ΝουΔοΣΥΡΙΖΑίικο ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ: Νησιώτες: και δαρμένοι, και “φασίστες”
Στις φωτογραφίες είναι δυο αναρτήσεις στο Twitter του Σπύρου Δαπέργολα,
επώνυμου spokesman του Ρουβίκωνα.
Αν στη πρώτη [επάνω] ερχόμαστε
αντιμέτωποι με ένα είδος “επαναστατικής ηθικής” που προκαλεί θυμηδία,
προερχόμενη από χειροκροτητή του Δημήτρη Κουφοντίνα, είναι στη δεύτερη
[κάτω] που βρίσκεται το ζουμί της υποθέσεως: εδώ ο κύριος Δαπέργολας
δυσφημίζει τις κινητοποιήσεις των νησιών, κάνοντας αντιφασιστικό κήρυγμα, ενώ τον σιγοντάρει ο …Κωνσταντίνος Μπογδάνος… Τουτέστιν, για να κρατάμε το λογαριασμό, έχουμε ένα μέτωπο …δεξιάς και γιαλαντζί αντιεξουσιαστικού χώρου – ουράς της γιαλαντζί αριστεράς, ενάντια στο …φασισμό των νησιωτών. Ενάντια δηλαδή στο common sense των common people.
Εννοείται
ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ, την επίσημη γιαλαντζί αριστερά, η ευκαιρία να
χτυπήσει την κυβέρνηση παραήταν χοντρή για να την κάψει. Και καλά έκανε,
…αφήνοντας τον “αντιεξουσιαστικό” βραχίονα να καθαρίσει με τον …φασισμό
των νησιωτών.
Αυτό που συνέβη τις τελευταίες μέρες ήταν κανονική
πολεμική σύρραξη, με επιτιθέμενο στρατό και αμυνόμενους πολίτες, και
αποκλειστικά, χυδαιώτατα υπεύθυνη γι’ αυτό την κυβέρνηση. Και αποτελεί
κοινό τόπο, για όσους δεν έχουμε τρελαθεί τελείως, ότι οι πολεμικές συρράξεις δεν διεξάγονται με το “σεις” και με το “σας”. Ότι στο πλαίσιό τους λαμβάνουν χώρα και έκτροπα.
Εδώ λοιπόν κάποιοι, όχι μόνο δεν ασχολούνται με το τις ήρξατο χειρών αδίκων
[η κυβέρνηση] αλλά …παρακάμπτουν τις υπερβάσεις / ασχημίες των
“οργάνων”, ασχολούμενοι αποκλειστικά με τις αντίστοιχες των
καταταλαιπωρημένων πολιτών.
Ίσως ακόμα πιο εξοργιστικό [οι ανθρώπινες
ιστορίες “γράφουν” πιο έντονα] είναι το φαινόμενο της...
NoυΔοΣΥΡΙΖΑίικο ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ: Κλείστε τα σύνορα… χθες!
Για τους συριζαίους και τους οπαδούς των ανοιχτών συνόρων, η επιδημία του κοροναϊού είναι ότι το χειρότερο. Κι’ αυτό διότι καθώς τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται και αυξάνονται σε πολλές χώρες της ΕΕ, το ίδιο αυξάνονται και οι φωνές όλων εκείνων που ζητούν άμεσο κλείσιμο των συνόρων, προβάλλοντας σαν αφορμή τον ιό.
Και αυτές οι φωνές δεν ανήκουν πλέον μόνο σε λαϊκιστές ή φανατικούς εθνικιστές, ή σε τίποτα οπισθοδρομικούς συντηρητικούς που αναπολούν την παλιά Ευρώπη, αλλά σε κανονικούς πολίτες, που τρέμουν στο ενδεχόμενο η επιδημία να μετατραπεί σε πανδημία λόγω της ανεξέλεγκτης μετακίνησης των ανθρώπων.
Και αυτές οι φωνές δεν ανήκουν πλέον μόνο σε λαϊκιστές ή φανατικούς εθνικιστές, ή σε τίποτα οπισθοδρομικούς συντηρητικούς που αναπολούν την παλιά Ευρώπη, αλλά σε κανονικούς πολίτες, που τρέμουν στο ενδεχόμενο η επιδημία να μετατραπεί σε πανδημία λόγω της ανεξέλεγκτης μετακίνησης των ανθρώπων.
Πόσο δε μάλλον στην «θωρακισμένη» χώρα μας, με το άρτιο(!) σύστημα δημόσιας υγείας, με τα διάτρητα θαλάσσια «σύνορα», και την καθημερινή είσοδο εκατοντάδων «μεταναστών» που κανείς δεν γνωρίζει από πού κρατάει η σκούφια τους…
Βλέπουμε δηλαδή το παράδοξο να γίνονται έλεγχοι (λέμε τώρα) για τον ιό στις πύλες εισόδου (αεροδρόμια και λιμάνια), την ίδια ώρα που μόνο χθες κατέφτασαν άλλοι 250 ανεξέλεγκτοι «πρόσφυγες» στα νησιά μας.
Βλέπουμε δηλαδή το παράδοξο να γίνονται έλεγχοι (λέμε τώρα) για τον ιό στις πύλες εισόδου (αεροδρόμια και λιμάνια), την ίδια ώρα που μόνο χθες κατέφτασαν άλλοι 250 ανεξέλεγκτοι «πρόσφυγες» στα νησιά μας.
Να απαγορεύονται τα καρναβάλια, να κλείνουν σχολεία, αλλά παράλληλα να κυκλοφορούν χύμα στο κύμα δεκάδες χιλιάδες «ικέτες» στα νησιά και στις πόλεις μας.
Μπορεί μέχρι στιγμής το κλείσιμο των συνόρων στην ΕΕ να μην συζητιέται σε επίσημο επίπεδο, αλλά πίσω από τις κουρτίνες όλο και περισσότεροι το σκέφτονται και το ψιθυρίζουν.
Βέβαια, οι εν λόγω σκέψεις έρχονται σε αντίθεση με μια από τις βασικές αρχές της ΕΕ, την περίφημη συνθήκη Σέγκεν, που εδώ και χρόνια θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Μόνο που σήμερα όλα είναι εντελώς διαφορετικά από τις πιο ανέμελες εποχές, τότε που οι Ευρωπαίοι χαιρέτιζαν τις ελεύθερες μετακινήσεις και τις ανοιχτές αγορές.
Για παράδειγμα, το 2015, τότε που ο Σύριζα ανέλαβε τις τύχες της χώρας μας, και όχι μόνο έκλεισε τις Αμυγδαλέζες, όχι μόνο κατάργησε τα «θαλάσσια σύνορα», αλλά προσκάλεσε επίσημα και όσους τριτοκοσμικούς ήθελαν να ζήσουν το σοσιαλιστικό όνειρο στη μπανανία μας, μια σειρά από ευρωπαϊκά κράτη ανέστειλαν τη συνθήκη και σφράγισαν τα σύνορά τους αφήνοντας την «περήφανη» αριστερή Ελλάδα να φιλοξενεί εκατοντάδες χιλιάδες αποκλεισμένους «πρόσφυγες πολέμου» (από χώρες που δεν έχουν πόλεμο» και να υπερασπίζεται τα ανοιχτά σύνορα.
Κανείς δεν αντέδρασε τότε, αφού η συνθήκη επιτρέπει την προσωρινή αναστολή της για συγκεκριμένους λόγους όπως π.χ. τρομοκρατία, ανεξέλεγκτη μετανάστευση, και… έκτακτη ανάγκη για λόγους δημόσιας υγείας!
Δηλαδή για να το πούμε απλά, ένα κράτος μέλος μπορεί να κλείσει τα σύνορά του προσωρινά (για δυο χρόνια) αρκεί να υπάρχει σοβαρός λόγος.
Αυτά δεν μας τα είπαν τότε ούτε οι συριζαίοι, και δεν μας τα λένε σήμερα ούτε οι καινούργιοι κυβερνώντες, που στο μεταναστευτικό ακολουθούν πάνω κάτω την ίδια πολιτική με την κυρά Τασία και τον Μουζάλα, προβάλλοντας συνεχώς τις υποχρεώσεις μας απέναντι στην ΕΕ.
Εν τω μεταξύ, κράτη όπως η Σουηδία, η Νορβηγία, η Αυστρία, η Ουγγαρία, κ.ά. συνεχίζουν εδώ και πέντε σχεδόν χρόνια την «προσωρινή» αναστολή της Σέγκεν ελέγχοντας διαβατήρια, και αποκλείοντας την είσοδο σε όσους κρίνουν ανεπιθύμητους.
Για να μη μιλήσουμε για τη γειτονική Βουλγαρία η οποία δεν δέχεται ούτε κουνούπι από το … Μάγκρεμπ.
Και όλα αυτά την ώρα που εμείς υποδεχόμασταν τους «κατατρεγμένους» στα νησιά μας με κεράσματα, χορούς και νταούλια, με τις ΜΚΟ να κάνουν πάρτι, τους συριζαίους και τους υπόλοιπους επαγγελματίες αλληλέγγυους να πανηγυρίζουν, και διάφορους μαϊντανούς στυλ Αντζελίνα Τζολί και Σούζαν Σάραντον να έρχονται (πάντα καλοκαίρι) για να βγουν σέλφις με τους … ικέτες.
Σήμερα λοιπόν, που οι μαϊντανοί μας ξέχασαν, που το Νόμπελ χάθηκε, και που δεν είναι ο Κουράκης και ο Πάντζας στα πράγματα, και που ο κοροναϊός έχει χτυπήσει την πόρτα μας για τα καλά, οι φωνές που λέγαμε που θέλουν ελέγχους και κλείσιμο των συνόρων απέκτησαν νέα δυναμική.
Κλείστε τα σύνορα, λένε, πριν είναι πολύ αργά… μπας και προλάβουμε την επιδημία. Μπας και σταματήσουν επιτέλους οι ροές.
Με έναν σμπάρο δηλαδή, δυο τρυγόνια.
Συνεπώς, μιας και οι ροές συνεχίζουν, με τον Ερντογάν να απειλεί να μας στείλει άλλα 2-3 εκατομμύρια, με τον μέσο πολίτη να φοβάται και παράλληλα να έχει αρχίσει να καταλαβαίνει τη μπίζνα πίσω από το μεταναστευτικό και τις ΜΚΟ, η απειλή του κοροναϊού είναι μια καλή αφορμή για την Ελλάδα να πάρει επιτέλους δραστικά μέτρα για τον περιορισμό των ροών.
Δραστικά μέτρα και όχι λόγια… και ας σκούζουν οι συριζαίοι, οι Ευρωπαίοι, και γενικά όλοι εκείνοι που μας θέλουν ισλαμική επαρχία με τους Έλληνες έρμαια στις εγκληματικές διαθέσεις, αλλά και στα μικρόβια τριτοκοσμικών μαχαιροβγαλτών.
Δραστικά μέτρα χθες κιόλας… αλλιώς...
NoυΔοΣΥΡΙΖΑίικο ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ: O «ανθρωπισμός» των σαλεμένων τέκνων του βαλκανικού μαρξισμού
Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Το ότι επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πνίγηκαν πολύ περισσότεροι λαθρομετανάστες και πρόσφυγες είναι ένα αναντίρρητο και καταγεγραμμένο γεγονός.
Το «ανοίξαμε και σας περιμένουμε», η πλήρης κατάργηση κάθε απώθησης στη γραμμή των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων, οι υποσχέσεις για χαρτιά, σπίτια, επιδόματα, τα αφασιακά αστειάκια για ηλιοθεραπεία και εξαφάνιση προς Ευρώπας, μαζί με τη ληστρική επιδρομή των ΜΚΟτζήδων, φόρτωσαν στις σάπιες κινεζικές βάρκες που τους πουλάνε οι Τούρκοι δουλέμποροι πολύ κόσμο και εκατοντάδες από αυτούς, πολύ περισσότεροι από την περίοδο της προηγηθείσας διακυβέρνησης Σαμαρά, έγιναν τροφή για τα ψάρια.
Πήγαν μανούλες και παιδάκια άκλαυτα σε αριθμούς-ρεκόρ, αλλά ο Τσίπρας, ο Χαρίσης και τα άλλα καλά παιδιά, όταν σκοντάφτουν στα πτώματα που σκόρπισε στο Αιγαίο ο μαγνήτης της πολιτικής αφασίας τους, παίζουν τις λίλιζες και σφυρίζουν κλέφτικα. Όταν, δε, σε τηλεμαχίες αναφέρω αυτή την πικρή αλήθεια, οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ και όλοι οι ψυχοπονιάρηδες με το βρόμικο μάτι της ιδεοληπτικής ιδιοτέλειας χοροπηδάνε όπως ο Κρίστοφερ Λι όταν του έριχναν αγιασμό ή τον έπαιρνε καμιά αχτίδα φωτός. Διότι η Αριστερά, όπως και η ομόλογός της διεθνιστική νεοφιλελεύθερη χαζοδεξιά, δεν αντέχει το φως της αλήθειας.
Βγήκε δε και ο ολυμπιονίκης του τάε κβον ντο Αλέξανδρος Νικολαΐδης, που προσβλήθηκε από την κοινωνική νόσο του μαρξισμού, και επιτέθηκε στον κυβερνητικό εκπρόσωπο, τον Στέλιο Πέτσα, διότι είπε το αυτονόητο υποστηρίζοντας τη δημιουργία κλειστών δομών, ότι δηλαδή η αντιμετώπιση θεμάτων, όπως ο κορονοϊός, μπορεί να γίνει πιο γρήγορα και αποτελεσματικά στις κλειστές, παρά στις ανοιχτές δομές.
Ο Νικολαΐδης δεν μπόρεσε να το επεξεργαστεί, διότι, άμα η εξίσωση δεν έχει ταξικό μίσος και φασισμό, δεν του βγαίνει. Σχολιάζοντας λοιπόν τον Στέλιο Πέτσα αμόλησε το εξής στο twitter:
«Ένα κρούσμα κορονοϊού ανάμεσα στους πρόσφυγες θα έλυνε πολλά προβλήματα για την κυβέρνηση. Δυστυχώς για αυτούς, όμως (και για όλους μας, εάν τελικά έρθει), τον ιό θα τον φέρουν στην Ελλάδα αυτοί που έχουν λεφτά για αεροπορικό εισιτήριο, όχι όσοι στοιβάζονται σε σκηνές».
Η εν λόγω αριστερή διάνοια δεν έχει πληροφορηθεί πως με τα αεροπλάνα ταξιδεύουν και πολλοί φοιτητές, με πάμφθηνα εισιτήρια που τα κλείνουν από εφαρμογές μήνες πριν, επιστήμονες για συνέδρια, ναυτικοί που πάνε ή έρχονται από το μπάρκο τους, δικοί μας μετανάστες που πάνε κι έρχονται στην πατρίδα κ.λπ. Στο απομονωμένο μαρξιστικό χωριό της γκλάβας του, με αεροπλάνο ταξιδεύουν μόνο οι «πλούσιοι».
Στις εγκεφαλικές σπείρες του δεν έχει ακόμη τύχει επεξεργασίας η πληροφορία πως πολλοί από τους λαθραίους, που επιμένει συλλήβδην να αποκαλεί χωρίς εξαίρεση «πρόσφυγες», έρχονται από χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής και της Ασίας στην Τουρκία χωρίς βίζα, αεροπορικώς και δη με πάμφθηνα εισιτήρια, ώστε μετά να προωθηθούν στους διακινητές της μαφίας / παρακράτους του Ερντογάν, για να τους σπρώξουν επ’ αμοιβή προς εμάς.
Σε λίγο, τα σαλεμένα τέκνα του βαλκανικού μαρξισμού θα ισχυριστούν πως οι λαθρομετανάστες και οι πρόσφυγες έχουν… ανοσία στον κορονοϊό ή πως η αθρόα παράνομη είσοδός τους ενισχύει κιόλας το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Επαναλαμβάνω, τρέμουν μήπως σκάσει εδώ ο ιός, μπουν τα νησιά σε καραντίνα, εμποδίζονται επιτέλους οι βάρκες και
Το «ανοίξαμε και σας περιμένουμε», η πλήρης κατάργηση κάθε απώθησης στη γραμμή των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων, οι υποσχέσεις για χαρτιά, σπίτια, επιδόματα, τα αφασιακά αστειάκια για ηλιοθεραπεία και εξαφάνιση προς Ευρώπας, μαζί με τη ληστρική επιδρομή των ΜΚΟτζήδων, φόρτωσαν στις σάπιες κινεζικές βάρκες που τους πουλάνε οι Τούρκοι δουλέμποροι πολύ κόσμο και εκατοντάδες από αυτούς, πολύ περισσότεροι από την περίοδο της προηγηθείσας διακυβέρνησης Σαμαρά, έγιναν τροφή για τα ψάρια.
Πήγαν μανούλες και παιδάκια άκλαυτα σε αριθμούς-ρεκόρ, αλλά ο Τσίπρας, ο Χαρίσης και τα άλλα καλά παιδιά, όταν σκοντάφτουν στα πτώματα που σκόρπισε στο Αιγαίο ο μαγνήτης της πολιτικής αφασίας τους, παίζουν τις λίλιζες και σφυρίζουν κλέφτικα. Όταν, δε, σε τηλεμαχίες αναφέρω αυτή την πικρή αλήθεια, οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ και όλοι οι ψυχοπονιάρηδες με το βρόμικο μάτι της ιδεοληπτικής ιδιοτέλειας χοροπηδάνε όπως ο Κρίστοφερ Λι όταν του έριχναν αγιασμό ή τον έπαιρνε καμιά αχτίδα φωτός. Διότι η Αριστερά, όπως και η ομόλογός της διεθνιστική νεοφιλελεύθερη χαζοδεξιά, δεν αντέχει το φως της αλήθειας.
Βγήκε δε και ο ολυμπιονίκης του τάε κβον ντο Αλέξανδρος Νικολαΐδης, που προσβλήθηκε από την κοινωνική νόσο του μαρξισμού, και επιτέθηκε στον κυβερνητικό εκπρόσωπο, τον Στέλιο Πέτσα, διότι είπε το αυτονόητο υποστηρίζοντας τη δημιουργία κλειστών δομών, ότι δηλαδή η αντιμετώπιση θεμάτων, όπως ο κορονοϊός, μπορεί να γίνει πιο γρήγορα και αποτελεσματικά στις κλειστές, παρά στις ανοιχτές δομές.
Ο Νικολαΐδης δεν μπόρεσε να το επεξεργαστεί, διότι, άμα η εξίσωση δεν έχει ταξικό μίσος και φασισμό, δεν του βγαίνει. Σχολιάζοντας λοιπόν τον Στέλιο Πέτσα αμόλησε το εξής στο twitter:
«Ένα κρούσμα κορονοϊού ανάμεσα στους πρόσφυγες θα έλυνε πολλά προβλήματα για την κυβέρνηση. Δυστυχώς για αυτούς, όμως (και για όλους μας, εάν τελικά έρθει), τον ιό θα τον φέρουν στην Ελλάδα αυτοί που έχουν λεφτά για αεροπορικό εισιτήριο, όχι όσοι στοιβάζονται σε σκηνές».
Η εν λόγω αριστερή διάνοια δεν έχει πληροφορηθεί πως με τα αεροπλάνα ταξιδεύουν και πολλοί φοιτητές, με πάμφθηνα εισιτήρια που τα κλείνουν από εφαρμογές μήνες πριν, επιστήμονες για συνέδρια, ναυτικοί που πάνε ή έρχονται από το μπάρκο τους, δικοί μας μετανάστες που πάνε κι έρχονται στην πατρίδα κ.λπ. Στο απομονωμένο μαρξιστικό χωριό της γκλάβας του, με αεροπλάνο ταξιδεύουν μόνο οι «πλούσιοι».
Στις εγκεφαλικές σπείρες του δεν έχει ακόμη τύχει επεξεργασίας η πληροφορία πως πολλοί από τους λαθραίους, που επιμένει συλλήβδην να αποκαλεί χωρίς εξαίρεση «πρόσφυγες», έρχονται από χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής και της Ασίας στην Τουρκία χωρίς βίζα, αεροπορικώς και δη με πάμφθηνα εισιτήρια, ώστε μετά να προωθηθούν στους διακινητές της μαφίας / παρακράτους του Ερντογάν, για να τους σπρώξουν επ’ αμοιβή προς εμάς.
Σε λίγο, τα σαλεμένα τέκνα του βαλκανικού μαρξισμού θα ισχυριστούν πως οι λαθρομετανάστες και οι πρόσφυγες έχουν… ανοσία στον κορονοϊό ή πως η αθρόα παράνομη είσοδός τους ενισχύει κιόλας το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Επαναλαμβάνω, τρέμουν μήπως σκάσει εδώ ο ιός, μπουν τα νησιά σε καραντίνα, εμποδίζονται επιτέλους οι βάρκες και
α) χάσουν την κονόμα οι ΜΚΟ, που στελεχώνονται από συντρόφια και
β) σταματήσει η εισαγωγή λούμπεν μελλοντικών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, όπως νομίζουν βλακωδώς, γιατί τέτοιο μυαλό κουμαντάρουν, που θα διαλύσουν το μισητό Εθνος και θα βοηθήσουν να δημιουργηθεί ο άπατρις πολτός που ονειρεύονται στην Κουμουνδούρου, στον Περισσό και στις παραφυάδες τους.
Τα κλειστά κέντρα στα νησιά, αφού η κυβέρνηση ακόμη δεν τολμά να επιλέξει τη Μακρόνησο και άλλα ξερονήσια, θα μπορούσαν να είναι στη σωστή κατεύθυνση και να μη δερνόμαστε μεταξύ μας υπό τα όμματα του κράτους-συμμορίας του Ερντογάν, υπό τις εξής προϋποθέσεις:
α) Να είναι όντως κλειστά και όχι αυτά που ακούμε, δηλαδή πως θα κόβουν τσάρκες οι μουσαφιραίοι, αλλά τάδε ώρα θα κλείνει η πόρτα, κι αν δεν έχουν επιστρέψει, δεν θα τους δίνουν πουτίγκα την άλλη μέρα.
β) Να σταματήσουν να μπαίνουν άλλοι, τουτέστιν, τώρα που είναι ακόμη πιο αναγκαίο λόγω κινδύνου επιδημίας, να εμποδίζουμε τις βάρκες να μπαίνουν, να βάλουμε και παντού καταχωρίσεις και πινακίδες στα αραβικά, στα ουρντού, στα παστού, στα σουαχίλι, στα φραγκοχιώτικα, στα καλιαρντά, που να λένε με αυστηρότητα:
Τα κλειστά κέντρα στα νησιά, αφού η κυβέρνηση ακόμη δεν τολμά να επιλέξει τη Μακρόνησο και άλλα ξερονήσια, θα μπορούσαν να είναι στη σωστή κατεύθυνση και να μη δερνόμαστε μεταξύ μας υπό τα όμματα του κράτους-συμμορίας του Ερντογάν, υπό τις εξής προϋποθέσεις:
α) Να είναι όντως κλειστά και όχι αυτά που ακούμε, δηλαδή πως θα κόβουν τσάρκες οι μουσαφιραίοι, αλλά τάδε ώρα θα κλείνει η πόρτα, κι αν δεν έχουν επιστρέψει, δεν θα τους δίνουν πουτίγκα την άλλη μέρα.
β) Να σταματήσουν να μπαίνουν άλλοι, τουτέστιν, τώρα που είναι ακόμη πιο αναγκαίο λόγω κινδύνου επιδημίας, να εμποδίζουμε τις βάρκες να μπαίνουν, να βάλουμε και παντού καταχωρίσεις και πινακίδες στα αραβικά, στα ουρντού, στα παστού, στα σουαχίλι, στα φραγκοχιώτικα, στα καλιαρντά, που να λένε με αυστηρότητα:
ΝουΔοΣΥΡΙΖΑίικο ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ: Αντιμετωπίζουμε (χωρίς υπερβολή) υπαρξιακή απειλή - Η χώρα δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια μαθητευόμενων μάγων
Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
Η χώρα εισήλθε, ήδη, σε κατάσταση ανάγκης. Αν όχι, με τη νομική σημασία του όρου, εισήλθε με την πολιτική.
Η χώρα εισήλθε, ήδη, σε κατάσταση ανάγκης. Αν όχι, με τη νομική σημασία του όρου, εισήλθε με την πολιτική.
Η γενιά των σαραντάρηδων, είτε στην εκδοχή Τσίπρα είτε στην εκδοχή Μητσοτάκη, αποδεικνύεται αδύναμη να διαχειριστεί τα μεγάλα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας. Η επίκληση του κακού παρελθόντος έχει πραγματικά στοιχεία, δεν αρκεί όμως, για να δικαιολογήσει τις τεράστιες αδυναμίες που αποκαλύπτει το πολιτικό σύστημα.
Ολόκληρες γενιές μεγάλωσαν με κυρίαρχη αντίληψη το εύκολο και γρήγορο κέρδος, τη διαφθορά ως κάτι πολιτικά νομοτελειακό και την λογική πως η διακυβέρνηση μιας χώρας δεν διαφέρει από τη διακυβέρνηση μιας εταιρείας ή ενός συλλόγου. Όλα τα κάνει η Ευρώπη και οι κυβερνήτες είναι, απλώς, οι διαχειριστές αποφάσεων που λαμβάνονται αλλού.
Η περίοδος Τσίπρα πέρασε αλλά, μάλλον, ούτε ο ίδιος, ούτε τα στελέχη του διδάχθηκαν κάτι από αυτήν. Δηλώνουν, μάλιστα, πως αν επανέλθουν δεν θα κάνουν, απλώς, τα ίδια αλλά και χειρότερα.
Η περίοδος Μητσοτάκη που διανύουμε χαρακτηρίστηκε, εξ αρχής, από την ανάδειξη κάποιων τεχνοκρατών. Η καθημερινή κυβερνητική πρακτική αποκαλύπτει πως ούτε για τεχνοκράτες πρόκειται, ούτε για ικανούς πολιτικούς.
Ολόκληρες γενιές μεγάλωσαν με κυρίαρχη αντίληψη το εύκολο και γρήγορο κέρδος, τη διαφθορά ως κάτι πολιτικά νομοτελειακό και την λογική πως η διακυβέρνηση μιας χώρας δεν διαφέρει από τη διακυβέρνηση μιας εταιρείας ή ενός συλλόγου. Όλα τα κάνει η Ευρώπη και οι κυβερνήτες είναι, απλώς, οι διαχειριστές αποφάσεων που λαμβάνονται αλλού.
Η περίοδος Τσίπρα πέρασε αλλά, μάλλον, ούτε ο ίδιος, ούτε τα στελέχη του διδάχθηκαν κάτι από αυτήν. Δηλώνουν, μάλιστα, πως αν επανέλθουν δεν θα κάνουν, απλώς, τα ίδια αλλά και χειρότερα.
Εκείνο που αναζητούσε η χώρα ήταν ένας συνδυασμός τεχνοκράτη με έντονο πολιτικό αισθητήριο και συνείδηση της πολιτικής και κοινωνικής αποστολής του. Δυστυχώς, κανείς στην κυβέρνηση δεν διακρίνεται για τις ικανότητές του. Λείπει το πολιτικό αισθητήριο, ακόμη, και από τον πεπειραμένο πολιτικά υπουργό Προστασίας του Πολίτη (πού είσαι Όργουελ!), αν κρίνει κανείς από τον τρόπο που διαχειρίστηκε την υπόθεση της αποστολής αστυνομικών δυνάμεων στα νησιά.
Αλλά και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με το ύφος των δηλώσεών του έχει την εντύπωση πως απευθύνεται σε φανατικό κομματικό ακροατήριο και όχι σε μια πολυσύνθετη και πολυπαραγοντική κοινωνία. Υποτίθεται ότι οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου αποσκοπούν και στη διαχείριση της κοινής γνώμης. Καμιά τέτοια ένδειξη.
Οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν τις ηγετικές θέσεις μιας κοινωνίας έχουν ασκηθεί προηγουμένως να μην θυμώνουν και να μην εκνευρίζονται. Καλώς ή κακώς, υπερίστανται αυτών των συναισθημάτων. Στην σημερινή Ελλάδα ο θυμός του πρωθυπουργού χρησιμοποιείται ως στοιχείο για τη νουθεσία της κοινής γνώμης. Εύλογα τα μειδιάματα.
Η σημερινή κυβέρνηση αλλά και το κράτος συνολικά και απρόσωπα δεν έχουν αντιληφθεί τις μεταβολές που έχουν επέλθει στην ελληνική κοινωνία. Το μεταναστευτικό αποτελεί, απλώς, έναν δυνατό καταλύτη η κακή διαχείριση του οποίου επιδεινώνει την κατάσταση.
Η κοινωνία της ελληνικής περιφέρειας (για το Κέντρο δεν γνωρίζω γιατί δεν ζω σ αυτό), έχει την αίσθηση της εγκατάλειψης από την πολιτεία.
Αλλά και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με το ύφος των δηλώσεών του έχει την εντύπωση πως απευθύνεται σε φανατικό κομματικό ακροατήριο και όχι σε μια πολυσύνθετη και πολυπαραγοντική κοινωνία. Υποτίθεται ότι οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου αποσκοπούν και στη διαχείριση της κοινής γνώμης. Καμιά τέτοια ένδειξη.
Οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν τις ηγετικές θέσεις μιας κοινωνίας έχουν ασκηθεί προηγουμένως να μην θυμώνουν και να μην εκνευρίζονται. Καλώς ή κακώς, υπερίστανται αυτών των συναισθημάτων. Στην σημερινή Ελλάδα ο θυμός του πρωθυπουργού χρησιμοποιείται ως στοιχείο για τη νουθεσία της κοινής γνώμης. Εύλογα τα μειδιάματα.
Η σημερινή κυβέρνηση αλλά και το κράτος συνολικά και απρόσωπα δεν έχουν αντιληφθεί τις μεταβολές που έχουν επέλθει στην ελληνική κοινωνία. Το μεταναστευτικό αποτελεί, απλώς, έναν δυνατό καταλύτη η κακή διαχείριση του οποίου επιδεινώνει την κατάσταση.
Η κοινωνία της ελληνικής περιφέρειας (για το Κέντρο δεν γνωρίζω γιατί δεν ζω σ αυτό), έχει την αίσθηση της εγκατάλειψης από την πολιτεία.
Στα νησιά, μάλιστα, η αίσθηση αυτή επιδεινώνεται από την αδυναμία του κράτους να προστατεύσει τους κατοίκους τους από την καθημερινή τουρκική απειλή. Με το μεταναστευτικό συνειδητοποίησαν ότι τους χρησιμοποιούν και ως αποθήκη ψυχών. ή, γενικώς, ως αποθηκευτικούς χώρους.
Το έχω επισημάνει επανειλημμένως, προκαλώντας τις αντιδράσεις όσων βολεύονται στην υπνηλία. Ο τρόπος που λειτουργεί το κράτος, οι ιδεολογικές του σταθερές, η κυρίαρχη αντίληψή του, η δομή του, τα προτάγματά του, όλα αυτά και πολλά άλλα, λειτουργούν αποσταθεροποιητικά και αποδομητικά για την έννοια της κυριαρχίας του και την αναπαραγωγή της σε ιδεολογικό επίπεδο. Με απλά, λόγια, αν η πολιτεία δεν αναπαράγει τους ιδεολογικούς όρους ύπαρξής της, το παιχνίδι είναι χαμένο.
Το έχω επισημάνει επανειλημμένως, προκαλώντας τις αντιδράσεις όσων βολεύονται στην υπνηλία. Ο τρόπος που λειτουργεί το κράτος, οι ιδεολογικές του σταθερές, η κυρίαρχη αντίληψή του, η δομή του, τα προτάγματά του, όλα αυτά και πολλά άλλα, λειτουργούν αποσταθεροποιητικά και αποδομητικά για την έννοια της κυριαρχίας του και την αναπαραγωγή της σε ιδεολογικό επίπεδο. Με απλά, λόγια, αν η πολιτεία δεν αναπαράγει τους ιδεολογικούς όρους ύπαρξής της, το παιχνίδι είναι χαμένο.
Η τραγωδία είναι πως εκεί κάτω, νομίζουν πως επειδή παίρνουν την κυβέρνηση και έχουν το προνόμιο να νομοθετούν και να κυβερνούν, έχουν τελειώσει. Θα επιβληθούν.
Αυτή η αντίληψη έφερε τα ΜΑΤ στα νησιά, δίχασε την ελληνική κοινωνία και οδήγησε στο εξευτελιστικό θέαμα λοιδωρίας της σκληρής ισχύος του κράτους.
Δεν περιποιεί τιμή το θέαμα να ξυλοκοπούνται τα ΜΑΤ. Και δεν φταίνε γι αυτό οι πολίτες. Φταίνε αυτοί που δεν μπορούν να διαχειριστούν τις πολιτικές υποθέσεις της χώρας σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης. Φταίνε αυτοί που πιστεύουν πως με ξεγελάσματα μπορούν να συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν την ελληνική περιφέρεια ως αποικία του Κέντρου. Ε, όχι, Η εποχή αυτή παρήλθε. Αν δεν το αντιληφθούν εγκαίρως, θα ξυπνήσουν με εφιάλτες.
Η πολιτική και η διακυβέρνηση είναι πολύ σοβαρές υποθέσεις για να αφήνονται στα χέρια ανθρώπων άπειρων, ιδεοληπτικών (δεν ενδημούν, μόνο, στην αριστερά αλλά και στη δεξιά), τεχνοκρατών χωρίς πολιτικό αισθητήριο (οι κυβερνήσεις δεν είναι ερευνητικά κέντρα), μονοδιάστατων.
Η διακυβέρνηση γίνεται, τώρα, στην Ελλάδα με το μεταναστευτικό και τις απειλές που δέχεται η χώρα, το μείζον ζήτημα.
Η χώρα απειλείται πολλαπλώς. Χρειάζεται...
Η πολιτική και η διακυβέρνηση είναι πολύ σοβαρές υποθέσεις για να αφήνονται στα χέρια ανθρώπων άπειρων, ιδεοληπτικών (δεν ενδημούν, μόνο, στην αριστερά αλλά και στη δεξιά), τεχνοκρατών χωρίς πολιτικό αισθητήριο (οι κυβερνήσεις δεν είναι ερευνητικά κέντρα), μονοδιάστατων.
Η διακυβέρνηση γίνεται, τώρα, στην Ελλάδα με το μεταναστευτικό και τις απειλές που δέχεται η χώρα, το μείζον ζήτημα.
Η χώρα απειλείται πολλαπλώς. Χρειάζεται...
ΝουΔοΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ: Κινήσεις ΜΑΤ της κυβέρνησης (των ΣΥΡΙΖΑίων με γραβάτα) !
Ο,τι δεν γίνεται να αρπαχτεί ας επιταχθεί, ώστε ο ισλαμιστής να στεγαστεί και να μη δυσαρεστηθεί. Ευτυχείτε!
Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Η κυβέρνηση δεν μπορεί, καθώς λέει, να απωθήσει τους ισλαμιστές εισβολείς που καβαλάνε τα τουρκικά φουσκωτά, διότι της το απαγορεύει το Διεθνές Δίκαιο.
Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Η κυβέρνηση δεν μπορεί, καθώς λέει, να απωθήσει τους ισλαμιστές εισβολείς που καβαλάνε τα τουρκικά φουσκωτά, διότι της το απαγορεύει το Διεθνές Δίκαιο.
Όμως, μια χαρά μπορεί να κάνει νταούλια στο ξύλο τους Ελληνες, που θέλουν να μείνει ο τόπος τους ελληνικός.
Πολύ το δούλεμα, περισσότερο το ξύλο.
Τα «Νόμπελ» των νησιωτών για το φιλόξενο πνεύμα που επέδειξαν στα πρώτα κύματα των ισλαμιστών εποίκων πέφτουν βροχή στο ανατολικό Αιγαίο. Δεν είναι, όμως, σαν τα συνηθισμένα Νόμπελ, αλλά άλλου τύπου. Μόλις τα λάβεις, τσούζουν τα μάτια και πονάει η ράχη σου, η κεφαλή σου – γενικά, όπου σε βρουν σε μωλωπίζουν.
Αυτά τα πολυτίμητα βραβεία δεν τα απονέμει η Επιτροπή Νόμπελ της Σουηδικής Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών, αλλά η ΕΛ.ΑΣ. Δεν συνοδεύονται από χρηματικό έπαθλο, αλλά από στεγνό, αλμυρό, ξιδάτο βρομόξυλο και χημικά. Είναι μια μορφή φιλελευθερισμού εν δράσει, όπως θα έλεγε κάποιος κακόπιστος (που από τέτοιους έχουμε αρκετούς στην Ελλάδα).
Οι Λέσβιοι, οι Χιώτες, οι Σάμιοι, οι Κώες και άλλοι νησιώτες, όταν επρόκειτο να καταπιούν αμάσητο το αγκίστρι της παγκόσμιας ηθικής επιβράβευσης, είχαν βαρεθεί να βλέπουν μεγαλοπαράγοντες της παγκοσμίου πολιτικής σκηνής και αστέρες του Χόλιγουντ στα μέρη τους.
Και να η Αντζελίνα Τζολί και ιδού η Σούζαν Σάραντον και δώσε Βανέσα Ρεντγκρέιβ και πάρε Κέιτι Χολμς και φωτογραφικά φλας και «μπράβο» και «ζήτω» και, πάνω απ’ όλα, η ανθρωπιά και τι καλές οι γιαγιάδες που τάιζαν με γαλατάκι το μωρό της μάνας με τη μαντίλα, που ήρθε από χώρα μακρινή.
Κι ύστερα ήρθε το ύστερα, όπου οι ηθοποιάρες αποτραβήχτηκαν σαν τα νερά στην άμπωτη και πήγαν πίσω στις βιλάρες τους με τους αναρίθμητους μπόντιγκαρντ, οι μεγαλοπολιτικοί έκαναν το ίδιο, και έμειναν αμανάτι οι νησιώτες με τις μυριάδες των… επενδυτών από το Αφγανιστάν, οι οποίοι, αν δεν μείνουν ενθουσιασμένοι από το σέρβις στα χοτ σποτ, θα εξεγερθούν.
Κατόπιν απομακρύνσεως εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται…
Τα «Νόμπελ» των νησιωτών για το φιλόξενο πνεύμα που επέδειξαν στα πρώτα κύματα των ισλαμιστών εποίκων πέφτουν βροχή στο ανατολικό Αιγαίο. Δεν είναι, όμως, σαν τα συνηθισμένα Νόμπελ, αλλά άλλου τύπου. Μόλις τα λάβεις, τσούζουν τα μάτια και πονάει η ράχη σου, η κεφαλή σου – γενικά, όπου σε βρουν σε μωλωπίζουν.
Αυτά τα πολυτίμητα βραβεία δεν τα απονέμει η Επιτροπή Νόμπελ της Σουηδικής Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών, αλλά η ΕΛ.ΑΣ. Δεν συνοδεύονται από χρηματικό έπαθλο, αλλά από στεγνό, αλμυρό, ξιδάτο βρομόξυλο και χημικά. Είναι μια μορφή φιλελευθερισμού εν δράσει, όπως θα έλεγε κάποιος κακόπιστος (που από τέτοιους έχουμε αρκετούς στην Ελλάδα).
Οι Λέσβιοι, οι Χιώτες, οι Σάμιοι, οι Κώες και άλλοι νησιώτες, όταν επρόκειτο να καταπιούν αμάσητο το αγκίστρι της παγκόσμιας ηθικής επιβράβευσης, είχαν βαρεθεί να βλέπουν μεγαλοπαράγοντες της παγκοσμίου πολιτικής σκηνής και αστέρες του Χόλιγουντ στα μέρη τους.
Και να η Αντζελίνα Τζολί και ιδού η Σούζαν Σάραντον και δώσε Βανέσα Ρεντγκρέιβ και πάρε Κέιτι Χολμς και φωτογραφικά φλας και «μπράβο» και «ζήτω» και, πάνω απ’ όλα, η ανθρωπιά και τι καλές οι γιαγιάδες που τάιζαν με γαλατάκι το μωρό της μάνας με τη μαντίλα, που ήρθε από χώρα μακρινή.
Κι ύστερα ήρθε το ύστερα, όπου οι ηθοποιάρες αποτραβήχτηκαν σαν τα νερά στην άμπωτη και πήγαν πίσω στις βιλάρες τους με τους αναρίθμητους μπόντιγκαρντ, οι μεγαλοπολιτικοί έκαναν το ίδιο, και έμειναν αμανάτι οι νησιώτες με τις μυριάδες των… επενδυτών από το Αφγανιστάν, οι οποίοι, αν δεν μείνουν ενθουσιασμένοι από το σέρβις στα χοτ σποτ, θα εξεγερθούν.
Κατόπιν απομακρύνσεως εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται…
Τώρα ήρθε η ώρα του...
NoυΔοΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ: Τα λάθη της κυβέρνησης (των ΣΥΡΙΖΑίων με γραβάτα) στο μεταναστευτικό
Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
Υπερτίμησε τις αντοχές των πληθυσμών των νησιών. Η ανοχή που επέδειξαν οι ντόπιοι από το 2015 αντιμετωπίσθηκε ως δεδομένη. Δεν έλαβε υπόψη της τον κορεσμό, την κόπωση και τις συνέπειες της ανασφάλειας.
Υπερτίμησε τις αντοχές των πληθυσμών των νησιών. Η ανοχή που επέδειξαν οι ντόπιοι από το 2015 αντιμετωπίσθηκε ως δεδομένη. Δεν έλαβε υπόψη της τον κορεσμό, την κόπωση και τις συνέπειες της ανασφάλειας.
Βασικός παράγων ανασφάλειας, η αδυναμία να προβλεφθεί ένα όριο στην εξέλιξη των ροών. Οταν ο κ. Χρυσοχοΐδης επισκέφθηκε τη Μόρια και διαπίστωσε ότι όλα πάνε καλά, μίλησε αδιαφορώντας για την εμπειρία των περιοίκων. Θα έπρεπε να επισκεφθεί το Βοστάνειο, το μοναδικό νοσοκομείο της Λέσβου, νύχτα, για να καταλάβει ότι τίποτε δεν πάει καλά.
Υποσχέθηκε ότι θα ελέγξει τα θαλάσσια σύνορα. Παρ’ όλα αυτά, οι ροές συνέχισαν ανενόχλητες, ορισμένες δε ΜΚΟ συνεχίζουν να συνεργάζονται με τους διακινητές της απέναντι ακτής. Στους οκτώ μήνες που μεσολάβησαν από τις εκλογές είχε όλο τον χρόνο να ξεχωρίσει όσες κάνουν ανθρωπιστικό τουρισμό εις βάρος των ντόπιων από όσες προσφέρουν έργο.
Ανακοίνωσε τη δημιουργία κλειστών κέντρων στην ηπειρωτική Ελλάδα, όμως έδωσε προτεραιότητα στα κλειστά κέντρα στη Λέσβο και στη Χίο. Τις συνέπειες τις παρακολουθούμε εδώ και μέρες. Ομάδες που μεταμορφώνονται σε αγέλες, όπως αυτή που επιτέθηκε στον ξαπλωμένο στο κρεβάτι του αστυνομικό στον Καρφά της Χίου, ενώ ο συνάδελφός του φώναζε «Οχι, παιδιά, μην τον χτυπάτε». Στη Λέσβο, αστυνομικός τραυματίστηκε από σκάγια. Εικόνες ντροπής για όλους μας. Στις αγέλες συνεργάζονται αρμονικά ακροδεξιοί με τη συνήθη αλητεία της Αριστεράς, μέλη ΜΚΟ που φροντίζουν τα επαγγελματικά τους συμφέροντα. Οι μεν δεν θέλουν κλειστά τα κέντρα και δεν θέλουν περιορισμούς στους μετανάστες, οι δε ζητούν να πετάξουν όλους τους μετανάστες στη θάλασσα. Οι κάτοικοι ζητούν ειρηνική διαμαρτυρία, όμως κυριαρχούν, ως συνήθως, οι φασαριόζοι. Και όλοι μαζί χτυπούν την αστυνομία.
Πίστεψε πραγματικά η κυβέρνηση ότι οι μετανάστες θα εμπλουτίσουν την ελληνική κοινωνία και θα λύσουν το δημογραφικό;
Ανακοίνωσε τη δημιουργία κλειστών κέντρων στην ηπειρωτική Ελλάδα, όμως έδωσε προτεραιότητα στα κλειστά κέντρα στη Λέσβο και στη Χίο. Τις συνέπειες τις παρακολουθούμε εδώ και μέρες. Ομάδες που μεταμορφώνονται σε αγέλες, όπως αυτή που επιτέθηκε στον ξαπλωμένο στο κρεβάτι του αστυνομικό στον Καρφά της Χίου, ενώ ο συνάδελφός του φώναζε «Οχι, παιδιά, μην τον χτυπάτε». Στη Λέσβο, αστυνομικός τραυματίστηκε από σκάγια. Εικόνες ντροπής για όλους μας. Στις αγέλες συνεργάζονται αρμονικά ακροδεξιοί με τη συνήθη αλητεία της Αριστεράς, μέλη ΜΚΟ που φροντίζουν τα επαγγελματικά τους συμφέροντα. Οι μεν δεν θέλουν κλειστά τα κέντρα και δεν θέλουν περιορισμούς στους μετανάστες, οι δε ζητούν να πετάξουν όλους τους μετανάστες στη θάλασσα. Οι κάτοικοι ζητούν ειρηνική διαμαρτυρία, όμως κυριαρχούν, ως συνήθως, οι φασαριόζοι. Και όλοι μαζί χτυπούν την αστυνομία.
Πίστεψε πραγματικά η κυβέρνηση ότι οι μετανάστες θα εμπλουτίσουν την ελληνική κοινωνία και θα λύσουν το δημογραφικό;
Και αν το πίστεψε, γιατί το πίστεψε;
Την τύφλωσαν οι γνωστές και πλέον βαρετές ενοχές απέναντι στην Αριστερά; Ή μήπως ο φιλελευθερισμός των δικαιωμάτων;
Θα πρέπει να δει αυτό που βλέπουν τα μάτια όλων μας:
ΝουΔοΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ: Η κυβέρνηση (των ΣΥΡΙΖΑίων με γραβάτα) έχασε τον έλεγχο
Η εικόνα από το ανατολικό Αιγαίο δεν είναι καλή. Η αποσταθεροποίηση δεν απέχει πολύ.
Η εμπιστοσύνη των πολιτών στο κράτος βρίσκεται σε μηδενικά επίπεδα, με αποτέλεσμα να επιδεικνύεται ολοένα μεγαλύτερη έμπρακτη αμφισβήτηση της νομιμοποίησης των θεσμών και των οργάνων που εκπροσωπούν την εκτελεστική εξουσία.
Είμαστε κοντά στο χάος. Αυτό μας φανερώνει και το περιστατικό στη Χίο, όπου πλήθος ανθρώπων εισέβαλε σε ξενοδοχείο και ξυλοκόπησε άνδρες των ΜΑΤ, οι οποίοι προηγουμένως, εκτελώντας τις εντολές της κυβέρνησης, κατέστειλαν βιαίως μαζικές εκδηλώσεις πολιτών εναντίον του ισλαμικού εποικισμού του τόπου τους.
Αυτό φαίνεται και από τις συγκρούσεις μεταξύ νησιωτών και αστυνομικών δυνάμεων, οι οποίες κλιμακώνονται.
Οταν απονομιμοποιείται το κράτος στα μάτια των πολιτών και αυτή η έλλειψη νομιμοποίησης εκφράζεται δυναμικά από την πλευρά των εξεγερμένων, τότε προκύπτει το συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση έχει απολέσει τον όποιο έλεγχο της κατάστασης είχε.
Επί μήνες, εκείνοι που αυτοδιαφημίζονταν ως «τεχνοκράτες» και ισχυρίζονταν ότι είχαν ήδη προετοιμάσει «λύσεις» για το αποκαλούμενο «προσφυγικό» πρόβλημα αδρανούσαν και αναμασούσαν ορθοπολιτικές αερολογίες. Οι εκλογείς δεν ψήφισαν την κυβέρνηση για να μηρυκάζει επιχειρήματα που παρατίθενται σε φυλλάδια διάφορων ΜΚΟ…
Η αδράνεια από την πλευρά του κράτους και -κυρίως- οι πολιτικές της νυν κυβέρνησης που ακολούθησαν τα χνάρια της προηγούμενης στην αντιμετώπιση του εποικιστικού κύματος ενέτειναν το πρόβλημα αντί να το περιορίσουν.
Ηταν αναπόφευκτο να έρθουν ακόμα περισσότεροι απρόσκλητοι αλλοδαποί στη χώρα, όταν η κύρια συζήτηση στα κυβερνητικά κλιμάκια επί επτάμηνο αφορούσε τη «φιλοξενία» των ισλαμιστών εποίκων, τα επιδόματα που θα πάρουν, τις ανέσεις και τα μετρητά που θα δίδονται σε ασυνόδευτους ανηλίκους και συνοδευόμενους ενηλίκους. Η έμμεση και ανεπίσημη αλλά ηχηρή και δελεαστική πρόσκληση που τους απηύθυνε η κυβερνητική πολιτική έγινε δεκτή και οι φουσκωτές βάρκες με τους «πρόσφυγες» δεν σταμάτησαν να καταφθάνουν στα νησιά, που ήδη δεινοπαθούσαν.
Κι ενώ υπάρχει άφθονη εκρηκτική ύλη στα νησιά, η έκρηξη μπορεί να προκύψει και από...
Η αδράνεια από την πλευρά του κράτους και -κυρίως- οι πολιτικές της νυν κυβέρνησης που ακολούθησαν τα χνάρια της προηγούμενης στην αντιμετώπιση του εποικιστικού κύματος ενέτειναν το πρόβλημα αντί να το περιορίσουν.
Ηταν αναπόφευκτο να έρθουν ακόμα περισσότεροι απρόσκλητοι αλλοδαποί στη χώρα, όταν η κύρια συζήτηση στα κυβερνητικά κλιμάκια επί επτάμηνο αφορούσε τη «φιλοξενία» των ισλαμιστών εποίκων, τα επιδόματα που θα πάρουν, τις ανέσεις και τα μετρητά που θα δίδονται σε ασυνόδευτους ανηλίκους και συνοδευόμενους ενηλίκους. Η έμμεση και ανεπίσημη αλλά ηχηρή και δελεαστική πρόσκληση που τους απηύθυνε η κυβερνητική πολιτική έγινε δεκτή και οι φουσκωτές βάρκες με τους «πρόσφυγες» δεν σταμάτησαν να καταφθάνουν στα νησιά, που ήδη δεινοπαθούσαν.
Κι ενώ υπάρχει άφθονη εκρηκτική ύλη στα νησιά, η έκρηξη μπορεί να προκύψει και από...
ΝουΔοΣΥΡΙΖΑίικο ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ: Πόσο σοβαρό είναι ένα κράτος που για να μην μπουκάρουν από τα σύνορά του πρέπει να πάει επί τόπου ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ ???
Του ΘΑΝΟΥ ΤΖΗΜΕΡΟΥ
Πηγαίνει λοιπόν ο Α/ΓΕΕΘΑ στον Έβρο στο πλαίσιο της "αυστηροποίησης" της φύλαξης των συνόρων. Και θα του τηλεφωνήσει ο υπολοχαγός από το φυλάκιο:
"Στρατηγέ μου έρχονται 300 άτομα. Στις εκκλήσεις μας να σταματήσουν δεν υπάκουσαν. Πυροβολήσαμε στον αέρα και πάλι δεν υπάκουσαν.
Τι να κάνω; Μου δίνετε την άδεια να ρίξω στο ψαχνό; Πιθανόν να έχουμε νεκρούς."
"Στρατηγέ μου έρχονται 300 άτομα. Στις εκκλήσεις μας να σταματήσουν δεν υπάκουσαν. Πυροβολήσαμε στον αέρα και πάλι δεν υπάκουσαν.
Τι να κάνω; Μου δίνετε την άδεια να ρίξω στο ψαχνό; Πιθανόν να έχουμε νεκρούς."
Τι θα απαντήσει ο ΓΕΕΘΑ;
Δεν θα ξέρει. Θα πάρει τηλέφωνο τον Υπουργό Άμυνας.
Ούτε εκείνος θα ξέρει. Θα πάρει τηλέφωνο τον πρωθυπουργό.
Ούτε εκείνος θα ξέρει. Κι επειδή δεν θέλει να δείξει ότι δεν ξέρει, θα...
ΝουΔοΣΥΡΙΖΑίικο ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ: Νύχτα τρόμου και στην Κω: "Μπολιαστές -Επενδυτές" με καδρόνια και πέτρες στο Πυλί (βίντεο)
Νύχτα τρόμου και στο Πυλί της Κω πέρασαν οι κάτοικοι του νησιού όταν περίπου 150 αλλοδαποί κατέβηκαν στο χωριό με πέτρες και καδρόνια.
Οι κάτοικοι μόλις άκουσαν φασαρία, βγήκαν στους δρόμους, όμως χάρη στην άμεση επέμβαση της Αστυνομίας, οι αλλοδαποί οδηγήθηκαν προς το hot spot.
Κάτοικοι κατήγγειλαν ότι οι αλλοδαποί πετούσαν πέτρες προς το μέρος τους και προς τα σπίτια της περιοχής, ενώ οι αστυνομικοί παρακαλούσαν τους κατοίκους να φύγουν για να μην εξαγριωθούν περισσότερο οι αλλοδαποί.
Οι κάτοικοι μας ανέφεραν επίσης, τον φόβο τους ότι νιώθουν ανασφαλής, αφού η αστυνομική παρουσία δεν είναι επαρκής και ότι σε περίπτωση που επαναληφθεί παρόμοιο επεισόδιο, ποιος μπορεί να τους εγγυηθεί την ασφάλειά τους.
Αστυνομική παρουσία παραμένει στην περιοχή, για παν ενδεχόμενο.
Δείτε βίντεο από το σημείο:
Οι κάτοικοι μόλις άκουσαν φασαρία, βγήκαν στους δρόμους, όμως χάρη στην άμεση επέμβαση της Αστυνομίας, οι αλλοδαποί οδηγήθηκαν προς το hot spot.
Κάτοικοι κατήγγειλαν ότι οι αλλοδαποί πετούσαν πέτρες προς το μέρος τους και προς τα σπίτια της περιοχής, ενώ οι αστυνομικοί παρακαλούσαν τους κατοίκους να φύγουν για να μην εξαγριωθούν περισσότερο οι αλλοδαποί.
Οι κάτοικοι μας ανέφεραν επίσης, τον φόβο τους ότι νιώθουν ανασφαλής, αφού η αστυνομική παρουσία δεν είναι επαρκής και ότι σε περίπτωση που επαναληφθεί παρόμοιο επεισόδιο, ποιος μπορεί να τους εγγυηθεί την ασφάλειά τους.
Αστυνομική παρουσία παραμένει στην περιοχή, για παν ενδεχόμενο.
Δείτε βίντεο από το σημείο:
Σαν σήμερα (29/2/ΧΧΧΧ)
1288:
Η 29η Φεβρουαρίου καθιερώνεται στη Σκωτία ως η μόνη μέρα που μία
γυναίκα μπορεί να προτείνει γάμο σε έναν άνδρα. Αν ο άντρας αρνηθεί,
τοτε πρέπει να πληρώσει πρόστιμο.
1584:
Πρώτη εμφάνιση της 29ης Φεβρουαρίου ως πρόσθετης ημέρας κάθε δίσεκτου
έτους. Η προσθήκη αυτή αποφασίστηκε το 1581 από τον Πάπα Γρηγόριο ΧΙΙΙ, ο
οποίος αφαίρεσε και 11 ημέρες, μετονομάζοντας την 4η Οκτωβρίου 1582 σε
15η Οκτωβρίου 1582 και εγκαινιάζοντας το ημερολόγιο που πήρε το όνομά
του. Η επιπλέον ημέρα του Φεβρουαρίου υφίσταται ήδη από το 45 π.Χ. βάσει
της ρύθμισης του Ιουλίου Καίσαρα, με τη διαφορά ότι εμφανιζόταν μεταξύ
24ης και 25ης ημέρας και από την οποία προέρχεται ο όρος δίσεκτο έτος,
αφού στο ρωμαϊκό ημερολόγιο υπήρχαν κάθε 4 χρόνια δύο φορές έκτες
καλένδες (δις έκτες).
1792: Γεννιέται Τζοακίνο Ροσίνι, ιταλός συνθέτης.
1900: Γεννιέται ο Γιώργος Σεφέρης, φιλολογικό ψευδώνυμο του Γεωργίου Σεφεριάδη
1956:
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σχηματίζει την πρώτη του κυβέρνηση που
προήλθε από εκλογές. Η Λίνα Τσαλδάρη γίνεται η πρώτη ελληνίδα υπουργός
αναλαμβάνοντας το υπουργείο Πρόνοιας
ΝουΔοΠΑΣΟΚοΣΥΡΙΖΑίικο ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Η ηδονική παθολογία των εντυπώσεων
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ
Τη γνώση, την ενημέρωση-πληροφορία, συχνά και τη σπουδή τις υποκαθιστούν σήμερα οι εντυπώσεις. Πάντοτε στις ανθρώπινες κοινωνίες η ικανότητα «να κερδίζονται οι εντυπώσεις» ήταν προσόν, πλεονέκτημα. Αλλά δεκτό από τους νουνεχείς με επιφύλαξη. Υπήρχαν οι φανταχτερές στολές των αρχόντων, τα στέμματα, τα σκήπτρα, οι χρυσοποίκιλτες αρματωσιές. Και πάντοτε, όσο πιο μέτριος και ανεπαρκής ο ηγέτης τόσο εντυπωσιακότερη η φαντασμαγορία.
Στη Νεωτερικότητα, τη δυναμική των εντυπώσεων την αξιοποίησαν στο έπακρο οι ολοκληρωτικές ιδεολογίες και τα καθεστωτικά τους έκγονα: φασιστικά, ναζιστικά, μαρξιστικά.
Και στις τρεις περιπτώσεις η εντυπωσιοθηρία και τα παραισθησιογόνα επινοήματα της προπαγάνδας δημιουργούσαν τέτοια ασφυξία, ώστε να φαντάζει ηδονικός ο ομοφυής και ομότροπος αντίπαλος: η «ελευθερία των Αγορών», που ακολούθησε.
Η προτεραιότητα των εντυπώσεων, στα καθεστώτα πολιτικού ολοκληρωτισμού, κολάκευε τη ναρκισσιστική ψευδαίσθηση των οπαδών ότι μετέχουν, το κάθε άτομο, στην πραγμάτωση υψηλού οράματος: της αταξικής κοινωνίας ή της φυλετικής καθαρότητας (εκτοπλάσματος του «περιούσιου λαού») ή της ανεμπόδιστης ιδιωτικής κερδοσκοπίας ή του (δήθεν) «κοινωνικού συμβολαίου», δηλαδή της συλλογικά θωρακισμένης εγωλαγνείας.
Η εκθαμβωτική ανάπτυξη της τεχνολογίας των εντυπώσεων οδήγησε σε ένα γενικευμένο κυνήγι ηδονής άψογα τεχνουργημένο. Καταλύθηκε αυτονόητα κάθε λειτουργία και συνείδηση «κοινότητας» και «κοινοτικού βίου». Τα πάντα λειτουργούν (αν και όσο λειτουργούν) με εντεταλμένη κρατική υπαλληλία, δηλαδή με έμμισθους μεσάζοντες επαγγελματίες διεκπεραιωτές.
Η παιδεία, από τα προνήπια κιόλας, καθιερώθηκε, απολύτως και μόνο, σαν χρηστική: ωφέλιμος «εξοπλισμός» του ατόμου. Στέλνουμε το παιδί στο σχολειό «για να πάρει εφόδια»! Σε χώρες θριαμβικής τριτοκοσμικής λιγούρας, οι «προοδευτικές» πολιτικές τσαχπινιές χαρακτηρίζουν την αριστεία «ρετσινιά» και την άμιλλα προαγωγό σε «ταξικές διακρίσεις»!
Κορυφαίο διεθνώς σε χρησιμοθηρική υστερία το Ελλαδιστάν εφεύρε το πιο εργαλειακό υποκατάστατο του σχολείου: το «φροντιστήριο». Εκεί συντελείται το έργο, το σχολείο είναι το πάρεργο.
Δεν υπήρξε ποτέ κομματική αντίρρηση ή διαμαρτυρία πολιτικού για το εφιαλτικό αυτό καρκίνωμα.
Δεύτερη παγκόσμια αποκλειστικότητα ελλαδική: τα πανεπιστήμια παραδομένα στην ασυδοσία των κομματικών νεολαιών. Ασυδοσία, στην περίπτωση αυτή, σημαίνει: άθλιο παζάρι έγκαιρης άγρας ψηφοφόρων, οι χώροι της σπουδής και της έρευνας παραδομένοι σε βανδαλισμούς και η επιστήμη ξεφτιλισμένη και ατιμασμένη. Ομως οι εντυπώσεις ότι υπάρχουν σχολειά και πανεπιστήμια στη χώρα συντηρούν παρηγορητική την ψευδαπάτη.
Ολοκληρωτική η επιβολή των εντυπώσεων αλλοτριώνει (ουσιαστικά εξουδετερώνει) και το καύχημα της νεωτερικής «δημοκρατίας»: τον κοινοβουλευτικό έλεγχο της εξουσίας. Δεν μοιάζει να υπήρξε, ούτε ακούστηκε ποτέ, βουλευτής, της συμπολίτευσης ή της αντιπολίτευσης, να ψηφίζει με κριτήριο το δίκιο ή το συμφέρον των ψηφοφόρων του και όχι την «κομματική πειθαρχία». Αυτή η ένδειξη σηματοδοτεί το τέλος του «αντιπροσωπευτικού» λεγόμενου συστήματος, τη φενάκη της «δημοκρατίας» σήμερα. Οι εντυπώσεις δεν λειτουργούν πια ούτε καν σαν προσχήματα, υποκαθιστούν απολύτως την πραγματικότητα και η υποκατάσταση είναι καθολικά αυτονόητη, αν όχι ηδονική.
Θα παραμείνουν (όσο θα υπάρχει ελληνική μνήμη) αλγεινό παράδειγμα ατίμωσης της δημοκρατίας και του συλλογικού αυτοσεβασμού οι μεθοδεύσεις και ίντριγκες, προκειμένου να χαριστεί το όνομα «Μακεδονία» στο σκοπιανό συνονθύλευμα φυλών και γλωσσών: Προκλητικά αγνοήθηκαν οι κεφαλαιώδεις αντιρρήσεις Ιστορικών, Γλωσσολόγων, Εθνολόγων. Περιφρονήθηκαν δύο συλλαλητήρια, πρωτοφανή σε όγκο και οργή, που απαιτούσαν σεβασμό της ελληνικότητας της Μακεδονίας. Τέλος, η αρχικά πεισμωμένη αντίσταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην παρανοϊκή απαίτηση των Σκοπιανών εξανεμίστηκε (μετατράπηκε σε εξευτελιστική συμμόρφωση με τις επιταγές του ΝΑΤΟ), μόλις η αντιπολίτευση έγινε κυβέρνηση.
Η ζωή των πολιτών και η συλλογική τους συνύπαρξη, ο βιοπορισμός τους, η αξιοπρέπειά τους, οι προοπτικές και το ψωμί των παιδιών τους, όλα, είναι αβέβαια και ασταθή, όλα συνάρτηση των εντυπώσεων που σκαρφίζονται οι επαγγελματίες της εξουσίας για το συμφέρον της καριέρας τους. Για να είναι αρεστοί οι πολιτικοί μας στη νατοϊκή Υπερεξουσία, φόρτωσαν μιαν εφιαλτική εκκρεμότητα στη ζωή των Ελλήνων κατοίκων της Μακεδονίας. Και είναι ρεαλιστικά προβλέψιμη η «μετάσταση» της αβεβαιότητας και στον νησιωτικό πληθυσμό του Αιγαίου. Οποιο κόμμα κι αν κυβερνάει.
Κάθε ενδεχόμενο αξιόπιστου διαλόγου με τους επαγγελματίες της εξουσίας αποκλείεται, όσο η προτεραιότητα των εντυπώσεων είναι η δεδομένη νοο-τροπία τους. Ζούμε...
ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Σχολική ανεπάρκεια
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Του ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΣΤΑΝΑ
Κάποτε στην άγρια Δύση της Αθήνας.
Οι καταληψίες δεν έχουν προλάβει να περάσουν το λουκέτο στη συρόμενη γκαραζόπορτα και ο επίμονος διευθυντής προσπαθεί να την ανοίξει απέξω. Από μέσα οι μαθητές αντιστέκονται ώσπου το χέρι του έρχεται σε επαφή με το χέρι μιας μαχόμενης μαθήτριας. Φωνές, «βοήθεια, με χτύπησε, πονάω». Εκείνος απελπίζεται, εγκαταλείπει. Σε μια ώρα εμφανίζεται περιπολικό και τα όργανα της τάξης οδηγούν τον διευθυντή στο αστυνομικό τμήμα όπου η μαθήτρια έχει ήδη καταθέσει μήνυση. Δεν είναι μόνο η κατάληψη του σχολείου που είναι καθ όλα νόμιμη. Είναι παράνομη και κάθε προσπάθεια των αρμοδίων να το κρατήσουν ανοικτό.
Μια κατάληψη σε ένα ΕΠΑΛ στο ιστορικό Μαντούκι της Κέρκυρας που κατέληξε σε άγριο βανδαλισμό του κτιρίου και ένας άγριος ξυλοδαρμός μαθητή λυκείου από 5-6 μαθητές γυμνασίου σε μια αυλή του Βύρωνα ήταν ικανά για να φέρουν στην επικαιρότητα τη βία στα σχολεία.
Η βία είτε σωματική είτε ψυχολογική δεν είναι ο κανόνας στο ελληνικό σχολείο. Κάθε άλλο. Οι μέρες περνούν ήσυχα, σχεδόν ανιαρά σε ένα αδιάφορο περιβάλλον στο οποίο δεν συμβαίνει τίποτα συνταρακτικό. Ειδικά στα λύκεια τα παιδιά βαριούνται αφόρητα. Κατά καιρούς κάποια ακραία γεγονότα σοκάρουν δήθεν την υποκριτική πολιτεία, γίνονται viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δίνουν μια λάθος εικόνα για το ελληνικό δημόσιο σχολείο. Τα πράγματα επί της ουσίας είναι πολύ πιο ανησυχητικά αλλά για άλλους λόγους.
Το ελληνικό σχολείο δεν είναι ούτε βίαιο ούτε ειρηνικό, ούτε άξιο ούτε ανάξιο, ούτε καλό ούτε κακό. Δεν μπορεί να είναι τίποτα συγκεκριμένο αφού δεν έχει ούτε προδιαγραφές, ούτε κανόνες που τηρούνται, ούτε πιστοποιημένους λειτουργούς που τους εφαρμόζουν. Υπάρχουν νησίδες αριστείας όπως και νησίδες παρωδίας αλλά και αυτές μεταβάλλονται. Αλλάζει ένας διευθυντής, έρχονται 5 νέοι συνάδελφοι, σκάει μια κάπως διαφορετική φουρνιά μαθητών και το κλίμα αλλάζει.
Το σχολείο είναι οι άνθρωποι που το δουλεύουν. Και αυτοί είναι ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο. Χωρίς σταθερές, χωρίς μετρήσεις, χωρίς σοβαρή εξωτερική αξιολόγηση ότι και να πούμε θα είναι φλου. Φλου φίλε μου όλα είναι φλου που έλεγε και ο Παύλος.
Η ρευστότητα που επικρατεί μπορεί να οδηγήσει σε κάθε δυνατή κατάσταση.
Αν βρεθεί μια χουλιγκάνικη παρέα και αφεθεί ελεύθερη μπορεί να πέφτει καθημερινά ξύλο σαν αυτό του Βύρωνα.
Αν βρεθεί μια αναρχική μπορεί να γίνονται καταλήψεις κάθε τρεις και λίγο.
Στο μέτρο που το κάπνισμα επιτρέπεται αν βρεθούν δυο τρεις θεριακλήδες μπορεί ο μπάφος να πηγαίνει σύννεφο.
Χωρίς «μέτρα και σταθμά» αλλά και χωρίς όρια και ποινές όλα είναι ανοικτά. Αν βοηθήσει βέβαια και ο διευθυντής με το σύλλογο των διδασκόντων. Οι οποίοι συνήθως δεν επιζητούν κάτι περισσότερο από την ησυχία τους, πράγμα λογικό. Σχεδόν ποτέ δεν θα καλέσουν εξωτερική βοήθεια αν διαπιστώσουν αξιόποινες πράξεις, πάντοτε θα κοιτάξουν να συμβιβαστούν, να τα μπαλώσουν χωρίς σημαντικές ποινές. Γιατί αν ζορίσουν τους σκληρούς θα κάνουν κατάληψη.
Οι νόμοι είναι φτιαγμένοι στη λογική του ανεκτικού και αντιαυταρχικού σχολείου. Τρεις κακομαθημένοι παραβατικοί μαθητές και οι πιο κακομαθημένοι κηδεμόνες τους αν θέλουν μπορούν να βάλουν ένα σχολείο 400 ατόμων να ασχολείται επί ένα χρόνο μαζί τους. Ή και να το διαλύσουν. Και για να δούμε τις αιτίες και να φέρουμε ψυχολόγο και να τους δώσουμε άλλες 5 ευκαιρίες και μήπως η κρίση…
Για 100 μαθητές με μαθησιακές αδυναμίες που δεν έχουν χρήματα να γραφτούν στο φροντιστήριο δεν υπάρχει καμιά επίσημη μέριμνα. Μόνο κάτι περίεργοι δάσκαλοι θα ασχοληθούν μαζί τους, θα τους δώσουν φροντιστηριακό υλικό, θα τους κατευθύνουν στο διαδίκτυο, θα τους βοηθήσουν στα κενά και στα διαλείμματα.
Η πιο βαριά ποινή είναι η διήμερη αποβολή. Ήταν η πενθήμερη, αλλά ο προηγούμενος την κούρεψε. Η μόνη συνέπεια για το μαθητή είναι οι 14 απουσίες που θα χρεωθεί αφού δυο μέρες θα κάθεται σπίτι του. Στο τέλος της χρονιάς, αν κινδυνεύει να μείνει στάσιμος λόγω απουσιών, ο σύλλογος των διδασκόντων θα τον απαλλάξει και με τη βούλα από τις απουσίες της αποβολής. Το όριο είναι οι 114, αλλά κανείς δεν έχασε τη χρονιά του με 115 αλλά ούτε με 135, ενίοτε ούτε και με 195. Γόμες να υπάρχουν να σβήνουν.
Το όριο των απουσιών έχει μεγάλο όριο ελαστικότητας. Μπορείς να δώσεις αίμα και να απαλλαγείς από 14 απουσίες επίσης. Τουλάχιστον το αίμα σώζει ζωές. Το θέμα θα είχε τελειώσει αν οι απουσίες κλειδώνονταν στο σύστημα myschool κάθε εβδομάδα. Αλλά δεν κλειδώνουν, ακριβώς για να σβήνονται. Γενικώς το σχολείο αγαπά την αργία και τη σχόλη. Η κάθε μαθητική πορεία είναι αφορμή για μια «νόμιμη» κοπάνα. Πρόσφατα προστέθηκε και μια ακόμα άτυπη ημιαργία από τη «σημαία», αυτή της Τσικνοπέμπτης. Με σουβλάκια.
Η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος, που είναι επιβεβλημένη σε κάποιες περιπτώσεις και έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα, είναι πρακτικά σχεδόν αδύνατη όταν ο μαθητής δεν την επιθυμεί και χρησιμοποιήσει όλα τα ένδικα μέσα που έχει στη διάθεσή του. Θα τελειώσει η χρονιά και ακόμα το θέμα θα συζητιέται στα γραφεία. Με τον διαμοιρασμό κάποιων μαθητών σε άλλα σχολεία διαλύονται οι βίαιες και εν γένει παραβατικές παρέες όπως βέβαια και τα κυκλώματα διακίνησης. Διότι όλο το κόλπο βασίζεται στην «ανωνυμία» της αγέλης. Ακούσαμε ότι το υπουργείο επιτέλους το κατάλαβε και προωθεί σχετική νομοθετική ρύθμιση.
Το σχολείο της μεταπολίτευσης υπονομεύτηκε και διαλύθηκε οργανωμένα. Από τη βίτσα και τη σφαλιάρα των δεκαετιών '50 και '60, έφτασε στην άλλη άκρη, από το '80 μέχρι και σήμερα. Στην πλήρη κατάργηση κάθε κανόνα και κάθε ποινής ως μέτρο δήθεν προοδευτικό και συναινετικό. Τα παιδιά, οι μαθητές, οι νέοι έχουν πάντοτε δίκιο και πρέπει να τους αφήνουμε να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς επιπτώσεις, αφού «άλλοι είναι οι υπεύθυνοι της συμπεριφοράς τους, η αστική τάξη, το φαύλο πολιτικό σύστημα και ο καπιταλισμός».
Το σχολείο είναι το μεγαλύτερο θύμα της πολιτικής και ιδεολογικής ηγεμονίας της λαϊκίστικης βουλγκάτας, των τελευταίων 40 χρόνων.
Πίσω από αυτή κρύβεται η αδιαφορία για κάθε μορφή εγγραμματισμού, η αποθέωση της ήσσονος προσπάθειας, η βιοτεχνία των πέτσινων απολυτηρίων.
Τελικός στόχος...
ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΑΛΗΤΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Ο ελάχιστος κ. πρύτανης του ΟΠΑ
Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
Είναι κάτι αντίστοιχο με την «πίεση της λευκής μπλούζας». Η πίεση ανεβαίνει εξαιτίας της ταραχής που προκαλεί η μέτρησή της.
Είναι κάτι αντίστοιχο με την «πίεση της λευκής μπλούζας». Η πίεση ανεβαίνει εξαιτίας της ταραχής που προκαλεί η μέτρησή της.
Το ίδιο περίπου συμβαίνει με τη σχέση του πολίτη με τον αστυνομικό. Είναι μια αταβιστική αντίδραση αντιπαλότητας, η οποία σε περιπτώσεις ακραίας ψυχικής διαταραχής μετατρέπεται σε εχθρότητα. Αταβιστική διότι ενδεχομένως μπορεί να αιτιολογηθεί στους senior citizens που έζησαν την περίοδο της δικτατορίας και τώρα πληρώνουν μισό εισιτήριο στο μετρό λόγω ηλικίας. Ομως, πώς μπορείς να την εξηγήσεις όταν αυτή έχει περάσει στον εικοσιπεντάχρονο; Είναι σαν τη συμπεριφορά του γάτου, ο οποίος, ως μοναχικός αίλουρος, μόλις του δοθεί η ευκαιρία το ρίχνει στον ύπνο για να εξοικονομήσει ενέργεια επειδή ενδέχεται να μην βρει τροφή. Δεν έχει σχέση με την πολιτική, ούτε με τη λογική. Είναι αταβισμός.
Τις προάλλες, ένας νέος μπήκε στον χώρο του Οικονομικού Πανεπιστημίου για να συναντήσει τη φίλη του.
Τις προάλλες, ένας νέος μπήκε στον χώρο του Οικονομικού Πανεπιστημίου για να συναντήσει τη φίλη του.
Κάποιος εντόπισε κάτω από την αδιάφορη εκ πρώτης όψεως παρουσία του τη μορφή του αστυνομικού. Συναγερμός και σχηματισμός αγέλης. Μαζεύτηκαν καμιά εικοσαριά, τον προπηλάκισαν, τον προκάλεσαν, τον απείλησαν. Και αυτός, ένας απέναντι σε 20 αλλόφρονες, προέταξε το πιστόλι του. Εντός του χώρου επιτρέπονται ως όπλα μόνο καδρόνια, πέτρες και μολότοφ που εκτοξεύονται εναντίον ζωντανών στόχων. Και ο αστυνομικός έκανε το λάθος να προτάξει το πιστόλι του αντί να ρίξει καμιά μολότοφ στην αγέλη.
Ο νόμος του κράτους τού επιτρέπει να οπλοφορεί ακόμη και εκτός υπηρεσίας και του επιβάλλει να χρησιμοποιεί το όπλο του όταν διαπιστώσει απειλή.
Η αγέλη τρόμαξε. Της ανέβηκε η πίεση, όμως, ευτυχώς, δεν είναι μόνη της. Υπάρχει και η μεγάλη αγκαλιά της μαμάς της, την οποία λένε Πρυτανεία. Η κυρία Πρυτανεία, λοιπόν, του ΟΠΑ, στην ηλικία της δεν αντέχει τις έντονες συγκινήσεις. Τις μολότοφ και τους κουκουλοφόρους τα έχει συνηθίσει. Εζησε μια ζωή μαζί τους.
Η αγέλη τρόμαξε. Της ανέβηκε η πίεση, όμως, ευτυχώς, δεν είναι μόνη της. Υπάρχει και η μεγάλη αγκαλιά της μαμάς της, την οποία λένε Πρυτανεία. Η κυρία Πρυτανεία, λοιπόν, του ΟΠΑ, στην ηλικία της δεν αντέχει τις έντονες συγκινήσεις. Τις μολότοφ και τους κουκουλοφόρους τα έχει συνηθίσει. Εζησε μια ζωή μαζί τους.
Τι δουλειά έχει, όμως, ο παρείσακτος στον ναό της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών;
Ηρθε να βρει τη φίλη του, όμως έχουν γνώσιν οι φύλακες. Αίσχος, φωνάζει η γηραιά κυρία. Αστυνομικός στην αυλή μου; Εδώ μόνο κουκουλοφόροι και λοιποί τραμπούκοι επιτρέπονται.
Από κοντά και το υπουργείο, που ξεκίνησε ΕΔΕ για τον ταλαίπωρο αστυνομικό. Και μη μας πουν ο κ. πρύτανης και οι παρατρεχάμενοι πως το κάνουν για να κατευνάσουν τα πνεύματα. Χθες οι 20 κουκουλοφόροι έγιναν 200, έκλεισαν την Πατησίων και χορτάσαμε μολότοφ και χημικά. Φορείς του ιού μιας γερασμένης νοοτροπίας και ως εκ τούτου ελάχιστοι. Πάσχουν από...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
