"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - ΗΠΑ: Συγγνώμη, παιδιά, τα φάγαμε όλα (Sorry, Kids. We Ate It All.)



Κάποια στιγμή η κρίση -με το κλείσιμο του κράτους- θα τελειώσει. Και κάποια στιγμή τα δύο αμερικανικά κόμματα εξουσίας θα καταλήξουν σε συμφωνία για τους φόρους, τις επενδύσεις και τις συντάξεις. 

Υπάρχει, όμως, ένα αποτέλεσμα αυτών των διαπραγματεύσεων που προεξοφλώ: οι συνταξιούχοι, η Wall Street και τα συνδικάτα όχι μόνον δεν θα πειραχθούν αλλά και τα συμφέροντά τους θα τύχουν πλήρους προστασίας. Διότι εκτός από μια πλήρη κατάρρευση του κράτους, υπάρχει μόνον ένας άλλος παράγοντας που μπορεί να φέρει ουσιαστικές αλλαγές: ένα μαζικό κίνημα για τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, των δημοσίων δαπανών και του συνταξιοδοτικού καθώς και της ασφαλιστικής κάλυψης για την υγεία των υπερηλίκων, που θα οργανωθεί από εκείνους που θα επηρεαστούν τα μέγιστα αν δεν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε και να σχεδιάζουμε μακροπρόθεσμα: τη νέα γενιά.

Είτε το αντιλαμβάνονται είτε όχι, οι δικές μας σημερινές πράξεις θα έχουν τις μεγαλύτερες επιπτώσεις στους νέους. Oταν εμείς, όσοι ανήκουμε στην πρώτη μεταπολεμική γενιά θα έχουμε συνταξιοδοτηθεί –με ρυθμούς της τάξεως των 7.000 και έως και 11.000 ατόμων ημερησίως– και εφόσον δεν μεταρρυθμιστούν τα συστήματα της φορολογίας και της συνταξιοδότησης, η νέα γενιά θα μείνει στον… άσο! 

Δυστυχώς, οι νέοι δεν ασχολούνται με το θέμα. Ή μήπως ναι;

Μια στιγμή! Ποιος είναι αυτός, που μαζεύονται για να ακούσουν οι φοιτητές στα Πανεπιστήμια Berkley, Stanford, Brown, USC, Bowdoin, Notre Dame, NYU; Ποιος είναι αυτός που παροτρύνει τους μελλοντικούς υπερήλικες να ξεκινήσουν ένα κίνημα για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους; 

 Είναι ο Σταν Ντρακενμίλερ, ο διάσημος επενδυτής που έκανε μια περιουσία προβλέποντας την έκρηξη της φούσκας των υψηλού κινδύνου στεγαστικών δανείων, τον οποίο συχνά συνοδεύει ο Τζέφρι Κάναντα, ο πρόεδρος της οργάνωσης Harlem Children’s Zone, της οποίας ο Ντρακενμίλερ είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης.

«Η γενιά μου… ρίξαμε τον πρόεδρο τη δεκαετία του ’60 γιατί δεν θέλαμε τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Σήμερα, ο κόσμος λέει ότι οι νέοι δεν πάνε να ψηφίσουν… ότι οι νέοι δεν νοιάζονται… Ελπίζω ότι θα αρχίσετε να νοιάζεστε μετά τη σημερινή βραδιά! Απειλείστε από έναν ξεκάθαρο κίνδυνο κι εσείς και τα παιδιά που θα αποκτήσετε!» Τάδε έφη Ντρακενμίλερ την περασμένη εβδομάδα, απευθυνόμενος σε ένα κατάμεστο από φοιτητές αμφιθέατρο την περασμένη εβδομάδα, στο πανεπιστήμιο Notre Dame. 

Στην προσπάθειά του να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, ο ίδιος παρουσιάζει σχεδιαγράμματα και αναλυτικούς πίνακες, που, μεταξύ άλλων, προειδοποιούν ότι ενώ ο άνω των 65 ετών πληθυσμός των ΗΠΑ θα αυξηθεί έως το 2050 κατά 100%, εκείνος των εν ενεργεία εργαζομένων που θα πρέπει να χρηματοδοτούν τις συντάξεις των υπερηλίκων θα έχει αυξηθεί μόλις κατά 17%.

Ο Ντρακενμίλερ δεν επιζητεί περικοπές φόρων. Θεωρεί ότι η κοινωνική ασφάλιση αποτελεί μεγάλη επιτυχία καθώς έχει μειώσει τη φτώχεια στην τρίτη ηλικία. Παράλληλα, όμως, πιστεύει ότι ένα μαζικό κίνημα είναι απαραίτητο, ώστε οι νέοι να σταθούν απέναντι στα ιδιαίτερα συμφέροντα και να αναγκάσουν τους πολιτικούς να υιοθετήσουν μεταρρυθμίσεις που θα προστατεύουν και τους νυν αλλά και τους μελλοντικούς συνταξιούχους… 

Παρακολουθήστε την ομιλία του στο πανεπιστήμιο NYU στη διεύθυνση: http://www.youtube.com/ watch? v=fbgIiAnpcPc

Δεν υπάρχουν σχόλια: