Αν συζητήσει κανείς με ισλαμιστές σίγουρα θα προβάλουν κάποια «καλά» για την κοσμοθεωρία τους επιχειρήματα υπέρ της κλειτοριδεκτομής.
Φυσικά τα επιχειρήματά τους δεν πείθουν κανέναν ορθολογικό άνθρωπο, αλλά δεν ξέρουμε πόσο πείθουν τα μέλη των ισλαμικών κοινωνιών. Οι τελευταίοι, μπορεί απλώς να φοβούνται τον λιθοβολισμό, αν εκφράσουν κάποια αντίρρηση. Η κλειτοριδεκτομή είναι ένα έθιμο που δεν υπηρέτησε ποτέ την κοινωνική συνοχή, αλλά επιβιώνει με το πρόσχημά της.
Το άσυλο ποτέ δεν εξυπηρέτησε την ελευθερία του λόγου στα πανεπιστήμια. Απόδειξη ότι το 1973 καταλύθηκε χωρίς πολλές κουβέντες· το τανκς μπήκε στο Πολυτεχνείο χωρίς καν να συνεδριάσει η Επιτροπή. Παραμένει όμως ως αναχρονισμός και μπορεί να μην πίπτει λίθος σε όποιον έχει αντιρρήσεις, αλλά σίγουρα πίπτει αυγό ή ενίοτε ράβδος.
Το άσυλο είναι ένα έθιμο το οποίο δεν εξυπηρετεί τον λόγο για τον οποίο υπάρχει· αντιθέτως απαγορεύει τη διακίνηση των ιδεών στα πανεπιστήμια. Οχι μόνο σε φιλοξενούμενους δημοσιογράφους, όχι μόνο σε «αντιδραστικούς», αλλά και στους ίδιους τους προοδευτικούς καθηγητές που συνέβαλαν στη θέσπισή του: Ο κ. Γιάννης Πανούσης, ήταν ένας από τους συντάκτες του Νόμου Πλαίσιου, που το 1982 έκανε την άρση του ασύλου σχεδόν αδύνατη, ακόμη και όταν κάποιοι βιαιοπραγούν εναντίον αριστερών καθηγητών, όπως έγινε στην περίπτωση του ίδιου του κ. Πανούση.
Το αστείο είναι ότι λόγω ασύλου η έννομη τάξη δεν καταλύεται μόνο λόγω των κόκκινων ή φαιών τραμπουκισμών.
Ο νόμος δεν εφαρμόζεται ούτε στις απλές παραβάσεις. Πριν από μερικούς μήνες κάποιος πάρκαρε στο πεζοδρόμιο, κλείνοντας το πάρκινγκ των καθηγητών του Οικονομικού Πανεπιστημίου. Εκλήθη η Τροχαία να απομακρύνει με γερανό το αυτοκίνητο. Επειδή, όμως, δεν ήταν εύκαιρη η επιτροπή ασύλου ο γερανός της Τροχαίας δεν μπορούσε να ανεβεί στο... «πανεπιστημιακό πεζοδρόμιο». Το αυτοκίνητο δεν απομακρύνθηκε και ο οδηγός δεν πήρε καν κλήση· θα ήταν κι αυτό παραβίαση του ασύλου.