Με βάση μια μελέτη του ESM η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως σε σχέση με το κόστος των μέτρων στήριξης που έλαβε προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της πανδημίας.
Για την ακρίβεια με βάση την έκθεση "Regional responses to the Covid-19 crisis: a comparative study from economic, policy, and institutional perspectives" του ESM η Ελλάδα κατέλαβε την 4η θέση παγκοσμίως και την 3η στην Ε.Ε σε σχέση με την αξία των μέτρων που έλαβε ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Το πλέον ενδιαφέρον στην ίδια έκθεση είναι πως παραμένει ασαφές αν η πιο οξεία φάση της κρίσης Covid-19 είναι πίσω μας. Κατά την ίδια πηγή, λόγω του γεγονότος πως ο εμβολιασμός στο σύνολο του πληθυσμού του πλανήτη προχωρεί με αργούς ρυθμούς, η πιθανότητα να προκύψουν μεταλλάξεις που ενδέχεται να μην αντιμετωπίζονται από τα υπάρχοντα εμβόλια παραμένει υψηλή...
Στην ίδια έκθεση επίσης εκτιμάται πως οι συνέπειες της πανδημίας θα είναι εντονότερες σε οικονομίες με ισχυρό κλάδο υπηρεσιών και μικρότερη βιομηχανική βάση...
Η έκθεση δεν μας αποκαλύπτει καινούργια πράγματα αλλά αποσαφηνίζει αυτά που ο καθένας μπορεί να παρατηρήσει παρακολουθώντας την αύξηση του χρέους σε σχέση με την καθήλωση του ΑΕΠ και τη βύθιση του ισοζυγίου πληρωμών.
Το ζήτημα γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον αν λάβει κάποιος γνώση και αυτών που υποστηρίζει το πρόσφατο ρεπορτάζ της Ελένης Μπότα στο Capital.gr
"Σοβαρό προβληματισμό στους κατασκευαστικούς Ομίλους - σε ευρωπαϊκό επίπεδο - έχει προκαλέσει η αύξηση των πρώτων υλών, όπου ήδη 4 στις 10 εταιρείες έχουν αναγκαστεί να ακυρώσουν ή να σταματήσουν τα έργα τους καθώς το κόστος τους έχει εκτοξευθεί πάνω από 22%...
…Στην Ελλάδα το θέμα της αύξησης των οικοδομικών απασχολεί πλέον το σύνολο των εταιρειών του κατασκευαστικού κλάδου αλλά και των μεγάλων εταιρειών real estate. Λόγω της ανόδου των τιμών υλικών το κόστος κατασκευής έχει αυξηθεί κατά 20% με 30% που μεταφράζεται σε επιπλέον επιβάρυνση 200 με 300 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, Αυτό σημαίνει ότι ένα διαμέρισμα των 1000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο με τις τελευταίες ανατιμήσεις η τιμή πώλησης ανά τ.μ. θα ανέλθει στα 1300 ευρώ το τ.μ…"
Αυτό που μας λέει με απλά λόγια το ρεπορτάζ είναι πως επειδή οι τιμές των πρώτων υλών ανεβαίνουν ταχύτερα απ’ ό,τι μπορεί να δημοπρατηθεί και να ολοκληρωθεί ένα έργο, οι εταιρείες, προ του κινδύνου να χρεοκοπήσουν, σταματούν τα έργα που εκτελούν ή δεν αναλαμβάνουν νέα.
Το ίδιο προφανώς κάνουν τα επενδυτικά κεφάλαια που συμμετέχουν από κοινού με κρατικές επενδύσεις και ευρωπαϊκά ταμεία στην υλοποίηση και εκμετάλλευση σημαντικών έργων υποδομής.
Όπως όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά, ο βασικότερος μοχλός για την τροχιοδρόμηση της χώρας μας, αλλά και της Ευρώπης και της παγκόσμιας οικονομίας σε αναπτυξιακή τροχιά, ήταν το πρόγραμμα για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας που ξεπερνούσε τα 800 δισ. πανευρωπαϊκά και για την Ελλάδα μαζί με τη συμμετοχή των ιδιωτών θα ξεπερνούσε τα 60-70 δισ. τα επόμενα χρόνια.
Το πρόγραμμα αυτό θα κατευθυνόταν κυρίως σε έργα υποδομής και "πράσινης" ανάπτυξης τα οποία φαίνεται τώρα λόγω των πληθωριστικών πιέσεων πως θα είναι δύσκολο να προχωρήσουν.
Βέβαια επειδή κάτι ανάλογο συμβαίνει παγκοσμίως η κάθετη πτώση της ζήτησης θα οδηγήσει σε πτώση των τιμών, κάτι που θα οδηγήσει σε αποπληθωρισμό ο οποίος σε περιόδους με υψηλό ιδιωτικό και δημόσιο χρέος είναι χειρότερος από τον πληθωρισμό.
Η δεκαετία που τρέχει...
δεν φαίνεται πως θα είναι ευκολότερη από την προηγούμενη παρά την ευρεία πεποίθηση πως τα δύσκολα είναι πίσω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου