να
μετατραπεί εκ νέου σε κηροζίνη. Τόσον απλά.
Υπήρξαν περίοδοι κατά το παρελθόν όπου ο ρυθμός αυξήσεως της εντροπίας είχε σχεδόν μηδενισθεί η και είχε αναστραφεί, εις "πείσμα" του 2ου νόμου:
1910-1914
1936-1941
1967-1973
(Ναί, διάβασε λίγο ιστορία όταν θα είσαι στο ρέντινες και θα αντιληφθείς....)
Από το 73-74 και εντεύθεν "πηγαίνουμε" με φούλ μετάκαυση ακρίτα μου...
Αφουγκράσου και θα ακούσεις το ουρλιαχτό της ροής καθώς το έδαφος πλησιάζει...
Σομαλοποίησις ; Οσμανλίδικο πασαλίκι ; πολυφυλετική μπανανία με θύλακες Ελληνοφώνων ιθαγενών ; ολα αυτά μαζί ;
Δεν έχει σημασία..... τελειώνει το λάδι στο καντήλι μας, ίσως και πρίν την 200ετηρίδα επετείου ως ανεξάρτητον κράτος.
Εσύ συνέχισε να πετάς, κάνε τον αγώνα σου οπιθσθοφυλακής μόνον για τιμή και δόξα.
Οι αζωτούχες-ανθρακούχες ενώσεις εδώ κάτω βλέπουν συρβάϊβορ, άρη, σία και γιώργο... με την γαλήνια αυταρέσκεια του μη ανασχέσιμου αυτόχειρος.
Τά σέβη μου τα ταπεινά και την καλημέρα μου.
Δημοσίευση σχολίου