"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΝουΔο-γαλαζαίικο ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΟΠΛΗΚΤΟ ΚΟΥΛΟ-ΧΑΝΕΙΟ: Ο δικός μας και οι μουσαφιραίοι

 

Toυ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Ανησυχούν οι ελληνικές Αρχές, πληροφορούμεθα, επειδή αυξήθηκαν επικίνδυνα οι μεταναστευτικές ροές από τη Βόρειο Αφρική.

Να μην ανησυχούν, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας!

Διότι ως επί το πλείστον οι ροές αυτές ξεκινούν από το λιμάνι του Τομπρούκ, στη Λιβύη. Εκεί το αφεντικό (κατά κυριολεξία ο όρος, δική του είναι όλη η περιοχή) είναι φίλος μας κολλητός. Είναι ο ηρωικός οπλαρχηγός Χαλίφα Χαφτάρ (με το βαμμένο μουστάκι), ο οποίος έχει προαγάγει τον εαυτό του στον βαθμό του στρατάρχη και μαζί με τον γιόκα του ελέγχουν τις δύο βασικές πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής: την εξαγωγή πετρελαίου και τη διακίνηση μεταναστών προς την Ευρώπη.

Ο Χαλίφα, θυμίζω, είναι τόσο φίλος, ώστε τον είχαμε κουβαλήσει στην Αθήνα μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα και τον φιλοξενήσαμε στη «Μεγάλη Βρεταννία». Ηταν η εποχή που ορισμένοι  αφελείς στο υπουργείο Εξωτερικών (παραλείπω ονόματα, ας μην ξύνουμε πληγές) φαντάζονταν ότι, συμμαχώντας με τον Χαλίφα, κατά κάποιον τρόπο θα περικυκλώναμε τους Τούρκους και θα υποχρεώνονταν να κάνουν πίσω από το γνωστό Τουρκολιβυκό Μνημόνιο.

Εν πάση περιπτώσει, αυτά πέρασαν, ας τα ξεχάσουμε.

Σημασία έχει ότι διαθέτουμε πρόσβαση στον Χαλίφα. Μπορεί η συμμαχία μας να μην προχώρησε, αλλά διατηρήσαμε την επαφή και μάλιστα ένα υπουργός τον επισκέφθηκε κιόλας στη σκηνή του, όταν βρέθηκε περαστικός από εκεί. Επομένως, τον παίρνουμε στο τηλέφωνο και του ζητάμε τουλάχιστον να μας στέλνει εδώ μόνο τους καλύτερους.

 

Πιστεύω ακραδάντως ότι …

 

θα ανταποκριθεί.

Στο βάθος είναι ένας έντιμος άνθρωπος…

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: