Έτοιμο
να κακοφορμίσει και πάλι, δημιουργώντας κινδύνους «μόλυνσης» σε όλα τα
Βαλκάνια, είναι το «σπυρί» του αλβανικού εθνικισμού και αλυτρωτισμού,
που αποτελεί πλέον επιλογή του πρωθυπουργού Έντι Ράμα προκειμένου να
ξεπεράσει εσωτερικά προβλήματα και να κυριαρχήσει πολιτικά, συμμαχώντας
με τα πιο ακραία στοιχεία του αλβανικού εθνικισμού.
Ο Έντι Ράμα συχνά έχει προκαλέσει, ειδικά τους
τελευταίους μήνες, όλους σχεδόν τους γείτονες, ενώ τις τελευταίες
εβδομάδες, αφού εξαπέλυσε απειλές εναντίον της ΠΓΔΜ, προκάλεσε τη διεθνή
κοινότητα με δηλώσεις υπέρ της «ενότητας» των αλβανικών πληθυσμών και
στράφηκε και εναντίον της Ελλάδας σε διπλό μέτωπο: Σε ό,τι αφορά τα
θαλάσσια οικοπεδα για έρευνες υδρογονανθράκων αλλά και την υιοθέτηση
των ακραίων ανθελληνικών στοιχείων που στεγάζονται πολιτικά στο κόμμα
των Τσάμηδων.
Η τελευταία δήλωση του αλβανού πρωθυπουργού, μετά τη συνάντηση με τον σέρβο ομόλογό του, ότι η «Αλβανία δεν θα θυσιάσει τα εθνικά της συμφέροντα προκειμένου να έχει σχέσεις καλής γειτονίας με την Ελλάδα», όπου αναγάγει σε εθνικό συμφέρον την αμφισβήτηση και ακύρωση της συμφωνίας που έχει υπογράψει η Αλβανία με την Ελλάδα για τα θαλάσσια σύνορα, αποδεικνύει ότι αποτελεί επιλογή της αλβανικής κυβέρνησης η κλιμάκωση της έντασης με την Ελλάδα.
Με αφορμή τα αιματηρά επεισόδια στο Κουμάνοβο, ο κ. Ράμα προειδοποίησε τα Σκόπια ότι αν δεν αποκαταστήσουν τα δικαιώματα των Αλβανών της χώρας, θα προβάλει βέτο στην ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ. Μια θέση η οποία μπορεί μεν ως έναν βαθμό να εξυπηρετεί την Ελλάδα, που υφίσταται πίεση για να συναινέσει στην ένταξη των Σκοπίων με άλυτο το θέμα της ονομασίας, αλλά η παρέμβαση Ράμα λειτουργεί αποσταθεροποιητικά σε ολόκληρη την περιοχή. Ο αλβανός ηγέτης, με την ηγεμονική πολιτική που ασκεί, έχει ενοχλήσει ακόμη και τους κατ' εξοχήν συμμάχους του, ήτοι την αλβανική κυβέρνηση στο Κόσοβο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Ράμα την περασμένη εβδομάδα πήγε στην Πρίστινα για τα αποκαλυπτήρια προτομής του αλβανού εθνικού ηρώα Ισμαήλ Κεμάλ, όπου έκανε δημόσιο κήρυγμα για την «Ένωση των Αλβανών», αν και προσπάθησε να μαλακώσει το μήνυμα περί «Μεγάλης Αλβανίας» κάνοντας λόγο για «πνευματική και οικονομική ένωση» στο πλαίσιο της ΕΕ. Από την εκδήλωση αυτή δεν είναι τυχαίο ότι απουσίαζαν επιδεικτικά η Πρόεδρος, ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών και οι αρχηγοί των κομμάτων του Κοσόβου…
Στην εθνικιστική αυτή στροφή του Έντι Ράμα χρήσιμο εργαλείο αποδεικνύονται οι ανθελληνικοί κύκλοι, που καλλιεργούν και συντηρούν ζήτημα Τσάμηδων στις ελληνοαλβανικές σχέσεις.
Έτσι, στο αποκορύφωμα ενός πολιτικού φλερτ που έχει αρχίσει τους τελευταίους μήνες, ο κ. Ράμα αποφάσισε να συμπράξει ώστε να εκλεγεί αντιπρόεδρος της Αλβανικής Βουλής ο πρόεδρος του κόμματος των Τσάμηδων Σπετίμ Ιντρίζι, από τους πιο ακραίους ανθέλληνες στα Τίρανα. Η επιλογή αυτή, που οδήγησε σε παραίτηση τον άλλο αντιπρόεδρο της Βουλής, τον πρόεδρο του μειονοτικού κόμματος ΚΕΑΔ Βαγγέλη Ντούλε, προκάλεσε την αντίδραση της Αθήνας, καθώς ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Κ. Κούτρας προειδοποίησε για τις επιπτώσεις που θα έχει η επιλογή αυτή τόσο στις ελληνοαλβανικές σχέσεις όσο και στην ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας.
«Η επιλογή προσώπων που είναι φορείς αλυτρωτικών αντιλήψεων και συνδέονται άμεσα με το αποκρουστικό φασιστικό και ναζιστικό παρελθόν της Ευρώπης, σε υψηλές θέσεις στα ανώτατα θεσμικά όργανα του κράτους, δεν προάγει τη φιλία, τη συνεργασία, τη σταθερότητα και τις σχέσεις καλής γειτονίας μεταξύ των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ούτε, βεβαίως, συμβάλει στην ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας», ανέφερε η δήλωση του κ. Κούτρα.
Ο αλβανός υπουργός Εξωτερικών κ. Μπουσάτι ζήτησε από την Ελλάδα να μην παρεμβαίνει στις εσωτερικές διαδικασίες της Αλβανίας, ενώ το ίδιο το κόμμα των Τσάμηδων επιδόθηκε σε μια άνευ ορίων πολεμική εναντίον της Αθήνας.
Η ανακοίνωσή τους επιχειρεί μια πλήρη παραχάραξη της Ιστορίας, καθώς γίνεται επίκληση του «πατριωτισμού» και της αντιναζιστικής δράσης της «τσαμικής οντότητας» στην Ελλάδα. Επισημαίνει επίσης ότι στον εμφύλιο το τάγμα «Τσαμουριά» και το τάγμα «Αλή Ντέμι» στάθηκε στο «πλευρό αγωνιστών όπως ο Μανώλης Γλέζος, ενώ ο αρχηγός του ΕΔΕΣ Ναπολέων Ζέρβας (στον οποίο αποδίδεται ιστορικά η εκδίωξη των τσάμηδων συνεργατών των Ναζί από τη Θεσπρωτία) χαρακτηρίζεται ως συνεργάτης του ναζισμού. Ως και τον Γεώργιο Ράλλη θυμήθηκαν οι ιθύνοντες του αλβανικού κόμματος, λέγοντας ότι η Ελλάδα κυβερνήθηκε στη δεκαετία του '80 από τον «εγγονό δωσίλογου πρωθυπουργού...».
Όμως, η ακόμη πιο σημαντική κρίση που επιχειρούν να δημιουργήσουν στις ελληνοαλβανικές σχέσεις οι ακραίοι κύκλοι πέριξ του Έντι Ράμα αφορούν την περίφημη Συμφωνία Οριοθέτησης Θαλασσίων Ζωνών μεταξύ των δύο χωρών, που διαπραγματεύτηκε εκ μέρους της Ελλάδας ο πρέσβης Γ. Σαββαΐδης και υπογράφτηκε επί θητείας Ντ. Μπακογιάννη.
Η Συμφωνία αυτή, που βασίστηκε πλήρως στις διατάξεις της Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας, βρέθηκε στο στόχαστρο του κ. Ράμα, που τότε ήταν αρχηγός της αντιπολίτευσης, και με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αλβανίας κηρύχτηκε άκυρη (λόγω παρατυπιών κυρίως στις εξουσιοδοτήσεις των μελών της αλβανικής αντιπροσωπείας). Όταν αργότερα δημοσιοποιήθηκε η απόφαση του Δικαστηρίου, όπου υπήρχαν αναφορές επί της ουσίας της οριοθέτησης και παρέπεμπαν ουσιαστικά σε παράβλεψη βασικών αρχών του Δικαίου της Θάλασσας, αποκαλύφθηκε ότι η προσπάθεια μονομερούς αθέτησης της υπογεγραμμένης συμφωνίας ήταν αποτέλεσμα των τουρκικών παρεμβάσεων.
Η Τουρκία επιδιώκει να αποτρέψει την υιοθέτηση αρχών του Δικαίου της Θάλασσας στις οριοθετήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς αυτό θα δημιουργεί μια δυναμική και ένα κεκτημένο το οποίο δικαιώνει την Ελλάδα και την Κύπρο και απορρίπτει τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η τελευταία δήλωση του αλβανού πρωθυπουργού, μετά τη συνάντηση με τον σέρβο ομόλογό του, ότι η «Αλβανία δεν θα θυσιάσει τα εθνικά της συμφέροντα προκειμένου να έχει σχέσεις καλής γειτονίας με την Ελλάδα», όπου αναγάγει σε εθνικό συμφέρον την αμφισβήτηση και ακύρωση της συμφωνίας που έχει υπογράψει η Αλβανία με την Ελλάδα για τα θαλάσσια σύνορα, αποδεικνύει ότι αποτελεί επιλογή της αλβανικής κυβέρνησης η κλιμάκωση της έντασης με την Ελλάδα.
Με αφορμή τα αιματηρά επεισόδια στο Κουμάνοβο, ο κ. Ράμα προειδοποίησε τα Σκόπια ότι αν δεν αποκαταστήσουν τα δικαιώματα των Αλβανών της χώρας, θα προβάλει βέτο στην ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ. Μια θέση η οποία μπορεί μεν ως έναν βαθμό να εξυπηρετεί την Ελλάδα, που υφίσταται πίεση για να συναινέσει στην ένταξη των Σκοπίων με άλυτο το θέμα της ονομασίας, αλλά η παρέμβαση Ράμα λειτουργεί αποσταθεροποιητικά σε ολόκληρη την περιοχή. Ο αλβανός ηγέτης, με την ηγεμονική πολιτική που ασκεί, έχει ενοχλήσει ακόμη και τους κατ' εξοχήν συμμάχους του, ήτοι την αλβανική κυβέρνηση στο Κόσοβο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κ. Ράμα την περασμένη εβδομάδα πήγε στην Πρίστινα για τα αποκαλυπτήρια προτομής του αλβανού εθνικού ηρώα Ισμαήλ Κεμάλ, όπου έκανε δημόσιο κήρυγμα για την «Ένωση των Αλβανών», αν και προσπάθησε να μαλακώσει το μήνυμα περί «Μεγάλης Αλβανίας» κάνοντας λόγο για «πνευματική και οικονομική ένωση» στο πλαίσιο της ΕΕ. Από την εκδήλωση αυτή δεν είναι τυχαίο ότι απουσίαζαν επιδεικτικά η Πρόεδρος, ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών και οι αρχηγοί των κομμάτων του Κοσόβου…
Στην εθνικιστική αυτή στροφή του Έντι Ράμα χρήσιμο εργαλείο αποδεικνύονται οι ανθελληνικοί κύκλοι, που καλλιεργούν και συντηρούν ζήτημα Τσάμηδων στις ελληνοαλβανικές σχέσεις.
Έτσι, στο αποκορύφωμα ενός πολιτικού φλερτ που έχει αρχίσει τους τελευταίους μήνες, ο κ. Ράμα αποφάσισε να συμπράξει ώστε να εκλεγεί αντιπρόεδρος της Αλβανικής Βουλής ο πρόεδρος του κόμματος των Τσάμηδων Σπετίμ Ιντρίζι, από τους πιο ακραίους ανθέλληνες στα Τίρανα. Η επιλογή αυτή, που οδήγησε σε παραίτηση τον άλλο αντιπρόεδρο της Βουλής, τον πρόεδρο του μειονοτικού κόμματος ΚΕΑΔ Βαγγέλη Ντούλε, προκάλεσε την αντίδραση της Αθήνας, καθώς ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Κ. Κούτρας προειδοποίησε για τις επιπτώσεις που θα έχει η επιλογή αυτή τόσο στις ελληνοαλβανικές σχέσεις όσο και στην ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας.
«Η επιλογή προσώπων που είναι φορείς αλυτρωτικών αντιλήψεων και συνδέονται άμεσα με το αποκρουστικό φασιστικό και ναζιστικό παρελθόν της Ευρώπης, σε υψηλές θέσεις στα ανώτατα θεσμικά όργανα του κράτους, δεν προάγει τη φιλία, τη συνεργασία, τη σταθερότητα και τις σχέσεις καλής γειτονίας μεταξύ των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ούτε, βεβαίως, συμβάλει στην ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας», ανέφερε η δήλωση του κ. Κούτρα.
Ο αλβανός υπουργός Εξωτερικών κ. Μπουσάτι ζήτησε από την Ελλάδα να μην παρεμβαίνει στις εσωτερικές διαδικασίες της Αλβανίας, ενώ το ίδιο το κόμμα των Τσάμηδων επιδόθηκε σε μια άνευ ορίων πολεμική εναντίον της Αθήνας.
Η ανακοίνωσή τους επιχειρεί μια πλήρη παραχάραξη της Ιστορίας, καθώς γίνεται επίκληση του «πατριωτισμού» και της αντιναζιστικής δράσης της «τσαμικής οντότητας» στην Ελλάδα. Επισημαίνει επίσης ότι στον εμφύλιο το τάγμα «Τσαμουριά» και το τάγμα «Αλή Ντέμι» στάθηκε στο «πλευρό αγωνιστών όπως ο Μανώλης Γλέζος, ενώ ο αρχηγός του ΕΔΕΣ Ναπολέων Ζέρβας (στον οποίο αποδίδεται ιστορικά η εκδίωξη των τσάμηδων συνεργατών των Ναζί από τη Θεσπρωτία) χαρακτηρίζεται ως συνεργάτης του ναζισμού. Ως και τον Γεώργιο Ράλλη θυμήθηκαν οι ιθύνοντες του αλβανικού κόμματος, λέγοντας ότι η Ελλάδα κυβερνήθηκε στη δεκαετία του '80 από τον «εγγονό δωσίλογου πρωθυπουργού...».
Όμως, η ακόμη πιο σημαντική κρίση που επιχειρούν να δημιουργήσουν στις ελληνοαλβανικές σχέσεις οι ακραίοι κύκλοι πέριξ του Έντι Ράμα αφορούν την περίφημη Συμφωνία Οριοθέτησης Θαλασσίων Ζωνών μεταξύ των δύο χωρών, που διαπραγματεύτηκε εκ μέρους της Ελλάδας ο πρέσβης Γ. Σαββαΐδης και υπογράφτηκε επί θητείας Ντ. Μπακογιάννη.
Η Συμφωνία αυτή, που βασίστηκε πλήρως στις διατάξεις της Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας, βρέθηκε στο στόχαστρο του κ. Ράμα, που τότε ήταν αρχηγός της αντιπολίτευσης, και με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αλβανίας κηρύχτηκε άκυρη (λόγω παρατυπιών κυρίως στις εξουσιοδοτήσεις των μελών της αλβανικής αντιπροσωπείας). Όταν αργότερα δημοσιοποιήθηκε η απόφαση του Δικαστηρίου, όπου υπήρχαν αναφορές επί της ουσίας της οριοθέτησης και παρέπεμπαν ουσιαστικά σε παράβλεψη βασικών αρχών του Δικαίου της Θάλασσας, αποκαλύφθηκε ότι η προσπάθεια μονομερούς αθέτησης της υπογεγραμμένης συμφωνίας ήταν αποτέλεσμα των τουρκικών παρεμβάσεων.
Η Τουρκία επιδιώκει να αποτρέψει την υιοθέτηση αρχών του Δικαίου της Θάλασσας στις οριοθετήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς αυτό θα δημιουργεί μια δυναμική και ένα κεκτημένο το οποίο δικαιώνει την Ελλάδα και την Κύπρο και απορρίπτει τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Αλβανία έσπευσε τον Μάρτιο να εξαγγείλει διαγωνισμό για την αδειοδότηση οικοπέδων στην Αδριατική και στο Ιόνιο για έρευνες υδρογονανθράκων με στόχο να προλάβει τον εν εξελίξει διαγωνισμό που έχει προκηρυχθεί από την Ελλάδα επί υπουργίας Γ. Μανιάτη.
Το ελληνικό οικόπεδο βορείως της Κέρκυρας, στις κατ' αρχήν (δημοσιευμένες και στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων) συντεταγμένες του, ακολουθεί τη συμφωνημένη οριοθέτηση βάσει της Συμφωνίας του 2008.
Με διαβήματα προς την Ελλάδα, τον ΟΗΕ αλλά και τις ξένες εταιρείες που έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για τις έρευνες στην Ελλάδα, τα Τίρανα προσπαθούν να δημιουργήσουν γκρίζα ζώνη στο Ιόνιο ώστε έτσι να οδηγήσουν εκβιαστικά την Ελλάδα σε συνομιλίες επί τετελεσμένων που θα ανατρέπουν ντε φάκτο τη Συμφωνία.
Οι πρώτες αντιδράσεις της Αθήνας, με την ακύρωση της επίσκεψης του Ν. Κοτζιά στο πλαίσιο της συνάντησης ΥΠΕΞ της Διαβαλκανικής Συνεργασίας και η υποβάθμιση της ελληνικής εκπροσώπησης στη Σύνοδο Κορυφής της Διαβαλκανικής με τη συμμετοχή του ΥΦΥΠΕΞ Ν. Χουντή αντί του Αλέξη Τσίπρα, έστειλαν ένα πρώτο μήνυμα στα Τίρανα. Αλλά αυτό πλέον δεν είναι αρκετό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου