ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η χώρα που πέφτει από τα σύννεφα

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Τον Μάιο του 2010 πολλοί Ελληνες εξεπλάγησαν όταν έμαθαν ότι τα λεφτά δεν πέφτουν από τον ουρανό και ότι η ευημερία (την οποία μάλιστα δεν εκτιμούσαν: όλες οι δημοσκοπήσεις προ της κρίσης έδειχναν 80-90% δυσαρέσκεια για την οικονομική τους κατάσταση) ήταν δανεική. 

Πολλοί αναγκαστήκαμε να ξανανοίξουμε τις σομόν σελίδες των εφημερίδων από την εποχή του Χρηματιστηρίου. Επρεπε να διαβάσουμε για τα spreads, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, το γεγονός ότι εισάγουμε κρεατικά ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, ότι το Δημόσιο σπαταλά πολλά λεφτά και δεν μπορεί να προσλάβει άλλους κ.λπ. 

Ηταν ένα ταχύρρυθμο σεμινάριο για πράγματα τα οποία αδιαφορούσαμε και υπό καθεστώς ανάγκης έπρεπε να μάθουμε.

Ενδιαμέσως της ανατροπής του βασικού δόγματος της μεταπολίτευσης -ότι το κράτος είναι μια μηχανή που μοιράζει λεφτά- πέσαμε από τα σύννεφα διαπιστώνοντας ότι κάποιοι Ελληνες είναι ρατσιστές. Είδαμε μια ανερμάτιστη ομάδα ανθρώπων, που μέχρι τότε δεν παίρναμε στα σοβαρά, να κερδίζει το 7% του εκλογικού σώματος. Ο «πιο πολιτικοποιημένος λαός του κόσμου» αποφάσισε να τιμωρήσει αυτούς που υποψιάζεται ως κλέφτες βάζοντας στη Βουλή αυτούς που κατηγορούνται ως μαχαιροβγάλτες. 

Ετσι, μαζί με τις «Αρχές Οικονομίας» της Β΄ Λυκείου, έπρεπε να ανατρέξουμε και στην «Αγωγή του Πολίτη» της Γ΄ Λυκείου για να μάθουμε τι σημαίνει δημοκρατία, αν ο σκοπός αγιάζει τη βία, αν αυτό που κάποιος θεωρεί ηθικό (δίκαιο) γίνεται αυτομάτως και νόμιμο κ.λπ.

Εν τω μεταξύ πέσαμε από τα σύννεφα μαθαίνοντας ότι υπάρχει το άρθρο 198 του Ποινικού Κώδικα που προβλέπει: 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Eχει την "Kατοχή" που της αξίζει...

Του ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ

Η χώρα μας διανύει μια περίοδο «Κατοχής», διατείνεται μια μερίδα της ελληνικής κοινωνίας, μεταξύ των οποίων μητροπολίτες, αρχηγοί κομμάτων, συνδικαλιστές, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες και λοιπές δυνάμεις που εύκολα κάποιος μπορεί να τοποθετήσει στην εγχώρια καθεστηκυία τάξη.

Μιλάμε λοιπόν για μια «Κατοχή» που δύσκολα μπορεί κάποιος να ξεκαθαρίσει ποιος είναι ο κατακτητής και ποιος ο κατακτημένος...

Η μερίδα που μιλάει για «Κατοχή» κάνει αναφορά στον αυξημένο ρόλο που έχουν αποκτήσει οι δανειστές στην εσωτερική πολιτική της χώρας.

Όντως οι δανειστές έχουν αποκτήσει λόγο στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας και κυρίως αυτές που άπτονται της οικονομικής δραστηριότητας.

Αυτό συνιστά όντως εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας.  Εκχώρηση όμως, και όχι υφαρπαγή της εθνικής κυριαρχίας μέσω των όπλων.

Η εκχώρηση ενός μέρους της εθνικής κυριαρχίας έγινε με αντάλλαγμα το δανεισμό της χώρας από τους εταίρους προκειμένου να αντιμετωπιστεί ομαλά η κατάσταση χρεοκοπίας στην οποία είχε περιέλθει . Υπήρχε και υπάρχει πάντα η επιλογή να επιλέξουμε διαφορετικά, με τις ανάλογες συνέπειες βέβαια...

Η εκχώρηση αυτή δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Από την εποχή που η χώρα εισήλθε στην ΕΕ και αργότερα στην Ευρωζώνη εκχωρεί συνεχώς μεγαλύτερο μέρος της εθνικής κυριαρχίας στα πλαίσια μιας διεργασίας συγκυριαρχίας με άλλα έθνη κράτη. Όλες οι χώρες της ΕΕ πράττουν αντίστοιχα.

Εδώ και πολλά χρόνια οι περισσότεροι νόμοι του ελληνικού κράτους αποτελούν αποφάσεις και νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις οποίες συμμετέχουμε.

Ούτε στην μια περίπτωση, ούτε στην άλλη υπάρχει ζήτημα βίαιης κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας. Στην ΕΕ και την Ευρωζώνη την Ελλάδα την έβαλαν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις.

Μετά τις εκλογές του 2009 κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί πως υπήρξε απόκλιση μεταξύ λαϊκής βούλησης και κυβερνητικών πεπραγμένων αφού η κατάσταση χρεοκοπίας προέκυψε ως κεραυνός εν αιθρία το 2010 για την χειμαζόμενη στην ευημερία με δανεικά κοινή γνώμη...

Στις εκλογές του 2012 κανένας δεν δικαιούται να μην γνωρίζει ποια ήταν τα θεμελιώδη διλήμματα. Το αποτέλεσμα των εκλογών ανέδειξε κυβερνητική πλειοψηφία με κοινό παρανομαστή την πάση θυσία παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη και τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις έστω και με πιο ήπια χαρακτηριστικά ή άλλο μείγμα πολιτικής.

Αυτό σημαίνει πως μπροστά στη βασική επιλογή του ευρωπαϊκού προσανατολισμού, οι κυβερνητικοί εταίροι θα πράξουν ό,τι χρειαστεί στα πλαίσια των απαιτήσεων των άλλων Ευρωπαίων για εναρμόνιση... Ούτε καν η αξιωματική αντιπολίτευση έχει τολμήσει να θέσει το δίλημμα αποχώρησης από το ευρώ.

Με απλά λόγια, μετά τις εκλογές έχουμε ένα μνημόνιο λαϊκής έγκρισης. Όσο κι αν αυτό δε αρέσει σε κάποιους...
 
Ας μην κοροϊδευόμαστε, όταν ψήφιζαν όλοι ήξεραν τι έπρατταν και τι διακινδύνευαν . Τόσο όσοι ψήφισαν τη συγκυβέρνηση με τα ίσως και τα εάν,  όσο και όσοι ψήφισαν την αντιπολίτευση με τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό στα λόγια και τις πρακτικές που οδηγούν αυτόματα εκτός ευρώ.

Τα περί «Κατοχής» λοιπόν είναι αστειότητες κάποιων που διαφωνούν με τις επιλογές που ανέδειξε το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα. Πόσο μάλλον που ιστορικά εκφράζεται κυρίως  από τους πολιτικούς χώρους των δυο άκρων που ιστορικά βαρύνονται από  θαυμασμό σε  κατακτητές, είτε πρόκειται για ναζιστές, είτε για το κόκκινο στρατό, τον απελευθερωτή της Ουγγαρίας και ιδίως της Τσεχοσλοβακίας το 1968...

Γύρω από το θέμα της «Κατοχής» έχει στηθεί ένα πανηγύρι το οποίο μοιάζει παράλογο, και το οποίο αν ακολουθήσει κάποιος τα αίτια και τα κίνητρα θα διαπιστώσει πως υπάρχουν λογικά συμφέροντα.

Την τελευταία φορά που είχαμε Κατοχή, η κυβέρνηση της χώρας είπε όχι σε οποιαδήποτε διέλευση ή έλευση ξένων στρατιωτικών δυναμένων και οι Έλληνες ομοθυμαδόν πολέμησαν ηρωικά στα βουνά της Αλβανίας...

Στη συνέχεια η χώρα κατακτήθηκε από τους εισβολείς και όποιος είχε διαφορετική αντίληψη ή δεν πειθαρχούσε στην υποταγή αντιμετώπιζε με συνοπτικές διαδικασίες τα εκτελεστικά αποσπάσματα...

Η αντίσταση την εποχή της πραγματικής κατοχής είχε ρίσκο ζωής και βαρύ κόστος... Αντιθέτως σήμερα υπάρχουν πολλοί που μιλάνε για κατοχή ελεύθερα και αρκετοί στα πλαίσια της επ’ αμοιβής εργασίας τους. 

Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας έχουμε αντιστασιακούς σε «Κατοχικό» καθεστώς που όχι δεν εκτελούνται με συνοπτικές διαδικασίες από τους κατακτητές, αλλά βρίσκονται όλη τη μέρα στο γυαλί και τα μικρόφωνα . Κάποια μάλιστα ενδύονται το ύφος του Τσε και του Βελουχιώτη, όπως οι ηθοποιοί αλλάζουν στολές στο βεστιάριο ή οι καθημερινοί άνθρωποι αλλάζουν όψη στις απόκριες...

ΚΟΙΝΩΝΙΑ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Το φιλοθεάμον κοινό διαβάζει ονόματα. Θέλει εχθρούς, θέλει να μισήσει.

Toυ ΦΩΤΗ ΓΕΩΡΓΕΛΕ

Λένε ότι στις εποχές μεγάλης οικονομικής κρίσης, το λιγότερο που χάνουμε είναι τα λεφτά. Το σπουδαιότερο είναι η ανθρωπιά μας, η ευαισθησία, η εμπιστοσύνη στη νομιμότητα, στους δημοκρατικούς κανόνες. Είναι η λογική, ο ορθολογισμός, οι κανόνες που μας επιτρέπουν να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα και να ζούμε μαζί χωρίς να αλληλοσκοτωνόμαστε. Η ατμόσφαιρα της μεγάλης ύφεσης απελευθερώνει τη σύγχυση, την εξαγρίωση, το φόβο, φέρνει στην επιφάνεια τα χειρότερα ένστικτα. Δεν θέλουμε να καταλάβουμε, θέλουμε εξιλαστήρια θύματα, θέλουμε κάποιον να μισήσουμε.

Ο λαϊκισμός απελευθερώνει την έντονη συγκινησιακή φόρτιση χωρίς λογική και χωρίς όρια. Μόνο η υπεράσπιση της λογικής μάς μένει για να αντιμετωπίσουμε τα τυφλά ένστικτα μέσα μας που ζητάνε αίμα στην αρένα.

Όσοι υπερασπίζονται τη δημοσιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ λένε: Έκανε αυτό που δεν έκανε το κράτος. Κατηγορείται αυτός που αποκάλυψε κι όχι αυτοί που συγκαλύπτουν. 

Και οι δύο προτάσεις είναι λάθος. Το κράτος δεν όφειλε καθόλου να δημοσιοποιήσει τη λίστα. Έπρεπε να την αξιοποιήσει, να δει αν από τις καταθέσεις στην ελβετική τράπεζα υπήρχαν κάποιες που δεν αντιστοιχούν σε δηλωθέντα εισοδήματα, αν ήταν δηλαδή προϊόν φοροδιαφυγής. Η δημοσιοποίηση της λίστας, επίσης, δεν αποκάλυψε τίποτα από όλα αυτά. Ούτε φοροφυγάδες, ούτε ευθύνες, ούτε κατηγορίες. Αποκάλυψε μόνο καταθέσεις. Άλλωστε όλοι σπεύδουν να δηλώσουν από την αρχή, «αυτό δεν σημαίνει ότι οι λογαριασμοί στην HSBC συνιστούν κάποιο αδίκημα». 

Πόσο υποκριτικό. Τότε γιατί τους διαβάζουμε; 

Είναι ακόμα λάθος γιατί δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί ως υπερασπιστική γραμμή ο συμψηφισμός της ανομίας. Αφού αυτοί δεν συλλαμβάνουν τη φοροδιαφυγή, τότε και σε μας επιτρέπεται η διαπόμπευση.

Μιλάμε πολύ αυτές τις μέρες για τη νομική πλευρά του γεγονότος και τη δημοσιογραφική δεοντολογία. Δεν μιλάμε σχεδόν καθόλου για πολιτική. Δεν λέμε, δηλαδή, ότι σ’ αυτή τη δύσκολη εποχή και σ’ αυτή την εν πλήρει συγχύσει κοινωνία η δημοσιοποίηση ονομάτων που δεν κατηγορούνται για τίποτα είναι κυνήγι μαγισσών. Είναι τροφή στον κανιβαλισμό του πλήθους για να διεγερθεί ηδονοβλεπτικά και να μισήσει εκτονωτικά. Και να αποπροσανατολιστεί για μια ακόμη φορά. Οι ένοχοι φοροδιαφυγής και όσοι τους συγκαλύπτουν θα χαθούν ανάμεσα στα χιλιάδες ονόματα. 

Οι λίστες δεν περιέχουν φοροφυγάδες. Λένε ποιος «έχει λεφτά».

Αν είναι έτσι, πού ακριβώς θα σταματήσουμε; Γιατί μόνο αυτά τα ονόματα; 55.000 συμπολίτες μας είναι όσοι το 2011 κατέθεσαν στο εξωτερικό άνω των 100 χιλιάδων. Είναι άλλοι τόσοι το 2012; Και γιατί να περιοριστούμε μόνο σ’ αυτούς; Όσοι κατέθεσαν 90, 80, 50 χιλιάδες δεν μπορεί να είναι ύποπτοι φοροδιαφυγής; Το ΣΔΟΕ ζητάει από τις τράπεζες το άνοιγμα 5.000 λογαριασμών για να ερευνήσει τυχόντα αδικήματα. Αυτούς θα τους δημοσιεύσουμε; Εννοείται, αφού εδώ υπάρχει και βάσιμη υποψία από τις ελεγκτικές αρχές. Οπότε γιατί να μη δημοσιεύσουμε και τα 489.000 πρόσωπα που ζητούσαν τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων τους μέχρι τις 30 Αυγούστου που μας πέρασε; Αυτοί δεν είναι και κατά δήλωσή τους ένοχοι;

Ξαφνικά, σταματάμε να μιλάμε ως πολίτες. Δεν συζητάμε πια για νόμους και κανόνες. Δεν μιλάμε για λειτουργίες και ευθύνες του κράτους. Μιλάμε για ονόματα. Ήδη τώρα λένε ότι η δημοσιοποιηθείσα λίστα δεν είναι η λίστα Λαγκάρντ. Γιατί αυτή είχε 1.997 ονόματα, ενώ η δημοσιοποιηθείσα 2.059. Στην πορεία προστέθηκαν μερικά ακόμα. Έχουμε και κάτι άλλες ανάγκες να καλύψουμε, μας έλειπαν μερικά ψιλά. Και κάποια ονόματα ίσως αφαιρέθηκαν. Ποιος ξέρει; Έχουμε φύγει ήδη από τη σφαίρα της δημοκρατικής πολιτείας, βρισκόμαστε στο υπόγειο της κοινωνίας. Η ενημέρωση ως όπλο για ντιλ, εκβιασμούς, συμφέροντα, μυστικές επιδιώξεις. Κάποιοι εκβιασμοί θα γίνουν, κάποιες οικογένειες θα διαλυθούν, κάποιες συμμορίες απαγωγέων θα επιλέξουν θύματα. Έχουμε γίνει Μεξικό, κάθε βδομάδα διαβάζουμε για μια απαγωγή με λύτρα.

Το φιλοθεάμον κοινό διαβάζει ονόματα. Δεν διαβάζει υποκριτικούς αστερίσκους. Θέλει εχθρούς, θέλει να μισήσει. Αρκεί να διαβάσεις τα σχόλια στο διαδίκτυο. Τώρα δεν έχουμε μόνο 300 κλέφτες πολιτικούς. Έχουμε κι άλλους 2.000 «πλούσιους». Κρεμάλες στα λαμόγια!  

Δηλώσεις συνδικαλιστή δημοσιογράφου: Συλλαμβάνουν το δημοσιογράφο που αποκαλύπτει και αφήνουν τα κακουργήματα της λίστας. Η λίστα έχει γίνει ήδη λίστα ενόχων. Ο αρχηγός του κόμματος που ανήκει ο συνδικαλιστής, λέει σε αντιπαράθεση με τους χρυσαυγίτες: «Είναι τσάμπα μάγκες, τους αδύναμους χτυπάνε. Δεν είδα αυτούς τους παλικαράδες να ενοχλήσουν κανέναν απ’ αυτούς που έχουν βγάλει τα λεφτά τους έξω ή κερδίζουν εκατομμύρια».

Έτσι ίσως καταλαβαίνουμε σιγά σιγά την ιδεολογική χρησιμότητα της κάθε λίστας. Οι χειραγωγοί των μαζών ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Στις εποχές της σύγχυσης και του φόβου, μιλάνε στα αγριότερα ένστικτα. Δημιουργούν ενόχους. Προσφέρουν θύματα στο Κολοσσαίο του πλήθους. Το αίμα είναι διεγερτικό. Κανείς δεν προσέχει τις υποσημειώσεις. Κανείς δεν θυμάται ότι οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης τοποθετούν τα χρήματά τους σε όποια τράπεζα θέλουν. 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τραγκακιστάν

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ

Τι είπες; Στην Ελλαδα ζεις; 

Λάθος αγαπητέ μου. Στο Τραγκακιστάν κυκλοφορείς.

Η μεγιστοτεράστια υποκρισία μιας καλοπαιγμένης Υποκριτικής. Οπως ακριβώς συμβαίνει στην εγχώρια πολιτική. Με μικροσκοπικό το «π». Δηλαδή έξω κούκλα μέσα πανούκλα.

Από τα έδρανα της Βουλής να κατεβάζεις πάσης φύσεως επιχειρήματα υπέρ Πατρίς. Και την άλλη στιγμή, τυλιγμένος και προστατευμένος από αδιαφάνεια πλήρους και ολοκληρωτικής διαπλοκής και συναλλαγής να ξεπουλάς υπόληψη και αξιοπρέπεια χωρίς ίχνος ντροπής

Οπως εκατοντάδες χιλιάδες φοροφυγάδες. Εξοργισμένοι κι αυτοί. Ωρυόμενοι για την κατάντια την ελληνική. Να επικαλούνται συνωμοσία ιμπεριαλιαστική. Να κατεβάζουν καντήλια και μπινελίκια εναντίον νέας γερμανικής Κατοχής. Να βγάζουν φαλτσέτες κα Καλάσνικοφ για να πάρουν το σκαλπ της «συμμορίας» της Τροικανής.

Να υπεραμύνονται νυχθημερόν της ελληνικής ορθοδοξίας και της κλεφτουριάς της επαναστατικής. Να εμφανίζονται και να πλασάρονται σαν αυτοί και μόνο αυτοί να είναι οι αταλάντευτοι του Γένους αρχηγοί.

Πασίγνωστη η συνταγή. Γιατί φωνάζει ο κλέφης να φοβηθεί ο νοικοκύρης, Γιατί η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα. Γιατί ο Λύκος φυλάει τα πρόβατα. Γιατί οι προστάτες ήταν και είναι οι πιο ύπουλοι εχθροί. Και γιατί όσο πιο βαθιά στον πολτό ο τάχα μου εθνικοπατριώτης έχει χωθεί, τόσο περισσότερο φωνάζει για να σβήσει κάθε ίχνος από την δική του την μεγάλη, απροσμέτρητη κλοπή.

Δύο τα συμπεράσματα απ αυτή την Τραγκακιστανική υποκριτική. Ωραία λοιπόν. Αφού παριστάνεις τον μάγκα και τον ορκισμένο εχθρό των ιμπεριαλιστών, τότε ένα πράγμα να προπαγανδίζεις σε παρακαλώ. Από τούδε να ζούμε με όσα βγάζουμε ως χώρα και ως παραγωγικός Λαός.  Χωρίς δεκάρα δανεικά και χωρίς βοήθεια γερμανική. Να σου πω εγώ μετά που θα καταλήξουν οι μισθοί και με πόσα φραγκοδίφραγκα θ αγοράζει κάθε αδέκαρος γερμανός τις βίλες και τις πισίνες των Τραγκακιστανών. Είσαι; Απόδειξη!

Το δεύτερο και ακόμα χειρότερο:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ο Χριστός Φαντάρος παρών στη συνομιλία Θεού-Σαμαρά!

Ο στρατεύσιμος γιός Θεού, εμφανίστηκε εκτάκτως στο βραδινό δελτίο του MEGA, για να περιγράψει μαζί με τη Μαρία Σπυράκη τα παραλειπόμενα από την ιστορική συνάντηση του Πατέρα του με τον Έλληνα Πρωθυπουργό

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Toυ ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

Ο Χριστός, το τρίτο πρόσωπο, που λόγω πρωτοκόλλου είναι υποχρεωμένος να παραβρίσκεται σε όλες τις κουβέντες του Θεού με τους ανθρώπους και να κρατάει πρακτικά, περιέγραψε χθές στους τηλεθεατές με πολύ παραστατικό τρόπο το χρονικό της επικοινωνίας του Αντώνη Σαμαρά με την Αγία Οικογένεια.

Σύμφωνα λοιπόν με τον Χριστό, ο Αντώνης Σαμαράς, πέτυχε αυτή τη συνάντηση κορυφής, έχοντας την αμέριστη βοήθεια της Παναγίας, η οποία όχι μόνο κανόνισε το ραντεβού στο όρος Σινά, αλλά του έδειξε και το δρόμο. Τον πρωθυπουργό συνόδευσε ο Σίμος Κεδίκογλου και ο Φαήλος Κρανιδιώτης, που εκτός των άλλων είναι έμπειρος χαράκτης πέτρας, ώστε να καταγράψει τις εντολές αν χρειαζόνταν.

Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, η οποία διεξήχθη σε κλίμα εγκάδριο και φιλικό, ο Αντώνης Σαμαράς, εκτός των άλλων, αστειεύθηκε με τον Ύψιστο, προκειμένου να σπάσει ο πάγος, (Τον ρώτησε αν φοράει διαφορετική στολή όταν παριστάνει τον Θεό-Βοηθό – LOL!), ενώ στη συνέχεια ζήτησε να βάλει το χέρι του, ώστε τα κοιτάσματα πετρελαίου της χώρας, να φθάσουν σε επίπεδο Κουβέιτ και να αρχίσουν να βγαίνουν στην επιφάνεια από μόνα τους.

Επίσης ο Έλληνας πρωθυπουργός, ζήτησε από τον Θεό, να εμφανιστεί σαν όραμα στη γερμανίδα Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ και να την πείσει να αλλάξει τη στάση της απέναντι στην Ελλάδα, όπως ακριβώς έκανε και ο Απόστολος Παύλος.

Όπως χαρακτηριστικά είπε on air ο Χριστός Φαντάρος, ο Αντώνης Σαμαράς, ζήτησε κι από εκείνον να επαναλάβει αν μπορεί το κόλπο με τον πολλαπλασιασμό των ψωμιών και των ψαριών, αλλά με βουλευτές.

Πάντως το γενικό συμπέρασμα, είναι ότι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, δεν βρήκε στον Θεό, τη συμπαράσταση που περίμενε, πράγμα που του δημιούργησε υποψίες ότι ίσως λόγω υπερβολικής επίκλησης της Παναγίας, γεννήθηκε κάποια σύγκρουση αρμοδιοτήτων.

Σε κάποια στιγμή μάλιστα – θυμήθηκε χαρακτηριστικά ο Χριστός -  τα πνεύματα μεταξύ τους οξύνθηκαν, με αποτέλεσμα να ξεφύγει μια δυνατή βροντή από τον Θεό, προς την κατεύθυνση της Νέας Υόρκης!

Η Αποκάλυψη της Ισαποστόλου Μαρίας Σπυράκη, που αποτελεί πλέον ένα από τα Ιερά Νεοδημοκρατικά Κείμενα, αφού μέσα της, υπάρχουν αναφορές στον αριθμό 13,6 δις γνωστό και ως χάραγμα του «Αντι-Ευρωπαϊστή», προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων από τα άλλα κόμματα:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: «Πού να 'ναι ο ίσκιος σου Θεέ;»

Σύντομο μα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ...

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΕΛΤΣΟΥ

Mετά τα περί χάους, ο Σαμαράς είπε πως μίλησε με το Θεό.
 

Επί χούντας, είχε μιλήσει και η Κλειώ Δενάρδου!

ΕΛΛΗΝΙΚΗ (ΕΡΓΑΤΟ-Fatherίστικη και ΕΡΓΑΤΟ-Motherιστικη) ΜΠΑΝΑΝΙΑ : Βρείτε τις "ποιοτικές"... διαφορές !!!

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Πώς κλείνουν τα επαγγέλματα που... ανοίγουν

Της Μαρίας Μόσχου και του Γιώργου Ανδρή

Γερά νεύρα αλλά και πολύ «βαθιές»... τσέπες απαιτεί η διαδικασία για την απόκτηση άδειας διεθνών μεταφορών με βάση τα όσο προβλέπονται από τον νόμο για την απελευθέρωση της αγοράς των φορτηγών που, όπως όλα δείχνουν, παραμένει μόνο στα χαρτιά.

Η έκδοση μιας νέας άδειας φορτηγού πέρα από το απαγορευτικό κόστος απαιτεί ιώβεια υπομονή για να λυθούν τα δεκάδες γραφειοκρατικά «εμπόδια», με αποτέλεσμα οι αιτούντες να στρέφονται στη δευτερογενή αγορά και να διακινούν και πάλι «μαύρο χρήμα», όπως γινόταν τα τελευταία χρόνια.

Η «Η» φέρνει στο προσκήνιο το «Γολγοθά» που έζησε γνωστός επιχειρηματίας, ο οποίος αποφάσισε να μπει στην αγορά των μεταφορών με σκοπό τη σύσταση μεγάλης εταιρείας.  

Αρχικά ως φυσικό πρόσωπο χρειάστηκε για την έκδοση Άδειας Οδικών Μεταφορών εγγυητική ύψους 18.000 ευρώ.

Και αυτό είναι μόνο η αρχή, όπως καταγγέλλει, καθώς αμέσως ενημερώνεται ότι το όχημα που θα προμηθευτεί θα πρέπει να πληροί τουλάχιστον την ευρωπαϊκή οδηγία ρύπων Euro5!

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι υφιστάμενοι επαγγελματίες του κλάδου για να εκδώσουν μια νέα άδεια χρειάζονται μόνο μια απλή απόδειξη από την τράπεζα βάσει της οποίας αποδεικνύεται πως διαθέτουν διαθέσιμα 9.000 ευρώ, ενώ μπορούν να προμηθευτούν και όχημα που πληροί τις εκπομπές ρύπων Euro4.

Σύμφωνα με στελέχη της αγοράς η έκδοση νέας άδειας οδικών μεταφορών καθίσταται ασύμφορη οικονομικά, καθώς απαιτεί απόκτηση οχήματος Euro5 που είναι πολύ πιο ακριβό από τα αντίστοιχα Euro4.

Ειδικότερα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά  ο Έλληνας επιχειρηματίας, για να ξεκινήσει κάποιος να λειτουργεί το επάγγελμα του φορτηγατζή θα πρέπει:

• Nα διαθέσει 18.000 ευρώ εγγυητική επιστολή.
• Να δημιουργήσει έδρα.
• Να αγοράσει καινούριο φορτηγό καταβάλλοντας τουλάχιστον 80.000 ευρώ.
• Να προχωρήσει στην έκδοση σειράς δικαιολογητικών (ποινικό μητρώο κ.λπ.).
• Να δημιουργήσει χώρο στάθμευσης για το φορτηγό.

Αποτέλεσμα; Tο κεφάλαιο που θα πρέπει να διαθέσει να ξεπερνά τις 120.000 ευρώ.

Δεν είναι τυχαίο ότι ιδιοκτήτης φορτηγού τονίζει χαρακτηριστικά ότι «από την άλλη μεριά οι έμποροι φορτηγών έχουν προβεί σε ένα απίστευτο μπαράζ αγορών αδειών που είναι «παντρεμένα» με παλιά φορτηγά τα οποία και αποκτούν έναντι 15.000 ευρώ και άνω, τα οποία και μεταπωλούν στην τριπλάσια τιμή... Η εν λόγω τακτική θα έλεγα πως δεν είναι απελευθέρωση των οδικών μεταφορών αλλά πλήρης απελευθέρωση της παραοικονομίας!». Από την άλλη μεριά, διατηρείται το καθεστώς των αγοραπωλησιών αδειών και οχημάτων που κυμαίνονται από 8.000 έως και 10.000 ευρώ μόνο για την άδεια, η οποία υποχρεωτικά συνοδεύεται από το φορτηγό που κοστολογείται ανάλογα με την ηλικία του δημιουργώντας επιπλέον ελλείμματα στον κρατικό προϋπολογισμό.

Απελευθέρωση μέσω εμπόρων!

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Καθηγητές οφείλουν εκατομμύρια στα ΑΕΙ !!!

Του Αποστολου Λακασα

Λίστες με πανεπιστημιακούς που δεν αποδίδουν χρήματα στα Ιδρύματα, όπως προβλέπει ο νόμος, από την άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος κυκλοφορούν στα πρυτανικά γραφεία των ΑΕΙ. Πρόκειται για ένα σημαντικό σκάνδαλο απώλειας χρημάτων, καθώς τα χρόνια της ευημερίας (και των κρατικών και ευρωπαϊκών κονδυλίων που εισέρρεαν στα ΑΕΙ) ουδείς ενδιαφέρονταν με ζέση να... κυνηγήσει τους διαφεύγοντες πανεπιστημιακούς. 

«Εκατομμύρια ευρώ χρωστούν μηχανικοί, γιατροί, δικηγόροι», ανέφερε  πανεπιστημιακός με διοικητική πείρα σε εμβληματικό, κεντρικό Ιδρυμα της χώρας. Ομως πλέον, η οικονομική στενότητα των ΑΕΙ έχει οδηγήσει, σύμφωνα με πληροφορίες , πρυτάνεις και τους αρμόδιους αντιπρυτάνεις να ανοίξουν τη λίστα με τους πανεπιστημιακούς που έχουν δελτίο παροχής υπηρεσιών, και να τους καλούν να... περάσουν από το ταμείο για τα οφειλόμενα.

Ειδικότερα, το θέμα αφορά το «15% για τον ΕΛΚΕ», όπως είναι γνωστό. Κάθε πανεπιστημιακός που έχει δελτίο παροχής υπηρεσιών, οφείλει να καταβάλει το 15% των εισπράξεών του από την άσκηση του ελεύθερου επαγγέλματός του στον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ) του Ιδρύματός του. Για να μπορούν να ελέγχουν οι υπηρεσίες του ΑΕΙ τα έσοδα του κάθε πανεπιστημιακού, πρέπει τα μπλοκ των αποδείξεων παροχής υπηρεσιών των πανεπιστημιακών να σφραγίζονται από τους υπαλλήλους των ΕΛΚΕ, όπως ακριβώς κάνουν οι ΔΟΥ στα μπλοκ των ελεύθερων επαγγελματιών.

Ηδη, σε μεγάλα πανεπιστήμια έχει αρχίσει η... επιχείρηση απόδοσης του 15%, με τηλεφωνήματα προς εκείνους που οφείλουν. Αντιπρύτανης, ο οποίος προ τριετίας είχε ηγηθεί ανάλογης προσπάθειας στο Ιδρυμά του, ανέφερε  ότι το ποσοστό όσων δεν αποδίδουν το 15% κυμαίνεται από Ιδρυμα σε Ιδρυμα. «Είναι τουλάχιστον 30% σε κάθε μεγάλο Ιδρυμα με ισχυρές σχολές πανεπιστημιακών που μπορούν να ασκήσουν ελεύθερο επάγγελμα. Πρόκειται για σημαντικό ποσοστό, που έχει και μία ακόμη πτυχή. Συνήθως, καταβάλλουν το 15% εκείνοι που έχουν χαμηλά έσοδα. Μεταξύ εκείνων που δεν καταβάλλουν το 15%, είναι οι μεγαλο-οφειλέτες». Το θέμα, άλλωστε, διχάζει την πανεπιστημιακή κοινότητα, προκαλώντας μάχες οπισθοφυλακής. 

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Οι νέες κλίμακες για τις αποζημιώσεις λόγω απόλυσης

Η ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΗΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΜΕ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΤΑΙ ΤΟ 50% ΤΗΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΤΑ ΕΤΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

Για υπαλλήλους που έχουν υπηρετήσει από 12 μήνες έως 2 χρόνια, απαιτείται προειδοποίηση 1 μηνός πριν από την απόλυση.

Για υπαλλήλους που έχουν υπηρετήσει από 2 χρόνια συμπληρωμένα έως 5 χρόνια, απαιτείται προειδοποίηση 2 μηνών πριν από την απόλυση.

Για υπαλλήλους που έχουν υπηρετήσει από 5 χρόνια συμπληρωμένα έως 10 χρόνια απαιτείται προειδοποίηση 3 μηνών πριν από την απόλυση.

Για υπαλλήλους που έχουν υπηρετήσει από 10 χρόνια συμπληρωμένα και άνω απαιτείται προειδοποίηση 4 μηνών πριν από την απόλυση.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Tα νέα οικογενειακά επιδόματα

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: H νέα φορολογική κλίμακα για μισθωτούς - συνταξιούχους

ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Mεγάλη και στην αγραμματοσύνη - Οι Βρετανοί πιτσιρικάδες γνωρίζουν τον Ζούκεμπεργκ και αγνοούν τον Αινστάιν ενώ νομίζουν οτι ο νόμος της βαρύτητας ανακαλύφθηκε απο τον δήμαρχο του Λονδίνου

Ερευνα της Haier σε 1.000 παιδιά ηλικίας από 5 έως 16 ετών αποκάλυψε τα κενά των μαθητών στη Βρετανία, οι οποίοι αναγνωρίζουν σε μεγαλύτερο ποσοστό το πρόσωπο του ιδρυτή του Facebook Μαρκ Ζούκερμπεργκ (68%) σε σύγκριση με εκείνο του φυσικού Αλμπερτ Αϊνστάιν (45%).

Οσο για τη βαρύτητα, το ένα τρίτο των 5χρονων Βρετανών όχι μόνο αγνοούν τον Ισαάκ Νεύτωνα, αλλά νομίζουν ότι η βαρύτητα ανακαλύφθηκε από τον δήμαρχο του Λονδίνου! Μάλιστα το ένα τέταρτο των μαθητών ηλικίας οκτώ ετών (23,83%) πιστεύουν ότι εφευρέτης της τηλεόρασης είναι ο πρωθυπουργός Ντ. Κάμερον.

ΠΡΟΣΩΠΑ: Ο Χο Τσι Μινχ, πολέμησε ...στην Έδεσσα (στον 1o ΠΠ)

Στρατιώτης στην Έδεσσα ήταν, κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, ο Χο Τσι Μινχ, πατέρας του βιετναμέζικου έθνους και ο άνθρωπος που κέρδισε τον πόλεμο του Βιετνάμ. Αυτό τουλάχιστον ανέφερε ο πρώτος πρέσβης του Βιετνάμ στην Ελλάδα Μπιν Βου που επισκέφθηκε την Έδεσσα μετά από πρόσκληση του δημάρχου Δημήτρη Γιάννου, κατά τον εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου.
 

Συγκεκριμένα, όπως έγινε γνωστό, κατά τις επαφές που είχε ο κ. Βου με εκπροσώπους του δήμου αλλά και της αντιπεριφέρειας Πέλλας, ο Χο Τσι Μινχ υπηρέτησε στον Γαλλικό στρατό και πέρασε από την Έδεσσα, στην περιοχή προς την Σκύδρα. Μάλιστα, στο πλαίσιο της αναζήτησης σχετικών πληροφοριών ο πρέσβης επισκέφθηκε μαζί με τον δήμαρχο, τον Τρύφωνα Σιβένα (107 χρονών σήμερα), ο οποίος επιβεβαίωσε το γεγονός με μοναδικές λεπτομέρειες.

        
Σύμφωνα με τον υπεύθυνο πολιτιστικού τουρισμού του δήμου Έδεσσας, Ευάγγελο Κυριακού, η επίσημη αναγνώριση ότι μια παγκοσμίου φήμης προσωπικότητα όπως ο Χο Τσι Μινχ, υπηρέτησε στην Έδεσσα, δημιουργεί άλλα δεδομένα για τους τουρίστες που προέρχονται από την Νοτιοανατολική Ασία και επισκέπτονται τη χώρα, καθώς η Έδεσσα μπορεί να ενταχθεί στο πρόγραμμα των τουριστικών πρακτορείων. Για το λόγο αυτό οργανώθηκε από το τμήμα Πολιτιστικού Τουρισμού της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης Έδεσσας ειδική ξενάγηση με θέμα «Έδεσσα-Πέλλα-Μακεδονία, Στα βήματα του Χο Τσι Μινχ».

        

ΤΟΥΡΚΙΑ: O Eρντογαν επιστρατεύει τα Κεμπάπ στην υπηρεσία της πολιτικής !!! "Οι Κούρδοι ηγέτες τρώνε κεμπάπ ενώ οι οπαδοί τους κάνουν απεργία πείνας"

Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε τους Κούρδους ηγέτες για υποκρισία, λέγοντας ότι ενώ εκείνοι τρώνε κεμπάπ δίνουν εντολή στους φυλακισμένους Κούρδους να κάνουν απεργία πείνας.

Περίπου 900 Κούρδοι, η πλειονότητα των οποίων κρατείται σε περισσότερες από 50 φυλακές, κάνουν απεργία πείνας για 49 ημέρες ως τώρα.

Στα πρώτα δημόσια σχόλια που έκανε για την απεργία πείνας, ο Τούρκος πρωθυπουργός τόνισε προς την κοινοβουλευτική του ομάδα ότι αυτοί που διαμαρτύρονται κατ' αυτόν τον τρόπο χειραγωγούνται από "εμπόρους θανάτου", σε αναφορά του στην ηγεσία του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) και τους πολιτικούς του συμμάχους. Επίσης σημείωσε ότι ο ίδιος δεν θα υποχωρήσει στις αξιώσεις τους για περισσότερα δικαιώματα.

"Λες και η απάνθρωπη συμπεριφορά τους έξω δεν είναι αρκετή, η τρομοκρατική οργάνωση και ομάδες υπό τον έλεγχό της στρέφονται τώρα στις φυλακές", σημείωσε.

"Δίνει οδηγίες στους υποστηρικτές του που βρίσκονται στην φυλακή να κάνουν απεργία πείνας μέχρι θανάτου για να επιτύχουν τις πολιτικές τους αξιώσεις", πρόσθεσε ο Ερντογάν αναφερόμενος στο PKK και σημείωσε: "Δεν θα εξαναγκαστούμε από τους απεργούς πείνας".

Μέλη του κοινοβουλίου από το φιλοκουρδικό "Κόμμα για την Ειρήνη και τη Δημοκρατία" φέρνουν σε πέρας τις επιθυμίες του PKK ενθαρρύνοντας τους Κούρδους στις φυλακές να διαμαρτυρηθούν κατ'αυτόν τον τρόπο, πρόσθεσε.

"Από τη μια εσύ τρως κεμπάπ και από την άλλη λες σε αυτούς στην φυλακή 'κάνε απεργία πείνας μέχρι θανάτου'", υπογράμμισε ο Τούρκος πρωθυπουργός.

Οι Κούρδοι κρατούμενοι ζητούν καλύτερες συνθήκες για τον φυλακισμένο ηγέτη του PKK Αμπντουλάχ Οτσαλάν, το δικαίωμα να καταθέτουν στα δικαστήρια στην κουρδική γλώσσα και η τουρκική κυβέρνηση να σταματήσει να συλλαμβάνει και να διώκει Κούρδους ακτιβιστές.

Το PKK έχει χαρακτηρίσει την απεργία πείνας μια "έντιμη αντίσταση", αλλά δεν δηλώνει ανοιχτά ότι βρίσκεται πίσω από την κινητοποίηση αυτή.

TOYΡΚΙΑ: Ισλαμοβαρεμένοι πανεπιστημιακοί προτείνουν την κατασκευή «ισλαμικού ποδηλάτου»

Ένα ποδήλατο, του οποίου η κατασκευή θα είναι σύμφωνη με το Κοράνι ετοιμάζουν κάποιοι φανατικοί με την τεχνολογία ισλαμιστές στην  Τουρκία. «Είναι πιθανή, μελλοντικά, η κατασκευή ενός ποδηλάτου που θα τεθεί στην υπηρεσία της χάρης του Αλλάχ», ισχυρίστηκε ο καθηγητής Αλπαρσλάν Ατσικγκέντς που προωθεί την ιδέα αυτή στο πλαίσιο ενός συνεδρίου με τίτλο «Τεχνολογία, Πολιτισμός και Αξίες» που λαμβάνει χώρα στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο Γιλντίζ της Κωνσταντινούπολης.

Το ποδήλατο αυτό θα πρέπει να φτιαχτεί βάσει της αρχής ότι «κάθε ανθρώπινη κατασκευή είναι σύμφυτη με το νόμο του Ισλάμ αν δεν κάνει κακό στον ιδιο τον άνθρωπο». Στην πραγματικότητα πρόκειται για οικολογικές αντιλήψεις «βαμμένες» με τα ιδεολογικά χρώματα του πολιτικού ισλάμ.

«Αυτό σημαίνει χονδρικά πως το ισλαμικό ποδήλατο δεν πρέπει να είναι βαμμένο με μπογιά που ενδέχεται να βλάψει τον ανθρώπινο οργανισμό», λεει ο καθηγητής Τουρκάι Ντερελί από το πανεπιστήμιο του Γκαζιαντέπ, με τον συνάδελφό του, Μπεντρί Γκεντσέρ, να προσθέτει πως «κάθε τεχνολογία που επιβαρύνει τον άνθρωπο είναι αντι-ισλαμική, όπως για παράδειγμα όσα χαλιά είναι φτιαγμένα από νάιλον, το οποίο είναι φορτισμένο με αρνητικό ηλεκτρισμό και μάλιστα προκαλεί εκνευρισμό στα παιδιά».

Ασφαλώς υπάρχει και ο αντίλογος. «Η ιδέα της κατασκευής ενός ισλαμικού ποδηλάτου αποτελεί μια ακόμη απόδειξη κι έκφραση της απομονωμένης νοοτροπίας που μαστίζει τον  μουσουλμανικό κόσμο», επεσήμανε ο φιλελεύθερος τούρκος συγγραφέας Μουσταφα Ακιόλ.

"Επίγεια σοφία"

Ένας δημόσιος υπάλληλος δεν αστειεύεται ποτέ.

Ευγένιος Ιονέσκο, 1912-1994, Ρουμάνος θεατρικός συγγραφέας

Ένα Υπηρεσιακό Σημείωμα δεν γράφεται για να ενημερώσει τον παραλήπτη, αλλά για να προστατέψει τον αποστολέα.

Dean Acheson, 1893-1971, Αμερικανός πολιτικός

Ο φιλόδοξος γραφειοκράτης ονειρεύεται πως μια μέρα η πένα του θα προαχθεί σε λόγχη.

Zarko Petan, , Σλοβένος θεατρικός συγγραφέας

Σαν σήμερα (31/10/ΧΧΧΧ)

1882: Ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ δημοσιεύει τις «Περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς».

1922: Αρχίζει η Δίκη των «6» (Γούναρης, Στράτος, Πρωτοπαπαδάκης, Θεοτόκης, Μπαλτατζής, Χατζανέστης), που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για τη μικρασιατική καταστροφή.

1948: Γίνεται η τελευταία εγγραφή στο ημερολόγιο του πλοίου - θρύλος «Αβέρωφ»... «Συνήθης εν όρμω υπηρεσία. Κινήσεις συμφώνως τω πίνακι. Έκτακτον ουδέν» γράφει και περνά στην ιστορία.

1984: Φεύγει απ τη ζωή η Ίντιρα Γκάντι, ινδή πολιτικός.

1993: Πεθαίνει ο Φεντερίκο Φελίνι, ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου

1985: Πεθαίνει ο Νίκος Εγγονόπουλος, ζωγράφος και ποιητής, ο κυριότερος εκφραστής του σουρεαλισμού στη χώρα μας. [γεν. 21/10/1907]

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Πολιτική Βλαχιά και καθ’ ημάς Δημοκρατία

Toυ ΣΑΚΕΛΛΑΡΗ ΣΚΟΥΜΠΟΥΡΔΗ

Ξαναείδα πρόσφατα σε ένα τοίχο, το γνωστό σύνθημα «Έξω οι βλάχοι απ’ την Αθήνα». Προφανώς αυτός που γράφει τέτοια έξυπνα είναι ένας «γκάγκαρος» Αθηναίος, που μνημονεύαμε τις προάλλες. Αυτός που γεννήθηκε στην Αθήνα, όπως και ο μπαμπάς του και η μαμά του, όπως και εκείνων ο μπαμπάς τους και η μαμά τους, κοκ. Χωρίς να λέμε στις πόσες γενεές πριν πρέπει να είναι οι πρόγονοί μας Αθηναίοι, έτσι ώστε να δικαιούμαστε τον τίτλο του γκάγκαρου, ώστε να μην καεί η γκαγκαροσύνη μας…

Αυτό βέβαια μοιάζει με εκείνο το βλακώδες, που λένε οι ναζί για τον Σχορτσιανίτη, ότι δεν είναι συμπατριώτης μας, γιατί Έλληνας είναι όποιος έχει και τους δύο γονείς του Έλληνες. Μάλιστα. Οπότε, αν κάποιος είχε πριν τέσσερις γενιές μια γιαγιά από το Βέλγιο, τότε δεν είναι Έλληνας. Για τον απλό λόγο, ότι το παιδί της δεν είχε και τους δύο γονείς Έλληνες, άρα δεν ήταν Έλληνας. Και αυτουνού το παιδί δεν είχε και τους δύο γονείς Έλληνες άρα δεν ήταν Έλληνας, ώσπου δεν είναι Έλληνας και αυτός ο σημερινός ο κάποιος… Άρα Έλληνας είναι μόνο αυτός που κατάγεται ευθέως και με απόλυτη καθαρότητα από τον Δευκαλίωνα και την Πύρρα. Άρα, εγώ, που λέω τέτοιες βλακείες, τι ακριβώς είμαι άραγε;;; Και πόθεν πέρδεται το μπαρμπούνι;

Και ο γκάγκαρος και ο ελληνοναζί έχουν το ίδιο πρόβλημα, ο ένας με τους ‘βλάχους’ και ο άλλος με τους ‘ξένους’, χωρίς να μπορούν να ορίσουν τι θα πει το ένα και τι το άλλο. Πετάνε σοβαροφανώς κάτι που δεν στέκει στην απλή λογική, ποντάροντας ότι κάποιοι θα τσιμπήσουν, επειδή αυτό το ευνοεί η κυριαρχία του Σκοταδισμού και των καμένων μυαλών.

Στην περίπτωση του εθνικοσοσιαλιστικού ρατσισμού αυτομάτως γελοιοποιείται ο κάθε πικραμένος, που θα αποπειραθεί να αναπτύξει φυλετική θεωρία για το ποιος μπορεί να θεωρείται Έλληνας. Ειδικά στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας και της διαχρονικής επιμειξιακής πανσπερμίας, όπου χωνεύτηκαν τόσα και τόσα χρωμοσώματα, ών ουκ έστιν αριθμός… Είναι άλλωστε αυτός ένας λόγος που έκανε πολλούς να θέλουν να διατηρήσουν τον Σκοταδισμό της καθ’ ημάς Ανατολής. Ακριβώς για να μην έρθει το οξυγόνο του Διαφωτισμού και αποκαλύψει ότι ο Φαλμεράιγιερ είχε δίκιο. Μαζί με τον Εντμόντ Αμπού και όσους άλλους περιηγητές και παρατηρητές των απογόνων του Αριστοτέλη, μας κοίταγαν χαμογελαστοί κουνώντας το κεφάλι, σαν τους θυμίζαμε το πώς έτρωγαν τα βελανίδια όταν εμείς χτίζαμε παρθενώνες. Και έλεγαν από μέσα τους «πράγματι αυτό σας κάνει ακόμα πιο κακομοίρηδες. Ότι όταν οι βόρειοι κοιμόντουσαν στα δέντρα, εσείς ήσασταν η χώρα του Αριστοτέλη. Ενώ τώρα εσείς είστε η χώρα του Καραγκιόζη και τρώτε βελανίδια και εκχωρήσατε στους κουτόφραγκους τον Αριστοτέλη, τον οποίο πλέον αποκαλείτε ειρωνικά ελβετόψυχο»…

Στην περίπτωση του γκαγκαρισμού τα πράγματα είναι λίγο πιο σύνθετα, διότι πρόκειται για ένα κάποτε εκλεπτυσμένο ελιτισμό. Στα παλιά τα χρόνια ήξερε ο καλλιεργημένος αστός να προσέχει τις κακοτοπιές, να αγνοεί τις ακρότητες και να τηρεί την φινέτσα, που ήταν και το έρεισμα της πολιτιστικής ‘υπεροχής’ του. Δεν ήταν τυχαίο άλλωστε και ότι πολλοί πρωτοπόροι στα ιδεολογικά ρεύματα βγήκαν από τέτοια προοδευτικά αστικά τζάκια, που είχαν βαθιά γνώση και λαϊκότητα. Όσο πέρναγαν τα χρόνια όμως και όσο ο σουσουδισμός και ο καταναλωτισμός έμπαιναν στο Κολωνάκι, τόσο χανόταν αυτή η ‘υπεροχή’, έναντι όλων των άλλων που ήτανε οι ‘βλάχοι’. Δηλαδή, που είχαν έρθει από τα χωριά τους ως υπηρετικό προσωπικό και αργότερα όσοι έψαχναν να βρουν μια καλύτερη τύχη στη μεγάλη πόλη. Συνήθως κουβάλαγαν μαζί τους και μια ποικιλότροπη βαριά προφορά, αλλά και μια απλοϊκή ευήθεια, που ήταν εκμεταλλεύσιμη από κάποιους επιτήδειους που έψαχναν δεόντως να επωφεληθούν… Έτσι έμεινε ως τώρα η έννοια βλάχος για όσους είναι ολίγον αμαθείς, αγροίκοι, αφελείς, άγαρμποι, ‘κώτσοι’, θύματα.

Σήμερα, όμως που πέρασαν τα χρόνια και όλοι αναμείχθηκαν με όλους, το να μιλάς με κάποιο κατάλοιπο βαριάς προσφοράς δεν σημαίνει ότι είσαι ανεπαρκής. Ίσα ίσα, πολλοί σου λένε κάτι σαν ‘μουστουκούλουρου’, εν τούτοις είναι καλλιεργημένοι επί της ουσίας και κοσμοπολίτες και ενδιαφέροντα μυαλά και δεν μπορείς πλέον να τους πεις βλάχους.

Βλάχοι είναι οι ευήθεις, οι χάνοι που τσιμπάνε εύκολα στο φτηνό δόλωμα, που αποδίδουν κύρος σε κάτι ευτελές. Σε πνευματικές και υλικές αξίες, που αν λίγο φως διώξει το σκότος της βλακείας αυτομάτως γίνονται καπνός.

Δηλαδή, καράβλαχος μάλλον είναι ο μεγαλοαστός φίλος σας, αν και γόνος σπουδαίου τζακιού, που θεωρεί επιδεικτικά ως σημείο της υπεροχής του ότι φοράει παπουτσάκια Τσερτς, ενώ πρόσφατα φώναζε στις πλατείες «Σήκω Αντρέα για να δεις το παιδί της Αλλαγής», ή «Ελλάς Ελλάς Αντώνης Σαμαράς», ή «Η χούντα δεν τελείωσε το 73»... 

Άλλο τόσο βλαχαδερή είναι και η φιλενάδα σας που μένει Τσακάλωφ, φοράει τσάντα Πράντα (με τρία νι), όχι γιατί τη θεωρεί έργο τέχνης (που μπορεί να είναι), αλλά γιατί θεωρεί ότι μια κυριούλα τέτοιας γειτονιάς πρέπει να κουβαλάει σύμβολα ανάλογα του δικού της στάτους.

Δηλαδή, πλέον η βλαχιά είναι στο μυαλό μας και όχι στη γλώσσα μας. Άλλως ειπείν, από τις ιδιότητες που μας χαρακτηρίζουν, εκείνες που γράφουν «βλάχος» δεν είναι όσες κληρονομήσαμε ή προσλάβαμε πέρα από τη θέλησή μας. Αλλά εκείνες που ενσωματώσαμε με πλήρη επιλεκτική συνείδηση.  

Δηλαδή βλαχαδερός είναι εκείνος ο παραφρουτέμπορας λαμόγιο, που κάθε Κυριακή βρίσκεται στο κεντρικό σαλόνι των εφημερίδων του λαϊκισμού, αγκαλιά με γνωστές λουλουδούδες, σε μερσεντέ, σε σκάφη, στις ξαπλώστρες του Νάμμος στην Ψαρού, στις σουίτες του Καραϊσκάκη. Εξ ίσου βλαχαδερά είναι και όλοι εκείνοι που βλέπουν τον παραφρουτέμπορα και τους τρέχουν τα σάλιατα και σκέφτονται πότε μάννα μου θα πιάσω και γω την καλή την αρπαχτή, πότε θα μπορέσω να αξιωθώ να γίνω ο μπιστικός του έτσι, που χει τα πολλά τα τάλληρα. Πότε θα γίνω και εγώ τμηματάρχης Β’, να μπορώ να αγοράζω το χαρτί τουαλέττας για όλο το Υπουργείο, να το ψωνίζω για χίλια πεντακόσα, να το δηλώνω ενάμισυ μύριο, να βγάλω κι εγώ το κατιτίς μου. Να με καλέσει και ο αστυνόμος στη βιλάρα του, στις δεξιώσεις του οποίου πάει και ο πολεοδόμος, που έχει και πληρώνει και φέρνει τις δίμετρες μολδαβές. Να γίνω και εγώ κάποιος σπουδαίος, να με ζηλεύουνε (οι άλλοι βλάχοι), ρε παιδί μου…

Δεν είναι βέβαια μόνο αυτοί τα βλαχαδερά που έφεραν τη χρεωκοπία. Είναι και κάποιοι, που δεν εξαντλούν τα ξελιγωμένα θέλω τους μόνο στον υλικό καταναλωτισμό, αλλά και τον ‘πνευματικό’. Είναι και όλοι εκείνοι που συνιστούν το περιβάλλον της Πολιτικής Βλαχιάς, λατρεύοντας όχι τσάντες, παπούτσια και ρολόγια. Αλλά είναι θύματα και της μόδας των ιδεών, του πάντα σφριγηλού και διαχρονικού ποικιλώνυμου λαϊκισμού, νομίζοντας ότι είναι χάι να είσαι φάσιον βίκτιμ, ακόμα και στην πολιτική... 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Οταν κλαψούρισε "δε ουάν εντ όνλυ εντ τρού" (ντριγκι)Τράγκας !

Της ΚΑΡΟΛΙΝΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ

 

Η εκπομπή άνοιξε με το καθιερωμένο υποβλητικό μουσικό «χαλί». Εκείνο που συντονίζεται με τη βραχνή οργή του κήρυκα. Κι αίφνης, μετά τις καλημέρες, έπεσε βαριά η απειλή: «Σήμερα ίσως είναι η τελευταία μου εκπομπή από το ραδιόφωνο του Real». 

 

Παύση. Ρέκβιεμ. Βραχνή κραυγή: «Υπάρχουν όρια σε όλα». Παύση. Επίθεση: «Το λέω αυτό γιατί διάβασα ένα άρθρο στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" που λέει ότι ο Τράγκας πετσοκόβει και χοντροράβει Ελληνες και λερώνει με το αίμα τους τη φόρμα του».

Ο Γιώργος Τράγκας είχε θυμώσει πολύ. Οχι περισσότερο απ' ό,τι συνήθως - αφού οργισμένο τον συναντούν κάθε πρωί στα ερτζιανά οι πιστοί του. Χθες, όμως, δεν έπασχε για τη μοίρα του έθνους. Είχε θιγεί προσωπικά. Αυτός που είναι σαράντα πέντε (ή, όπως είπε μετά, σαράντα οκτώ ή, όπως διόρθωσε αργότερα, πενήντα) χρόνια «μεγαλοπαραγωγός, μεγαλοδημοσιογράφος και επιχειρηματίας».

 

Το όνομά του συμπεριλαμβάνεται στην περιβόητη λίστα Λαγκάρντ. Ο ίδιος όμως είχε φροντίσει να διαψεύσει ότι διαθέτει λογαριασμό στην Ελβετία προτού καν το «Hot Doc» του Κώστα Βαξεβάνη βγει στα περίπτερα. Ισχυρίζεται ότι έκλεισε τον εν λόγω τραπεζικό λογαριασμό από το 2001. «Στη δεκαετία του '90, πριν από 20 ακριβώς χρόνια, ξεκίνησα ως καταθέτης-αποταμιευτής στην τράπεζα Midland Αθηνών. Η τράπεζα αυτή εξαγοράστηκε από την HSBC λίγο αργότερα. Το 2000-2001, δηλαδή πριν από περίπου 12 χρόνια(!), εγώ έπαψα να είμαι καταθέτης και πελάτης αυτής της τράπεζας», έγραψε την Παρασκευή στο προφίλ του στο facebook. Το επανέλαβε και σε δύο τηλεοπτικές εκπομπές.

 

Ομως τίποτε δεν πλήγωσε τον 63χρονο περφόμερ της ελληνικής ραδιοτηλεόρασης - που ασκεί το λειτούργημα από τα 13, τα 15  ή τα 18 του - περισσότερο από τη χθεσινή «Αγιογραφία» του Δημήτρη Μητρόπουλου, όπου μεταξύ άλλων αναφερόταν: «Στην πραγματικότητα, η χώρα που είχε αφήσει πίσω του ο Τράγκας για να κάνει Χριστούγεννα στο ραφινάτο Παρίσι ήταν ό,τι πρέπει για αυτούς που έκαναν καριέρα στη δημόσια ζωή καταγγέλλοντας με τον πιο άγαρμπο τρόπο τους άλλους, χωρίς ποτέ κανείς να καταγγέλλει τους ίδιους. Η Ελλάδα του Τράγκα - και των ομοίων του - είναι μια διαρκής Ρουάντα χωρίς αίμα. Μπορείς να πετσοκόβεις και να χοντροράβεις χωρίς να λερώνεσαι - αν και ίσως γι' αυτό η φόρμα "après ski" να ήταν κόκκινη ώστε να μη φαίνονται οι λεκέδες».

 

Αυτή ιδίως η αιματηρή μεταφορά κόστισε πολύ στον - αυτοαποκαλούμενο - «μεγαλοδημοσιογράφο». Με τις προτάσεις του να τσακίζονται στην άκρη από έναν λυγμό, με το δίκιο να τον πνίγει απευθύνθηκε - όπως πάντα - στο συναίσθημα των ακροατών του. Δεν κλαίει μόνο για την προσβολή που του έγινε. Κλαίει για την πατρίδα. «Η χώρα», λέει, «είναι υπό κατοχή. Εγώ ενοχλώ περισσότερο από όλους και το ξέρω. Ενοχλώ όλο τον εσμό των μνημονιακών μηχανισμών».

 

Η λίστα Λαγκάρντ, θα πληροφορήσει τους ακροατές του, δημοσιεύθηκε για να σπιλώσει ένα και μόνο όνομα. Το δικό του. «Αφοδεύουν επάνω μου άπαντες, λες και αυτή η λίστα βγήκε για ένα και μόνο όνομα» θα πει, ενώ θα συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο: «Η λίστα δόθηκε στον αέρα για μένα. Η λίστα εξυπηρετεί μόνο αυτούς που θέλουν να ροκανίσουν εμένα».

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Και ο τυφώνας Sandy, έχει στόχο τον Γιώργο Τράγκα!

Το πρόσωπο του εύπορου αντιμνημονιακού δημοσιογράφου, σχηματίστηκε μυστηριωδώς πάνω στα σύννεφα λίγο πριν ξεσπάσει η super καταιγίδα στη Νέα Υόρκη, δημιουργώντας πλήθος ερωτηματικά

Toυ ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

«Κατασκευασμένο» αποκάλεσε τον τυφώνα Sandy ο Γιώργος Τράγκας και έριξε την ευθύνη για την δημιουργία του, σε εκείνες τις μεταφυσικές δυνάμεις, που στόχο έχουν να πλήξουν την ακεραιότητα και την μαχητικότητα ενός πατριώτη, ο οποίος έχει το θάρρος να τα βάλει με τις δυνάμεις του κατακτητή.

Ο δημοσιογράφος, γνωστός στην αντίσταση με το ψευδώνυμο «Παρνασσός», πριν κάνει το καθιερωμένο του ρεσάλτο στα γερμανικά καμιόνια, υποστήριξε ότι το πρόσωπό του βρέθηκε επάνω στα σύννεφα της Νέας Υόρκης ύστερα από δολιοφθορά των ξένων μυστικών δυνάμεων που θέλουν να του φορτώσουν και τις καταστροφές στην αμερικάνικη Μητρόπολη!

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Mπουρδέλο!!!

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ

Προσέξτε τι ακριβώς συνέβη με την φερόμενη ως -έτσι την λένε- λίστα της Λαγκάρντ

Στην αρχή παραλήπτης ο καθ'ύλην αρμόδιος υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Που στην συνέχεια την έχασε. 

Που την έβαλες κυρ Γιώργη; Α δεν θυμάμαι ακριβώς. Ο άνθρωπος πάσχει από επιλεκτικό Αλτσχάιμερ. 

Στην συνέχεια παραλήπτες οι δύο δικαστικοί. Που την εγκατέλειψαν γιατί λέει είναι προιόν παράνομης υποκλοπής. 

Και στο τέλος παραλήπτης ο έτερος υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, Που την έχωσε στο συρταρι του γραφείου του. Σα να βάζεις στο κομοδίνο σου, πριν να κοιμηθείς μια λίστα που περιλαμβάνει ονόματα εκτεταμένης φοροκλοπής. Περίφημα!

Και μέχρι στιγμής ουδείς πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Και μέχρι στιγμής κι ενώ εκατομμύρια συμπατριωτών μας θα ζεσταίνονται με τα μαγκάλια και θα τρώνε μπομπότα, ουδείς αρμόδιος δεν έχει εξετάσει και δεν έχει αποφανθεί για το ποιοι εξ αυτών των ονομάτων είναι φοροκλέφτες και ποιοι νόμιμοι και σωστοί!

Κάπως έτσι η λίστα καταλήγει στα χέρια ενός έλληνα δημοσιογράφουυ . Λογικό. Αφού το σύστημα παράλυτο και διαπλεκόμενο, αναμενόμενο ήταν κάποια στιγμή ο δημοσιογραφικός θησαυρός να τυπωθεί και να αποκαλυφθεί. Ασε που κυκλοφορούσε η φήμη ότι όπου να ναι τα δύο χιλιάδες ονόματα θα τα φιλοξενούσε σε κάποια εφημερίδα της Ευρώπης. Λαυράκι πρώτης γραμμής. Και γι ένα επι πλέον λόγο. Για να αποκαλυφθεί το μέγεθος διαπλοκής μιας χώρας ευρωπαικής. Ελληνική ρόμπα δηλαδή

Αποτέλεσμα;  

Μα φυσκά κανιβαλισμός πρώτης γραμμής, Γιατί τα ονόματα νόμιμων επιχειρηματιών και πολιτών ανακατεύονται με εκείνα των φοροκλεφτών. Ολοι μαζί. Βολικός αχταρμάς δηλαδή. Οπως συμβαίνει σε κάθε γωνιά της επικράτειας της ελληνικής. Ο σωστός στο ίδιο τσουβάλι με τον κοπρίτη. Ο καλός δημόσιος υπάλληλος παρέα με τον αραχτό. Ο εξαιρετικός δάσκαλος στην ίδια μοίρα με τον αγράμματο και τον ρεμπεσκέ. Ετσι εξατμίζεται η ουσία. Ετσι κανιβαλίζεται η αξιοκρατία και η νόμιμη διαδικασία. Ετσι η αξιοκρατία στο απόσπασμα και στην ταφή!

Ετερο αποτέλεσμα;  

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ και ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η δημοσιότητα ως πολιτικός λόγος

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ

Του Αριστείδη Χατζή 

Αναπληρωτή καθηγητή Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών στο Τμήμα ΜΙΘΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Η δημοσίευση της λίστας Λαγκάρντ θέτει άλλη μία φορά το ζήτημα της σύγκρουσης του ατομικού δικαιώματος για την προστασία ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων με την ελευθερία του Τύπου. 

Προφανώς, η δημοσίευση θέτει σοβαρά νομικά ζητήματα και είναι αρκετά πιθανό να έχει παραβιάσει και την ειδική νομοθεσία για την προστασία προσωπικών δεδομένων αλλά και εκείνη για τη δημοσιοποίηση υλικού της προδικασίας. Αλλά εδώ πρόκειται για κλασική περίπτωση, που μία νομικίστικη απάντηση χάνει οπωσδήποτε το δάσος.  

Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε είναι διαφορετικό: πρέπει να περιορίζεται η ελευθερία του Τύπου από ένα τέτοιο πλέγμα νομικών ρυθμίσεων που, με πρόσχημα την προστασία διαδικασιών, προσώπων ή ακόμα και του «εθνικού συμφέροντος», να απαγορεύει ουσιαστικά στους δημοσιογράφους να ερευνήσουν και να αποκαλύψουν; 

Η απάντησή μου είναι κατηγορηματική: 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τo φρενοκομείο που λέγεται Ελλάς

 Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Eχουμε και λέμε: κατ’ εφαρμογή υπερβολικών νόμων (περί προσωπικών δεδομένων και αυτοφώρου σε πλημμέλημα) συλλαμβάνεται ένας δημοσιογράφος. Κατά παρέκκλιση του ίδιου νόμου που προβλέπει κράτηση μέχρι τη δίκη αφήνεται ελεύθερος. Η αυτόφωρη διαδικασία για την οποία κινητοποιούνται ανθρώπινοι και υλικοί πόροι καταλήγει σε αναβολή εκδίκασης της υπόθεσης την ερχόμενη Πέμπτη (τότε γιατί η βιασύνη του Σαββατοκύριακου;) Τον νόμο παραβιάζουν κι άλλοι, αναδημοσιεύοντας προσωπικά δεδομένα πολιτών, και δεν ενοχλούνται καν από τις αρχές.

Ζούμε στο φρενοκομείο που λέγεται Ελλάς. Περνάνε νόμοι αδιάβαστοι και ασυζήτητοι. Ουδείς αναλογίζεται αυτό που είπε ο Λίντον Τζόνσον: «Δεν πρέπει να εξετάζουμε τη νομοθεσία υπό το πρίσμα των καλών που θα επιφέρει αν εφαρμοστεί σωστά, αλλά υπό το πρίσμα των δεινών που θα επιφέρει αν εφαρμοστεί λάθος». Εμείς δεν αναλογιζόμαστε καν τα δεινά που θα επιφέρει ο νόμος όταν εφαρμοστεί σωστά, όπως έγινε στην περίπτωση για τα προσωπικά δεδομένα. Eχουμε έναν εισαγγελέα που πράττει στεγνά το υπηρεσιακό του καθήκον. Τότε όλοι αναλογιζόμαστε την ελευθερία του Τύπου, η οποία μάλιστα είναι (και) συνταγματικά περιορισμένη.

Αφού τρομάξουμε πολύ από τον περιορισμό της ελευθεροτυπίας, σαν βγει κάποιο άλλο δημοσίευμα -που δεν χαϊδεύει το λαϊκό θυμικό- θα αναρωτηθούμε αν υπάρχει κράτος ή «έστω ένας εισαγγελέας για να πράξει το καθήκον του». Βεβαίως θα προσθέσουμε ότι «είμαστε υπέρ της ελευθερίας του λόγου, αλλά -βρε αδελφέ!- πρέπει να υπάρχουν και όρια».

Δεν είναι μόνο η πολιτεία και οι συντεταγμένες εξουσίες της, που πορεύονται χωρίς αρχές. Oλα έχουν γίνει αξεδιάλυτο κουβάρι, έτσι ώστε καθένας να μπορεί να πιάνει την άκρη που τον βολεύει κάθε φορά.