"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΑΛΒΑΝΙΑ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ του ΔΗΜΑΡΧΟΥΚΟΥ ΜΠΟΥΤΑΡΟΥΚΟΥ : Αδελφοποίηση ή διχασμός ?


«...Δεν ήμουν ποτέ ρατσίστρια, λυπάμαι αλλά έγινα», μου λέει η Ελένη Κ. ιδιοκτήτρια καταστήματος γεωργικών φαρμάκων, απέναντι από τον σιδηροδρομικό σταθμό Θεσσαλονίκης.
 
«Και για ποιο λόγο γίνατε;», τη ρωτάμε. 

«Θεωρώ αδιανόητο στην καρδιά της πόλης, να έχουμε πάρκα και σημαίες Αλβανίας...»

Λίγο παρακάτω, επί της οδού Γιαννιτσών, η ιδιοκτήτρια οβελιστηρίου, Αννα Χ. αγανακτεί και εκείνη, για την πρωτοβουλία του Δήμου να ονομάσει «πάρκο Δυρραχίου» ένα μικρό τμήμα της πλατείας που φέρει ατύπως το όνομα του Γεωργίου Καραϊσκάκη. «Ε, όχι και αλβανικές πλατείες κάτω από τη μύτη μας, ο παππούς μου εμένα πολέμησε στην Αλβανία και ήρθε από εκεί με τα πόδια στη Θεσσαλονίκη», λέει η ίδια.

Είναι νωρίς το πρωί και οι πρώτοι άνεργοι Αλβανοί μετανάστες κάνουν την εμφάνισή τους στην πιάτσα της μαύρης εργασίας, όπως είναι γνωστή εδώ και χρόνια, η συγκεκριμένη πλατεία. Με το που σταματάει κάποιο αυτοκίνητο τρέχουν για να ρωτήσουν αν ο οδηγός ψάχνει για εργάτες και αν απαντήσει θετικά «μπουκάρουν» στα καθίσματα και αρχίζει το παζάρι για το μεροκάματο. «Αν είσαι μάστορας στην οικοδομή θα πάρεις είκοσι και τριάντα ευρώ μεροκάματο, διαφορετικά δεκαπέντε» λέει ο 50χρονος Εμαλ, από την Κορυτσά, που στήνεται καθημερινά στην «πιάτσα του σταθμού» με τις ώρες, περιμένοντας να φανεί κάποιος που θα του δώσει δουλειά.  

Στην άλλη άκρη της πλατείας, η μαρμάρινη στήλη που τοποθετήθηκε πριν από λίγες μέρες στο πλαίσιο της «αδελφοποίησης» της Θεσσαλονίκης με το Δυρράχιο της Αλβανίας, μουντζουρωμένη φέρει τη «σφραγίδα» της εθνικής μας καθαρότητας και του αδούλωτου πατριωτισμού μας.

«Εδώ Ελλάς», πληροφορεί ο «συγγραφέας» ο οποίος απειλεί: «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους». Η αλβανική σημαία που μαζί με εκείνη της Ε.Ε. είχαν αναρτηθεί με αφορμή την εκδήλωση κατέβηκε την επομένη και η ταμπέλα με την επιγραφή «πάρκο Δυρραχίου-Αλβανία» αφού μουντζουρώθηκε με μαύρο χρώμα, πετάχτηκε στο χώμα...

«Εχουμε πολύ κόσμο στην πόλη, ο οποίος εξακολουθεί και έχει την αντίληψη ότι όλοι οι ξένοι είναι κακοί κι εμείς είμαστε οι καλοί. Αυτό θα υπάρχει και δεν νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα, πέρα από το να καθαρίσουμε το μνημείο. Και όποιος κουραστεί πρώτος», σχολίασε ο δήμαρχος κ. Γιάννης Μπουτάρης.

Στο αμέσως επόμενο διάστημα, πρόκειται να πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια του «Πάρκου της Θεσσαλονίκης» στην πόλη του Δυρραχίου, όπου προβλέπεται η εγκατάσταση μαρμάρινης πλάκας, ελληνικής σημαίας, κ.λπ. 

Οι συνειρμοί αναπόφευκτοι. Δύσκολα προκύπτει από τα λεγόμενα των καταστηματαρχών και των λιγοστών ενοίκων των γύρω οικοδομών, ότι οι αντιδράσεις απορρέουν από την παρουσία των Αλβανών εργατών στην «πιάτσα του σταθμού». Εξάλλου, οι Αλβανοί, νόμιμοι στην Ελλάδα, ξεροσταλιάζουν στο συγκεκριμένο πάρκο με την ελπίδα ενός μεροκάματου, περισσότερα από είκοσι χρόνια, χωρίς να ενοχλούν τους εκεί συμπατριώτες μας ή τουλάχιστον ουδέποτε διαμαρτυρήθηκαν γι’ αυτό. Οπως επίσης δεν έχουν καταγραφεί αντιδράσεις και στις άλλες «πιάτσες», όπως στην πλατεία Αριστοτέλους ή τη Χαριλάου, όπου καταφεύγουν Ελληνες ενδιαφερόμενοι για φτηνά αμειβόμενους -και βεβαίως ανασφάλιστους-εργαζόμενους...
Απλώς σημειώνεται ότι το πάρκο απέχει μόλις εκατό μέτρα από τα κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής. Την ημέρα των εγκαινίων έκαναν την εμφάνισή τους μερικές δεκάδες αγανακτισμένων πολιτών που κραύγαζαν «φωτιά και τσεκούρι», ενώ ξεχώριζαν νεαροί «φουσκωτοί» κουρεμένοι «γουλί» και με αγριωπό βλέμμα

Δεν υπάρχουν σχόλια: