— Judas 2.0 (@panos_101) January 18, 2025
Στην Τουρκία, ηλεκτρονικός φάκελος ασθενούς υπάρχει από το 2008 – εδώ αργεί ακόμη. Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε να ντρεπόμαστε. Πολύ πιο σοβαρός από τις βλάβες στα ασανσέρ δημόσιων νοσοκομείων που πυροδοτούν καβγάδες τηλεοπτικής κατανάλωσης.
Η προσβολή της προσωπικότητας του ασθενούς ξεκινάει από τα Επείγοντα. Επειτα από πολύωρη αναμονή, μετακινείται από δωμάτιο σε δωμάτιο για να εξεταστεί από γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων, γιατί δεν προβλέπεται, όπως συμβαίνει στα περισσότερα νοσοκομεία στο εξωτερικό, να μη μετακινείται ο ασθενής αλλά οι γιατροί.
Η εξουθένωσή του συνεχίζεται με τη νοσηλεία. Μπορεί το δωμάτιο να μην έχει ζεστό νερό και πετσέτες, να μη λειτουργεί η τηλεόραση, ακόμη και το κουμπί με το οποίο ζητάει βοήθεια. Αν χρειαστεί να κάνει κάποια εξέταση σε μακρινό σημείο στο κτίριο, μπορεί να μην υπάρχει διαθέσιμος τραυματιοφορέας και να αναλάβει ο συνοδός του το αμαξίδιο. Ο ίδιος άνθρωπος θα πρέπει να διανύσει τις αποστάσεις που απαιτούνται για το παραπεμπτικό, για πληρωμές, για το εισιτήριο και το εξιτήριο, αφού αυτές οι διαδικασίες δεν γίνονται ηλεκτρονικά.
Το gov.gr έχει αλλάξει τη ζωή μας αλλά όχι και την εμπειρία του ασθενούς στο δημόσιο νοσοκομείο – εκεί λειτουργεί το παλιό σύστημα, με τα χαρτιά, τις σφραγίδες και τις ουρές αναμονής.
Το βράδυ μπορεί να χρειαστεί αποκλειστική νοσοκόμα, η οποία είναι ακριβή και παρ’ όλα αυτά δυσεύρετη. Μα γιατί στο δημόσιο νοσοκομείο παρέχονται ιδιωτικές υπηρεσίες;
Επειδή υπάρχει έλλειψη προσωπικού και ανορθολογισμός στην κατανομή του – συνηθισμένα πράγματα στο ελληνικό Δημόσιο.
Γενικά, αν κάποιος δεν έχει συγγενείς και φίλους που να μπορούν να αφήσουν τη δουλειά τους για να τον βοηθήσουν να τα βγάλει πέρα, είναι πραγματικά άτυχος.
Πέρα από το πρόβλημα υγείας του, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις κακές συνθήκες που δημιουργούν οι ανεπαρκείς υποδομές, η υποστελέχωση, η γραφειοκρατία.
Γύρω του όλοι θα βιάζονται, θα είναι εκνευρισμένοι και κουρασμένοι. Θα διστάζει να ζητήσει ένα ποτήρι νερό, πόσο μάλλον καθαρό σεντόνι. Θα ευχαριστεί τους νοσηλευτές κάθε φορά που του παίρνουν την πίεση, ελέγχουν τον πυρετό του και το επίπεδο οξυγόνου. Μπαίνουν στο δωμάτιο ορμητικά, σε παράξενες ώρες, ακόμη και όταν κοιμάται, βάσει πρωτοκόλλων που δεν εξηγούνται πάντα με ορθολογικούς όρους. Ετσι, εκρηκτικά, μπαίνει και η καθαρίστρια ή ο δίσκος με το φαγητό.
Η μεγάλη στιγμή είναι όταν...
έρχεται ο γιατρός, συχνά μαζί με τους ειδικευόμενους που βλέπουν για να μαθαίνουν. Σπάνια ο ασθενής μας τον περιμένει. Χαίρεται τόσο πολύ που μπορεί να τον ρωτήσει κάτι και να του εκφράσει την αγωνία του. Σαν να του κάνει χάρη αισθάνεται, τον ευγνωμονεί. Αν είναι ευγενικός, τον συγκινεί. Αν όχι, τον καταλαβαίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου