Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ
Στην ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο», ύστερα από έναν καβγά ο υπουργός Ανδρέας Μαυρογιαλούρος (Λάμπρος Κωνσταντάρας) ξεσκονίζει το σακάκι του και απευθύνεται σε κάποιον μουστακαλή: «Εσύ, ρε χριστιανέ μου, γιατί με βούτηξες στα καλά καθούμενα;»
«Σάμπως ξέρω κι εγώ;» αποκρίνεται εκείνος.
Το ίδιο ερώτημα πρέπει να απευθύνουν οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου στην ΑΔΕΔΥ Περισσότερο στους συνδικαλιστές του μετρό: «Εσείς, ρε χριστιανοί μου, γιατί ταλαιπωρήσατε 4 εκατ. ανθρώπους στην Αθήνα για ένα δυστύχημα ενός άλλου οργανισμού στα Τέμπη;». Η απροειδοποίητη απεργία προκηρύχθηκε μια ώρα μετά τη σύγκρουση: στις 12 τα μεσάνυχτα για τις 6 το πρωί της Πέμπτης.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό, «το σωματείο μας θρηνεί μαζί με όλη την κοινωνία. (…) Δεκάδες συνάνθρωποί μας χάθηκαν και άλλοι τόσοι τραυματίστηκαν στον βωμό του ιδιωτικού κέρδους και της αδιαφορίας των υπευθύνων. Χρόνια τώρα το σωματείο μας καταγγέλλει τεράστιες ελλείψεις σε υλικά, ανταλλακτικά, αναλώσιμα συντήρησης και για την τεράστια έλλειψη σε προσωπικό για όλες τις ειδικότητες λειτουργίας και συντήρησης, που αναγκάζουν το υπάρχον προσωπικό σε εξαντλητικά ωράρια εργασίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τα προβλήματά μας είναι κοινά με τον ΟΣΕ. (…) Για όλους τους παραπάνω λόγους θέλοντας το θανατηφόρο ατύχημα που έγινε να είναι το τελευταίο. Διατρανώνουμε την αγανάκτησή μας και κηρύσσουμε ΑΠΕΡΓΙΑ…».
Συμμεριζόμαστε τον θρήνο του σωματείου, «μαζί με ολόκληρη την κοινωνία». Θεωρούμε σίγουρο ότι και στο μετρό θα υπάρχουν κάποιες ελλείψεις· παντού υπάρχουν. Ομως οι συνδικαλιστές ψεύδονται όταν λένε ότι «τα προβλήματά μας είναι κοινά με τον ΟΣΕ». Αυτά που χρειάζεται ο σιδηρόδρομος (συστήματα ασφαλείας, τηλεδιοίκηση κ.λπ.), τα έχει το μετρό από γεννησιμιού του.
Είναι δικαιολογημένη η αντίδραση των εργαζομένων στην Hellenic Train κι άλλους σιδηροδρομικούς οργανισμούς. Στο κάτω κάτω της γραφής συνάδελφοί τους είναι στην πρώτη γραμμή του πυρός· κυριολεκτικώς και μεταφορικώς. Αλλά γιατί η ΑΔΕΔΥ ή οι συνδικαλιστές του μετρό πρέπει να προσθέσουν ταλαιπωρία επί του πένθους εκατομμυρίων Ελλήνων;
Είναι κάτι σαν τις επαγγελματίες μοιρολογίστρες, που κάποτε έτρεχαν στα χωριά από κηδεία σε κηδεία, ή σαν τον μουστακαλή της ταινίας, ο οποίος όπου δει καβγά ορμάει πρώτος;
Βεβαίως, αν σταματούσαν όλα (π.χ. φορτηγά και τα καράβια, όπου ο αριθμός των ατυχημάτων δείχνει χαμηλότερα του μετρό σε στάνταρ ασφάλειας) η απεργία θα είχε νόημα.
Σε μια παγωμένη χώρα, χωρίς μεταφορές...
«το θανατηφόρο ατύχημα θα είναι το τελευταίο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου