NEO ETOΣ ανατέλλει στον ορίζοντα της ανθρωπότητος. - Χρόνος και αιωνιότητα

Η ΚΛΑΣΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ  ΤΕΤΟΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΩΡΑ,  ΟΣΟ ΘΑ ΚΡΑΤΩ ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΦΤΩΧΙΚΟ ΜΟΥ...

 

Το  κείμενο που ακολουθεί  βασίζεται σε απομαγνητοφωνημένη ομιλία του τεως Μητροπολίτου Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΗ που έγινε στον ιερό ναό του Aγίου Παντελεήμονος Φλωρίνης στις 31-12-1974 κατα την αλλαγή του έτους το μεσονύκτιο


Το κείμενο το είχα αναρτήσει και πρόπερσι τέτοια ωρα. Το αναδημοσιεύω θεωρώντας το σαν έναν απ τους καλύτερους λόγους που έχει εκφωνήσει ρασοφόρος της ελληνικης εκκλησίας
 

Χωρίς να κρύβω την Χριστιανική μου πίστη αλλά και χωρίς να διστάζω να ασκήσω αυστηρή κριτική στους ρασοφόρους θεωρητικά υπηρέτες της και πρεσβευτές της (λέω θεωρητικά διότι η περισσότεροι έχουν "ξεφύγει" ξεφτιλίζοντας εαυτούς και θρησκεία) θέλω να διευκρινήσω πως η παρούσα ανάρτηση έχει ως στόχο ΑΥΣΤΗΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ και σε ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ την κατήχηση, γι αυτό και έχω συμπεριλάβει μόνο τα κομμάτια της ομιλίας που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν περισσότερο φιλοσοφικά παρά καθαρά θεολογικά, πλην του "κλεισίματος" το οποίο είναι μόνο δύο γραμμές

Πιστεύω οτι θα την βρούν ενδιαφέρουσα και θα προβληματιστουν ΟΛΟΙ όσοι την διαβάσουν

NEO ETOΣ ανατέλλει στον ορίζοντα της ανθρωπότητος.

Tί είναι ένα έτος εν συγκρίσει με τα χρόνια που πέρασαν και τα χρόνια που θα περάσουν; Eίναι μία σταγόνα του ωκεανού.

Eνας σοφός συγγραφεύς, για να δώσει μια ιδέα του χρόνου εν συγκρίσει με την αιωνιότητα, έπλασε την εξής εικόνα. Φανταστείτε, λέει, έναν απέραντο ωκεανό και πάνω από τα νερά του να πετάει ένα πουλί. Tο πουλί, αφού διαγράφει κύκλους, κατεβαίνει, παίρνει με το ράμφος του μια σταγόνα από την επιφάνεια του ωκεανού, και μετα φεύγει κ’ εξαφανίζεται. Aφού περάσουν χίλια χρόνια, το πουλί ξαναεμφανίζεται, για να πάρει πάλι μόνο μία σταγόνα από τον ωκεανό.

Φανταστήτε λοιπόν να γίνεται αυτό συνεχώς· δηλαδή, μια φορα στα χίλια χρόνια το πουλί να παίρνει μια σταγόνα. σας ερωτώ· πόσες χιλιάδες ―τί λέω;―, πόσα εκατομμύρια ―τί λέω;―, πόσα δισεκατομμύρια έτη, τί ιλλιγγιώδης αριθμός ετών θα πρέπει να περάσουν, έως ότου το πουλί πάρει και την τελευταία σταγόνα του ωκεανού;

Φαίνεται αδύνατο αυτό; Oχι, δεν είναι. Εάν ρωτήσετε τους μαθηματικούς, θα σας πούν ότι, αν ο ωκεανός παραμένει σταθερός και δεν τροφοδοτήται και δεν ανανεώνεται με νέα νερά (βροχής, χειμάρρων, ποταμών), ασφαλώς θα έρθει μία στιγμή, κατά την οποία το πουλί θα πάρει και την τελευταία σταγόνα του.

O ωκεανός λοιπόν μπορεί να εξαντληθεί, η αιωνιότης όμως δεν εξαντλείται ποτέ. Ω αιωνιότης!

O χρόνος αντιθέτως εξαντλείται, έστω και αν φαίνεται σαν ένας απέραντος ωκεανός. Πόσο διάστημα εχει περάσει αφ’ ότου δημιουργήθηκε ο κόσμος;
Διότι είναι επιστημονικώς αποδεδειγμένο, ότι κάποτε κόσμος δεν υπήρχε· δεν υπάρχει κανείς επιστήμων που ν’ αμφιβάλλει γι’ αυτό. H ύλη δεν είναι αιωνία. Kάποτε εμφανίστηκε. Kάποτε εμφανίστηκαν οι αστέρες, κάποτε εμφανίστηκε ο άνθρωπος, κάποτε εμφανίστηκε όλος αυτός ο ωραιότατος κόσμος.

Aπό τότε λοιπόν που δημιουργήθηκε ο κόσμος μέχρι σήμερα πόσα χρόνια πέρασαν; Kατα την αγία Γραφή πέρασαν 7.500 περίπου χρόνια (5.500 μέχρι τή γέννησι του Xριστου + 2.000 μέχρι σήμερα). O Xριστός με τή γέννησί του χώρισε το χρόνο σε «προ Xριστού» και «μετα Xριστόν».

Aπό την εποχή που ήρθε ο Xριστός μέχρι σήμερα έχουν περάσει 2.000 περίπου χρόνια. Kαι πόσα άραγε να υπολείπωνται μέχρι της συντελείας του κόσμου; Tο σκεφτήκατε;

Mπορεί κι απόψε να σημειωθεί το τέλος του κόσμου! Πώς; Aγνωστη η ωρα του Θεού. Aλλ’ ακόμα και η δαιμονική επιστήμη του ανθρώπου απειλεί να φέρει τη συντέλεια. Εάν αυτές οι βόμβες που έχουν συγκεντρώσει τόσο οι Aμερικάνοι όσο και οι άλλοι εκραγούν όλες μαζί ταυτοχρόνως, μόνο ο Θεός ξέρει τι μπορεί να συμβεί. (...)

Tότε, αγαπητοί μου, η αιωνιότης θα χωρισθεί σε δύο μεγάλες καταστάσεις. H μία ονομάζεται αιώνιος κόλασις, και η άλλη παράδεισος, αιώνιος ζωή. (...)

Προς τα εκεί λοιπόν βαδίζουμε, αγαπητοί μου.Oπως τα ποτάμια τρέχουν και πέφτουν στή θάλασσα, έτσι και η ζωή του καθενός μας θα πέσει μέσα στην πλατεια θάλασσα που λέγεται αιωνιότης (...)

Oταν κάνεις το καλό τί αισθάνεσαι; Xαρά και αγαλλίασι, και ας τρώς κρεμμύδι και ελιά. Παράδεισο έχεις μέσα στήν ψυχή σου, βασιλιάς είσαι. Aυτό που σέ κάνει να νιώθεις χαρά είναι μια ηχώ του παραδείσου.

Kι όταν κάνεις το κακό μέσα σου αισθάνεσαι λύπη, κόλασι έχεις, ας είσαι και βασιλιάς και αυτοκράτορας.

Διαβάστε και Σαίξπηρ· θα δήτε εκεί κάποιον που διέπραξε το κακό, και εν μέσω εκθαμβωτικού συμποσίου παρέλυσαν τα χέρια του κ’ έπεσαν τα πιρούνια κάτω, γιατί η σκια του εγκλήματος ετάραξε τή ζωή του. Kάνεις, δηλαδή, το κακό και αισθάνεσαι μέσα σου λύπη. Tί είναι αυτό; Kόλασις. Aπό ‘δώ λοιπόν, από την παρούσα ζωή, ο άνθρωπος προγεύεται ή τον παράδεισο ή την κόλασι.(...)

Πρός την αιωνιότητα βαδίζουμε, αδελφοί. Kαι νά, ένα έτος πέρασε. Nέο έτος χαιρετίζουμε. Tι θα μας φέρει; Aγνωστον.
Kοντόφθαλμοι εμείς, δεν ξέρουμε αν θα ζούμε αύριο. Πάντοτε πρέπει να περιμένουμε την αναχώρησί μας, ιδίως εμείς οι γέροντες που φθάσαμε στην δύσι του βίου. Aλλα και οι νέοι. δεν γνωρίζουμε «τί τέξεται η επιούσα». Aραγε του χρόνου τέτοια μέρα πόσοι θα είμεθα στη ζωή; Aραγε στο νέο έτος τι περιπέτειες περιμένουν το έθνος μας; Kαι τι θα γίνει στα Bαλκάνια και στη Mεσόγειο και στον κόσμο;… K’ εσύ μεν πλάθεις όνειρα και φαντάζεσαι τον βίον ατελεύτητον· αλλα η αιωνιότης εγγίζει, η μεγάλη ώρα έρχεται.

Tί να ευχηθούμε, αγαπητοί μου; Πλούτη; δόξες; τιμές; απολαύσεις; ηδονές;…  

ΧΡΟΝΟΣ και ΚΟΙΝΩΝΙΑ: Οι λίστες του χαμένου χρόνου

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Της Αρχοντίας Κάτσουρα

Τα δέκα καλύτερα τραγούδια της χρονιάς που πέρασε. Τα είκοσι κορυφαία αθλητικά γεγονότα. Η λίστα με τις δέκα καλύτερες κινηματογραφικές ταινίες. Εκείνη με τους δέκα ομορφότερους ανθρώπους ή τους είκοσι με τη μεγαλύτερη επιρροή στον πλανήτη. Τα ωραιότερα χαμόγελα και οι μεγαλύτερες γκάφες.  

Λίστες, κατάλογοι και διάφορα «τοπ 10», «τοπ 20», ακόμη και «τοπ 100», πλημμυρίζουν τον Τύπο, τα κανάλια και τα ραδιόφωνα όσο λιγοστεύουν οι μέρες του χρόνου που φεύγει.  

Ολες γαρνιρισμένες με κόκκινες, πράσινες και ασημένιες κορδέλες, χριστουγεννιάτικες μπάλες, τεχνητό χιόνι, κλαδάκια από γκι και άρωμα εορταστικό, ταιριαστό στις μέρες που διανύουμε.

Απορεί κανείς. Οι συντάκτες των καταλόγων με τα κορυφαία γεγονότα, αντικείμενα ή ακόμη και συναισθήματα της χρονιάς, άλλοι γνήσιοι γνώστες σε βάθος κάθε αντικειμένου, άλλοι εκπρόσωποι ενός σκονισμένου και ξεφτισμένου «λάιφ-στάιλ», που αγωνιούν να κρατηθούν στον αφρό, όπως και ετοιμόλογοι αλλά πολύξεροι κομπέρ-τηλεπαρουσιαστές μάς προτρέπουν να υιοθετήσουμε τις προτάσεις τους, να δημιουργήσουμε δικές μας λίστες ή να συμμετάσχουμε με τις προτιμήσεις μας στη σύνταξη των δικών τους. Περιλαμβάνουν οτιδήποτε βάζει ο ανθρώπινος νους, λες και με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαμε να διασώσουμε τα πολύτιμα και τα ακριβά. Συζήτηση να γίνεται, χρόνος να καταναλώνεται – ακόμη και να σκοτώνεται. Αλλωστε αυτός είναι (;) δωρεάν.

Κάπου εκεί λίγο πριν από την Πρωτοχρονιά θα έρθει η σειρά για την καταγραφή ακόμη ενός καταλόγου: αυτού με τις υποσχέσεις-αποφάσεις που πρέπει να υλοποιήσουμε με τη νέα χρονιά. Θα κάνω γυμναστική, θα τρώω φρούτα και λαχανικά, θα κάνω περισσότερες θετικές σκέψεις, θα διαβάσω το τάδε ή το δείνα σοβαρό βιβλίο, θα κάνω ένα ταξίδι, θα μάθω να μαγειρεύω, να κεντάω, θα κάνω οικονομία. 

Σειρά θα πάρουν τα «δεν»: δεν θα καπνίζω, δεν θα ξενυχτάω, δεν θα τρώω «σκουπίδια» κ.ο.κ. Ο καθένας μπορεί να συμπεριλάβει ό,τι πιστεύει πως λείπει. Ο στόχος είναι ένας: 

Να ρίξουμε όση χρυσόσκονη μπορούμε στην καθημερινότητα που μας πληγώνει και, ίσως, να προσποιηθούμε ότι έχει επιβιώσει λίγη από την ξένοιαστη και λαμπερή ζωή που είχαμε την ψευδαίσθηση ότι ζούσαμε τις εποχές της επίπλαστης ευημερίας.

Η λύση φαίνεται εύκολη, οι άλλοι ενδεχομένως ξέρουν καλύτερα. Ξεχνάμε όμως ότι αύριο-μεθαύριο δεν θα θυμόμαστε τι περιελάμβαναν οι κατάλογοι που δημιούργησαν εκείνοι για εμάς και καμιά υπόσχεση (είτε «θα» είτε «δεν») δεν θα υλοποιηθεί αν δεν το επιθυμούμε πραγματικά. 

Δεν γνωρίζω κανέναν που να έκοψε το κάπνισμα επειδή απλώς το έγραψε σ’ ένα κομμάτι χαρτί μια Πρωτοχρονιά, όπως κανείς δεν διάβασε ποτέ ένα βιβλίο μόνο και μόνο επειδή κόσμησε μια λίστα με τα 10 ή τα 100 καλύτερα και, οπωσδήποτε, κανείς δεν μαγεύτηκε από μια ταινία ή ένα τραγούδι για τον ίδιο ακριβώς λόγο. 

KOINΩΝΙΑ: Ροζ μοναξιά παραμονή Πρωτοχρονιάς

Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΚΙΟΥΣΗ 

Πρόκειται για πρωτότυπη συνέντευξη που πήρε η φοιτήτρια Κατερίνα Πλατανησιώτου στο μάθημα της Εγκληματολογικής Θεωρίας ΙΙ, με επιβλέποντα τον Αντώνη Μαγγανά, καθηγητή Εγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ο οποίος σχολιάζει: «Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, που υποτίθεται ότι είναι οικογενειακή γιορτή, οι κοπέλες με τα ροζ τηλέφωνα κάνουν χρυσές δουλειές λόγω της έντονης ανάγκης των ανδρών να «μιλήσουν» με κάποιον».

 

«Χρόνος αμεταχείριστος εντελώς. Πληροφορίαι: Αδιέξοδον. Ωρα: Πάσα»  

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ  

Η Τζένη είναι μια γυναίκα 43 ετών, χωρισμένη, μητέρα ενός κοριτσιού 16 ετών.

- Δουλειά στις ροζ γραμμές;

«Ο μόνος ελεύθερος χρόνος για να δουλέψω ήταν η νύχτα. Μια φίλη μου δούλευε σε μπαρ. Εννοείται ότι είχα πει παντού ότι ψάχνω για δουλειά. Για να δουλέψεις σε μπαρ και γενικά σε τέτοια μαγαζιά, πρέπει να έχεις εμφάνιση. Εγώ μόνο εμφάνιση δεν είχα. Μου είπαν πως χρειάζονται κοπέλες για μεταμεσονύκτιες συνομιλίες». 

- Ερωτικού περιεχομένου;

«Κυρίως ναι, αλλά όχι μόνο γι' αυτό. Υπήρχαν άνθρωποι που έπαιρναν τηλέφωνο απλώς για να μιλήσουν με έναν άλλο άνθρωπο». 

- Πετύχαιναν το σκοπό τους;

«Αναλόγως, αν δεν είχε δουλειά και ήταν αυτός ο μοναδικός πελάτης, τότε ναι, μπορούσαμε να συζητάμε και δέκα και δεκαπέντε και είκοσι λεπτά. Και αυτά τα λεπτά είναι πολύ ακριβά. Η επιτυχία είναι να κρατήσεις τον πελάτη πάνω από τρία λεπτά. Ολοι σχεδόν προσπαθούν να "κάνουν τη δουλειά τους" σε λιγότερο από πέντε λεπτά για να μη χρεωθούν πολύ. Τσαντίζονται, κλείνουν το τηλέφωνο. Τσαντίζεται και η αφεντικίνα». 

- Γυναίκα επιχειρηματίας;

«Γυναίκα-κέρβερος. Ολη τη νύχτα εκεί. Παρακολουθούσε τις συνομιλίες μας. Κατ' αρχήν ήταν μια επιχείρηση-φάντασμα. Δεν υφίσταται νομικά. Εκπέμπαμε παράνομα. Οσο για τα ένσημά μου, φαινόταν πως δούλευα σε ένα γραφείο υπάλληλος. Γιατί εμένα, επειδή ήμουν πολύ καλή, με έβαλε στα ένσημα για να μη με χάσει. Της έφερνα πολλά λεφτά και κάποιες φορές είχα και μπόνους. Παρακολουθούσε τις συνομιλίες και όποια κοπέλα δεν ήταν κερδοφόρα, έπαιρνε πόδι».

- Το ήξεραν οι δικοί σου;

 

«Τους έλεγα ψέματα. Πως είχα βρει μία κυρία και της κράταγα συντροφιά το βράδυ γιατί ήταν πολύ μεγάλη και πως τα παιδιά της με είχαν βάλει στα ένσημα στην εταιρεία τους. Ημουν απόλυτα πιστευτή. Καλά, πού να το μάθαινε ο πατέρας μου, θα με έσφαζε στο γόνατο». 

- Η καλύτερη μέρα;

«Η Πρωτοχρονιά, το φαντάζεσαι; Τρομερό δεν είναι; Εκείνη την ημέρα, μάλλον νύχτα να λέμε, τα τηλέφωνα σπάνε:

2013 και ΠΡΟΣΩΠΑ: Διάσημοι Ελληνες που έφυγαν από τη ζωή το 2013

Από τον ΑΓΡΥΠΝΟ ΦΡΟΥΡΟ

4/1/2013 Φευγει απο ανεύρισμα ο άσος του Βόλευ ΝΙΚΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ

Γεννημένος το 1970 στη Στουτγκάρδη, ο Νίκος Σαμαράς οδήγησε την εθνική ανδρών στη μεγαλύτερη επιτυχία της σε παγκόσμιο επίπεδο, την 6η θέση στο Κοσμοβόλεϊ του 1994.Αγωνίστηκε επίσης στον Παναθηναϊκό, τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης, στην Ιταλία (Φαλκονάρα), την Ισπανία (Σεβίλη), την Τουρκία (Φενέρμπαχτσε) και την Ελβετία (Σενουά)

20/1/2013 Πεθαίνει ο θεατρικοός συγγραφέας και μυθιστοριογράφςυ Παύλος Μάτεσις

Ιδιόμορφη προσωπικότητα ο Παύλος Μάτεσις έβαλε τη σφραγίδα του στην ανανέωση του ελληνικού θεατρικού έργου πριν περάσει στο μυθιστόρημα όπου και έγινε γνωστός με την εξαίρετη γραφή του, με έργα που μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες.

Κινούμενος πάντα σε ένα πολιτικό πεδίο είχε κατά καιρούς ταράξει τα νερά με τις επισημάνσεις του. Πίστευε πώς «Η πλειοψηφία των πολιτών είναι αυτοκόλλητοι σε ένα λούμπεν φάντασμα ελληνικού π.Χ. παρελθόντος (που όμως η αυθεντική υπόστασή του έχει ορίσει ύπαρξη και πορεία του δυτικού πολιτισμού) και κοκορεύονται πως «όταν εμείς χτίζαμε παρθενώνες, οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια», ενώ δεν έχουν ανεβεί ποτέ στην Ακρόπολη. Ωστόσο, υπάρχουν μεμονωμένες νησίδες ατόμων που παράγουν πολιτισμό».

Ο Παύλος Μάτεσις γεννήθηκε το 1933 στο χωριό Δίβρη, στην Πελοπόννησο. Μέχρι τα 19 του έζησε σε πολλές επαρχιακές πόλεις. Σπούδασε θέατρο (πτυχίο ηθοποιού), μουσική (πτυχίο βιολιού), ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά). Δίδαξε υποκριτική (1963-64) στη σχολή Σταυράκου. Διετέλεσε βοηθός - δραματουργός στο Εθνικό Θέατρο, 1971-1973. Έμεινε στο Λονδίνο καθόλη τη διάρκεια του 1969. Έγραψε και σκηνοθέτησε 2 τηλεοπτικές σειρές (ΥΕΝΕΔ 1974-6) και έχει γράψει κείμενα για Floor Show. Η πρώτη παρουσία του στα ελληνικά γράμματα ήταν το 1967 με το θεατρικό έργο "Η τελετή" (θέατρο Ν. Ιωνίας 1967 και Εθνικό Θέατρο 1969) Τα 11 από τα 13 θεατρικά έργα του είναι κυρίως παιγμένα από το Εθνικό Θέατρο. Είχε βραβευτεί πολλές φορές: με Κρατικό Βραβείο Θεάτρου 1966 για το έργο "Η τελετή". Με το έπαθλο "Κάρολος Κουν"-Πόλις των Αθηνών 1989 για το καλύτερο ελληνικό έργο της χρονιάς ("Περιποιητής φυτών"). Με το Βραβείο Ελληνόφωνων Κάτω Ιταλίας (1998) για το μυθιστόρημα του "Η μητέρα του σκύλου". Με το Μέγα Βραβείο Κριτικών θεάτρου έτους 2000. Με το Βραβείο Acerbi (2002) για το μυθιστόρημα "Η μητέρα του σκύλου". Είχε μεταφράσει στα ελληνικά Μρόζεκ. Τζόνσον, Αρτό, Ίψεν, Σέξπηρ κ.ά και στα νέα ελληνικά τα έργα του Αριστοφάνη "Ειρήνη", "Πλούτος", "Βάτραχοι", "Νεφέλαι", "Όρνιθες", "Αχαρνής", "Θεσμοφοριάζουσαι", "Λυσιστράτη".

25/1/2013: Πεθαίνει η Η Ειρήνη Κουμαριανού. Γεννημένη στο Γαλάτσι το 1930, φοίτησε στο Ελληνικό Ωδείο για να ξεκινήσει την καριέρα της στις αρχές της δεκαετίας του ΄50. Χαρακτηριστική φυσιογνωμία της μεγάλης, κυρίως, οθόνης, συμμετείχε σε δεκάδες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.

Επαιξε, μεταξύ άλλων, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Τζένη Καρέζη και τη Ρένα Βλαχοπούλου. Ξεχωρίζουν οι ταινίες “Ιστορία μιας ζωής", "Κορίτσια για φίλημα", "Δάκρυα για την Ηλέκτρα", "Πολύ αργά για δάκρυα", "Καπετάν φάντης μπαστούνι", "Η νεράιδα και το παλικάρι", "Η αριστοκράτισσα και ο αλήτης", "Κρίμα το μπόι σου", "Ο κατεργάρης", "Η εφοπλιστίνα", "Η Μαρία της σιωπής", "Στον αστερισμό της παρθένου" καθώς και στον «Ξαφνικό έρωτα», τις «Ησυχες μέρες του Αυγούστου» και το πρόσφατο «Ετερον ήμισυ». Είχε επίσης πάρει μέρος σε ραδιοφωνικά "Θέατρα της Δευτέρας".

Στην τηλεόραση, πριν τη μεγάλη επιτυχία του «Παρά πέντε», η Ειρήνη Κουμαριανού είχε εμφανιστεί στις σειρές “Αναστασία”, "Προδοσία", “Σαν αδελφές”, “Alma libre" καθώς και στο “Σ' αγαπώ-Μ' αγαπάς”.

29/1/2013 Πεθαίνει στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός», ο τελευταίος χουντικός ισοβίτης Νικόλαος Ντερτιλής. Ήταν από τους πλέον αμετανόητους της επτάχρονης δικτατορίας και είχε καταδικαστεί σε ισόβια για τη δολοφονία του 20χρονου Μιχάλη Μυρογιάννη, έξω από το Πολυτεχνείο το μεσημέρι της Κυριακής 18 Νοεμβρίου 1973.

31/1/2013 Φεύγει σε ηλικία 89 ετών η  ηθοποιός του θεάτρου, η Βίλμα Κύρου. Από το 1950 έως το 1982 έλαβε μέρος σε 17 παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου. Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες «Τζιπ, περίπτερο κι αγάπη» (1957), «Οικογένεια Χωραφά» (1968), «Αγωνία» (1969), «Όμορφες μέρες» (1970), «Το όνειρο της Κυριακής» (1970), καθώς και σε πολλές ταινίες της τηλεόρασης.

9/2/2013 Φέυγει απο τη ζωή στα 49 της, ύστερα από σκληρή μάχη με την επάρατο νόσο η δημοσιογράφος  Αριστέα Μπουγάτσου.

Η Αριστέα «ψυχή» της επανέκδοσης της Ελευθεροτυπίας, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 19 Μαρτίου του 1964 μεγάλωσε στους Γαργαλιάνους και σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ.

Εργάστηκε στον Επενδυτή, στην Καθημερινή στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ και τα τελευταία χρόνια στην Ελευθεροτυπία. Θα μείνει γνωστή για τις μεγάλες και αποκαλυπτικές δημοσιογραφικές επιτυχίες της και τον ακέραιο, ασυμβίβαστο και χαλύβδινο χαρακτήρα της.

7/4/2013 Πεθαίνει η  ηθοποιός Κάκια Παναγιωτου σε ηλικία 90 ετών. Σοβαρή εργάτρια στο θέατρο και τον κινηματογράφο, η Παναγιώτου διέσχισε τον 20ο αιώνα, αφήνοντας, μέσα από τη δουλειά της, τη σφραγίδα του ταλέντου της και μια ξεκάθαρη και εξαιρετικά φινετσάτη αύρα.


Η Κ. Παναγιώτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923 και μετά τις γυμνασιακές της σπουδές, φοίτησε στη Γερμανική Ακαδημία. Αποφοίτησε με άριστα από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και πρωτοεμφανίσθηκε στο σανίδι το 1945. Προσλήφθηκε στο Εθνικό Θέατρο το 1948 και απέκτησε μαζί του σχέση μονιμότητα από το 1953. Ενδιαμέσως περιόδευσε με το θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη στην Αίγυπτο και την Κύπρο.

Όταν στην δεκαετία του 1960 ο ελληνικός κινηματογράφος άρχισε να αναπτύσσεται ραγδαίως η Παναγιώτου ασχολήθηκε έντονα μαζί του. Χαρακτηριστικές εμφανίσεις της έχουν σε ταινίες όπως η "Στεφανία", "Αγάπη για πάντα", "Υπολοχαγός Νατάσσα", «Οι γενναίοι του Βορρά» κ.α.
Από την "Μαντώ Μαυρογένους" (1971) μέχρι το κύκνειο άσμα της στο σινεμά, την “ΠΟΛΙΤΙΚΗ κουζίνα” του Τάσου Μπουλμέτη (2003), η Παναγιώτου εμφανίστηκε μόλις σε δυο ταινίες, τα “Αγρια νιάτα” (1982) του Νίκου Φώσκολου και το “Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται” (1984) του Ανδρέα Τσιλιφώνη.

Τη περίοδο 2007 - 2008 η Παναγώτου έπαιξε το ρόλο της αφηγήτριας στην τηλεοπτική σειρά του Χάρη Ρώμα, "Δελληγιάνειον Παρθεναγωγείον" στον Antenna.

29/4/2013: Πεθαίνει  σε ηλικία 77 ετών ο γνωστός ηθοποιός Ανδρέας Ντούζος.  Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 1936 και σπούδασε στη Σχολή Τάκη Μουζενίδη. Συμμετείχε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, κυρίως τη δεκαετία του '60, και θεωρήθηκε ως ζεν πρεμιέ της εποχής. Απέκτησε δύο παιδιά, τον Στηβ και την Τέτα, τα οποία ακολούθησαν και αυτά για ένα διάστημα, με σημαντική επιτυχία, το επάγγελμα του ηθοποιού. Από το 1967 και για 13 χρόνια έμεινε με την οικογένεια του στην Αμερική όπου σπούδασε σκηνοθεσία.

29/4/2013: Πεθαίνει η κύπρια αθλητρια του αλματος επι κοντώ Μαριάννα Ζαχαριάδη

2/5/2013: Πεθαίνει ο γνωστός ποινικολόγος Αλέξανδρος Κατσαντώνης

2/5/2013: Σε ηλικία 68 ετών, αφληνει την τελευταία του πνοή ο σπουδαίος θεατρικός σκηνοθέτης και ηθοποιός Λευτέρης Βογιατζής, ύστερα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.

13/5/2013: Πεθαίνει σε ηλικία 71 ετών  η ηθοποιός Νίκη Τριανταφυλλίδη. Κόρη του συνθέτη Πάνου Τριανταφυλλίδη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942 και αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου και του Πέλλου Κατσέλη. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο το  1963, στο έργο ''Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα''.

Ιδρυτικό μέλος του Θεάτρου Συνόλου και της Πολιτιστικής Κίνησης και στη συνέχεια του Θεάτρου ''Τριανταφυλλίδη'' στη πλατεία Βάθη. Το 1970 η Νίκη Τριανταφυλλίδη κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, για την ταινία μικρού μήκους ''Συνηθισμένο μου όνειρο'' ενώ το 1971 τιμήθηκε από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου με το βραβείο «Μαρίκα Κοτοπούλη» ως η καλύτερη ηθοποιός της περιόδου 1970-71. 

Δίδαξε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και στη σχολή του Πέλλου Κατσέλη ενώ έπαιξε σε δεκάδες ταινίες μεταξύ των οποίων "Πικρή μου, Αγάπη" , "Ενα Κορίτσι Αλλιώτικο από τα άλλα",  "Στον δάσκαλό μας ... με αγάπη" , "Ο Αστραπόγιαννος" καθώς επίσης σε πολλές τηλεοπτικές σειρές όπως "Γυναίκα από βελούδο", "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται" και "Οι φρουροί της Αχαϊας".

20/5/2013: Έπειτα από έξι περίπου εβδομάδες στην εντατική, ο ηθοποιός Τόμας Πρωτόπαπας αφήνει την τελευταία του πνοή  στο ΚΑΤ μετά από σοβαρή λοίμωξη, την οποία ο αδύναμος οργανισμός του δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει. Ο Τόμας Πρωτόπαπας, είχε τραυματιστεί σοβαρά σε τροχαίο στις 17 Μαρτίου του 2013 και νοσιλευόταν σε σοβαρή κατάσταση.
Εγινε ιδιαίτερα γνωστός από το σήριαλ «Βασιλιάδες», ενώ πριν το τροχαίο είχε συμφωνήσει, ώστε να συμμετάσχει στη νέα εκπομπή «Dr Cook»

28/5/2013: Πεθαίνει ο μουσικός Φώτης Πολυμέρης. Μυθική φυσιογνωμία του ελαφρού αλλά και του λαϊκού τραγουδιού - αφού συνεργάστηκε και ερμήνευσε και λαϊκά των Τσιτσάνη, Μητσάκη και άλλων - ένας ευγενής άνθρωπος που έμενε στο Παγκράτι (είχε γεννηθεί στην Πάτρα το 1920) και είχε διατρέξει με την φωνή του τουλάχιστον επτά δεκαετίες, αφού πρωτομπήκε το 1935 στην περιπέτεια του τραγουδιού κάνοντας την πρώτη του ηχογράφηση με το συγκρότημα Μποέμ του Γιάννη Βέλλα.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι για τον τραγουδιστή, που δικάστηκε ακόμη και ως ένοχος... καντάδας που έκανε σε κάποια Θέκλα στο Περιστέρι, όπως ο ίδιος θυμόταν στην αυτοβιογραφία του. Εδώ σημειώστε πως σε εκείνη την καντάδα συμμετείχε και ο δεκαπεντάχρονος τότε Γρηγόρης Μπιθικώτσης! Μέλος της κορυφαίας (άτυπης) τριανδρίας του ελαφρού ρεπερτορίου μαζί με Νίκο Γούναρη και Τώνη Μαρούδα - με τον πρώτο μάλιστα συνδέθηκαν στενά και υπήρξαν και ερμηνευτικό ντουέτο - ο Πολυμέρης, με απενοχοποιημένο τρόπο, ερμήνευσε και ρεμπέτικα, λαϊκά, ακόμη και δημοτικά τραγούδια, αν και η κύρια παρακαταθήκη του είναι μια σειρά επιτυχιών από ένα ρεπερτόριο περίπου 400 ελαφρών κομματιών, ανάμεσά τους και 100 δικής του σύνθεσης. Ας θυμηθούμε ορισμένα σε σύνθεση Αττίκ, Σουγιούλ, Χαιρόπουλου, Γιαννίδη και άλλων: «Είδα μάτια», «Μαραμένα τα γιούλια», «Δυο πράσινα μάτια». Ειδική αναφορά εδώ χρειάζεται στο περίφημο «Ασ' τα τα μαλλάκια σου», που ο Πολυμέρης ερμήνευσε το 1951 για την ταινία «Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν» στην οποία πρωταγωνιστούσαν οι Αννα Καλουτά, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Αλέκος Αλεξανδράκης. Εδώ, ο τραγουδιστής ντουμπλάρισε φωνητικά τον Αλεξανδράκη με αποτέλεσμα μετά την ταινία πολλοί ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων να προτείνουν στον ηθοποιό να συνεργαστεί μαζί τους! Πλήρης βιωμάτων ο Φώτης Πολυμέρης, συμμετείχε επίσης στην Εθνική Αντίσταση ως μέλος του ΕΑΜ ενώ η χωρίς αγκυλώσεις καλλιτεχνική του στάση και οι ερμηνευτικές του επιδόσεις τον οδήγησαν να ηχογραφήσει με λαϊκούς συνθέτες και μάλιστα μεγάλες επιτυχίες, αν και υπήρξε μία από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες της αντίπερα όχθης, του ελαφρού τραγουδιού. Ετσι, πρωτοηχογραφήθηκαν με τη φωνή του, το 1946, οι «Αραπίνες» του Βασίλη Τσιτσάνη, όπως και το «Σκαλοπάτι σου», το 1952.

12/6/2013 Πεθαίνει ο πρωταθλητής του κανοε καγιακ Ανδρέας Κιλιγκαρίδης

9/8/2013: Πεθαίνει  από ανακοπή καρδιάς ο ηθοποιός Φώτης Πολυχρονόπουλος. o οποίος έγινε γνωστός στο κοινό μέσα από την ταινία «Λούφα και Παραλλαγή» του Νίκου Περάκη, και συγκεκριμένα από το ρόλο του «Καραμαζόφ».

Μεταξύ άλλων είχε πρωταγωνιστήσει στις ταινίες «Η σκιάχτρα» (1985), «Το σπίτι στην εξοχή» (1994), «Μπίζνες στα Βαλκάνια» (1996), «Γωνία του Παραδείσου» (1998),«Αύριο θα 'ναι αργά (2001), κ.α.

Ο Πολυχρονόπουλος υπήρξε σεναριογράφος, αλλά και σκηνοθέτης.  Μεταξύ άλλων είχε σκηνοθετήσει την γνωστή σειρά του MEGA «Εμείς και Eμείς», η οποία προβάλλεται αυτή την περίοδο σε επανάληψη.

Τα τελευταία χρόνια ήταν Υπεύθυνος του Τομέα Οπτικοακουστικών Σπουδών του ΙΕΚ ΑΚΜΗ.

28/8/2013 Αυτοκτονεί ο σχεδιαστής μόδας Μιχαλης Ασλάνης

2013 και ΠΡΟΣΩΠΑ: Διάσημοι ξένοι που έφυγαν από τη ζωή το 2013

Από τον ΑΓΡΥΠΝΟ ΦΡΟΥΡΟ

15/1/2013 Πεθαίνει ο Ιάπωνας σκηνοθέτης Ναγκίσα Οσιμα. Γεννημένος στο Κιότο στις 31 Μαρτίου του 1932, ο Οσιμα σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο της γενέτειράς του αλλά σύντομα γοητεύθηκε από τον κόσμο του κινηματογράφου και στράφηκε αποκλειστικά προς αυτόν. Σκηνοθέτησε την πρώτη ταινία του, «Η πόλη της ελπίδας» στην εκπνοή της δεκαετίας του 1950 αλλά καταξιώθηκε στις αρχές της αμέσως επόμενης με τα «Διεστραμμένα νιάτα» ,που τον έκαναν για πρώτη φορά γνωστό στην Δύση.

Αντισυμβατικός ως κινηματογραφιστής αλλά και ως άνθρωπος, ο Οσιμα όρθωσε το ανάστημά του στην παραδοσιακή ιαπωνική βιομηχανία κινηματογράφου της εταιρίας Shochiku και το 1965 ίδρυσε την δική του εταιρία Sozosha. Ηταν μάλιστα πολέμιος του  «ουμανιστικού» στιλ των ταινιών του Ακίρα Κουροσάβα αλλά και του Γιασουχίρο Οζου.

Η μεγάλη δεκαετία του Οσιμα στο σινεμά ήταν η δεκαετία του 1970. Ο ακραίος ερωτισμός των ταινιών του «Η αυτοκρατορία των αισθήσεων» (1976) και «Η αυτοκρατορία του πάθους» (1978) προκάλεσε σοκ αλλά και οργή παρότι η «Αυτοκρατορία των αισθήσεων» απέσπασε το βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ των Κανών του 1978 (η μεγαλύτερη διάκριση του Οσιμα από πλευράς βραβείων).

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1983, ο Οσιμα γύρισε το «Καλά Χριστούγεννα κύριε Λόρενς» όπου πρωταγωνιστεί ο Ντέιβιντ Μπάουι (σε έναν ρόλο που αρνήθηκε να αναλάβει ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ) και μια μορφή της ιαπωνικής μουσικής ο Ρουίκι Σακαμότο.

  Η καριέρα του σταματά το 1999 με το «Ταμπού» μια αξιοπερίεργη γκέι ματιά στον κόσμο των σαμουράι με πρωταγωνιστή τον Τακέσι Κιτάνο. Πολλαπλά εγκεφαλικά επεισόδια είχαν ως αποτέλεσμα η υγεία του να ταλαιπωρηθεί τρομερά τα τελευταία χρόνια.

5/3/2013 Πεθαίνει ο ηγέτης της Βενεζουέλας Ουγκο Τσάβες  Γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου στην πόλη Σαμπανέτα στην επαρχία Μπαρίνας της Βενεζουέλας. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος. Η οικονομική κατάσταση της οικογένειας δεν άφηνε πολλά περιθώρια για τον Τσάβες και τα πέντε αδέλφια του. Το βάρος της ανατροφής του νεαρού Ούγκο έπεσε στη γιαγιά. Δεν ήταν καλός μαθητής, αλλά αγαπούσε τον αθλητισμό. Ατού για το μέλλον. Οι επαγγελματικές ευκαιρίες για τα παιδιά των φτωχών οικογενειών της Βενεζουέλας ήταν περιορισμένες. Αθλητής καλός ίσον στρατός. Σε ηλικία 17 ετών, ο Ούγκο Τσάβες κατετάγη στο στρατό. Το 1975 σε ηλικία 21 ετών ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ακαδημία Στρατιωτικών Επιστημών της Βενεζουέλας. Με το βαθμό του αξιωματικού αρχικά υπηρέτησε σε μονάδα καταστολής εξεγέρσεων και αργότερα έγινε επικεφαλής μονάδας αλεξιπτωτιστών.

Το 1983 ίδρυσε το Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200. Η στρατιωτική του καριέρα ξαφνικά πήρε μια δυσάρεστη τροπή, καθώς κατηγορήθηκε για συνωμοσία. Ωστόσο, αντί να οδηγηθεί ενώπιον της στρατιωτικής δικαιοσύνης, βρέθηκε υπό την προστασία ενός στρατηγού με μεγάλη επιρροή. Κάπως έτσι ο Τσάβες διορίστηκε επικεφαλής ελίτ μονάδας αλεξιπτωτιστών. Και το 1992 ο Ούγκο Τσάβες μαζί με άλλους απογοητευμένους συναδέλφους του αλλά και υπερεκτιμώντας την έντονη επιρροή που είχε στις στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας, επιχείρησε να ανατρέψει την κυβέρνηση Πέρεζ με πραξικόπημα. Δεν τα κατάφερε κι ο πρόεδρος Πέρεζ κατόρθωσε να αποδράσει από το περικυκλωμένο Μιραφλόρες (προεδρικό μέγαρο) στο Καράκας.

Ο Τσάβες βρέθηκε τελικά περικυκλωμένος από τις κυβερνητικές δυνάμεις στο Μουσείο Στρατιωτικής Ιστορίας της πρωτεύουσας. Αναγκάστηκε να παραδοθεί. Ωστόσο, του επετράπη να κάνει τηλεοπτική δήλωση προς τους υποστηρικτές του και να τους καλέσει να παραδώσουν τα όπλα. “Παύσατε πυρ. Για τώρα. Προς το παρόν”, είπε ο Ούγκο Τσάβες υπονοώντας ότι θα υπάρχει συνέχεια στον ένοπλο αγώνα. Πρόσθεσε ότι υπερασπίζεται τους φτωχούς και τους μη έχοντες. Κι έτσι κέρδισε υποστηρικτές εκτός των ενόπλων δυνάμεων, αλλά και δύο χρόνια στη φυλακή.

Αποφυλακίστηκε με αμνηστία επί προεδρίας Ραφαέλ Καλντέρα, ο οποίος ήταν πολιτικός αντίπαλος του Πέρεζ. Αναδόμησε το MBR και σύστησε κόμμα με το όνομα «Κίνημα για την Πέμπτη Δημοκρατία» (MVR). Το 1998 έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος. Η πάταξη της διαφθοράς και οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις βρίσκονταν στο επίκεντρο της προεκλογικής του εκστρατείας.

Διανοούμενοι με ριζοσπαστικές ιδέες και πολίτες με χαμηλά εισοδήματα αποτελούν την εκλογική βάση του Τσάβες. Η προεκλογική εκστρατεία ξεκίνησε μ' ένα ποσοστό υποστήριξης της τάξεως του 10%. Οι υποσχέσεις – δεσμεύσεις για πάταξη της διεφθαρμένης πολιτικής ελίτ και αξιοποίηση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων της χώρας αύξαναν συνεχώς τα ποσοστά του και την εκλογική του βάση. Σημαντική, όμως, ώθηση έδωσε η ανοικτή κόντρα με τις Ηνωμένες Πολιτείες σ' όλα τα δυνατά επίπεδα. Στις 6 Δεκεμβρίου του 1998 εξελέγη πρόεδρος της Βενεζουέλας και μπήκε νικητής στο Μιραφλόρες το 1999. Αμέσως συγκάλεσε συνταγματική συνέλευση ώστε να προχωρήσει σε αναθεώρηση του Συντάγματος. Στόχος του ήταν και εγένετο, να ενισχύσει τις εξουσίες του προέδρου. Επέκτεινε την παραμονή του στα έξι από πέντε χρόνια και μετονόμασε τη χώρα σε Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας. Παράλληλα έθεσε σε δράση το Σχέδιο Μπολιβάρ 2000 που περιλάμβανε μαζικό εμβολιασμό του πληθυσμού, κατασκευές σπιτιών και δρόμων, εντατικοποίηση των φόρων στις μεγάλες επιχειρήσεις και «πάγωμα» όλων των ιδιωτικοποιήσεων. Επανεξελέγη με ποσοστό 60% το 2000 και δύο χρόνια αργότερα άντεξε ενός πραξικοπήματος των πρώην συνοδοιπόρων του στο στρατό.
Ο Τσάβες βρέθηκε υπό κράτηση και διορίστηκε νέος πρόεδρος, ο Πέδρο Καρμόνα, ο οποίος ακύρωσε άμεσα τις μεταρρυθμίσεις του. Διέλυσε τα δικαστήρια και άλλαξε το όνομα της χώρας ξανά σε Δημοκρατία της Βενεζουέλας. Οι ΗΠΑ αναγνώρισαν αμέσως τη νέα κυβέρνηση, παρέχοντάς της διπλωματική στήριξη. Ο άτυπος εμφύλιος διήρκησε τέσσερις ημέρες, αλλά οδήγησε τον Τσάβες εκ νέου στην προεδρία.

21/3/2013 Αφήνει  την τελευταία του πνοή σε ηλικία 61 ετώνο κορυφαίος Ιταλός σπρίντερ και επί 17 χρόνια κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ στα 200 μέτρα Πιέτρο Μενέα νικημένος από την επάρατο νόσο. Εμβληματικός σπρίντερ, ο Μενέα κυριάρχησε στον στίβο από τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Στις 12 Σεπτεμβρίου του 1979 τρέχοντας στην Πόλη του Μεξικού σημείωσε επίδοση 19.72 στα 200 μ. - ένα παγκόσμιο ρεκόρ που κράτησε 17 ολόκληρα χρόνια, για να καταρριφθεί από τον Αμερικανό Μάικλ Τζόνσον το 1996. Μετά τον Μενέα, ο επόμενος λευκός σπρίντερ που κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στα 200 μέτρα ήταν ο Κώστας Κεντέρης.

Μετά το τέλος της αθλητικής καριέρα του, είχε γίνει καθηγητής σωματικής αγωγής, ενώ πήρε επίσης πτυχίο στη Νομική και τις Πολιτικές Επιστήμες. Έφτασε μάλιστα και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την παράταξη «Forza Ιταλία».

23/3/2013 Πεθαίνει σε ηλικία 93 χρόνων  από καρδιακή προσβολή ο θρυλικός Joe Weider. Ο μέντορας του Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ υπήρξε εκδότης μιας αυτοκρατορίας περιοδικών όπως το Muscle and Fitness και το Shape and Men's Fitness, ήταν αυτός που καθιέρωσε τον διαγωνισμό Mr. Olympia, ενώ το όνομά του έχουν εκατοντάδες γυμναστήρια σε όλο τον κόσμο.

29/3/2013 Πεθαίνει ο ηθοποιός Ρίτσαρντ Γκρίφιθς . Γεννήθηκε στις 31/7/1947 στα περίχωρα του ΓιΌρκσιρ από γονείς κωφούς και σπούδασε ηθοποιία αρχικά στο Stockton & Billingham College και στη συνέχεια στην Polytechnic School of Drama του Μάντσεστερ.

Εχει τιμηθεί μεταξύ άλλων με τα βραβεία Laurence Olivier, Drama Desk, Outer Critics Circle και Tony για την συμμετοχή του στο The History Boys.

Ωστόσο ειδικά οι νεότερες γενιές τον θυμούνται κυρίως από την παρουσία του στη σειρά ταινιών του Χάρι Πότερ, στην οποία υποδύθηκε τον Βέρνον Ντάρσλι, τον μοχθηρό θείο του πρωταγωνιστή.

Αλλές δημοφιλείς συμμετοχές του ήταν στον Ασπροδόντη και τους Πειρατές της Καραϊβικής, ενώ η κορυφαία παραγωγή στην οποία συμμετείχε ήταν ίσως το Γκάντι του 1982, όπου έπαιζε το ρόλο ενός βρετανού δημοσιογράφου.

8/4/2013 Φεύγει από τη ζωή  μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο η πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Μάργκαρετ Θάτσερ.

Η 87χρονη Θάτσερ ήταν η πρώτη και η μοναδική μέχρι σήμερα γυναίκα πρωθυπουργός της Βρετανίας (1979-1990).

Γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1925 και μεγάλωσε στην πόλη Γκράνταμ, κόρη ενός παντοπώλη και ιερέα εκκλησίας Μεθοδιστών. Το 1944 μπήκε στο  πανεπιστήμιο της Οξφόρδης για να σπουδάσει χημεία και μετά την αποφοίτηση της εργάσθηκε ως χημικός σε πολλές εταιρείες. Το 1951 παντρεύτηκε τον Ντένις Θάτσερ, έναν διαζευγμένο πλούσιο επιχειρηματία, ο οποίος χρηματοδότησε τις νομικές σπουδές της, με ειδίκευση στο φορολογικό δίκαιο.

Το 1959 εξελέγη στη Βουλή των Κοινοτήτων και το 1965 ορίστηκε εκπρόσωπος του Συντηρητικού Κόμματος. Μετά τη νίκη των Συντηρητικών το 1970, η Θάτσερ έγινε Υπουργός Παιδείας και Επιστήμης, περικόπτοντας τον προϋπολογισμό για την Παιδεία και προκαλώντας σωρεία αντιδράσεων.

Στις 11 Φεβρουαρίου 1975 εξελέγη πρόεδρος των Τόρις. Ήταν γνωστή με το προσωνύμιο «Σιδηρά Κυρία», παρατσούκλι που της είχε αποδώσει η σοβιετική εφημερίδα «Ερυθρός Αστέρας», όργανο του Υπουργείου Άμυνας της ΕΣΣΔ, μετά από ομιλία της, στις 19 Ιανουαρίου 1976, όταν καταφέρθηκε εναντίον της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της Σοβιετικής Ένωσης.

Μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης του Τζέιμς Κάλαχαν την άνοιξη του 1979, προκηρύχθηκαν εκλογές και οι Συντηρητικοί κέρδισαν πλειοψηφία 44 εδρών στο Κοινοβούλιο.  Η Μάργκαρετ Θάτσερ έγινε πρωθυπουργός στις 4 Μαΐου 1979, με βασικό καθήκον την αναστροφή της πτωτικής πορείας της οικονομίας, τον περιορισμό του ρόλου του κράτους στην οικονομία, καθώς και την ανάδειξη του ρόλου της Μεγάλης Βρετανίας στη διεθνή σκηνή.

Ως πρωθυπουργός, η Θάτσερ αποκάλεσε «τρομοκράτη» τον Νέλσον Μαντέλα, υπερασπίστηκε τον χιλιανό δικτάτορα Αουγκούστο Πινοσέτ, ανέβασε τους τόνους στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και εξαπέλυσε βαριά οπλισμένους αστυνομικούς ενάντια σε απεργούς και μετανάστες. Αντιδρούσε στην ΕΟΚ, αύξησε τα επιτόκια στο 15%, φορολόγησε τους ιδιοκτήτες σπιτιών σύμφωνα με τον αριθμό των ατόμων που διέμεναν σε αυτά και φυσικά δεν δεχόταν καμία άποψη αντίθετη στον -σχεδόν ακράιο- νεοφιλελευθερισμό που η ίδια πρέσβευε.

Στις 2 Απριλίου 1982, ημέρα Παρασκευή, η δικτατορική κυβέρνηση του στρατηγού Λεοπόλντο Γκαλτιέρι της Αργεντινής εισέβαλε στα νησιά Φόκλαντ, τα οποία αποτελούσαν έδαφος της Μεγάλης Βρετανίας. Ξεκίνησε έτσι ο λεγόμενος «Πόλεμος των Φόκλαντ», καθώς η βρετανή πρωθυπουργός αντέδρασε, στέλνοντας επιτόπου ναυτική δύναμη για να ανακαταλάβει τα νησιά. Η επιχείρηση στέφθηκε από επιτυχία, προκαλώντας πατριωτική έξαρση στη Μεγάλη Βρετανία και προλειαίνοντας το έδαφος για νέα νίκη των Τόρις.

Πράγματι, στις εκλογές του Ιουνίου του 1983, οι Συντηρητικοί κέρδισαν και πάλι τις εκλογές έναντι των Εργατικών. Στη δεύτερη θητεία της, η Θάτσερ θέλησε να μειώσει τη δύναμη των συνδικάτων και των επαγγελματικών ενώσεων, με αποτέλεσμα πολλές απεργίες, με σημαντικότερη την απεργία των ανθρακωρύχων, η οποία διήρκεσε έναν ολόκληρο χρόνο, κάτι που ουδόλως την επηρέασε, αφού εξελέγη, το 1988, στην τρίτη της θητεία ως πρωθυπουργός. Παραιτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1990 με τη δημοτικότητά της στο ναδίρ.

Ωστόσο, στην εκλογή νέου προέδρου του κόμματος της δεν κατόρθωσε να εκλεγεί από τον πρώτο κιόλας γύρο, με αποτέλεσμα να πάρει την απόφαση να μην είναι υποψήφια στον επόμενο γύρο. Η ίδια παρέμεινε βουλευτής ως τις εκλογές του 1992.

11/4/2013 Φεύγει από τη ζωή ο καθηγητής Ρόμπερτ Εντουαρντς, πρωτοπόρος της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, που κατάφερε να δώσει πνοή στο πρώτο «παιδί του σωλήνα» το 1978

Ο Έντουαρντς, που το 2010 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ιατρικής για το έργο του, ξεκίνησε τις έρευνες στον τομέα των εξωσωματικής γονιμοποίησης τη δεκαετία του 1950. Στις 25 Ιουλίου 1978, χάρη στην πρωτοποριακή έρευνά του σε συνεργασία με τον γυναικολόγο Πάτρικ Στέπτοου, γεννήθηκε το πρώτο "παιδί του σωλήνα", η Λουίζ Τζόι Μπράουν.

Ο καθηγητής ίδρυσε την πρώτη κλινική εξωσωματικής γονιμοποίησης του κόσμου στο Κέιμπριτζ, την πόλη απ΄ όπου καταγόταν, το 1980.

Μέχρι σήμερα περισσότερα από 4 εκατομμύρια παιδιά έχουν γεννηθεί χάρη στην τεχνική που εφάρμοζαν οι Έντουαρντς και Στέπτοου

 Ξεκίνησε να κάνει έρευνα στην τεχνητή γονιμοποίηση το 1950 και το πρώτο παιδί του σωλήνα η Λουίζ Μπράουν, γεννήθηκε το 1978.

Τον Ιούλιο του 2012 είχε πεθάνει η γυναίκα που γέννησε το πρώτο «παιδί του σωλήνα», η Λέσλι Μπράουν.

8/5/2013 Πεθαίνει ο ο Μπράιαν Φορμπς που το 1962 συμμετείχε στην κλασική πολεμική ταινία «Τα κανόνια του Ναβαρόνε». Ο Φορμπς υπήρξε ένας από τους πιο παραγωγικούς, εργατικούς και παραλλήλως χαμηλών τόνων καλλιτέχνες του βρετανικού (κυρίως) κινηματογράφου στις δεκαετίες του 1950,  του 1960 και του 1970. 

Απόφοιτος της Βασιλικής Ακαδημίας Θεατρικής Τέχνης, ο Φορμπς αφού πέρασε από το ραδιόφωνο άρχισε να εμφανίζεται δειλά- δειλά στο θέατρο προτού στραφεί στον κινηματογράφο. Ηθοποιός β’ ρόλων σε αγγλικές ταινίες από τα τέλη της δεκαετίας του 1940, έπαιξε σε όλα τα είδη: πολεμικές περιπέτειες («Πως δραπέτευσα από το Νταχάου», «Ταξιαρχία θανάτου»), μελοδράματα όπως το «Κλειδί» (1958), αστυνομικές κομεντί όπως η «Συμμορία των 8» (1960), ή καθαρές κωμωδίες όπως ο «Πυροβολισμός στο σκοτάδι» (1964) του Μπλέικ Εντουαρντς με τον Πίτερ Σέλερς στον ρόλο του επιθεωρητή Ζακ Κλουζό.

Η ενασχόληση του Μπράιαν Φορμπς με το σενάριο αρχίζει από τα μέσα της δεκαετίας του 1950. Σε αρκετές περιπτώσεις έγραφε το σενάριο ταινιών στις οποίες εμφανιζόταν και το 1961 κέρδισε μια υποψηφιότητα για Οσκαρ για το σενάριο του εργατικού δράματος «The angry silence» (μοιράστηκε την υποψηφιότητα με τους Μάικλ Κρεγκ και Ρίτσαρντ Γκρέγκσον). Πρωταγωνιστής της ταινίας ήταν ο Ρίτσαρντ Ατένμπορο ένας από τους πιο στενούς φίλους και συνεργάτες του Φορμπς.

Την ίδια περίπου εποχή ο Φορμπς αποφάσισε να στραφεί προς την κινηματογραφική σκηνοθεσία με το θρίλερ «Εξι μάτια είδαν τον δολοφόνο». Το 1963 η Λέσλι Καρόν, πρωταγωνίστρια του Φορμπς στην ταινία «Το δωμάτιο της αμαρτίας» προτάθηκε για το Οσκαρ Α’ ρόλου. Δεν ήταν η μόνη. Το ίδιο συνέβη και με την Κιμ Στάνλεϊ, πρωταγωνίστριά του στο θρίλερ «Seance on a Wet Afternoon» (1964) αλλά και την Ιντιθ Εβανς για τον «Παράξενο κόσμο της κυρίας Ρος» που ενδεχομένως να είναι και η καλύτερη ταινία του ως σκηνοθέτη. Το 1969 ο Μπ. Φορμπς σκηνοθέτησε την Κάθριν Χέπμπορν στην «Τρελή του Σαγιό».
Μια από τις καλύτερες ταινίες που σκηνοθέτησε είναι επίσης το «Αύριο θα είναι πολύ αργά» («The raging moon», 1971) ένα ερωτικό δράμα με ήρωες έναν παράλυτο ποδοσφαιριστή (Μάλκολμ Μακ Ντάουελ) και μια γυναίκα την οποία ερωτεύεται ενώ ξέρει τις δυσκολίες που θα προκύψουν. Στον ρόλο της κεντρικής ηρωίδας βρέθηκε η Νανέτ Νιούμαν, δεύτερη σύζυγος του Φορμπς και μητέρα των δυο κορών του. Το 1975 η Νιούμαν έπαιξε και στο θρίλερ «The Stepford wives» του συζύγου της, το οποίο στις αρχές της δεκαετίας του 2004 έγινε ριμέικ με την Νικόλ Κίντμαν.
Ο Φορμπς ταλαιπωρούνταν από σκλήρυνση κατά πλάκας από το 1975. Το γεγονός δεν τον πτόησε ποτέ και η μάχη του με την ασθένεια έχει μείνει παροιμιώδης. Το 2004 είχε δηλώσει ότι κατάφερε να μείνει όρθιος «χάρη σε μια προσεχτική δίαιτα και μια αξιολάτρευτη σύζυγο».
Στην δεκαετία του 1970 ο Φορμπς παρουσίασε την λογοτεχνική δραστηριότητά του με την συγγραφή του μυθιστορήματος «Distant laughter» που εκδόθηκε το 1972. Τελευταία ταινία του ως σκηνοθέτη είναι το αστυνομικό θρίλερ «Η μάσκα του δολοφόνου» στο οποίο πρωταγωνιστούσε ο Ρότζερ Μουρ, μαζί με τον οποίο ο Φορμπς είχε κάνει την στρατιωτική θητεία του το 1947 στην Γερμανία.

 17/5/2013: Πεθαίνει σε ηλικία 87 ετών. ο  πρώην δικτάτορας της Αργεντινής Χόρχε Βιδέλα, ο οποίος είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της προεδρίας του (1976-81),

Ο Βιδέλα ήταν ο επικεφαλής της στρατιωτικής χούντας που ανέλαβε τα ηνία της χώρας το 1976 και ουδέποτε εξέφρασε μεταμέλεια για τις απαγωγές και τις δολοφονίες που πραγματοποίησε το καθεστώς του. Μεταξύ άλλων η στρατιωτική δικτατορία ήταν υπεύθυνη και για τις "εξαφανίσεις" χιλιάδων ανθρώπων, κυρίως αριστερών, από το 1976 μέχρι το 1983.

Είχε καταδικαστεί σε ισόβια και πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στη φυλακή για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, συμπεριλαμβανομένης και της συστηματικής "κλοπής" των βρεφών που γεννιόντουσαν από πολιτικούς κρατούμενους στα κρυφά κέντρα βασανιστηρίων όπου κρατούνταν.

Όπως ανακοίνωσε ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης, πέθανε από φυσικά αίτια στο κελί του, σε φυλακή του Μπουένος Άιρες.

«Πέρασε τη ζωή του προκαλώντας μεγάλη καταστροφή, η οποία άφησε το στίγμα της στη ζωή της χώρας», δήλωσε στο πρακτορείο Ρόιτερς ο ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα και βραβευμένος με Νόμπελ Αργεντινός Αδόλφο Πέρες Εσκιβέλ.

«Ο θάνατός του έβαλε τέλος στη φυσική παρουσία του, όχι όμως και σε όσα έκανε στη χώρα», κατέληξε.

28/5/2013: Σταματά η καρδιά του Little Tony, θρύλου του Ροκ εν Ρολ. Αν και γεννημένος στο Τίβολι, στα περίχωρα της Ρώμης, ο Λιτλ Τόνι, κατά κόσμον Αντόνιο Τσιάκι, έφερε με περηφάνια την υπηκοότητα του Αγίου Μαρίνου. Οι παλαιότεροι, που χόρεψαν τα χιτ του σε κάποιο εφηβικό πάρτι, τον θυμούνται ως Little Tony & His Brothers, από το 1957 που έφτιαξε ένα γκρουπ «λατρείας» στο ροκ εν ρολ, με τους αδελφούς του Αλμπέρτο και Ενρίκο, με τον ίδιο και τη χαρακτηριστική φωνή του στο μικρόφωνο.

Το 1958 παρέδιδαν στην Ιταλία και στην υφήλιο το πρώτο τους σινγκλ με τα τραγούδια «Believe What You Say» και «Treat Me Nice», την ώρα που στη Βρετανία τους... ανταγωνιζόταν ο Κλιφ Ρίτσαρντ και στη Γαλλία ο Κλοντ Φρανσουά ή Κλοκλό κοπιάριζε το τουίστ και το ροκ εν ρολ α λα αμερικανικά. Βέβαια, χάρη στα εύσημα που τους έδωσε δημοσίως ο ιταλός σταρ της εποχής Μαρίνο Μαρίνι, βρέθηκαν να ανταγωνίζονται τον Κλιφ Ρίτσαρντ (που τότε έπιανε καλή θέση στην Γιουροβίζιον με το «Congratulations» - ιστορικό τραγούδι για τον θεσμό) σε βρετανικό έδαφος, κάνοντας επιτυχίες για τουλάχιστον ένα δεκαοκτάμηνο: «I Can't Help It», «Arrivederci Baby», «Hey Little Girl», «Hippy Hippy Shake». Και κερδίζοντας τον τίτλο «ο Ιταλός Ελβις».

Εκεί ο Λιτλ Τόνι πρωτοασχολήθηκε και με τη δεύτερη αγάπη του: την ηθοποιία. Στα σίριαλ «Βoy Meets Girls» και «Wham!». Προτού επιστρέψει στην Ιταλία, κερδίσει τη δεύτερη θέση στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο τραγουδώντας μαζί με τον Αντριάνο Τσελεντάνο την επιτυχία «24.000 Baci» και ηχογραφήσει επιτυχίες του όπως το «Ridera» και το «La Spada Nel Cuore» (ιστορική έμεινε η ερμηνεία της Πάτι Πράβο στο Σαν Ρέμο και του ίδιου στο θρυλικό «Canzonissima», το 1972).

21/5/2013: Φεύγει από τη ζωή ο κιμπορντίστας και ιδρυτικό μέλος του θρυλικού ροκ συγκροτήματος «The Doors», Ρέι Μάνζαρεκ,  σε ηλικία 74 ετών, έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο. 

O πολωνικής καταγωγής μουσικός ίδρυσε τους Doors ύστερα από μία τυχαία συνάντηση τον Ιούλιο του 1965 σε παραλία του Λος Άντζελες με τον Τζιμ Μόρισον, ο οποίος σπούδαζε στην ίδια σχολή κινηματογράφου με τον Μάνζαρεκ. Ο Μόρισον ανέλαβε τα φωνητικά του συγκροτήματος και προστέθηκαν ο κιθαρίστας Ρόμπι Κρίγκερ καθώς και ο ντράμερ Τζον Ντένσμορ. Έτσι δημιουργήθηκε το θρυλικό συγκρότημα. 

Οι «The Doors» κυκλοφόρησαν έξι άλμπουμ, τα οποία γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Το ταλέντο του Μάνζαρεκ ως κιμπορντίστα ξεχώρισε στα τραγούδια «Break On Through to the Other Side» και «Light My Fire». Μετά τον θάνατο του Μόρισον το 1971, το συγκρότημα, τριμελές πλέον, κυκλοφόρησε δύο ακόμα άλμπουμ. 

23/5/2013: Πεθαίνει ο γνωστός τραγουδιστής Ζωρζ Μουστακί ο οποίος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια από Ελληνες γονείς πέθανε την Πέμπτη το πρωί στη Νίκαια σε ηλικία 79 ετών.

Οι γονείς του ονομάζονταν Νεσίμ και Σάρα και κατάγονταν από την Κέρκυρα. Στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια είχαν ένα βιβλιοπωλείο και έρχονταν σε επαφή με πολλές κουλτούρες. Στο σπίτι μιλούσαν κατά κανόνα ιταλικά  αλλά στους δρόμους με τα άλλα παιδιά μιλούσε αραβικά. Οι γονείς του έδωσαν στον μικρό Μουστακί και στις αδερφές του γαλλική παιδεία, βάζοντάς τον σε γαλλικό σχολείο. Όμως, δεν απαρνήθηκε τις ελληνικές ρίζες του αν και δεν έμαθε τη γλώσσα.

Το 1951 πήγε στο Παρίσι και εντυπωσιάστηκε από τον γάλλο τραγουδιστή Ζωρζ Μπρασσέν σε τέτοιο βαθμό ώστε άλλαξε το όνομά του από «Γιουσέφ» σε «Ζωρζ». Ο Μουστακί παντρεύτηκε πολύ νέος, σε ηλικία 20 ετών, και έχει μια μεγάλη οικογένεια, που μέλη της ζουν σε Γαλλία, Ισραήλ, Βραζιλία και Βενεζουέλα.

Ο Μουστακί τραγούδησε σε πολλές γλώσσες γαλλικά, ιταλικά, ελληνικά, πορτογαλικά, ισπανικά, αγγλικά και αραβικά. Τα εκατοντάδες τραγούδια του έχουν ρομαντικό ύφος και οι στίχοι του είναι ποιητικοί. Οι μελωδίες του είναι απλές και εύκολα αφομοιώσιμες από το κοινό.

19/6/2013 Πεθαίνει από ανακοπή ο James Gandolfinι. Ηταν μια ήρεμη προσωπικότητα και ένας συμπαθέστατος ηθοποιός που ήταν οικείος σε όλους μας, έχοντας αφήσει το σημάδι του στην ευρεία ποπ κουλτούρα ως ο μαφιόζος Tony Soprano από τη δημοφιλέστατη σειρά Sopranos (1999-2007) του HBO.

Καταγόμενος από το New Jersey, αποφοίτησε από το Rutgers University και αρχικά δούλεψε ως σερβιτόρος πριν ασχοληθεί με την υποκριτική...

Πρώτος του ρόλος ήταν στο Broadway, δίπλα στους Jessica Lange και Alec Baldwin για το "Λεωφορείον ο Πόθος"και μέχρι να αναδειχθεί αλλά και να αναδείξει τους Sopranos, υπήρξε ένας βετεράνος καρατερίστικων ρόλων σε ταινίες όπως τα  "Get Shorty" "Crimson Tide" αλλά και το "True Romance" (χαρακτηριστικός ο Virgil του) ενώ αργότερα συνέχισε με τα  The Mexican, The Last Castle με τον Robert Redford, "8MM" με τον Nicolas Cage (τον θυμόμαστε στο ρόλο του κακού), "The Man Who Wasn't There" των αδελφών Coen, "In the Loop", The Taking of Pelham 1 2 3 με John Travolta και Denzel Washington, "Where the Wild Things Are".

Με τον ρόλο του ως ο αγχώδης αρχιμαφιόζος Tony Soprano παρέδωσε έναν από τους πιο εμβληματικούς χαρακτήρες της μικρής οθόνης και όχι μόνο, έχοντας βρεθεί 6 φορές υποψήφιος για βραβείο Emmy, κερδίζοντας τις χρονιές 2000, 2001 και 2003.

Στις Χρυσές Σφαίρες βρέθηκε τέσσερις φορές υποψήφιος κερδίζοντας μία φορά ενώ του είχαν απονεμηθεί και τρία βραβεία Screen Actors Guild Awards, ένα για τον ίδιο και άλλα δύο ως μέρος του συνολικού καστ των Sopranos.

Η The Television Critics Association επίσης τον τίμησε τρεις φορές (1999, 2000, 2001) με το βραβείο Individual Achievement in Drama και είναι ο μόνος ηθοποιός που το κατάφερε τρεις φορές.

Μετά το τέλος των Sopranos το 2006, συνέχισε δουλεύοντας πάνω σε παραγωγές για το HBO, κερδίζοντας υποψηφιότητες Emmy για το ντοκιμαντέρ  "Alive Day Memories: Home From Iraq" και την τηλεταινία "Hemingway and Gellhorn".

27/7/2013: Πεθαίνει ο Θρυλικός κιθαρίστας J J Cale

2013 και ΕΠΙΣΤΗΜΗ: Τα 10 μεγαλύτερα επιστημονικά επιτεύγματα της χρονιάς που φευγει

Η ανοσοθεραπεία κατά του καρκίνου, δηλαδή η στρατολόγηση του ανοσοποιητικού συστήματος για την εξουδετέρωση των όγκων, ανακηρύχθηκε από την επιθεώρηση «Science» τo σημαντικότερο επίτευγμα του 2013, «έτος καμπής» στον πόλεμο κατά του καρκίνου. Το κορυφαίο περιοδικό εξηγεί το σκεπτικό του και παρουσιάζει μια λίστα εννέα ακόμα σημαντικών εξελίξεων, από την κατανόηση της χρησιμότητας του ύπνου μέχρι τον διάφανο εγκέφαλο.


Νέα στρατηγική
 
«Η ανοσοθεραπεία κατά του καρκίνου κέρδισε την πρώτη θέση επειδή αλλάζει τον τρόπο σκέψης των ερευνητών για το πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί ο καρκίνος» αναφέρει η επιθεώρηση στο αφιέρωμα Breakthrough of the Year.
 
Εφέτος, τρεις προσεγγίσεις κατά του καρκίνου, οι οποίες βασίστηκαν σε ανακαλύψεις τη δεκαετία του 1980 και 1990, απέδειξαν την αποτελεσματικότητά τους σε ένα σημαντικό ποσοστό των ασθενών στους οποίους δοκιμάστηκαν.
 
Η πρώτη αφορά την CTLA-4, μια πρωτεΐνη που υπάρχει στην επιφάνεια των T-κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος και ουσιαστικά φρενάρει τη δράση τους. Το 1996, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ένα αντίσωμα που μπλοκάρει τη CTLA-4 επιτρέπει στα Τ-κύτταρα να επιτίθενται σε όγκους.  Το 2012, η εταιρεία Bristol-Myers Squibb, στην οποία πέρασαν τα δικαιώματα του αντισώματος, ανέφερε ότι η θεραπεία είναι η πρώτη που προσφέρει μια έστω και μικρή παράταση ζωής σε ασθενείς με μεταστατικό μελάνωμα.
 
Η δεύτερη ανοσοθεραπεία στην οποία αναφέρεται η επιθεώρηση αφορά το PD-1, ένα ακόμα μόριο που πιστεύεται ότι φρενάρει τη δράση των Τ-κυττάρων. Κλινική μελέτη που ξεκίνησε το 2006 έχει ήδη δείξει ότι ένα αντίσωμα του PD-1 συρρικνώνει τους όγκους σε διάφορες μορφές καρκίνου.
 
Μια τρίτη τακτική ανοσοθεραπείας, ελαφρώς διαφορετική από τις δύο προηγούμενες, αφορά την απομόνωση Τ-κυττάρων από τον οργανισμό του ασθενούς, την προσθήκη στα κύτταρα αυτά επιπλέον γονιδίων, και την μεταφορά τους πίσω στον ασθενή. Προκαταρκτικά αποτελέσματα κλινικών δοκιμών δείχνουν ότι προσέγγιση εξαφανίζει τη λευχαιμία σε σημαντικό ποσοστό των ασθενών.
 
Οι δοκιμές τώρα συνεχίζονται, και οι επιστήμονες θα προσπαθήσουν τα επόμενα χρόνια να κατανοήσουν γιατί οι ανοσοθεραπείες δείχνουν να είναι αποτελεσματικές σε ένα μέρος μόνο των ασθενών. Αυτό θα μπορούσε τελικά να βοηθήσει και τους υπόλοιπους.

Καθαρτήριος ύπνος
 
Εφέτος είχαμε τις πρώτες ενδείξεις για το πώς ο ύπνος βοηθά στον καθαρισμό του εγκεφάλου. Όταν ο εγκέφαλος πέφτει σε ύπνο, μικρά κανάλια που υπάρχουν ανάμεσα στα κύτταρα αρχίζουν να διευρύνονται. Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό μπορεί έτσι να εισχωρήσει βαθιά μέσα στον ιστό και να απομακρύνει τοξίνες που συσσωρεύονται στη διάρκεια της ημέρας -ίσως και τις τοξίνες που συνδέονται με τη νόσο του Αλτσχάιμερ.

Νυστέρι για DNA

Οι γενετιστές που χειρουργούν το DNA έχουν στη διάθεσή τους ένα νέο νυστέρι ακριβείας. Είναι το CRISP, ένα σύμπλοκο πρωτεϊνών που κανονικά βοηθά κάποια βακτήρια να κόβουν κομματάκια το DNA των ιών που τους επιτίθενται. Δεκάδες ερευνητικές ομάδες χρησιμοποίησαν εφέτος το CRISP για να πραγματοποιήσουν μικροχειρουργικές επεμβάσεις σε γονίδια και να κατανοήσουν τη λειτουργία τους.

Θεραπευτική κλωνοποίηση

Το 2013 οι επιστήμονες κατάφεραν για πρώτη φορά να απομονώσουν πολύτιμα βλαστικά κύτταρα δημιουργώντας ανθρώπινα έμβρυα μέσω κλωνοποίησης. Αυτό είχε ήδη γίνει σε πολλά είδη πειραματόζωων, οι άνθρωποι όμως είναι λίγο πιο ιδιότροποι. Για την κλωνοποίησή τους, όπως φαίνεται, απαιτείται μια δόση καφεΐνης.

Περισσότερο ρεύμα από τη λιακάδα
 
Μια νέα κλάση υλικών, οι «περοβσκίτες»,  υπόσχονται αποδοτικότερα, φθηνότερα φωτοβολταϊκά. Μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια, η αποδοτικότητά τους έφτασε το 15%, ποσοστό μικρότερο από ότι στις σημερινές τεχνολογίες, το οποίο όμως μπορεί να αυξηθεί. Οι ημέρες των πάνελ πυριτίου ίσως είναι μετρημένες.

Εμβόλια στα μέτρα μας
 
Ερευνητές ανέπτυξαν εφέτος ένα εμβόλιο για τον συγκυτιακό αναπνευστικό ιό (RSV), ο οποίος προσβάλλει συχνά τα παιδιά, χρησιμοποιώντας τεχνικές δομικής βιολογίας. Το εμβόλιο περιέχει μεταλλαγμένες μορφές μιας πρωτεΐνης του ιού, σχεδιασμένες έτσι ώστε να αυξάνουν την πιθανότητα παραγωγής αντισωμάτων από το ανοσοποιητικό σύστημα. Τέτοιου είδους σχεδιασμένα αντιγόνα θα μπορούσαν στο μέλλον να χρησιμοποιηθούν και κατά του HIV.

Διάφανος εγκέφαλος

2013 και ΠΑΡΑΔΟΞΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ: 10 πράγματα που δεν γνωρίζαμε πέρσι - 10 παράδοξα επιστημονικά ευρήματα αλλά και αποτελέσματα ερευνών

Είναι επουσιώδη. Όμως έχουν όλα «ημερομηνία γέννησης» μέσα στο 2013. 

Πέρσι ήταν όλα άγνωστα στο ευρύ κοινό.  

1.      Τα ζεστά ροφήματα έχουν διαφορετική γεύση ανάλογα με το χρώμα του φλιτζανιού. Ερευνα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το Πολυτεχνείο της Βαλένθια βρήκε ότι η ζεστή σοκολάτα, για παράδειγμα, έχει καλύτερη γεύση όταν πίνεται σε πορτοκαλί ή υπόλευκο πλαστικό φλιτζάνι _ πληροφορίες που θεωρούνται σημαντικές για τα εστιατόρια και τη βιομηχανία τροφίμων. Άλλες έρευνες έχουν βρει ότι τα κίτρινα ποτήρια ενισχύουν την γεύση του λεμονιού στα αναψυκτικά, ότι τα ποτά με ψυχρά χρώματα όπως μπλε μοιάζουν να ξεδιψούν περισσότερο από εκείνα με θερμά χρώματα όπως κόκκινο και ότι αν το ποτό είναι ροζ, δίνει την εντύπωση ότι περιέχει περισσότερη ζάχαρη.

2.      Είναι ευκολότερο να σηκώνουμε βρεγμένα αντικείμενα με δάχτυλα ζαρωμένα από το νερό _ το οποίο δείχνει ότι υπάρχει κάποιος εξελικτικός λόγος για τον οποίο τα δάχτυλά μας ζαρώνουν στο νερό.  Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Νιουκάσλ βρήκαν ότι μπορούμε να χειριστούμε καλύτερα βρεγμένα αντικείμενα με ζαρωμένα δάχτυλα παρά με λεία και στεγνά. Επί καιρό πιστεύαμε ότι οι ζάρες ήταν απλώς αποτέλεσμα οιδήματος του δέρματος, όμως πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι προκαλούνται επειδή τα αιμοφόρα αγγεία συστέλλονται στο νερό κατόπιν εντολής του συμπαθητικού νευρικού συστήματος. Το ότι οι ζάρες ελέγχονται από το νευρικό σύστημα οδήγησε τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένας βαθύτερος εξελικτικός λόγος για την εμφάνισή τους: ήταν αναγκαίες για να έχουν καλύτερη λαβή οι άνθρωποι που αναζητούσαν τροφή κοντά σε λίμνες ή ποτάμια.

3.      Υπάρχουν δυο εταιρείες στον κόσμο που κλωνοποιούν άλογα για το άθλημα του πόλο. Τα άλογα του πόλο είναι ακριβά: στοιχίζουν περισσότερα από 200.000 ευρώ και κάθε αθλητής πρέπει να διαθέτει πολλά. Και οι δυο εταιρείες που κλωνοποιούν τους πρωταθλητές του πόλο βρίσκονται στην Αργεντινή όπου το συγκεκριμένο άθλημα είναι πολύ δημοφιλές. Το πρώτο άλογο που κλωνοποιήθηκε με την μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε στο πρόβατο Ντόλυ (το πρώτο ζώο που κλωνοποιήθηκε το 1996) γεννήθηκε το 2010 αλλά το 2013 άνοιξε και δεύτερη εταιρεία κλωνοποίησης αλόγων για πόλο. Επειδή τα άλογα δεν μπορούν να αγωνιστούν πριν γίνουν πέντε ετών, τα κλωνοποιημένα ζώα δεν έχουν δοκιμαστεί ακόμη στο άθλημα. Εχουν όμως δοκιμαστεί στην αγορά: το ακριβότερο από αυτά πουλήθηκε 800.000 δολάρια σε ηλικία τριών μηνών.

4.      Το 2% των Ευρωπαίων δεν διαθέτουν το γονίδιο που προκαλεί δυσοσμία στις μασχάλες, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ Οι επιστήμονες είχαν ανακαλύψει πριν από μερικά χρόνια ότι το γονίδιο ABCC11 καθορίζει αν ένας άνθρωπος παράγει υγρό ή ξηρό κερί αφτιού. Τώρα βρέθηκε ότι όσοι παράγουν ξηρό κερί δεν διαθέτουν ένα χημικό στις μασχάλες τους το οποίο τρέφει τα βακτήρια που προκαλούν δυσοσμία. Ενώ το ποσοστό των Ευρωπαίων που δεν διαθέτουν το γονίδιο αυτό είναι χαμηλό, οι περισσότεροι άνθρωποι στην Ανατολική Ασία και σχεδόν όλοι οι Κορεάτες δεν το διαθέτουν. Το ενδιαφέρον είναι ότι τα τρία τέταρτα των Ευρωπαίων που δεν μυρίζουν οι μασχάλες τους χρησιμοποιούν κανονικά αποσμητικό, δηλαδή όχι μόνο ξοδεύουν άσκοπα χρήματα αλλά και εκθέτουν το δέρμα τους σε βλαβερές ουσίες επειδή οι κοινωνικές νόρμες συχνά υπαγορεύουν τα προϊόντα που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι, ακόμη και αν τους είναι άχρηστα.

5.      Οι γυναίκες φαίνονται μεγαλύτερες σε ηλικία κάθε Τετάρτη στις 3.30 το απόγευμα διότι τότε πιάνουν πάτο τα επίπεδα της ενέργειας, κορυφώνεται το εργασιακό στρες και γίνονται εμφανή τα σημάδια από τα ξενύχτια του σαββατοκύριακου. Ερευνα έδειξε ότι κάθε Τετάρτη μεσημέρι συνδυάζονται τα εξής: πολλές γυναίκες θεωρούν την Τετάρτη την πιο στρεσαρισμένη μέρα στη δουλειά ενώ τα επίπεδα της ενέργειας πέφτουν ούτως ή άλλως κάθε απομεσήμερο. Επιπλέον, τα σημάδια του αλκοόλ που το 46% των γυναικών καταναλώνει το σαββατοκύριακο χρειάζονται 72 ώρες για να γίνουν εμφανή ενώ οι περισσότερες γυναίκες δηλώνουν ότι έχουν αϋπνία Δευτέρα βράδυ η οποία χρειάζεται 48 ώρες για να φανεί στο πρόσωπο.