Ο Πάπας που το έπαιζε πονόψυχος με τους λαθρομετανάστες, αλλά με ξένο κώλο.
— Antiβλά (@antivla) April 21, 2025
Ούτε έναν δεν πήρε στο Βατικανό, αλλά ήθελε να ανοίξουμε τα σύνορα να έρθουν ορδές από Αφρική κ Ασία. https://t.co/xVo9WJoREB
Θυμήθηκα που ο Πάπας ήθελε να δώσουν το Νόμπελ στον Τσίπρα, επειδή άνοιξε τα σύνορα κ μπούκαρε 1,5 εκατομμύριο ΟΡΚ.
— Antiβλά (@antivla) April 21, 2025
Η πτώση της Ευρώπης ξεκίνησε από τότε. pic.twitter.com/rQOftlXhT7
Toυ MANOY ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Παπολατρία (η) 1. η υπερβολική εκτίμηση και ο θαυμασμός για κάποιον που εκπροσωπεί κάτι εντελώς αντίθετο με τις ιδέες και τις εκπεφρασμένες αντιλήψεις σου «τίποτα δεν είναι τόσο αποκαλυπτικό για τις πραγματικές αντιλήψεις κάποιου όσο είναι η παπολατρία»
Κάθε πάπας, ανεξαρτήτως χαρακτήρα ή προθέσεων (και τα δύο αδύνατον να τα ξέρουμε, έτσι κι αλλιώς), είναι επικεφαλής του πιο μεγάλου μηχανισμού εξουσίας στον πλανήτη, του οποίου το παρελθόν είναι γεμάτο κατάμαυρες κηλίδες. Ως μηχανισμός εξουσίας η Καθολική Εκκλησία είναι συνεπώς και ιδιαιτέρως συντηρητική.
Η εξέλιξη και η πρόοδος είναι πάντα μια μεγάλη απειλή για τις εξουσίες, ιδίως για αυτές που βασίζονται στο μεταφυσικό. Αναπόφευκτα, λοιπόν, ο επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας είναι και φορέας τεράστιας εξουσίας και ιδιαιτέρως συντηρητικός, ακόμα και όταν χρησιμοποιεί «προοδευτικό» λεξιλόγιο.
Σκοπός του δεν είναι να αλλάξει τον κόσμο, αλλά να διατηρήσει (και άμα μπορεί να μεγαλώσει) την ισχύ του οργανισμού του οποίου ηγείται.
Οι υπερβολικοί ύμνοι με τους οποίους τον συνοδεύουν στο τελευταίο του ταξίδι πολλοί «επαναστάτες» συμπολίτες μας δείχνουν απλώς...
το πόσο επάξια έχουν κερδίσει τα εισαγωγικά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου