"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: «Σουργελοποίηση» κατσαπλιάδων

 

Toυ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Είναι μια μικρή λεπτομέρεια της επικαιρότητας, από αυτές που εύκολα προσπερνάμε. Eχει την αξία της, όμως, γιατί σε αυτή συμπυκνώνονται όσα γνωρίζουμε για τον ΣΥΡΙΖΑ από την πείρα μας μαζί τους. Θα έχετε αντιληφθεί, ενδεχομένως, ότι αφού τσακώθηκαν για τις ημερομηνίες του συνεδρίου τους και, με τούτα και με κείνα, κατάφεραν τελικά να συμφωνήσουν σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, ανακάλυψαν εκ των υστέρων ότι ο χώρος που είχαν υπ’ όψιν δεν τους χωράει, οπότε ψάχνουν για άλλον, ενώ στο μεταξύ συνεχίζουν να τσακώνονται και για ό,τι άλλο προκύπτει.

Πρέπει να σταθούμε σε αυτό το απλό και ασήμαντο γεγονός. Προδίδει ένα μέγεθος ασχετοσύνης, που μας είναι γνωστό από την εποχή που κυβερνούσαν.

Πρώτα, την πάτησαν μεγαλειωδώς με το καταστατικό τους, που επέτρεψε να εκλεγεί πρόεδρος ένας άσχετος περαστικός (αλλά με γερό μέσο – ας μην το ξεχνάμε αυτό). Εκτοτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει Δελφινάριο και οι καβγάδες τους έχουν γίνει το καθημερινό φωτορομάντζο της πολιτικής επικαιρότητας, ενώ στις μετρήσεις το κόμμα κατρακυλά όλο και «πιο  χαμηλά, πιο χαμηλά», για να θυμηθούμε την κ. Αντζη Σαμίου, που συμβαίνει να είναι και αφοσιωμένη οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ.

Παρά ταύτα, σχεδιάζουν ένα μαζικό συνέδριο και δεν βρίσκεται ένας ανάμεσά τους να επισημάνει τη στοιχειώδη προϋπόθεση για οποιονδήποτε σχετικό σχεδιασμό: την καταλληλότητα του χώρου. Βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο και δεν βρίσκεται ένας να το πει! Σωστά περιέγραψε κάποιος εξ αυτών τη φάση που διέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ ως «σουργελοποίηση». Με τη διαφορά ότι ο όρος αφορά όλους εκεί μέσα.

Παρά τα σκληρά μαθήματα που τους έδωσε η πραγματικότητα τα τελευταία χρόνια, αυτοί δεν έμαθαν τίποτα. Αδιόρθωτοι πάντα, παραμένουν ερασιτέχνες, χαμένοι στην ιδεολογική νεφελοκοκκυγία τους, αδύναμοι να αντιμετωπίσουν στοιχειώδη πρακτικά ζητήματα, ακόμη και αν αυτά αφορούν τους ίδιους και το άμεσο συμφέρον τους.

 Είναι δυσάρεστο να θυμόμαστε, συγχρόνως όμως είναι και πολύ χρήσιμο, ότι αυτοί που κατάλαβαν εκ των υστέρων ότι δεν έχουν τον κατάλληλο χώρο για το συνέδριο, κάποτε κυβερνούσαν τη χώρα, εκλεγμένοι με την ψήφο του εξυπνότερου λαού του κόσμου, που ζει στην ομορφότερη χώρα του κόσμου.

Μερικές φορές, μπροστά σε τέτοια και άλλα παρόμοια δείγματα ασχετοσύνης και επιπολαιότητας από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ, πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι

 

 μπορεί να μας κόστισαν 130 δισ. επιπλέον με την πολιτική της περιώνυμης «πρώτης φοράς Αριστερά», και πάλι όμως φτηνά τη γλιτώσαμε…

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: