1988 – Προφητική Επιστολή Στάθη Γιώτα προς Ανδρέα Παπανδρέου

Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΣΕΦΕΡΟΥ

Στις 15 Δεκεμβρίου του 1988, η εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ” είχε δημοσιεύσει οκτασέλιδη επιστολή του Στάθη Γιώτα, με τον τίτλο: «Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΓΙΩΤΑ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ». Παραθέτω χαρακτηριστικά αποσπάσματα που είχα συμπεριλάβει στο βιβλίο μου «Τα Οψώνια της Δημοκρατίας». Θα μπορούσε να είχε γραφτεί πέρυσι, πρόπερσι ή πριν από 10 ή15 χρόνια. Μόνο που έκτοτε δεν υπήρξαν άλλοι πολιτικοί άνδρες με το ηθικό ανάστημα του Στάθη Γιώτη για να παραιτηθούν, βγάζοντας τη σαπίλα στη φόρα. Γι’ αυτό θεωρώ την επιστολή αυτή ιστορική και «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις»...

«Κύριε Πρόεδρε,

Με πλήρη συναίσθηση των ευθυνών μου απέναντι στον ελληνικό λαό, σας απευθύνω την επιστολή μου αυτή για να σας γνωστοποιήσω την αμετάκλητη απόφασή μου να παραιτηθώ από τη θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Άμυνας.

Σας γνωστοποιώ επίσης ότι σήμερα θα υποβάλω στον Πρόεδρο της Βουλής την παραίτησή μου από το βουλευτικό αξίωμα. Στην απόφασή μου αυτή κατέληξα ύστερα από τη διαπίστωση ότι δεν υπήρξε και δεν υπάρχει πολιτική βούληση να προχωρήσει η κάθαρση σ’ όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής και να αναληφθούν και καταλογιστούν αντιστοίχως πολιτικές και ποινικές ευθύνες. (…)

Η Εξεταστική Επιτροπή, η συγκρότηση της οποίας υπήρξε πράξη αναπόφευκτη αλλά και αναγκαία, ελάχιστα πείθει. (…)

Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες και με τη σημερινή σύνθεση της Βουλής, φαίνεται να μην υπάρχει προοπτική διεξόδου από τη βαθιά πολιτική και ηθική κρίση, που μαστίζει σήμερα τη χώρα μας. (…)

Αλλά και στον τομέα των αρμοδιοτήτων μου ως αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Άμυνας, είχα θλιβερές εμπειρίες, που άρχισαν με τη διερεύνηση της υπόθεσης της προμήθειας των βλημάτων Magic… και των τιμών Mirage- 2000, για να φτάσουν στην αποκάλυψη τυχοδιωκτών και απατεώνων, που ενέσκηψαν στον τόπο για να απομυζήσουν τον ιδρώτα του Ελληνικού λαού. (….)

Κύριε Πρόεδρε,

Πριν από λίγες μέρες έστειλα τις υποθέσεις που αφορούν ορισμένες αξιόποινες πράξεις στον εισαγγελέα για να επιληφθεί η Δικαιοσύνη.

Πιστεύω ότι με την πράξη μου αυτή εκπληρώνω με συνέπεια το χρέος μου απέναντι στο νόμο και τον Ελληνικό λαό, σαν υπεύθυνος πολιτικός άνδρας.

Οφείλω όμως τώρα να εκπληρώσω και άλλο ένα χρέος προς εσάς και τον Ελληνικό λαό και να δηλώσω με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι:

*Αρνούμαι σαν μέλος της Κυβέρνησης να ταυτίζομαι από την κοινή γνώμη και να συγχρωτίζομαι με τυχοδιώκτες, απατεώνες και καταχραστές του δημοσίου χρήματος.

* Αρνούμαι να συμμετέχω σε μια Κυβέρνηση που έχει απωλέσει το κύρος και την αξιοπιστία της και θεωρείται από την κοινή γνώμη σαν ύποπτη συγκάλυψης οικονομικών ατασθαλιών και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος που είναι στέρημα του εργαζόμενου λαού μας.

*Αρνούμαι να δέχομαι από οποιονδήποτε και αν προέρχονται παρεμβάσεις, εκβιασμούς και απειλές για να αναγκασθώ να παραβώ το καθήκον μου. (…)

*Αρνούμαι να συμμετέχω στις ευθύνες για το πολιτικό και ηθικό κατρακύλισμα της χώρας και τη φθορά των θεσμών και της Δημοκρατίας, που οδηγεί σε επικίνδυνους δρόμους.

*Αρνούμαι τέλος να συμμορφωθώ σε εντολές φασιστικής έμπνευσης και νοοτροπίας. (…)

Τώρα που είμαι βέβαιος ότι τα ιδανικά για τα οποία αγωνίστηκα προδόθηκαν, η συνείδησή μου μου επιβάλλει να παραιτηθώ από τα αξιώματά μου και να απευθυνθώ στο λαό για να αποκαλύψω την αλήθεια και να συνεχίσω μαζί του τον αγώνα που άρχισα πριν από 28 χρόνια. (….)

Προσωπικά αισθάνομαι απελευθερωμένος γιατί η εξαχρειωμένη εξουσία δεν εξασφαλίζει την ανοχή μου και γιατί οι πράξεις μου δεν έρχονται σε αντίθεση με τη συνείδησή μου.

Και η συνείδησή μου με καλεί κοντά στο λαό για να συνεχίσω τον αγώνα για τη Δημοκρατία, για την κοινωνική αλλαγή, για νέα πολιτικά ήθη.»

ΣΤΑΘΗΣ ΓΙΩΤΑΣ

Σε άλλες εποχές και άλλες χώρες, τέτοια καταγγελία-σοκ και παραίτηση Υπουργού θα έριχνε την κυβέρνηση, ξεσηκώνοντας όλο το λαό εναντίον της. Τίποτα τέτοιο, όμως, δε συνέβη στη χώρα μας, όπου ο λαός έχει εθιστεί στην πολιτική μπόχα και δεν ιδρώνει τ’ αυτί του από τέτοια. Θεωρώ αυτή την επιστολή-κραυγή διαμαρτυρίας του Στάθη Γιώτη ως προφητική, και γι’ αυτό την αναδημοσιεύω εδώ διότι είμαι σίγουρη ότι ελάχιστοι τη θυμούνται, αν τη θυμάται κανείς… Ίσως, τώρα που ένας άλλος Παπανδρέου ανασκουμπώνεται για κάθαρση ή “κάθαρση”, να χρησιμέψει προς περισυλλογή και νουθεσία...

Ξαναδιαβάστε παρακαλώ την επιστολή και μείνετε στη φράση: «Αρνούμαι να συμμετέχω στις ευθύνες για το πολιτικό και ηθικό κατρακύλισμα της χώρας και τη φθορά των θεσμών και της Δημοκρατίας, που οδηγεί σε επικίνδυνους δρόμους.»

Σήμερα βιώνουμε με τον πιο δραματικό τρόπο τις συνέπειες του πολιτικού και ηθικού κατρακυλίσματος της χώρας και της φθοράς των θεσμών και της Δημοκρατίας. Έχουμε ήδη φτάσει στους επικίνδυνους δρόμους που φοβόταν ο Στάθης Γιώτας. Έχουμε πτωχεύσει, έχουμε απωλέσει την εθνική μας κυριαρχία, κι έχουμε γίνει περίγελως των εθνών. Τι χειρότερο θα μπορούσε να μας είχε συμβεί; Είμαστε, όμως, αναπολόγητοι διότι γνωρίζαμε τι γινόταν: τυχοδιώκτες, απατεώνες, καταχραστές, εκβιαστές, διασπάθιζαν κατά συρροή και κατ' εξακολούθηση το δημόσιο χρήμα και συγκάλυπταν τις εγκληματικές τους πράξεις. Τώρα απλά πληρώνουμε το λογαριασμό. Όσο για το ρητορικό ερώτημα του Γιώργου Παπανδρέου, «πού πήγαν τα λεφτά;», όλοι ξέρουμε: στα τρωκτικά!

Κι ο Ανδρέας Παπανδρέου, πώς είχε αντιδράσει στην επιστολή-καταπέλτη ενός Υπουργού του ο αείμνηστος; Μήπως είχε συγκινηθεί; Μήπως είχε απολογηθεί; Τίποτα απ’ αυτά.

Θα παραθέσω μια φράση-απάντηση από το συγκλονιστικό διάγγελμα που είχε απευθύνει μέσω τηλεόρασης στις 17 Δεκεμβρίου του 1988, δυο μέρες μετά τη δημοσίευση της δραματικής επιστολής του Γιώτη στο ΕΘΝΟΣ.

«Αποφάσισα σήμερα ν’ απευθύνω ένα μήνυμα στον ελληνικό λαό. (…)

(…) Και πρέπει να τονίσω ότι εκείνοι που εγκαταλείπουν το πλοίο αυτή τη στιγμή δεν εξαγνίζονται. Η παραίτησή τους δεν τους εξαγνίζει.»

Εξάλλου, στο πρωτοχρονιάτικο διάγγελμά του (1989) ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε πει μεταξύ άλλων:

«Όπως ξέρετε, η Ελλάδα ζει εδώ και μερικούς μήνες στον αστερισμό μιας νοσηρής σκανδαλολογίας, σκανδαλοθηρίας και σκανδαλοκατασκευής.Αν ήθελα να κάνω ένα λογοπαίγνιο θα έλεγα ότι πραγματικά σκανδαλίζεται κανείς βλέποντας τους τίτλους πολλών, δυστυχώς, εφημερίδων…»

Απεναντίας, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Χρήστος Σαρτζετάκης – επιλογή του Α. Παπανδρέου – είχε πει, μεταξύ άλλων, στο δικό του πρωτοχρονιάτικο διάγγελμα:

«…Η διαπίστωση της πολιτικής κρίσεως γεννά την καθολική ανησυχία και τον έντονο προβληματισμό όλων. Διότι κανένας ενεργός πολίτης δεν νοείται να παραμένει απαθής ενώπιον μιας πολιτικής κρίσεως η οποία, εάν λείψει η εγρήγορσή μας, δεν αποκλείεται να εξελιχθεί σε κρίση εθνική με ολέθριες, εννοείται, συνέπειες.»

Να ένα ακόμη προφητικό διάγγελμα: Εάν ο πολίτης παραμείνει απαθής, δεν αποκλείεται να εξελιχθεί σε εθνική κρίση με ολέθριες συνέπειες… Δυστυχώς ο λαός παρέμεινε απαθής επί δεκαετίες, κατακερματισμένος μέσα στις κομματικές του εμπάθειες, λαμβάνοντας μάλιστα μέρος στο γενικό πλιάτσικο ως κλεφτοκοτάς, με τη φοροδιαφυγή, το λάδωμα, το αυθαίρετο, την κερδοσκοπία, κλπ. , ενώ σε επίπεδο κορυφής και κάτω από διαφορετικές κυβερνήσεις συνεχίστηκε έκτοτε – dirty business as usual – η ασυδοσία και η ατιμωρησία που μας έφερε στη χρεοκοπία και στην ιδιότυπη υποδούλωση σε ξένη μπότα.

Τζάμπα μάγκες είμαστε τελικά… Δειλοί, μοιραίοι, κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε εις μάτην ένα θαύμα…

«Κι όταν νικιούνται αυτοί που ενάντια στην αδικία παλεύουν,

Πάλι δεν έχει η αδικία δίκιο!

Η ήττα μας δεν αποδείχνει τίποτ' άλλο,

Πέρα απ' το ότι παραείμαστε λίγοι όσοι αγωνιζόμαστε ενάντια στην προστυχιά.»

(Μπέρτολτ Μπρεχτ, 1934)

ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΦΡΕΓΑΤΕΣ ΣΟΥΛΑΤΣΑΡΟΥΝ ΣΤΟ ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ, ΞΕΝΟΙ ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ ΚΟΒΟΥΝ ΒΟΛΤΕΣ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ . ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Το ιστολόγιο ΚΛΑΣΣΙΚΟΠΕΡΙΠΤΩΣΗ (ΔΙΚΑΙΩΣ) ΞΕΣΠΑΘΩΝΕΙ
 Όπως διαβάσαμε στο defence net σήμερα σουλτσάριζε μια τουρκική φρεγάτα στα ανοιχτά της Άνδρου και έφτασε μέχρι και στο Πόρτο Ράφτη..

Το ότι έπαψε να κάνει σουλάτσο το πολεμικό ναυτικό της Τουρκίας στη Ραφήνα (πράγμα που έκανε όταν ήταν ο "καταλληλότερος" στην πρωθυπουργία) δείχνει μια ...αλλαγή στην στρατηγική της Τουρκίας και μια ...βελτίωση της αμυντικής πολιτικής της Ελλάδας,η οποία αν και κατά δήλωση του νύν "καταλληλότερου" εχει απωλέσει "μέρος" της εθνικής της κυριαρχίας, ωστόσο έχει διατηρήσει το δικαίωμα της διακριτικής παρακολούθησης ενός εχθρικού πολεμικού που έχει πραγματοποιήσει μια εισβολή στα ελληνικά χωρικά ύδατα.

Αν νομίζουν ότι ο ελληνικός λαός έχει απονευρωθεί σε τέτοιο σημείο ώστε να δέχεται τόση πίεση στο σβέρκο του αδιαμαρτύρητα ,τότε δεν έχουν συνειδητοποιήσει οι άρχοντες-τοποτηρητές της Pax Americana τι θα συμβεί λίγο πριν την σύνθλιψη αυτού του σβέρκου.

Αγαπητοί φίλοι επαγγελματίες της "δημοκρατίας" είτε ανήκετε στο τάγμα της ΝΔ είτε στο τάγμα του ΠΑΣΟΚ είτε στους υπόλοιπους "λόχους" του νεοταξικού στρατού, δεν έχετε αντιληφθεί ότι όταν ξεσπάσει η διαφαινόμενη λαϊκή εξέγερση δεν θα μπορέσει να σας σώσει κανένας εξ αυτών που σας χρηματοδοτούν.

Αν κάποιοι απο εσάς έχετε ακόμα μέσα σας ψήγματα πατριωτισμού και αίσθηση της ευθύνης ενός αιρετού εκπροσώπου του λαού, βγείτε δημόσια και διαχωρείστε τη θέση σας απο αυτή την διακομματική νεο-εποχήτικη συμπαιγνία.Συνταχθείτε στο πλευρό του λαού που σας ψήφισε και αρνηθείτε το ρόλο του απλού παρατηρητή της καθημερινής του διαπόμπευσης ,της απώλειας της εθνικής του κυριαρχίας και τέλος της εκτέλεσής του την ερχόμενη Τετάρτη.

Το ότι σας ψηφίσαμε και σας στείλαμε στη βουλή δεν σημαίνει ότι έχουμε υπογράψει ένα λευκό χαρτί στο οποίο μπορείτε να γραψετε ότι θα σας υπαγορεύσουν τα στρατηγεία της "Νέας Τάξης Πραγμάτων".

Αν θέλετε να έχετε αύριο τη δύναμη να βλέπετε τον καθρέφτη, βγείτε τώρα και ζητείστε αντί των νέων μέτρων εξόντωσης του λαού ,την δήμευση των περιουσιών όλων εκείνων που αποδεδειγμένα έκλεβαν τόσα χρόνια ,πτωχεύστε αυτούς που "νόμιμα και ... ηθικά" ή παράνομα με ...τσαμπουκά ρούφηξαν και την τελευταία σταγόνα απο το αίμα μας .Αν έχετε τα κότσια απαιτείστε εδώ και τώρα αύξηση του φόρου κατα 5.000% σε όλους όσους έχουν σκάφη δεκάδων μέτρων, αυτοκίνητα και λιμουζίνες μεγέθους νταλίκας και σπίτια που για να πάς απο τη κουζίνα στο μπάνιο θέλεις ηλεκτρικό αυτοκίνητο.Αρνηθείτε την αύξηση του ΦΠΑ στο ψωμί και στο γάλα και σε όλα όσα καταναλώνει ο απλός κοσμάκης ,βγείτε και πείτε ξεκάθαρα ναι σε ΦΠΑ 8.000% στον καπνιστο σολωμό στο χαβιάρι και σε όλα όσα καταβροχθίζουν εκείνοι που χαμογελούν με αυτό το σύγχρονο θέατρο της τρομοκρατίας.

Την Τετάρτη όπως όλα δείχνουν θα βγεί ο τοποτηρητής -πρωθυπουργός και θα ανακοινώσει τη μέθοδο της εξόντωσης του ελληνικού λαού,την Πέμπτη ,την Παρασκευή, τους επόμενους μήνες, τι πιστεύετε ότι θα συμβεί όταν εργαζόμενοι θα απολύονται ,νοικοκύρηδες θα βλέπουν τις τράπεζες να παίρνουν τα σπίτια τους,οικογενειάρχες τα παιδιά τους να πεινάνε και τους γέρους γονείς τους να στερούνται ακόμη και αυτά τα ψίχουλα που τους έδιναν μέχρι τώρα για σύνταξη;

Ακόμα και οι επιτελείς της νεοταξικής πανούκλας , συναντήθηκαν προχθές δήθεν μυστικά σε ξενοδοχείο της Αμερικής και πρόβλεψαν πτώχευση και χρεοκοπία της Ελλάδας , γιατί σου λέει θα εξεγερθεί ο λαός και θα φρενάρει η ανάπτυξη.

Με λίγα λόγια , τώρα προβληματίζονται για το άν θα πεθάνουμε πριν γεμίσουν με το αίμα μας τα μπουκάλια τους ή μετά.

Κάποιος να σώσει την ύστατη ώρα την αξιοπρέπεια του κράτους...

Γράφει η ZEZA ZHKOY

«Kαθώς ο λαός, από δικό του λάθος, έχασε την εμπιστοσύνη των ηγετών του, δεν μένει παρά να τον διαλύσουν και να εκλέξουν έναν άλλον». H ειρωνική αυτή συμβουλή που είχε δώσει ο Mπέρτολτ Mπρεχτ στους ηγέτες της Aνατολικής Γερμανίας μετά την εξέγερση του Bερολίνου, το 1953, ταιριάζει απόλυτα δυστυχώς στις αντιδράσεις και τη συμπεριφορά της σοσιαλιστικής κυβέρνησης.

Μα ποιος θα σώσει έστω και την ύστατη ώρα την αξιοπρέπεια του κράτους; Ο Ελληνας πρωθυπουργός περιοδεύει ανά τον κόσμο με μια «ιεραποστολική» διάθεση να κερδίσει την υποστήριξη των ξένων ηγετών για την «αναξιόπιστη» χώρα του. Τι παράδοξο... Ξανά προχτές, Παρασκευή, η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε ότι «την έλλειψη αξιοπιστίας την παραδέχθηκε ο ίδιος ο Ελληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου». Μα γιατί, αλήθεια, κάποιος και με τι αντάλλαγμα να βοηθήσει τους αναξιόπιστους, ψεύτες και απατεώνες Ελληνες;

Ο πρωθυπουργός παρέλαβε μια χώρα στα όρια της οικονομικής καταστροφής και δεν είχε καταλάβει κανείς από το περιβάλλον του τίποτε; Αλλά ήταν ακριβώς το μέγεθος των προβλημάτων που έκανε δυνατή τη θριαμβική εκλογή του. Στοιχειωδώς θα έπρεπε το οικονομικό επιτελείο να βελτιώσει την αξιοπιστία της δικής του πολιτικής πριν οι πάντες -με εξαίρεση τους φίλους του Αμερικανούς νομπελίστες οικονομολόγους- την υπονομεύσουν ανά την υφήλιο.

Και καταντήσαμε το κράτος-επαίτης των ξένων δανειστών για να μη χρεοκοπήσουμε. Και η κρίση επεκτείνεται σε βαθιά ύφεση, η οποία οδηγεί σε μείζονα πολιτική αποσταθεροποίηση και συγκρούσεις… Ομως, όπως η κυβέρνηση υποτίμησε τη ραγδαία επιδείνωση της οικονομίας, έτσι τώρα μπορεί να υποτιμά τις κοινωνικές και πολιτικές εκρήξεις που βρίσκονται στον ορίζοντα.

Σαρκαστικό παράδοξο: οι Eλληνες, με κορυφαίο δείκτη (κοινωνικής) αντίδρασης έχουν παραλύσει από τον φόβο. Η στήλη επανειλημμένως έχει επισημάνει ότι η χώρα μας βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας, απαξιωμένη, εκτεθειμένη στην κερδοσκοπία, πνιγμένη από κολοσσιαία χρέη και ελλείμματα, ένα κράτος δυσλειτουργικό και ένα γενικευμένο σύστημα διαφθοράς.

Ομως, η ελληνική οικονομία και ο λαός θα πληρώσουν με αίμα ακριβά τα ελλείμματα και το χρέος, τα οποία τόσο απερίσκεπτα -η πρώην και η επόμενη- κυβέρνηση άφησε και γιγαντώθηκαν. Οι ευρωπαϊκές αρχές εξακολουθούν να ανησυχούν περισσότερο για τον ηθικό κίνδυνο ενός πακέτου στήριξης της χώρας μας. Βέβαια, η διεθνής κρίση είχε χειρότερες συνέπειες για τη χώρα μας, επειδή κατέρρευσαν τα κρατικά έσοδα, οδηγώντας σε μεγάλη διόγκωση το δημόσιο χρέος και τις ανάγκες δανεισμού. Η δημοσιονομική κατάρρευση προϋπήρξε της διεθνούς κρίσης και δεν προήλθε από αυτήν, αλλά από την αναποτελεσματικότητα και τις σκοπιμότητες της οικονομικής πολιτικής.

Kαι η ελπίδα, πού είναι η ελπίδα, πώς μπορεί ένας λαός να ζήσει, έστω την παρακμή του, χωρίς ελπίδα;

Oμως, η ελπίδα, φίλε αναγνώστη, δεν σερβίρεται με επιφυλλιδογραφία «αισιόδοξων» προοπτικών, δεν μεταγγίζεται με την εμπορευματοποιημένη «αισιοδοξία» της επαγγελματικής πολιτικής.

H ελπίδα είναι κάτι εξαιρετικά πολύτιμο και γι’ αυτό δυσχερέστατο, που κερδίζεται ή χάνεται στην πολύ προσωπική αναμέτρηση του ηγέτη στην υπεράσπιση των προβλημάτων του λαού του.

Tο ρεαλιστικό προαπαιτούμενο για να τολμήσει ένας ηγέτης τομές και ζωογόνες μεταρρυθμίσεις και όχι ραγιάδικες συμπεριφορές, όταν συμπαρασύρεται στον εγωκεντρικό φόβο του για προσωπική επιβίωση. Δυσκατόρθωτη ωριμότητα έστω να ξέρει ο άνθρωπος τι μπορεί ρεαλιστικά να ελπίζει.

Η κρίση του χρέους των χωρών και οι επιχειρήσεις «αλληλεγγύης» που σκόπιμα επιδίδονται οι «ισχυροί» για μας, αποκαλύπτουν πολλά πράγματα που πάντοτε υποψιαζόμασταν, αλλά παρ’ όλα αυτά πάντοτε ελπίζαμε πως ποτέ δεν θα έβγαιναν αληθινά: πως το τιμόνι αυτής της χώρας έχει περιέλθει στην υποτέλεια των αγορών.

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μας το λένε ξεκάθαρα και εμείς το επαναλαμβάνουμε: πρέπει να στείλουμε ένα «ισχυρό μήνυμα» στις αγορές - αρκετά ισχυρό για να τις καθησυχάσουμε! Ποιο είναι αυτό το μήνυμα; Η επιβολή σκληρών προγραμμάτων λιτότητας που θα εφαρμοστούν με ψυχρή ωμότητα στους λαούς της Ζώνης του Ευρώ.

Ετσι εξαπολύεται μια επίθεση - τιμωρία κατά των δημοσίων υπαλλήλων, των μισθωτών και των συνταξιούχων, σαν να ήταν αυτοί οι φταίχτες της κρίσης. Αυτοί θα πληρώσουν τον λογαριασμό. Ολους τους λογαριασμούς...

πηγη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ο Ελληνισμός υπό πίεση

Γράφει ο ΑΝΘΟΣ ΛΥΚΑΥΓΗΣ

Οχι γιατί ο πολίτης δεν ενδιαφέρεται για τα εθνικά θέματα (και κυρίως τους κινδύνους που τα διέπουν) αλλά: Θα ήτο άστοχη το λιγότερο η αναφορά και άσοφη προπαντός η συνάρτησή τους με το τραυματικό γίγνεσθαι και τον κυκεώνα των καταθλιπτικών προβλημάτων που ταλανίζουν σήμερα τον μέσο Ελληνα.

Οταν όμως γίνεται (ακόμη και από επίσημα χείλη) λόγος για διάβρωση της εθνικής κυριαρχίας και όταν πλανάται (έστω και ως ενδεχόμενο) φάσμα χρεοκοπίας, τότε τα πράγματα παίρνουν άλλη διάσταση. Κι ενώ θα ήτο άστοχο, εντούτοις δεν θα ήτο καθόλου άσκοπο να υπομνησθούν συνακόλουθοι κρίσιμοι κίνδυνοι για τον Ελληνισμό. Γιατί μόνο μυωπάζοντες δεν μπορούν να δουν και ν’ αντιληφθούν τις επικίνδυνες δυναμικές που αναπτύσσονται, ως παράπλευρες συντεταγμένες του ανελισσόμενου ελληνικού προβλήματος.

Η δίνη της οικονομικής κρίσεως (και τα καταλυτικά της παράγωγα) οδηγεί σε φυσική συρρίκνωση δυνατοτήτων και αποδόμηση αντιστάσεων. Με την εσωστρέφεια να προκαλεί αποσυνθετικές αγκυλώσεις στον εθνικό οργανισμό. Με όλες τις αυτονόητες συνέπειες. Κι αυτό, τη στιγμή που έωλα εξωτερικά προβλήματα επιτείνονται. Και κακόβουλα σύνδρομα και προθέσεις ενεδρεύουν.

Γιατί σε δεδομένη στιγμή, αυτά που θ’ ανακύψουν και στα σύνθετα προβλήματα που η Αγκυρα προκαλεί στο Αιγαίο και στα μεθοδευμένα μειονοτικά ζητήματα στη Θράκη και στο Κυπριακό (πέραν του προβλήματος με τα Σκόπια) θ’ απαιτήσουν ισχύ για στρατηγική διαχείριση. Και κυρίως αντιστάσεις.

Δεν υπάρχει άλλη οδός. Αλλά η Ελλάδα βρίσκεται αυτήν τη στιγμή κάτω από ασφυκτική πίεση. Που υπό το φάσμα καταρρεύσεων, αυτή κατευνοεί εκβιασμούς τρίτων, για ρυθμίσεις που ενδεχομένως δεν θα είναι συμβατές με αποδεκτούς συμβιβασμούς. Θα βολεύει στρατηγικές επιδιώξεις άλλων. Οχι δικές μας λογικές. Με ό,τι αυτό σημαίνει.

Και σημαίνει κυρίως, ότι: Η σημερινή κρίση βρίσκει τον Ελληνισμό (και στην προκειμένη περίπτωση το μητροπολιτικό του κέντρο) σε κατιούσα φορά ολισθήσεων, ενώ τις εξωτερικές επιβουλές σε ανιούσα. Και η κρίση ευνοεί κατά συγκυρίαν τις δεύτερες. Εάν επισημαίνονται αυτά, δεν είναι για να διαπιστωθούν οι αυτονόητοι κίνδυνοι, αλλά για να επισημανθεί κυρίως η αναγκαιότητα για την αποτελεσματική τους ανακοπή. Εκ παραλλήλου προς την αντιμετώπιση των αποσυνθετικών προβλημάτων της οικονομίας.

Εχοντας κατά νουν ότι: Τα τελευταία οπωσδήποτε σε κάποια στιγμή θα παρέλθουν. Είναι μεσοπροθέσμως τουλάχιστον αντιμετωπίσιμα.

Τετελεσμένα όμως που επαπειλούνται στα εθνικά θέματα, εάν αφεθούν να επιβληθούν λόγω εσωτερικών αδυναμιών και παραγώγων αγκυλώσεων, δεν επανορθώνονται με τίποτα. Μένουν.

Και θ’ αναπαράγουν εθνικούς ακρωτηριασμούς και συρρικνώσεις. Σε βαθμό που δεν μπορεί να είναι προβλεπτός υπό τις περιστάσεις. Κάτι που μόνον ασόφως μπορεί να παραγνωρίζεται και να υποτιμάται. Κι αυτό ακριβώς σηματοδοτεί τις εθνικές ευθύνες όλων. Πρωταρχικά όμως εκείνων που διαχειρίζονται τις εθνικές υποθέσεις...

πηγη ΕΘΝΟΣ

Τα "Greek Statistics" ξεκινούν ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ πριν !!!

Του ΤΑΚΗ ΚΑΤΣΙΜΑΡΔΟΥ

Aπό τις αλληλοκατηγορίες των δύο κομμάτων εξουσίας της Ελλάδας του 1890, για την οδό της χρεοκοπίας, που είχε πάρει η χώρα από τα μέσα της δεκαετίας του 1880, προκύπτει κι ένα εντυπωσιακό στοιχείο για τα σημερινά δεδομένα. Tα επίσημα οικονομικά στοιχεία εμφανίζονταν αλλοιωμένα! «Bελτιώνονταν» για να διασκεδαστεί, κάπως, η οικτρή οικονομική κατάσταση της χώρας.

Tη συσκότιση διευκόλυνε η ύπαρξη δυο προϋπολογισμών. Eνός τακτικού και ενός εκτάκτου. Όπως παρατηρούσε παλιότερα ο καθηγητής A. Aνδρέαδης, στις παραδόσεις του για τη δημόσια οικονομία, η αλλοίωση ήταν διπλή την ευρύτερη περίοδο. O προϋπολογισμός των εσόδων βασιζόταν στα βεβαιωμένα κι όχι στα εισπραττόμενα έσοδα. Eπιπλέον, οι δαπάνες εμφανίζονταν μικρότερες από τις πραγματικές. Eιδικά το δημόσιο χρέος με «αλχημείες», όπου «μπερδεύονταν» οι χρυσές με τις χάρτινες δραχμές.

Ένας νεότερος καθηγητής, που έχει ασχοληθεί με το θέμα, γράφει χαρακτηριστικά για τα χρόνια 1870-1890: «Tο περίεργον των δημοσιονομικών μας είναι οι ψευδείς στατιστικαί και οι πλασματικοί προϋπολογισμοί, οι οποίοι δύνανται να εξυπηρετούν την πολιτικολογίαν και ίσως την ευαίσθητον ψυχολογίαν του Eλληνος όσον αφορά τα οικονομκά, όμως ασφαλώς δεν εξυπηρετούν την αλήθειαν και την οικονομίαν» (Λ. Xουμανίδης «Oικονομική Iστορία της Eλλάδος).

Tο παράδειγμα των ετών 1883 και 1885, επί πρωθυπουργίας Tρικούπη, είναι πολύ χαρακτηριστικό και δεν συνιστά εξαίρεση. Tότε αναφέρονταν αντίστοιχα πλεονάσματα 122.000 και 308.000 δραχμών. Στην πραγματικότητα το τρικουπικό έλλειμμα έφθασε συνολικά τα 11,8 εκατομμύρια δραχμές!

Eπιμύθιο: Yπήρξαν και χειρότερα πλασματικά οικονομικά στοιχεία κατά το παρελθόν. Mέσα σε 130 χρόνια, επομένως, έχει σημειωθεί... πρόοδος!

Σύμφωνα με τους ιστορικούς της οικονομίας τη δεκαετία του 1880 η Eλλάδα συνήψε δάνεια ύψους 730 εκατ. δραχμών. Tα μισά περίπου διατέθηκαν με αδιαφανείς διαδικασίες! Πώς κατάφερε και «πτώχευσε» τότε, συνιστά ένα από τα... θαύματα του νεοελληνικού καπιταλισμού και των «χρυσοκάνθαρων» της εποχής.

O Θ. Δηληγιάννης θέλοντας να τεκμηριώσει τις κατηγορίες του κατά του X. Tρικούπη για διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, ήταν πολύ αποκαλυπτικός για την εφαρμοσμένη δημοσιονομική πολιτική. Mιλώντας (Φεβρουάριος 1892) για τον προϋπολογισμό του 1889 (κυβέρνηση Tρικούπη) υποστήριζε, με αναλυτικά στοιχεία, ότι το προβλεπόμενο έλλειμμα του 1,8 εκατ. δραχμών ήταν τελικά 23 εκατ.!

Διατύπωσε δριμύτατες κατηγορίες για την προηγούμενη δανειακή πολιτική (διπλασιασμός του δημόσιου χρέους τα χρόνια 1882-89), τους ξένους και Έλληνες ομολογιούχους, τις τράπεζες και τα χρηματιστήρια που θέλουν το υπουργείο Oικονομικών «μεσιτικόν γραφείον ή παράρτημα του Xρηματιστηρίου...»

Yποστήριζε ότι προειδοποιούσε στο παρελθόν για επικείμενη αδυναμία ανεύρεσης δανείων στις διεθνείς αγορές. «Kαι έτυχεν, πρόσθετε, να συμβή τούτον επί των ημερών μας. Oυχί εξ υπαιτιότητος ημών, ουχί εξ οικονομικής ασθενείας της χώρας, έτυχεν εκ σκευωρίας και μηχανορραφίας...Mας παρέστησαν αφερεγγύους...»

Kάθε ομοιότητα με το σήμερα συμπτωματική...

ΑΛΛΟΙ ΜΑΣ ΤΟ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΚΑΙ "ΦΡΙΚΑΡΟΥΜΕ" ΑΛΛΟΙ ΜΑΣ ΤΟ ΒΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

Από πότε ένα περιοδικό στο οποίο ενίοτε γράφουν και ηλίθιοι, εκφράζει έναν ολόκληρο λαό?

‘Όταν ακόμα και για τις παρλαπίπες των Τσαουσέσκου, Στάλιν , Χίτλερ και Χομεϊνί οι οποίοι έπαιρναν ΜΥΘΙΚΑ «εκλογικά» ποσοστά κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν πίστευε πως εκφράζουν απαραίτητα τους λαούς τους, πως είναι δυνατόν να πιστεύουμε σήμερα εμείς οι δημιουργοί της Δημοκρατίας πως η πρόκληση ενός πανίβλακα με περικεφαλαία μέσω ενός περιοδικού εκφράζει έναν ολόκληρο λαό?

Αν μια μεγάλη Ελληνική εφημερίδα τρελαθεί και αρχίσει να βρίζει κάποια χώρα αυτό σημαίνει πως επικροτεί και ο Ελληνικός λαός?

Πόσοι από εμάς τους ίδιους δεν έχουμε χαρακτηρίσει τον λαό που κάποτε δίδασκε δημοκρατία ως λαό απατεώνων?

Πόσοι από αυτούς που εξαιρούνται από την νεοελληνική ράτσα των απατεώνων, (το έχουμε πει τόσες φορές, δεν είμαστε όλοι ίδιοι) δεν έχουν φιλήσει την κατουρημένη ποδιά κάποιου λαμόγιου για να βολέψουν εαυτόν ή συγγενείς και φίλους?

Αν κάποιος βγει μια βόλτα στην πρωτεύουσα αυτής της αγαθοπαρθένας χώρας, τι είναι πιο πιθανό να συναντήσει μπροστά του ΒΑΜΠΗΡ ή ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ?

Ποιο είδος είναι περισσότερο δυσεύρετο σε τούτο τον τόπο, οι εξωγήινοι ή τα λαμόγια?

Από πότε ο πρόεδρος κοινοβουλίου σοβαρής υποτίθεται χώρας συνηθίζεται να εγκαλεί πρέσβεις για την κάθε ηλιθιότητα που γράφει ο κάθε πικραμένος, σε έντυπα άλλων χωρών?

Τελικά η ελευθερία του τύπου επιτρέπεται εκτός συνόρων?

Τι λέτε, σας αρέσει να προσθέσουμε μερικές τρύπες ακόμα στο «ζωνάρι» μας για να ενισχύσουμε την Αλβανία?

Γιατί είναι τόσο αλήτες οι Γερμανοί και δεν γουστάρουν να αποκτήσουν λεπτή σιλουέτα για την πάρτη μας?

Από πότε τα μέλη κυβερνώντος δημοκρατικού υποτίθεται κόμματος σοβαρής υποτίθεται χώρας νομιμοποιείται να ασκεί εξωτερική πολιτική ρωτώντας κυβερνήσεις συμμαχικών χωρών «πόσους Σεφέρηδες και Ελυτηδες έβγαλαν τα τελευταία χρόνια?»

Τις τελευταίες βραβεύσεις Νόμπελ τις έμαθε ο πανάσχετος?

Την Χέρτα Μίλερ την έχει ακουστά ο πανάσχετος?

Ή μήπως αυτοί που πάνε να μας φορέσουν καπέλο εκατομμύρια λαθρομετανάστες με τη θεωρία του ότι «Έλληνας και γεννιέσαι και γίνεσαι» την Νομπελίστα Μίλερ την υπολογίζουν για Ρουμάνα?

Τελικά τι ισχύει? «Ελληνίδα» «μερσεντέ» «μπέμπα» και «καγιέ» γεννιέσαι ή γίνεσαι?

Από πότε μέλη κυβέρνησης που καταργεί τον εορτασμό εθνικών επετείωνστις πρεσβείες του εξωτερικού ακόμα και όταν αυτές χρηματοδοτούνται είτε από Έλληνες μετανάστες είτε από πατριώτες διπλωμάτες, δικαιούνται να μιλούν για εθνικές προσβολές και εθνική υπερηφάνεια?

Από πότε όσοι ζητούν δημοψήφισμα για το μεταναστευτικό είναι ρατσιστές την ίδια στιγμή που από τα κυβερνητικά χείλη ανελλήνιστων μαθητευόμενων μάγων ακούγονται κορόνες της μορφής «όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες εσείς τρώγατε βελανίδια» ?

Αυτοί που προσεχώς θα ελληνοποιηθούν θα επιτρέπεται να τρώνε βελανίδια?

Από πότε όσοι ζητούν δημοψήφισμα για το μεταναστευτικό είναι «ακροδεξιοί» επειδή τυγχάνει να έχουν στο θέμα αυτό κοινή άποψη με τον Σουρκελοσυλλέκτη Καρατζαφύρερ, την στιγμή που κυβερνητικοί «δημοκράτες» βουλευτές , και δημοσιογραφίσκοι της κακιάς ώρας σαν τον πράσινο «καρατέκα» πρασινοκοινοβουλευτικό εκπρόσωπο Ανευθυμίου λενε για έναν ολόκληρο λαό ότι «έχει κάτσει στο δάχτυλο» ?

Ο πράσινος «καρατέκα» της συμφοράς μίλησε ποτέ για το Τουρκικό ΠΑΛΑΜΑΡΙ που «απολαμβάνουμε» σαν λαός κατά συρροή και κατ εξακολούθηση τα τελευταία 35 χρόνια επειδή μας κυβερνούν δειλοί κηφήνες? Δοκίμασε να βγάλει το παλαμάρι ποτέ από εκεί που ξέρει πριν μιλήσει υποτιμητικά για το που κάθεται μια ολόκληρη σύμμαχος χώρα λόγω της ηλιθιότητας ενός δημοσιογραφίσκου, ίδιου επιπέδου με τα μούτρα του?

Οι πράσινοι εθνοσωτήρες έκαναν διάβημα σε κανένα Οθωμανό πρέσβη για το Τουρκικό σουλάτσο της περασμένης εβδομάδας στην Άνδρο?

(Ούτε μια εβδομάδα δεν πέρασε από το τελευταίο άρθρο μου, για τα καρογκιοζιλίκια μας με τους Τούρκους και έρχεται να μας ξυπνήσει το γερμανικό κανάλι ΑRDμε καυστικά «πισογλετζέδικα» σχόλια. Ρε τους ψεύτες!)

Η Νέα-Νεα Τσιρκοκρατία θεωρεί ως σοβαρή πολιτική να ξαμολάει τα αποτυχημένα στελέχη του περιοδεύοντος θιάσου της που μας έφεραν στο σημερινό χάλι, να καλούν μέσα από ιστολόγια τον κόσμο με πρώτο-πρώτο τον κύριο Πάνο Κατακαημένο να στέλνει μηνύματα διαμαρτυρίας πως «η χώρα που γέννησε τον Χίτλερ δεν μπορεί να ομιλεί» ?

Πιστεύει η Νεα-Νεα Τσιρκοκρατία πως τα καμώματα ενός φρενοβλαβούς φασίστα θα πρέπει να τα φορτώνουμε στα τρισέγγονα των τρισέγγονων των τρισεγγονων του?

Εμείς οι δάσκαλοι της δημοκρατίας είμαστε υπέρ της «κληρονομικής δικαιοσύνης» ?

Αν είναι έτσι γιατί ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑΜΕ να γίνουμε κι εμείς μέλη της ΕΕ και της Ευρωζώνης όπου κάνουν κουμάντο αυτοί που «δεν δικαιούνται να ομιλούν λόγω Χίτλερ?»

Του είπε κανείς του ευτραφούς κυρίου Κατά-Καημένου να ανοίξει κανένα βιβλίο να δει πως ο Χίτλερ ήταν Αυστριακός πριν αρχίσει να μας στέλνει οδηγίες διαμαρτυρίας ?

Τα φρούτα του ΣΥΡΙΖΑ γιατί καθυστερούν? Γιατί δεν ζητούν επειγόντως τα επιστημονικά φώτα των ΔΡΑΓΩΝΟΡΕΠΟΥΣΙΔΩΝ να μας υποδείξουν επιστημονικούς τρόπους αντίδρασης?

Αφού κατά την ΣΥΡΙΖΟ-Δραγώνια θεωρία «δεν είμαστε Έλληνες» γιατι μας ενόχλησε το δαχτυλάκι?

Αληθεύει η φήμη πως ο ΓΑΠ θα στείλει το Focus στη Χάγη?

Αληθεύει η φήμη πως το ΛΑΟΣ θα στείλει στο focus τον Μπουμπουκο ως αντίποινα για να τους αποτρελάνει?

Η λοβοτομημένη καντιλαναύτισσα του Λενιν Αλέκα, θα στείλει το «ΠΑΜΕ» να κάνει κατάληψη στο focus?

O Σουρκελοσυλέκτης Καρατζαφύρερ θα μας βάλει τα έξοδα να αυτοκτονήσουμε με υπόθετα αν πραγματοποιηθεί η ευχή του (φύλαγέ μας Παναγία μου) και αποκτήσει το ΠΑΣΟΚ 20 Πάγκαλους?

Έχουν σκεφτεί τα δυο ερωτευμένα κήτη, να κάνουν καριέρα στην επιθεώρηση και να μας αφήσουν ήσυχους?

Αληθεύει ότι η «μάσα» ενώνει?

Η επιστολή του Σουρκελοσυλλέκτη στο focus ήταν ερωτική ή απειλητική? Θα τους κάνει αγωγή όπως στον Λαλάκη?

Τις αποζημιώσεις ο Ανελλήνιστος θα τις εισπράξει πριν την επέκταση των χωρικών υδάτων μας στα 12 μίλια ή μετά?

Θα είναι προπαραμονή , παραμονή ή ανήμερα του Αγίου Ποτέ?

ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ

Η χώρα η οποία ΕΒΓΑΛΕ ΤΟΝ ΑΔΟΞΑΣΤΟ στον αείμνηστο δικηγόρο ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΑΜΟΥΛΗ που μόνος μαζί με μια χούφτα μέλη του «Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα» πάλευε από το 1990 μέχρι το 2001 (Για μετρείστε χρόνια!!!) με το έκτρωμα που λέγεται Ελληνική Δικαιοσύνη για να επιδικαστούν αποζημιώσεις για τις Γερμανικές φρικαλεότητες του Διστόμου, δικαιούται να μιλά για πολεμικές αποζημιώσεις?

Όταν τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ δικαστήρια θέλουν 11 χρόνια για να δικαιώσουν ΕΛΛΗΝΕΣ για ένα τέτοιο θέμα ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ?

Η χώρα της οποίας η Ολομέλεια του Αρειου Παγου ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ τον αείμνηστο Σταμούλη αλλά το Υπουργείο Δικαιοσύνης , ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ το αίτημα του ιδίου για ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ Γερμανικών περιουσιακών στοιχείων δικαιούται να μιλά για πολεμικές αποζημιώσεις?

Η χώρα της οποίας τα ΠΡΑΣΙΝΟΓΑΛΑΝΑ Υπουργεία Δικαιοσύνης από το 2001 μέχρι σήμερα ΔΕΝ τολμούν να εφαρμόσουν δικαστικές αποφάσεις δικαιούται να ζητά κατοχικές αποζημιώσεις?

(ΜΙΑ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΗ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ, ΜΗ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ!!!)

Η χώρα που αναγκάζει το «Εθνικό Συμβουλιο Διεκδίκησης Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα» να προσφύγει στην ΙΤΑΛΙΑ γιατί εκεί ΔΕΝ απαιτείται υπουργική υπογραφή κάποιου ανεπάγγελτου Εθνοσωτήρα , για την ενεργοποίηση των ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΩΝ που απορρέουν από την απόφαση του Αρείου Πάγου, η χώρα που ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ από το Εφετείο της Φλωρεντίας και από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ιταλίας τα οποία επιδίκασαν το 2008 την πληρωμή των εξόδων της δίκης από τη Γερμανία και αναμένεται να επιδικάσουν ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ Γερμανικών

περιουσιακών στοιχείων στην Ιταλία για τα θύματα του Διστόμου, ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΡΕ ΑΡΧΙΛΑΜΟΓΙΑ να μιλά για πολεμικές αποζημιώσεις?

Όταν υπάρχουν τέτοια προηγούμενα ανθρώπων που παλεύουν ξεχασμένοι δικαιούται ο κάθε Ομερ Πριόνης των Αθηνών να βγαίνει και να μας λέει τι μας χρωστάνε και τι δεν μας χρωστάνε οι Γερμανοί , χωρίς να ντρέπεται?

Θέλετε αποζημιώσεις? Ιδου η ΡΟΔΟΣ (Απόφαση Αρείου Πάγου) ιδού και το ΠΗΔΗΜΑ (όχι αυτό στο οποίο έχετε εθιστεί. Το άλλο)

ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ από αυτόν που βγάζει μαζικά έξω Βαρυποινίτες στο όνομα της αποσυμφόρησης των φυλακών απαιτείται για να γίνει η αρχή

ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ από αυτόν που ανέχεται να φυλακίζονται 10χρονα παιδάκια γιατί έκλεψαν 10 ευρώ να φάνε μια μπουκιά ψωμί , απαιτείται για να γίνει η αρχή

ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ από αυτόν που ανέχεται την εφαρμογή της ΣΑΡΙΑΣ (ή ουτε αυτό το ξέρατε? ) στην Ελλάδα απαιτείται

Και για να κλείσω

Τι ευθύνεται άραγε περισσότερο για την γενική διανοητική θολούρα μας ?

Το τεντωμένο δάκτυλο της Αφροδίτης ή αυτό του "Σουλτάνου" που εδώ και χρόνια έχει βρει αμυγδαλές?

Αυτό που μας το δείχνουν και φρικάρουμε ή αυτό που καθημερινά μας βάζουν και γουστάρουμε?

ΥΠΟΜΟΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΟΔΕΞΙΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ.

ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΦΟΡΑΤΕ ΤΑΜΠΕΛΕΣ, ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΒΛΙΖΕΣΤΕ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΨΗΦΙΖΕΤΕ ΑΝΕΠΑΓΓΕΛΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ…

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΕ ΟΝΟΜΑ

Μια ανώνυμη χώρα, όπου έχουν τα πάντα παραλήσει αξαιτίας και της ανικανότητας και της ηλιθιότητας των αρχόντων και της αδιαφορίας και της τεμπελιάς των αρχομένων, περιγράφει η Πηνελόπη Δέλτα στο "ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ"

Όπως θα δείτε στο τέλος του άρθρου το παραμύθι ΦΟΒΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΜΕΝΟΥΣ

Του ΚΩΣΤΑ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ

ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΝΤΟΥΚΟΥ ΚΙ ΑΥΤΟ. ΚΙ ΟΜΩΣ ΦΕΤΟΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΙΓΝΩΣΤΟΥ ΚΑΙ ΣΗΜΑΔΙΑΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΔΕΛΤΑ «ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ»

Δεν είναι η μόνη φορά που η διακεκριμένη ιστορική και πνευματική μας αμνησία θριαμβεύει. Κι όταν τα γεγονότα κραυγάζουν ανακαλώντας παλαιές τραγωδίες της κοινωνίας μας, της πολιτικής μας και του πνευματικού μας βίου, κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε, πέρα βρέχει και «μην ανακατεύεις τον βόθρο» ή για να θυμηθούμε τον Αριστοφάνη «μην ανακατεύεις τον Ανάγυρο», περί του ανάλογου δύσοσμου τοπωνυμίου πρόκειται.

Κανένας δεν θυμήθηκε μάλιστα πως το «Παραμύθι χωρίς όνομα» έχει ιδιοφυώς διασκευαστεί σε έξοχο μπρεχτικής γραφής θεατρικό έργο από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη με την εξαίσια μουσική του Χατζιδάκι. Και δεν ήθελαν να σκεφτούν οι περί τα θεατρικά, ακόμη και όσοι πολιτικά θέλουν και λένε πως σκέφτονται ότι η Δέλτα έγραψε το βιβλίο της για να αποτυπώσει τη μεγάλη ντροπή του 1897 και τη μεγάλη ελπίδα της επανάστασης στο Γουδή που έφερε τον Βενιζέλο αλλά ούτε και να σκεφτούν πως ο Καμπανέλλης έγραψε το έργο του και παίχτηκε μέσα στην αναταραχή και την ανωμαλία του 1965, ενώ πολιτικότεροι θεατράνθρωποι έβαλαν το κεφάλι τους στον ντορβά και το ανέβασαν και μέσα στη χούντα!

Τώρα γενική τσιμουδιά, τσιρότο, γιατί περνάει ο τόπος μια ιδεολογική γρίπη των χοίρων. Ποιος τολμάει τώρα, αν δεν είναι παλαβός, να μιλήσει για έθνος που κινδυνεύει, για προσβολές που δέχεται και ταπεινώσεις και για ελπίδες ανάστασης μόνο χάρη στη γενική πατριωτική επιστράτευση.

Ενώ τα ιδρύματα της χώρας αφιερώνουν περίλαμπρες εκθέσεις για τον ζωγράφο Τσαρούχη, καθηγητάδες Έλληνες [(;)- δεν αμφισβητώ εγώ τον χαρακτηρισμό, εκείνοι τον αποποιούνται)], χρηματοδοτούμενοι από το ΥΠΠΟΤ και την ομογένεια με σινδονιάδες τον εξευτελίζουν, τον λένε θεατρίνο, καμποτίνο, εθνικιστή τραβεστί, δημόσιο κλόουν και επαγγελματία εθνικόφρονα. Και μαζί του γελοιοποιούν τον Κουν, τον Χατζιδάκι και τον Σεφέρη και συλλήβδην ολόκληρη τη γενιά του τριάντα και ό,τι ανακάλυψε και προέβαλε τον Θεόφιλο, τον Μακρυγιάννη, τον Καραγκιόζη του Σπαθάρη, τη Γυναίκα της Ζάκυθος του Σολωμού (θυμίζω πως το αριστούργημα του Σολωμού πρωτοδημοσιεύτηκε το 1927!).

Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που γελοιοποιούν τον Κόντογλου, απεχθάνονται τον Παπαδιαμάντη, εξευτελίζουν τους Σικελιανούς και την αναβίωση του αρχαίου δράματος με ερμηνευτικά κλειδιά στη βυζαντινή και δημοτική μουσική, τους δημοτικούς χορούς και τη σύνδεση των διονυσιακών εορτών με τα ελληνικά λαϊκά πανηγύρια.

Τη Δέλτα θα σεβαστούν όταν προχθές μόλις θεωρούσαν εθνολαϊκή ηθογραφία και γραφικότητα τους «Όρνιθες» των Τσαρούχη, Κουν, Χατζιδάκι, Νικολούδη, Ρώτα και φέρνουν ως αντίπαλο παράδειγμα, άξιο μιμήσεως, το «Γουέστ Σάιντ Στόρι». Τώρα τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο; Το μυαλό μου δεν θέλει να δεχτεί τη μόνη συγγένεια που συνέδεε τον Κουν, τον Τσαρούχη και τον Χατζιδάκι με τον συνθέτη του αμερικάνικου μιούζικαλ Λέοναρντ Μπερνστάιν! Και το μέτρο της προτιμήσεως!

Πρόσφατα αντέγραψα και δημοσίευσα στα «ΝΕΑ», ανταπόκριση από το Λονδίνο του Φεβρουαρίου 1922, όπου ο τότε πρωθυπουργός (ένας από τους εκτελεσθέντες εξ, ύστερα από μερικούς μήνες) έχει χρονίσει την παραμονή του στην αγγλική πρωτεύουσα ζητιανεύοντας ένα δάνειο 15 εκατομμυρίων, ενώ οι αγγλικοί τραπεζικοί οίκοι αρνούνται να δανείσουν τόσο ποσό και θέτοντας δριμείς και σκληρούς όρους για πολύ μικρότερο γιατί, έλεγε ο ανταποκριτής, η ελληνική πολιτεία δεν ήταν αξιόπιστη και ήταν βέβαιοι ότι δεν θα ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις και τις υποχρεώσεις της!!

Αυτό πριν από 88 χρόνια και 25 χρόνια πριν από αυτό, το 1897, έπειτα από μια ταπεινωτική ήττα σε πολεμική «ρομαντική», λυτρωτική ντε, πρωτοβουλία ενός πτωχεύσαντος κράτους, επελάσαμε ενάντια του εχθρού με δικράνια, φτυάρια, δρεπάνια και κάρα! Για να πληρώσουμε πολεμική αποζημίωση στον εχθρό τεράστιο ποσό με λεόντειο τοκοχρεωλύσιο, χρήματα που κατέβαλαν «οι φιλέλληνες» σύμμαχοί μας και οι τράπεζές τους με εξευτελιστική τοποθέτηση στη χώρα Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που εισέπραττε ασφαλώς τα είδη πρώτης ανάγκης από το ιδρυθέν γι΄ αυτό τον σκοπό Ελληνικό Μονοπώλιο (μαγειρικό αλάτι, φωτιστικό πετρέλαιο, σπίρτα... και τράπουλες, αφού ως γνωστόν είμαστε αμετανόητοι τζογαδόροι και χαρτοκλέφτες). Αλήθεια γιατί στις πρόσφατες αυξήσεις στα τσιγάρα, τα ποτά, τα καύσιμα δεν προστέθηκαν και αυξήσεις στα μύρια όσα τυχερά παιχνίδια, εννοώ τα επίσημα!

Θυμίζω, έτσι για την ιστορία, τον μύθο του «Παραμυθιού χωρίς όνομα».

Σε μια ανώνυμη χώρα τα πάντα έχουν παραλύσει εξαιτίας και της ανικανότητας και της ηλιθιότητας των αρχόντων και της αδιαφορίας και της τεμπελιάς των αρχομένων. Όταν το κράτος φτάνει στο έσχατο όριο της φτώχειας ζητούν από συγγενικό κράτος δάνειο. Και ο είρωνας ηγεμόνας της γείτονος τους στέλνει αμπαλαρισμένο σε περίτεχνο κιβώτιο μια γαϊδουροκεφαλή. Αυτή η προσβολή κινητοποιεί το φιλότιμο του απλού λαού, που με επικεφαλής τον νέο ηγέτη με τις φρέσκες ιδέες, αφού πρώτα ανοικοδομήσουν τα ερείπια και αναθεωρήσουν τους θεσμούς, εκστρατεύουν και νικούν τον υβριστή στέλνοντάς του πεσκέσι τη γαϊδουροκεφαλή.

ΦΟΒΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΜΕΝΟΥΣ

Παραμύθι;;; Παραμύθι συμβολικό.

Θα ήταν απλώς αφέλεια να πω οτι η Δέλτα περιγράφει το κράτος ρεμούλας και εξευτελισμού του 1897 και βλέπει το 1910 με την έλευση του Βενιζέλου την αναγεννητική προσπάθεια του έθνους

ΠΟΙΟΣ λοιπόν θα τολμήσει να αναζητήσει στα σύμβολα της Δέλτα και εν συνεχεία του Καμπανέλλη, ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ;

Αφού δεν τολμά να παραπέμψει στους ποιητές

Διαβάζει οτι ο Σολωμός "κατασκευάστηκε εθνικός ποιητής", ο Παλαμάς (που μετά το 97 έγραωε τον πικρό στίχο "Σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μες τη χώρα") ο Σικελιανός του "Αλαφροϊσκιωτου" και του "Πάσχα των Ελλήνων", ο Καρυωτάκης με την τεφρή γεύση του 1922, ο Σεφέρης με το "Μυθιστόρημα", ο Ελύτης με το "Άξιον Εστί", ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ απο προσβεβλημένη ομάδα πανεπιστημιακών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΛΑΓΝΟΙ

Πώς να φτουρήσει η Δέλτα και το "Παραμύθι χωρίς όνομα";;;

ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΦΟΒΙΖΕΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟΥΣ ΒΟΛΕΜΕΝΟΥΣ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΛΕΟΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ...

Τουρκική φρεγάτα έφτασε μέχρι το Σούνιο!

"Πρόκειται για αβλαβή διέλευση", λένε πηγές του Πενταγώνου. Ανησυχία για τη νευρικότητα της στρατιωτικής ηγεσίας της 'Αγκυρας.

Η φρεγάτα είχε αποπλεύσει από τη ναυτική βάση του Αξάζ,πέρασε από τις Κυκλάδες και έφθασε μέχρι λίγο έξω από το Σούνιο!

Πριν από λίγο άλλαξε ρότα αρχίζοντας τον πλού της επιστροφής. "Επρόκειτο για αβλαβή διέλευση" λένε πηγές του Πενταγώνου που ωστόσο δεν κρύβουν την ανησυχία τους για τις εξελίξεις στη γειτονική χώρα και την νευρικότητα που διακρίνει αυτές τις ημέρες τη στρατιωτική ηγεσία της Άγκυρας.

ΠΗΓΗ NEWSIT

Δεν μας φταίνε οι άλλοι

Άρθρο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Tου Ηλια Μαγκλινη

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε έναν ιδιωτικό υπάλληλο ο οποίος αμείβεται με περίπου 1.500 ευρώ το μήνα καθαρά. Υποτίθεται ότι έχει δομήσει την καθημερινότητά του πάνω σε αυτό το οικονομικό δεδομένο, προσδοκώντας πάντα, μέσα από τη δουλειά του, σε κάτι καλύτερο. Το σενάριο δεν είναι τελείως υποθετικό, βασίζεται σε πραγματικές περιπτώσεις. Αυτό που είναι στην κυριολεξία υποθετικό είναι το «υποτίθεται ότι έχει δομήσει την καθημερινότητά του πάνω στο οικονομικό δεδομένο των 1.500 ευρώ». Διότι η πραγματικότητα είναι -ήταν έως τώρα έστω- ότι έχει δομήσει όλη του τη ζωή σε ένα οικονομικό δεδομένο σχεδόν διπλάσιων χρημάτων. Πώς; Με τον γνωστό τρόπο που ακολουθήσαμε οι περισσότεροι τα τελευταία χρόνια: με πιστωτικές κάρτες και δάνεια κάθε λογής.

Φτάνει, λοιπόν, η στιγμή που ο καλός μας υπάλληλος έρχεται αντιμέτωπος με το αναπόφευκτο: τα χρέη στις κάρτες έχουν αυξηθεί πολύ και την ίδια στιγμή τρέχουν και οι δόσεις των δανείων (διότι δεν είναι μόνον ένα - σπάνια είναι μόνον ένα), έρχεται η στιγμή που αδυνατεί να ανταποκριθεί, οπότε, τι κάνει; Δανείζεται ακόμα περισσότερο.

Ουδέν ευκολότερον στην Ελλάδα της πρώτης δεκαετίας του εικοστού πρώτου αιώνα. Στην ουσία, όλη αυτή την περίοδο, δεν έψαχνες για να δανειστείς, σε έψαχναν αυτοί για να σου δανείσουν: όλοι μας έχουμε δεχθεί νωρίς το πρωί τηλεφωνικές κλήσεις με απόκρυψη, όπου μια γλυκερή γυναικεία φωνή μάς ανακοινώνει ότι «λόγω της πολύ καλής συνεργασίας μας» η τράπεζα έχει εγκρίνει δάνειο στο όνομά μας ή κάποια νέα κάρτα με χαμηλό επιτόκιο κ. ο. κ. Και βέβαια, η «καλή συνεργασία» είναι ότι χρωστάμε δέκα και είκοσι χιλιάδες ευρώ (στις πιο μέτριες περιπτώσεις). Και ο φαύλος κύκλος διαιωνίζεται.

Δεν θέλω να παρεξηγηθώ: θυμάμαι ακόμα, από γονείς και συγγενείς, πόσο δύσκολο ήταν κάποτε να πάρεις στεγαστικό ή επιχειρηματικό δάνειο. Δεν νοσταλγώ ούτε εκείνη ούτε καμία άλλη εποχή, όμως, ας πούμε ξανά κάτι αυτονόητο: φτάσαμε κάποια στιγμή στο άλλο άκρο, σε μια τρομερή υπερβολή με διακοποδάνεια, γαμοδάνεια, καταναλωτικά δάνεια - και κάρτες, άπειρες κάρτες.

Ερώτηση αφελούς: Μπορούσε τότε το κράτος να παρέμβει ώστε να πάψει αυτή η ασυδοσία ή σε μια κοινωνία ελεύθερης αγοράς ισχύει το γνωστό anything goes; (Η ερώτηση δεν είναι ρητορική, είναι πραγματική.) Πέρα απ’ αυτό όμως, το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η εκμετάλλευση της δικής σου αδυναμίας και ανάγκης εκ μέρους των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων (αφήστε που σε πολλές περιπτώσεις δεν πρόκειται για πραγματική ανάγκη αλλά για καθαρή, εμμονική επιθυμία και βόλεμα).

Το πραγματικό πρόβλημα είναι απλά και μόνο η αδυναμία σου. Η αδυναμία σου να στερηθείς. Δεν μπορούσε (δεν έπρεπε!) ο Ελληνας να στερηθεί τις καλοκαιρινές του διακοπές, έπρεπε να πάρει δάνειο - αλλιώς θα «ψυχοπλακωνόταν». Το ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι όλη αυτή η κατάσταση δημιούργησε νοοτροπία και, ως γνωστόν, η νοοτροπία δύσκολα ξεριζώνεται. Είναι σαν καρκίνωμα. Η υποκρισία και το πνεύμα εκμετάλλευσης του λεγόμενου συστήματος γονάτισε πολλούς ιδιώτες - στην πραγματικότητα οι ιδιώτες γονάτισαν με τις επιλογές τους.

Με άλλα λόγια, για να μεταφέρω αυτές τις σκέψεις στο περίφημο «ελληνικό ζήτημα», θίγομαι και εξοργίζομαι με την αλαζονεία και την υποκρισία των Γερμανών και των άλλων Ευρωπαίων εταίρων (ήξεραν λίγο-πολύ ποια είναι η οικονομική μας κατάσταση κι όμως συνέχισαν να μας δανείζουν), πιο πολύ όμως εξοργίζομαι με αυτό που είμαι: με τον εαυτό μου, με τη χώρα μου.

Σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο Χρήστος Γιανναράς ήταν ξεκάθαρος: εμείς πρώτοι δώσαμε πάτημα για να μας εξευτελίζουν έτσι αυτήν τη στιγμή στο εξωτερικό. Και ας σταματήσει επιτέλους αυτή η φιλολογία, κατάλοιπο κατοχικού συνδρόμου, περί του Ελληνα ως αιώνιου «θύματος», η οποία πολλή πέραση έχει ακόμα μία φορά. Προσωπικά, αισθάνομαι θύμα του ίδιου μου του εαυτού και της νοοτροπίας μέσα στην οποία έχω γαλουχηθεί.

Είναι απλό: οφείλεις να πιάνεις έως εκεί που φτάνουν τα χέρια σου. Αν θες το κάτι παραπάνω, πρέπει να δουλέψεις, να ζοριστείς. Μπορεί και να κερδίσεις, μπορεί και να χάσεις. Πάντως, οι άλλοι, όσο υποκριτές κι αν είναι, δεν σου φταίνε.

Κρίση και λαϊκιστές

Suddeutsche Zeitung

Ισως τα πράγματα έπρεπε να έρθουν όπως ήρθαν. «Οι ηλίθιοι είναι αήττητοι» έγραψε αθηναϊκή εφημερίδα εννοώντας τόσο Γερμανούς όσο και Ελληνες.[...]

Ναι, το ελληνικό κράτος εξαπάτησε την Ευρώπη, επομένως είναι δικαιολογημένη η οργή για ένα σύστημα που απειλεί να συμπαρασύρει κι άλλες χώρες στην άβυσσο. Ναι, στη Γερμανία υπάρχει ελευθεροτυπία, επομένως τα περιοδικά μπορούν να γράφουν ό,τι θέλουν.[...]

Ωστόσο, αυτό δεν τα απαλλάσσει της ευθύνης και του καθήκοντος να παρατηρούν. Φθηνές γενικεύσεις τύπου -«εσείς οι Ελληνες εξαπατάτε αλλήλους, όπου μπορείτε» ή «εσείς οι Ελληνες εργάζεστε μόνον όταν σας "λαδώνουν"»- συνιστούν σχόλια κατώτατης στάθμης, αφού δεν κάνουν διαχωρισμό μεταξύ σαφώς κατονομαζόμενων υπευθύνων για το οικονομικό κακό και όλων εκείνων των Ελλήνων που υποφέρουν κι από τους οποίους ζητούνται νέες θυσίες. [...]

Κι όταν οι επιθέσεις προέρχονται από Γερμανούς, έχουν διπλά καταστροφικό χαρακτήρα -γιατί ο μεγαλύτερος καταθέτης δωροδοκιών των τελευταίων ετών στην Ελλάδα ήταν ο γερμανικός όμιλος Siemens. Επιπλέον, οι Ελληνες αισθάνονται εξαπατημένοι από τους Γερμανούς όσον αφορά τις πολεμικές επανορθώσεις. [...]

[...]Η ελληνογερμανική διένεξη είμαι μοιραία, επειδή γίνεται παίγνιο στα χέρια των λαϊκιστών και των δύο πλευρών δυσχεραίνοντας την εργασία όσων αναζητούν διέξοδο από την κρίση. Από τη μία πλευρά βρίσκονται οι κοινοτικές κυβερνήσεις, που υποσχέθηκαν στην Αθήνα βοήθεια, κι από την άλλη η νέα ελληνική κυβέρνηση, που μέχρι τώρα πράττει το κατά δύναμιν και δικαιούται μια ευκαιρία.

Αθωώθηκε για το παραδικαστικό ο Π. Μαντούβαλος

Αθωώθηκε από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων (έπειτα από περίπου 9 μήνες ακροαματικής διαδικασίας) ο δικηγόρος και πρώην βουλευτής Πέτρος Μαντούβαλος για αδικήματα που βαρύνονταν σχετικά με παρακλάδι του αποκαλούμενου παραδικαστικού κυκλώματος. Με την ίδια απόφαση αθωώθηκαν ακόμα οι Σωτήρης Ντινόπουλος και Χρήστος Χατζηπαναγιώτου, πρώην συνεργάτες του δικηγορικού του γραφείου.

Παράλληλα κρίθηκε ένοχος ο πρώην πρόεδρος Πρωτοδικών Ευάγγελος Καλούσης για κατάχρηση εξουσίας και άμεση συνέργεια σε ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, καθώς επίσης και ο επιχειρηματίας Ιω. Μπολέτσης για αυτουργία στο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.

Αναφερόμενος στην περίπτωση Μαντούβαλου, ο πρόεδρος της έδρας είπε ότι «από κανέναν μάρτυρα κατηγορίας δεν κατατέθηκε κάτι σε βάρος του πρώην βουλευτή, ο οποίος μάλιστα δεν κρύφτηκε πίσω από την ασυλία του, αλλά παραιτήθηκε για να κριθεί από τον φυσικό του δικαστή» (ο ίδιος ο Μαντούβαλος είχε κάνει λόγο για «σκευωρία»). Η υπόθεση αφορά το ποσό των 7 εκατ. δραχμών τα οποία κατατέθηκαν (το 2000) σε τραπεζικό λογαριασμό του πρώην δικαστή και τα οποία συνδέθηκαν με ευνοϊκό χειρισμό υποθέσεων που είχε σε εκκρεμότητα τότε ο επιχειρηματίας.

Στο μεταξύ, πανδαιμόνιο επικράτησε στην αίθουσα με πρωταγωνιστή τον κατηγορούμενο επιχειρηματία.

Ο Ιω. Μπολέτσης, ενώ είχε εκφωνηθεί η απόφαση για την ενοχή του και αναμενόταν η επιβολή της ποινής σε βάρος του, ζήτησε (ευρισκόμενος σε οργίλη κατάσταση) την εξαίρεση του δικαστηρίου. Συγκεκριμένα, ισχυρίστηκε ότι κατέχει CD με απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες «που αποδεικνύει νέο παραδικαστικό» και όταν ο πρόεδρος του δικαστηρίου αντέδρασε έντονα στα λεγόμενά του, τότε ο Μπολέτσης προέβη σε σκαιότατους χαρακτηρισμούς εναντίον του.

Η εξήγηση που έδωσε ο κατηγορούμενος για την ετεροχρονισμένη εκ μέρους του επίκληση του εν λόγω CD ήταν ότι «περίμενε πρώτα να δει τι θα αποφασίσει το δικαστήριο».

Οι συνήγοροί του κατέθεσαν στον εισαγγελέα της έδρας το επικαλούμενο από τον κατηγορούμενο CD, ενώ στη συνέχεια παρασχέθηκαν πρώτες βοήθειες στον επιχειρηματία λόγω αδιαθεσίας (κάποιες πληροφορίες έκαναν λόγο για αδιαθεσία και του προέδρου).Το δικαστήριο μετά την ανωτέρω εξέλιξη προέβη σε διακοπή για την Τρίτη για να αποφασίσει περαιτέρω.

πηγη ΕΘΝΟΣ