«Ο κ. Καμμένος δεν συμφωνεί με τη χρήση του όρου (σ.σ.: Μακεδονία)
στα ελληνικά». Ετσι ακριβώς το είπε ο Ν. Κοτζιάς και, προφανώς, κάτι
ξέρει περισσότερο από άλλους που έχουν άποψη για το θέμα, αφού μετείχε
στο υπουργικό συμβούλιο και άκουσε τη θέση του υπουργού Αμύνης επί του
Μακεδονικού από τον ίδιο.
Η ερμηνεία της συγκεκριμένης δήλωσης του Ν.
Κοτζιά, που τελικά επικράτησε στα ΜΜΕ, θέλει τον Π. Καμμένο να μην
ενοχλείται αν η οριστική ονομασία της ΠΓΔΜ περιέχει, λ.χ., τον όρο
«Μακεντονίγια» και μάλιστα στο κυριλλικό αλφάβητο, διότι δεν είναι το
ίδιο με το «Μακεδονία».
Αν αυτή είναι πράγματι η θέση του Π. Καμμένου, τότε εύγε του! Το
εύρημα είναι ένα υπέροχο δείγμα διανοητικού και γλωσσικού
στρουθοκαμηλισμού, που πρέπει να συνοδεύει την προετοιμασία της
kolοtoumba, όπως μας συμβουλεύουν άλλωστε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, τη
σοφία των οποίων είμαι βέβαιος ότι ο Π. Καμμένος σέβεται ιδιαιτέρως:
νους υγιής εν σώματι υγιεί! Γυμνάζουμε το σώμα, αλλά δεν παραμελούμε το
μυαλό. Η σωστή kolotoumba θέλει και τους ανάλογους διανοητικούς
ακροβατισμούς, ώστε να είναι μια πλήρης εμπειρία.
Τουλάχιστον ο ίδιος ο Π. Καμμένος και οι φίλοι του μπορούν –ουδείς
τους εμποδίζει– να πιστεύουν ότι ο τρισένδοξος ελληνικός όρος
«Μακεδονία» απλώς δεν μεταφράζεται στη βουλγαρομακεδονική (ας την πούμε
έτσι) που μιλούν οι γείτονες· και, ακόμη, ότι η ακριβής μετάφραση στα
ελληνικά του βουλγαρομακεδονικού όρου «Μακεντονίγια», που χρησιμοποιούν
οι ίδιοι για τη χώρα τους, είναι «ψευδοκράτος των Σκοπίων», ας πούμε.
Ωστόσο, ουδείς μπορεί να εμποδίσει τον αγγλόφωνο όταν λέει «Μασεντόνια» ή
τον γαλλόφωνο όταν λέει «Μασεντουάν» να εννοούν και «Μακεδονία» και
«Μακεντονίγια».
Αρα τι γίνεται;
Μήπως πρέπει ο κυβερνητικός εταίρος να
ζητήσει ειδική διάταξη στη συμφωνία, η οποία θα προβλέπει ότι οι όροι
«Μασεντόνια», «Μασεντουάν» κ.ά. σημαίνουν στις αντίστοιχες γλώσσες μόνον
την ελληνική «Μακεδονία» και όχι τη «Μακεντόνιγια»;
Και πώς επιβάλλεται
αυτό, κατ’ αρχάς, στους αγγλόφωνους του πλανήτη; (Κατ’ αρχάς, λέω·
διότι ας το λύσουμε αυτό πρώτα και μετά προχωρούμε σιγά σιγά και στις
υπόλοιπες γλώσσες...)
Θέλω να πω με τα παραπάνω ότι...
το ζήτημα του ονόματος της χώρας, την
οποία οι περισσότερες άλλες στον πλανήτη αναγνωρίζουν ως «Δημοκρατία της
Μακεδονίας», είναι ζήτημα επουσιώδες και σαχλό. Σαχλό, όπως ακριβώς και
οι πάσης φύσεως απόπειρες ιστορικών αναβιώσεων. Θα είναι «Νέα» ή θα
είναι «Βόρεια»; Αδιάφορο· πάντως, θα είναι «Μακεδονία». Και το μόνο που
θα έχει σημασία για το μέλλον, που είναι κοινό σε σημαντικό βαθμό, θα
είναι η πολιτική μας έναντι αυτών και οι σχέσεις μας μαζί τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου