"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΠΑΙΔΕΙΑ στο ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Βασιλευομένη παιδοκρατία



Η κατάντια της χώρας μπορεί να συμπυκνωθεί σε μια σεντονιάδα με νεοταξικά νέφη που σχεδιάζεται να σκοτίσουν τα μυαλά των μαθητών


«Το παιδί καθενός είναι μοναδικό και ξεχωριστό για τον ίδιο. Ωστόσο, είναι ένα παιδί ανθρώπων όπως κάθε παιδί ανθρώπων: διαφορετικό, αλλά ίσο με τα άλλα, και όχι πριγκίπισσα ή βασιλόπουλο». Αυτή η φοβερή και τρομερή «σοφία» περιλαμβάνεται σε κάτι νεοταξικό που λέγεται «Παιδαγωγικός Κώδικας Δημοκρατικού Ανθρωπισμού», τον οποίο θέλει να φορέσει κατακέφαλα ο Φίλης σε γονείς και μαθητές.


Επικεφαλής της ομάδας των «ειδικών» που επεξεργάζεται το πολιτειακό για τους γιους και τις κόρες των οικογενειών που θα πάνε σχολείο είναι ο Αντώνης Λιάκος - ο πνευματικός πατήρ της Μαρίας Ρεπούση (η εισηγήτρια του όρου «συνωστισμός» για την καταστροφή της Σμύρνης το 1922).  


Δεν αποκλείεται να δούμε να νομοθετείται και δημοψήφισμα για κάθε σπιτικό. Πώς να αποκαλούν οι γονείς τα καμάρια τους αν χάσουν τον θρόνο και το σκήπτρο; Συντρόφους και συντρόφισσες; Προέδρους και βουλευτίνες; Γενικούς γραμματείς και υφυπουργίνες; Τι χαρτοφυλάκιο επιτρέπει στα παιδιά ο πανεπιστήμων Φίλης; Ποιες αρμοδιότητες θα τους αναθέσει ο Αντώνης Λιάκος;


Στο ίδιο πιλάφι για τον ρόλο της επιτροπής που θα αλλάξει τα φώτα και τα λάδια της Παιδείας διαβάζουμε και τα εξής: «Ξεκινώντας με όσο το δυνατόν πιο πρώιμες παρεμβάσεις, οι υποψήφιοι και οι νέοι γονείς ενημερώνονται και καθοδηγούνται από ειδικούς, οι οποίοι de facto έρχονται σε επαφή μαζί τους (π.χ. μαιευτήρες, μαίες, παιδίατροι, διαμορφωτές γνώμης...), ατομικά ή σε ομάδες ("σχολή γονέων" κ.λπ.), προκειμένου να εμπεδώσουν ορισμένες απλές, αλλά καθοριστικές αρχές, τις οποίες θα διδάξουν στα παιδιά».

 
Ισως αυτό να είναι και το ωραιότερο όλων. Οι γονείς να μαθαίνουν πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους και από «διαμορφωτές γνώμης». 


Αυτοί θα είναι πανελίστες; 
Δημοσιογράφοι της «Αυγής»; 
Ο Κυρίτσης; 
Ο Τατσόπουλος; 
Ποιος διαμορφώνει καλύτερα τις γνώμες στην Ελλάδα; 
Μάλλον ο Τσακαλώτος με τα υπέροχα ελληνικά του.
 

Κι όλα τούτα...
 
θα τα υπογράφει ο γονεύς στο σχολείο και θα δίνει και τον λόγο της τιμής του ότι θα τα εφαρμόσει


Ζούμε σε μια κωμωδία και δεν ξέρουμε ούτε τον παραγωγό ούτε τον σκηνοθέτη. Δυστυχώς, υποπτευόμαστε το τέλος της...

Δεν υπάρχουν σχόλια: