ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Ας
τα πάρουμε από την αρχή.
Για να γίνεις υπουργός δεν χρειάζεται να
καταθέσεις αιτήσεις, πτυχία, χαρτιά και περγαμηνές. Χρειάζεται μόνο ένα
πράγμα: η εμπιστοσύνη του Πρωθυπουργού.
Την έχεις; Πήρες χαρτοφυλάκιο.
Την έχασες; Πήρες την άγουσα προς τα αποδυτήρια. Χωρίς εξηγήσεις, χωρίς
διατυπώσεις και χωρίς φασαρία.
Με άλλα λόγια ο Πρωθυπουργός είναι ο
μόνος αρμόδιος να ορίσει τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου και μπορεί να
το κάνει κατά την κρίση του και χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
Εκτός φυσικά από τους ψηφοφόρους που θα το μετρήσουν κι αυτό όταν έλθει η
ώρα της κάλπης.
Ως τότε ο Πρωθυπουργός είναι απολύτως
ελεύθερος να διαλέγει –και ταυτοχρόνως να χρεώνεται, ή να πιστώνεται– τα
πρόσωπα που θα τοποθετεί κάθε φορά στο οβάλ τραπέζι του υπουργικού
συμβουλίου. Και το κάνει μόνος. "Η πρωθυπουργία δεν είναι συλλογικός
θεσμός" έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου – μύστης της υψηλής πολιτικής,
ανεξαρτήτως κρίσεων για τη θητεία του στο δημόσιο βίο.
Προφανώς ο σημερινός Πρωθυπουργός
γνωρίζει αυτούς τους κανόνες και δεν έχει παραιτηθεί από την εφαρμογή
τους. Το επιβεβαίωσε μόλις πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη, λέγοντας ότι "δεν
θα αποφασίσει ο κύριος Παππάς σε ποιο υπουργείο θα πάει".
Όλα αυτά σημαίνουν ότι όσοι μετέχουν
στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα έχουν την εμπιστοσύνη του Πρωθυπουργού.
Μεταξύ τους και ο Παύλος Πολάκης. Ένας πολιτικός που αν δεν υπήρχε δεν
θα μπορούσαμε να τον φανταστούμε.
Ο Πολάκης φαίνεται να μην γνωρίζει τι
ακριβώς κάνει ένας υπουργός και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο οφείλει να
το κάνει. Δεν συμπεριφέρεται σαν πολιτικός του 21oυ αιώνα, της
Αριστεράς μάλιστα, αλλά σαν "ο μαυροπουκαμισάς που ήλθε στην
πρωτεύουσα".
Ίσως θεωρεί πως μας κάνει χάρη που δεν κυκλοφορεί και με
κουμπούρια...
Η δημόσια φρασεολογία του συγκεκριμένου
υπουργού είναι καταγεγραμμένη στο Διαδίκτυο και δεν υπάρχει λόγος να
επαναληφθεί. Υπάρχει όμως λόγος να μπει η περίπτωσή του στη σωστή
διάσταση: δεν υπάρχει Παύλος Πολάκης, υπάρχει Αλέξης Τσίπρας.
Είναι αυτονόητο ότι εφόσον ο αναπληρωτής
υπουργός Υγείας διατηρεί τη θέση του, ο Πρωθυπουργός αποδέχεται πλήρως
το ήθος του και ο ύφος της δημόσιας παρουσίας του. Ότι προσυπογράφει τη
φρασεολόγια και η ρητορική του. Ότι καλύπτει την μιντιακή ασυδοσία του.
Ο Πολάκης είναι εκ των πραγμάτων
δημιούργημα του Αλέξη Τσίπρα –που φιλοξενήθηκε και στο σκαρί του.
Αυτός
αξιολόγησε ότι...
μπορεί να μετέχει σε ένα συλλογικό πολιτικό όργανο σαν το
υπουργικό συμβούλιο που δεν ασκεί απλώς την εκτελεστική εξουσία.
Κάθε κυβέρνηση είναι το πολιτιστικό
πρότυπο μιας χώρας και τα μέλη της δίνουν καθημερινά εξετάσεις πολιτικής
παιδαγωγικής.
Αυτή η παιδαγωγική είναι αρνητική στην περίπτωση Πολάκη.
Άρα και στην περίπτωση Τσίπρα. Γιατί όπως έλεγε ο Λίνκολν "Αν θες να δοκιμάσεις το χαρακτήρα ενός ανθρώπου, δώσ’ του εξουσία".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου