"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Υπαρκτού ξυλολιοκίνητου Καρυστιανισμού κωμωδία

 

ΠΑΣΟΚων εθνικών σουργελοξεφτιλαράδων κωμωδία (Οι τύποι που δεν μπορούν να κάνουν κουμάντο στα σπίτια τους θέλουν να κυβερνήσουν τη χώρα!)


 

Υπαρκτού Νεοελληνικού "Ολυμπιακού Πνεύματος" κωμωδία (Τρίζουν συνθέμελα τα ολυμπιακά μνημεία του εκτσογλανισμένου Υπαρκτού Ελληνισμού...)

Σαν σήμερα (17/12/ΧΧΧΧ)

 



1903: Οι αδελφοί Ράιτ πραγματοποιούν την πρώτη πτήση παγκοσμίως με μηχανοκίνητο αεροπλάνο. 
 
 

1997: Ουκρανικό αεροπλάνο τύπου «Γιάκοβλεφ», που είχε απογειωθεί από την Οδησσό με 70 επιβαίνοντες (οι 42 Έλληνες) και προορισμό τη Θεσσαλονίκη, χάνει τον προσανατολισμό του και συντρίβεται στα Πιέρια Όρη. Κανείς από τους επιβαίνοντες δεν επέζησε. 
 
 


1900: Γεννιέται η Κατίνα Παξινού, ελληνίδα ηθοποιός με καριέρα στο Χόλιγουντ. [θαν. 22/2/1973]



1830: Πεθαίνει ο Σιμόν ντε Μπολιβάρ, «απελευθερωτής» των κατοίκων της Λατινικής Αμερικής από τον ισπανικό ζυγό και οραματιστής των Ηνωμένων Πολιτειών της Νότιας Αμερικής. [γεν. 24/7/1783]




2017: Πεθαίνει στον ύπνο του απο ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 43 ετών, ο δημοσιογράφος, Βασίλης Μπεσκένης.  Ο δημοσιογράφος εργαζόταν στον ΣΚΑΪ , ήταν παντρεμένος και είχε έναν γιο.
 
 

2021 Πεθαίνει σε ηλικία 85 ετών η παλιά δόξα του Ολυμπιακού στο ποδόσφαιρο Μίμης Στεφανάκος

 

 

 


Πέθαvε ο Κώστας Χαρδαβέλλας: Η συγκλονιστική ανάρτηση της συζύγου του & η αποκάλυψη που έκανε για τη φωνή του

 2024 Πέθανε  σε ηλικία 79 ετών ο Κώστας Χαρδαβέλλας, ένας από τους πιο γνωστούς  Έλληνες δημοσιογράφους, , αφήνοντας πίσω του μια μακρά  καριέρα στον χώρο της δημοσιογραφίας και της τηλεόρασης.

 

 

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΓΡΟΤΟ-ΚΗΦΗΝΟ-ΖΗΤΟΥΛΟ-ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Η δημοσιοϋπαλληλική καριέρα της ελληνικής αγροτιάς!

 

Toυ  Μπάμπη Παπαδημητρίου


Προφανώς δεν είναι. Τυπικά τουλάχιστον.
Γιατί, αν κοιτάξουμε το θέμα πιο λεπτομερώς, πολλές χιλιάδες αγροτών και κτηνοτρόφων, εξαρτώνται τόσο πολύ από το κρατικό χρήμα, ώστε η οικονομική τους υπόσταση ελάχιστα διαφέρει από εκείνη των κρατικών υπαλλήλων.

Να θέσουμε και ένα συγγενικό ερώτημα: Αν δεν έδινε τα όσα δίνει, κοντά στα 3,5 δισ. ευρώ, η Ευρωπαϊκή  Ένωση, θα μπορούσε να δίνει τα ίδια το Ελληνικό Κράτος;

Αμφίβολο. Αλλά και να μπορούσε θα έπρεπε από κάπου να τα κόψει και αυτό θα οδηγούσε σε εξεγέρσεις πολύ πιο ζωηρές από τις, κατά κανόνα εθυμοτυπικές,  κινητοποιήσεις των τρακτέρ.

Ας διαχωρίσουμε όμως αμέσως, όσες και όσους σίγουρα δεν είναι «υπάλληλοι του δημοσίου», επειδή, πολύ απλά, δεν παίρνουν πρακτικώς ούτε ένα ευρώ κρατικών επιδοτήσεων. Παραδόξως, αυτοί οι τελευταίοι είναι εκείνοι που γεμίζουν το οικογενειακό τραπέζι και μας θρέφουν. Με τα λαχανικά τους, τα φρούτα τους, τα αυγά τους και τόσα άλλα προϊόντα της ελληνικής Γης για τα οποία δεν πληρώνει κανείς καμία επιδότηση. Άντε, σε μερικές περιπτώσεις, να δίνονται κάποια βοηθήματα σε όσους νεότερους αποφασίζουν να ζήσουν στην ύπαιθρη χώρα ως αγρότες.

Όλοι οι υπόλοιποι αγρότες (και κτηνοτρόφοι), όπως καθημερινά εξηγούν στις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα αυτή την εποχή,
«έχουν μήνες να πληρωθούν» και δικαίως ερωτούν τους συνομιλητές τους «εσείς δηλαδή πώς θα ζούσατε αν δεν σας είχαν πληρώσει;».

Είναι μήπως κακομαθημένοι οι αγρότες μας, επειδή επί 45 χρόνια, όσο δηλαδή είμαστε μέλη της ΕΟΚ-ΕΕ, τα λεφτά που έφθαναν από τα ευρωπαϊκά ταμεία της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) ήσαν συνεχώς περισσότερα και διαρκώς περισσότεροι αγρότες έβρισκαν τους τρόπους να εισπράττουν το κάτι τις τους; 

 Σκεφτείτε πόσα πολλά χρήματα ήσαν όλα αυτά, ιδίως όταν έκανες τη σύγκριση με τα «ψίχουλα» που μοίραζαν, πριν την ΕΟΚ, οι κυβερνήσεις των Αθηνών.

Γιατί όλες οι κυβερνήσεις φρόντιζαν να βρίσκουν κονδύλια για τους αγρότες μας.

Μάλιστα, μετά το 1975, η Δημοκρατία μας είχε να «ανταγωνιστεί» και τους «ανοικτοχέρηδες» δικτάτορες. Κανείς σύγχρονος δεν είναι υποχρεωμένος να θυμάται πόσο εύκολα ο δικτάτορας Παπαδόπουλος γέμισε το Μάρτιο 1968 το Παλαί ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης για να ανακοινώσει τη διαγραφή των αγροτικών χρεών. Αντιγράφω:

«Οι ζητωκραυγές που ακολούθησαν δεν είχαν προηγούμενο. Τα χρέη που διαγράφηκαν ήταν: Όλα τα οφειλόμενα από του έτους 1945 μέχρι τέλους του 1962 και ρυθμισθέντα το 1963. Όλα τα βραχυπρόθεσμα καλλιεργητικά δάνεια, ζωοτροφών κλπ. Όλα τα μεσοπρόθεσμα δάνεια, χορηγηθέντα δια την ανάπτυξη των γεωργικών εκμεταλλεύσεων. Όλα τα οφειλόμενα δάνεια των συμμοριτοπλήκτων αγροτών, αλλά και των επαναπατρισθέντων εκ του παραπετάσματος. Όλα τα χρέη των γεωργικών συνεταιρισμών, οργανώσεων και κοινοπραξιών μέχρι της 21-4-1967. Όλα τα ρυθμισθέντα το 1965. Οι οφειλόμενες ληξιπρόθεσμες δόσεις μέχρι την 31-3-1968 των μέσομακροπρόθεσμων δανείων. Το Ανώτατο όριο των διαγραφομένων χρεών, ανά αγρότη, ήταν μέχρι των 100.000 δρχ. της εποχής εκείνης, με το δολάριο στις 30 δρχ. (3.333 δολάρια, ή περίπου 26.800 σημερινά ευρώ). Συνολικά ωφελήθηκαν 643.844 αγροτικές οικογένειες που γλίτωσαν 7,4 τρισεκατομμύρια  δραχμές».

Όμως, όλοι οι αγρότες δεν είναι το ίδιο, όπως σημειώσαμε προηγουμένως. Επιδοτούμενοι είναι κυρίως οι κάμποι σε Θεσσαλία, Μακεδονία, Αιτωλία και Ακαρνανία, ένα μικρό μέρος της Πελοποννήσου και, βεβαίως, η Κρήτη. Επιδοτούμενες είναι οι μεγάλες καλλιέργειες: βαμβάκι, σόγια για τροφή ζώων, καλαμπόκι, στάρια, ρύζι, βιομηχανική ντομάτα, αλλά, μερικώς, και μήλα και πορτοκάλια, κάποτε ελιές και αμπέλια. Σε αυτά να προσθέσετε και τη ζωική παραγωγή (αιγοπρόβατα, βοοειδή).

Όταν, λοιπόν, έχεις συνηθίσει τόσους πολλούς, πάνω από 600 χιλιάδες αγρότες, τις οικογένειές τους και όλον τον άλλο πληθυσμό γύρω τους, έμποροι, καθηγητές ιδιαιτέρων μαθημάτων, γυμναστές, αντιπροσώπους αυτοκινήτων και τρακτέρ, πρακτορεία τυχερών παιχνιδιών, οργανοπαίκτες και κέντρα πάσης διασκέδασης, αντιλαμβάνεσαι την καταστροφή που συνιστά για την ελληνική επαρχία η καθυστέρηση στην εκταμίευση και τροφοδοσία των τραπεζικών λογαριασμών.

Κανείς, κυριολεκτικά, δεν περίμενε ότι από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ θα φτάναμε σε τέτοιο μπλοκάρισμα.  

Πολιτικά, όλη αυτή η κακοδιοίκηση θα κοστίσει ακριβά στο κυβερνών κόμμα. Αν και οι αγρότες, καλοί άνθρωποι όπως είναι, ξεχνούν εύκολα. Αρκεί να πέφτει το χρήμα. 

Αυτή τη φορά όμως θα κοστίσει κάτι παραπάνω στους αστούς φορολογούμενους, αφού ...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΓΡΟΤΟ-ΚΗΦΗΝΟ-ΖΗΤΟΥΛΟ-ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Οι εγγυημένες τιμές, ο de minimis και τα κουραφέξαλα

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ 

Λέω λοιπόν στον αγροτοσυνδικαλιστή από το μπλόκο, με τον οποίον έχω συνδεθεί στην τηλεοπτική μου εκπομπή. «Καλά όλα τα υπόλοιπα. Αλλά να απαιτείτε κατώτατες εγγυημένες τιμές στα προϊόντα σας; Αφού ξέρετε ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυτά δεν γίνονται. Άρα, βάζοντας τέτοιο όρο, λέτε ότι δεν θέλετε λύση»

Η αντίδραση του αγρότη-συνδικαλιστή ήταν όχι μόνο έντονη, αλλά και με σαφή περιφρόνηση απέναντι στις γνώσεις μου. «Πώς δεν γίνονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Και βέβαια γίνονται. Τον κανονισμό de minimis δεν τον ξέρετε; Με αυτόν μπορούν να δώσουν εγγύηση τιμής. Και είστε και δημοσιογράφος…».

«Βρε τον συνδικαλίσταρο» σκέφτηκα, «μου την έφερε. Μωρέ μπράβο. Να υπάρχει μηχανισμός εντός την Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον οποίον μια χώρα μπορεί να ενισχύσει νόμιμα και δίχως ευρωπαϊκά δικαστήρια τα αγροτοκτηνοτροφικά της προϊόντα, κι εγώ να μην τον ξέρω; Νόμιζα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το προπύργιο της ελεύθερης οικονομίας και του ανταγωνισμού, αλλά όπως βλέπω μας έχει αλώσει υπογείως η παλιά Σοβιετία. Βρε τι γίνεται στην Ευρώπη μας, όλα επιτρέπονται τελικά…».

Όχι ότι δεν είχα εμπιστοσύνη στις γνώσεις και στις ερμηνείες του αγροτοσυνδικαλιστή μπλόκερ (από το μπλόκο), αλλά για καλό και για κακό έκανα και μια βουτιά στους ευρωπαϊκούς κανονισμούς για να μάθω λεπτομερέστατα περί του περίφημου αυτού de minimis που θα λυτρώσει τον Έλληνα αγρότη από την αγωνία του κόστους παραγωγής και των ζημιών.

Και τι διαβάζω; 

Ότι ο κανονισμός de minimis ισχύει πράγματι από το 2013 και αφορά κρατικές ενισχύσεις σε προϊόντα του πρωτογενούς τομέα, αλλά με τις ακόλουθες ανελαστικές προϋποθέσεις. 

Πρώτο, δεν αφορά προϊόντα, ούτε περιοχές, αλλά μεμονωμένους παραγωγούς

Δεύτερο, η ενίσχυση αυτή δεν νοθεύει τους όρους του ευρωπαϊκού εμπορίου, δηλαδή δεν αφορά προϊόντα που παράγονται και διακινούνται ευρέως στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τρίτο, έχει ανώτατο πλαφόν για όποιον παραγωγό ενταχθεί σ’ αυτόν τα 200.000 ευρώ μέσα – το πολύ – σε μια τριετία. Στην συνέχεια απαγορεύεται η εκ νέου ένταξη του συγκεκριμένου παραγωγού στον κανονισμό αυτό. 

Τέταρτο, η κάθε ευρωπαϊκή χώρα έχει ανώτατο πλαφόν για de minimis ενισχύσεις στους αγρότες της, το 2% της ετήσιας αγροτικής παραγωγής της. Γι αυτό εξάλλου, η επίσημη μετάφραση στα ελληνικά του κανονισμού de minimis, είναι «για προϊόντα ήσσονος σημασίας».

Σαν να λέμε, ο κρόκος Κοζάνης ή τα κάστανα Κρήτης, τα νωπά σύκα της Εύβοιας ή το φιστίκι Αιγίνης. Προϊόντα που δεν παράγονται ευρέως στην Ευρώπη, άρα η ενίσχυση τους δεν νοθεύει τον ανταγωνισμό και το εμπόριο μέσα στην Ένωση. Και πάντα μιλάμε για εφάπαξ ενίσχυση κάθε παραγωγού ξεχωριστά ως αγρότη-επιχειρηματία και μόνο για τρία χρόνια και έως 200.000 ευρώ.

Τώρα, πως διάβολο θα βάλουν τα μαζικής παραγωγής αγροτικά προϊόντα σ’ αυτόν τον de minimis, θα σας γελάσω. Και μάλιστα με εθνικό πλαφόν το 2% της συνολικής αγροτικής μας παραγωγής, όταν το βαμβάκι μόνο καλύπτει το 3%, το ελαιόλαδο το 6%, το σιτάρι το 2% και το οπωροκηπευτικά το 30% της εθνικής μας παραγωγής. Και σκεφτείτε πόσα άλλα σοβαρά προϊόντα άφησα απέξω. Και δίχως κτηνοτροφία όλα αυτά. Στριμώξτε, λοιπόν, όλα τα μας τα προϊόντα στο 2% που μας επιτρέπεται και τότε θα έχουμε τετραγωνίσει τον κύκλο.

Δεν τα ήξερε λέτε αυτά, ο αγροτοσυνδικαλιστής που ζητά κατώτατες εγγυημένες τιμές μέσω του de minimis για να ανοίξει τους δρόμους; 

Μωρέ μια χαρά τα ήξερε, απλώς καμιά φορά...

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΓΡΟΤΟ-ΚΗΦΗΝΟ-ΖΗΤΟΥΛΟ-ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: "Αγώνες"

 

Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗ

Α ΝΕΑ» δημοσίευσαν προχθες μια χαρακτηριστική φωτογραφία στη δεύτερη σελίδα τους. Είναι η κεφαλή μιας διαδήλωσης και κάτι τύποι κρατούν ένα πανό που γράφει «Εμείς (το ΚΑΛΟ μας) το ξέρουμε. Με τους ΑΓΩΝΕΣ μας θα το ΕΠΙΒΑΛΟΥΜΕ».

Υπογραφή «Συνδικάτο Οικοδόμων Ν. Θεσσαλονίκης».

Ομολογώ ότι δεν ξέρω «το καλό» των οικοδόμων Θεσσαλονίκης, πόσω μάλλον όλου του νομού. Αλλά αφού το ξέρουν οι ίδιοι, ακούμε προσεκτικά.

Φυσικά το πώς θα το επιβάλουν και με ποιους αγώνες, θα το δούμε στη συνέχεια. Ηδη όμως οι αγρότες δείχνουν τον δρόμο.

Σημειώνω απλώς πως το σύνθημα σε ένα πανό του Συνδικάτου Οικοδόμων τα λέει πιο καθαρά από όλες τις ομιλίες του Καραμανλή και του Βενιζέλου μαζί.

Τι το ψάχνετε; Αυτό μας γουστάρει κι αυτό θα επιβάλουμε.

Τα «θεσμικά ζητήματα» και η «δικαιοσύνη» που διακαώς ανησυχούν τους «πρώην» παντός είδους, μπορούν να συζητηθούν σε κάποια ημερίδα ή σε μια επιτροπή της Βουλής με άπλετο χρόνο στη διάθεση των ομιλούντων.

Κακώς λοιπόν συμπεραίνει ο Βενιζέλος ότι στην Ελλάδα έχουμε κάποιο πρόβλημα «διακυβερνησιμότητας». Κανένα τέτοιο πρόβλημα δεν έχουμε. Ο καθένας θα ορίζει το «καλό» του και μετά θα το επιβάλλει με τους αγώνες της αρεσκείας του.

«Αγρότη πολέμα, σου πίνουνε το αίμα».

Προχθές υπήρξαν έντυπα που χασκογελούσαν επειδή (λέει) η ευρωπαία εισαγγελέας θα υπερβεί το Σύνταγμα και θα ασκήσει ποινικές διώξεις κατά πολιτικών προσώπων που δεν της αρέσουν.

Ωραία ιδέα. Αν και κυρίως μου αρέσει η συνέχεια.

Θέλω να δω ποιο δικαστικό όργανο θα παραλάβει μια τέτοια δίωξη (αν ποτέ ασκηθεί, φυσικά…) και πώς θα την εκτελέσει αμέσως μετά.

Θα στείλει η κυρία Πόπη αγρότες να συλλάβουν τους πολιτικούς;

Και ποιοι αγρότες θα αναλάβουν τις συλλήψεις; Εκείνοι που βαράνε με τις κατσούνες ή οι άλλοι που φαίνονται πιο ήρεμοι;

Διότι (αν κατάλαβα καλά έως τώρα) άλλα πράγματα ζητούν οι αγρότες της Κρήτης, άλλα οι αγρότες της Θεσσαλίας κι άλλα εκείνοι που φωνάζουν στην Καβάλα ή στο Ρίο-Αντίρριο. Συνεπώς ποιους πολιτικούς θα συλλάβουν;

Ορθώς λοιπόν ανησυχούν οι «πρώην» αφού η κατάλυση της πολιτικής τάξης και η επαναφορά εκείνων σε ρόλο επιδιορθωτή μάλλον δεν είναι πολύ εύκολη υπόθεση.

Είδατε τον Τσίπρα; Με 18% τα βρόντηξε και τώρα αγωνίζεται να μαζέψει με το ζόρι ένα 10% για να ξαναγυρίσει.

Από την άλλη όμως …

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΓΡΟΤΟ-ΚΗΦΗΝΟ-ΖΗΤΟΥΛΟ-ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Μπλόκα και κενό εκπροσώπησης

 

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ 

Του Γιώργου Θ. Μαυρογορδάτου

Ποιον ακριβώς εκπροσωπούν όσοι αγρότες έχουν στήσει μπλόκα, εκτός από τον εαυτό τους;

Ποιος άραγε τους εξέλεξε για να τον αντιπροσωπεύουν;

Τα 6.000 τρακτέρ αποτελούν ασφαλώς εντυπωσιακό τηλεοπτικό θέαμα, αλλά σε πόσους τάχα αγρότες αντιστοιχούν; Σε ποιο ποσοστό του συνόλου;

Ελάχιστοι από τους επώνυμους πρωταγωνιστές που εμφανίζονται στις κάμερες και στα ρεπορτάζ έχουν ή επικαλούνται κάποια θεσμική ιδιότητα. Είναι δηλαδή πρόεδροι τοπικού αγροτικού συλλόγου ή συνεταιρισμού ή μίας από τις καίριες δευτεροβάθμιες οργανώσεις που ελέγχει το ΚΚΕ: τις λεγόμενες «ενωτικές» ομοσπονδίες αγροτικών συλλόγων Λάρισας, Καρδίτσας, Ημαθίας.

Τον «παλιό καλό καιρό», τους αγρότες ως σύνολο εκπροσωπούσε από το 1935 η Πανελλήνια Συνομοσπονδία Ενώσεων Γεωργικών Συνεταιρισμών (ΠΑΣΕΓΕΣ). Hρθε όμως το ΠΑΣΟΚ και την οδήγησε σε πλήρη απαξίωση και τελικά σε χρεοκοπία και διάλυση.

Σε βιβλίο μου του 1988 («Μεταξύ Πιτυοκάμπτη και Προκρούστη: Οι επαγγελματικές οργανώσεις στη σημερινή Ελλάδα») είχα περιγράψει και αναλύσει την εξέλιξη αυτή, βασισμένος και σε μεγάλη εμπειρική έρευνα στην οποία μετείχαν δεκάδες φοιτητές μου.

Με υπουργό Γεωργίας αρχικά τον Κ. Σημίτη (πριν γίνει «εκσυγχρονιστής»), μεταμορφώθηκαν οι συνεταιρισμοί (Ν.1257 και ύστερα Ν.1541) από οικονομικές οργανώσεις σε εκλογικούς μηχανισμούς εξαρτημένους παρασιτικά από κρατικές επιδοτήσεις. Eγινε υποχρεωτική η αρχαϊκή δομή τριών επάλληλων αυθύπαρκτων επιπέδων (πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο, τριτοβάθμιο). Eγινε επίσης υποχρεωτική η απλή αναλογική ως εκλογικό σύστημα, προκαλώντας την ολοκληρωτική κατάληψη των οργανώσεων από καθαρά κομματικές παρατάξεις.

Το 1993, η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη κατάργησε την αναλογική στους συνεταιρισμούς και καθιέρωσε πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα (Ν.2169). Μετά τις εκλογές, η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επανέφερε αμέσως την απλή αναλογική. Ωστόσο, το 2000 η κυβέρνηση Κ. Σημίτη κατάργησε και πάλι την αναλογική και επέβαλε ως υποχρεωτικό σύστημα το πλειοψηφικό με ενιαίο ψηφοδέλτιο. Στην ουσία, επρόκειτο για επιστροφή στα ισχύοντα προ του 1981. Χρειάστηκαν δηλαδή σχεδόν είκοσι χρόνια και η διασπάθιση τεράστιων ποσών για να αντιληφθούν επιτέλους στο ΠΑΣΟΚ ότι «οι συνεταιρισμοί δεν είναι συνδικαλιστικά όργανα, είναι επιχειρήσεις», όπως είπε ο τότε υπουργός Γεωργίας Γ. Ανωμερίτης.

Από το 1981, με υπουργό Γεωργίας τον Κ. Σημίτη οι συνεταιρισμοί είχαν εξελιχθεί σε πίθους των Δαναΐδων, που καταβρόχθιζαν τεράστια ποσά, συμβάλλοντας σημαντικά στο δημόσιο έλλειμμα και στη χρεοκοπία της χώρας. Ως πρωθυπουργός πλέον, ο ίδιος κατήγγειλε το 1997 τον εκτροχιασμό των συνεταιρισμών (χωρίς ίχνος αυτοκριτικής).

Μόλις το 2011 υποχρεώθηκε πλέον το ΠΑΣΟΚ να επιχειρήσει μία εξυγίανση με τον Ν.4015, επιβάλλοντας συγχωνεύσεις και διάλυση όσων οργανώσεων ήσαν μόνο σφραγίδες για την απορρόφηση επιδοτήσεων. Τελικά, τέθηκε σε εκκαθάριση και διαλύθηκε η ίδια η ΠΑΣΕΓΕΣ.

Τη διαδέχθηκε τυπικά η Εθνική Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΕΘΕΑΣ), που ιδρύθηκε το 2022 σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4673/2020, ως δευτεροβάθμια ομοσπονδία – πανελλαδικής όμως εμβέλειας. Με συνεταιρισμούς-μέλη που μόλις ξεπερνούν τους 300, η ΕΘΕΑΣ ασφαλώς δεν είναι σε θέση να εκπροσωπήσει το σύνολο των αγροτών, όπως άλλοτε η ΠΑΣΕΓΕΣ, που είχε περίπου 6.000 συνεταιρισμούς με μισό εκατομμύριο ενεργά μέλη το 1987.

Η Εθνική Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών αποδείχθηκε εντελώς ανίκανη να ηγηθεί των κινητοποιήσεων. Ολα τα κόμματα φρόντισαν να μην υπάρχει έγκυρος και φερέγγυος συνομιλητής εκ μέρους του συνόλου των αγροτών.

Με δελτίο τύπου στις 4 Δεκεμβρίου, η ΕΘΕΑΣ ισχυρίζεται ότι τα μπλόκα αποτελούν συνέχεια μίας πορείας που ξεκίνησε ήδη από τις 11 Νοεμβρίου, με το «ενωτικό» συλλαλητήριο που διοργάνωσε η ίδια στην Αθήνα. Στη συνέχεια, ωστόσο, αποδείχθηκε εντελώς ανίκανη να ηγηθεί των κινητοποιήσεων, που πέρασαν στον έλεγχο στελεχών και οργανώσεων του ΚΚΕ.

Την πρωτοκαθεδρία των συνεταιρισμών και της ΠΑΣΕΓΕΣ στην εκπροσώπηση των αγροτών είχαν επιχειρήσει να ανατρέψουν από κοινού ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ μέσω των αγροτικών συλλόγων και της Γενικής Συνομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ελλάδας (ΓΕΣΑΣΕ), που ίδρυσαν το 1977.

Ακολούθησε η Ν.Δ. ιδρύοντας τη δική της Συνομοσπονδία Δημοκρατικών Αγροτικών Συλλόγων Ελλάδος (ΣΥΔΑΣΕ) το 1985.

 Ωστόσο, ούτε η ΓΕΣΑΣΕ ούτε η ΣΥΔΑΣΕ ούτε και οι δύο μαζί κατάφεραν να αποκτήσουν το μέγεθος και τους πόρους που θα επέτρεπαν να υποσκελίσουν την ΠΑΣΕΓΕΣ. Εσβησαν αθόρυβα μαζί της.

Από την πλευρά του, το ΚΚΕ δεν κατάφερε ποτέ να πάρει τον έλεγχο της ΓΕΣΑΣΕ, όπως φιλοδοξούσε. Επένδυσε όμως σε δικές του «ενωτικές» ομοσπονδίες αγροτικών συλλόγων σε κατεξοχήν στρατηγικά σημεία, όπως η Λάρισα και η Καρδίτσα, διατηρώντας δυνάμεις και σε άλλες περιοχές.

Είναι χαρακτηριστική η θριαμβευτική υποδοχή του Δ. Κουτσούμπα από σύσσωμο το προεδρείο της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, καθώς και η εμφατική ταύτισή του μαζί τους: «Εμείς στηρίζουμε ό λ α τα αιτήματά σας […] και βέβαια στηρίζουμε και τις μορφές του αγώνα, με τα μπλόκα…».

Το ΚΚΕ είναι λοιπόν η μόνη οργανωμένη και συντονισμένη παρουσία σε πανελλαδική κλίμακα πίσω από τη φαινομενική αναρχία των μπλόκων, όπως και άλλες φορές (λ.χ. το 2016).

Ετσι εξηγείται π.χ. η προαναγγελία από τον πρόεδρο της Ενωτικής Ομοσπονδίας Λάρισας των κινητοποιήσεων σε άλλες περιοχές, με την αποκαλυπτική παρατήρηση: «Το σχέδιο της πανελλαδικής των μπλόκων εξελίσσεται με θαυμαστή ακρίβεια» («K» 7.12.25).

Το σχέδιο; Ποιος το εκπόνησε άραγε;

Ετσι εξηγείται άλλωστε και…

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΓΡΟΤΟ-ΚΗΦΗΝΟ-ΖΗΤΟΥΛΟ-ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Γεωργία που αργοπεθαίνει από "χρόνιο κανάκεμα"


Του Γιάννη Σιδέρη

Χρόνια τους κανάκεψαν.

Η αγροτιά πριν τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις δεν είχε στον ήλιο μοίρα. Στήριζε τα έσοδά της στις πωλήσεις των παραγόμενων προϊόντων στην εσωτερική αγορά και στην οικογενειακή εργασία. Ήταν η αγροτιά που ύμνησαν οι τραγουδοποιοί και η λογοτεχνία.

Μετά την ένταξη της Ελλάδας στον ΕΟΚ και την εφαρμογή της ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική), ανακαλύφθηκε το νέο «Ελ Ντοράντο». Οι αθρόες επιδοτήσεις έγιναν πηγή σταθερού εισοδήματος. Άνοιξαν δίαυλοι για πρόσβαση σε σύγχρονη τεχνογνωσία, την οποία όμως ελάχιστοι γεωργοί και ελάχιστοι συνεταιρισμοί, αξιοποίησαν.

Οι επιδοτήσεις δημιούργησαν μια νέα συνείδηση. Ένα νέο πρότυπο αγρότη που αντιμετώπιζε τη γεωργία ως σταθερό επάγγελμα και πηγή προβλέψιμου εισοδήματος.

Βέβαια, δεν είναι αθώες της αποτυχίας οι εκάστοτε κυβερνήσεις, ούτε ελέγχθηκαν εάν τα χρήματα που αφειδώς δίνονταν, επενδύθηκαν στο επάγγελμα ή έγιναν διαμερίσματα και θηριώδη τρακτέρ, δυσανάλογα με την έκταση παραγωγής (στην καλύτερη περίπτωση).

Η επιδότηση δεν αντιμετωπίστηκε ως εργαλείο αγροτικού μετασχηματισμού, ως πόρος για παραγωγική επένδυση. Έγινε δικαίωμα, το οποίο στηρίζουν παντί τω τρόπω τα κόμματα της εκάστοτε αντιπολίτευσης, της ΝΔ μη εξαιρουμένης («όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά», ή η… αμαζόνα του θεσσαλικού κάμπου, βουλευτής της ΝΔ να «αγωνίζεται» κάποτε πάνω σε τρακτέρ).

Τα περισσότερα των αιτημάτων τους, όπως οι κατώτερες εγγυημένες τιμές, η μείωση του κόστους παραγωγής, καταβολή χρωστούμενων, αφορούν το κράτος. Δηλαδή θα προέλθουν από τους φόρους των Ελλήνων φορολογουμένων, αυτών τους οποίους ταλαιπωρούν κλείνοντας τους δρόμους, ή εκείνων τις δουλειές των οποίων σαμποτάρουν (τουριστικές επιχειρήσεις, έμποροι, εμπορικοί αντιπρόσωποι, επαγγελματίες της εφοδιαστικής αλυσίδας κ.α. ).

Ήδη αγρότες και φορείς της Θεσσαλονίκης (Βιοτεχνικό και Βιομηχανικό επιμελητήριο, Σύνδεσμος Εξαγωγέων κ.α.) με ανακοίνωσή τους επισημαίνουν ότι «σε μια κρίσιμη συγκυρία για την ελληνική οικονομία, η άρνηση του θεσμικού διαλόγου δεν αποτελεί μορφή διεκδίκησης αλλά επιλογή αδιεξόδου»

 

Και τονίζουν: «Ο πρωτογενής τομέας αποτελεί τον πρώτο κρίκο της εθνικής παραγωγικής αλυσίδας. Και όταν ο κρίκος αυτός αποσύρεται από τον διάλογο, η ζημιά μεταφέρεται στη βιομηχανία, στη μεταποίηση, στο εμπόριο, στις εξαγωγές, και τελικά στην ίδια την κοινωνία. Το κόστος αυτής της στάσης δεν είναι πολιτικό. Είναι οικονομικό και εθνικό».

Αλλά μήπως τα κατανοεί αυτά η αντιπολίτευση; (μιλάμε πάντα για την εκάστοτε αντιπολίτευση. Τώρα τυχαίνει να είναι αυτή).

Διαχρονικά αντιπολιτεύσεις κοντόθωρες και μίζερες, χωρίς όραμα, τάσσονται άμεσα και άκριτα παρά τω πλευρώ αυτών που αυθαίρετα και νταηλίδικα κλείνουν τους δρόμους.

Επενδύουν στη μετατροπή της αντικυβερνητικής δυσαρέσκειας σε έλξη ψήφων, μη τολμώντας να διαφοροποιηθούν ακόμη και στο στοιχειώδες. Το δικαίωμα των φορολογουμένων πολιτών στη μετακίνηση.

Το ΠΑΣΟΚ που συνετέλεσε τα μέγιστα στην εμπέδωση της κρατικοδίαιτης νοοτροπίας, καθώς επί των ημερών του άνοιξε ασκός των πλουσιοπάροχων και αναξιοποίητων επιδοτήσεων (και έτσι έγινε η αγροτιά «η ραχοκοκαλιά του Κινήματος»), αρνείται να καταδικάσει τα μπλόκα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που αύξησε την προκαταβολή φόρου των αγροτών στο 100%, τον ΦΠΑ σε λιπάσματα, φυτοφάρμακα και λοιπά εφόδια στο 23%, που κατάργησε τον μειωμένο φόρο στο αγροτικό πετρέλαιο, που αυτό έφτασε από τα 66 ευρώ το χιλιόλιτρο στα 200, σήμερα με τον Φάμελλο (αλλά και τον Τσίπρα), ανεμίζει παντιέρες στο πλευρό των αγροτών, υποστηρίζοντας τα «δίκαια αιτήματά τους».

Για το ΚΚΕ όλα τα αιτήματα είναι δίκαια, ενώ δεν περιμένει κανείς τίποτα καλύτερο από τον Βελόπουλο της Λύσης και τον Νατσιό της Νίκης.

Τα «δίκαια» αιτήματα των αγροτών δημοσιοποιήθηκαν χθες.

Μερικά από αυτά είναι

Nα σταματήσει η κρατική καταστολή (για να μπορούν ανενόχλητοι να αναποδογυρίζουν περιπολικά και να εισβάλουν σε πίστες αεροδρομίων).

Κατώτερες τιμές που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν βιώσιμο εισόδημα (ανεξαρτήτως μεθόδου παραγωγής. Ή όπως επιτιμητικά ρώτησε αγρότης τον Ανδρουλάκη, αν συμφωνεί και αυτός με τη μοντέρνα γεωργία - κάπως έτσι το είπε).

 

Μείωση του κόστους παραγωγής, αφορολόγητο πετρέλαιο στην αντλία (αίτημα που κρίνεται και ως υποβοηθητικό μεταπώλησης), επαναπροσδιορισμός των λίτρων ανά καλλιέργεια, πλαφόν στην τιμή αγροτικού ρεύματος στα 7 λεπτά, κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας (λογικό αίτημα αλλά θα πρέπει να πείσουν την… ΕΕ!).

Επίσης, αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος για το 2025 σε όλα τα προϊόντα που έχουν καταρρεύσει οι τιμές τους.

Δημιουργία έργων υποδομής, πχ σε άρδευση και αντιπλημμυρική/αντιπυρική θωράκιση (σωστά αλλά αυτό δεν λύνεται σε μια ημέρα ούτε με μια υπόσχεση).

Να σταματήσουν οι αθρόες εισαγωγές και «ελληνοποιήσεις» ομοειδών προϊόντων χωρίς δασμούς πχ Mercosur και άλλες συμφωνίες με την ΕΕ (σωστό για τις ελληνοποιήσεις, αλλά αν σταματήσουν οι συμφωνίες με την ΕΕ θα σταματήσουν και οι επιδοτήσεις τους!).

Να μην υπάρξει μείωση των πόρων της ΚΑΠ για την πολεμική προετοιμασία όπως ήδη ετοιμάζονται να προχωρήσουν (και σε αυτό πρέπει να πείσουν την ΕΕ αλλά απευθύνεται ως άμεσο αίτημα προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό!).

Να καταργηθεί το ηλεκτρονικό δελτίο αποστολής που στέλνει ο παραγωγός από το χωράφι (μήπως ευνοώντας παρατυπίες; ).

Να γίνει άμεσα διπλασιασμός των αγροτικών συντάξεων (άσχετα αν αντέχει η οικονομία, και αυτό θα γίνει από τους φόρους των πολιτών στους οποίους κλείνουν τους δρόμους)!

Παράλληλα να εξυγιανθεί ο ΟΠΕΚΕΠΕ αλλά να μην ενταχθεί στην ΑΑΔΕ (γιατί άραγε; ).

Και άμεση στήριξη για τα αιγοπρόβατα που έχουν θανατωθεί λόγω ευλογιάς (σωστό και αναγκαίο).

 

Την ίδια στιγμή υπάρχουν στην Ελλάδα - λίγοι δυστυχώς - συνεταιρισμοί κερδοφόροι και εξαγωγικοί, γιατί οργανώθηκαν επιστημονικά και δεν ξόρκισαν τη «μοντέρνα γεωργία».

Αυτοί …

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΓΡΟΤΟ-ΚΗΦΗΝΟ-ΖΗΤΟΥΛΟ-ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Οι αγρότες ξέχασαν να ζητήσουν παγκόσμια ειρήνη

 

Toυ ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ

μπλοκοαιτήματα (τα) 1. αιτήματα που δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν «αν θέλετε η κινητοποίησή σας να φέρει αποτέλεσμα και όχι μόνο αναστάτωση καλό είναι να αποφύγετε τα μπλοκοαιτήματα» 2. προκλητικές απαιτήσεις «η μεταγραφή του Γάλλου επιθετικού ναυάγησε καθώς ο μάνατζέρ του είχε μπλοκοαιτήματα που εξόργισαν τη διοίκηση της ομάδας»

Διαβάζοντας τα αιτήματα των αγροτών των μπλόκων (στα οποία δεν συμμετέχουν όλοι οι αγρότες αφού μερικοί έχουν δουλειές να κάνουν) κάποιος μπορεί εύκολα να σκεφτεί ότι τίθενται μόνο και μόνο για να απορριφθούν και έτσι να υπάρχει δικαιολογία για τη συνέχιση των κινητοποιήσεων.

Γιατί αυτά που φαίνεται να ζητούν είναι: και αυξημένα έσοδα από την εργασία τους και πλήρη οικονομική προστασία και οικονομική βοήθεια και νομική ασυλία και χαλαρούς ελέγχους.

Προφανώς όλα τα παραπάνω θα τα ήθελαν πολλοί άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη, αλλά δεν ξέρω πόσοι θα τα απαιτούσαν σα να είναι αναφαίρετα δικαιώματά τους. Και πολύ περισσότερο δεν ξέρω πώς είναι δυνατόν να υπάρξει κυβέρνηση που θα τα ικανοποιήσει και μάλιστα (όπως απαιτούν οι αγρότες των μπλόκων) χωρίς συζήτηση.

Αν λοιπόν το ζητούμενο είναι η αντιπολιτευτική αναταραχή στην περίοδο των γιορτών και η πρόκληση αστάθειας, τα αιτήματα είναι μια χαρά και κακώς σε αυτά δεν περιλαμβάνεται η παραίτηση της κυβέρνησης και η αντικατάστασή της με μια κυβέρνηση εκλεγμένη από τα μπλόκα.

Από την άλλη (και για να βλέπουμε το ζήτημα από κάθε πλευρά) πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι αγροτοσυνδικαλιστές των μπλόκων…

 

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΓΡΟΤΟ-ΚΗΦΗΝΟ-ΖΗΤΟΥΛΟ-ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ακούω προτάσεις. Με αριθμούς, όμως, ε;


Toυ ΘΑΝΟΥ ΤΖΗΜΕΡΟΥ

Θες εγγυημένες κατώτατες τιμές για τον πρωτογενή τομέα; 
 
 Ξεκίνα λοιπόν και πρότεινε για τους 48.000 περίπου κωδικούς αγροτικών, κτηνοτροφικών, μελισσοκομικών και αλιευτικών προϊόντων που παράγονται στη χώρα, πες μας ποιος θα τις υπολογίσει και πώς και, κυρίως, ποιος θα πληρώνει τη διαφορά, αν η αγορά δεν πιάσει αυτές τις τιμές. 
 
Οι άλλοι φορολογούμενοι; 
 
Θα ζητήσει και ο ψαράς κατώτατη εγγυημένη τιμή για τη σαρδέλα; 
 
Μήπως και κατώτατη εγγυημένη ποσότητα; 
 
Σκέψου και ένα βήμα παραπέρα. Ποιος και με ποιον τρόπο θα ελέγχει ποια είναι η παραγωγή του καθενός για να του καταβληθεί η διαφορά; 
 
Και πώς θα ανακαλύπτει τη λαμογιά, αν, ας πούμε, ο παραγωγός συμφωνήσει  με τον έμπορο να φαίνεται χαμηλότερη τιμή στα τιμολόγια από την πραγματική για να τσεπώσει την επιδότηση της εγγυημένης τιμής; 
 
Όρισε, ας πούμε, κατώτατες τιμές για τις φακές. Πόσο οι στάνταρ, πόσο οι βιολογικές, πόσο οι μαύρες, πόσο οι κόκκινες, πόσο οι ψιλές (Σάμος, Δήμητρα, Αθηνά), πόσο οι χοντρές (Θεσσαλία, Ικαρία), πόσο οι Εγκλουβής. 
 
Πες μας και για τα 500 είδη γραβιέρας που παράγει η χώρα, ΠΟΠ και μη: Κρήτης, Νάξου, Αμφιλοχίας, Αγράφων, Ηπείρου, Θεσσαλίας, Μακεδονίας, Μάνης, Αρκαδίας, Ευβοίας, Τήνου, Άνδρου, Λέσβου, Σάμου, Χαλκιδικής, Πίνδου, Ολύμπου, Ροδόπης κ.λπ. με πιπέρι, με 4 πιπέρια, με μπούκοβο, με θυμάρι, με τρούφα, με πάπρικα, με τσίλι, με μοσχοσίταρο κ.λπ. 
 
Ακούω προτάσεις. Με αριθμούς, όμως, ε; 
 
Ποιες θα είναι οι...

Υπαρκτου αγροτο-κηφηνο-κατσαπλιαδο-ξεφτιλαρόπληκτου ελληνισμού κωμωδία (Οι εθισμένοι σε επιδοτήσεις "ιδιοκτήτες" των εθνικών οδών σε αντικοινωνικό οίστρο...)

Ελληνόφωνου "δημοσιογραφικού" σκουπιδαριού κωμωδία

(ΠΑΛΑΙΟ)-ΣΥΡΙΖΑίικου Υπαρκτου ΒΑΡΟΥΦΑΚΟ-ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΥ κωμωδία

 

(ΠΑΛΑΙΟ)-ΣΥΡΙΖΑίας ΕΛΥΘΕΡΟΠΛΕΟΥΜΕΝΗΣ εθνικής "Αυτής Σουργελαρότητος" κωμωδία