Ο ΤΥΧΕΡΟΣ
Το ταξίδι, συνεχίζεται για τον Βασίλη Κικίλια! Συνεχίζεται μεταφορικά και κυριολεκτικά, διότι ανέλαβε το Τουρισμού. Αυτός είναι, οπωσδήποτε, ο πιο τυχερός άνθρωπος σήμερα στην πολιτική. Τον έσωσε η δημοτικότητά του, που δεν την αξίζει ή, τέλος πάντως, δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ικανότητές του. Τη δουλειά του στο Υγείας, και μάλιστα κατά την κρίσιμη περίοδο της πανδημίας, την έκανε όλη το επιτελικό κράτος· εκείνος έβγαινε απλώς στην τηλεόραση.
Εκρίθη από τους αρμοδίους, φαίνεται, ότι ο Τουρισμός κατά κάποιο τρόπο μπορεί να πηγαίνει και από μόνος του, χωρίς τη φιλόστοργο πατρική κηδεμονία ενός υπουργού. Και, αφού ο Τουρισμός επέζησε του Θεοχάρη, γιατί να κινδυνεύει από τον Κικίλια;
Κάπως έτσι, φαντάζομαι, κατέληξε υπουργός Τουρισμού ο πρώην Υγείας. Το επαναλαμβάνω: ο πιο τυχερός άνθρωπος σήμερα στην πολιτική…
Δεν ανταποκρίθηκαν στις ελπίδες: κάποιοι εξ αυτών ηγούνται σήμερα κομμάτων και κινήσεων, των οποίων τον τίτλο μόνον οι ίδιοι θυμούνται (Ζώης, Τσιτουρίδης), κάποιοι άλλοι απεβίωσαν (Ρεγκούζας, Καλός). Υπάρχει βέβαια στο τοπίο ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, αλλά αυτός αναβίωσε με απόφαση Εκλογοδικείου, οπότε δεν είμαστε σίγουροι για το αυθύπαρκτο της παρουσίας του. Ο μόνος επιζών της ομάδας των «λοχαγών» είναι ο Μιχάλης Παπαδόπουλος. Υπό την έννοια αυτή, είναι μια αρχαιολογικής αξίας προσθήκη στην κυβέρνηση η συμμετοχή του! Ισως λοιπόν θα ήταν καλό να τεθεί υπό την προστασία της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων…
Δεν το πίστεψα στην αρχή όταν το άκουσα. Δεν το πίστεψα, γιατί ήταν ο ορισμός του γλοιώδους και συγχρόνως τόσο άστοχο, ώστε να λες ότι αυτά δεν γίνονται στην πραγματικότητα, κάποιοι τα επινοούν για πλάκα ή από κακή προαίρεση. Ηταν πραγματικότητα, όμως, ότι ο Στέλιος Πέτσας (ο ορισμός του χίπστερ, από όποια γωνία και αν τον δεις…) αποχαιρέτησε με τουίτ τον «τράπερ» (δεν έχω ιδέα τι είναι αυτό και ούτε θέλω να μάθω) με έναν στίχο του αδικοχαμένου καλλιτέχνη και τη βεβαιότητα ότι το έργο του θα ζει στα χείλη των εκατομμυρίων fans (sic) του Mad Clip όταν θα τραγουδούν τα τραγούδια του. Με λίγα λόγια, ο Πέτσας πάει να παραστήσει τον Βαρουφάκη και, φυσικά, γίνεται ρεζίλι.
Δεν ξέρω για τα εκατομμύρια των «fans», ούτε για τη σχέση του υπουργού με το έργο του αδικοχαμένου. Μου λένε όμως ότι το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο προκύπτει από τα αρχικά της φράσης «money and drugs can’t live in poverty», που πρέπει να σημαίνει κάτι βαθύτερο, κάτι που εγώ δεν καταλαβαίνω.
Είδα και τις φωτογραφίες του μακαρίτη να ανεμίζει χρυσές καδένες και χαρτονομίσματα μπροστά από ένα σπορ αυτοκίνητο – ερασιτεχνικές, κακοφωτισμένες πόζες, που μάλλον αποπνέουν μια θλίψη μάλλον παρά την γκλαμουριά που ο ίδιος φανταζόταν.
Εύγε στον Στέλιο Πέτσα, που πιστεύει ότι μπορεί να μιλήσει στον κόσμο των θαυμαστών του μακαρίτη. Υποκλίνομαι μπροστά στην αθωότητά του για τον κόσμο.
Θαυμάζω...
την αυταπάρνησή του μπροστά στον κίνδυνο του εξευτελισμού και πολύ περισσότερο την εγκαρτέρηση με την οποία λούζεται το κράξιμο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου