Κάθε χούντα έχει την αντίσταση που της αρμόζει… pic.twitter.com/f09qwpMujZ
— Ιωσήφ Φουσέ (@JosephFouce) November 3, 2024
Υπάρχουν οι γυναίκες που μάχονται με τη ζωή τους το φασισμό.
— PANOS.P🇬🇷 (@PANOS_Psl) November 3, 2024
Υπάρχουν και τα σουργελα που νομίζουν ότι τον μάχονται. pic.twitter.com/FhWKistcql
Αριστερά μια πραγματική επαναστάτης, δεξιά ένα λιμοταγαρο με τις φίλες της pic.twitter.com/KIl77EQejZ
— Ippolito Caffi (@IppolitoCaffi) November 3, 2024
Toυ ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Αν κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ένα μέλος του ΚΚΕ (ή ένας υποστηρικτής και ψηφοφόρος του) δήλωνε αλληλέγγυος σε κάποιον Ρώσο αντιστασιακό που έπεφτε θύμα της σοβιετικής δικτατορίας, θα λέγαμε είτε ότι πρόκειται για κάποιον κουτοπόνηρο είτε για κάποιον εντελώς χαζό. Όλοι θα καταλάβαιναν ότι δεν μπορεί από τη μία να εξυπηρετείς τη σοβιετική ατζέντα και από την άλλη να δηλώνεις αλληλεγγύη στα θύματά της.
Φυσικά το παράδειγμα είναι απολύτως φανταστικό καθώς ποτέ κανένα μέλος (ή υποστηρικτής και ψηφοφόρος) του ΚΚΕ δεν θα εξέφραζε την αλληλεγγύη του σε Ρώσο αντιφρονούντα». Οι άνθρωποι τότε, βλέπετε, δεν ήθελαν να γίνονται ρεζίλι και ήξεραν ότι δεν μπορείς να είσαι πότε παπάς και πότε ζευγάς ανάλογα με το τι σε βολεύει. Ήταν δηλαδή εντελώς διαφορετικοί από τους συντρόφους οι οποίοι έσπευσαν να δηλώσουν την αλληλεγγύη και τον θαυμασμό τους στην Ιρανή φοιτήτρια που ξεγυμνώθηκε για να διαμαρτυρηθεί εναντίον του θεοκρατικού καθεστώτος του Ιράν παρότι οι ίδιοι με κάθε τρόπο στηρίζουν την ατζέντα του θεοκρατικού καθεστώτος του Ιράν.
Για να το πω πιο απλά, δεν μπορείς να δηλώνεις αλληλέγγυος με τη φοιτήτρια και ταυτοχρόνως να δηλώνεις αλληλεγγύη με τον αγώνα της Χαμάς και της Χεζμπολάχ. Δεν μπορείς να δηλώνεις αλληλέγγυος και με ένα θύμα του ιρανικού καθεστώτος και με τις οργανώσεις που αυτό χρηματοδοτεί. Δεν μπορείς να είσαι και με τις ελευθερίες της Δύσης και με τους εχθρούς τους.
Καταλαβαίνω την ανάγκη για καπηλεία κάθε αγώνα και κάθε αντίστασης αλλά, όταν αυτή η ανάγκη γίνεται αντίσταση στη λογική, φοβάμαι πως όχι μόνο δεν αποδίδει αλλά γελοιοποιεί κιόλας.
Πολύ πιο έντιμοι ήταν εκείνοι οι σύντροφοι που έμπλεξαν τις διά ροπάλου υποχρεωτικές μαντίλες με τα απολύτως προαιρετικά τσεμπέρια των γιαγιάδων και οι άλλοι που, υπερασπιζόμενοι το ιρανικό καθεστώς, αναρωτήθηκαν τι θα συνέβαινε αν εμφανίζονταν στην Παναγιά της Τήνου κάποια με στρινγκ ή μαγιό, ίσως επειδή δεν ξέρουν ότι
α) η Ιρανή δεν γδύθηκε έξω από τζαμί,
β) ότι στην Ελλάδα ούτε θρησκευτική αστυνομία υπάρχει ούτε εξαφανίζονται οι γυναίκες που γδύνονται και
γ) το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί στην κυρία του ανόητου παραδείγματος θα ήταν να έτρωγε μερικές κατάρες.
Ακόμα και οι πονηροί που αναρωτιούνται «τι θα λέγατε αν αυτή η γυναίκα πήγαινε να περάσει τα σύνορα» επειδή δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά λαθρομετανάστη και πραγματικού πρόσφυγα, είναι προτιμότεροι από την υποκριτική αλληλεγγύη των συνοδοιπόρων κάθε αντιδυτικού δικτάτορα.
Σύντροφοι, καταλαβαίνω ότι μπορεί να αισθάνεστε ενοχές για τα καθεστώτα των οποίων την ατζέντα εξυπηρετείτε και να ψάχνετε αφορμές να νιώσετε λίγο καλύτερα, αλλά ίσως θα ήταν προτιμότερο…
να είστε κάπως πιο συνεπείς και επιτέλους να διαλέξετε.
Είτε με τη φοιτήτρια είτε με τους μουλάδες.
Γιατί και τα δύο μαζί δεν πάνε. Και μπράβο τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου