Του ΣΑΚΗ ΜΟΥΜΤΖΗ
Τα όσα θλιβερά διαδραματίστηκαν στο Καπιτώλιο έφεραν στη μνήμη μου τον χαρακτηρισμό «αριστεροχουντισμός» που εισήγαγε στην πολιτική μας ζωή, τη δεκαετία του ’70, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Η προσέγγισή του ήταν εμπειρική, αλλά αποτύπωνε γλαφυρά αυτό που, τις επόμενες δεκαετίες, πολιτικοί επιστήμονες το επεξεργάστηκαν θεωρητικά.
Τι ήταν ο «αριστεροχουντισμός»;
Ηταν η συμπύκνωση σε μία λέξη της θεωρίας των δύο άκρων που, εκκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες, έχουν έναν κοινό στόχο: την υπονόμευση της φιλελεύθερης δημοκρατίας και των θεσμών της.
Είναι γνωστό πως η φιλελεύθερη δημοκρατία έχει θεμέλιους λίθους που τη χαρακτηρίζουν και διασφαλίζουν την απρόσκοπτη λειτουργία της. Αυτές οι βασικές αρχές ορίζονται μέσα από μια πλειάδα θεσμών που εγγυώνται, σε τελική ανάλυση, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί ανθρώπινα δικαιώματα χωρίς θεσμούς που να τα προστατεύουν δεν υπάρχουν.
Στις ΗΠΑ τι είδαμε;
Από τη μία πλευρά τον φασισμό των αντίφα, που ως πολιτικό όπλο έχουν αποκλειστικά τη βία, και από την άλλη τον λεγόμενο αντισυστημισμό των οπαδών του Τραμπ που, με τις προτροπές του, εισέβαλαν στο Καπιτώλιο, καταλύοντας τη νομιμότητα. Αυτά τα δύο άκρα, τροφοδοτώντας το ένα το άλλο με δόσεις βίας, ουσιαστικά υπονομεύουν την αμερικανική δημοκρατία.
Στην Ελλάδα τα ζήσαμε το 2011, όταν η ώσμωση της «επάνω» με την «κάτω» πλατεία πυροδότησε το κίνημα των «Αγανακτισμένων». Και τότε έγιναν απόπειρες εισβολής στη Βουλή και τότε στήθηκαν κρεμάλες στο Σύνταγμα.
Τελική κατάληξη;
Το καλοκαίρι του 2015 αγγίξαμε το όριο της θεσμικής εκτροπής. Οι συμπεριφορές είτε είναι στην Ελλάδα, είτε στις ΗΠΑ, είτε στη Γαλλία με τα «Κίτρινα Γιλέκα», είναι ταυτόσημες. Βία και καταπάτηση θεσμών από έναν όχλο που το μόνο που θέλει είναι να καταστρέψει.
Η φιλελεύθερη δημοκρατία αμφισβητήθηκε έντονα και τη δεκαετία του 1930, όταν τα κράτη με δημοκρατικό πολίτευμα αποτελούσαν νησίδες σε έναν κόσμο που κυριαρχείτο από ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Σήμερα, με τα διδάγματα του παρελθόντος, η βασική αντίθεση είναι...
φιλελεύθερη δημοκρατία ή αυταρχισμός.
Πολίτες που σκέφτονται και αποφασίζουν ή όχλος που καταστρέφει και προπηλακίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου