Όλη η χώρα ένα κύκλωμα.Θα αρχίσουν να βγαίνουν προς τα έξω κ θα γίνει βραχυκύκλωμα.
— Μιλφέιγ (@emRLwy2EfIUTOmC) February 22, 2021
Απο την συλλογή " μπουρδέλο η Ελλάς"
Toυ ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ
Αξίζει εγκώμιο στον «μαύρο» μελισσοκόμο της Πανεπιστημιούπολης, από τα αδήλωτα μελίσσια του οποίου ξεκίνησε, σύμφωνα με την Πυροσβεστική, η φωτιά της Δευτέρας στου Ζωγράφου.
Του αξίζει, όποιος κι αν είναι, να μνημονεύεται ως Πανέλλην, αφού κατάφερε να ενσαρκώσει με ένα σμπάρο πολλές από τις ιδιαιτερότητες που συνθέτουν την εθνική ιδιοπροσωπία: Είναι και αυθαίρετος και εντός του ασύλου.
Θα μπορούσε κιόλας να είχε πάρει επιδότηση για την παραγωγή.
Θα μπορούσε να έχει ξάδερφο ή κολλητό σε κάποιο Κέντρο Υποδοχής Δηλώσεων, για να τον «γράψει» σε πρόγραμμα ενίσχυσης βιολογικής μελισσοκομίας.
Μπορεί κιόλας να νέμεται τον χώρο του πανεπιστημίου με επαναστατική διάνοια – με την πεποίθηση ότι έχει εγκαταστήσει «αυτοδιαχειριζόμενη» μονάδα πρωτογενούς παραγωγής στη δημόσια γη. Θα είχε έτσι ανανεώσει –και μελώσει– το στερεότυπο της πικρής μεταπολιτευτικής παράδοσης για την ενδοπανεπιστημιακή ανομία.
Ποια ανομία;
Το δικό του «μαγαζί»...
δεν είναι άγριο. Δεν είναι βίαιο.
Το δικό του μπάχαλο είναι γλυκό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου