Του Κώστα Στούπα
Σήμερα συμπληρώνονται 7 χρόνια από την περιπέτεια του 2015. Το δημοψήφισμα έλαβε χώρα στις 5 Ιουλίου και μερικές εβδομάδες αργότερα η περίφημη "κωλοτούμπα" όπου ο μισός ΣΥΡΙΖΑ και τα κόμματα που υποστήριξαν το ΝΑΙ ψήφισαν το νέο μνημόνιο.
Ποια θα ήταν η κατάσταση της χώρας σήμερα αν το καλοκαίρι του 2015, ο Αλέξης Τσίπρας είχε επιλέξει να σταθεί συνεπής στις διακηρύξεις του και αντί της "κωλοτούμπας" υλοποιούσε τη βούληση του 60% που ψήφισε όχι στο μνημόνιο;
Τούτο, εκ των υστέρων, δεν είναι δύσκολο να απαντηθεί.
Πολλοί υποστηρίζουν πως το δημοψήφισμα ήταν το αποκορύφωμα της διαπραγματευτικής "μπλόφας" και πως ευθύς εξαρχής η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε την πρόθεση να έρθει σε ρήξη.
Κατά την άποψη αυτή υπολόγιζαν πως η αναγγελία του δημοψηφίσματος και ειδικά του αποτελέσματος που προμήνυε το Grexit, θα δημιουργούσε τέτοια αναταραχή στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα που οι Ευρωπαίοι έντρομοι θα "παρακαλούσαν να μας δανείσουν" χωρίς όρους.
Την επομένη του δημοψηφίσματος βέβαια οι αγορές ήταν ήρεμες καθώς είχαν προεξοφλήσει πως ακόμη και το χειρότερο σενάριο δεν θα είχε συνέπειες εκτός Ελλάδας...
Όσοι έχουν περάσει από την ελληνική αριστερά γνωρίζουν την ιδεολογική "αφασία" που τη διακρίνει, καθώς γνωρίζουν και τη μαρτυρική μυθοποίηση του "τραύματος" της συντριβής του πραξικοπηματικού εγχειρήματος κατάληψης της εξουσίας το ’45-49...
Κάποιοι άλλοι εκτιμούν πως η ηγεσία του συνονθυλεύματος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήταν ανοιχτή για όλα τα ενδεχόμενα. Η ευκολία με την οποία οι ακροαριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ συγκυβέρνησαν με τους "ψεκασμένους" και ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ απέδειξε πως οι ιδεολογικοί μανδύες και οι αντιμνημονιακές "κορώνες" χρησιμεύουν μόνο ως προκάλυμμα των προθέσεων νομής της εξουσίας.
Αυτή η μερίδα θεωρεί πως καθοριστικό ρόλο έπαιξε η άρνηση της Κίνας και της Ρωσίας να αναλάβουν τη στήριξη του εγχειρήματος, ερχόμενες σε ρήξη με την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ.
Αν ο Πούτιν είχε αναλάβει να τυπώσει δραχμές και εκταμίευε τα 4-5 δισ. ευρώ ως προκαταβολή για κάποιον μελλοντικό αγωγό φυσικού αερίου, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τότε δεν θα δίσταζαν να βγάλουν τη χώρα σε δημοπρασία...
Όπως θα θυμάστε, τότε ο πρόεδρος Πούτιν, όταν αντελήφθη πως ο κ. Τσίπρας αναζητούσε τρόπο να αποσκιρτήσει από τη Δύση ψάχνοντας αλλού "ασφαλή λιμάνια", είχε ειδοποιήσει τον πρόεδρο της Γαλλίας Ολάντ να λάβει τα μέτρα του...
Αυτά το 2015, σήμερα ο Πούτιν δεν θα δίσταζε να στηρίξει ανοιχτά τη διάλυση της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ οδηγώντας τη χώρα σε νέο εμφύλιο όπως συμβαίνει με όλες τις χώρες που έχει παρουσία η Ρωσία.
Το 2015 μας έμαθε, ευτυχώς, πως ο κ. Τσίπρας με την ίδια ευκολία που καβάλησε το "θολό" και αντιφατικό αντιμημονιακό κύμα για να ανέλθει στην εξουσία, αγκάλιασε στη συνέχεια και το τόξο του "Μένουμε Ευρώπη" για να παραμείνει.
Με τη ίδια άνεση που έτρεχε στην κηδεία του Φιντέλ Κάστρο μαζί με κάποιους δικτάτορες, πήγαινε και στην Ουάσιγκτον και αγκάλιαζε τον Τραμπ ή στο Βερολίνο και εκθείαζε τη Μέρκελ...
Με την ίδια "ειλικρίνεια" που αναζητούσε "ασφαλή λιμάνια" ενώπιον του Πούτιν στην Αγία Πετρούπολη δυο χρόνια αργότερα έκανε ό,τι ακριβώς του έλεγαν οι Δυτικοί προκειμένου να αποσπάσουν τη Βόρεια Μακεδονία από την επιρροή της Ρωσίας.
Τώρα, μισό αιώνα μετά τον θάνατο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας υποδύεται των αταλάντευτο Ευρωπαϊστή σοσιαλδημοκράτη, γιατί απλά αντιλαμβάνεται πως είναι ο μόνος τρόπος να μείνει στην "κούρσα" επαναδιεκδίκησης της εξουσίας.
Με αυτό το παρελθόν ποιος μπορεί να εμπιστευτεί πως ο κ. Τσίπρας στην επόμενη κοινωνική αναταραχή δεν θα καβαλήσει πάλι το πρώτο αυτοκαταστροφικό κοινωνικό κύμα διαμαρτυρίας;
Ο τρόπος που ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε να ελέγξει τα τηλεοπτικά κανάλια και να στείλει στη φυλακή αντιπάλους με το σκάνδαλο Νοβάρτις κατέδειξε πως μια μερίδα, της ηγεσίας συμπεριλαμβανομένης, μεθόδευε την πραξικοπηματική αλλοίωση του πολιτεύματος.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ στην περίπτωση της αναζήτησης στήριξης από τη Ρωσία, στην περίπτωση του ελέγχου της ενημέρωσης και της πολιτικής εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων απέτυχε, γιατί δεν "διάβαζε" σωστά τις αντικειμενικές συνθήκες της χώρας και της οικονομίας της.
Η Ελλάδα είναι τόσο ενσωματωμένη και εξαρτημένη από την Ε.Ε., το ΝΑΤΟ και τη Δύση που οποιαδήποτε προσπάθεια απομάκρυνσης και επιβολής καθεστώτος που δεν θα ήταν αρεστό, θα οδηγούσε σε οικονομική κατάρρευση και ενδεχομένως σε προβλήματα με την εδαφική της ακεραιότητα.
Η Ελλάδα δεν έχει τον δημογραφικό δυναμισμό, το μέγεθος και την παραγωγική υποδομή της Τουρκίας. Επιβιώνει χάρη στον τουρισμό και τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.
Τώρα παρατηρώντας τις εξελίξεις του 2015 από απόσταση είναι σαφές πως...
επιθυμούσαν την παρεκτροπή. Απλά υστερούσαν σε ικανότητες μεθόδευσης και την επίγνωση των αντικειμενικών συνθηκών του βαθμού ενσωμάτωσης της χώρας στο Δυτικό πλέγμα...
Στη στήλη αρκετούς μήνες πριν το δημοψήφισμα ενώ η κοινή πεποίθηση ήταν πως στο τέλος θα αποδεχτούν το μνημόνιο και θα αποφύγουν τη ρήξη, είχαμε επισημάνει πως θα πάνε σε ρήξη και εκλογές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου