ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΚΑΘΑΡΜΑΤΟ-ΞΕΦΤΙΛΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Δεν μας τα λέτε καλά, σύντροφοι!

 Γράφει ο Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης

Τους μιλάς για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τον αναθεωρητισμό του Πούτιν και σου απαντούν με την «αλληλεγγύη της σταφίδας».

Τους μιλάς για το Ισραήλ, μια χώρα-πρότυπο σε όλα, που απειλείται ευθέως με αφανισμό από τους ισλαμιστές τρομοκρά
τες και τις ισλαμιστικές κρυφές ή φανερές «Δημοκρατίες» (τρομάρα τους…), και σου απαντούν: το «κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ», «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» που σημαίνει, εξαερώνουμε όσους Εβραίους γλύτωσαν από το Ολοκαύτωμα.

Παρακολουθούν την Χαμάς να εισβάλει στο Ισραήλ, να σφαγιάζει 1200 πολίτες με τον πλέον ατιμωτικό τρόπο που θα μπορούσε να διανοηθεί ο πιο διεστραμμένος ανθρώπινος νους κι αυτοί στα μουλωχτά κρυφοχαμογελούν, λίγο πιο συμμαζεμένα από τότε με το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους που πανηγύριζαν…

Τους μιλάς για τους αιχμάλωτους που κρατούν και σου αλλάζουν κουβέντα, με τα μωρά της Παλαιστίνης που «δολοφονεί» το Ισραήλ.

Τους επισημαίνεις ότι η Χαμάς χρησιμοποιεί ως πολεμική κάλυψη βρεφονηπιακούς σταθμούς, σχολειά, νοσοκομεία, αλλά και παιδιά ως ανθρώπινες ασπίδες, και σου απαντούν ότι το Ισραήλ βομβαρδίζει αμάχους… 

Οι πιο… ντελικατέσεν διανοούμενοι κάνουν λόγο για ασύμμετρη απάντηση, ενώ στην Ουκρανία βλέπουν επέμβαση του ΝΑΤΟ στην αυλή της Ρωσίας και όχι τον μεγαλοϊδεατικο αναθεωρητισμό του εγκληματία Πούτιν που αποσπά ανενόχλητος εδάφη από τα γειτονικά του κράτη και τα κρατά υπό την απειλή εισβολής.

Στη Γάζα παρακολουθούν τα παιδάκια που σκοτώνονται σε αντίθεση με την Ουκρανία όπου… δεν υπάρχουν παιδάκια! Εκεί σκοτώνονται μόνο Ναζί από τον απελευθερωτικό στρατό του φιλόστοργου Πούτιν με την αγαθή ρώσικη ορθόδοξη ψυχή. 

Στην Γάζα, οι κακοί σιωνιστές κατέχουν τα εδάφη των Παλαιστινίων, αλλά στην Ουκρανία οι καλοί Ρώσοι τα απελευθερώνουν από τους Ναζί (με τους οποίους τότε συμμάχησαν προκειμένου να διαμελίσουν την Πολωνία και να αρπάξουν Φινλανδία κτλ.). 

Σηκώνουν τον κόσμο αν κάποιος άντρας τολμήσει να… κοιτάξει «σεξιστικά» τις γάμπες μιας γυναίκας, αλλά δεν ξέρουν, δεν απαντούν όταν στο Ιράν και στις «καταπιεσμένες από τους αποικιοκράτες», ισλαμικές κοινωνίες τις δολοφονούν, τις πετροβολούν, τις ακρωτηριάζουν, τις διαμελίζουν… Αλλά εδώ πέφτει η κυβέρνηση για ένα σεξιστικό ανέκδοτο.

Στη Δύση γίνεται χαμός αν λοξοκοιτάξεις τη χωρίστρα ενός ομοφυλόφιλου, αλλά όταν στις δημοκρατίες του Ισλάμ τους εκπαραθυρώνουν και τους τεμαχίζουν, αφωνία!

Δεν υπάρχει στραβό που να μην το ισώνουν και ίσιο που να μην το στραβώνουν.

Δέχεται η χώρα κανονική επίθεση από τον αναθεωρητικό γείτονα ο όποιος συστηματικά αμφισβητεί -στη ρητορική αλλά και στις πράξεις του- την εθνική μας κυριαρχία, αλλά το τείχος στον Έβρο πρέπει να πέσει, να φύγουμε από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, οι εξοπλισμοί είναι υπερβολικοί, το λιμενικό δολοφονεί μετανάστες, δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τα αδέλφια μας τους Τούρκους…

Αλλά, όλα κι όλα, ο Μπελέρης είναι ακροδεξιός, εθνικιστής – σε αυτά είναι μανούλες, κανονικοί δεξιοτέχνες! Αλλά ο Μάρκος Βαφειάδης που έστρεψε τα όπλα εναντίον της παρτίδας του, ήταν πατριώτης και ανταμείφτηκε μάλιστα ως βουλευτής επικρατείας του ΠΑΣΟΚ για τις υπηρεσίες του που είχαν ως στόχο να παραδοθεί η Μακεδονία και η Θράκη στους… λαούς τους και ότι απομείνει, στον Στάλιν.

Συμμαχείς με την Δύση από την οποία εξαρτάται 100% η εθνική μας ύπαρξη, η ευημερία και η δημοκρατία, και σου κάνουν λόγο για «αξιοπρέπεια» έχοντας στο πίσω μέρος του ξερού τους κεφαλιού είτε τη Βενεζουέλα, είτε την Β. Κορέα.

Καταγγέλλουν κάθε τρεις και λίγο ακροδεξιές συμμαχίες και έχουν συγκυβερνήσει δις με τον Μέσι της λαϊκιστικής ακροδεξιάς, Πάνο Καμμένο.

Πού ακριβώς…

ΔΕΞΙΟ-ΣΥΡΙΖΑίοι ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΟΥΡΓΕΛΟ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ-ΤΑΛΙΜΠΑΝ: Η τέχνη του Ταρτούφου

 

 

Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Ο όρος «ταρτουφισμός» δηλώνει την υποκριτική συμπεριφορά. Τον χρωστάμε σε έναν από τους διάσημους χαρακτήρες του Μολιέρου, τον Ταρτούφο. Αυτός τρυπώνει σε μια οικογένεια φορώντας το ένδυμα της ευλάβειας και της εγκράτειας, που γοητεύει τον πατέρα. Καταφέρνει να σπείρει τη διχόνοια με την υποκρισία του και την απληστία του.

Τον θυμήθηκα ακούγοντας τις προάλλες τον κ. Νατσιό να λέει: «Εχει και η υπομονή τα όριά της και η δική μας η υπομονή τελειώνει. Δεν είστε κατήγοροι, κατηγορούμενοι είστε», σημείωσε. Μιλούσε από το βήμα της Βουλής. Ντυμένος σαν επαρχιώτης παράγοντας που πάει την Κυριακή στην εκκλησία, με το διδακτικό ύφος του δημοδιδασκάλου άλλων καιρών, εξηγούσε για ποιον λόγο η πολιτευτής της παρατάξεώς του χαστούκισε μες στην εκκλησία τη βουλευτή Αγγελική Δεληκάρη.

Επειδή αυτή ψήφισε τον νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια. Εχασε την υπομονή της η γυναίκα, οι βαθιές ανάσες που πήρε δεν τη βοήθησαν. Το χέρι της κινήθηκε αντανακλαστικά, κατ’ εντολήν του νευρικού της συστήματος, που η ίδια το ταυτίζει με το Αγιον Πνεύμα. Και μετά υποθέτω ότι γονάτισε, είπε τρία πατερημά για να ανακουφίσει την ψυχή της.

Αυτά είναι της πλάκας, θα μου πείτε. Το σοβαρό στην υπόθεση είναι ο διαχωρισμός της κοινωνίας σε «κατηγορουμένους» και «κατηγόρους». Η μεγάλη ιδέα του διχασμού, η οποία μπορεί να έχει ξεπέσει, στο περιθώριο όμως κυκλοφορούν ανάμεσά μας πολλοί πρόθυμοι να την αναβιώσουν. Το ακόμη σοβαρότερο είναι ότι ο κ. Νατσιός δίδασκε παιδάκια του δημοτικού.

Το όνομά του είναι Κυριάκος Βελόπουλος. Αυτός προειδοποίησε όσους βουλευτές ψήφισαν τον «αντιχριστιανικό» νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια να μην εμφανισθούν στις εκκλησίες το Πάσχα.

Προσέξτε την υποκρισία: απειλεί όσους τον ψήφισαν. Δεν λέει τίποτε για όσους τον εφάρμοσαν όπως ο κ. Κασσελάκης. Εκλεκτικές συγγένειες.

 Η απορία μου είναι απλή: πώς είναι δυνατόν η Εκκλησία να μην έχει αντιδράσει ώς σήμερα στο γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος πουλούσε επιστολές του Ιησού με τον ίδιο τρόπο που πουλούσε φάρμακο για τη φαλάκρα. Πώς είναι δυνατόν, κανένας ιεράρχης να μην έχει βροντοφωνάξει ότι ο Ιησούς δεν έγραψε επιστολές, τουλάχιστον κατά την Καινή Διαθήκη.

Ευτυχώς ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος παρενέβη χθες, για να εξηγήσει στον κ. Βελόπουλο ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίζει ποιος θα πηγαίνει στην εκκλησία.

Ο ταρτουφισμός είναι επικίνδυνος για τη δημοκρατία μας;

Είναι…

ΣΥΡΙΖΑίικο ΣΟΥΡΓΕΛΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: Αριστερόμετρο με κολλημένη τη βελόνα

Toυ Σάκη Μουμτζή

Μπορεί ο Μακαριότατος να δήλωσε πως δεν υπάρχει χριστιανόμετρο, όμως αυτό υπάρχει και λειτουργεί καθώς αποτελεί ένα χρήσιμο πολιτικό εργαλείο. Έχει ενθυλακωθεί στην κοινωνία και στους ναούς από πολιτικούς και κόμματα που πιστεύουν πως προτάσσο
ντας τη θρησκεία θα αποκομίσουν πολιτικά οφέλη. Και αυτό δεν είναι κάτι το καινούργιο και δεν είναι ελληνικό φαινόμενο.

Στην Ευρώπη υπήρχαν επί δεκαετίες τα Χριστιανοδημοκρατικά κόμματα, σφιχταγκαλιασμένα με την Εκκλησία, και στην Ελλάδα δεν ήταν λίγες οι φορές που η πολιτική εξουσία υπέκυψε στις απαιτήσεις της Ιεράς Συνόδου, ακόμα και με αποπομπή μη αρεστών σε αυτήν υπουργών. Και μάλιστα από κυβερνήσεις με «προοδευτικό» και αριστερό πρόσημο. Να μην ξεχάσω και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που διαγκωνίζονταν ποιο θα πρωτοϋπογράψει το κείμενο της Εκκλησίας για τις ταυτότητες, το 2000 μ.Χ.

Συνεπώς, ο κ. Βελόπουλος και ο κ. Νατσιός συνεχίζουν μια παράδοση, τραβώντας τη στα άκρα και αυτό ενόχλησε.

Συμπερασματικά, και για να μην κάνουμε τις μωρές παρθένες, όλα τα κόμματα θέλουν να τα πάνε καλά με την Εκκλησία και οι βουλευτές της περιφέρειας τρέμουν την οργή των μητροπολιτών.

Το χριστιανόμετρο δεν καταργείται με άνωθεν δηλώσεις, διότι είναι βαθιά ριζωμένο πρωτίστως στο πολιτικό μας σύστημα και ακολούθως και σε ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας μας.

Ενώ λοιπόν το χριστιανόμετρο ζει και βασιλεύει, εκείνο που βρίσκεται υπό αμφισβήτηση, για να μην πω υπό κατάρρευση, είναι το αριστερόμετρο.

Όπως και το χριστιανόμετρο, το αριστερόμετρο έχει κάποιες σταθερές. Δεν μπορεί να είσαι αριστερός και να τάσσεσαι υπέρ της ελεύθερης οικονομίας ούτε υπέρ του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ. Αν το κάνεις αυτό έχεις ξεφύγει από το πλαίσιο που ορίζει την Αριστερά. Είσαι κάτι άλλο και αυτό που μένει να φανεί, είναι τι είσαι!

Το παράδοξο είναι πως αυτή η μετάλλαξη, διότι περί μεταλλάξεως πρόκειται, έχει απήχηση.

Κάποιος με παραδοσιακό τρόπο σκέψης θα περίμενε πως ο ηγέτης της Αριστεράς που θα αποτολμούσε να κινηθεί σπάζοντας το αριστερόμετρο θα έμενε από φίλους. Θα βίωνε την πολιτική απομόνωση. Κι όμως, στις μέρες μας συμβαίνει το αξιοπερίεργο γεγονός αυτή η μετάλλαξη να γίνεται ασμένως δεκτή από ένα κοινό που ελάχιστη σχέση είχε με την Αριστερά και να ακολουθεί έναν νέο άνθρωπο που κι αυτός -όπως όλα δείχνουν- ελάχιστη σχέση έχει με την Αριστερά και μάλιστα τη ριζοσπαστική. Και όλοι μαζί να ψηφίζουν ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Σουρεαλιστική κατάσταση.

Τουλάχιστον οι υπερασπιστές και θεματοφύλακες του χριστιανόμετρου μοιράζουν μπουνίδια και μηνύσεις εν ονόματι ενός ιδανικού, μιας πίστης, που κάποιοι μπορεί να γράψουν αυτή τη λέξη και με «πι» κεφαλαίο.

Όσοι κατασκεύασαν το αριστερόμετρο -εδώ και πολλές δεκαετίες, άρα στην ψηφιακή εποχή ένα όργανο αναλογικό και φθαρμένο- βλέπουν τη βελόνα του κολλημένη και αναρωτιούνται τι συμβαίνει.

Την απάντηση ας την αναζητήσουν…

ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΨΩΝΙΣΜΕΝΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Καρδούλα στο αφρόγαλα

 

 

 

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ

Ο φροϋδισμός ίσως θα πρέπει να μας εξηγήσει γιατί ο κύριος Τσίπρας γοητεύεται από έναν συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου στυλ Βαρουφάκη και Κασσελάκη, που έχουν πολλά κοινά στοιχεία επιθετικού ναρκισσισμού και καλές αγγλικούρες – ο άξονάς τους, πάντως, είναι ένας: «γεννήθηκα θεά, δοξάστε με!».

Είναι θέμα άνωθεν δωρεάς, χαρίσματος, προορισμού, όπως οι βυζαντινοί αυτοκράτορες κυβερνούσαν ελέω Θεού και ουράνιου χρηματισμού – ίνα κράζω σοι: χαίρε νύμφη ανύμφευτε.

Με τρία-τέσσερα χρόνια ψυχανάλυσης ίσως να είχαν λυθεί τα βασικά θέματα και να μην υπέφερε ολόκληρη η Αριστερά (κι ο λαός) εξαιτίας ελάχιστων ατόμων που δεν το αντιμετώπισαν εγκαίρως οπότε θα συνεχίσουν να παραληρούν διά βίου αυτοδοξαζόμενοι και υπερφρονούντες περί εαυτών. Δηλαδή αν είσαι μαζί τους και επί δέκα λεπτά δεν τους επαινέσεις, τότε αρχίζουν να επαινούνται μόνοι τους, να αυτο-γλείφονται, κατά το κοινώς λεγόμενο. Αυτό θυμίζει εκείνο που υποστηρίζουνε μερικοί γάλλοι σεξιστές, δηλαδή ότι «μια γυναίκα μπορεί να ζήσει χωρίς αγάπη, αλλά δεν μπορεί να ζήσει χωρίς έπαινο» – ετούτο βέβαια δεν ισχύει για τις γυναίκες (μην την πατήσουμε σαν τον Παπανώτα) αλλά για τους εν λόγω ισχύει σίγουρα.

Είναι το σύνδρομο του αυτο-επαναφορτιζόμενου Ναπολέοντα που μάλλον το ενισχύουν και κάποιοι πέριξ διά της σιελόρροιας με στόχο τα αξιοθέατα της Ευρωβουλής.

Είναι το σύνδρομο του ξεβράκωτου μεγαλείου, το αυτοκρατορικό σύνδρομο του Μπρανκαλεόνε. Πόζα αντλημένη Αθήναζε, όπου το δήθεν θριαμβεύει και είναι απορίας άξιον πώς, έπειτα απ’ αυτό, κάποιο κόμμα, δεν κατέβασε ακόμα υποψήφια την Ιωάννα Τούνη με τόσο ευρεία πνευματική επιρροή στο εκκλησίασμα. (Τους ξέφυγε, προς το παρόν). Κι εκείνα περί κολυμβήθρας και σταυρού στο νερό που είπε ο Κασσελάκης, είναι αυτό ακριβώς: τρελό καβάλημα – δήθεν θαύμα που καταλήγει πάλι αυτο-έπαινος κι αυτο-θαυμασμός συν το ότι περιέχει και το θεόθεν στοιχείο του δέους, το απερινόητο, την αποκάλυψη – κάτι σαν τη βάπτιση ενός νέου σωτήρος. Ανοιξαν οι ουρανοί και το καταπέτασμα και ο βαπτιζόμενος με φωτοστέφανο (ο Φωτο-Στέφανος) διέλαμψε εν τω ναώ. Ο τρούλος εφωτίσθη, οι καντήλες τρεμούλιασαν και το νέο θείο βρέφος ήλθε ως εκλεκτός-ντελιβεράς του Υψίστου να μας σώσει από τα δεινά του Μητσοτάκη. Ε, ρε γλέντια, και πισωγλέντια της διαλεκτικής.

Κρίμα που δεν ζει πια ο Πουλαντζάς να μας κάνει μια ερμηνεία με βάση τη θεωρία του κράτους – βέβαια ο Κασσέλ μπορεί να μην ξέρει τι εστί Πουλαντζάς και Γκράμσι, αλλά αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο αφού έχει την εύνοια του παπα-Τσαλίκη, ίσως δε και του γέροντα Παστίτσιου. Κι άμα έχεις τη δεισιδαιμονία στο πλάι να σού φτιάχνει σταυρούς ή μια τρίγωνη τρύπα στο νερό, όπως ο καφετζής φτιάχνει καρδούλες στο αφρόγαλα του καπουτσίνο, να μη φοβάσαι κανέναν. Η κολυμβήθρα εστί μετά σού. Η διαλεκτική του Χέγκελ μένει άναυδη μπροστά στο μεγαλείο υπέρτερων δυνάμεων ενώ το αριστερό εκκλησίασμα από κάτω κάνει πως δεν καταλαβαίνει, χτυπάει προσοχή, χειροκροτεί και συνεχίζει την πορεία της σωτηρίας του λαού στον δρόμο του Θεού.

 

Ηταν το μόνο που είχε απομείνει: η αυτο-αγιοποίηση, η θεϊκή διάσταση του ηγέτη που κατήλθε ουρανόθεν καταδεχόμενος να σώσει τους υπηκόους του στο πλαίσιο της υπερούσιας γενναιοδωρίας του – καθώς ο επουράνιος εισαγγελεύς έκανε γνωστή αυτή την έλευση με ένα σημάδι: τον λαδόσταυρο στην κολυμπήθρα. Το πράγμα θυμίζει λίγο Mistero Buffo του Ντάριο Φο όπου ο συγγραφέας σατιρίζει βιτριολικά μερικά από τα θαύματα όπως την ανάσταση του Λαζάρου και τον γάμο εν Κανά – αλλά βέβαια δεν ξέρουμε ακόμα πώς θα απαντήσει και ο Βαρουφάκης σε αυτή την προβοκάτσια του Κασσελάκη. Δεν ξέρουμε δηλαδή με ποιο θεϊκό σημάδι αναγγέλθηκε η ενσάρκωση, ή εβαπτίσθη και ο Γιάνης, διότι κάτι θα συνέβη, δεν μπορεί να είχε μια συνήθη τελετή μόνο με σαχλές μπομπονιέρες και αναμμένα μανουάλια λες και βαπτίσθηκε ένας κοινός θνητός από τα Κάτω Λιόσια. Κάτι θα υπήρξε, ένα άγγελμα, ένας θεϊκός υπαινιγμός και ήρθε ο καιρός να το μάθουμε.

(Για αυτό ρωτούσε ο Ντίνος: «Αφού τη βάφτιση τη λέμε «βαφτίσια», γιατί τον γάμο δεν τον λέμε «γα…σια»»;)

Στην περίπτωση του Κασσελάκη ίσως προϋπήρξε αναγγελία και σε κείμενα βυζαντινών θεολόγων γι’ αυτό ξαναμελετώ Ιωάννη Δαμασκηνό, Ευστάθιο Θεσσαλονίκης, Γρηγόριο Νύσσης, Νεμέσιο Εμέσης κι άλλους προφητάνακτες του επερχόμενου – μπορεί, όμως, να οσφράνθηκε την έλευσή του κι ο Εφραίμ ο Σύρος, ή ο Ιωάννης της Κλίμακος. Ποτέ κανείς δεν ξέρει. Πάντως διαβάζοντας παράλληλα, εδώ και χρόνια, τον Νίκο Πουλαντζά δεν θυμάμαι να έχει καμιά σχετική πρόβλεψη και ίσως, ευρισκόμενος, τελικά, σε αδιέξοδο, να έφτασε και στο απονενοημένο, αντί να στραφεί προς τον μυστικισμό και τις κολυμπήθρες και να λυτρωθεί, επιτέλους, ο άνθρωπος.

Θα πεις, εδώ αυτοκτόνησε μια ολόκληρη παράταξη – ίσως αυτή να είναι και η βαθύτερη προαναγγελία του Πουλαντζά και εκείνο που υπονοούν οι «Στάχτες του Γκράμσι» του Παζολίνι. Αλλά μην αρχίζουμε τώρα τα δύσκολα και τα απαισιόδοξα, όταν πια το παίγνιο έχει αναβαθμισθεί σε επίπεδο life style, μια με τον παπα-Τσαλίκη, μια με τον Παπα-νώτα, που δεν φύλαξε τα νώτα του.

Εχουμε…

 

ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΨΩΝΙΣΜΕΝΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Ο αχταρμάς του Στέφανου

 

Toυ Νίκου Μελέτη

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης έχει ένα μεγάλο ατού

Δεν έχει να απολογηθεί σε κανέναν για το παρελθόν του ούτε έχει καμια δέσμευση για το τι θα πει ,ποια ιδεολογία (εάν υπάρχει) θα εκφράσει ,ποιο οικονομικό πρόγραμμα θα προτείνει.

Ετσι κι αλλιώς αυτοί οι λίγοι που τον ψήφισαν για πρόεδρο του κόμματος δεν τον ψήφισαν για τίποτα από όλα αυτά. Τον ψήφισαν όπως ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά με την ελπίδα ότι ο χώρος θα διασωθεί μετά την συντριβή του κόμματος και της αποχώρηση Τσιπρα και ότι θα ξαναμπεί σε τροχιά νομής της εξουσίας.

Ετσι ο Στέφανος στήνει μεθοδικά τον δικό του πολιτικό και ιδεολογικό αχταρμά. Και με την εργατιά και με τους επιχειρηματίες και με την φτωχολογιά και με το διαμέρισμα του 1,5 εκατομμυρίου και με τους παλαιστινίους και με το Ισραηλ και με την θρησκεία και εναντίον της «οπισθοδρομικής» εκκλησίας και με την ιδιωτική εκπαίδευση και εναντίον των μη κρατικών πανεπιστημίων. Και με τον Αρη αλλα και με το ΝΑΤΟ και εχει ο θεός..

Σιγα σιγά ο Σ.Κασσελάκης στήνει ένα δικό του σύστημα ,ένα δικό του κόμμα το οποίο θα έχει ένα μόνο στόχο ,να είναι τόσο ασαφή τα όρια του ώστε να είναι ανοιχτό σε όλους . Οι θέσεις του θα είναι θολές και αντιφατικές που ο καθένας να μπορεί να βρει κάτι θετικό εκεί . Και αυτή είναι η επιτομή ενός επικίνδυνου λαϊκισμου…

Αυτή είναι η συνταγή που ακολουθεί ο Στεφανος Κασσελάκης πιστεύοντας ότι αρκεί η δικη του θεατρική παρουσία είτε στο πάλκο με το μικρόφωνο στο χέρι ως πολιτικός κονφερανσιέ ή στον δρόμο με τις χειραψίες και τις αγκαλιές και το εφαρμοστό T-shirt για να αποτελεί το έμβλημα του νέου κόμματος που φτιαχνει.

Ούτε η Αριστερά ούτε η Δεξιά ,ούτε η αριστεριλα του παλιού ΣΥΡΙΖΑ… Μόνον Αυτός.

Το μοντέλο αυτό , είναι απλοϊκό καθώς στηρίζεται μονο στην αλαζονεία και στο Υπερεγώ που χαρακτηρίζει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν διανοείται καν ότι μπορεί κάποιος να αντισταθεί στην γοητεία του και στον χειμαρρώδη λογο του . Δεν περνάει από το μυαλό του ότι έχουν περάσει κι αλλοι πολύ καλύτεροι ρήτορες από τον ιδιο ,που είχαν πολύ πιο βιδωμένα τα πόδια τους στο έδαφος και όμως αποδείχθηκε ότι δεν αρκούσε αυτό.

Ο αχταρμάς του Στέφανου μπορει ταυτοχρόνως να ικανοποιεί και να δυσαρεστεί τον ίδιο άνθρωπο ,αυτό δεν σημαίνει ότι θα σπεύδει να βρει καταφύγιο κατω από τις πολιτικές φτερούγες του.

Και κυρίως δεν αντιλαμβάνεται ότι τελικά θα πρέπει ο καθένας να καταλάβει τι ακριβώς θελει και που το παει ο Στέφανος όταν ζητάει την ψήφο του. Γιατι με τον αχταρμά του δεν μπορεί να πείσει ούτε για το πρωτο στοιχειώδες για κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης :να αποτελεί αξιόπιστη επιλογή για την «ανατροπή».

Και τελικά ο Στεφανος επενδύει στην «σίγουρη» επιτυχία του (το ειχε δείξει και το λάδι της κολυμβήθρας)και διαβεβαιώνει όλους να τον ακολουθήσουν σε αυτην την επιτυχία που δεν θα την αμφισβητήσει κανείς .Και έχει ένα δίκιο:

ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Άρες, μάρες, κουκουνάρες

Toυ Δημήτρη Καμπουράκη

Τι 5% του ΑΕΠ, τι 5,8%, τι 10,8%;

 Σιγά τη διαφορά. Όποιος είναι μάγκας, τσίφτης και καραμπουζουκλής, δικαιούται να πηδά ακανόνιστα από το ένα νούμερο στο άλλο, όπως η ακρίδα από δέντρο σε δέντρο, δίχως να δίνει λογαριασμό. Ειδικά όταν πρόκειται για την υγεία, ο καλός πολιτικός δεν πρέπει να κάνει παζάρια. Ίσα-ίσα πρέπει να δίνει και το «κάτι παραπάνω» από το προηγούμενο δικό του «παραπάνω», που τελικά λόγω άγνοιας ήταν «παρακάτω».

Αν ήταν άλλος πολιτικός στη θέση του Κασσελάκη, μετά το κάζο που έπαθε με την υπόσχεση να δώσει το 5% του ΑΕΠ στην υγεία (όταν ήδη δίνεται το 5,8%), θα είχε βάλει την ουρά κάτω απ’ τα σκέλια, θα έσκυβε στους αριθμούς για να τους μάθει στοιχειωδώς κι ύστερα θα ξαναμιλούσε. Αντί γι' αυτό, πήγε να μας βγάλει και χαζούς, λέγοντας ότι δεν καταλάβαμε αυτά που ακούσαμε από το στόμα του.

Οπότε από το πρωί ως το απόγευμα, ο Στέφανος διπλασίασε το ποσοστό του ΑΕΠ που θα «δώσει» για την υγεία. Το πήγε στο 10,8%, αφού –όπως είπε– θα προσθέσει άλλο ένα 5% σ’ αυτά που ήδη δίνονται.

Έλα όμως που μ’ αυτό το συν 5%, άλλαξε δραματικά το πρόγραμμα του Σύριζα για την υγεία. Θυμάστε, εκείνο  το πολυμελετημένο και το πολυκοστολογημένο πρόγραμμα που μιλούσε για 7,5% του ΑΕΠ. Ο πρόεδρος Στέφανος, λοιπόν, το πήγε με δική του ευγενική πρωτοβουλία στο 10,8%.

Από το 7,5% ως το 10,8% είναι τρεις μονάδες και βάλε, δηλαδή περίπου 6 δισ. ευρώ παραπάνω. Για να κάνετε τον λογαριασμό, να ξέρετε ότι με βάση τα δεδομένα του 2023, κάθε μονάδα του ΑΕΠ ήταν περίπου 1,9 δισ. Όπερ, τρεις μονάδες αύξηση είναι 5,7 δισ. Σιγά τα λεφτά, «πάρτα από δω και βάλτα εκεί» που έλεγε και η γιαγιά μου η συγχωρεμένη.

Τέλος πάντων, έγινε η δέουσα καζούρα, επιβεβαιώθηκαν αυτοί που ήδη τον έλεγαν άσχετο και προπετή, ενώ οι ολίγοι φανατικοί οπαδοί του δεν θα αλλάξουν γνώμη ακόμα κι αν τον ακούσουν να λέει ότι η γη γυρίζει ανάποδα ή ότι η αφρικανική σκόνη έρχεται από τη Νορβηγία. Σχετικά λίγοι επί του συνόλου είναι αυτοί οι οπαδοί του, αλλά οριακά αυξανόμενοι από κοινά που δεν ενδιαφέρονται ούτε αν ο αρχηγός λέει αλήθεια, ούτε αν μπορεί να ξεχωρίσει δυο γαϊδουριών άχυρα. Αυτοί τον ψηφίζουν για το χαμόγελό του και για την άνεση μπροστά στο κινητό του όταν κάνει ΑΕ (Αδιαμεσολάβητη Επαφή), όχι διότι ξέρει ή δεν ξέρει τα ποσοστά των δαπανών επί του ΑΕΠ.

Υστερόγραφο. Ο Στέφανος (ξανα)είπε ότι το μέρος των χρημάτων από το 7,5% (του παλιού προγράμματος Σύριζα) μέχρι το 10,8%, θα δοθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης. Συγγνώμη, από πότε…

ΣΥΡΙΖΑίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Στέφανε, σ' ευχαριστούμε…

 

By Black Truth

Η πληροφορία ότι ο Άρης Σπηλιωτόπουλος εντάσσεται στο επικοινωνιακό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ δεν κυκλοφόρησε ξαφνικά. Εδώ και καιρό ακουγόταν στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία, δεδομένου ότι είχε τεθεί θέμα ακόμη και ένταξής του στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Απλά δεν ενδιέφερε κανέναν παρά μόνο κάποιους Συριζαίους –από τους παλιούς που έχουν μείνει στην Κουμουνδούρου– οι οποίοι έκαναν ευχέλαια και… αγιασμούς –στο πλαίσιο της στροφής του κόμματος προς τη θρησκεία– ώστε να μην είναι αλήθεια.

Βέβαια, ο Αρης Σπηλιωτόπουλος από το 2019 είχε δηλώσει ότι βρίσκεται κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ. Κοντά στον τότε αρχηγό, τον τέως του κόμματος, τον Αλέξη Τσίπρα. Η προσέγγιση δεν είχε κάποιο απτό αποτέλεσμα μέχρι σήμερα. Μέχρι τη διαρροή της πληροφορίας -που δεν έχει προς το παρόν διαψευστεί- σύμφωνα με την οποία ο Στέφανος Κασσελάκης τον επέλεξε ως στενό συνεργάτη του.

Ενδεχομένως η κρουαζιέρα στα νησιά που έληξε άδοξα λόγω… καιρού να έδωσε τη δυνατότητα στον πρόεδρο Στέφανο -απλά Στέφανο, διότι είναι απλός, προσιτός και αδιαμεσολάβητος- να σκεφτεί τον τρόπο με τον οποίο θα φτάσει μέχρι τις εκλογές. Και φυσικά να επιλέξει κάποιον που κινείται κατά δήλωσή του στον χώρο του κέντρου, της κεντροδεξιάς, της κεντροαριστεράς, της αριστεράς μέχρι και αυτόν του μαρξισμού. Όπως δηλαδή και ο ίδιος ο Στέφανος της Ελλάδας.

Στον ΣΥΡΙΖΑ θα δεχθούν συμβουλές επικοινωνιακές για την ανατροπή στις ευρωεκλογές, στην οποία εξακολουθεί να πιστεύει ο Στέφανος -και μόνο αυτός- από ένα παλαιό, πολύ παλαιό, στέλεχος της Ν.Δ. που ως υποψήφιος για δήμαρχος της Αθήνας υπέστη ήττα από τον Γιώργο Καμίνη, χρησιμοποιώντας τη ρητορική που σήμερα χρησιμοποιεί ο Στέφανος Κασσελάκης, τη μαύρη καταχνιά δηλαδή και την καταστροφολογία.

Το 2023 ήταν παρά τρίχα υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπήρξαν όμως αντιδράσεις και τελικά στα ψηφοδέλτια για τις εθνικές εκλογές βρέθηκε μόνο ο συνοδοιπόρος του Ευάγγελος Αντώναρος, με τον οποίο βρέθηκαν στον περιβάλλοντα χώρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τώρα συναντώνται και πάλι. Και οι Συριζαίοι ψάχνονται έχοντας χάσει κάθε προσανατολισμό. Και πολιτικό και ιδεολογικό.

Πάντως οφείλουμε όλοι να παραδεχθούμε πως…

ΣΥΡΙΖΑίων εθνικών σουργελοξεφτιλαράδων κωμωδία

 

 

 

ΝουΔο-ΣΥΡΙΖΑίων εθνικών σοθργελο-ψωναρο-ξεφτιλαράδων κωμωδία

 

 

ΚΚΕδο-ΝΕΟΑΡΙΣΤΕΡΩΝ εθνικών σουργελοσταλιναράδων κωμωδία

 

η Επανάσταση ξεκίνησε ✊
η Αστόρια έπεσε✊ https://t.co/bbY0kAN1uw

— τάσος (@kostasos) April 28, 2024

 

 

 

 

Ελληνόφωνου εθνοπατερο-ξεφτιλαρόπληκτου αρνησίδικου κωλοχανείου κωμωδία

Αυτό ακριβώς είναι που θα πληρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον ποινικό κώδικα - ξέπλυμα που πέρασε το 2019, μια βδομάδα πριν αποχαιρετήσει οριστικά και αμετάκλητα την καρέκλα της εξουσίας.
Την οργή της κοινωνίας. pic.twitter.com/Fuq50CCSvH

— Georghy Zhukov (@GeorghyZhukov) April 29, 2024

 

 

Σαν σήμερα (30/4/ΧΧΧΧ)

 

311: H χριστιανική θρησκεία αναγνωρίζεται επίσημα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με διάταγμα του αυτοκράτορα Γαλέριου Βαλέριου Μαξιμιανού .

1803: ΟΙ ΗΠΑ αγοράζουν από τη Γαλλία την περιοχή της Λουϊζιάνας με τιμή 20 δολαρίων να τετραγωνικό μίλι. Συνολικό τίμημα 15 εκατομμυρια δολάρια

1821: Το Συνέδριο των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων στο Λάιμπαχ (σημερινή Λιουμπλιάνα) αποδοκιμάζει την ελληνική επανάσταση.

1919: Επικυρώνεται στη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού η αποστολή ελληνικού στρατού στη Σμύρνη, με σκοπό  να προστατεύσει τον χριστιανικό πληθυσμό στην περιοχή και να επιβάλει την τάξη .

1925: Ο Ολυμπιακός, ενάμιση μήνα μετά την ίδρυσή του, δίνει τον πρώτο αγώνα του στο ποδηλατοδρόμιο, το κατοπινό στάδιο Καραϊσκάκη. Νικά τη γαλλική ομάδα του πλοίου «Ζαν Ντ' Αρκ» με 5-0.

1915: Γεννιέται ο ποιητής Νίκος Γκάτσος

1883: Πεθαίνει ο γάλλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Εντουάρ Μανέ

1945: Αυτοκτονεί ο Αδόλφος Χίτλερ  και η  Εύα Μπράουν  μία ημέρα μετά το γάμο τους.

1989: Πεθαίνει ο ιταλός σκηνοθέτης και «πατέρας» του σπαγγέτι - γουέστερν Σέρτζιο Λεόνε

 2014: Πεθαίνει, σε ηλικία 71 ετών από πνευμονία ο Βρετανός ηθοποιός Μπομπ Χόσκινς.  

2018:  Πέθανε σε ηλικία 81 ετών ο εκδότης Γίωργος Κουρής μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.

 

2019  Πέθανε  σε ηλικία 74 ετών στο σπίτι του στο Τέξας ο Πίτερ Μέιχιου, ο ηθοποιός που ενσάρκωσε τον Τσουμπάκα στις ταινίες Star Wars

 

 

 

 

2022 Πέθανε η ηθοποιός Αλέκα Λαμπρινού