Ο πειρασμός του ολοκληρωτισμού

Του ΤΖΟΝ ΛΟΪΝΤ

ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ μπορούν να κάνουν ευτυχισμένο τον πληθυσμό; Θα έπρεπε να προσπαθούν για να το καταφέρουν; Ο Ρίτσαρντ Λέιαρντ, διάσημος οικονομολόγος της London School of Economics, στο βιβλίο του «Happiness: Lessons from a New Science» εισηγείται την ιδέα ότι χρέος μιας κυβέρνησης είναι να θεσπίζει νόμους για να αυξάνει την ευτυχία.

Αυτό πρέπει να γίνεται, υποστηρίζει ο Λέιαρντ, κυρίως με την προώθηση της ισότητας των εισοδημάτων. Ο πλούτος συνήθως δεν αυξάνει την ευτυχία, αλλά οι μεγάλες εισοδηματικές ανισότητες σίγουρα αυξάνουν τη δυστυχία. Συνεπώς, για να μειωθούν οι ανισότητες, οι πλούσιοι πρέπει να πληρώνουν πολύ μεγαλύτερους φόρους. 

Η θέση του Λέιαρντ μοιάζει με ένα είδος σοσιαλισμού που πραγματοποιείται μέσω της φορολογίας των πλουσίων. Πρέπει να είμαστε δύσπιστοι. Στην πραγματικότητα μάλιστα πρέπει να θεωρούμε επικίνδυνο για μια κυβέρνηση το να επιδιώκει την αναζήτηση της ευτυχίας. 

Εξηγώ το γιατί.  

Πρώτον, όταν ο Λέιαρντ υποστηρίζει ότι η ευτυχία των λίγων καθορίζει τη δυστυχία των πολλών, αληθεύει και το αντίθετο: η ευτυχία πολλών γεννιέται συχνά από τη δυστυχία λίγων και μάλιστα, μερικές φορές, από τη δυστυχία πολλών. Στο παρελθόν έκαναν ευτυχισμένους τους ανθρώπους βάζοντάς τους να παρακολουθούν τις εκτελέσεις και τα βασανιστήρια. Σήμερα, σε ορισμένες κοινωνίες κάνουν ευτυχισμένους τους ανθρώπους ταπεινώνοντας τις γυναίκες, καταπιέζοντας και καταπνίγοντας τη θρησκευτική ελευθερία και την ελευθερία έκφρασης. 

Ανθη στις ρωγμές της Ευρώπης

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Toυ ΝΙΚΟΥ ΞΥΔΑΚΗ

Η οικονομική κρίση στην Ευρώπη δείχνει, ολοένα και πιο καθαρά, τα ραγισμένα πολιτικά και ηθικά θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οτι η Ενωση, σαν μια μορφή ομοσπονδίας, πορευόταν όλο και πιο επίμονα σε οικονομική τροχιά και μάλιστα σε ράγες νεοφιλελεύθερες, ήταν φανερό στους ψύχραιμους παρατηρητές από τον καιρό της Συνθήκης του Μάαστριχτ και, αργότερα, της Λισαβώνας. Η νομισματική και εμπορική ολοκλήρωση διευκόλυνε τις κινήσεις κεφαλαίων και εμπορευμάτων, αλλά το πηγαίο ερώτημα είναι ποιος ακριβώς ωφελήθηκε και πώς αυτή η ολοκλήρωση αποτελεί φυσική συνέχεια της ιδρυτικής φιλοδοξίας για την Ενωμένη Ευρώπη. Δέκα χρόνια μετά την εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος, και βλέποντας την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση από την πλευρά της χειμαζόμενης Μεσογείου, δικαιούμαστε να διατυπώσουμε μερικές εκτιμήσεις.

Να θυμηθούμε, καταρχάς, ότι η Ενωμένη Ευρώπη συνελήφθη ως πολιτικό σχέδιο για αποτροπή ενός τρίτου γενικευμένου πολέμου, όπως οι δύο προηγούμενοι του 20ού αιώνα, που αφάνισαν λαούς και κράτη. Δέσμευση για ειρήνη, λοιπόν. Και δέσμευση για ευημερία, επίσης. Το κράτος πρόνοιας προσφέρθηκε αυτονοήτως στους αποδεκατισμένους λαούς, που εκλήθησαν να ανοικοδομήσουν τις χώρες τους από τις στάχτες του πολέμου. Η ενωμένη Ευρώπη οικοδομήθηκε πάνω σε αυτό το αδιαμφισβήτητο κοινωνικό συμβόλαιο. 

Τι άλλαξε τα τελευταία είκοσι χρόνια, ιδίως την τελευταία δεκαετία του ευρώ;  

Ανάποδες στροφες βαλκανικής μιζέριας

Γράφει ο ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ

H οικονομική κρίση, αγαπητοί μου, σου επιτρέπει να μάθεις πράγματα που δεν γνώριζες, να διευρύνεις τους ορίζοντές σου, προσθέτοντας νέες διαστάσεις στη σκέψη σου. Μπορείς τώρα να πάρεις ένα κομμάτι χαρτί, να γράψεις επάνω τις οικονομικές σου υποχρεώσεις και να περιγράψεις το άγχος σου με απόλυτους αριθμούς. Βγάλε στη βάση του χαρτιού έναν αριθμό που ισοδυναμεί με τα λεφτά που χρειάζεσαι. Είναι επίσης ο αριθμός που περιγράφει τον βαθμό του άγχους σου. Ας πούμε, λοιπόν, ότι χρειάζεσαι 10.000 ευρώ για την κάλυψη βασικών αναγκών. Δεν τα έχεις. Αργότερα, όμως, βρίσκεις, από θαύμα, ένα τμήμα τους. Το άγχος σου μειώνεται ποσοτικά. Το βλέπεις και ελπίζεις. Αλλιώς βλέπεις τον κόσμο με άγχος 8.300 βαθμών και αλλιώς με άγχος 10.000 βαθμών.

Να σας πω την αλήθεια, το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό. Το πρόβλημά μου είναι πρωτίστως αισθητικό και πολιτισμικό. Χάνουμε στροφές από τον κόσμο που γυρίζει ή, ακόμα χειρότερα, τις παίρνουμε ανάποδα. Όλη την εβδομάδα διάβαζα στα ξένα σάιτ για το πείραμα που έδειξε ότι τα νετρίνα κινούνται πιο γρήγορα από το φως. Αν επαληθευτεί πολλές φορές, θα ανατρέψει ολόκληρη τη Φυσική όπως τη γνωρίζουμε. Θα αναθεωρηθεί ο Αϊνστάιν, και μόνο το ελληνικό Μνημόνιο θα παραμείνει χωρίς αναθεώρηση. Ξέρετε τι σημαίνει να υπάρχουν σωματίδια που κινούνται πιο γρήγορα από το φως; Σημαίνει ότι, υπό συνθήκες, το αποτέλεσμα θα προηγείται της αιτίας που το προκάλεσε. Κατά μία εκδοχή συμβαίνει και τώρα στην τσέπη σου: Πρώτα πληρώνεις και μετά μαθαίνεις για ποιο λόγο έγινε αυτό.

PAST FORWARD

Του Σωκράτη Παπαχατζή

Η εμφατική παρουσίαση του επεισοδίου της Ευελπίδων συνοδεύτηκε από εκδηλώσεις αποτροπιασμού εκ μέρους ενός μιντιακού καθεστώτος που, εντούτοις, δεν σταματά να απαξιώνει συλλήβδην την μεταπολιτευτική περίοδο.

Αν μέχρι μια εποχή οι άνθρωποι της “άκρας δεξιάς” κρατιόνταν στο σκοτάδι, μακρυά από τα φώτα ενός πολιτικοθεατρικού σώου στο οποίο ΚΑΙ η αριστερά συμμετείχε, η είσοδος του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση άνοιξε νέο κεφάλαιο. Στο πλαίσιο της “νέας εποχής για την πολιτική ζωή του τόπου”, έχουμε ανακατατάξεις στο casting της παράστασης.

Πρόκειται για μείζον θέμα επιλογής συνομιλητή, μια και η ανάλυση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπό τις παρούσες συνθήκες, το κυρίαρχο πολιτικό ρεύμα θα ταυτισθεί στο μέλλον με μια από τις δυο τάσεις: άκρα αριστερά ή άκρα δεξιά.

Η παρακάτω δήλωση του κυρίου Καρατζαφέρη, φιλοξενουμένου του Α. Παπαχελά στο Σκάι, είναι εύγλωττη του τρόπου με τον οποίο τίθεται το δίλημμα:

«Σήμερα, είμαστε δυο κόσμοι: Οι ευρωπαϊστές και οι κομμουνιστές. Ο λαός καλείται να επιλέξει: ‘Η θα προχωρήσουμε με τον κομμουνισμό, δηλαδή το σταλινισμό, ή θα προχωρήσουμε ευρωπαϊκά. Ξεχάστε τα κόμματα όπως τα ξέρατε. Σήμερα δεν υπάρχουν οι τεράστιες διαφορές μεταξύ ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ. Είναι δυο κόσμοι, οι ευρωπαϊστές εναντίον των κομμουνιστών»…

Έχοντας κατά νου ότι ο ολοκληρωτισμός ερχόταν πάντα κραδαίνοντας τον κομμουνιστικό κίνδυνο, αναρωτιέται κανείς: Η νοσταλγία της Χούντας αποτελεί άραγε το σκοτεινό φόντο, ή …την άλλη όψη της μνημονιακής συναίνεσης; Γιατί είναι σίγουρο ότι, “κάποιοι” σε υψηλά κλιμάκια, θα προτιμούσαν την επάνοδο στο “φαύλο παρελθόν” από την προοπτική μιας μετακίνησης προς τα αριστερά.

Και επειδή είναι προτιμότερο να επαναλαμβάνεις από το να επαναλαμβάνεσαι, ακολουθεί απόσπασμα από κείμενό μου στο περιοδικό ‘Τέσσερεις Τροχοί’, δημοσιευμένο τον Ιανουάριο του 2011:

Υποκρισία και δημοκρατία

Του Aλεξη Παπαχελα

Πολλή υποκρισία βγήκε στην επιφάνεια με το επεισόδιο της Σχολής Ευελπίδων. Αίφνης όλοι επέδειξαν με εντυπωσιακό τρόπο την ευαισθησία τους για το δημοκρατικό πολίτευμα και την ανάγκη προστασίας του.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως πρέπει όλοι μας να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με τον ρόλο των άκρων και τους τυχόν οπαδούς μιας αριστερής, δεξιάς ή αριστεροδεξιάς χούντας. Η ιστορία έχει αποδείξει, παγκοσμίως, ότι οι μεγάλες κρίσεις σαν και αυτή που βιώνει η Ευρώπη οδηγούν σε πολέμους, εμφύλιες συρράξεις και την επικράτηση των άκρων. Οι σειρήνες των άκρων δεν πρέπει να σαγηνεύσουν κανέναν και αντιθέτως μέσα από τη δημοκρατία θα προκύψουν νέες λύσεις που να πείθουν.

Αναρωτιέμαι, όμως, πού ήταν όλη αυτή η ευαισθησία, που σήμερα ξεχειλίζει, όταν έπρεπε να προστατευθεί η μεταπολιτευτική δημοκρατία από τα ακραία συμπτώματα σήψης και παρακμής. Προσπαθώ να μπω στο μυαλό ενός «ψαγμένου» ευέλπιδος, ο οποίος έχει εισαχθεί στη Σχολή μέσω Πανελληνίων και συνεπώς έχει κάποιο επίπεδο. Είναι πολύ πιθανό να γνωρίζει ο νεαρός εύελπις ότι η Ελλάδα αγόρασε γερμανικά τανκς σε απίστευτα υψηλή τιμή χωρίς, έως πολύ πρόσφατα, να έχει αγοράσει πυρομαχικά γι’ αυτά. Ναι, όπως το ακούτε, ή μάλλον το διαβάζετε. Μην ψάχνετε πολύ να βρείτε τι φταίει... Ή μήπως ο νεαρός εύελπις δεν ακούει και δεν μαθαίνει για το πόσο κόστισαν διάφορα άλλα εξοπλιστικά συστήματα από τα οποία... έλειπαν, πάλι για προφανείς λόγους, κάποια άκρως απαραίτητα συστήματα;

Οι κηπουροί της εξουσίας

Του ΚΩΣΤΑ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ

Πολλά γράφτηκαν εύστοχα ή και υπερβολικά για κάποιους κηπουρούς που ποτίζουν τον εκάστοτε κήπο της εξουσίας και συχνά αναλαμβάνουν και πρωτοβουλίες ιδιοκτήτη του κήπου. Αλλά νομίζω πως κάποτε καλό θα ήταν να δούμε και τι καλλιεργούν στον κήπο οι ποικιλώνυμοι κηπουροί.

Εν πρώτοις υπάρχουν ανθόκηποι και λαχανόκηποι. Και υπάρχει μεγάλη διαφορά, διότι τα άνθη, όποια κι αν είναι, συνήθως είναι καλλωπιστικά, είναι στολίδι και απόλαυση της όρασης και της όσφρησης. Ακόμη κι όταν καλλιεργούνται για το εμπόριο είναι για να προσφερθούν ως δώρο, ως ένδειξη θαυμασμού, ενίοτε και για να ράνουν τον Επιτάφιο, ένα φέρετρο και κανένα λαϊκό τραγουδιστή σε παλκοσένικο. Ώς εκεί. 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η Αθήνα από τις τελευταίες ευρωπαϊκές πόλεις στον τομέα της ασφάλειας για το 2011

Φτωχές είναι οι επιδόσεις της Αθήνας στην «κούρσα» των πόλεων του κόσμου με την καλύτερη ποιότητα ζωής, σύμφωνα με τον φετινό κατάλογο της εταιρείας μελετών Mercer, που διαπιστώνει ότι η ελληνική πρωτεύουσα, λόγω κρίσης, υστερεί πλέον αισθητά και στον τομέα της ασφάλειας. 

«Το 2011, η Αθήνα είναι μια από τις τελευταίες ευρωπαϊκές πόλεις στον κατάλογο που αφορά την προσωπική ασφάλεια», δήλωσε στο Reuters ο κορυφαίος ερευνητής της εταιρείας, Σλάγκιν Παρακατίλ, προειδοποιώντας, ωστόσο, και την υπόλοιπη Ε.Ε. ότι «καμία ευρωπαϊκή πόλη δεν προστατεύεται από την απειλή επιδείνωσης του βιοτικού επιπέδου, εφόσον συνεχίζεται η οικονομική αναταραχή»...

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Πρακτορείο ιατρικού τουρισμού το "Αγία Σοφία"

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΥ

Σε ανοικτή ρήξη με τους παιδοκαρδιοχειρουργούς του "Αγία Σοφία" βρίσκεται ο υπουργός Υγείας.

Ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος προειδοποίησε χθες πως όσοι επιχειρούν να υποστηρίξουν τους επίορκους γιατρούς "δεν απευθύνονται σε πολιτικά αφελείς" και τόνισε ότι θα εξαντλήσει κάθε έννοια αυστηρότητας σχετικά με το θέμα.

Το πόρισμα της διοικητικής εξέτασης -είπε- επιβεβαίωσε την καταγγελία ότι οι καρδιοχειρουργοί φιλονικούσαν στο χειρουργείο, πάνω από το ναρκωμένο σώμα ενός παιδιού, το οποίο συνήλθε πριν καν ξεκινήσει η επέμβαση. Σε υψηλούς τόνους, ο διοικητής της Α' Υγειονομικής Περιφέρειας (ΥΠΕ) κ. Αρης Μουσιώνης αμφισβήτησε τις επιθέσεις που εξαπολύει ομάδα γονέων κατά του υπουργείου.

Με έγγραφά τους, γονείς καταγγέλλουν ότι τους ζητείται να πληρώσουν για τη νοσηλεία των παιδιών τους στο "Ωνάσειο", όπου στέλνονται προσωρινά και μέχρι να λυθεί η εκκρεμότητα με το "Αγία Σοφία". 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: ΙΑΤΡEΙΑ - ΠΑΡΑΜΑΓΑΖΑ στο Ταμείο Υγείας Προσωπικού της Εθνικής Τράπεζας (ΤΥΠΕΤ)

«Παραμάγαζο» εντός του Ταμείου Υγείας Προσωπικού της Εθνικής Τράπεζας (ΤΥΠΕΤ) εντόπισαν οι ράμπο του ΣΔΟΕ καταλογίζοντας έπειτα από ενδελεχή έλεγχο 18.283 παραβάσεις, η πλειονότητα των οποίων αφορά μη έκδοση αποδείξεων, αλλά και τήρηση διπλών κρυφών βιβλίων.

Στην κλινική της οδού Θεριανού 4 στην Αθήνα, σε ιατρεία στην ίδια οδό και στο Οδοντιατρικό Κέντρο στην οδό Βραΐλα 4, που ανήκουν στο Ταμείο, παρέχονταν ιατρικές υπηρεσίες εκτός των ασφαλισμένων στο Ταμείο και σε ιδιώτες μη ασφαλισμένους στο ΤΥΠΕΤ, με τα έσοδα να είναι… άφαντα για την Εφορία. Με απλά λόγια, ιδιώτες μη ασφαλισμένοι στο ΤΥΠΕΤ δέχονταν ιατρικές υπηρεσίες από τα ιατρεία και τις κλινικές του Ταμείου αλλά χωρίς να εκδίδονται αποδείξεις, άρα χωρίς να αποδίδονται οι φόροι που αναλογούν στις εισπράξεις. Τα αθεώρητα ανεπίσημα δελτία παροχής υπηρεσιών που εκδίδονταν καταχωρίζονταν σε ανεπίσημα διπλογραφικά βιβλία. 

Ο έλεγχος ξεκίνησε στις 21 Δεκεμβρίου 2010. Αρχικά ελέγχθηκε η κλινική στην οδό Θεριανού. «Διαπιστώθηκε ότι το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού ήταν μόνιμοι πελάτες του ΤΥΠΕΤ. Πελάτες της κλινικής ήταν τα μέλη του Ταμείου και τα μέλη των οικογενειών τους, ασφαλισμένοι άλλων Ταμείων και ιδιώτες, δηλαδή πρόσωπα που οικειοθελώς προσέρχονταν στην κλινική για να τους παρασχεθούν οι κατάλληλες ιατρικές υπηρεσίες αντί αμοιβής». 

Διαπιστώθηκε επίσης ότι «στην κλινική δεν τηρούνταν βιβλία και δεν εκδίδονταν στοιχεία του ΚΒΣ», ενώ συγκεκριμένα για τους μη ασφαλισμένους στο Ταμείο, «ο ασθενής εισαγόταν στην κλινική για θεραπεία και όταν αυτή ολοκληρωνόταν πήγαινε στο λογιστήριο - το οποίο εξέδιδε ανεπίσημο, αθεώρητο Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών - και πλήρωνε. Τα εκδιδόμενα ανεπίσημα, αθεώρητα ΔΠΥ λόγω μη τήρησης βιβλίων του ΚΒΣ καταχωρίζονταν σε ανεπίσημα διπλογραφικά βιβλία. 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Aρχαιολογικοί χώροι αφημένοι στην τύχη τους - Τα 117 από τα 170 μνημεία με εισιτήριο δεν είχαν βασικές υπηρεσίες!

Της ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ

«Κάλλιο αργά παρά ποτέ» λέει ο λαός και εν προκειμένω η παροιμία ισχύει τόσο για τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου του ακριβοθώρητου στους δημοσιογράφους του πολιτιστικού ρεπορτάζ υπουργού Πολιτισμού Παύλου Γερουλάνου όσο και για το περιεχόμενο των ανακοινώσεών του.

Εγιναν με αφορμή τη συμπλήρωση του πρώτου έτους τού εν εξελίξει τριετούς, συνολικά, προγράμματος αναβάθμισης των υπηρεσιών σε αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία.

Για το γεγονός βέβαια ότι στην πλειονόητά τους οι χώροι αυτοί δεν παρείχαν μέχρι πρότινος ούτε καν τις αυτονόητες υπηρεσίες, δεν ευθύνεται η παρούσα ηγεσία του υπουργείου.

Μπορεί σε άλλες αναπτυγμένες χώρες η παρουσία δίγλωσσων ενημερωτικών πινακίδων στα αρχαιολογικά μνημεία να είναι εκ των ων ουκ άνευ, στην Ελλάδα όμως η πρόσφατη υιοθέτηση κι αυτών και άλλων ανάλογων τεχνικών υποδομών είναι ένας ικανός λόγος για να συναντά ο υπουργός, αλλά και η γ.γ. του ΥΠΠΟΤ Λίνα Μενδώνη, τους δημοσιογράφους.

Το πρόγραμμα αναβάθμισης σχεδιάστηκε το 2010, αφού διαπιστώθηκε ότι από τα 170 μνημεία που χρέωναν εισιτήρια, τα 117 δεν παρείχαν τις βασικές υπηρεσίες.

«Ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στα μνημεία μας δείχνει ποιοι είμαστε», τόνισε χθες ο υπουργός, επισημαίνοντας ότι οι ουσιώδεις ελλείψεις, πέραν όλων των άλλων, κόστιζαν στην Ελλάδα κι ένα αρνητικό ρεκόρ καθώς σημειώναμε ένα «από τα χαμηλότερα ποσοστά τουριστικής επανεπισκεψιμότητας στα μνημεία μας».

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ιστοσελίδες από "χρυσάφι" για το χρεοκοπημένο κράτος - τσίρκο

Χρυσάφι πληρώνει το κράτος την «κατασκευή» των ιστοσελίδων του, γεγονός που προκάλεσε εισαγγελική παρέμβαση.

Οι οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης έπιασε δουλειά και σ’ αυτόν τον τομέα, μετά από σχετική ερώτηση του βουλευτή της Ν.Δ. Ν. Νικολόπουλου για τα ποσά που δαπανά το Δημόσιο για τη δημιουργία ιστοσελίδων.

Ο βουλευτής αποκαλεί «λίστες ντροπής» με ποσά εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ που ξοδεύονται για τη δημιουργία ιστοσελίδων από δημόσιες υπηρεσίες και επιμελητήρια, εικόνα που παραπέμπει σε σκάνδαλο.

Ο οικονομικός εισαγγελέας διέταξε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για την υπόθεση αυτή, με σκοπό να εντοπιστεί αν προκύπτει διάπραξη αδικήματος σε βάρος του Δημοσίου ή σε βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να εντοπιστούν οι υπαίτιοι.

ΔΙΕΘΝΗ ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ: Χωρίς το Καστελόριζο χάρτης της Κομισιόν! -- Στην κοσμάρα του το ΥΠΕΞ !

Την απουσία της Μεγίστης από χάρτη της Κομισιόν επεσήμανε η Δημοκρατική Αριστερά, ενώ ο συγκεκριμένος χάρτης αποτυπώνει όλα τα υπόλοιπα νησιά της χώρας μας.

Με ερώτησή τους προς τον υπουργό Εξωτερικών Σταύρο Δήμα, ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης καθώς και οι βουλευτές του κόμματος Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός επισημαίνουν ότι σε χάρτη με θεματικό τίτλο "Η ζώνη του ευρώ, ένα νόμισμα με πολλά πλεονεκτήματα", ή Μεγίστη δεν υπάρχει.

Όπως αναφέρουν οι βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς "Από το χάρτη απουσιάζει

εμφανώς η αποτύπωση του Καστελόριζου, ενώ έχουν αποτυπωθεί όλα τα υπόλοιπα νησιά της χώρας μας, αλλά και μη ηπειρωτικά και υπερπόντια εδάφη των κρατών μελών".

ΡΩΣΙΑ: Απαντά στην αντιπυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ με νεο σταθμό ρανταρ που καλύπτει ΟΛΗ την Ευρώπη

ΜΟΣΧΑ. Καινούργιο σταθμό ραντάρ στον ρωσικό θύλακο του Καλίνινγκραντ εγκαινίασε χθες ο Ρώσος πρόεδρος Μεντβέντεφ, με τον νέο σταθμό να έχει την ικανότητα καταγραφής κάθε εκτόξευσης πυραύλου από την ευρωπαϊκή ήπειρο, για να αποτελέσει έτσι ευθεία απάντηση στο σχεδιαζόμενο αμερικανικό αντιπυραυλικό σύστημα.

Το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης τύπου Βορονέζ-DM βρίσκεται στον οικισμό Πιονέρσκοε της περιοχής του Καλίνινγκραντ, ενώ σύμφωνα με τον απόστρατο πλέον επικεφαλής των ρωσικών πυραυλικών δυνάμεων στρατηγό Βίκτορ Εσίν, ο σταθμός ραντάρ θα επιθεωρεί τους ουρανούς σε απόσταση 6.000 χιλιομέτρων με δυτική κατεύθυνση, καλύπτοντας ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο, συμπεριλαμβανομένης και της Βρετανίας. Ο σταθμός θα είναι ικανός να εντοπίζει κάθε εκτόξευση πυραύλου από την Ευρώπη, αλλά και να επιθεωρεί τον εναέριο χώρο από τον Βόρειο Πόλο μέχρι και τα παράλια της βόρειας Αφρικής.

Ο σταθμός ραντάρ νέας γενιάς σχεδιάστηκε από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Ραδιοτηλεπικοινωνιών Μεγάλης Απόστασης στη Μόσχα. Αντίθετα με παλαιότερους σταθμούς έγκαιρης προειδοποίησης, ο Βορονέζ-DM αποτελείται από μόλις 23 ανεξάρτητους κλωβούς εξοπλισμού, ενώ ο νέος σταθμός καταναλώνει 40% λιγότερη ενέργεια από προηγούμενες εκδοχές του. Το μικρό μέγεθος των εγκαταστάσεων τις καθιστά φορητές, επιτρέποντας στους χειριστές τους να τις μετακινήσουν σε ασφαλές σημείο, εάν εντοπισθούν από εχθρικά αεροσκάφη ή πυραύλους.

ΙΡΑΝ: Λεηλάτησαν τη βρετανική πρεσβεία

Aπο την ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ

Μνήμες του 1979, τότε που ισλαμιστές φοιτητές είχαν καταλάβει την πρεσβεία των ΗΠΑ κρατώντας ομήρους 52 Αμερικανούς για 444 ημέρες, ξύπνησαν χθες στην Τεχεράνη. Αυτή τη φορά στο στόχαστρο των σκληροπυρηνικών φοιτητών μπήκε η πρεσβεία της Βρετανίας - τόσο το κτιριακό της συγκρότημα στο κέντρο της ιρανικής πρωτεύουσας όσο και ένα συγκρότημα κατοικιών για τους διπλωματικούς υπαλλήλους στη Βόρεια Τεχεράνη.

Και η «σύντομη ομηρεία έξι υπαλλήλων της πρεσβείας», για την οποία έκανε λόγο ένα ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων, διαψεύστηκε από επίσημα βρετανικά χείλη. Αλλά έως το βράδυ, όταν απομακρύνθηκαν και οι τελευταίοι φανατικοί που έσπασαν και έκαψαν, οι ήδη τεταμένες σχέσεις των δύο χωρών είχαν πια φθάσει σε οριακό σημείο, με τον βρετανό Πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον να προειδοποιεί για «σοβαρές συνέπειες».

Η βρετανική πρεσβεία μοιάζει να μπήκε στο στόχαστρο των ιρανών διαδηλωτών τόσο στο πλαίσιο της οξυνόμενης αντιπαράθεσης με τη Δύση για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα - πέραν των συλλογικών κυρώσεων ΕΕ και ΗΠΑ, το Λονδίνο απαγόρευσε την περασμένη εβδομάδα σε όλα τα βρετανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα τις συναλλαγές με ιρανικές τράπεζες - όσο και στο πλαίσιο μιας εξίσου εντεινόμενης εσωτερικής πάλης για την εξουσία ανάμεσα στον ιρανό Πρόεδρο Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ από τη μία πλευρά και στον ανώτατο πνευματικό ηγέτη αγιατολάχ Χαμενεΐ μαζί με τους μουλάδες από την άλλη.

ΤΟΥΡΚΙΑ: Προετοιμασμένη για όλα τα ενδεχόμενα στο θέμα της Συρίας

ΑΓΚΥΡΑ. Ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα όσον αφορά τις επόμενές της κινήσεις στο μέτωπο της συριακής εξέγερσης αφήνει η Τουρκία, μολονότι τάσσεται ξεκάθαρα εναντίον μιας στρατιωτικής επέμβασης αντίστοιχης μ’ εκείνη στη Λιβύη. 

«Εξακολουθούμε να ελπίζουμε ότι δεν θα απαιτηθεί ποτέ μια στρατιωτική επέμβαση στη Συρία», δήλωσε χθες ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου. «Αν, ωστόσο, η καταπίεση του συριακού λαού συνεχιστεί, τότε η Τουρκία είναι προετοιμασμένη για οποιοδήποτε σενάριο», συνέχισε ο ίδιος. Ο κ. Νταβούτογλου, μάλιστα, δεν απέκλεισε ούτε το ενδεχόμενο δημιουργίας ζώνης ασφαλείας στο βόρεια τμήμα της Συρίας. «Αν δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες αρχίσουν να κατευθύνονται είτε προς τα σύνορά μας είτε προς αυτά του Λιβάνου και του Ιράκ, τότε η διεθνής κοινότητα θα υποχρεωθεί σε συγκεκριμένα βήματα, με τη δημιουργία ζωνών ασφαλείας να συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες. Υπενθυμίζεται ότι η Συρία είχε δημιουργήσει μια παρόμοια ζώνη στο βόρειο Ιράκ το 1991.

Εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις, πάντως, εξέφρασε ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος υποστήριξε ότι «πρέπει, επιτέλους, να σταματήσουν τα τελεσίγραφα προς τους Σύρους». Ο κ. Λαβρόφ τάχθηκε, επίσης, κατά της επιβολής εμπάργκο στις πωλήσεις όπλων προς το καθεστώς Ασαντ, υπογραμμίζοντας ότι οι μνήμες από την τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο είναι νωπές. «Είδαμε τι συνέβη στην περίπτωση της Λιβύης, όταν το εμπάργκο τέθηκε σε ισχύ μόνο για τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας την ώρα που οι αντάρτες εξοπλίζονταν από τη Γαλλία και το Κατάρ», συνέχισε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών. Ο κ. Λαβρόφ επεσήμανε, τέλος, ότι ο εθνικός διάλογος αποτελεί μονόδρομο για τη διευθέτηση της συριακής κρίσης, εξέφρασε δε την άποψη ότι για την αιματοχυσία των τελευταίων μηνών δεν ευθύνεται μόνο η κυβέρνηση, αλλά και οι «εξεγερθέντες».

ΠΡΟΣΩΠΑ: Πέθανε η μοναχοκόρη του Γιόζεφ Στάλιν

Σε γηροκομείο των ΗΠΑ πέθανε η μοναχοκόρη του Γιόζεφ Στάλιν, η οποία έπασχε από καρκίνο του παχέος εντέρου. Η Σβετλάνα Σταλίνα, η οποία βρισκόταν εξόριστη από το 1967 στην Αμερική, ήταν το τελευταίο εν ζωή παιδί του Στάλιν. Είχε γεννηθεί στις 28 Φεβρουαρίου 1926, έζησε μια ζωή σαν ρωσικό μυθιστόρημα και πέθανε ανώνυμη μέσα στη μιζέρια στο Ουισκόνσιν, γράφουν οι New York Times.

Στη διάρκεια της ζωής της άλλαξε πολλές φορές το όνομά της προσπαθώντας να αποποιηθεί κάθε σχέση με τον πατέρα της.

Μετά από δύο γάμους και το θάνατο του Στάλιν το 1953, πήρε το επώνυμο της μητέρας της και ονομαζόταν Σβετλάνα Αλιλούγεβα.

Το 1967 διέφυγε στην Ινδία, με την δικαιολογία ότι ήθελε να μεταφέρει την τέφρα του Ινδού συντρόφου της, τον οποίο είχε γνωρίσει στην Σοβιετική Ένωση. Από εκεί ζήτησε άσυλο στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το 1970 άλλαξε ξανά το όνομά της σε Λάνα Πίτερς μετά το σύντομο γάμο της με τον αρχιτέκτονα Γουίλιαμ Γουέλσι Πίτερς.

Τη δεκαετία του '80 επέστρεψε για λίγο στη Ρωσία, ωστόσο πήγε πάλι στις ΗΠΑ μετά από τσακωμούς με την οικογένειά της.

Σε συνέντευξή της που δημοσιεύθηκε το 2010 στην Wisconsin State Journal, είχε δηλώσει πως είναι πολύ ευτυχισμένη που βρίσκεται στις ΗΠΑ και εξομολογήθηκε: «Ο πατέρας μου μού κατέστρεψε τη ζωή. Όπου και αν πήγαινα, εδώ, στην Ελβετία, στην Ινδία, οπουδήποτε, στην Αυστραλία, σε ένα νησί, ήμουν πάντοτε αιχμάλωτη του ονόματός του».

"Eπίγεια σοφία"

Αφιερωμένη στον Mark Twain που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1835

Οι ευτυχισμένοι πρέπει να ξέρουν πως όσο πιο γεμάτο είναι ένα ποτήρι, τόσο πιο εύκολα χύνεται

Πίστη στην πατρίδα, πάντα. Πίστη στην κυβέρνηση, όταν το αξίζει.

Μπορώ να διδάξω στον καθένα πώς να αποκτήσει αυτό που θέλει στη ζωή. Το πρόβλημα είναι ότι δεν βρίσκω κανέναν που να ξέρει τι θέλει.

Πολιτισμός είναι ο ασταμάτητος πολλαπλασιασμός μη αναγκαίων αναγκών.

Σαν σήμερα (30/11/ΧΧΧΧ)

1925: Ο δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος απαγορεύει στις γυναίκες να φοράνε κοντά φουστάνια στις εξόδους τους.

1958: Υποβάλλεται στην κυβέρνηση Καραμανλή η μελέτη για την κατασκευή του Μετρό των Αθηνών, το οποίο θα κατασκευαστεί προσεχώς και κατά τμήματα. Το «προσεχώς» σήμαινε 33 χρόνια.

1979: Κυκλοφορεί στη Μεγάλη Βρετανία ένα από τα θρυλικά άλμπουμ της ροκ, το «The Wall» των Pink Floyd και πουλάει μέσα σε δύο εβδομάδες 6 εκατομμύρια αντίτυπα.

1835: Γεννιέται ο Μαρκ Τουέιν, αμερικανός συγγραφέας

1871: Γεννιέται ο Ουίvστον Τσόρτσιλ, βρετανός πολιτικός, πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

1900: Πεθαίνει ο Όσκαρ Ουάιλντ, ιρλανδός συγγραφέας. («Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι»)

Κράτος για φτύσιμο!

Του ΧΑΡΙΔΗΜΟΥ ΤΣΟΥΚΑ

Πόσο δύσκολο είναι να πάρεις αυτό το κράτος στα σοβαρά! Λεφτά δεν έχει αλλά αφήνει πάνω από μισό εκατομμύριο εκκαθαριστικά ανεξέλεγκτα, ενώ ακόμη δεν έχει εισπράξει τους φόρους ακίνητης περιουσίας για το 2009, το 2010 και το 2011! Ανακοινώνει μέτρα, αλλά τα εφαρμόζει λάθος. Επιβάλλει τέλη, αλλά κάνει εξαιρέσεις την τελευταία στιγμή. Λέει και ξελέει. Η αναξιοπιστία που χαρακτηρίζει τη χώρα στο εξωτερικό έχει ρίζες στη βαθιά αναξιοπιστία που διακρίνει τη συμπεριφορά του ελλαδικού κράτους στο εσωτερικό. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά – η χώρα είναι μία!

Η περίπτωση του τέλους ακινήτων είναι χαρακτηριστική. Ας αφήσουμε προς στιγμήν έξω από τη συζήτηση πόσο βλαπτικό είναι ένα τέτοιο τέλος για μια οικονομία που βρίσκεται για τρίτη συνεχή χρονιά σε ύφεση. Ας μη σχολιάσουμε την ανορθόδοξο μέθοδο ένας κοινωφελής ημικρατικός οργανισμός να εισπράττει τέλη ακινήτων για λογαριασμό του κράτους. Έστω κι έτσι, δεν μπορεί να υπάρξει λίγη σοβαρότητα στην υλοποίηση; Άνθρωποι που έχουν εξαιρεθεί από την καταβολή του τέλους καλούνται να το πληρώσουν πρώτα, και να απαιτήσουν την επιστροφή του αργότερα! Η ΔΕΗ έχει κάνει πληθώρα λαθών στον υπολογισμό του τέλους, βασιζόμενη σε στοιχεία που της έχουν δώσει οι δήμοι. Οι εφορίες δεν μπορούν, λένε, να κάνουν τίποτε και παραπέμπουν τους πολίτες στους δήμους, οι οποίοι με τη σειρά τους τους στέλνουν στις εφορίες και τη ΔΕΗ! Και η ΔΕΗ ανακοινώνει ότι, μετά από αίτημα του υπουργείου Οικονομικών, δεν θα διακόπτει την παροχή ηλεκτροδότησης σε όσους δεν πληρώσουν το τέλος ακινήτων!

Γιατί τότε να πληρώσουμε το τέλος ακινήτων, αφού δεν θα υπάρχουν κυρώσεις; Δεν υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να εκφυλισθεί το μέτρο; Κι αν το μέτρο είναι τόσο σημαντικό για την αύξηση των δημόσιων εσόδων, δεν θάπρεπε αξιόπιστα να επιδιωχθεί η είσπραξη του τέλους; Κι όσοι πλήρωσαν το τέλος δεν αδικούνται έναντι αυτών που δεν θα το πληρώσουν, δίχως κυρώσεις;

Βλέπετε τη μεγάλη εικόνα; Ένα κωμικής αναποτελεσματικότητας κράτος που δεν μπορεί να εισπράξει ούτε φόρους και τέλη, ούτε να μαζέψει σκουπίδια, ούτε να επιβάλλει το νόμο για την απαγόρευση του καπνίσματος! Αυτό το κράτος τυραννά τους πολίτες με κάθε τρόπο: τους στέλνει στις ουρές των ταμείων του να σπαταλούν χρόνο για σφάλματα δικά του, ζητά διαρκώς από τους συνεπείς να πληρώνουν για τα σπασμένα των ασυνεπών, αναιρεί τον εαυτό του κάθε φορά που αυξάνεται το πολιτικό κόστος, αδυνατεί να επιβάλλει τη νόμιμη εξουσία του, υποκείμενο στους εκβιασμούς του κάθε Φωτόπουλου, του κάθε Μπαλασόπουλου, του κάθε Κορτσίδη, του κάθε ιδιοτελούς επιχειρηματία.

Με σάρκα και οστά

Της ΛΙΑΝΑΣ ΚΑΝΕΛΛΗ

(Στήλη "ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΜΟΝΙΟ" του "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ")

Εκλεισε μια δεκαετία και μπήκαμε στη δεύτερη του 21ου αιώνα. Η τεχνολογία που εξαφάνισε τις αποστάσεις και σμίκρυνε τα χάσματα πληροφόρησης, προχώρησε με ιλιγγιώδεις ρυθμούς στο μισό πληθυσμό της Γης, ο οποίος κατέχει τη χρηστική τεχνογνωσία των μέσων αλλά όχι και τα μέσα αυτά καθαυτά. Ο σύγχρονος καπιταλισμός, ειδικά στις πρωτοποριακές επιστημονικώς και τεχνολογικά εξελιγμένες χώρες της Δύσης και της Ανατολής, απ' τις ΗΠΑ ως την Ιαπωνία και την Ταϊβάν, φούσκωσε τα κέρδη του «αφύσικα», υπερτιμολογώντας και κεφαλαιοποιώντας άυλες αξίες όπως ο κίνδυνος, το προσδόκιμο ζωής, η ασφάλιση κερδών, η μακροχρόνια σπέκουλα επιπτώσεων φυσικών καταστροφών, οι καταναλωτικές τάσεις των μαζών με βάση προγράμματα δημιουργίας τους κι άλλα τέτοια... 

Η οικονομία, θεμέλιο κι εργαλείο πολιτικής εξελίχθηκε σε ένα προνομιακό πεδίο εκπαίδευσης και δράσης ενός προσεκτικά επιλεγμένου ιερατείου, μιας αυλικής του κεφαλαίου, κυρίως του χρηματοπιστωτικού, ασφυκτικά ολιγάριθμης μειοψηφίας, μιας δημιουργικής, ως προς τη διαχείριση, δράκας επαϊόντων, που διαμορφώνει, θεσμοθετεί, δρα κι εντέλει ασκεί πολιτική.

Αυτή η πολιτική, καθόλου αφορούσα πολίτες, διατυμπανίζεται ως αλληλεπιδραστικά παγκόσμια, υπεράνω των γνωστών και δοκιμασμένων ιδεολογικών, κομματικών ή και εθνοκρατικών σχημάτων και δομών. Οι αγορές, θεοκρατικώς μεγεθυμένες, έχουν περιβληθεί το μεταφυσικό ένδυμα της παντοδυναμίας, της ανωνυμίας, της γιγαντιαίας ικανότητας ενός Γκιούλιβερ να καταστρέφει ή να σώζει κατά το δοκούν αναρίθμητους λιλιπούτειους πρώην πολίτες του σύγχρονου κόσμου. 

Οι λαοί έγιναν target group, δηλαδή ομάδες - στόχοι, επί των οποίων ασκείται η καπιταλιστική «υπερπολιτική» ωσάν αποκεφαλιστικό σερφάρισμα στο διαδίκτυο.

Ιδανικοί αυτόχειρες

Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΙΝΟΥ

Η ελληνική κοινή γνώµη παρακολουθεί βαθιά ανήσυχη και οργισµένη, η δε διεθνής κατάπληκτη και έντονα αποδοκιµαστική, τα όσα ιλαροτραγικά συµβαίνουν στην πολιτική σκηνή της χώρας µας, την ώρα που το καράβι βουλιάζει. Αφού επί τρείς δεκαετίες θεωρήσαµε την Ευρωπαϊκή Ενωση την αγελάδα την οποία µπορείς να αρµέγεις παριστάνοντας ότι τηρείς τις δεσµεύσεις που συνεπάγεται η ένταξή σου σε αυτήν, φθάσαµε οριστικά στο οικονοµικό βάραθρο, από το οποίο κλήθηκαν να µας σώσουν δύο αυτοκαταστροφικοί πολιτικοί. 

Ο Γιώργος Παπανδρέου κατόρθωσε αρχικά να πείσει τους διεθνείς συνεταίρους µας για την ειλικρίνεια και την αποφασιστικότητά του, µολονότι ούτε την αλήθεια έλεγε συνήθως ούτε αυτά που αποφάσισε και νοµοθετούσε ενδιαφερόταν να υλοποιήσει. Και ξαφνικά, µέσα σε ένα αναδυόµενο κλίµα δυσπιστίας και µια ραγδαία εξελισσόµενη χρηµατοπιστωτική κρίση, γκρέµισε µε το εξαγγελθέν δηµοψήφισµα την όποια εµπιστοσύνη είχε αποµείνει για τη χώρα του στην ευρωζώνη, αλλά και διεθνώς. Ετσι πολύ σύντοµα η Ελλάδα θεωρήθηκε και υπαίτια της απειλούµενης διάλυσης της ευρωζώνης, άσχετα αν είναι αυτό ακριβές ή όχι. Το ότι η Ελλάδα παραδόθηκε στην παγκόσµια χλεύη και θεωρείται πια το µαύρο πρόβατο χρεώθηκε δικαιολογηµένα ή όχι στο πρόσωπο του µοιραίου κληρονόµου της αµφιλεγόµενης δυναστείας Παπανδρέου, που τελικά έχασε και την πρωθυπουργία.

Το απίστευτο επακολούθησε. Ο νεοαναδειχθείς ηγέτης της Νέας ∆ηµοκρατίας, ο οποίος αρχικά εισέπραττε µε σταθερά ανοδικούς ρυθµούς τη δυσαρέσκεια που προκαλούσαν η διακυβέρνηση Παπανδρέου και η υπαγωγή µας στον στενό κορσέ της τρόικας, µε τους αµφιλεγόµενους χειρισµούς του παγιδεύθηκε και αυτός σε ένα αυτοκαταστροφικό αδιέξοδο. Είναι αλήθεια ότι αρχικά εκµεταλλεύθηκε τη λαϊκή δυσαρέσκεια, µε την πολυσυζητηµένη συνταγή «Ναι στους στόχους, Οχι στα µέτρα». Οι σφυγµοµετρήσεις έδειχναν ότι πείθει, δίνοντας προβάδισµα δηµοτικότητας στο κόµµα του, έστω και σε ισχνότερα επίπεδα, που δεν του εξασφαλίζουν αυτοδυναµία. Ωστόσο του έδωσαν αέρα νίκης για τις επερχόµενες εκλογές. 

Η αυτοκτονία ως πρόχειρη λύση

Tου Πασχου Mανδραβελη

Για να πούμε και του κ. Σαμαρά το δίκιο, το καλό θα ήταν να μη χρειαστεί να βάλει υπογραφές. Ακόμη καλύτερο θα ήταν να μη χρειαστεί να πάρει τα μέτρα που είναι πάνω από τις υπογραφές. Το άριστο θα ήταν να μπορούσαμε να δανειστούμε από τις αγορές όπως παλιά για να μπορέσει, εκτός από την αγροφυλακή, να επανασυστήσει και τα ΤΕΑ.

Μόνο που τώρα δεν βρισκόμαστε σε ιδανικές καταστάσεις. Αντιθέτως, βρισκόμαστε στις χειρότερες δυνατές. Η Ελλάδα βρίσκεται εκτός αγορών και αν δεν υπήρχαν οι χώρες της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ, θα έπρεπε (με τα spreads στις 3.200) να δανείζεται με επιτόκιο 33%, αν φυσικά υπήρχε κάποιος που πρακτικά θα ήθελε να δανείσει την Ελλάδα. Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι αν η Ελλάδα έπαιρνε τον ερχόμενο Μάρτιο τα 80 δισ. που χρειάζεται από τις αγορές, θα έπρεπε σε έναν χρόνο να δώσει 106,4 δισ. και σε δύο χρόνια 141 δισ., δηλαδή περίπου το 60% του ΑΕΠ. Επομένως τα «τοκογλυφικά» επιτόκια του 3,5%-4,5% αξίζουν τον κόπο μιας υπογραφής. Δεν θα μας λύσουν όλα τα προβλήματα της οικονομίας, αλλά θα κάνουν ευχερέστερη τη λύση, δεδομένων των συνθηκών. Κυρίως, θα μας λύσουν το άμεσο πρόβλημα που είναι η πιθανότητα μιας άτακτης χρεοκοπίας.

Είναι πολλοί εκείνοι που έχουν αποθαρρυνθεί από την κατάσταση και προτείνουν την αυτοκτονία ως τη λύση στα «δεινά που επιφέρει το Μνημόνιο». Προτείνουν ή υπονοούν ότι η Ελλάδα θα ήταν καλύτερα με τη δραχμή. Ακόμη χειρότερα: προωθούν με τα έργα τους αυτή τη λύση.  

Ευρωπαϊκή Ενωση ή μήπως κοινοπολιτεία των ισχυρών;

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΙΧΑΗΛ

Αρχιτέκτονα, βιομηχανικού σχεδιαστή

Τις μέρες αυτές η πατρίδα μας περνάει μία από τις πιο δύσκολες περιόδους των τελευταίων χρόνων. Ζούμε στη δίνη ενός πρωτοφανούς, στην κυριολεξία, οικονομικού πολέμου, στον οποίο έχουμε εμπλακεί εξαιτίας της κακοδιαχείρισης, της σπατάλης και φυσικά της ιδιοτελούς συμπεριφοράς πολλών στελεχών των κυβερνήσεων που πέρασαν από τη χώρα μας τις τελευταίες 10ετίες.

Η χώρα μας, υπερδανεισμένη με χρήματα που κατασπαταλήθηκαν σε «μεγάλα έργα», σε φαραωνικές άχρηστες κατασκευές των Ολυμπιακών του 2004, σε μίζες για αγορές προβληματικών οπλικών συστημάτων, σε οικονομικά σκάνδαλα που έκαναν πλούσιους επίορκους πολιτικούς και πολλούς γνωστούς- άγνωστους «κυρίους» της πολιτικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Και τώρα, το λογαριασμό καλείται να πληρώσει ο φτωχός λαός, ο μισθωτός, ο συνταξιούχος, ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας.  

Οι αγαπητοί μας εταίροι, ακολουθώντας την οικονομική πολιτική των «αγορών», αφού με πολλή ευχέρεια και άνεση περισσή σκόρπισαν εδώ κι εκεί μίζες και δάνεια, ξεκίνησαν μια νέα εκδοχή πολέμου κατά των αδύναμων λαών. Τα υψηλά σπρεντ από τη μια και ο μονόδρομος του ΔΝΤ από την άλλη είναι τα σύγχρονα υπερόπλα που σκορπούν -σαν άλλοι πύραυλοι «σκουντ»και «πάτριοτ»- το σοκ, το δέος και την οικονομική καταστροφή. Κάνουν μ' άλλα λόγια τους οικονομικά ανοχύρωτους και αδύναμους λαούς υποτελείς με τη μακροχρόνια οικονομική εξάρτηση. Ο οικονομικά εξαρτημένος λαός χάνει σιγά σιγά αλλά σταθερά την αυτονομία του, την ανεξαρτησία του, χάνει την περιουσία του, ακόμη και αυτά τα εδάφη του. Τελικά, η υπερδανεισμένη χώρα αδυνατεί να εκπληρώσει τις οικονομικές της υποχρεώσεις παρά τις φοβερές θυσίες του λαού της και γίνεται ουσιαστικά αποικία εκείνων που τη δανείζουν.

ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Το ευρώ και... η προφητεία του Φρίντμαν

Της Ζέζας Ζήκου

H κρίση έφερε στην επιφάνεια τη νευρικότητα, τη διχόνοια και την αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ενωσης να δράσει. Η τραγωδία ανέδειξε ότι η γερμανική ισχύς επιτρέπει στο Βερολίνο να καθορίζει τους όρους του παιχνιδιού. Ομως, φράου Μέρκελ, η Ευρωζώνη δεν είναι ριάλιτι, όπου τα μέλη της μπορούν να διώχνουν τους αδύναμους κρίκους έναν έναν, σπρώχνοντάς τους στον οικονομικό Αρμαγεδδώνα. Αν οι άρρωστες οικονομίες υιοθετήσουν και άλλα μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα, τότε αναμφίβολα η κοινωνική έκρηξη θα θέσει όλα τα άλλα ζητήματα σε δεύτερη μοίρα.

Φθάσαμε στο σημείο, το ευρώ να αντιμετωπίζεται από τις διεθνείς αγορές με επιφυλακτικότητα, και το νόμισμα που κάποτε το αποκαλούσαν «μεταμφιεσμένο μάρκο» τώρα το περιγράφουν ως «μεταμφιεσμένη δραχμή». Σήμερα που οι αγορές ποντάρουν στο γκρέμισμα της Ιταλίας και της Ισπανίας και που το ευρώ απειλείται με διάλυση(!), το επιχείρημα ότι η Ευρωζώνη χρειάζεται οικονομική διακυβέρνηση α λα γερμανικά κερδίζει έδαφος.

Αμέτρητες ήταν οι χώρες που χτυπούσαν την πόρτα του ευρώ για να επωφεληθούν και εκείνες από αυτή την όαση ειρήνης. Να όμως που σήμερα η ασπίδα μετατράπηκε σε ρομφαία. Η Ευρωζώνη είναι ο αδύναμος κρίκος του παγκόσμιου συστήματος. Και το σύστημα εδώ και τρία χρόνια βρίσκεται σε βαθιά -συστημική- κρίση. Συνεχώς μεταλλασσόμενη. Από τον Μάιο του 2010 και μετά, με αφορμή την Ελλάδα, μεταλλάχτηκε στη μητέρα όλων των κρίσεων. Στην κρίση των κρατικών ομολόγων. Αν σκάσει αυτή η φούσκα, τότε θα πέσει το σύστημα συνολικά.

O Μίλτον Φρίντμαν είχε κάνει λάθος για το ευρώ. Ο άνθρωπος ο οποίος μαζί με τον Κέινς επηρέασε περισσότερο την οικονομική σκέψη του 20ού αιώνα, ήταν πεπεισμένος ότι δεν θα έβλεπε στη διάρκεια της ζωής του τη γέννηση αυτού του νομίσματος. «Δεν νομίζω ότι τα προσεχή χρόνια θα δημιουργηθεί κοινό νόμισμα στην Ευρώπη», δήλωνε την άνοιξη του 1996. «Ούτε το 1997, που είχε αρχικά ανακοινωθεί, ούτε το 1999 που κυκλοφόρησε στις αγορές, ούτε το 2002 που τα νομίσματα και τα χαρτονομίσματα του ευρώ αντικατέστησαν τα εθνικά νομίσματα στις τότε 13 χώρες-μέλη της Ευρωζώνης».

ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: H Eυρώπη στο έλεος της Bιομηχανίας Πιστωτικής Aπάτης

Του Γιώργου I. Mαύρου

Eξαπάτησαν, κατέστρεψαν, διασώθηκαν και τώρα επέστρεψαν. Oι πρωταγωνιστές της Bιομηχανίας Πιστωτικής Aπάτης που παρ' ολίγον το 2008 να βυθίσουν τις HΠA σ' έναν νέο οικονομικό μεσαίωνα επαναλαμβάνουν το καταστροφικό -αλλά άκρως προσοδοφόρο για τους ίδιους- έργο τους επί ευρωπαϊκού εδάφους.

Tην καταγγελία αυτή δεν την κάνει κάποιος αριστερίζων διανοούμενος, πολέμιος των αγορών, αλλά ο «δεξιών» αντιλήψεων «γκουρού» των επενδύσεων, Eντ Γιαρντένι.

O Aμερικανός οικονομολόγος υποστηρίζει ότι η τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Eυρώπη δεν οφείλεται μόνο στις δημοσιονομικές ατασθαλίες «άσωτων» χωρών-μελών του ευρώ αλλά σε κάτι βαθύτερα σάπιο στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.

H Bιομηχανία της Πιστωτικής Aπάτης, τονίζει ο Eντ Γιαρντένι, εξακολουθεί να κάνει σήμερα αυτό που έκανε και πριν το 2008. Θησαυρίζει πουλώντας στους ανίδεους επενδυτές δήθεν ασφάλεια - υπό τη μορφή των περίφημων συμβολαίων ανταλλαγής πιστωτικού κινδύνου (CDS) και χρεογράφων με συλλογικό εμπράγματο αντίκρισμα (CDO)- και στις απελπισμένες κυβερνήσεις δήθεν διέξοδο από την κρίση.  Kαι εξηγεί πώς γίνεται.

Το χρέος έγινε πίστωση!

1. Eυρώ, η πρώτη «απάτη» κράτησε λίγο...

Πριν από την έλευση του ευρώ, (1.1.1999), οι επενδυτές στις αγορές ομολόγων απαιτούσαν υψηλές αποδόσεις στους τίτλους που εξέδιδαν χώρες με χαμηλή πιστοληπτική ικανότητα, (Eλλάδα, Iταλία, Iσπανία), σε σύγκριση με τις χαμηλές αποδόσεις των γερμανικών τίτλων. Την περίοδο 1992-1994, η απόδοση στους ελληνικούς τίτλους ήταν πάνω από 20%. H ίδια απόδοση προσγειώθηκε σε κάτω από 4% τον Iούνιο του 2003, φτάνοντας την αντίστοιχη γερμανική. Aνάλογη «σύγκλιση» είχαν και οι αποδόσεις και των υπολοίπων χωρών-μελών. Δηλαδή, το ευρώ είχε μετατρέψει το «τοξικό» χρέος ορισμένων μελών του σε πίστωση AAA. Aυτό όμως δεν κράτησε για πολύ, σήμερα οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων είναι στο 25%-30%.

ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Tα πέντε βασικά σενάρια για το ευρώ

Του Σωτηρη Νικα

Ολα τα σενάρια για την επόμενη μέρα του ευρώ, ακόμα και αυτό της διάσπασής του με πρωτοβουλία της Γερμανίας, τελούν πλέον υπό εξέταση από τα τμήματα αναλύσεων των μεγάλων funds και των τραπεζών, διεθνώς. Ειδικά αυτό που προβλέπει την «απόσυρση» της Γερμανίας από κοινού με πέντε άλλες χώρες και τη δημιουργία μιας δικής τους Νομισματικής Ενωσης συγκεντρώνει πιθανότητες 15% να υλοποιηθεί, σύμφωνα με τη βασική ανάλυση των σεναρίων της επόμενης μέρας που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του έγκυρου macrobusiness. com.au.

Οπως προκύπτει από την ανάλυση του βασικού πίνακα, ο οποίος είναι αποκαλυπτικός, αυτή τη στιγμή υπάρχουν πέντε βασικά σενάρια για την Ευρωζώνη. Το επικρατέστερο προβλέπει την έκδοση νέου χρήματος, που ουσιαστικά θα απορροφήσει όλους τους κραδασμούς και θα δώσει χρόνο για να προχωρήσει πιο ομαλά η οικονομική ολοκλήρωση της Ζώνης.

Κάθε ένα από τα σενάρια αυτά έχει διαφορετική επίπτωση στην πραγματική οικονομία και τον ρυθμό ανάπτυξης, τόσο της Ζώνης του Ευρώ όσο και της παγκόσμιας οικονομίας. Στο χειρότερο σενάριο (αυτό της πλήρους διάλυσης της Ευρωζώνης) η οικονομία παγκοσμίως θα βρεθεί σε βαθιά ύφεση για πολλά χρόνια.

 

Αναλυτικά, τα σενάρια έχουν ως εξής:

1. Με πιθανότητα υλοποίησης 35%, η Ευρωζώνη θα παραμείνει ως έχει. Σε αυτή την περίπτωση, η ΕΚΤ θα τυπώσει νέο χρήμα ή διαφορετικά θα αυξήσει την προσφορά χρήματος μέσω χαμηλότερων επιτοκίων, ώστε να εξυπηρετηθούν τα χρέη των κρατών-μελών που βάλλονται αυτή τη στιγμή. Θα υπάρξει ανάπτυξη, αλλά θα είναι ήπια.

2. Κατά 25% εκτιμάται ότι θα προχωρήσει η δημοσιονομική ενοποίηση της Ευρωζώνης. Θα υπάρχει ευρωπαϊκή κυβέρνηση, ευρωπαϊκή δημοσιονομική πολιτική και τελικά θα εκδοθεί ευρωομόλογο. Σε αυτό το ενδεχόμενο η οικονομική ανάπτυξη της Ευρωζώνης θα φτάσει στο μέγιστο δυνατό σημείο.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Βόμβα 7 δισ. ευρώ έτοιμη να σκάσει στην αγορά του αυτοκινήτου!

Του Γιώργου Ανδρή

Σε ωρολογιακή βόμβα που είναι έτοιμη να σκάσει χαρακτηρίζουν την αγορά αυτοκινήτου στελέχη του τραπεζικού κλάδου καθώς ο συνολικός δανεισμός των εισαγωγέων, αντιπροσώπων και εμπόρων ανέρχεται σε 7 δισ. ευρώ!

Στα παραπάνω θα πρέπει να συνυπολογίσει κανείς πως το 50% των δανειακών συμβάσεων έχει σταματήσει να εξυπηρετείται ενώ οι εκτιμήσεις για το άμεσο μέλλον είναι επιεικώς δυσοίωνες.

Σύμφωνα μάλιστα με όσα αναφέρουν  στελέχη της αγοράς οι τράπεζες αλλά και οι προμηθευτές του κλάδου αυτοκινήτων θα βρεθούν αντιμέτωποι με ένα τεράστιο ντόμινο που θα προκληθεί από την κατάρρευση πολλών αυτόνομων επιχειρήσεων έως και εισαγωγικών εταιρειών.

Παράλληλα οι συνεχείς πτώσεις στις πωλήσεις καινούριων αυτοκινήτων, η δραματική πτώση του τζίρου των εξουσιοδοτημένων συνεργείων αλλά και των αυτόνομων μονάδων σε συνδυασμό με την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά έχουν δημιουργήσει τις ιδανικές συνθήκες για περαιτέρω λουκέτα στον κλάδο που αυτή τη στιγμή έχουν μπει ήδη σε 4.000 επιχειρήσεις του κλάδου!

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Πλήρης άρση του καμποτάζ

Την πλήρη άρση του καμποτάζ προκειμένου να ξεπεραστεί κάθε εμπόδιο στην ανάπτυξη του κλάδου της ελληνικής κρουαζιέρας, ανακοίνωσε ο υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Μ. Χρυσοχοΐδης στην πρώτη γενική συνέλευση του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΞΕΕ) που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στην Αθήνα, στο πλαίσιο της 43ης έκθεσης Xenia, με τη συμμετοχή 1.300 ξενοδόχων.

Ο υπουργός ανακοίνωσε μεταξύ άλλων ότι εντός της εβδομάδας κατατίθεται στη Βουλή το νομοσχέδιο για τον θαλάσσιο τουρισμό, το οποίο θα προβλέπει και την πλήρη άρση του καμποτάζ, ενώ πρόσθεσε ότι έχουν ήδη εξασφαλιστεί 500 εκατ. ευρώ για τη διευκόλυνση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (στη χρηματοδότηση θα ενταχθούν και τουριστικές επιχειρήσεις) καθώς και ότι θα υπάρξει μείωση κατά 20% του μισθώματος σε 204 ξενοδοχεία που ανήκουν σε ΝΠΔΔ.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Εφιάλτης των ξενοδόχων το αφύλακτο κέντρο

Του Σταθη Kουσουνη

Λεκτική επίθεση από ξενοδόχους δέχθηκε ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην 1η Γενική Συνέλευση του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, στην οποία συμμετείχαν 1.300 ιδιοκτήτες ξενοδοχείων απ’ όλη την Ελλάδα.

Οι αντιδράσεις ξεκίνησαν από έναν ξενοδόχο στην Αθήνα, ο οποίος διαμαρτυρήθηκε για την αδυναμία της πολιτείας να αντιμετωπίσει το φαινόμενο της υποβάθμισης των περιοχών όπου διατηρεί τέσσερις μονάδες μαζί με τα δύο αδέλφια του στο κέντρο της Αθήνας. Πρόκειται για τον κ. Βασίλη Χαμακιώτη, ο οποίος ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στον ξενοδοχειακό κλάδο το 1978 λειτουργώντας με ενοίκιο τη μονάδα «Στάλις» στην περιοχή της πλατείας Καραϊσκάκη. Το 1981 άφησε το «Στάλις» και έως το 1992 άνοιξε με τα δύο αδέλφια του τρία ιδιόκτητα ξενοδοχεία, δύο στην πλατεία Βικτωρίας, το Victory, το New Victory και ένα στη Κυψέλη, το Victory Inn. Το 2004 λειτούργησε άλλο ένα ξενοδοχείο, το Centrote, κοντά στην πλ. Βικτωρίας. Συνολικά και τα 4 ξενοδοχεία, που έχουν δυναμικότητα 230 κλινών, αποκτήθηκαν με δανειακά κεφάλαια και χωρίς επιδοτήσεις.

Ο ξενοδόχος αναφέρει ότι τα ξενοδοχεία του είχαν 90% πληρότητα με Ελληνες και ξένους πελάτες. Ομως, από το 2007 και μετά άρχισε η καθοδική πορεία, με την πληρότητα, όπως υποστηρίζει, να μειώνεται κατά 15% κάθε χρόνο. Παράλληλα, τονίζει ότι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο οι τιμές έχουν σημειώσει πτώση από 50% έως 60%. Τα προβλήματα αποδίδει στην υποβάθμιση των περιοχών όπου λειτουργούν τα ξενοδοχεία και, ειδικότερα, στην παρουσία παράνομων αλλοδαπών και στην εγκληματικότητα. Οπως σημειώνει χαρακτηριστικά, «δύο στους δέκα πελάτες έρχονταν με παράπονα στο ξενοδοχείο ότι τους εκλάπη κάτι στην πλατεία Βικτωρίας. Σχετικές αναφορές υπάρχουν στο Τμήμα του Αγ. Παντελεήμονα». Επίσης, προσθέτει ότι «τον περασμένο Μάιο εισήλθαν στο New Victory δύο άτομα με σκοπό τη ληστεία. Αντιστεκόμενος ο γιος του αδερφού μου κατέληξε στο νοσοκομείο». Στο πλαίσιο αυτό, προαναγγέλλει ότι «αν σε δύο με τρεις μήνες δεν καλυτερέψουν τα πράγματα, θα κλείσει τα δύο ξενοδοχεία για να διατηρήσει τα άλλα δύο ανοιχτά». 

Μέχρι σήμερα έχουν βάλει λουκέτο 17 ξενοδοχεία σε περιοχές του κέντρου της Αθήνας.