Αν σας έλεγε κάποιος ότι καλά θα ήταν η Ελλάδα
να πάρει ξανά τη Σμύρνη και ότι θα διαπραγματευτεί σκληρά γι' αυτό με
την Τουρκία, θα τον εμπιστευόσασταν ή θα καλούσατε το Δρομοκαΐτειο;
Αυτό
ακριβώς έκανε και ο Τσίπρας με την περίφημη διαπραγμάτευσή του και τώρα
ζητάει εκλογική επιβράβευση.
Είναι γεγονός ότι μεγάλο μέρος του λαού πιστεύει ότι πραγματικά ο
Τσίπρας το πάλεψε σκληρά.
Αυτό ωστόσο απέχει από την πραγματικότητα για
πέντε λόγους:
- Μηδαμινές Αρχικές Πιθανότητες
- Τραγικός Τρόπος Διαπραγμάτευσης
- Αποτέλεσμα Ήττα
- Μεγάλο Στρατηγικό Λάθος
- Κρυφές Επιδιώξεις
1. Οι πιθανότητες για να πετύχει τον μέγιστο επιδιωκόμενο στόχο,
δηλαδή τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους και την αναχρηματοδότηση
της χώρας χωρίς ουσιαστικές υποχρεώσεις, ήταν εξαρχής μηδαμινές, επειδή
το χρέος είναι προς χώρες και θα ήταν αδύνατον, ακόμη και αν κάποιοι
πολιτικοί ενέδιδαν σε μεγάλη διαγραφή, να το περάσουν από τα κοινοβούλιά
τους. Επίσης δάνειο χωρίς υποχρεώσεις δεν σε δίνει ούτε η μάνα σου.
2. Ο τρόπος της ‘περήφανης διαπραγμάτευσης’, σύμφωνα με τις
επιστημονικές και διπλωματικές αρχές ήταν τραγικός. Θα μπορούσαν να
γραφούν σελίδες επί αυτού. Θα επισημάνω μόνον το γεγονός ότι όσο
διαρκούσε αυτή η διαπραγμάτευση η Ελλάδα είχε ένα τεράστιο κόστος.
Σίγουρα χωρίς απειλή ρήξης ή αποχώρησης δεν υπάρχει διαπραγμάτευση. Από
την άλλη μεριά, όμως, δεν μπορεί να διαπραγματεύεσαι για μεγάλο χρόνο
και συγχρόνως να καταστρέφεσαι. Να το πω απλά. Αν διαπραγματεύεσαι την
αγορά ενός σπιτιού το οποίο για κάποιο λόγο θέλεις πάρα πολύ και χάσεις,
απλά δεν θα πάρεις αυτό το σπίτι. Δεν θα σου πάρουν όμως και αυτό το
σπίτι που μένεις. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό ακριβώς πέτυχε. Να χάσει σε μια
διαπραγμάτευση όχι απλά το αντικείμενό της αλλά να έχει και τεράστιες
ζημιές.
3. Για το αποτέλεσμα δεν χρειάζεται να πει κανείς πολλά. Μια
τεράστια ήττα την οποία παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Τσίπρας και όλα τα
στελέχη κόμματος και κυβέρνησης. Και επειδή οι ήττες έχουν και σκορ ήταν
μια ήττα με 18-0…!
4. Τα λάθη ήταν πολλά και καταστροφικά. Το δομικό λάθος τους όμως
πάνω στο οποίο βασίστηκε όλη η στρατηγική ήταν ότι εκτίμησαν μόνο τα
αριθμητικά δεδομένα. Ότι θα μας δώσουν αυτά που θέλουμε, γιατί αυτό θα
έχει ένα άλφα οικονομικό κόστος γι' αυτούς, ενώ σε διαφορετική περίπτωση
εξόδου μας από το ευρώ θα έχουν κόστος πολλά άλφα. Αν οι εταίροι το
έκαναν αυτό θα έβαζαν μια νάρκη στα θεμέλια της Ε.Ε και του ευρώ, καθώς
θα είχαμε ευθεία παραβίαση των κανόνων, δυσαρέσκεια από άλλες χώρες και
ένα κακό παράδειγμα. Άρα, θα προτιμούσαν να ρισκάρουν το όποιο κόστος
παρά την αυτοκαταστροφή τους.
5. Οι κρυφές επιδιώξεις. Η κυβέρνηση είναι πασίδηλο πια ότι είχε
κρυφή ατζέντα. Είναι πια ξεκάθαρο ότι η πραγματική τους επιθυμία ήταν η
έξοδος από το ευρώ. Και μάλιστα όχι για το καλό της Ελλάδας αλλά για να
προκαλέσουν πλήγμα στο δυτικό σύστημα. Να το αποσταθεροποιήσουν και να
κάνουν κάτι που ούτε οι ίδιοι ξέρουν ακριβώς τι. Γι' αυτό και οι
σημερινοί άσπονδοι εχθροί, μια χαρά συμπορεύονταν μέχρι το δημοψήφισμα.
Απλά δεν τους βγήκε, και οι συνθήκες που δημιουργήθηκαν ήταν συνθήκες
απόλυτης καταστροφής και εμφυλίου. Έτσι οι πιο λογικοί έκαναν πίσω και
διασπάστηκαν.
Κατά συνέπεια:
H θέση του Τσίπρα «διαπραγματευτήκαμε σκληρά, θα το
αναγνωρίσει ο κόσμος», την οποία ως φαίνεται θα την κάνει ‘κολώνα’ του
προεκλογικού του αγώνα, είναι το απόλυτο ψέμα.
Διαπραγματεύτηκαν πράγματι σκληρά αλλά για την πάρτη τους, για τις
σκουριασμένες και ανέφικτες ιδέες και ιδεοληψίες τους και με κρυφή
ατζέντα, εξαπατώντας τον λαό.
Διαπραγματεύτηκαν για κάτι για το οποίο
δεν είχαν καμιά τύχη, λανθασμένα, αφελώς, και με την τακτική: ‘Τα μυαλά
στα κάγκελα’.
Ηττήθηκαν κατά κράτος και κατέστρεψαν τη χώρα και την
πραγματική οικονομία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου