Απίστευτος μπαταχτσής το ελληνικό δημόσιο που
υποδύεται τον χουβαρντά και κάνει πως ετοιμάζεται να δώσει αυξήσεις
στις συντάξεις ενώ την ίδια στιγμή διατηρεί αλώβητους και αμεταρρύθμιστους τους χρεοκοπημένους δημόσιους οργανισμούς που μας στοιχίζουν 2,6 δις ευρώ το χρόνο.
Αφορμή για τις παραπάνω αναφορές είναι το γεγονός ότι το ελληνικό
κράτος αρνείται να καταβάλει στις τράπεζες ποσό που αγγίζει τα 2 δις
ευρώ από εγγυήσεις του Δημοσίου προς τα πιστωτικά ιδρύματα οι οποίες
έχουν καταπέσει.
Μιλάμε για δάνεια 3,3 δις ευρώ για τα οποία οι τράπεζες δεν έχουν σχηματίσει προβλέψεις καθώς έχουν την εγγύηση του δημοσίου!
Μόνο που έπρεπε να υπολογίζουν με τι είδους μπαταχτσή δημόσιο έχουν μπλέξει.
Οι συγκεκριμένες εγγυήσεις αποτελούν πλέον βόμβα στους ισολογισμούς
των τραπεζών καθώς αποαγορεύεται η πώληση των συγκεκριμένων δανείων ενώ
δεν προβλέπεται ούτε η ρύθμισή τους μέσω του νόμου προστασίας της πρώτης
κατοικίας.
Η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί ότι θα ασχοληθεί με το θέμα και ήδη έχει συσταθεί μια κοινή επιτροπή (τύπου Βαμβακούλα: να μαζευτούμε 5-6 να κάνουμε μια τριμελή) με επίκεντρο το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Η κυβέρνηση έχει προτείνει στις τράπεζες η αποπληρωμή των εγγυήσεων να γίνει σε βάθος 7 ετών.
Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει…Σε 7 χρόνια μπορεί να είναι πρωθυπουργός ο Τσίπρας και από τα μεγάφωνα του Μεγάρου Μαξίμου να ακούγεται το άσμα Ληστέψανε τη τράπεζα μα τι με νοιάζει εμένα…Και δώστου μπάφους, χα,χα,χα…
Τα εν λόγω δάνεια...
έχουν δοθεί σε ιδιώτες (κατοίκους ακριτικών
περιοχών, Ρομά, σεισμοπαθείς, πλημμυροπαθείς) αλλά και σε πολύ μικρές
κτηνοτροφικές και αγροτικές επιχειρήσεις αλλά και σε μικρά τουριστικά
καταλύματα.
Μπάχαλο με απλά λόγια. Αντε τώρα να δουλέψει ο ταλαίπωρος και ολίγιστος Ηρακλής.
Τόσο οι τράπεζες, όσοι και οι Θεσμοί επιθυμούν το θέμα να κλείσει σε
πολύ συντομότερο χρόνο, εντός τριετίας και σε κάθε περίπτωση μέσα στην
επόμενη πενταετία.
Σημειώνεται ότι για την ταχεία διευθέτηση του ζητήματος που αφορά
καίρια τις τράπεζες, πιέζει ιδιαίτερα η ΕΚΤ, καθώς το “κενό” που
δημιουργεί η μη καταβολή των κρατικών εγγυήσεων θα πρέπει να καλυφθεί
από τις τράπεζες με πρόσθετες προβλέψεις. Πράγμα που σημαίνει ότι
αποδυναμώνεται η κεφαλαιακή κατάσταση και η ικανότητα παραγωγής
κερδοφορίας των τραπεζών, σε απαιτητικές συγκυρίες όπως αυτές που
διαμορφώνουν τα επικείμενα πανευρωπαϊκά stress tests.
Αν και το ζήτημα για τις τράπεζες είναι κατανοητό, το Δημόσιο θα
πρέπει να βρει τη χρυσή τομή ώστε η καταβολή των εγγυήσεων να μην
γυρίσει μπούμερανγκ στον κρατικό προϋπολογισμό.
Η μαζική και σε σύντομο χρόνο καταβολή των εγγυήσεων στις τράπεζες θα
επιβάρυνε το έλλειμμα και θα έθετε σε κίνδυνο τον στόχο για τα
πρωτογενή πλεονάσματα.
Επιπλέον, το Δημόσιο δεν αποδέχεται την ευθύνη για την κάλυψη
του συνόλου των εγγυήσεων προς τις τράπεζες, υποστηρίζοντας ότι αυτές
φέρουν την ευθύνη για την μη είσπραξη μεγάλου μέρους των επιχειρηματικών
δανείων για τα οποία έχουν υποβάλει αίτημα κατάπτωσης των εγγυήσεων.
Αντε να σωθεί αυτό το κράτος τη στιγμή μάλιστα που εγκαταλείπονται μεγάλες επενδύσεις όπως ο Αστέρας Βουλιαγμένης (διαβάστε εδώ) ενώ για το Καζίνο στο Ελληνικό η Hard Rock ετοιμάζει προσφυγές στα δικαστήρια…
Ποιες επενδύσεις, ποιος Θανάσης…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου