Πέρασα έξω από ένα καφενείο στον Πειραία,είχε την ονομασία "Το Στέκι του Γίγαντα"
— Δέσποτας Ο ΠΙΛΟΤΟΣ ✈ Ο ΠΟΘΗΤΟΣ🔥Ο ΚΒΑΝΤΙΚΟΣ🌌⚖ 🕯 (@JudgeJury7) November 24, 2024
Δεν ξέρω γιατί,αλλά μου δημιουργήθηκαν αυτομάτως,εικόνες με 45άρηδες συνταξιούχους διαφόρων ΔΕΚΟ,με μπεγλέρι στο χέρι,σταυροπόδι και το ένα χέρι να κρέμεται στην ψάθινη καρέκλα σαν #χιμπατζής του… pic.twitter.com/nVIjTTZgU0
Του Ιωσήφ Φουσέ
Άκουγα έναν συνταξιούχο σε μια διαδήλωση να λέει "τώρα δεν έχουμε μνημόνια, γιατί δεν μας αυξάνουν σημαντικά τις συντάξεις;;;"
Θα μου πείτε, μεγάλος άνθρωπος είναι, δικαιολογείται.
Μόνο που αυτά δεν τα βγάζει από την κοιλιά του, τα παιδιά του τού τα λένε...
Ένα βασικό λάθος σκέψης έχει να κάνει με το ότι θεωρούμε ότι ο δανειολήπτης ξεμπερδεύει όταν εκταμιεύσει όλο το ποσό του δανείου. Αυτό έγινε με το τέλος των μνημονίων.
Λυπάμαι, χάσατε:
Ο δανειολήπτης ξεμπερδεύει μόνο όταν ξοφλήσει το δάνειο. Και εμείς δεν έχουμε καν ξεκινήσει την πραγματική αποπληρωμή.
Φέτος και το 2025, θα αποπληρώσουμε €12,5 δις, ποσό που κυρίως προέρχεται από ένα άλλο δάνειο που είχαμε πάρει από τον ESM και μπήκε στο περίφημο μαξιλάρι. Μαξιλάρι με δανεικά για τα οποία πληρώνουμε τόκους....Μεγάλη επιτυχία...
Με την αποπληρωμή αυτή, το χρέος θα φτάει στο 148% του ΑΕΠ (από 200%+ πριν τρία χρόνια). Στόχος είναι να φτάσει το 2028 στο 130%.
Πως;
Το κλάσμα έχει αριθμητή και παρανομαστή. Αριθμητής το χρέος, παρανομαστής το ΑΕΠ. Μειώνοντας τον αριθμητή μέσω πλεονασμάτων και αυξάνοντας τον παρανομαστή μέσω ανάπτυξης.
Αν καταφέρουμε το 2032, να είμαστε κοντά το 115-120%, τότε θα μπορούμε να μετατρέπουμε το χρέος προς τα Ευρωπαϊκά κράτη, σε χρέος προς τις αγορές, δια της μετακύλησης. Με χαμηλό κόστος. Αν όχι, θα υπάρξουν δυσκολίες.
Το σημαντικό είναι - μιας και είμαστε σε μονοπάτι απαλλαγής από τον βραχνά - πρώτον να μην ξωκύλουμε από το μονοπάτι και δεύτερον να επιστρέψουμε στην περίοδο προ του 1981.
Τότε το κράτος μπορούσε να δανείζεται μόνο για επενδυτικούς σκοπούς.
Μετά το 1981, αυτό άλλαξε, και δανειζόμασταν και για καταναλωτικούς σκοπούς. Για να κατανοήσει κανείς τι σημαίνει αυτό, αντί να δανειζόμαστε για να πάρουμε σπίτι, δανειζόμαστε για τριήμερο αγίου πνεύματος στη Ν. Υόρκη.
Πότε ένα δάνειο είναι ωφέλιμο;
Όταν το κόστος του δανεισμού είναι μικρότερο ή ίσο με την απόδοση των επενδύσεων που χρηματοδοτούνται. Εάν είναι μεγαλύτερο ο δανεισμός καθίσταται επαχθής. Αν μάλιστα δεν δανειζόμαστε για να επενδύσουμε αλλά για να καταναλώσουμε, χρεοκοπούμε...
Η περίοδος 2025-2032 πρέπει να είναι περίοδος υψηλότατων πλεονασμάτων. Μόνο αν έχεις πλεονάσματα ξοφλάς χρέη. Με ελλείμματα σταματάει την πίστωση και ο μπακάλης.
Και για την παραγωγή πλεονασμάτων...
, μην κοιτάμε μόνο στα έσοδα....ας ρίξουμε μια ματιά και στις δαπάνες. Έστω και ασκαρδαμυκτί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου