ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: «Ξεπέφτει» το μνημείο στην Αμφίπολη από τα λάθη της Περιστέρη; Όχι δα…

Γράφει η ΑΤΡΟΠΟΣ

Ανεξάρτητα από την έκβαση της ανασκαφής στην Αμφίπολη, η επικεφαλής της, Κατερίνα Περιστέρη, έκανε τέσσερα σημαντικά λάθη αυτούς τους μήνες.

Λάθη που οφείλονται ίσως στην επικοινωνιακή πίεση που ένιωθε, μετά και την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο μνημείο, ή και στην επιθυμία της να μεταφέρει στο κοινό -εντός και εκτός Ελλάδας- τη δική της αισιοδοξία και επιθυμία.

Πρώτον, είπε πολύ γρήγορα ότι ο τάφος ήταν ασύλητος. Και επέμεινε, παρότι όλοι συνάδελφοί της αρχαιολόγοι έλεγαν ότι υπήρχαν σαφέστατες ενδείξεις τυμβωρυχίας.

Δεύτερον, χαρακτήριζε τμήμα της οχύρωσης του μνημείου απέναντι στους τυμβωρύχους, τα ανοίγματα στους τοίχους, όταν οι συνάδελφοί τους τα θεωρούσαν απόδειξη εισβολής τυμβωρύχων.

Τρίτον, υπογράμμιζε σε κάθε ευκαιρία ότι οι τεράστιες ποσότητες χώματος, που αποκαλύπτονταν στο μνημείο, είχαν μεταφερθεί από εκείνους που το ανήγειραν,ως αντίσταση απέναντι στους επίδοξους αρχαιοκάπηλους. Οι άλλοι αρχαιολόγοι εξέφραζαν τη βεβαιότητα ότι το χώμα είχε μπει μετά τις εισβολές και τη σύληση, μέσα από τις τρύπες που είχαν ανοίξει οι τυμβωρύχοι.

Τέταρτον, βιάστηκε να μιλήσει για ύπαρξη θυρώματος, πόρτας δηλαδή, στο τέλος του δεύτερου θαλάμου, που πιθανότατα οδηγούσε στη νεκρική κρύπτη. Πράγμα που δεν υπάρχει σε κανέναν από τους γνωστούς μακεδονικούς τάφους.

Και στα τέσσερα έκανε λάθος. Είναι εντυπωσιακό ότι δεν εκάμφθησαν οι βεβαιότητές της ούτε όταν βρέθηκε 12 μέτρα μακριά, το κεφάλι της μιας Σφίγγας, ούτε όταν αποκαλύφθηκε τσακισμένη η μεγάλη μαρμάρινη πόρτα.

Κανονικά θα έπρεπε να είχε αντιληφθεί εξαρχής ότι οι διαφραγματικοί τοίχοι μπροστά από τις Σφίγγες και από τις Καρυάτιδες, είχαν χτιστεί μετά την οικοδόμηση του μνημείου.
 

Και ότι αυτή ήταν η άμυνα απέναντι στους τυμβωρύχους, που είχαν ήδη λεηλατήσει το μνημείο.

Διότι αν είχαν χτιστεί ταυτόχρονα και αν είχαν σπάσει τα κεφάλια των Σφιγγών από μεταγενέστερους σεισμούς, πώς είναι δυνατόν να πέρασαν το δεύτερο διαφραγματικό τοίχο;
Μήπως…πετώντας;

Με δυο λόγια:  

Ενα ανεκτίμητης αξίας μνημείο κοντεύει «να ξεπέσει» στα μάτια των Ελλήνων, αλλά και εκατομμυρίων ξένων που παρακολουθούν την υπόθεση, επειδή η επικεφαλής της ανασκαφής τροφοδότησε απίθανες προσδοκίες, οι άλλοι αρχαιολόγοι από φθόνο ή από…γνώση τις αμφισβητούσαν καθημερινά περιγράφοντας, όμως, τον πιθανό «ένοικο» του τάφου, και τα ΜΜΕ έστησαν εκεί αντίσκηνο περιμένοντας το «μεγάλο» νέο, που όλο καθυστερούσε…

Και είναι κρίμα και για την ίδια την κυρία Περιστέρη, διότι έχει φέρει στο φως ένα συγκλονιστικό μνημείο. Ακόμη και αν δεν μάθουμε ποτέ ποιος (ή ποιοι) είναι θαμμένος εκεί, η μοναδικότητά του δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν.