ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ: Διεθνές Κέντρο Παιδείας και Πολιτισμού «ΙΩΝΙΑ»

                                                                                    από τον Πρόεδρο

                                                                                    Χρίστο Στεργ. Μπελλέ

Το Διεθνές Κέντρο Παιδείας και Πολιτισμού «Ιωνία» ιδρύθηκε με ακρογωνιαίο λίθο το πανανθρώπινο πνευματικό οπλοστάσιό μας, αυτό της Ανθρωπιστικής Παιδείας, της Γλώσσας, της Παράδοσης, της Ιστορίας, του Πολιτισμού.

«ΙΩΝΙΑ»!!!. Συμβολικός ο τίτλος. Μιλάμε για την Πατρίδα του φωτός, το λίκνο του πολιτισμού, γι' αυτό που ορίζει, προπαντός, την πνευματική μας ταυτότητα. Μιλάμε γι' αυτό που ο Ελύτης αποκαλεί «Μακρινή Μητέρα», «Ρόδο Αμάραντο» και ο Rimbaud,  «αιωνιότητα». Μιλάμε για το ιστορικό σταυροδρόμι, όπου συναντήθηκαν ο Κερδώος με το Λόγιο Ερμή, για να ανοίξουν δρόμους της θάλασσας και της στεριάς, καινούργιες αγορές και νέες ευκαιρίες και μαζί να μεταλαμπαδεύσουν Φως, Γράμματα, Τέχνες, Παιδεία και Πολιτισμό στα τέσσερα άκρα της γης. Ενδεικτικό παράδειγμα  η Μίλητος με τις 90 αποικίες της στην Προποντίδα και τον Εύξεινο, καθώς και η Φώκαια που αποικίζει ολόκληρη τη νότια ακτή της Ισπανίας και της Γαλλίας, από τις Στήλες του Ηρακλή μέχρι τη Μασσαλία και την Κορσική. Παιδί της Ιωνίας και η Χίος της φρόνησης, της  προκοπής, της δημιουργίας και της ναυτοσύνης, αναγκάζει το Θουκυδίδη να τη χαρακτηρίσει  «μεγίστην και πλουσιωτάτην των εν Ιωνία ξυμμαχίδων πόλεων» και τους κατοίκους της «πλουσιωτάτους των Ελλήνων». 

Μνημονεύουμε τους Μιλήσιους Θαλή, Αναξίμανδρο, Αναξιμένη, τον Kλαζομένιο Αναξαγόρα, τον Κολοφώνιο Ξενοφάνη, τον Εφέσιο Ηράκλειτο, σαν στυλοβάτες του φιλοσοφικού στοχασμού στην ανερεύνηση της απαρχής του Κόσμου. Κοντά τους  και οι Μιλήσιοι Εκαταίος, Ηρόδοτος και Ιππόδαμος, γεννήτορες της Γεωγραφίας, της Ιστορίας και της Χωροταξίας,  αντίστοιχα. 

Στην τυχούσα ερώτηση  (ρητορική ή μη), γιατί δημιουργήσατε τούτο το Διεθνές Κέντρο, η απάντηση είναι απλή: Πράττουμε το αυτονόητο. Ο καθένας μας μπορεί να φαντασθεί πόσες Ακαδημίες του Πλάτωνα και  πόσα Λύκεια του Αριστοτέλη θα ίδρυαν οι  Γάλλοι ή οι  Άγγλοι, για παράδειγμα, αν μπορούσαν να πολιτογραφήσουν τους παραπάνω φιλοσόφους. Αποτελεί θλιβερό γεγονός, όταν  το ποσοστό των υποχρεωτικών μαθημάτων ανθρωπιστικής παιδείας στα  σπουδαιότερα πανεπιστήμια του πλανήτη (στο  πολυτεχνείο του ΜΙΤ),  υπερβαίνει το 22% του συνόλου των μαθημάτων,  στο δικό μας Μετσόβειο Πολυτεχνείο να εγγίζει  ποσοστό μόλις  1,5% κι ας εδρεύει στη γενέτειρα των ανθρωπιστικών σπουδών. Η Τουρκία «διδάσκει» Αριστοτέλη και Θουκυδίδη, όταν εμείς τους θεωρούμε έωλους  και ανωφελείς.

Η κλασική παιδεία μας ανήκει στα πανανθρώπινα τιμαλφή. Tα ομηρικά και ησιόδεια έπη – 700 π.Χ. περίπου – αποτελούν τις πρώτες γραπτές μαρτυρίες στην Ευρώπη και ο άνθρωπος, ιστορικά, στην Ελλάδα πρωτοαναγνωρίζεται ως αυταξία.  Σ' αυτό το  συγκριτικό μας οικουμενικό πλεονέκτημα επένδυε ο μέγιστος κυβερνήτης της πατρίδας, ο Ιωάννης Καποδίστριας, όταν οραματιζόταν την Ελλάδα ένα απέραντο  «Διεθνές Πανεπιστήμιο». Στην ίδια τροχιά και οι πολιτικές επισημάνσεις-προτροπές του Γάλλου Προέδρου, Φρανσουά Μιτεράν, προς επιφανή Έλληνα πολιτικό: «Αν ήμουν πρωθυπουργός της Ελλάδας, δε θα έκανα τίποτε που να μην περνά μέσα απ’ τον Πολιτισμό». Απ' τις κοιλάδες της αιωνιότητας ο μεγάλος Ελύτης συγκατανεύει: «ως κι ένα περιβόλι ολόκληρο έβγαλα γιομάτο εσπεριδοειδή που μύριζαν Ηράκλειτο κι Αρχίλοχο. Μα ’ταν τόση η  ευωδιά που φοβήθηκα. Κι έπιασα σιγά - σιγά να δένω λόγια σαν διαμαντικά, να την καλύψω τη χώρα που αγαπούσα»…  

Αλογάριαστοι  οι λόγοι ίδρυσης τούτου του Διεθνούς Κέντρου, λόγοι που αντικατοπτρίζονται στις 32 δράσεις του, όπως είναι το γνωστό σας  Ελεύθερο Πανεπιστήμιο, η λαογραφία,  η Ιστορία για το Βορειανατολικό Αιγαίο,  εκπαιδευτικά ντοκιμαντέρ, θέατρο, κινηματογράφος, εκμάθηση οθωμανικών, δράσεις που θα καλύπτουν κενά της πολιτείας για περσότερη συμμετοχή και εν τέλει περσότερη δημοκρατία κλπ. Επικεντρωνόμαστε, ενδεικτικά, σε δύο λόγους για να πάρετε γεύση της αφήγησής μας.  Περσότερα στην ιστοσελίδα μας.

Ο πρώτος λόγος ανάγεται   στη βαθιά και πολύπλευρη κρίση, που εδράζεται σε σταθερές διαχρονικές  παθογένειες,   με το έλλειμμα Παιδείας  κυριότερη αιτία και αιτιατό της παρακμής. Καλούμαστε σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, να ακουμπήσουμε  στο πνευματικό μας οπλοστάσιο, που θα μας οδηγήσει στη λύτρωση. Η Παιδεία είναι  καρπός της  εκπαίδευσης και αποτελεί την πνευματική και ηθική αγωγή του ανθρώπου. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα, σήμερα, δεν παράγει, δυστυχώς, Παιδεία και τούτο δεν είναι καθόλου τυχαίο... 

Ο δεύτερος, λόγος, αφορά στη γλώσσα, αφού, ως γνωστόν, όταν μια κοινωνία   παρακμάζει, πρώτα απ' όλα παρακμάζει η γλώσσα, αφού η γλώσσα είναι σκέψη και η σκέψη δύναμη. Ομιλούμε για τη γλώσσα που  ο Κικέρων ήθελε να διαλέγονται οι θεοί: «ει  θεοί διαλέγονται, τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται». Ομιλούμε για τη γλώσσα θεμέλιο της ταυτότητας  και της υπόστασής μας, μιας και  «δεν κατοικούμε μια χώρα, κατοικούμε μια γλώσσα και μια Ιστορία», παραφράζοντας  Εμίλ  Σιοράν.  Η ακαδημαϊκός και μεγάλη ελληνίστρια, Ζακλίν ντε Ρομιγί, κληροδοτεί εθνική αθανασία υποστηρίζοντας πως: «Για μια χώρα η χρήση της γλώσσας της σημαίνει και την ανεξαρτησία της (…). Όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει ελληνικά. Η ελληνική γλώσσα  βοηθάει, κατ’ αρχήν, να καταλάβουμε τη δική μας γλώσσα». 

Αρωγοί, συνοδοιπόροι και εγγυητές, για την ευόδωση του έργου μας...

ΠΑΙΔΕΙΑ- ΓΛΩΣΣΑ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Σφαγή στο μικροχώραφο των ελληνικών και τυμβωρύχοι στα ερείπια της γλώσσας

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Το 1976, όταν ο Γεώργιος Ράλλης νομοθετούσε την κατάργηση της διδασκαλίας της καθαρευούσης, το σάρωθρο του προοδευτικού λυρισμού ήταν ικανό να ρουφήξει ακόμη και τις σκόνες στις γωνίες. Και ως «σκόνες» αντιμετωπίσθηκαν τα τριτόκλιτα και οι δοτικές, κόκκοι που εμπόδιζαν τα έπιπλα της εκπαίδευσης να λάμψουν, όπως έλαμψαν πανθομολογουμένως στη συνέχεια. Το γλωσσικό αισθητήριο των νεότερων γενεών συρρικνώθηκε σε έναν ακρωτηριασμένο κώδικα επικοινωνίας. 

Προσοχή. Δεν ισχυρίζομαι ότι πρέπει να ξαναρχίσουμε να μιλάμε καθαρεύουσα. Εκείνο που υποστηρίζω είναι ότι η καθαρεύουσα είναι όργανο του σώματος της σύγχρονης ελληνικής γλώσσας που αν το αφαιρέσεις ακρωτηριάζεις τη ζωντανή γλώσσα. Ενα σημαντικό, αν όχι το σημαντικότερο κεφάλαιο της σύγχρονης ελληνικής γραμματείας της ανήκει.

Η μεταρρύθμιση του Γεωργίου Ράλλη εντάσσεται στην ενοχική πολιτική την οποία ακολούθησε η συντηρητική παράταξη της μεταπολίτευσης απέναντι στις «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις». Ωσπου αυτές ήρθαν στην εξουσία και κατήργησαν την περισπωμένη και τα πνεύματα το 1981 τα οποία κι αυτά «καταπίεζαν» τα ελληνικά μας. Εξάλλου, το χειρόγραφο του Μακρυγιάννη όταν το βρήκε ο Βλαχογιάννης δεν είχε τόνους, έλεγαν, και τα πνεύματα τα προσέθεσαν οι Αλεξανδρινοί γραμματικοί στα ελληνικά της εποχής τους, υποστήριζαν. Την ίδια εκείνη εποχή άνοιξε και η συζήτηση για την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων από το πρωτότυπο στο γυμνάσιο, όπως είχε γίνει το 1965 από τον Παπανούτσο.

Είναι εντυπωσιακό ότι εν έτει 2016 το ζήτημα επανέρχεται στο προσκήνιο. Οι φυλές των φιλολόγων, χωρισμένες σε νεοελληνιστές και κλασσικούς, σφάζονται μεταξύ τους για 1 (ολογράφως μία) ώρα διδασκαλίας των ελληνικών στο γυμνάσιο. Θα μου πείτε, όταν το σύνολο αρχαίων και νέων κατανέμεται σε εφτά ώρες, τότε η μία ώρα είναι πολύτιμη. Οι νεοελληνιστές μάλιστα, ως προοδευτικότεροι των «κλασσικών», επαναφέρουν το θέμα της κατάργησης της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών από το πρωτότυπο στο γυμνάσιο. Πέρυσι, επί υπουργίας του ποιητού Κουράκη και του φιλοσόφου Μπαλτά, κατηργήθη η διδασκαλία του «Επιταφίου του Περικλέους».

Κατ’ αρχάς να συμφωνήσουμε σε κάτι. Η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής γλώσσης, με στόχο την ανάγνωση της γραμματείας από το πρωτότυπο, μπορεί να είναι συνυφασμένη με τη διεύρυνση του γλωσσικού ορίζοντα της σύγχρονης ελληνικής, όμως δεν περιορίζεται σ’ αυτό. Δεν είναι μόνον θέμα «ετυμολογίας» όπως υποστηρίζουν φαρισαϊκά οι σοφοί νεοελληνιστές. Πάνω στην αντίληψη της ύπαρξης ενός «πρωτοτύπου» οικοδομήθηκε ο δυτικός πολιτισμός από την εποχή του Κικέρωνα κιόλας. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο διαφωτιστής Κοραής φροντίζει πρωτίστως για τις εκδόσεις της αρχαίας γραμματείας. 

Δεύτερο, εξίσου σημαντικό, είναι ότι η ανάγνωση του Πλάτωνα στο πρωτότυπο εκπαιδεύει τους μαθητές στην αργή ανάγνωση. 

Στην εποχή του σκαναρίσματος είναι ζωτικής σημασίας.

Η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών δεν αφορά μόνον την ελληνική μας συνείδηση. Αφορά και την ευρωπαϊκή μας συνείδηση.

Τυμβωρύχοι στα ερείπια της γλώσσας

«​Αντισυνταγματικό»; «Εγκληματικό»; Ηξερε πολύ καλά τι έλεγε ο κ. Καμμένος όταν χαρακτήριζε έτσι τον νόμο που είχε ψηφίσει την παραμονή. Ηξερε ότι απευθυνόταν σε ένα κοινό που έχει υπογράψει συμβόλαιο υποκρισίας με την πολιτική του εκπροσώπηση. Σε ένα κοινό που πιστεύει ότι μπορεί να ψηφίστηκαν οι νόμοι, όμως νόμοι είναι, και ως εκ τούτου θα εφαρμοστούν, αν εφαρμοστούν, όπως όλοι οι νόμοι στην Ελλάδα, στο περίπου δηλαδή.  


Αλήθεια, τι βάρος έχει η λέξη «αντισυνταγματικό» στην τρέχουσα ελληνική; Και τι σημαίνει «εγκληματικό» στην καθομιλουμένη; 


Κάτι κακό. Ομως είναι τόσα τα κακά που συμβαίνουν, ώστε και ένα περισσότερο δεν έχει δα και τόση σημασία. Είναι μια λέξη ανάμεσα στις τόσες άλλες, μια ακόμη λέξη μιας γλώσσας, της ελληνικής, που οι χρήστες της έχουν αποφασίσει ότι είναι χωρίς αντίκρισμα.


 Η απονεύρωση των λέξεων από τη σημασία τους, η καταστροφή της γλώσσας είναι το εργαλείο της υποκρισίας, μιας αναξιοπιστίας που διαβρώνει ακόμη και την απλούστερη συναλλαγή στην καθημερινότητα.



Η υπεράσπιση της γλώσσας θεωρείται αρχαϊσμός. Πρέπει να είσαι συντηρητικός για να ασχολείσαι με τόσο ξεπερασμένα ζητήματα και τουλάχιστον κακόπιστος για να στέκεις στη σημασία των λέξεων. Δημόσιοι υπάλληλοι, κοινοί απατεώνες πλαστογράφησαν τα πτυχία τους. Τι σημαίνει η λέξη «απατεών» στην τρέχουσα γλώσσα;  


Εχει το ίδιο ειδικό βάρος με την απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους.  


Και τι σημαίνουν οι λέξεις «φασίστας», «δεξιός», «ρατσιστής» ή «σεξιστής»; 


Σημαίνουν...

ΠΑΙΔΕΙΑ και ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Εθνικό σχολείο και όχι αριστερό τουβλοποιείο

Toυ ΦΑΗΛΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ

Δεν θα κουραστώ να το λέω. Η κλιμακούμενη μηδενιστική επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ στην Παιδεία, με τσιλιαδόρο τον σκυφτό πρόεδρο των Ανερμάτιστων Ελλήνων, είναι πολύ πιο επικίνδυνη για το έθνος και από τη φτώχεια.  

Οταν απαλλαγούμε από αυτήν τη μετασοβιετική κυβέρνηση, που λατρεύει τους φόρους κι έχει κύριο εργαλείο το κοινωνικό μίσος και τον φθόνο, όταν αφεθούν ελεύθερα η δημιουργικότητα και το δαιμόνιο του Ελληνα και νιώσει λίγη εμπιστοσύνη στο κράτος, δει παράδειγμα ηγεσίας και ανταποδοτικότητα στους κόπους και στις θυσίες του, τότε η κρίση θα είναι παρελθόν. Τώρα και να μας χάριζαν όλο το χρέος, σε 20 χρόνια πάλι με Μνημόνιο θα ξαναπαλεύαμε.

 

Τεμπέληδες άεργοι μιλούν για θυσίες των... άλλων. 

Φυγόστρατοι ή γκομενοφύλακες των επιτελείων και της εξέχουσας του Ντα Κάπο πουλάνε πατριωτισμό. 

Κηφήνες του δημοσίου Πρυτανείου, του κομματικού σωλήνα, των ΜΚΟ, των προγραμμάτων και των επιδοτήσεων, που δεν έχουν βγάλει μισό ευρώ στον ιδιωτικό τομέα, γόνοι που έχουν ζήσει μια ζωή κερασμένη από το σόι- τσιμπούρι στον σβέρκο των απλών πολιτών ή σαν παχιές μύγες στα σκατά της διαπλοκής πουλάνε «μεταρρύθμιση» και «νεοφιλελεύθερη» αυτορρύθμιση της αγοράς. 

Ζήσε πρώτα σύμφωνα με τις ιδέες σου, δούλεψε, φύλαξε την πατρίδα με τα όπλα κι ύστερα μίλα.

 

Οταν τη χώρα θα την κυβερνήσουν κανονικοί άνθρωποι, που θα έχουν τις βασικές αρετές της γενναιότητας, της αξιοπρέπειας και της λογικής, τότε θα δούμε πάλι την πατρίδα όρθια και τον λαό μας να ευημερεί.
 

Ομως ο μηδενιστικός καρκίνος δεκαετιών, που κάνει συνεχείς μεταστάσεις στην Παιδεία και σε κάθε τομέα διαμόρφωσης προσωπικοτήτων και δημόσιου λόγου, είναι ένας ύπουλος εχθρός. Η οικογένεια, το εθνικό σχολείο, οι Ενοπλες Δυνάμεις (για τους άρρενες) και η Εκκλησία είναι οι χώροι όπου σφυρηλατούνται η εθνική αυτοσυνειδησία, η ιδιοπροσωπία μας, η διαχρονική ταυτότητα του Ελληνισμού. Ελλάδα και Ορθοδοξία είναι τα δύο αγκωνάρια του πανάρχαιου σπιτιού μας, με ιδέες, ήρωες και σύμβολα.

Το Σύνταγμά μας έχει προοίμιο, αυτό που θέλουν να καταργήσουν με την πρόταση τους για τη συνταγματική μεταρρύθμιση, μαζί με άλλα εξόχως μηδενιστικά κολωνακιώτικα, οι ποταμίσιοι επίδοξοι εταίροι του γόνου που κατοικοεδρεύει στην ηγεσία της Ν.Δ.

 «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος» λένε στο προοίμιό τους όλα τα Συντάγματα του έθνους, από το πρώτο, που γράφτηκε με τα ντουφέκια ανάμεσα στα γόνατα και τις πάλες βαμμένες με αίμα, μέχρι το τελευταίο.  

Λένε επίσης ποια είναι η κρατούσα θρησκεία. 

Λέει επίσης το άρθρο 16 ότι σκοπός της Παιδείας είναι η εθνική, η ηθική και η θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των παιδιών.  

Κάποιος...

ΠΑΙΔΕΙΑ στο ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Το «φαλάγγιον» και η κατάργηση των Αρχαίων Ελληνικών - Και στη γλώσσα, «ταξικό μίσος»;

Toυ ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΜΠΟΥΚΑ

«ἡ μὲν γὰρ τῶν ἐπῳδῶν ἔχεών τε καὶ φαλαγγίων καὶ σκορπίων καὶ τῶν ἄλλων θηρίων τε καὶ νόσων κήλησίς ἐστιν, , ἡ δὲ δικαστῶν τε καὶ ἐκκλησιαστῶν καὶ τῶν ἄλλων ὄχλων κήλησίς τε καὶ παραμυθία τυγχάνει οὖσα·[…]».

Στο παραπάνω απόσπασμα έχω τέσσερις λέξεις που δεν τις μιλάω ή δεν τις γράφω στα νέα ελληνικά. 

Μου δίνουν τις δύο (ἐπῳδός= μάγος, κήλησις= γοητεία). Έχω επίσης μία συμμετρική παρατακτική αντιθετική σύνταξη  (μεν, δε),με κοινό υποκείμενο το «τέχνη» και κοινό κατηγούμενο το «κήλησις». Πρέπει όμως, να βρω τι θα πει «ἔχεών τε» (από «ἔχις») και «φαλάγγιον».

Σ΄ αυτό ακριβώς το σημείο, ήταν και η δυσκολία της μετάφρασης του αγνώστου κειμένου, στη φετινή πανελλαδική εξέταση των Αρχαίων Ελληνικών. 

Οι μαθητές της Γ’ Λυκείου δικαιολογούνται να μην ξέρουν την σημασία δύο λέξεων, σε σύνολο 110 ολόκληρου του εξεταζόμενου κειμένου, δεδομένου ότι όλες οι υπόλοιπες χρησιμοποιούνται, με νέα γραμματολογική μορφή, στην Νέα Ελληνική. Αλλά και πάλι, η «ἔχις» παραπέμπει στην έχιδνα και στην οχιά. Οπότε, μας μένει μία και μοναδική εντελώς άγνωστη λέξη, εκτός κι αν είμαστε από επαρχία και ξέρουμε το «σφαλάγγι» ή άλλες παραλλαγές της αράχνης.

Κι όμως, την ώρα που πασχίζω να μεταφράσω, αποφεύγω να βάλω μια αφαιρετική τάξη στα πράγματα. Δεν κατανοώ την αρχιτεκτονική του κειμένου, δεν αναγνωρίζω λέξεις γνωστές στο μέσο γλωσσικό επίπεδο της νεοελληνικής, δεν σέβομαι την μορφολογία των τύπων, δεν ξέρω να παρατηρώ, να ερευνώ, να ανακαλύπτω μέσα από τον συνδυασμό των σημείων (σκορπιοί και άλλα θηρία, οπότε φίδια και αράχνες- αν ο σκορπιός είναι αρθρόποδο ή σπονδυλωτό, θα είναι και τα άλλα δύο). Και τέλος πάντων, δεν αισθάνομαι και την ανάγκη να λύσω τον γρίφο, να φτιάξω το παζλ, να συνθέσω! Απλώς συμπληρώνω ασύντακτες  προτάσεις και δεν με απασχολεί που το κείμενό μου δεν βγάζει νόημα.

Κανείς άλλωστε δεν μου ζήτησε ποτέ να δημιουργώ μεταφράσεις με το δικό μου ύφος και την δική μου ιδιόλεκτο. Κανείς δεν μου τόνισε ότι η μετάφραση έχει υπογραφή και είναι και αυτό ένα γραμματειακό είδος που θέλει ταυτότητα δημιουργού.

Είμαι το 80% των μαθητών που διαγωνίστηκαν στις Πανελλαδικές στα Αρχαία Ελληνικά και αν καταφέρω να βαθμολογηθώ κοντά στο 15 -περίπου το 50% είναι κάτω από τα βάση-  θα είναι από το γνωστό κείμενο που παθητικά, εμπέδωσα!

Δυστυχώς, για την ελληνική Εκπαίδευση, μια ρεαλιστική  απεικόνιση της κατάστασης δεν δείχνει την ανεπάρκεια της γλωσσικής αγωγής αλλά την ένδεια στην αντίληψη των δεδομένων. Γιατί το πρόβλημα δεν περιορίζεται στην αδυναμία των μαθητών να χειριστούν τη γλώσσα αλλά να συνθέσουν. Να αναλύσουν και να παράγουν λόγο με την αυτοπεποίθηση του ερευνητή και κατ΄επέκταση, του δημιουργού.  

Οι έλληνες μαθητές δεν είναι απροετοίμαστοι  γλωσσικά, είναι απλώς «λειτουργικά αδαείς», εξαιτίας της αδράνειας στην οποία τους εγκλώβισε το σχολείο.

Κι εδώ ακριβώς, έρχεται να μας απασχολήσει η πρόταση που αναμένεται να εγκρίνει το υπουργείο Παιδείας, σχετικά με την κατάργηση της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών από το πρωτότυπο στο Γυμνάσιο. Θυμίζω μάλιστα ότι την υπογράφουν 56 Πανεπιστημιακοί, προσδοκώντας την αναπλήρωση του μαθήματος με περισσότερες ώρες Νέων Ελληνικών.

Μα, το ζήτημα δεν είναι η ίδια η γλώσσα. Είτε πρόκειται για την Αρχαία είτε για την Νέα. Το πρόβλημα είναι η διδασκαλία της γλώσσας. Όπως πρόβλημα είναι και η διδασκαλία όλων των μαθημάτων στo ελληνικό σχολείο. Τα παιδιά είτε τους δώσεις Αρχαία είτε Νέα Ελληνικά, θα υποστούν ακριβώς την ίδια αποτυχία. Για τον απλούστατο λόγο ότι παραμένουν τρομακτικά παθητικά σε μια άχαρη και αδιάφορη διαδικασία. Ούτε μιλούν ούτε γράφουν ούτε σκέφτονται με κείμενο. Προφορικό, γραπτό ή εσωτερικό!

Επομένως, αφού η ελληνική γλώσσα είναι μία και συνεχόμενη, τι νόημα έχει η κατάργηση του πρωτότυπου; 

Αν,ας πούμε, βρεθεί μία εμπνευσμένη φιλόλογος και θέλει να παίξει με αρχαίο κείμενο, κάνοντας τα παιδιά να το αγαπήσουν, το υπουργείο θα της το απαγορεύσει;  

Θα μπει δηλαδή μέσα στην τάξη ο κ. Φίλης και θα της υποδείξει πως θα μάθει γλώσσα στα παιδιά της;  

Ας υποθέσουμε ότι...

 

ΠΑΙΔΕΙΑ στο ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Η επιχειρούμενη Αλωση της Παιδείας μας.

Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΟΛΕΒΑ

Κάθε χρόνο στις 29 Μαΐου τιμούμε τους ηρωικώς πεσόντες κατά την Αλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους. Αλλά παράλληλα είναι χρήσιμο να θυμόμαστε πώς επιβίωσε το Γένος μετά την Αλωση. Επί 400 ή και 500 χρόνια (για τη Βόρειο Ελλάδα) οι υπόδουλοι στηρίχτηκαν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, στη συνείδηση της διαχρονικής συνέχειας του Ελληνισμού, στην αγάπη για τα γράμματα, στον κοινοτισμό, στην αλληλεγγύη, στην εμπορική και ναυτική δεινότητά τους και στην ελπίδα. Η Μεγάλη Ιδέα για την απελευθέρωση όλων των ελληνορθόδοξων πληθυσμών ήταν το υπόβαθρο των δεκάδων κινημάτων πριν και μετά το 1821.

 

Αυτές τις ρίζες της ελληνορθόδοξης παιδείας, τα επί αιώνες ερείσματα της ελευθερίας μας, προσπαθούν σήμερα να πριονίσουν οι υπεύθυνοι για την Παιδεία. Στο όνομα του δήθεν προοδευτισμού απορρίπτουν την Ορθοδοξία, αμφισβητούν τη συνέχεια του έθνους, προωθούν μεθόδους και ιδεολογήματα που απέτυχαν διεθνώς.

 

Μια πραγματική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα είναι εκείνη η οποία θα συνδυάσει την παράδοση με την εξέλιξη, την ελληνορθόδοξη ταυτότητά μας με την τεχνολογία και την επιστημονική πρόοδο.  

Χρειαζόμαστε μια μεταρρύθμιση που δεν θα διστάσει να ξαναγυρίσει σε όσα καλά είχε η παιδεία των παλαιοτέρων χρόνων. Πρόοδος είναι η διάπλαση ανθρώπων με ήθος και όχι η κατακρήμνιση αρχών και αξιών.

 

Προτείνω μια μεταρρύθμιση η οποία θα επαναφέρει τις ανθρωπιστικές σπουδές ως υποχρεωτικό υπόβαθρο όλων των τάξεων και των κατευθύνσεων του ελληνικού σχολείου. Η ορθόδοξη χριστιανική αγωγή να συνοδεύεται από πατερικά κείμενα και τα παιδιά μας να μυούνται στον θεολογικό και τον φιλολογικό πλούτο της υμνογραφίας. Τα Αρχαία Ελληνικά να διδάσκονται από την ε΄ δημοτικού με βάση απλά εκκλησιαστικά κείμενα στο πλαίσιο των Θρησκευτικών. Ηδη αυτό γίνεται με επιτυχία σε ορισμένα ιδιωτικά σχολεία. Η γλωσσική αγωγή να τονίζει τη διαχρονική συνέχεια της ελληνικής και τα παιδιά μας να μπορούν να κατανοούν τα κλασικά κείμενα της αρχαιότητος αλλά και τη λόγια παράδοση και την καθαρεύουσα.

Στην ύλη των Αρχαίων Ελληνικών να είναι βασικά μαθήματα στο λύκειο ο «Επιτάφιος του Περικλέους», που συνδυάζει τη δημοκρατία με τον πατριωτισμό, και ο λόγος «Λυκούργου κατά Λεωκράτους», που μας διδάσκει ότι «την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω».
 

Στα Νέα Ελληνικά να ξαναβρούν τη θέση που δικαιούνται ο Σολωμός, ο Παλαμάς, ο Παπαδιαμάντης, ο Κόντογλου. 

Στην Πολιτική Αγωγή...

ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΕΝΟ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ: Επιχείρηση συνέχισης της χειραγώγησης της μειονότητας από την Άγκυρα στη Θράκη, με τις ευλογίες των «επαγγελματιών Δικαιωματιών» της "πρωτοδεύτερης φοράς αριστερά"

Του Γιώργου Πετράκη 

Σε ένα άτυπο αλλά σκληρό παιγνίδι εξουσίας και κυριαρχίας επί της ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας στην Θράκη, έχουν επιδοθεί τους τελευταίους μήνες πολιτικοί, θρησκευτικοί κα οικονομικοί παράγοντες της μειονότητας, με το Τουρκικό Προξενείο να επιχειρεί να κρατήσει και πάλι τα «χαλινάρια» και να συνεχίσει να χειραγωγεί πολιτικά και κοινωνικά την μειονότητα. Από μια σειρά προκλητικές και ανθελληνικές δηλώσεις και πρωτοβουλίες παραγόντων που έχουν επικεφαλής τον ψευδομουφτή Ξάνθης Αχμέτ Μετέ, δείχνουν να απέχουν το τελευταίο διάστημα και οι τέσσερις μειονοτικοί βουλευτές (παρά την καλή σχέση που συνεχίζει να διατηρεί με το κύκλωμα αυτό ο Χ. Ζεϊμπέκ), ενώ το κενό επιχειρεί να καλύψει το μειονοτικό κόμμα του Σαδίκ, ΚΙΕΦ, το οποίο με την στήριξη του Προξενείου είχε αναδειχθεί πρώτο κόμμα στους νομούς Ροδόπης και Ξάνθης στις ευρωεκλογές. 

Η όλο και πιο απροκάλυπτη ένταξη του παράλληλου συστήματος εξουσίας που κτίζεται μεθοδικά και αθόρυβα στην Θράκη, στην πλήρη επιρροή της Άγκυρας προκαλεί αντιδράσεις όχι μόνο μεταξύ των μειονοτικών βουλευτών που αισθάνονται πλέον απειλούμενοι από το βαθύ κράτος που κατευθύνει τις μειονοτικές ψήφους, αλλά και από την Ελληνική Πολιτεία. 

Ο ψευδομουφτης Ξάνθης Αχμέτ Μετε σε ένα από τα γνωστά ανθελληνικά παραληρήματα του, ξεπέρασε τα όρια ,καθώς μιλώντας στο Συνέδριο του ΚΙΕΦ χαιρέτισε τον αρχηγό του κόμματος Αλή Τσαβους , ευχόμενος να γίνει ο «Ντενκτάς της Θράκης»… 

Η δήλωση αυτή δεν είναι γλωσσικό ολίσθημα, ούτε φραστική υπερβολή, αλλά αποκαλύπτει την πάγια και όλο και πιο ξεκάθαρη πλέον τακτική της Τουρκίας στην Θράκη, για την δημιουργία δόμων και συνθηκών που θα οδηγήσουν στον «δικοινοτικό» χαρακτήρα της ακριτικής περιοχής , όπως έγινε και στην Κύπρο, όπου η μικρότερη μάλιστα μειονότητα έχει αναδειχθεί πλέον σε ισότιμη οντότητα με την πολυπληθέστερη ελληνοκυπριακή κοινότητα. 

«Το παραλήρημα και οι εμπρηστικές δηλώσεις του κ. Μέτε δεν δείχνουν να έχουν τέλος», αναφέρουν οι κύκλοι του ΥΠΕΞ. «Η Θράκη», τονίζουν, «είναι και θα είναι πάντα ελληνική, δημοκρατική και ευρωπαϊκή, εγγενές μέλος μιας δημοκρατικής Ελλάδας που σέβεται, προασπίζεται και αναπτύσσει τα δικαιώματα ειδικών ομάδων, όπως είναι η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Μιας Ελλάδας που διασφαλίζει την κοινωνική, οικονομική και επενδυτική ανάπτυξη της Θράκης, η οποία θα παραμείνει γέφυρα φιλίας και συνεργασίας σε πείσμα όσων μάταια επιδιώκουν να την καταστήσουν εργαλείο εντάσεων». 

Δεν είναι τυχαίο ότι για πρώτη ίσως φορά το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών αντέδρασε τρεις φορές το τελευταίο διάστημα σε δηλώσεις του ψευδομουφτή Α. Μέτε και του τούρκικου ΥΠΕΞ, ενώ και ο ίδιος ο Ν.Κοτζιάς βρήκε την ευκαιρία στην παρουσίαση του βιβλίου του Ευριπίδη Στυλιανίδη για την Θράκη, να δηλώσει ότι η μειονότητα είναι ελληνική και να προσθέσει ότι «η Ελλάδα δεν θα επιτρέψει σε κάποιους να μετατρέψουν σε εργαλείο εξωτερικής πολιτικής τη μειονότητα αντί να αποδεχθούν τον ρόλο της ως γέφυρα φιλίας για όλη την περιοχή». Η αναμέτρηση αυτή στην Θράκη έχει σοβαρότατες πολιτικές διαστάσεις, καθώς με δεδομένη την δημοκοπική κάμψη του ΣΥΡΙΖΑ, η μαζική μετακίνηση των ψήφων της μειονότητας θα του δώσει την χαριστική βολή. Έτσι το παρασκήνιο που εκτυλίσσεται εστιάζεται στην αντιπαράθεση με το προξενικό κατεστημένο στην Θράκη ώστε να επιχειρηθεί το «τσιμεντάρισμα» της μειονοτικής ψήφου. Εάν όμως ο κ.Κοτζιας πράγματι πιστεύει ότι τα όσα συμβαίνουν στην Θράκη είναι ανησυχητικά και συνιστούν προσπάθεια ανάμιξης σε εσωτερικές υποθέσεις της χώρας μας και λειτουργούν και αποσταθεροποιητικά, αυτό δεν συμβαίνει με όλη την κυβέρνηση. Καθώς ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ και των γνωστών προσωπικοτήτων των «επαγγελματιών Δικαιωματιών» συστηματικά τάσσονται υπέρ όλων των απαραδέκτων απαιτήσεων που εγείρουν οι σκληροπυρηνικοί ελεγχόμενοι από το Τουρκικό Προξενείο παράγοντες της μειονότητας. Είναι η αντίληψη που θεωρεί ότι η πλήρης παράδοση της μειονότητας στον έλεγχο του Προξενείου και της Τουρκίας, θα εξασφαλίσει την κατεύθυνση της μειονοτικής ψήφου στον ΣΥΡΙΖΑ και συγχρόνως θα είναι μια προοδευτικού χαρακτήρα ικανοποίηση αιτημάτων χωρίς καμιά συνάρτηση με το ιστορικό, πολιτικό κοινωνικό και γεωπολιτικό περιβάλλον. 

Δεν είναι τυχαίο πάντως ότι...

ΑΛΒΑΝΙΑ - ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Η Αθήνα εγκλωβίζεται στην «Αλβανική παγίδα»

Γράφει το LIBERAL.GR

Για μια ακόμη φορά η ελληνική εξωτερική πολιτική δείχνει αδύναμη να προβλέψει και να αποφύγει τις παγίδες που στήνουν πριν από κάθε επίσημη διμερή συνάντηση οι Αλβανοί - και έτσι ενώ ο κ. Κοτζιάς ετοιμάζεται για επίσκεψη στα Τίρανα (7 Ιουνίου), με μια αμφιλεγόμενη πρόταση «πακέτο» για μια σειρά ζητήματα, τα Τίρανα δημοσίως επιβεβαίωσαν ότι έχουν θέσει θέμα «Τσάμηδων» στην ελληνική κυβέρνηση κι αναδεικνύουν μια εντελώς ετεροβαρή για τα ελληνικά συμφέροντα ατζέντα.

Ο Αλβανός υπουργός εξωτερικών Ντ. Μπουσάτι με συνέντευξή του το Σάββατο στον τηλεοπτικό σταθμό Top Channel συνδέει ευθέως τις συνομιλίες με την Ελλάδα με το θέμα των Τσάμηδων.

Ο Αλβανός υπουργός, επιβεβαιώνοντας ότι η χώρα του θεωρεί πρώτο στην ατζέντα των ελληνοαλβανικών σχέσεων την κατάργηση του Εμπολέμου, έσπευσε να καθορίσει και το «περιεχόμενο» μιας τέτοιας απόφασης τονίζοντας ότι υπάρχουν 3 κεφάλαια που συνδέονται μεταξύ τους: η αναθεώρηση των βιβλίων της ιστορίας, οι ιδιοκτησίες των Αλβανών στην Ελλάδα, η «ευλάβεια» στους Έλληνες πεσόντες στο αλβανικό έδαφος».

Ο κ. Μπουσάτι δήλωσε ότι θα πρέπει να καταργηθεί το Εμπόλεμο για να γίνουν τα επόμενα βήματα, καθώς θα υπάρχουν «άμεσες νομικές και πολιτικές επιπτώσεις στην αντιμετώπιση του Τσάμικου ζητήματος, ως θεμελιώδους θέματος ανθρωπίνων ελευθεριών και δικαιωμάτων, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, που θα καλλιεργήσει ένα κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών μας».

Η Αλβανική πλευρά δεν εκπλήσσει κανέναν, καθώς η διασύνδεση αυτή είχε προαναγγελθεί πριν την πρόσκληση που είχε απευθύνει ο κ. Κοτζιάς στον κ. Μπουσάτι για να επισκεφτεί την Αθήνα, και ενώ δεν υπήρχαν προϋποθέσεις για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας επίσκεψης.

Τελικά με τον κ. Κοτζιά να αποδέχεται να επισκεφθεί τα Τίρανα για να προτείνει στην Αλβανική πλευρά ένα «πακέτο» που περιλαμβάνει θέματα που ενδιαφέρουν και τις δυο πλευρές, η ελληνική εξωτερική πολιτική εγκλωβίζεται σε μια ιδιαίτερα δύσκολη θέση, καθώς για να εκπληρώσουν οι Αλβανοί την υποχρέωση που έχουν αναλάβει εδώ και τουλάχιστον δέκα χρόνια (έχοντας προεισπράξει μάλιστα και σημαντικά ανταλλάγματα, όπως η κατασκευή νοσοκομείου από τον Ελληνικό Στρατό) για κατασκευή των δυο στρατιωτικών νεκροταφείων, αλλά και την από ετών δέσμευση για αλλαγή των σχολικών βιβλίων για αφαίρεση ανθελληνικών κηρυγμάτων, τώρα ζητούν και πρόσθετα ανταλλάγματα, την άρση του Εμπολέμου με τρόπο που θα αναγνωρίζει θέμα Τσάμηδων.

Η αμηχανία της Αθήνας είναι προφανής καθώς δεν υπήρξε καν επίσημη ανακοίνωση του Εκπροσώπου Τύπου του ΥΠΕΞ η ακόμη και του ιδίου του Υπουργού Εξωτερικών και υπήρξε διαρροή… «κύκλων του Υπουργείου Εξωτερικών» στο ΑΠΕ η οποία ανέφερε τα εξής:

ΤΟΥΡΚΙΑ - ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Τι γύρευαν στην Πόλη ο Πρωθυπουργίσκος της Ελλάδας και ο Προεδρος της Κύπρου;

Toυ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Είναι να απορεί κανείς για τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται όσοι ασκούν και εκπονούν πολιτική στην Αθήνα και τη Λευκωσία. Βεβαίως, για να είμαι δίκαιος, στην πρωτεύουσα της Κύπρου θα βρεις και δύο-τρεις των οποίων ο εγκέφαλος κατεβάζει μερικές καλές ιδέες που βγάζουν νόημα. Στην Αθήνα η οικονομική κρίση στέρεψε τα μυαλά των αρμοδίων.

Την εβδομάδα που μας πέρασε φιλοξενήθηκε στην Κωνσταντινούπολη η Παγκόσμια Σύνοδος για την Ανθρωπιστική Βοήθεια, που οργάνωσε ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Ηταν ένα δώρο του γενικού γραμματέα Μπαν Κι Μουν προς τον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, και ουδεμία αμφισβήτηση χωρά για την παραπάνω τοποθέτηση, επειδή πρόκειται για ένα γεγονός. Ο Μπαν Κι Μουν, όπως και ο Κόφι Ανάν, διατηρούν μία στενή συνεργασία με τους Τούρκους ηγέτες μέχρι... παρεξηγήσεως.

Ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας και ο πρόεδρος Ν. Αναστασιάδης δεν έπρεπε να λάβουν μέρος στη σύνοδο και ήταν υποχρεωμένοι να γνωρίζουν εκ των προτέρων, και οι ίδιοι και οι συνεργάτες τους, ότι θα αποτελούσαν πιόνια στην πολιτική παρτίδα που έπαιξε ο Ερντογάν με τα ανθρώπινα δικαιώματα.  

Επρεπε να αποφύγουν τη σύνοδο μόνο και μόνο επειδή ο Τούρκος πρόεδρος έχει καταπατήσει όλες τις ελευθερίες στη χώρα του. Η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ο κανόνας στην Τουρκία. Ηταν μία ευκαιρία να αποστασιοποιηθούν και με την απουσία τους να καταγγείλουν αυτή την ανάρμοστη σχέση συνεργασίας του επικεφαλής του ΟΗΕ -ο οποίος υποτίθεται ότι είναι ο προστάτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων- με τον αρχηγό του ισλαμικού αυταρχικού καθεστώτος της Τουρκίας.

Ο κ. Τσίπρας έφυγε από την Κωνσταντινούπολη άπρακτος και με άδεια τα χέρια σε ό,τι αφορά την προσφυγική κρίση, αλλά και με τις απειλές εναντίον της Ελλάδας πιο έντονες παρά ποτέ. Και αυτό το δείχνουν όχι μόνο οι αερομαχίες στους ουρανούς του Αιγαίου, τις οποίες προκαλούν πάντα οι Τούρκοι.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πρέπει να αντιλήφθηκε...

ΤΟΥΡΚΙΑ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Διπλωματικό σκάκι στο Αιγαίο

Του ΣΩΤΗΡΗ ΣΙΔΕΡΗ

Οι ΗΠΑ, η Γερμανία και αρκετές ακόμη ευρωπαϊκές χώρες εξέφρασαν παρασκηνιακά το τελευταίο διάστημα τη δυσφορία τους προς την Αγκυρα για τη στρατηγική της έντασης που ακολουθεί στο Αιγαίο, ενώ παράλληλα βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πολιτικοδιπλωματικό σκάκι με επίκεντρο το προσφυγικό και την παρουσία του ΝΑΤΟ στην περιοχή.


Η συνάντηση Τσίπρα - Ερντογάν στις 23 Μαΐου στην Κωνσταντινούπολη και η συνάντηση της κ. Μέρκελ με τον Τούρκο ηγέτη βοήθησαν στο να αποσαφηνιστούν ορισμένες πτυχές της μεταξύ τους συνεργασίας με επίκεντρο το προσφυγικό, οι οποίες ήταν αναγκαίες λόγω της κυβερνητικής μεταβολής που επέφερε η αποπομπή Νταβούτογλου. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, τόσο η Γερμανία όσο και οι ΗΠΑ, αλλά και άλλοι νατοϊκοί αξιωματούχοι εμμέσως πλην σαφώς διεμήνυσαν στον κ. Ερντογάν ότι, αν η συμφωνία για το προσφυγικό καταρρεύσει στα τέλη Ιουνίου, τότε αναγκαστικά το ΝΑΤΟ θα αναλάβει την ευθύνη φύλαξης όλου του Αιγαίου, των Δωδεκανήσων συμπεριλαμβανομένων.


Καλά ενημερωμένες διπλωματικές πηγές θεωρούν ότι η θέση αυτή, είτε πρόκειται για τεχνητή απειλή είτε για πραγματική, είναι πολύ ισχυρή και ιδιαίτερα πιεστική έναντι της Αγκυρας, που δεν θα ήθελε να ανοίξει νέο μέτωπο με τους συμμάχους της.  


Επιπρόσθετα, η κ. Μέρκελ, σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, τόνισε στον κ. Ερντογάν ότι, αν στα τέλη Ιουνίου η Τουρκία ακυρώσει τη συμφωνία για το προσφυγικό, τότε θα πρέπει να θεωρείται λήξαν το θέμα της απελευθέρωσης της βίζας για τους Τούρκους πολίτες. Οπως είναι γνωστό, η Συμμαχία συνεργάζεται με τον Frontex, τις ελληνικές και τις τουρκικές αρχές κυρίως μεταξύ Λέσβου και Χίου, δεδομένης της άρνησης της Αγκυρας να επεκταθεί η επιχείρηση προς τα Δωδεκάνησα, που τα θεωρεί αποστρατιωτικοποιημένα.


Το δεύτερο μήνυμα που έχει σταλεί στην Τουρκία είναι ότι η ένταση στο Αιγαίο υπονομεύει όχι μόνο τη συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας για το προσφυγικό, αλλά και την ενότητα του ΝΑΤΟ. Η κ. Μέρκελ, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, εξέφρασε την αντίθεση του Βερολίνου στην καλλιέργεια κλίματος έντασης. Ωστόσο, οι παρεμβάσεις αυτές δεν σημαίνουν στήριξη των ελληνικών θέσεων. Τόσο η Ε.Ε., και το Βερολίνο ειδικότερα, όσο και το ΝΑΤΟ, κυρίως οι ΗΠΑ, επιδιώκουν για δικούς τους στρατηγικούς λόγους να υπάρχει ηρεμία στο Αιγαίο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παίρνουν θέση υπέρ των ελληνικών ή των τουρκικών απόψεων. Ούτε οι Ελληνες διπλωμάτες και στρατιωτικοί περιμένουν να σταματήσει η Αγκυρα τις προκλήσεις στο Αιγαίο. Εμμεσα και προφορικά, σύμφωνα με άλλες πηγές, η Ουάσιγκτον έχει διαβεβαιώσει την Αθήνα ότι δεν συμφωνεί με την πολιτική αμφισβήτησης της κυριαρχίας ελληνικών νησιών εκ μέρους της Τουρκίας, αλλά αυτή η στήριξη δεν εκφράστηκε ποτέ δημοσίως.


Κρίσιμης σημασίας για το μέλλον της επιχείρησης του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο είναι... 

TOYΡΚΙΑ: Στρες τεστ του σουλτάνου στην υπομονή της ΕΕ και την... αντοχή της Μέρκελ

Toυ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ

 

Πιο κοντά στην «ώρα της αλήθειας» για τις ευρωτουρκικές σχέσεις οδηγεί η ανοικτή αντιπαράθεση της Αγκυρας με την Ευρώπη για τους όρους εφαρμογής της συμφωνίας για το Μεταναστευτικό, που έξυσε τις γνωστές πληγές της πολιτικής «ιδιαιτερότητας» του καθεστώτος ΑΚΡ στην Τουρκία.

 

Ο Ερντογάν, απόλυτος κυρίαρχος πια στην Τουρκία, έχει επιλέξει μια μη εποικοδομητική στάση προς την Ευρώπη, εξαπολύοντας απειλές και ασκώντας εκβιασμούς, ενώ την ίδια στιγμή σε ό,τι αφορά την Ελλάδα προσφέρει διαβεβαιώσεις ότι θα συνεχισθεί η πολιτική «φιλίας και συνεργασίας» που ακολούθησε ο Α. Νταβούτογλου.

Η στάση του Ερντογάν τις τελευταίες εβδομάδες ερέθισε τα ξενοφοβικά αντανακλαστικά σε μια Ευρώπη που η κοινή γνώμη αρκετών χωρών θεωρεί την απελευθέρωση της βίζας για τους 76 εκατ. Τούρκους ως ισοδύναμη, πιθανόν και μεγαλύτερη απειλή από το Προσφυγικό.

Με την άνοδο όλο και πιο ακραίων δυνάμεων σε χώρες όπως η Γαλλία, η Αυστρία, η Ολλανδία, άλλα και σε αυτήν την ίδια τη Γερμανία, οι αψιμαχίες με αφορμή το Μεταναστευτικό εμπεδώνουν την πεποίθηση ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας είναι μια στοιχειωμένη-τελειωμένη υπόθεση και θα πρέπει να αναζητηθούν άλλοι δρόμοι για μια ειλικρινή στρατηγική σχέση ΕΕ-Τουρκίας.

Από την υποβολή αίτησης ένταξης στην ΕΟΚ το 1987, χρειάστηκαν 18 χρόνια ώστε το 2005 να ληφθεί η απόφαση για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Από τα 35 κεφάλαια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων έχουν ανοίξει τα 15 και έχει κλείσει μόνο ένα.

Ο ίδιος ο Ερντογάν χρησιμοποίησε την προσέγγιση με την ΕΕ και την υιοθέτηση του κοινοτικού κεκτημένου ως μέσου εξουδετέρωσης του κεμαλικού στρατιωτικού κατεστημένου προωθώντας τα δημοκρατικά και μειονοτικά δικαιώματα. Τώρα όμως που το ευρωπαϊκό κεκτημένο απειλεί τη δική του όλο και πιο αυταρχική εξουσία, η Τουρκία επιχειρεί να επιβάλει μια ala cart διαπραγμάτευση με την ΕΕ, κάτι που οδηγεί στα όριά τους ακόμη και τους άλλοτε πιο σθεναρούς υποστηρικτές της (π.χ. τη Σουηδία και τη Βρετανία).

Καθώς το θέμα της Τουρκίας έχει επιστρατευθεί και από τους οπαδούς του Brexit, που υποστηρίζουν ότι η Βρετανία δεν μπορεί να αποτρέψει την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και την ελεύθερη είσοδο πλέον 80 σχεδόν εκατομμυρίων Τούρκων στην Ευρώπη, η αντίθετη πλευρά έσπευσε να προβάλει το παράδειγμα της Κύπρου που έχει δικαίωμα βέτο έναντι της Τουρκίας, ενώ πιο χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον ότι με τους τωρινούς ρυθμούς «η Τουρκία δεν θα μπορεί να γίνει μέλος της ΕΕ πριν από το 3000».

Η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ για τους γνωστούς λόγους που έχουν σχέση τόσο με την υστεροφημία της ως ηγέτιδας της ΕΕ που δίνει λύσεις στις «κρίσεις», αλλά και λόγω του πολιτικού στοιχήματος στην ίδια τη Γερμανία, είναι έτοιμη να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια προκειμένου να διασωθεί η συμφωνία για το Προσφυγικό.  

Κρίσιμο ορόσημο για τη Γερμανίδα καγκελάριο είναι ο επόμενος Νοέμβριος όπου στο Συνέδριο του CDU θα ανακοινώσει πιθανότατα εάν θα διεκδικήσει εκ νέου την καγκελαρία και φυσικά καθοριστικός παράγοντας είναι οι εκλογές του 2017. Μέχρι τότε η κ. Μέρκελ θα πρέπει, με δεδομένη την απουσία οποιασδήποτε άλλης λύσης, να κρατήσει ζωντανή τη συμφωνία με τον Ερντογάν, αποφεύγοντας όμως ταυτόχρονα να δίνει την εντύπωση μιας Ευρώπης που προσκυνά τον σουλτάνο.

Ενώ στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες προσπαθούν να «ζυγίσουν» τη στάση του Ερντογάν, είναι προφανές ότι γύρω από τον Τούρκο πρόεδρο αναπτύσσεται ένα ιδιόρρυθμο εθνικιστικό ισλαμιστικό περιβάλλον το οποίο αντιμετωπίζει υπεροπτικά την Ευρώπη και η φιλοσοφία του συμπυκνώνεται σε αυτό που ο ίδιος ο ηγέτης της έχει επαναλάβει αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα: «Η Ευρώπη θα διαπιστώσει ότι έχει πολύ μεγαλύτερη ανάγκη την Τουρκία από ό,τι η Τουρκία την Ευρώπη». 

 Τα διδάγματα των τελευταίων ημερών ήταν αρκετά:

TOYΡΚΙΑ: Τι πιστεύουν οι Τούρκοι για την χώρα τους και την Ελλάδα! Έρευνα τουρκικού πανεπιστημίου

Του Χρήστου Μηνάγια

www.geostrategy.gr

Militaire.gr

 

(...)  Iδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και θα πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής η αντίληψη των Τούρκων για την εξωτερική πολιτική της χώρας τους, σύμφωνα με σχετική έρευνα που πραγματοποίησε το πανεπιστήμιο Kadir Has Üniversitesi της Κωνσταντινούπολης και τα αποτελέσματα της δημοσιοποιήθηκαν στις 18-05-2016. 

Ειδικότερα, η τουρκική κοινωνία θεωρεί ότι:

 

α. Η Τουρκία αποτελεί μια περιφερειακή δύναμη που είναι πρωτίστως μια ισλαμική χώρα και κατόπιν ακολουθεί η άποψη ότι αυτή είναι ευρωπαϊκή χώρα και στη συνέχεια χώρα της Μέσης Ανατολής.

β. Η Τουρκία θα πρέπει να αναπτύξει πιο ενεργητική πολιτική στη Μέση Ανατολή και κατόπιν ακολουθούν η Ευρώπη, ο Καύκασος, η Μαύρη Θάλασσα, τα Βαλκάνια, η Άπω Ανατολή-Κίνα, Λατινική Αμερική και η Αφρική.

γ. Η Τουρκία θα πρέπει να συμπορευθεί κατά βάση με το Αζερμπαϊτζάν και κατόπιν ακολουθούν η μεμονωμένη πορεία, η συμπόρευση με τις Τουρκικές Δημοκρατίες, τις μουσουλμανικές χώρες, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τέλος με τη Ρωσία.

δ. Τα σημαντικότερα προβλήματα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής την τελευταία περίοδο είναι ο αγώνας κατά της τρομοκρατίας (σ.σ. εννοούν το ΡΚΚ), το πρόβλημα της Συρίας, οι σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ και τη Ρωσία, η απειλή του «ισλαμικού κράτους», το προσφυγικό πρόβλημα και οι σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

ε. Μετά το 2013 ενισχύεται η άποψη ότι, υπάρχει πρόβλημα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με ποσοστό 49,4% το 2013, 53,5% το 2015 και 59,6% το 2016. Επίσης, ως σημαντικότερα προβλήματα θεωρούνται το κυπριακό, η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, η στρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, καθώς επίσης τα μειονοτικά προβλήματα.

στ. Ως βασικές προϋποθέσεις για την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας θεωρούνται ιεραρχικά, η επίλυση του κυπριακού προβλήματος, η επίλυση του προβλήματος των νησιών του Αιγαίου και της υφαλοκρηπίδας, η δημιουργία δύο κρατών στο νησί, καθώς επίσης η ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως αντάλλαγμα. Παράλληλα, το ψευδοκράτος αποτελεί για τους Τούρκους μια αδελφική χώρα που δεν θα εγκαταλειφθεί ποτέ, μια στρατηγική βάση στη Μεσόγειο και ένα διπλωματικό πλεονέκτημα εναντίον της Ελλάδος.

ζ. Η πιο φιλική χώρα προς την Τουρκία είναι το Αζερμπαϊτζάν και κατόπιν ακολουθεί η άποψη ότι δεν υπάρχει καμία φιλική χώρα.

η. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία, η Συρία, το Ισραήλ, η Αρμενία, το Ιράν και το Ιράκ θεωρούνται ως χώρες που απειλούν την Τουρκία.

θ. Μετά το 2013 ενισχύεται η άποψη ότι, υπάρχει πρόβλημα στις σχέσεις της Τουρκίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες με ποσοστό 46,7% το 2013, 40,7% το 2015 και 52,9% το 2016. Στο ίδιο πλαίσιο, οι Ηνωμένες Πολιτείες εκλαμβάνονται από τους Τούρκους με ποσοστό 67,1% ως μια αναξιόπιστη, αποικιοκρατική, εχθρική, ιδιοτελή, συμφεροντολογική και διπρόσωπη χώρα, ενώ μόνο το 23,8% τη θεωρεί ως στρατηγική χώρα και το 8,9% ως στρατιωτική σύμμαχο και φιλική χώρα. Σε ό,τι έχει να κάνει με τους τομείς της τουρκο-αμερικανικής συνεργασίας αυτοί ιεραρχούνται στη στρατιωτική συνεργασία, στην οικονομική συνεργασία, στο αγώνα κατά του ΡΚΚ, στην υποστήριξη της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην εξασφάλιση σταθερότητας λόγω της ρωσικής απειλής, στην ενεργειακή ασφάλεια, στη διαμόρφωση του χάρτη της Νέας Μέσης Ανατολής, στο μέλλον του Αφγανιστάν και στην επίλυση του κυπριακού προβλήματος.

ι. Το 61,8% επιθυμεί την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο το 55,9% θεωρεί ότι εμποδίζεται η ενταξιακή διαδικασία λόγω της θρησκευτικής ανομοιότητας, των οικονομικών προβλημάτων, των προβλημάτων δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του μεγάλου πληθυσμού και του κυπριακού προβλήματος.

ια. Το 57% θεωρεί ότι, η συμφωνία της Άγκυρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση για τους μετανάστες θα έχει αρνητικές επιπτώσεις για την Τουρκία, οι οποίες έχουν να κάνουν με την έτι περαιτέρω αύξηση του αριθμού των μεταναστών, την όξυνση των οικονομικών προβλημάτων, τον κίνδυνο να μην τηρηθούν τα συμφωνηθέντα από τις Βρυξέλες, καθώς επίσης τη παραβίαση του διεθνούς δικαίου καθιστώντας τη συμφωνία ανήθικη και μη ανθρωπιστική. Από την άλλη πλευρά, ως θετικά σημεία της εν λόγω συμφωνίας εκλαμβάνονται, εφόσον αυτά υλοποιηθούν, η εξασφάλιση σχετικής χρηματοδότησης, η παρεμπόδιση της παράνομης μετανάστευσης, η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των Σύριων μεταναστών, το ξεπάγωμα της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς επίσης η άρση της βίζας.

ιβ. Τέλος, μόνο το 10% είναι ικανοποιημένο από την παρουσία των Σύριων που βρίσκονται στην Τουρκία, ενώ βάσει της τουρκικής πολιτικής που θα εφαρμοσθεί για τους πρόσφυγες θα πρέπει αφενός να τερματισθεί η είσοδος επιπλέον μεταναστών, αφετέρου να καθορισθεί ένα όριο στον αριθμό αυτών που θα εισέλθουν μελλοντικά στη χώρα.   

Ακολούθως παρατίθενται οι αναλυτικοί πίνακες της εν λόγω έρευνας.

 

ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΜΟΣ - ΤΟΥΡΚΙΑ: Χιλιάδες φανατισμένα μαχμουταριά ζητούν να μετατραπεί η Αγία Σοφία σε τζαμί

Χιλιάδες φανατικοί μουσουλμάνοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία έξω από την Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη διαβάζοντας στίχους του Κορανίου και ζητώντας να μπορούν να προσευχηθούν στο εσωτερικό του ναού.

«Ας σπάσουν οι αλυσίδες, να ανοίξει η Αγία Σοφία», φώναζε το πλήθος, σύμφωνα με το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Dogan.

«Στο όνομα των χιλιάδων αδελφών μας απαιτούμε να μας επιτραπεί η προσευχή μέσα στο τέμενος της Αγίας Σοφίας», είπε ο Σαλίγ Τουρχάν, πρόεδρος της οργάνωσης νέων Ανατολία που διοργάνωσε την διαδήλωση, η οποία είχε προγραμματιστεί να συμπέσει με την ημερομηνία-σταθμό της άλωσης της Κωνσταντινούπολης.

Εκπρόσωπος της οργάνωσης, μάλιστα, δήλωσε πως έχουν συγκεντρωθεί εκατομμύρια υπογραφών όσων ζητούν από την τουρκική κυβέρνηση να δώσει το «πράσινο φως» ώστε να ανοίξει η Αγία Σοφία ως τζαμί.

Την ίδια ώρα...