"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΤΣΟΓΛΑΝΟΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Κόκκινο χαλί στο καθεστώς


Όταν αναπτύσσεις δύναμη 4.000 αστυνομικών για να εγκαινιάσεις τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και για να δικαιολογήσεις την εκστρατεία της ΕΛΑΣ επικαλείσαι την ασφάλεια των… ξένων ηγετών που ΔΕΝ ήταν παρόντες,

 

Όταν δεν αντιλαμβάνεσαι ότι οι χιλιάδες διαδηλωτές δεν χάλασαν ένα Σάββατό τους για να σε… αποθεώσουν αλλά για να σε καταγγείλουν,
 
 
Όταν δεν έχεις τίποτα να πεις για να εξηγήσεις τις επιλογές σου σε κάποιον που διαμαρτύρεται μισό μέτρο από σένα και εσύ αντιδράς λες και είσαι κέρινο ομοίωμα του μουσείου Τισό,
 
 
Όταν δεν ανέχεσαι να παρεμβληθεί στο λόγο σου ένα «προφανώς» και ουρλιάζεις θυμωμένος –λες κι έχεις το αλάθητο του Πάπα- ότι απαγορεύεται να σε διακόπτουν,

 
Όταν ποινικοποιείς την παλαιότερη φωτογραφία ενός δημοσιογράφου (και μάλιστα πολιτικού συντάκτη που είναι δουλειά του να συναγελάζεται με πολιτικούς) και τον διαπομπεύεις ότι είναι ορντινάντσα των πολιτικών σου αντιπάλων,

 
Όταν καταγγέλλεις σαν εχθρούς σου όσους δεν είναι μαζί σου και δεν σε αποθεώνουν ό,τι και να κάνεις,

 
Όταν δέχεσαι να στηθεί στρατιωτικό άγημα και να τοποθετηθεί κόκκινο χαλί για να περάσεις από πάνω μπαίνοντας στο ελικόπτερο που θα σε πάει στα καμμένα της Θάσου (ενώ κάτι τέτοιο από πουθενά δεν προβλέπεται, ούτε έχει ξαναγίνει στο παρελθόν, ούτε συνηθίζεται πουθενά στον πολιτισμένο κόσμο χωρίς να είμαι σίγουρος για το τι συμβαίνει σε χώρες όπως η Βόρεια Κορέα),

 
Όταν καταγγέλλεις τους δημοσιογράφους για το τι επιλέγουν να δείξουν στα κανάλια τους και πιστεύεις ότι συνωμοτούν εναντίον σου όταν δεν σε λιβανίζουν από το πρωί ως το βράδυ,
 

Τότε να είσαι σίγουρος ότι έχεις αρχίσει να συμπεριφέρεσαι και να λειτουργείς σαν να είσαι καθεστώς.

 
Όταν μάλιστα εκλαμβάνεις τη βουβή αντίδραση του λαού σαν συναίνεση στην πολιτική σου και δεν καταλαβαίνεις ότι οι πολίτες σιωπούν γιατί νιώθουν συνένοχοι σε αυτό που παίζεται επειδή παραπλανήθηκαν, σε πίστεψαν και σε ψήφισαν, τότε το πρόβλημά σου είναι ακόμη μεγαλύτερο.
 

Κι όταν με την πολιτική σου βλάπτεις τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους ανέργους –αφού δεν δημιουργείς νέες θέσεις εργασίας αλλά καταστρέφεις επιχειρήσεις- και παράλληλα φτωχοποιείς ακόμη περισσότερο τη μεσαία τάξη και θες να πείσεις την κοινή γνώμη ότι υπερασπίζεσαι δήθεν τους ανήμπορους και τους μη προνομιούχους ενώ απλώς καλλιεργείς το μίσος για τους άλλους, τότε...

 δικαιώνεις όσους πιστεύουν ότι έχεις χάσει την επαφή με την πραγματικότητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: