ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Εν οίδα οτι ορθώς οίδα ΔΕΝ φταίει η Γερμανίδα...

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Του ΜΙΧΑΛΗ ΦΙΟΡΑΝΤΕ

Η τωρινή κατάσταση
τής Ελληνίδας χώρας
είναι ένα φαινόμενο
σπανίας κατηφόρας.
•••
Έλληνα άν ισχυριστείς
ότι σού φταίνε άλλοι
τότε ν' αλλάξεις σώβρακο
καί σίγουρα κεφάλι.
•••
Δύνασαι, οφθαλμοφανώς
νά ξέρεις τί σού φταίει
πικρώς αναθυμούμενος
πώς ζούμε τελευταίοι.
•••
Ό,τι ισοπεδώθηκε
απ' τά αρχαία κάλλη
εσύ τό ισοπέδωσες
άδοντας μανδριγάλι.
•••
Βεβαίως βοηθήθηκες
κι από μοναστηριώτες.
Γκρεμίσατε τήν ομορφιά
ώς όλοι οι προδότες.
•••
Έζησες χλιμιντρίζοντας
κι άλλοτε προσευχόσουν
εσύ ο Μεσογειακός
πού έφευγες κι ερχόσουν.
•••
Έφαγες νόες υψηλούς
η ζήλια σου ποτάμι
στό τέλος εκατάντησες
ιππέας σέ καλάμι.
•••
Τώρα βογκάς, θρηνολογείς
γιά τήν κατάντιά σου
ΕΣΥ ο πολυόφθαλμος
δέν έβλεπες μπροστά σου.
•••
Καμάρωνε ο κατακτητής
αυτού τού μαύρου τόπου
εσύ βρέ τόν απάλλασσες
πέραν, εκτός τού κόπου.
•••
Κατάστρεφες τόν διπλανό
τόν Έλληνα επίσης
εκείνος έπρεπε νεκρός
κι εσύ καλώς νά ζήσεις.
•••
Πάντα η λέξη «αμοιβή»
σ' άρεσε κακομοίρη
θεά μωρέ τήν έκανες
πουλώντας «σκονιστήρι».
•••
Ποτέ δέν αντιστάθηκες
στόν βούρκο, στήν σαπίλα
μόνο τήν λέξη «Λεφτεριά»
τήν έκανες πιπίλα.
•••
Σημαίες κατασκεύαζες
νά κρύψεις τίς
ντροπές σου.
Αυτές ήταν τό άλλοθι
γιά τίς μπαγαποντιές σου.
•••

KOINΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Μέτριοι ζήτουλες και ξεχωριστοί ονειροπόλοι

Toυ ΤΑΣΟΥ ΦΟΥΝΤΟΓΛΟΥ

Κάποιοι βολεύονται- ίσως και να διεγείρονται σεξουαλικά- με την Ελλάδα στον ρόλο της πεταλούδας, που αρκεί ένα λίκνισμα των φτερών της στην γωνιά αυτή της βαλκανικής γης για να προκληθεί αναστάτωση σε όλη την Ευρώπη. Και στην Ασία μην σου πω. 

Η σεξουαλική, βέβαια, διέγερση των συγκεκριμένων «κάποιων» δεν ενδιαφέρει τους συγκεκριμένους «άλλους», μιας και η ανωμαλία στο κρεβάτι του Προκρούστη, στο οποίο την ξαπλάρουμε τόσα χρόνια δίχως να αντιλαμβανόμαστε πως κάθε πρωί που σηκωνόμαστε μετράμε και μια απώλεια, είναι ζήτημα προσωπικού γούστου και δεν ενδιαφέρει τον δημόσιο χώρο.

Άσε που μπορεί, παράλληλα, αυτοί οι «κάποιοι» να φαντασιώνονται πως το καπέλο, που συνοδεύει το γούστο τους είναι μαγικό, και πως μπορεί από μέσα του να ξεπηδήσουν σε ανύποπτο χρόνο λεφτά, πολλά λεφτά, οπότε στην περίπτωση αυτή μιλάμε για ένα κλασικό σκληρό σενάριο τσόντας, το οποίο και πάλι δεν μας αφορά.

 Eίπαμε. Γούστο τους και καπέλο τους το τι κάνουν στο κρεβάτι τους οι συγκεκριμένοι «κάποιοι». Ας ασχοληθούμε με τους «άλλους».

Αυτοί οι «άλλοι» λοιπόν δεν βολεύονται με την Ελλάδα στον ρόλο της ανάλαφρης πεταλουδίτσας, καθώς η όλη εικόνα παραπέμπει στην εταίρα που περιμένει καρτερικά τον επόμενο πελάτη της για να της τα σκάσει. Αυτοί οι άλλοι έχουν εντελώς διαφορετικές απαιτήσεις από αυτήν την χώρα και δεν συμβιβάζονται ούτε με τον ρόλο της πεινασμένης εταίρας, ούτε με αυτόν του καμικάζι, πόσο μάλλον με αυτόν του μπλοφατζή, που παίζει τα ρέστα του σε ένα τραπέζι πόκας, έχοντας στο χέρι του την Άρτα και τα Γιάννενα, μην μπορώντας ο χριστιανός ούτε δυο ζευγάρια της προκοπής να σταυρώσει.  

Αυτοί οι άλλοι ζητάνε μετ΄ επιτάσεως μια Ελλάδα που να πετάει περήφανη στους ουρανούς σαν τον αετό.

Γιατί παράγει, γιατί εξάγει, γιατί καινοτομεί, γιατί δεν πιθηκίζει, γιατί δεν σαβουρώνει, γιατί δεν ζητιανεύει και γιατί μπορεί να κοιμάται τα βράδια ήσυχη πως δεν πρόδωσε για πολλοστή φορά τους ένδοξους of προγόνους της.

Γιατί αυτοί οι άλλοι θέλουνε να δούνε επιτέλους τους θεσμούς να λειτουργούν και το Σύνταγμα να αναθεωρείται, με την εισαγωγή ισχυρών μηχανισμών ελέγχων και εξισορροπήσεων του σημερινού άθλιου συστήματος εξουσίας, που άγεται και φέρεται από τις διαθέσεις ενός Πρωθυπουργού και της παρέας του, και την σαφή διάκριση της εκτελεστικής από την νομοθετική εξουσία, η οποία θα αναβαθμίσει τον ρόλο του Κοινοβουλίου και θα περιορίσει την ασυδοσία της εν λόγω παρεούλας.

Γιατί αυτοί οι άλλοι κουράστηκαν τόσα χρόνια να βλέπουν τα Πανεπιστήμια να εισαγάγουν επιστημονικές εμμονές γονέων και να βγάζουν στρατιές ανέργων, που δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να απορροφηθούν, ακόμα και αν αλλάξει πλήρως το παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Που κουράστηκαν διάολε να βλέπουν όλους τους περιφερόμενους μουσάτους και κυριλέδες των κομμάτων να κοπροσκυλιάζουν μέσα στις ακαδημαϊκές αίθουσες, να «συνελευσιάζονται» διαρκώς και να μπαρουφολογούν ομαδικώς και την ελληνική κοινωνία να φαντασιώνεται πως διαθέτει Πανεπιστήμια επιπέδου και επιστημονικό δυναμικό περιωπής.

Που δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί αυτή η «χαλασμένη» γενιά των νέων ανθρώπων δεν αντιδρά και δεν πετάει έξω από τους πανεπιστημιακούς χώρους όλα αυτά τα κομματικά μειράκια και τους ανεπαρκείς καθηγητές τους, απαιτώντας παράλληλα ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών και μετατροπή των Πανεπιστημίων σε πόλους έλξης ξένων φοιτητών και καθηγητών.

Είναι αυτή η μετριότητα που τρώει σαν σαράκι τις σάρκες του έθνους. Μετριότητα παντού. Στην πολιτική εκπροσώπηση, τα Πανεπιστήμια, την Υγεία, την δημόσια διοίκηση, την κρατικοδίαιτη και παρασιτική αγορά. Μια μετριότητα που αποθεώνεται κάθε τόσο στις εκλογές και οδηγεί στην υπερψήφιση ανθρώπων και κομμάτων που δεν μπορούν ούτε στο ελάχιστο να εγγυηθούν τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται αυτή η χώρα. Το ξέρουμε εξάλλου.

Το εγχώριο πολιτικό σύστημα διαχρονικά εκδηλώνει μια μόνιμη αλλεργία απέναντι στην γνώση, τις ικανότητες και τον σχεδιασμό. Αδυνατώντας να ενσωματώσει στους κόλπους του τους αριστούχους απόφοιτους των ελληνικών και ξένων Πανεπιστημίων, των ειδικευμένων στους διάφορους τομείς που άπτονται της τέχνης της διακυβέρνησης μιας χώρας, καθώς και ικανούς ανθρώπους προερχόμενους από το υγιές κομμάτι της ελεύθερης αγοράς, δεν διαθέτει τα ποιοτικά εκείνα χαρακτηριστικά που θα του επέτρεπαν να κάνει μια συνολική παρέμβαση στο σκέλος της προσφοράς της οικονομίας.

Να οργανώσει, δηλαδή, και να σχεδιάσει εκ νέου την παραγωγική βάση της χώρας και να εποπτεύσει την υλοποίηση των μεγάλων αλλαγών που απαιτούνται, ώστε η χώρα αυτή από φαταούλας και καταναλωτής να εξελιχθεί σε παραγωγό και εξαγωγέα.

Αντίθετα από το 1981 και μετά αυτό το φαιδρό τσούρμο δικηγόρων, γιατρών, οικονομολόγων και λοιπών πτυχιούχων (μέτριων και ανεπάγγελτων στην πλειοψηφία τους), ανθρώπων δηλαδή άσχετων με την παραγωγική διαδικασία, εστίασε την προσοχή του στο σκέλος της ζήτησης και επιδίωξε να αυξήσει το ΑΕΠ της χώρας μέσω της εξασφάλισης αυξημένων εισοδημάτων στους πολίτες της ( είτε άμεσα μέσω των ομαδικών προσλήψεων στο Δημόσιο και την αύξηση των μισθών είτε έμμεσα μέσω της «νόμιμης» φοροδιαφυγής ενός μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας).

Το σχέδιο αυτό ήταν -και συνεχίζει να είναι- απλό στην σύλληψη. Δανείζεσαι από τις αγορές, προσθέτεις και τα ευρωπαϊκά πακέτα στήριξης μαζί με τις αγροτικές επιδοτήσεις και ενισχύεις συνεχώς τους μισθούς, τις συντάξεις καθώς και τα εισοδήματα των ελεύθερων επαγγελματιών, προκειμένου να αυξήσεις την κατανάλωση και πλασματικά να οδηγήσεις σε ένα μεγεθυμένο ΑΕΠ.

Το σχέδιο όμως αυτό έχει ένα μελανό σημείο, ιδίως όταν η ηλιθιότητα σου δεν σου επιτρέπει να κάνεις την παραμικρή παρέμβαση στο σκέλος της προσφοράς, οδηγώντας τουλάχιστον ένα μέρος της κατανάλωσης αυτής στην εγχώρια παραγωγή: 

KOINΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Blood sweat and tears

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ

Το 1897 η μικροσκοπική κουκίδα με την ονομασία Hellas υπό την ηγεσία του Δεληγιάννη τα βάζει με τον Σουλτάνο.
 
 

Εκείνος, ο Σουλτάνος, κηρύσσει πόλεμο και στις 5 Απριλίου ορμάει ακάθεκτος και την τρίτη μέρα συμβαίνει το γνωστό «όπου φύγει φύγει» και «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»!
 

Αποτέλεσμα; 

Ταπεινωτικές διαπραγματεύσεις. 

Αποτέλεσμα; 

Ο «μεγαλόψυχος» Σουλτάνος μας χαρίζει την Αθήνα. Αντε λέει, από τούδε να προσέχετε και να είστε καλά παιδιά. 

Αποτέλεσμα;  

Μεσολαβούν οι γνωστές «προστάτιδες» δυνάμεις. 

Τελικό αποτέλεσμα; 

Οι Οθωμανοί απαίτησαν αποζημιώσεις εκατό εκατομμυρίων χρυσών φράγκων!
 

Που θα τα βρούμε ρε παιδιά; 

Φυσικά από δανεικά ξένων τραπεζών. Οπερ και εγένετο. Ομως επειδή οι δανειστές δεν μας θεωρούσαν φερέγγυους συγκρότησαν την επιτροπή Διεθνού Οικονομικού Ελέγχου (ΔΟΕ). Οπως η Τρόικα. Μόνο έτσι θα εξασφάλιζαν τα δανεικά τους!
 

Το ίδιο περιστατικό έχει συμβεί «άπειρες» φορές στην ζωή αυτού του κράτους. Αν «αυτό» λέγεται κράτος. Και αν «αυτό» διαθέτει συγκροτημένη και πειθαρχημένη κρατική οντότητα!
 

Το ίδιο, λόγου χάριν, συνέβη τον χειμώνα του 1996. Με πρωθυπουργό τον «εκσυγχρονιστή» Κώστα Σημίτη, υπουργό εξωτερικών τον καφενόβιο Θόδωρο Πάγκαλο, υπουργό Αμυνας τον νταή Γεράσιμο Αρσένη και ΓΕΕΘΑ τον ναύαρχο Χ. Λυμπέρη.
  

Αποτέλεσμα; 

 Ο Κ. Σημίτης, μπροστά στον υπαρκτό κίνδυνο οι Τούρκοι να καταβροχθίσουν μερικά νησιά παρέα με τις βραχονησίδες, σπεύδει τηλεφωνικά και εκλιπαρεί τον πλανητάρχη. Εκείνος επεμβαίνει, οι Τούρκοι κάνουν πίσω και μετά από λίγο στην Βουλή ο πρωθυπουργός ευχαριστεί δημοσίως τους αμερικανούς!

 
Τι σημαίνουν όλα αυτά; 

Οτι τα μεγάλα λόγια θέλουν και μεγάλες πράξεις. Και οι μεγάλες πράξεις θέλουν κότσια. Και τα κότσια θέλουν «οχυρωματικά» έργα. Τουτέστιν οργανωμένο κράτος, οργανωμένη παραγωγή και οργανωμένη παραγωγική οικονομία!

 
Αυτό λέγεται «συσχετισμός δυνάμεων». 

Μπορείς;  Απόδειξη! 

Εχεις τα κότσια; Απόδειξη! 

Αντέχει η κοινωνία; Απόδειξη! 

Το εθνικό μέτωπο είναι αραγές; Απόδειξη!

Υπάρχει εθνική συνείδηση; Απόδειξη! 

Είμαστε όλοι μαζί σαν μια γροθιά; Απόδειξη! 

Είναι αποφασισμένος ο μέσος έλληνας να υποστεί θυσίες; Απόδειξη!


Αν τίποτα απ αυτά δεν υφίσταται. Αν η οικονομία σου διάτρητη. Αν το μέτωπο γκρεμισμένο. Αν πρυτανεύει η κομματικότητα. Αν ο καθένας μόνο για την πάρτη του. Αν εξακολουθείς να πορεύεσαι υποταγμένος, ταπεινωμένος και προσκυνημένος. Αν είσαι τζάμπα μάγκας. Αν όλες αυτές οι κόκκινες γραμμές είναι φούμαρα και η εθνική περηφάνεια άσφαιρη. Αν δηλαδή πάιζεις θέατρο, ε τότε είσαι για τα μπάζα!

 
Με απλά λόγια: 

ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η «παρωχημένη» πλατεία

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Του ΝΙΚΟΥ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΥ

Καθώς προετοιμαζόμαστε για να υποδεχτούμε την εποχή του «νέου ελληνικού προγράμματος», μοιάζει να έχει ήδη παγιωθεί η διπολική κοινωνία. 

Πόση ζωή θα έχει, μένει να το δούμε. Πάντως, είναι εντυπωσιακό πόσο γρήγορα απορροφήθηκαν οι αποχρώσεις του όποιου ιδεολογικού φάσματος και για πότε στοιχίστηκαν, προσωρινά ή όχι αλλά πάντως γρήγορα, όσοι είναι «υπέρ» και όσοι είναι «κατά» της κυβέρνησης. Δύσκολο να βρεις κάποιον που να στέκεται ενδιάμεσα.
 


Και όλη αυτή η διχοτόμηση της κοινωνίας, σε πολλαπλά ζεύγη αντιθετικών σχημάτων, μοιάζει διαρκώς να τροφοδοτείται από αισθήματα της πρώτης ακατέργαστης βαθμίδας. Μέσα στο κλίμα διγλωσσίας, ευρεσιτεχνίας σε νεολογισμούς και ενίσχυσης του λαϊκισμού, ο μεγαλύτερος εχθρός μοιάζει πλέον να είναι η «εσωτερική» αντιπολίτευση μέσα στην ίδια την κυβέρνηση.  

Ωστόσο, εκείνο που επιμένει να επιπλέει ως αίσθηση είναι η τεχνητή ατμόσφαιρα πολέμου (που αυτονοήτως προϋποθέτει και την άμυνα ως επίθεση για εσωτερική κατανάλωση). Και αυτή η καπνισμένη ατμόσφαιρα, όσο και αν διαλύεται ο καπνός, μοιάζει να είναι το φυσικό πεδίο, ο αυθόρμητος τόπος και η αρχαία πατρίδα της ρητορικής της κυβέρνησης, που αντλεί -ό,τι μπορεί να αντλήσει- από τη φιλολογία της αέναης σύγκρουσης.

 
Η αντιπαράθεση είναι διαρκής και δημοφιλής: 

Με το «παλαιό καθεστώς», με τον ευρωπαϊκό κανόνα, με την ηθική τάξη. 

 Η κουλτούρα της σύγκρουσης εμφανίστηκε αρχικά ως αναμόχλευση του αισθήματος αδικίας, μειονεξίας και εκδίκησης.  

Πιθανώς, αυτό είναι το πρώτο κεφάλαιο. Διότι, ήδη, έχουμε εισέλθει στη δεύτερη φάση επαναδιατύπωσης της ιδέας της «σύγκρουσης», που πρέπει να κατασκευαστεί ως «δικαίωση». 

Παρά τα δείγματα στροφής προς τον ρεαλισμό, ο «λαός» έχει μείνει στο πρώτο κεφάλαιο, έχοντας αποδεχθεί ως επιλογή «αξιοπρέπειας» τη μετατόπιση από τον πραγματιστικό ρεαλισμό, υιοθετώντας μια συναισθηματική, ιερή, ευαγγελική αποστολή.  

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η προσβλητικότητα του γραφικού...

Του ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΙΔΗ

Έχει δίκιο, έχει απόλυτο δίκιο ο Γιάννης (ας μας επιτραπεί η ανορθογραφία) Βαρουφάκης όταν διαγιγνώσκει «δημιουργική ασάφεια» στο έγγραφο που ταυτίστηκε με το όνομά του - το πλαίσιο διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων του οποίου η Ελλάδα δεν έχει απλώς το ownership αλλά και το authorship - καθώς και στην εν γένει συμφωνία-γέφυρα που έφθασε στα Κοινοβούλια των κατώτερων λαών (των Γερμανών, Ολλανδών, Φινλανδών, Εσθονών - τέτοια πράγματα) για επικύρωση, εμείς θα δούμε! 

Έχει ακόμη περισσότερο δίκιο όταν μας πληροφορεί, ανοιχτά, η αλήθεια να λέγεται! ότι η ασάφεια αυτή ήταν συνειδητή, βόλευε και εκείνους (να ξεμπλέξουν με τα Κοινοβούλιά τους) και εμάς (να κάνουμε τη λαμπρή επικοινωνιακή διαχείριση). 

Δεν είναι νομικός ο Γ. Βαρουφάκης, γενικώς δεν έχει πολλή σχέση με κανόνες και άλλα ανέμπνευστα, οπότε μπορεί χαρωπά να παραβλέπει τη δυσάρεστη αλήθεια: ότι σε μια σύμβαση, σε μια συμφωνία, σε ό,τι το δεσμευτικό η ασάφεια βοηθάει ποιον; 

Το ισχυρό μέρος. Το μέρος που, μόλις σφίξουνε τα πράγματα, θα... αποσαφηνίσει επιβάλλοντας τους όρους του.

Έχει δίκιο, έχει απόλυτο δίκιο ο Γιάννης Βαρουφάκης όταν εξηγεί - από κοντά, σε πιο καφενειακό ύφος και ο Αλέκος Φλαμπουράρης - , πατρική φιγούρα για τον Αλέξη Τσίπρα όπως μας δίδαξαν - ότι δεν είναι λογικό/δεν είναι σωστό/δεν είναι πιστευτό να μας αφήσουν να πέσουμε στα βράχια για 5-6 εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ/στραγάλια. «Δυσκολεύομαι να φανταστώ ότι ΕΚΤ και ΔΝΤ θα μας αφήσουν να σκοντάψουμε για ένα σχετικά μικρό ταμειακό πρόβλημα» και «δεν θα γίνει πιστωτικό γεγονός, δεν τους συμφέρει ούτε αυτούς, ούτε εμάς». Τώρα... αναμονή!

Προπαντός όμως, ο Γιάννης Βαρουφάκης έχει δίκιο, έχει απόλυτο δίκιο εξηγώντας - στο Bloomberg, δηλαδή στην καρδιά του θηρίου του διεθνούς οικονομικού συστήματος - ότι «αυτό που θέλει ο κόσμος δεν είναι χρήματα ή δουλειές, είναι αξιοπρέπεια».  

Ασφαλώς, ασφαλέστατα ο κόσμος δεν θέλει χρήματα - άμα έχει! 

Ασφαλώς ο κόσμος (=κανείς λογικός άνθρωπος) δεν θέλει δουλειά - άμα έχει χρήματα!  

Και ασφαλώς θέλει αξιοπρέπεια - άμα έχει ένα μίνιμουμ σε χρήματα, άμα θέλει να έχει δουλειά και βρίσκει, ή άμα μπορεί να μην θέλει να έχει δουλειά γιατί έχει χρήματα.

Αυτά συμβαίνουν, όταν:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Προς κατάργηση του ΑΣΕΠ στην Παιδεία - Ο ποιητής-Κουράκης σε μεγάλα κέφια!!!

Toυ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΛΑΚΑΣΑ

Η εκπαίδευση επιστρέφει στην επετηρίδα! Την κατάργηση του ΑΣΕΠ στην Παιδεία προανήγγειλε χθες ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας Τάσος Κουράκης, κατά τη διάρκεια συνάντησής του με το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ. 

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», ο κ. Κουράκης δήλωσε στους συνδικαλιστές ότι, ύστερα από διάλογο, θα θεσμοθετηθεί νέο σύστημα μοριοδότησης για τις προσλήψεις των εκπαιδευτικών, «που θα υπηρετεί την αξιοκρατία, τη διαφάνεια, ενώ δεν θα απαξιώνει τα πτυχία που χορηγούν τα πανεπιστήμια».
Ο κ. Κουράκης σήκωσε το βάρος της πρώτης συνάντησης με το προεδρείο της μεγαλύτερης ομοσπονδίας του δημόσιου τομέα, καθώς ο υπουργός Αριστείδης Μπαλτάς απεχώρησε σύντομα από τη συνάντηση, ενώ εντύπωση έκανε σε συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ η στάση του Δημήτρη Χασάπη, προοριζόμενου για τη θέση του γενικού γραμματέα του υπουργείου. Ο κ. Χασάπης έδειχνε να χάνει εύκολα την ψυχραιμία του στα σημεία-«αγκάθια» της συζήτησης. Αλλωστε, οι συνδικαλιστές κάνουν λόγο για αθέτηση προεκλογικών δεσμεύσεων. 

Συγκεκριμένα, τους ελέχθη:

EΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Το κωλοχανείο της Αγίας Παρασκευής ανοίγει. Στην υγειά σας κορόιδα

Από το ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Eπιτέλους ο πνευματικός κόσμος της χώρας θα έχει σύντομα το σημείο αναφοράς του. Η ΕΡΤ ΑΕ-στην υγειά μας βρε παιδιά-όπου νάναι θα επαναλειτουργήσει σε όλο της το μεγαλείο. 

Οπως μάλιστα μάς πληροφόρησε ο Νίκος θα γίνει μια μικρή αύξηση στο Τέλος που πληρώνουμε μέσω της ΔΕΗ για να απολαύσουμε ακόμη περισσότερους βολεμένους τσάτσους στο κωλοχανείο της Αγίας Παρασκευής.

Με το σχέδιο Νόμου:

· Προβλέπεται η επιστροφή στην εργασία των απολυμένων της 11ης Ιουνίου 2013 που το επιθυμούν.

"Η κυβέρνηση, συνεπής προς τις προγραμματικές της δηλώσεις, θα καταθέσει το Σχέδιο Νόμου για την ίδρυση της ΕΡΤ ΑΕ την Πέμπτη 5.3.2015." αναφέρουν χαρακτηριστικά κυβερνητικές πηγές, οι οποίες παρουσιάζουν το πλήρες νομοσχέδιο.
Σύμφωνα με το άτυπο κυβερνητικό σημείωμα:
"Πρόκειται για ένα σχεδίου Νόμου με το οποίο καθίσταται σαφές ότι η κυβέρνηση έχει επεξεργαστεί συνολικά το ζήτημα, δεν αρκείται στην επαναφορά του προηγούμενου πλαισίου, αντιμετωπίζει τις παθογένειες του παρελθόντος χωρίς να ‘’ ρίξει μαύρο’’ και χωρίς τις ανεπίτρεπτες νομικές πρωτοτυπίες που εμπνεύστηκε και εφάρμοσε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Προς το σκοπό αυτό ο Υπουργός Επικρατείας αρμόδιος για τα θέματα ΜΜΕ, έχει ξεκινήσει καθημερινή διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και πρόσωπα, προκειμένου η ΕΡΤ να λειτουργήσει άμεσα και να αποκατασταθεί η διαρρηγμένη σχέση του κοινού με το δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα".
Με το σχέδιο Νόμου:
· Προβλέπεται η επιστροφή στην εργασία των απολυμένων της 11ης Ιουνίου 2013 που το επιθυμούν.
· Διασφαλίζεται η λειτουργία της ΕΡΤ πάνω σε θεμέλιο δημοκρατίας με σκοπό την ποιοτική αναβάθμιση του παρεχόμενου ενημερωτικού, πολιτιστικού και ψυχαγωγικού προγράμματος.
· Δεν δημιουργείται δημοσιονομική επιβάρυνση στον κρατικό προϋπολογισμό και συνεπώς δεν καθίσταται αντικείμενο της υπό εξέλιξη διαπραγμάτευσης. Αντίθετα την τροφοδοτεί με το επιχείρημα της ουσιαστικής ριζοσπαστικής μεταρρύθμισης και της καλής νομοθέτησης.
· Η ντροπή ΔΤ- ΝΕΡΙΤ εξέθεσε τη χώρα διεθνώς. Τα όσα σχολιάζονται και φημολογούνται αποτελούν μέρος της γενικότερης προσπάθειας διαστρέβλωσης του κυβερνητικού έργου, κυρίως όσων επιθυμούν, με προσωπική ιδιοτέλεια, να παραμένουν εραστές του ΔΤ και της ΝΕΡΙΤ που η κοινωνία τελικά ουδέποτε εμπιστεύθηκε. Το ίδιο το σχέδιο νόμου θα δώσει την απάντηση της αλήθειας σε όσους συνεχίζουν να μετατρέπουν το δημόσιο διάλογο σε πολιτικά άναρθρη σπέκουλα.
· Ρυθμίζεται επαρκώς το νέο εργασιακό πλαίσιο, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις επίλυσης των δικαστηριακών εκκρεμοτήτων, με σεβασμό στον πολύμηνο αγώνα των απολυμένων, ταυτόχρονα όμως χωρίς ρεβανσισμούς προς τους εργαζόμενους που νομίμως εργάζονται στο σημερινό φορέα.
· Δημιουργείται το αναγκαίο πλαίσιο επίλυσης των ζητημάτων διαδοχής, αλλά και ελέγχου των οικονομικών στοιχείων και πεπραγμένων με σκοπό την εύρυθμη και ταυτόχρονα εξορθολογισμένη λειτουργία της ΕΡΤ.
· Προβλέπεται ένα απαραίτητο ετήσιο πλαίσιο ανασυγκρότησης κατά τη διάρκεια του οποίου θα επιλυθούν συνολικώς τα ζητήματα διοίκησης, λειτουργίας, οργάνωσης του προσωπικού και εκπομπής του προγράμματος, προκειμένου να μεταβούμε στη νέα εποχή της πραγματικά ανεξάρτητης και πολυφωνικής δημόσιας ραδιοτηλεόρασης που δεν θα επιτρέπει σε κανέναν να την καταστήσει ξανά εργαλείο πολιτικής βούλησης ή θύμα στο βωμό σκοπιμοτήτων.

Το ΚΟΥΡΔΙΣΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΥΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΝΕΑ ΕΡΤ ΜΕ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ

ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΣΦΑΙΡΕΣ ΣΑΝ ΤΟ ΧΑΛΑΖΙ ΚΑΙ Ο ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΑΝΑΣΤΕΝΑΖΕΙ!

Το αφιέρωμα είναι από το andro.gr

Ο Νίκος Αλευράς και η Λίτσα Γεράρδου στην επίμαχη σκηνή της ταινίας. Κάπου εκεί έπεσε μαύρο στην οθόνη. Ο Νίκος Αλευράς και η Λίτσα Γεράρδου σε μια από τις επίμαχε σκηνές της ταινίας. Κάπου εκεί έσφιξαν τα γάλατα στη δημόσια τηλεόραση και μετά από λίγα λεπτά έπεσε μαύρο στην οθόνη:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η πληρωμένη «επανάσταση» του κηφηνάδικου της ΕΡΤ

Toυ ΤΑΚΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ

Στην Αφρική, σε χώρες όπου οι φύλαρχοι και οι επικεφαλής πολιτικών ομάδων ζώνονται τις τελαμώνες και τα φυσίγγια και το αντάρτικο αποτελεί νομοτελειακή ακολουθία της παιδικής αθωότητας, το πιο βασικό πρόβλημα δεν είναι ούτε η τροφή, ούτε το νερό. Η επιβίωση κι η νίκη επιτυγχάνονται μόνο με την εξασφάλιση χρηματοδότησης. Κάποιος (συνήθως από το εξωτερικό) πρέπει να στέλνει απρόσκοπτα κι αδιάκοπα δολάρια και λίρες για να χρηματοδοτηθεί ο αγώνας κι η ένοπλη πάλη.

Στην Ελλάδα, στο βορειότερο κράτος της Αφρικής αφού Ευρώπη δεν είμαστε σε καμία περίπτωση, οι φύλαρχοι είναι οι υπουργοί κι οι αντάρτες είναι οι συνδικαλιστές-κηφήνες (προφανώς υπάρχει διαχωρισμός με τον συνδικαλιστή που παραμένει σωστός επαγγελματίας, για να μην παρεξηγηθούμε). Η επιβίωση κι η νίκη της κυβέρνησης εξαρτάται από τη χρηματοδότηση. Κάποιος (συνήθως από το εσωτερικό) πρέπει να συνεχίσει να στέλνει αδιάκοπα τα ευρώ του στο κράτος για να συνεχίσει να πληρώνει τους «αντάρτες» του. Κι αυτός ο κάποιος είσαι εσύ κι εγώ κι η χρηματοδότηση είναι τα ανταποδοτικά τέλη κι η φορολογία.

Ο Νίκος Παππάς, μόλις πριν λίγες ώρες, εξήγγειλε την αύξηση του ανταποδοτικού τέλους για την ΕΡΤ, ώστε να επαναλειτουργήσει με την παλιά μορφή της. Μάλιστα, την επόμενη εβδομάδα θα έρθει νομοσχέδιο που θα τα ορίζει όλα αυτά. Προτεραιότητα στις προσλήψεις θα έχουν όσοι είχαν απολυθεί.

Δεν μπόρεσα ποτέ να δεχθώ το κλείσιμο της ΕΡΤ, τα γράφαμε από τότε, ολόκληρα αφιερώματα. Δεν μπόρεσα ούτε να δεχθώ το κόψιμο εκπομπής δημοσιογράφων επειδή ασκούσαν το επάγγελμά τους με τρόπο που δεν άρεσε στον Κεδίκογλου και στον Δένδια. Έτσι δεν μπορώ να δεχθώ ούτε αυτό τώρα. 

Όχι γιατί δεν έχω το μισό ή το ένα ευρώ παραπάνω. Ούτε ένα cent δεν πρέπει να αυξηθεί. Επανάσταση χωρίς χρηματοδότηση δεν γίνεται. Το πρόβλημα αρχίζει όταν κάποιοι απαιτούν τα λεφτά σου για να δείξουν πως δεν αθετούν όλες τις προεκλογικές υποσχέσεις τους. Υποτίθεται πως αυτή η κυβέρνηση είχε έτοιμο πλάνο για την ΕΡΤ. Το πως θα χρηματοδοτηθεί, το πως θα ανοίξει ξανά, το πως θα πληρωθούν οι προσληφθέντες. Τώρα σου ζητούν να γίνεις εσύ μέρος του πλάνου τους, το οποίο τόσο καιρό σου έκρυβαν. Βασικά, δεν στο ζητούν. Το απαιτούν.

Η ΕΡΤ (η νυν ΝΕΡΙΤ τέλος πάντων) έχει υποχρέωση απόδοσης πλεονάσματος 100 εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο. Είναι μνημονιακή υποχρέωση και το ήξεραν στον ΣΥΡΙΖΑ.  

Τώρα, βάζουν το χέρι στην τσέπη σου για να προσλάβουν δημοσιογράφους. Όσους -βέβαια- δεν αποκατέστησαν με μία θέση στα ψηφοδέλτιά τους και με βουλευτικές έδρες. 

Έτσι είναι αυτά, η επανάσταση θέλει τον χρηματοδότη της: 

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΜΑΧΜΟΥΤΙΣΤΑΝ: Πόσο ανοικτά πρέπει να είναι τα σύνορά μας;

Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ

Οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου έφεραν την κυβερνητική αλλαγή, η οποία όμως δεν αρκεί για να αλλάξει ούτε τη γεωγραφική θέση της χώρας, ούτε τα προβλήματα ασφάλειας που αντιμετωπίζει και η Ελλάδα αλλά και ο τελευταίος πολίτης. 

Ενα ευρωπαϊκό κράτος, όπως φιλοδοξεί να είναι η Ελλάδα, δεν μπορεί να επιτρέψει τη μετατροπή του σε ανοικτή πύλη εισόδου προς την Ευρώπη ενός ανεξέλεγκτου κύματος παράτυπων μεταναστών. Η πολιτική των ανοικτών συνόρων οδηγεί τελικά σε διάκριση εις βάρος των ανθρώπων εκείνων που διώκονται στις πατρίδες τους για ιδεολογικούς, θρησκευτικούς ή φυλετικούς και άλλους λόγους ή δραπετεύουν από εμπόλεμες ζώνες.

Γιατί, όταν το πλοιάριο βουλιάζει, παίρνει μαζί στον βυθό και εκείνον που λαθραία θέλει να περάσει στην Ελλάδα και εκείνον που δικαιούνταν να πάρει καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα. 

Οι πρώτες δηλώσεις της αρμόδιας υπουργού Μετανάστευσης Τ. Χριστοδουλοπούλου θέτουν πολλά ερωτήματα μια και έσπευσε να ιδεολογικοποιήσει το ζήτημα και των μεταναστών και της εσωτερικής ασφάλειας.

(...) Το σύνθημα που είχε δώσει ότι ο φράχτης στον Εβρο θα πρέπει να κατεδαφιστεί αλλά και η θέση της για «ανοιχτά σύνορα» ώστε να εισέρχονται οι πρόσφυγες στην Ελλάδα προκαλούν ανησυχία. Είναι η ίδια υπουργός που φρόντισε να προκαταλάβει τον αρμόδιο υπουργό και να εξαγγείλει ότι σταματά το πρόγραμμα «Ξένιος Ζευς» της ΕΛ.ΑΣ. και ότι τα (απαράδεκτα) κέντρα κράτησης μεταναστών θα μετατραπούν σε «ανοικτά κέντρα φιλοξενίας» τους.

Η «ανάκτηση» των κέντρων των πόλεών μας, της Αθήνας συμπεριλαμβανομένης, δεν είναι κάτι που μπορεί να παραβλέψει η υπουργός επειδή απλώς έχει άλλες απόψεις. Θα πρέπει να σκεφτεί τους χιλιάδες πολίτες που ζουν σε καθεστώς καθημερινής ανασφάλειας, η οποία αποτελεί τη χειρότερη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.  

Και όταν προτείνει «ανοικτά σύνορα», θα πρέπει να αναλογιστεί την ευθύνη που αναλαμβάνει μετατρέποντας την Ελλάδα σε πόλο έλξης χιλιάδων απελπισμένων ανθρώπων, μεταξύ αυτών και εγκληματιών και τζιχαντιστών που αναζητούν ασφαλές κρησφύγετο. 

"Επίγεια σοφία"

Εν τω Άδη ουκ εστί μετάνοια. 

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Η μεταμέλεια δεν είναι τόσο λύπη για το κακό που κάναμε, όσο φόβος για εκείνο που μπορεί να πάθουμε εξαιτίας του.

Λα Ροσφουκώ,  Γάλλος συγγραφέας

Γιατί πρέπει πάντα οι μετάνοιες να έρχονται τόσο αργά; Γιατί οι άνθρωποι πάντα ζητάνε συγχώρεση από πτώματα; 

David Brin,  Αμερικανός συγγραφέας 

Σαν σήμερα (28/2/ΧΧΧΧ)

1854: Ιδρύεται το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα των ΗΠΑ

1904: Ιδρύεται στη Λισαβόνα η ποδοσφαιρική ομάδα της Μπενφίκα

1935: Ο δρ. Γουάλας Κράδερς εφευρίσκει το νάιλον.

1901: Γεννιέται ο αμερικανός χημικός Λίνους Καρλ Πόλινγκ, αμερικανός χημικός ο οποίος τιμήθηκε με Νόμπελ Χημείας το 1954 και Νόμπελ Ειρήνης το 1962. Αυτός και η Μαρία Κιουρί είναι οι μοναδικοί κάτοχοι δύο βραβείων Νόμπελ στην ιστορία του θεσμού.

1942: Γεννιέται ο Μπράιαν Τζόουνς, ιδρυτικό μέλος των Rolling Stones.

1986: Δολοφονείται ο σουηδός πρωθυπουργός Ούλοφ Πάλμε

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Επαναστατικός παρασιτισμός

Toυ ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Το επαναστατικό τεταρτημόριο του ΣΥΡΙΖΑ δικαιολογημένα πιστεύει πως το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου ισοδυναμεί ιστορικά με την κατάληψη των Χειμερινών Ανακτόρων από τους μπολσεβίκους. Και μάλιστα έχει κάθε λόγο να θεωρεί πως έχει με το μέρος του την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, σε αντίθεση με τον Λένιν που διέθετε μόνον τα όπλα και το θάρρος ή το θράσος της γαλουχημένης στην παράνομη δράση οργάνωσής του. Εδώ όλα έγιναν νόμιμα, με σεβασμό στους δημοκρατικούς θεσμούς, με τον τρόπο δηλαδή που πραγματοποιείται η επανάσταση στην Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία τα τελευταία σαράντα χρόνια.
Διότι την πίστη τους οι «γενναίοι της επαναστατικής ηδονής» δεν την αντλούν από τις προεκλογικές εξαγγελίες του κόμματος με το οποίο εξελέγησαν, ή απλώς το υποστήριξαν. Αυτό είναι το σύμπτωμα του προβλήματος που αντιμετωπίζουν, ο πυρετός που προκαλείται από την ασθένεια. Η δε ασθένεια είναι τόσο βαθιά ριζωμένη στη νοοτροπία τους, όσο και η απέχθεια που προξενεί η αντίληψη περί «αριστείας» στο μαρξιστικό νευρικό σύστημα του υπουργού κ. Μπαλτά. Είναι ζήτημα παιδείας που λένε, και αυτό.
Κοινωνικής και πολιτικής παιδείας εν προκειμένω. Αυτής της κοινωνικής και πολιτικής παιδείας που διενεμήθη δημοκρατικότατα σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης και η οποία στηριζόταν στην αρχή ότι η επανάσταση έχει πάντα δίκιο απέναντι σε όλες τις άλλες μορφές της κοινής μας ζωής. Τους τρόπους εφαρμογής αυτού του δικαίου τους γνωρίζουμε καλά: μια μάλλον μονότονη γκάμα εκδηλώσεων που ξεκινούσε από τους πενήντα νοματαίους που έκλειναν τον δρόμο ή τους μαθητές που έκαναν καταλήψεις αντί για κοπάνες και έφταναν ώς τις μαζικές καταστροφές και τις πυρπολήσεις του 2008.
Η επανάσταση, εκτός του ότι είχε δίκαιο, ήταν και δωρεάν. Την επιδοτούσε η δημοκρατική νομιμότητα, σαν την ΠΟΕ ΟΤΑ και την ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, και ως επιδοτούμενη εννοείται ήταν στο απυρόβλητο. Οι πενήντα νοματαίοι της επαναστατικής πρωτοπορίας μπορούσαν να κατεβάζουν τους διακόπτες της ηλεκτροδότησης και να πνίγουν τις πόλεις στη βρώμα των απορριμμάτων όταν έκριναν σκόπιμο. Την ελληνική κοινωνία μπορεί να τη βίασαν η διαφθορά, οι πελατειακές σχέσεις και ο κρατισμός της πολιτικής τάξης, τη βίασε όμως εξίσου και συμμετείχε στην πτώχευσή της ο επαναστατικός παρασιτισμός, που ενεργοποιούσε τα αντανακλαστικά των κοινωνικών ενοχών δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων. Οπως δωρεάν έκλειναν τους δρόμους, έτσι τώρα νομίζουν πως δωρεάν απέκτησαν και την ιδιοκτησία των δρόμων.  

Ουδεμία σχέση με την ιστορική αριστερά, η οποία ήταν έτοιμη να θυσιάσει και τη ζωή της ακόμη. 

Αυτοί δεν έβριζαν τον Λεωνίδα Κύρκο μετά τις καταστροφές του 2008;
Επειδή το αποθεματικό κεφάλαιο του πολιτικού συστήματος κοντεύει να εξαντληθεί, η ευθύνη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγάλη:  

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τώρα απειλεί εμάς η "θεωρία του τρελού"!

Του ΘΑΝΑΣΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Ο κ. Βαρουφάκης προσπάθησε να πείσει τους ομολόγους του στην ΕΕ ότι η κυβέρνηση ήταν αποφασισμένη να φτάσει πέρα από τα όρια, εξαναγκάζοντάς τους έτσι (!) σε άτακτη υποχώρηση. Θεωρία παιγνίων, κεφάλαιο άγνωστο.  

Οι συνέπειες της διαπραγματευτικής του δεινότητας είναι ορατές: Υποσχεθήκαμε τα πάντα και δεν πήραμε το παραμικρό!  

Τώρα ο κ. Βαρουφάκης εφαρμόζει την "θεωρία του τρελού"  στο εσωτερικό: Οι Έλληνες, λέει δεν θέλουν δουλειά και λεφτά, θέλουν αξιοπρέπεια!

Το κακό με τους έξυπνους ανθρώπους είναι ότι συχνά πέφτουν θύμα του ναρκισσισμού τους. Και γίνονται έτσι έρμαιο άλλων εξυπνότερων ανθρώπων!  Διότι πάντα υπάρχει κάποιος πιο έξυπνος από εμάς! Τις θεωρίες παιγνίων, λοιπόν,  μπορεί να τις ανακάλυψαν στο περιβάλλον του ΓΑΠ και του Αλέξη Τσίπρα τα τελευταία χρόνια, αλλά στην αυλή του Σόιμπλε και των προκατόχων του τις επεξεργάζονται εδώ και δεκαετίες. Ίσως να μην πέρασε από το μυαλό των μελών της ελληνικής "διαπραγματευτικής ομάδας" ότι ο απειλούμενος στην διάρκεια των διαπραγματεύσεων δεν ήταν η πλευρά της Ευρώπης, αλλά η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός!

Τώρα ο κ. Βαρουφάκης προσπαθεί να μας προετοιμάσει για το χειρότερο. Ετοιμαστείτε, λοιπόν, για μπόλικη "αξιοπρέπεια".  Λεφτά και δουλειές θα πρέπει να τα ξεχάσετε! Αυτό δεν σας το λέει ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος. Αλλά ο πρώτος υπουργός Οικονομικών της πρώτης αριστερής κυβέρνησης στην Ελλάδα.  

Αλήθεια, σύντροφοι! Τι μας έχετε για μετά;

Εσείς αισθάνεστε καλά με τις δηλώσεις διαφόρων υπουργών;  

Ο κ. Φλαμπουράρης είπε χτες με τον πιο φυσικό τρόπο ότι θα ζητήσουμε μία μικρή παράταση για να πληρώσουμε το ΔΝΤ: "Αν δεν έχουμε μαζέψει το 1,4 δισ. ευρώ και έχουμε μαζέψει 0,8 δισ. ευρώ θα ζητήσουμε παράταση δύο μηνών". Το είπε ο άνθρωπος τόσο φυσικά. Πως λέμε, "έλα βρε αδελφέ δεν χάθηκε και ο κόσμος". Να σημειώσουμε καταρχήν ότι η Αργεντινή πήρε μία φορά παράταση ενός έτους για να πληρώσει μία δόση ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων, αφού χρειάστηκαν νωρίτερα διαπραγματεύσεις ενός έτους!

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό που δήλωσε ο κ. υπουργός. Προσέξτε την δήλωσή του. Έχει μέσα της ένα τεράστιο "αν". Οπότε ρωτάμε κι εμείς με την σειρά μας κύριε Φλαμπουράρη: Κι ΑΝ δεν τα μαζέψετε, υπουργέ μας, τι θα γίνει;

Ο κ. Βαρουφάκης λέει ανοικτά εκείνο που οι υπόλοιποι δεν τολμούν να ομολογήσουν:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Νταλίκα στον ανήφορο, φορτωμένη με γραφικούς λεβεντοσωτήρες

EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Του ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ

Τελικά δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που προσγειώνεται στην πραγματικότητα. Είναι η πραγματικότητα που προσγειώνεται επάνω στον ΣΥΡΙΖΑ.  

Λεφτά δεν υπάρχουν και αν υπάρχουν δεν είναι δικά μας. 

Στη Βουλή δεν ήρθε εκείνος ο νόμος με το ένα άρθρο. 

Το μνημόνιο δεν σκίστηκε, άλλαξε όνομα και πήρε παράταση. 

Το χρέος αισθάνεται καλύτερα, είναι βιώσιμο. 

Τα μέτρα δεν αποκλείεται να περάσουν με πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Η δημοκρατία δεν αποκαταστάθηκε, ακόμα. Θα μας πει η Ζωή πότε θα συμβεί αυτό. 

Στην κοινοβουλευτική ομάδα εκδηλώνονται ενστάσεις. 

Ο υπεύθυνος οικονομικών του κόμματος αποδομεί την πολιτική του υπουργού Οικονομικών. Και ο κυβερνητικός εταίρος σφυρίζει σκοπούς εμβατηρίων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση είναι ένα πλεκτό φτιαγμένο από αντιφάσεις. Τα στελέχη προέρχονται από την αριστερά. Οι ψηφοφόροι από το ΠΑΣΟΚ. Και ο κυβερνητικός εταίρος είναι ο Καμμένος. 

Το κυριότερο: οι προεκλογικές εξαγγελίες εξολοθρεύονται από την πραγματικότητα σαν έντομα που πέφτουν σε πυρακτωμένη λάμπα.

Α, ναι, ο Τσίπρας έχει, ακόμα, μεγάλα αποθέματα πολιτικού κεφαλαίου να διαθέσει, αρκεί, βέβαια, τα στελέχη του να μην συμπεριφέρονται σαν αντιπολίτευση του Σαμαρά. Όμως το πρόβλημα του Τσίπρα είναι ότι οι συνθήκες τον υποχρεώνουν να καίει πολιτικό καύσιμο σαν νταλίκα στον ανήφορο. Σε έναν άλλον κόσμο, στο παλιό μας σύμπαν, ο πρωθυπουργός θα ήταν στην αρχή της πρώτης από τις δύο θητείες του. Τώρα είναι αλλιώς.  

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καλλιεργήσει στην κοινωνία τόσο μεγάλες προσδοκίες, που δίπλα τους το αξέχαστο «λεφτά υπάρχουν» δείχνει ειλικρινές, σχεδόν κυνικό.  

Πιθανότατα δε, πρόκειται για την πρώτη κυβέρνηση που υποχρεώνεται να ακυρώσει τόσο γρήγορα βασικούς πυλώνες της προεκλογικής ρητορικής. 

Και οι άλλοι το έκαναν, αλλά, τουλάχιστον, είχαν χρόνο για να κρατήσουν κάποια προσχήματα. Τώρα ακούς τον Σακελλαρίδη να λέει ότι δεν γνωρίζει πώς και αν θα έρθουν τα μέτρα στη Βουλή και ακόμα έχεις την ηχώ της Ζωής να φωνάζει για κατάλυση του πολιτεύματος όταν οι προηγούμενοι έφερναν πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. 

Ο Τσίπρας δεν ήταν, τελικά, τόσο ευνοημένος. Ας πρόσεχε.

Αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο ένας ευτυχισμένος άνθρωπος στην κυβέρνηση: 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τα «δίδακτρα» για τον ΣΥΡΙΖΑ

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Γράφαμε και παλιότερα ότι τα δίδακτρα για τη «βίαιη ωρίμανση του ΣΥΡΙΖΑ» θα είναι υψηλά για την ελληνική οικονομία. Βεβαίως, «το καλό είναι ότι μία ακόμη γενιά “αιθεροβαμόνων” θα μάθει στο καμίνι της εξουσίας αυτό που έλεγε ο Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ, ότι “η πολιτική δεν είναι η τέχνη του εφικτού· είναι η επιλογή μεταξύ του καταστροφικού και του δυσάρεστου”. Τον λογαριασμό όμως της εκπαίδευσης θα τον αναλάβει ο ελληνικός λαός» («Καθημερινή», 11.9.2014).
Αλλά, μέχρι να καταλάβει ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης ότι ανάπτυξη δεν γίνεται χωρίς επενδύσεις, ο κ. Στάθης Λεουτσάκος ότι με συνθήματα δεν βάφονται αυγά και η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω της, η χώρα θα έχει χάσει πολλά. Απλώς ελπίζουμε, αφενός, να μην πάνε στράφι τα δίδακτρα –δηλαδή να μάθουν κάτι και οι οπλαρχηγοί της Προόδου, αλλά και όσοι πίστεψαν ότι πουλώντας αέρα κοπανιστό θα βρέξει λεφτά– και, αφετέρου, οι ζημιές να είναι αναστρέψιμες.
Δυστυχώς όλα εδώ πληρώνονται. Ο παραλογισμός που επί χρόνια καλλιεργούσε ο ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία φύτρωσε στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Διάφοροι αριστεροφαντασιόπληκτοι είναι ικανοί να πάρουν τη χώρα στον λαιμό τους για να αποδείξουν ότι οι νεράιδες του καταστροφικού σοσιαλισμού είναι υπαρκτές. Μεγάλωσαν ιδεολογικά φτιάχνοντας έναν αδιαπέραστο από την πραγματικότητα κόσμο· είναι σαν εκείνο τον ανόητο οδηγό που πάει ανάποδα στη Σταδίου και όταν ακούει από το ραδιόφωνο «προσοχή, προσοχή, όχημα κινείται ανάποδα στην οδό Σταδίου», μονολογεί: «Τι ένα, ρε; Δεκάδες είναι...».
Δεν γνωρίζουμε πόσα περιθώρια υπάρχουν για να διδαχθούν διάφοροι στον ΣΥΡΙΖΑ τους περιορισμούς της πραγματικότητας. Εδώ υπάρχουν στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο σοβιετικός ολοκληρωτισμός, που κατέστρεψε την Ανατολική Ευρώπη, ήταν κατά βάθος «καλό πράγμα» και απλώς ο πανταχού παρών ιμπεριαλισμός δεν άφησε να ανθήσουν οι αρετές του. Υπάρχουν βουλευτές που πιστεύουν ότι ο Στάλιν ήταν ένας καλοκάγαθος γεράκος, ο οποίος απλώς προστάτευε τον σοσιαλισμό σφάζοντας όλους τους συντρόφους του.  

Υπάρχει ακόμη και ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς, ο οποίος σε αυτό το χάος της ελληνικής παιδείας η μόνη απόφαση που πήρε –στον ένα μήνα που ανέλαβε– είναι να καταστρέψει κάποιες νησίδες αριστείας που υπήρχαν, δηλαδή να ισοπεδώσει τα πειραματικά σχολεία.
Κρίνονται πολλά για τη χώρα τους επόμενους μήνες. Ο κίνδυνος του πιστωτικού ατυχήματος, λόγω του ελλείμματος ρευστότητας που τώρα παραδέχεται η κυβέρνηση, είναι υπαρκτός.  

Αν γλιτώσουμε το ατύχημα, το οποίο θα οδηγήσει τη χώρα οικονομικά και πολιτικά στη δεκαετία του ’50, θα κριθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα μάθουμε αν και κατά πόσο ο φανταστικός κόσμος που έφτιαξε είναι διαπερατός από την πραγματικότητα. Ως αντιπολίτευση δεν φάνηκε να έχει κάποια επαφή με τον πραγματικό κόσμο, απόδειξη ότι επέμενε να πάμε σε εκλογές βγάζοντας από την εξαιρετικά δύσκολη θέση την προηγούμενη κυβέρνηση.
Απλώς ελπίζουμε ότι :

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τα δίνουν όλα για την λιμουζίνα και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά την συνεδρίαση της ΚΟ του κόμματος, που συγκάλεσε η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, αρκετοί βουλευτές εμφανίστηκαν ιδιαίτερα ενοχλημένοι με τις προθέσεις του κ. Τσίπρα να καταργήσει τα βουλευτικά αυτοκίνητα και να περιορίσει την αστυνομική συνοδεία.

«Το βουλευτικό αυτοκίνητο είναι εργαλείο δουλειάς. Δεν έχουμε όλοι την πολυτέλεια να πάρουμε ιδιωτικό ΙΧ.(!!!!) Μην ακούσεις τον Πρωθυπουργό» ήταν μερικές από τις τοποθετήσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.

Επιχειρηματολόγησαν δε πως θα αναγκαστούν να μετακινούνται με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς σε διαφορετική περίπτωση.

Κάποιοι, ζήτησαν να μην υπάρξει οριζόντια κατάργηση των βουλευτικών αυτοκινήτων και να μπουν οικονομικά κριτήρια.

Επιπλέον, αρκετοί διαμαρτυρήθηκαν για την απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του πολίτη Γιάννη Πανούση να αποσύρει τον έναν από τους δύο αστυνομικούς που δικαιούνταν, κατόπιν της σχετικής εξαγγελίας του Πρωθυπουργού στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης.

Και εκεί ζήτησαν την συνδρομή της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Η πρόεδρος της Βουλής άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να μειωθεί το κονδύλι για τα βουλευτικά αυτοκίνητα, όμως φέρεται να υποσχέθηκε ότι θα τα διατηρήσουν καθώς η κλήρωση θα γίνει κανονικά.

Αν κάνουν έτσι για ένα αυτοκίνητο πως περιμένετε να αντιδράσουν στα μνημόνια;  

Στο μεταξύ ο Βηματοδότης γράφει για τον μαλάκα λαό που πληρώνει το leasing των λιμουζίνων που έχουν στην κατοχή τους οι βουλευτές μας.

Θυμάστε που ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας στη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης είχε δηλώσει ότι καταργούνται τα βουλευτικά αυτοκίνητα και ότι οι βουλευτές θα μετακινούνται με δικά τους μέσα. Και οι πάντες χειροκρότησαν. 

Σας πληροφορώ ότι τα αυτοκίνητα όχι μόνον μένουν στους βουλευτές, αλλά σε λίγες ημέρες αρχίζει και η... κλήρωση ποιος θα πάρει ποιο αυτοκίνητο. Τι έχει συμβεί; 

Στη Βουλή ανακάλυψαν ότι: 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Θα αυξήσουν το ανταποδοτικό τέλος των ξεζουμισμένων πολιτών για να ανοίξει το κηφηνάδικο της ΕΡΤ!

Το δρόμο για την Βουλή παίρνει την επόμενη εβδομάδα το νομοσχέδιο για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, από μηδενική βάση, όπως είχε εξαγγείλει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στην τελευταία προεκλογική του συνέντευξη Τύπου.
Αυτό ανακοίνωσε ο αρμόδιος για το ζήτημα, υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς, προαναγγελλοντας ωστόσο, αύξηση στο ανταποδοτικό τέλος που πληρώνεται δια των λογαριασμών της ΔΕΗ, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι αλλαγές στο νέο φορέα.
Σε παρέμβασή του (ΣΚΑΙ) ο υπουργός Επικρατείας, άφησε ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο αύξησης του ανταποδοτικού τέλους, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «θα δούμε τι δυνατότητες υπάρχουν. Νομίζω ότι μια μικρή αύξηση στο ανταποδοτικό τέλος θα μπορούσε πάρα πολύ εύκολα να καλύψει όλες τις ανάγκες».
Επί των διαδικαστικών, ξεκαθάρισε ότι  δικαιούνται να επιστρέψουν στην ΕΡΤ οι εργαζόμενοι που δούλευαν την ημέρα που έκλεισε η ΕΡΤ, μίλησε για «εσωτερική αναδόμηση», διευκρίνισε ότι το όνομα θα παραμείνει "ΕΡΤ" ενώ δεσμεύτηκε ότι θα λειτουργεί σε πλήρη ανάπτυξη, στη μορφή που είχε δηλαδή πριν την αντικατάστασή της από τη "ΝΕΡΙΤ".
Επιστροφές
Η δέσμευση αλλωστε για επιστροφή όλων όσων εργαζομένων στην ΕΡΤ το επιθυμούν, έδωσε ο κ. Παππάς και κατά τη συνάντησή του την Τετάρτη με με εκπροσώπους των δημοσιογράφων.
Στην ανακοίνωση που ακολούθησε της συνάντησης, αναφέρθηκε: