O Hugh Downs παρουσίαζε το τηλεοπτικό παιχνίδι Concentration από το 1958 έως το 1971.
Του Ira Sager / BusinessWeek
Ξεχνάτε όλα όσα ακούτε σε διαλέξεις ή σε συναντήσεις;
Το παραγεμισμένο σας σημειωματάριο μπορεί να είναι ο πραγματικός ένοχος.
Πολλοί από εμάς κρατάμε σημειώσεις επειδή θεωρούμε ότι αυτό μας βοηθά να θυμόμαστε αυτά που μαθαίνουμε. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους του Πανεπιστημίου Mount St. Vincent στη Νέα Υόρκη, ο εγκέφαλός μας έχει διαφορετική άποψη: «Ε, αφού το σημειώνει, δεν χρειάζεται να το συγκρατήσω. Καλύτερα να κρατήσω χώρο για κάτι άλλο».
Οι ερευνητές αποκαλούν αυτό το φαινόμενο “εσκεμμένη λήθη".
Σε ένα πείραμα που έγινε, οι συμμετέχοντες έπαιξαν το παιχνίδι μνήμης Concentration, στο οποίο ο παίκτης απομνημονεύει εικόνες πάνω σε κάρτες, οι κάρτες καλύπτονται και ο παίκτης πρέπει να θυμηθεί σε ποια κάρτα είδε την κάθε εικόνα.
Στους μισούς συμμετέχοντες δινόταν η δυνατότητα να μελετήσουν τις κάρτες προτού καλυφθούν.
Οι άλλοι μισοί κρατούσαν σημειώσεις.
Έπειτα οι ερευνητές απομάκρυναν τις σημειώσεις και το παιχνίδι ξεκινούσε.
Όσοι σημείωναν τα πήγαν πολύ χειρότερα από όσους ήξεραν ότι έπρεπε να συγκεντρωθούν στις εικόνες και στις θέσεις των καρτών.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι :
«οι συμμετέχοντες υιοθετούν μια στρατηγική ‘εσκεμμένης λήθης’ όταν χρησιμοποιούν σημειώσεις για να αποθηκεύουν ορισμένες μορφές πληροφόρησης». Με άλλα λόγια, οι σημειώσεις, δεν βελτίωσαν τη μνήμη. Αντιθέτως, την επιδείνωσαν, επειδή ο εγκέφαλος ξεχνούσε τόσο γρήγορα όσο γρήγορα έγραφε ο συμμετέχων.
Την επόμενη φορά που το αφεντικό σας σάς ρωτήσει γιατί δεν κρατάτε σημειώσεις, εξηγείστε του ότι θέλετε να είστε βέβαιος ότι θα θυμάστε. (Από την άλλη πλευρά, αν αποδιοργανωθείτε πλήρως, είναι πάντα χρήσιμο να έχετε σημειώσεις για backup).
Ξεχνάτε όλα όσα ακούτε σε διαλέξεις ή σε συναντήσεις;
Το παραγεμισμένο σας σημειωματάριο μπορεί να είναι ο πραγματικός ένοχος.
Πολλοί από εμάς κρατάμε σημειώσεις επειδή θεωρούμε ότι αυτό μας βοηθά να θυμόμαστε αυτά που μαθαίνουμε. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους του Πανεπιστημίου Mount St. Vincent στη Νέα Υόρκη, ο εγκέφαλός μας έχει διαφορετική άποψη: «Ε, αφού το σημειώνει, δεν χρειάζεται να το συγκρατήσω. Καλύτερα να κρατήσω χώρο για κάτι άλλο».
Οι ερευνητές αποκαλούν αυτό το φαινόμενο “εσκεμμένη λήθη".
Σε ένα πείραμα που έγινε, οι συμμετέχοντες έπαιξαν το παιχνίδι μνήμης Concentration, στο οποίο ο παίκτης απομνημονεύει εικόνες πάνω σε κάρτες, οι κάρτες καλύπτονται και ο παίκτης πρέπει να θυμηθεί σε ποια κάρτα είδε την κάθε εικόνα.
Στους μισούς συμμετέχοντες δινόταν η δυνατότητα να μελετήσουν τις κάρτες προτού καλυφθούν.
Οι άλλοι μισοί κρατούσαν σημειώσεις.
Έπειτα οι ερευνητές απομάκρυναν τις σημειώσεις και το παιχνίδι ξεκινούσε.
Όσοι σημείωναν τα πήγαν πολύ χειρότερα από όσους ήξεραν ότι έπρεπε να συγκεντρωθούν στις εικόνες και στις θέσεις των καρτών.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι :
«οι συμμετέχοντες υιοθετούν μια στρατηγική ‘εσκεμμένης λήθης’ όταν χρησιμοποιούν σημειώσεις για να αποθηκεύουν ορισμένες μορφές πληροφόρησης». Με άλλα λόγια, οι σημειώσεις, δεν βελτίωσαν τη μνήμη. Αντιθέτως, την επιδείνωσαν, επειδή ο εγκέφαλος ξεχνούσε τόσο γρήγορα όσο γρήγορα έγραφε ο συμμετέχων.
Την επόμενη φορά που το αφεντικό σας σάς ρωτήσει γιατί δεν κρατάτε σημειώσεις, εξηγείστε του ότι θέλετε να είστε βέβαιος ότι θα θυμάστε. (Από την άλλη πλευρά, αν αποδιοργανωθείτε πλήρως, είναι πάντα χρήσιμο να έχετε σημειώσεις για backup).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου