Κάποτε η Επιστήμη που σχετιζόταν με τα ζητήματα του ανθρώπου είχε μια σοβαρότητα και κυρίως την υπομονή να μελετήσει τα φαινόμενα σε βάθος χρόνου. Να βγάλει αντικειμενικά συμπεράσματα και να τα δεχτεί, ακόμη κι αν αυτά δεν ήταν και τόσο ευχάριστα ή βολικά. Έτσι, είχαμε τις αναλύσεις για τα αρχέτυπα, για το πώς το αρχέτυπο «αρσενικό – θηλυκό», παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός παιδιού.
Αυτή υπήρξε η γλώσσα της ψυχιατρικής και της ψυχολογίας, μετά από δεκαετίες μελέτης, έρευνας και εμπειρίας μέσα στα βιολογικά και στα κοινωνικά φαινόμενα. Από τον Φρόιντ και τον Γιούνγκ, και από τις θρησκείες μέχρι τα πρώτα επιστημονικά βήματα, όλοι μιλούσαν για πρότυπα και αρχέτυπα χωρίς ποτέ να αδιαφορούν για τις επιταγές της βιολογίας, η οποία είναι πάντα παρούσα και οπωσδήποτε επηρεάζει τον άνθρωπο σε όλες τις εκφάνσεις του - και τις κοινωνικές.
Κι όμως ξαφνικά «Επιστήμη» έγινε το, «παρατηρήσαμε τη συμπεριφορά 100 ομοφυλόφιλων και 100 ετεροφυλόφιλων και δεν είδαμε κάποια διαφορά», συνεπώς «εκατό κοινωνιολόγοι συνιστούν γάμο και παιδιά στα ομοφυλόφιλα»...
Εκεί καταλήγει η «Επιστήμη»: σε έρευνες στο ποδάρι, της στιγμής, και με γνώμονα τη στράτευση, δηλαδή τον πολιτικό σκοπό.
Ασφαλώς αν κανείς τολμήσει να ρωτήσει: ποιος χρηματοδοτεί αυτές τις «επιστημονικές» έρευνες, τότε μετατρέπεται σε ψεκασμένο και γραφικό αρνητής της Επιστήμης. Για να είσαι «σοβαρός», στην εποχή της μεταμοντέρνας μπουρδολογίας, πρέπει να μην σου περνάει από το μυαλό ότι πίσω από αυτή την «επιστήμη» βρίσκονται πολιτικές ομάδες και κυρίως ΜΚΟ ή ακόμη και κράτη - που μπουκώνουν με χρήμα λιμασμένους ομοϊδεάτες «ερευνητές» και κυρίως πρέπει να αδιαφορείς τελείως για τα παιδιά.
Το σημαντικό είναι...
η νομιμοποίηση του γούστου και της παρέκκλισης, η μετατροπή του «γουστάρω» σε ανθρώπινο δικαίωμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου