ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Μπεοκρατία

Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ

 

Τα πράματα είναι απλά. Για όλα υπάρχει λύση. Δυσκολεύεται, ας 'ούμε, το Γηροκομείο Βόλου; Δεν έχει, ας 'ουμε, να πληρώσει το νερό;  

 

Δεν πειράζει, θα το κανονίσει ο κύριος Αχιλλέας. Θα πάρει τηλέφωνο τους «καλλιτέχνες, με τους οποίους έχει γνωριμίες» να τους πει να 'ρθουν στον Βόλο να τραγουδήσουν αφιλοκερδώς για δυο ωρίτσες... Πρόβλημα πάπαλα. Λύση ο Μπέος.

 

Οχι, δεν είναι πλάκα. Ετσι εκτυλίσσεται τους τελευταίους μήνες η δημόσια ζωή σε ένα από τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα της χώρας. Χωρίς καν τις επικοινωνιακές φροντίδες του πειραϊκού μπερλουσκονισμού. Χωρίς ρετούς.

 

Η δύναμη που καλπάζει δημοσκοπικά δεν έχει ανάγκη τις διαμεσολαβήσεις γιατί η απήχησή της βασίζεται ακριβώς σε αυτό: στην ωμότητα. 

 

Στον αγοραίο αντισυστημισμό που αποσκορακίζει τους πολιτικούς από την κερκίδα της αγανάκτησης: αεριτζήδες, απατεώνες, ψευτοπροοδευτικοί, σαπιοκατεστημένοι, δηθενοπαραμυθατζήδες. Ετσι ξηγιέται ο υποψήφιος. Οσο πιο ωμά τόσο πιο ψηλά.

 

Θα πεις, έχει την πλάκα του αυτό που συμβαίνει στον Βόλο. Από την ασφάλεια της απόστασης μπορεί κανείς να το απολαύσει σαν ιλαροτραγική γραφικότητα. Ομως, ο Βόλος δεν είναι μακριά. Το σχήμα είναι οικείο:  

Η κοινωνία φαντάζεται ότι διορθώνει τα προηγούμενα λάθη της τιμωρώντας τους πολιτικούς που επέλεξε, ενώ στην πραγματικότητα τιμωρεί τον εαυτό της. Δεν εκδικείται το «σύστημα». Αυτοκτονεί πολιτικά, σαν να μην αντέχει άλλο το βάρος της δημοκρατικής ευθύνης. Σαν να μην μπορεί πια να συγκροτηθεί ως συλλογικό υποκείμενο.

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Οι 7 λόγοι που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι στην κυβέρνηση

Του ΘΟΔΩΡΗ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η πολιτική δεν συμπαθεί τα κενά, κι έτσι διάφορα μορφώματα έσπευσαν να διεκδικήσουν μια θέση στο μεταπτωχευτικό status quo της χώρας. Γιατί τότε έχουμε ακόμα κυβέρνηση προερχόμενη από τα ίδια δύο κόμματα που κυβερνούν 40 χρόνια τώρα;  

Δεδομένου ότι οι περισσότεροι Ελληνες είναι γαλουχημένοι στις σοσιαλιστικές αρχές που αναπαράγονταν καθεστωτικά από τον πελατειακό δικομματισμό, θα περίμενε κανείς μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης να στραφεί προς τον ΣΥΡΙΖΑ, τον απόγονο της διαχρονικά συμπαθούς «ευρώφιλης» και μετριοπαθούς Αριστεράς κι αυτό, πράγματι, έγινε. Αλλά όχι αρκετά. Στις ευρωεκλογές της περασμένης Κυριακής ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τη «χαλαρή» ψήφο και την ιλιγγιώδη φθορά της κυβέρνησης, δεν διεύρυνε την εκλογική του βάση και δεν συγκέντρωσε ρεύμα ικανό για να διεκδικήσει άμεσα τη λαϊκή εντολή. Γιατί;
Νομίζω ότι φταίει ο συνδυασμός των παρακάτω:
1. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εκπροσωπεί το «νέο». Στη ρητορική του τονίζει ότι πρόκειται για «εναλλακτική» επιλογή από τον παραδοσιακό αποτυχημένο δικομματισμό και ότι «η Αριστερά δεν κυβέρνησε ποτέ», τοποθετήσεις που έχουν σοβαρά προβλήματα: 

Πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα προγονικά του σχήματα είναι εγγενές μέρος του πελατειακού «συστήματος» -τα μέλη του και οι οικογένειές τους κατά κανόνα διορισμένοι σε θέσεις του Δημοσίου, ας πούμε- ενώ μέρος του πολιτικού του προσωπικού πλέον προέρχεται απ’ ευθείας από την καρδιά του συστημικού ΠΑΣΟΚ. 

Δεύτερον, η πολιτική που ευαγγελίζεται (μεγάλο κράτος, υψηλή φορολογία, κρατικοποιήσεις, κ.λπ.) είναι ολόιδια με την πολιτική που ακολούθησε ο πελατειακός δικομματισμός σε προηγούμενες δεκαετίες και οδήγησε στην πτώχευση, με μόνη παραλλαγή το «εμείς θα τα κάνουμε καλύτερα». Δεν μπορείς να υπόσχεσαι την Ελλάδα του 1985 ή του 2006, μιμούμενος ακόμα και τη χροιά της φωνής του Ανδρέα Παπανδρέου και να αυτοαποκαλείσαι «νέος».
2. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ανεπαρκής. Τα κόμματα στην Ελλάδα είναι προσωποκεντρικά, και στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βρει έναν αρχηγό που χωλαίνει. Ο κύριος Τσίπρας, αν και νέος και επικοινωνιακά σχετικά καλός, στερείται ολοσχερώς κάποιου ιδιαίτερου ρητορικού χαρίσματος ή μιας λαϊκής γοητείας που σαγηνεύει τα πλήθη -σαν αυτή του προτύπου του, του προαναφερθέντος Παπανδρέου- ενώ κυρίως στερείται και του θεωρητικού και γνωστικού υπόβαθρου των περισσότερων Ελλήνων πολιτικών αρχηγών, κάτι που θα έδινε στον λόγο του περισσότερο βάθος, στα επιχειρήματά του μεγαλύτερη ισχύ, και θα τον προστάτευε κι από τις πολλές και σοβαρές γκάφες που κάνει, ακόμα και στη μία γλώσσα που γνωρίζει επαρκώς.
3. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι λίγα και ανεξέλεγκτα, με αποτέλεσμα η εικόνα του κόμματος να είναι θολή και πολυφωνική, ενώ ταυτόχρονα η οργάνωσή του μοιάζει χαώδης. Για κάθε Δούρου υπάρχουν δέκα Λαφαζάνηδες, και για κάθε Παπαδημούλη ένας Μηλιός. Το πρόβλημα φαίνεται και στις κοτσάνες στελεχών στα παράθυρα, που υπογραμμίζουν την έλλειψη οικονομικού προγράμματος ή έστω επαρκούς αντίληψης του ελληνικού προβλήματος, και σε γκάφες όπως το πρόσφατο φιάσκο της συμπλήρωσης ψηφοδελτίων για τις αυτοδιοικητικές εκλογές και τις ευρωεκλογές, ή η πρόσφατη αποτυχημένη πρόταση δυσπιστίας κατά του υπουργού Οικονομικών.
4. Δεν έχει επαφή με την κοινωνία. Αυτό είναι σχετικό με το προηγούμενο: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αξιόπιστες και ενεργές τοπικές οργανώσεις με επαφές και οργανικές σχέσεις με τις τοπικές κοινωνίες (πώς νομίζετε ότι έβγαλε 8% η «Ελιά») και, αντίθετα με τις επικλήσεις της αμεσοδημοκρατίας και άλλους αριστερούς μύθους, στην πράξη λειτουργεί εντελώς υδροκέφαλα: Ολες οι αποφάσεις παίρνονται στην Κουμουνδούρου. Κι όταν αυτό δεν γίνεται, προκύπτουν Καρυπίδηδες.
5. Εμμένει στην αριστερή ρητορική, παρόλο που είναι πλέον ένα ευρύτερο λαϊκιστικό κίνημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να μιλάει τη γλώσσα των ΕΑΑΚ, με «ανατροπές» και «επαναστάσεις», πράγματα που ξενίζουν μια μερίδα ψηφοφόρων που κατά τα άλλα δεν θα είχαν και πολλές διαφωνίες με την απλοϊκή λαϊκίστικη ατζέντα του κόμματος.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ο σκίστης ο καλός...

Από το "OLD-BOY"

Η καταμέτρηση αναφορικά με τα δύο τελευταία χρόνια μόλις ολοκληρώθηκε.
 

Έλαβον:

Μνημόνια που έσκισε ο Αντώνης Σαμαράς 730 

Φαλλοί που έριξε ο λαγός στο λιοντάρι 725

Καταλληλότερος για σκίστης:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Μπακαλόγατοι

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ

Ποιο  το μήνημα  των ευρωεκλογών  για τον Αντώνη Σαμαρά;  

 Τουλάχιστον, όπως  το άκουσα να το περιγράφει, κορδωμένος  ως γύφτικο σκεπάρνι, προβλεβλημένη στελαχάρα της παράταξης. Λέει, λοιπόν  το...σκεπάρνι: Φυσικά καλωδεχούμενος ο Γιώργος Καρατζεφέρης. 

Λέω   εγώ.  Λογικό Αφού,  σου λέει, με το  2. 70%  του ΛΑ.Ο.Σ  η  Νέα  Δημοκρατία  σκαρφαλώνει στο  25%. Ελα  όμως που  δεν φτάνει
 

Επομένως, γιατί, παρακαλώ, μόνο Ο Γιώργαρος;  

Να  αθροίσουμε και το ποσοστό  των   «Κυνηγών». 

Και  γιατί μόνο των «Κυνηγών»;  

Να κάνουμε άνοιγμα  και στους «Οικολόγους πράσινους». 

Και  γιατί μόνο  οι «Οικολόγοι πράσινοι»;  

Να ενσωματώσουμε  και τις «Γέφυρες». 

Και  γιατί μόνο  οι  «Γέφυρες»;  

Να  συμμαχήσουμε με  όλα  τα  ρετάλια, πλην   φυσικά ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ και ΚΚΕ-ΜΛ

 Να τους  καταπιούμε όλους,  κι έτσι   στις  επερχόμενες  εθνικές  εκλογές θα επιφέρουμε  συντριπτικό κάταγμα στο  κρανίο  του ΣΥΡΙΖΑ!

Ενα  το κρατούμενο αυτό. Τουτέστιν η αρθμητική της μπακαλικής. Το τεφτέρι  του αείμνηστου Κώστα  Χατζηχρήστου, της  θρυλικής  καραφαρσάρας «Ο μπακαλόγατος»

Υπάρχει και   σουλατσάρει, από κανάλι  σε κανάλι,  έτερο τεφτέρι  παρόμοιας μπακαλικής. Δηλαδή  ελάφρυνση των φορολογικών  συνετελστών. 

Πως  θα γίνει αυτό; Λέει  προβεβλημένη  αρχιστελεχάρα του Αντώνη Σαμαρά.  Οτι τον πρώτο μήνα θα  κεταβάσουμε  τους συντελεστές  κατά μία μονάδα. Τον  δεύτερο μήνα ακόμα μία μοναδά. Τον τρίτο  ακόμα μία μονάδα και πάει λέγοντας!

Με απλά  λόγια.  Προφανώς το  σχεδιαζόμενο πλάνο «ανακούφισης του λαού και   διόρθωσης των  αδικιών»   έχει να κάνει με  παραβίαση  τόσο  της σφιχτής  δημοσιονομικής πολιτικής, όσο και  με το μοίρασμα  φραγκοδίφραγκων  καθώς και με χιλιάδες, επερχόμενους διορισμούς. Τα ίδια Παντελάκη μου  τα ίδια Παντελή μου

Πως θα γίνει αυτό;  

Απλό:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Μήνυμα απαντήθηκε over !

Toυ ΗΛΙΑ ΜΑΚΡΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Μήνυμα ελήφθη over !

Toυ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Quiz - «Parole, parole»

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΕΛΤΣΟΥ

Σε τι διαφέρει το μετεκλογικό «Δεν υπόσχομαι τίποτα που δεν μπορώ να το πληρώσω», του Σαμαρά, από το προεκλογικό «Πληρώνω όλα όσα έχω υποσχεθεί»; 

ΛΥΣΗ:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ανοίξτε σαμπάνιες και σφάξτε αρνιά! - 524 είναι ο "μυθικός" αριθμός των επιιορκων που έχουν απολυθεί μέχρι σήμερα από το Δημόσιο Μπουρδέλο

Της ΕΥΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΩΛΗ

Αδικήματα κακουργηματικού και πλημμεληματικού χαρακτήρα, που καλύπτουν σχεδόν όλο το φάσμα του Ποινικού Κώδικα, έχουν διαπράξει οι συνολικά 524 επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι από τον Ιανουάριο του 2013 μέχρι και τον Απρίλιο του 2014 έχουν τεθεί εκτός Δημοσίου με την ποινή της οριστικής παύσης.
 

Οπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, οι πειθαρχικές διαδικασίες επιταχύνονται καθώς μόνο εντός του α΄ τετραμήνου του 2014 σημειώθηκαν 304 αναγκαστικές αποχωρήσεις δημοσίων υπαλλήλων. Οι αποχωρήσεις αυτές αφορούν πειθαρχικά ή ποινικά παραπτώματα, ανακλήσεις διορισμών ή καταγγελίες συμβάσεων λόγω υποβολής πλαστών δικαιολογητικών. Αντίστοιχα, το α΄ τετράμηνο του 2013 είχαν τεθεί εκτός Δημοσίου για τους ίδιους λόγους 58 υπάλληλοι, το β΄ τετράμηνο 65 και το γ΄ τετράμηνο 97. «Συνεχίζουμε με αμείωτη ένταση την εξέταση των εκκρεμών πειθαρχικών υποθέσεων και τον εντοπισμό όσων διορίστηκαν στο Δημόσιο με δόλια μέσα. Κάθε τετράμηνο θα παρουσιάζουμε αναλυτική αναφορά στους πολίτες. Η εποχή της ατιμωρησίας στο Δημόσιο έχει περάσει ανεπιστρεπτί», δήλωσε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης. Παράλληλα, στελέχη του υπουργείου τονίζουν ότι η ενίσχυση της πειθαρχικής ευθύνης αποτελεί προτεραιότητα για την ηγεσία του υπουργείου προκειμένου να αποκατασταθεί το κύρος αλλά και η αξιοπιστία των δημοσίων υπαλλήλων που, όπως σημειώνουν, «έχει πληγεί πολλές φορές από τις πράξεις μιας μειοψηφίας επίορκων υπαλλήλων».
 

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα αδικήματα τα οποία έχουν διαπράξει οι επίορκοι –και πλέον οριστικώς απολυθέντες– δημόσιοι υπάλληλοι. Στην πλειονότητά τους πρόκειται για βαρύτατα και ιδιαιτέρως ειδεχθή αδικήματα με έντονη ηθική απαξία, όπως για παράδειγμα χρηματισμός, υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος, πλαστογραφία, απόπειρα εκβίασης, παθητική δωροδοκία, παραβάσεις του νόμου περί ναρκωτικών, χρήση δημοσιοϋπαλληλικής ταυτότητας για εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων, παρεμβάσεις στο ηλεκτρονικό σύστημα των ΔΟΥ για εξυπηρέτηση ιδίου οφέλους ή τρίτων προσώπων, παραποίηση στοιχείων και νόθευση εγγράφων. Από τη λίστα δεν λείπουν τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση, αλλά και της συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση.
 

Τέλος, πολλά αδικήματαν που έχουν διαπράξει κυρίως εκπαιδευτικοί αφορούν σεξουαλική παρενόχληση ανηλίκων και ειδικότερα: 

EΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: To μπουρδέλο ξεπέρασε τον εαυτό του - Είχαν επί 13 χρόνια Διευθυντή Γενικής Ιατρικής του Πολυδύναμου Περιφερειακού Ιατρείου Σκύρου έναν απερίγραπτο τύπο με πλαστό πτυχίο ιατρικής! - Κυκλοφορούσε με Φεράρι ενώ διέθετε και ιδιωτικό αεροπλάνο!

Ακούγεται απίστευτο, όμως είναι πέρα για πέρα αληθινό. Στις 15 Μαΐου, με εντολή του γενικού γραμματέα του υπουργείου Υγείας, Πελοπίδα Καλλίρη ανακλήθηκε ο διορισμός του διευθυντή Γενικής Ιατρικής του Πολυδύναμου Περιφερειακού Ιατρείου Σκύρου, επειδή αποκαλύφθηκε ότι το πτυχίο του ήταν... πλαστό.

Την υπόθεση είχε καταγγείλει από τον περασμένο Ιανουάριο ο δήμαρχος του νησιού, Μιλτιάδης Χατζηγιαννάκης, στον τηλεοπτικό σταθμό Mega και μέχρι σήμερα ο εν λόγω «γιατρός» παραμένει άφαντος.

Πρόκειται για τον Ιωάννη Καστάνη, ο οποίος είχε πλαστό πτυχίο από το πανεπιστήμιο La Sapienza της Ρώμης, το οποίο κατάφερε να πιστοποιήσει μέσω του ΔΙΚΑΤΣΑ, αλλά και να φτάσει, με την χρήση του, έως τη θέση του διευθυντή στο Κέντρο Υγείας της Σκύρου.

Οι τίτλοι σπουδών του είχαν κατατεθεί στο υπουργείο Υγείας από το 1999 και ο «γιατρός» διατελούσε ανενόχλητος μέχρι σήμερα τα καθήκοντά του. Η απόφαση του διορισμού του γιατρού-μαϊμού στη διεύθυνση του Κέντρο Υγείας της Σκύρου δημοσιεύτηκε στις 17 Ιανουαρίου 2000, έχοντας λάβει την έγκριση της τότε γενικής γραμματέας του υπουργείου.

Στα 13 χρόνια που μεσολάβησαν ως διευθυντής Γενικής Ιατρικής, η παρουσία του μόνο διακριτική δεν ήταν, καθώς φέρεται ότι κυκλοφορούσε με Ferrari, ενώ διέθετε και ιδιωτικό αεροπλάνο.

Το πιο περίεργο απ' όλα όμως ήταν ότι την αρχική καταγγελία έκανε πολίτης στο υπουργείο Υγείας. Μετά τον έλεγχο του Σώματος Επιθεωρητών Υγείας, διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε γιατρός με πτυχίο σε αυτό το όνομα στο πανεπιστήμιο της Ρώμης, όπως δεν υπήρχε και στον τίτλο ειδικότητας.

Εκτός του ότι όλα τα πιστοποιητικά του ήταν πλαστά, κυκλοφορούσε με τρία ΑΦΜ και τρεις αστυνομικές ταυτότητες. Ο φάκελος του υποτιθέμενου γιατρού στο υπουργείο Υγείας είχε εξαφανιστεί, ενώ ο ίδιος ο «γιατρός» δεν έχει εμφανιστεί στη θέση του από τον Ιούλιο του 2013.

 

Ελέγχουν τώρα και τα απολυτήρια

ΚΟΣΜΟΣ: Το κλεμμένο χρυσάφι των ναζί

Των Γ. ΣΚΑΦΙΔΑ και Θ.ΡΟΥΜΠΑΝΗ

Οι ισχυρότεροι ηγέτες της υφηλίου (μεταξύ αυτών ο Ομπάμα, η Μέρκελ, ο Πούτιν, ο Κάμερον κ.ά.) ετοιμάζονται να μεταβούν την επόμενη εβδομάδα στη Γαλλία, για να πάρουν μέρος στους εορτασμούς για τη συμπλήρωση 70 ετών από την Απόβαση στη Νορμανδία, από εκείνη τη θρυλική μάχη του καλοκαιριού του 1944 που έμελλε να «κερδίσει τον πόλεμο» και να οδηγήσει στη στρατιωτική συντριβή της ναζιστικής Γερμανίας του Χίτλερ.

Η περίοδος του Β' Παγκοσμίου ωστόσο έχει αφήσει πίσω της ανοιχτούς λογαριασμούς, άλυτα μυστήρια και χαμένους θησαυρούς (αποτελούμενους από έργα τέχνης αλλά και... ράβδους χρυσού). Κάποια μάλιστα από τα εν λόγω μυστήρια αποκτούν πρόσθετη αξία σήμερα εξαιτίας της... οικονομικής τους διάστασης.

Ο μεγάλος «γρίφος» που εξακολουθεί να απασχολεί τους ερευνητές είναι τι απέγινε το κλεμμένο χρυσάφι των ναζί;

Ο λόγος για τους συνολικά πολλές εκατοντάδες τόνους χρυσού που οι ναζί είχαν κλέψει από κράτη, τράπεζες και ιδιώτες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Σημειώνεται άλλωστε πως όσοι έφευγαν για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης «παρέδιδαν» προσωπικές περιουσίες και τιμαλφή.

Το εντυπωσιακό με τον εν λόγω «θησαυρό» (η συνολική αξία του οποίου ξεπερνάει το 1 τρισ. δολ.) είναι πως αυτός εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να αγνοείται, γεγονός που δίνει τροφή σε ποικίλες θεωρίες συνωμοσίας.

Ο πολυγραφότατος Σκοτσέζος μελετητής Νιλ Λόκερι υποστηρίζει με άρθρο του στη «Wall Street Journal» πως το μεγαλύτερο μέρος του κλεμμένου χρυσού κατέληξε στην Πορτογαλία, όπου και εξακολουθεί να βρίσκεται.

Προκειμένου μάλιστα να δικαιολογήσει τη θέση του, ο Λόκερι επικαλείται το περιεχόμενο αποχαρακτηρισμένων εγγράφων από Βρετανία, ΗΠΑ και Πορτογαλία. Αυτή είναι ωστόσο μόνο μία από τις πολλές και ευφάνταστες θεωρίες.

Για παράδειγμα, έχει ακουστεί πως μεγάλο μέρος του χρυσού των ναζί βρήκε «καταφύγιο» στο Βατικανό, ενώ μια άλλη θεωρία θέλει τον χρυσό να μεταφέρεται στην Ισπανία του Φράνκο, να φυλάσσεται εκεί έως το 1975 και εν συνεχεία να «φεύγει» για τις ΗΠΑ.

Κάποιοι αντιθέτως πιστεύουν πως το χρυσάφι βρίσκεται θαμμένο στον πυθμένα της λίμνης Τόπλιτζ στις αυστριακές Αλπεις, μερικές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από το Σάλτσμπουργκ.

Αλλοι ισχυρίζονται πως είναι θαμμένο σε ένα ακατοίκητο νησί ονόματι Οκλαντ μερικές εκατοντάδες μίλια μακριά από τις ακτές της Νέας Ζηλανδίας.

Υπάρχουν ωστόσο και θεωρίες που το θέλουν εντός των γερμανικών συνόρων, στο δάσος Λάιναβαλντ κοντά στη Λειψία ή στον πυθμένα της λίμνης Στόλπζε βόρεια του Βερολίνου.

Ολες οι θεωρίες ωστόσο έχουν ένα κοινό: καμία δεν έχει επιβεβαιωθεί στην πράξη. 

 Πολλοί μάλιστα φοβούνται πως με τον θάνατο και των τελευταίων επιζώντων της γενιάς του πολέμου, θα χαθεί και κάθε ελπίδα για εύρεση των κλεμμένων, είτε πρόκειται για έργα τέχνης, είτε για μπάρες χρυσού.

Σενάριο για το εμπόριο Σαλαζάρ με τον Χίτλερ Στα... αμπάρια της Πορτογαλίας ο θησαυρός

Η Πορτογαλία ήταν ένας από τους βασικούς αποδέκτες του χρυσού των ναζί. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζει με άρθρο του στη «Wall Street Journal» ο Νιλ Λόκερι, Σκοτσέζος συγγραφέας και μελετητής με ειδίκευση στη σύγχρονη ιστορία.

Δεν είναι τυχαίο πως αν και σχετικά αδύναμη ως οικονομία, η Πορτογαλία ξεχωρίζει ως μία από τις 15 χώρες με τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού παγκοσμίως. Υπ' αυτό το πρίσμα, αποκτούν νόημα και οι εκκλήσεις των Γερμανών πολιτικών που ζητούσαν στο απόγειο της κρίσης από τους Πορτογάλους να πουλήσουν το χρυσάφι τους για να σωθούν.

Ο Λόκερι πέρασε τα τελευταία πέντε χρόνια αναζητώντας τα ίχνη των φορτίων χρυσού που είχαν κλέψει οι ναζί. Για να ιχνηλατήσει πορείες, ο Σκοτσέζος χρησιμοποίησε ως «πυξίδα» τα αποχαρακτηρισμένα κυβερνητικά-διπλωματικά έγγραφα χωρών όπως η Βρετανία, οι ΗΠΑ και η Πορτογαλία. Οπως αποδεικνύεται, οι ναζί έδιναν το χρυσάφι που είχαν κλέψει για να αγοράζουν προϊόντα από τις καλούμενες ουδέτερες χώρες (Σουηδία, Τουρκία, Ελβετία, Πορτογαλία κ.ά.).

Η χώρα, ωστόσο, στην οποία κατέληξε το μεγαλύτερο μέρος του κλεμμένου χρυσού ήταν η Πορτογαλία. Ο Λόκερι υποστηρίζει πως οι ναζί προμηθεύονταν από την Πορτογαλία ένα σπάνιο μετάλλευμα ονόματι βολφράμιο το οποίο αποτελούσε βασική πρώτη ύλη για τη γερμανική βιομηχανία όπλων και πυρομαχικών. Αρχικά οι Γερμανοί πλήρωναν σε ρευστό.

Η κεντρική τράπεζα της Πορτογαλίας, ωστόσο, ενημέρωσε τον δικτάτορα Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ πως πολλά από τα χρήματα ήταν πλαστά και πως οι μελλοντικές πληρωμές θα ήταν καλύτερο να γίνονται σε χρυσό, όπερ και εγένετο. Ο Σαλαζάρ φέρεται να γνώριζε πως ο χρυσός που ερχόταν στην Πορτογαλία ήταν «αμφιλεγόμενης προέλευσης».

Τον είχε ενημερώσει σχετικά ο Βρετανός πρέσβης στην Πορτογαλία, Ρόναλντ Κάμπελ. Απτόητος, ωστόσο, ο Πορτογάλος δικτάτορας συνέχισε να λειτουργεί σε ρόλο κλεπταποδόχου μέχρι και τον Ιούνιο του 1944, οπότε υπέκυψε στις πιέσεις των Ρούζβελτ-Τσόρτσιλ και σταμάτησε να προμηθεύει τους ναζί με βολφράμιο. Λέγεται μάλιστα πως οι αποστολές σταμάτησαν οριστικά στις 6 Ιουνίου 1944, ανήμερα της απόβασης των Συμμάχων στη Νορμανδία.

Σύμφωνα με τα αρχεία των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, στην Πορτογαλία υπολογίζεται πως βρήκαν «καταφύγιο» κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου έως και 400 τόνοι χρυσού. Από τους 400 επιστράφηκαν τελικώς μόλις οι... τέσσερις, κι αυτό έπειτα από πολλές διαπραγματεύσεις καθώς ο Σαλαζάρ αλλά και η δημοκρατική κυβέρνηση που ανέλαβε τα ηνία της χώρας μετά την Επανάσταση των Γαρυφάλλων του 1974 υποστήριξαν πως επρόκειτο για νόμιμες πληρωμές, προερχόμενες από «νόμιμο εμπόριο με τους ναζί το οποίο διεξαγόταν εν γνώσει και με την αποδοχή των συμμαχικών δυνάμεων».

Πίσω στο παρόν και σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Συμβουλίου Χρυσού (World Gold Council), η Πορτογαλία φυλάει επισήμως στα αμπάρια της 382,5 τόνους χρυσού, είναι δηλαδή μία από τις 15 χώρες με τα μεγαλύτερα αποθέματα στον κόσμο.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
ΧΑΪΝΡΙΧ ΧΙΜΛΕΡ

«ΑΛΧΗΜΕΙΕΣ» ΣΤΟ ΝΤΑΧΑΟΥ
 

Απόφοιτος της γεωπονικής σχολής με προϋπηρεσία σε... φάρμα, και μετέπειτα αρχηγός των «SS», ο Χάινριχ Χίμλερ είχε αποπειραθεί να φτιάξει χρυσό από πέτρες και άμμο. Είχε μάλιστα πιστέψει τόσο πολύ πως θα τα κατάφερνε ώστε να στήσει και μυστικό εργαστήριο μέσα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου. 

Ολα ξεκίνησαν το 1937, όταν ένας αυτοδίδακτος «αλχημιστής» ονόματι Καρλ Μάλχους (που κάποιοι υποστηρίζουν πως ήταν παλαιότερα πράκτορας των Βρετανών) τον προσέγγισε με την ιδέα πως θα μπορούσε να φτιάξει χρυσό, και μάλιστα σε τεράστιες ποσότητες, χρησιμοποιώντας παραφίνη, πέτρες και άμμο προερχόμενη από την κοίτη ενός ποταμού του Μονάχου. Ο Χίμλερ εμπιστεύθηκε τον Μάλχους, όπως είχε άλλωστε εμπιστευτεί και έναν άλλο τσαρλατάνο που τον είχε πείσει πως μπορεί να μετατρέψει το νερό σε πετρέλαιο. Οι ναζί αποφάσισαν να χρηματοδοτήσουν το «πρότζεκτ» και οι εργασίες ξεκίνησαν μυστικά στο Νταχάου. Οσο για την κατάληξη της υπόθεσης, ο «αλχημιστής» Καρλ Μάλχους δεν κατάφερε απολύτως τίποτα, με αποτέλεσμα ο Χίμλερ να εξοργιστεί και να τον κρατήσει στο Νταχάου... αλλά ως αιχμάλωτο.

ΑΡΠΑΓΗ ΧΡΥΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ Η υπόθεση Μέρτεν στην Ελλάδα

ΚΥΠΡΟΣ: Τουρκικά δημοσιεύματα για πώληση παραλιών στα κατεχόμενα

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Έκταση 35 στρεμμάτων σε δύο παραλίες στην κατεχόμενη Βασίλεια, κοντά στην Κερύνεια, φέρονται να βρίσκονται προς πώληση, σύμφωνα με τουριστική ιστοσελίδα στην Κωνσταντινούπολη, που συμπληρώνει πως πρόκειται για περιοχή που φαίνεται κατάλληλη για τη δημιουργία μαρίνας, ξενοδοχείου και καζίνου.

Στο θέμα αναφέρεται η τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Γενί Ντουζέν», η οποία ρωτά κατά πόσον αληθεύουν τα όσα γράφει η τουριστική ιστοσελίδα. Η εφημερίδα ρώτησε γι'αυτό τον Σιαχάπ Ασίκογλου, «υφυπουργό» οικονομίας, τουρισμού, πολιτισμού και αθλητισμού, ο οποίος δήλωσε, ότι δεν έχουν καμία πληροφορία σχετικά με το θέμα και θα το ερευνήσει. Δεν ξέρουν, είπε, σε ποιον ανήκει η περιοχή, ούτε πού είναι. Εάν είναι ιδιωτική περιουσία δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε, εάν έχει εκχωρηθεί (από το «δημόσιο») η πράξη θα ακυρωθεί αμέσως, πρόσθεσε.

TOYΡΚΙΑ - The Guardian: «Το πάρκο Γκεζί και οι σπόροι μιας νέας Τουρκίας»

«Ενα χρόνο μετά τις διαδηλώσεις, στο πάρκο Γκεζί φυτρώνουν οι σπόροι μιας νέας Τουρκίας. Η αναταραχή που συγκλόνισε την Κωνσταντινούπολη στα τέλη Μαίου του 2013 ξεκίνησε από τον θυμό για την καταστροφή ενός χώρου πρασίνου, αλλά έγινε ο καταλύτης για μια ευρύτερη πολιτική αφύπνιση», γράφει ο Guardian.

«Ηταν αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο κύμα διαμαρτυρίας στην πρόσφατη τουρκική ιστορία. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν κατά της ανάπλασης του πάρκου. Τα δέντρα στο Γκεζί θα θυσιάζονταν για να χτιστεί ένα εμπορικό κέντρο οθωμανικού στιλ, ένα έργο που το προωθούσε προσωπικά ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν», συνεχίζει η βρετανική εφημερίδα.

Μετά την ανυποχώρητη στάση της κυβέρνησης και την βίαιη αστυνομική καταστολή, οι διαμαρτυρίες εξαπλώθηκαν γρήγορα σε όλη την Τουρκία, μετατρέποντας ένα περιβαλλοντικό κίνημα σε εξέγερση κατά του εντεινόμενου αυταρχισμού του ηγέτη της χώρας.

Δύο εβδομάδες μετά την έναρξη της εξέγερσης αστυνομικές δυνάμεις έδιωξαν με την βία όλους τους διαδηλωτές από το πάρκο Γκεζί. Οι απώλειες ήταν βαριές: οκτώ άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, τουλάχιστον τέσσερις ως αποτέλεσμα της αστυνομικής βίας. Περίπου 8.000 τραυματίστηκαν.

Για την Μουτζελά Γιαπιτζί, 63χρονη αρχιτέκτονα και ιδρυτικό μέλος της ομάδας ακτιβιστών «Ταξίμ Αλληλεγγύη», η οποία κατηγορείται για ίδρυση «εγκληματικής οργάνωσης» και αντιμετωπίζει 29 χρόνια στη φυλακή, οι διαμαρτυρίες στο Γκεζί ήταν μόνο η αρχή,

«Μια νέα αλληλεγγύη γεννήθηκε εδώ, και δεν έχει τελειώσει. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι ότι οι άνθρωποι έμαθαν ξανά πώς να υψώνουν την φωνή τους εναντίον των εγκλημάτων και των αδικιών που διαπράττονται εναντίον τους. Το Γκεζί ήταν ένα μάθημα δημοκρατίας», λέει.

«Ενα χρόνο αργότερα, το φάντασμα της εξέγερσης εξακολουθεί να πλανάται πάνω από τον πρωθυπουργό, ο οποίος μάλλον δεν διδάχθηκε το μάθημα. Σε απάντηση στους ισχυρισμούς για ευνοιοκρατία και σκάνδαλα διαφθοράς στους κόλπους της κυβέρνησης, ο Ερντογάν έχει επιλέξει την στρατηγική της διαίρεσης της χώρας σε νομιμόφρονες και προδότες», τονίζει ο Guardian.

ΤΟΥΡΚΙΑ: Νέα μαζική περαντζάδα πασάδων με F-16 πάνω από τους Φούρνους

Για τρίτη φορά φέτος, τουρκικά αεροσκάφη πέταξαν χθες πάνω από τους Ανθρωποφάγους και το Μακρονήσι του νησιωτικού συμπλέγματος των Φούρνων.

Συγκεκριμένα, σχηματισμός 4 τουρκικών F-16 εισήλθαν στο FIR Αθηνών, μεταξύ Λέσβου και Χίου, στις 14.46, και χωρίς να καταθέσουν σχέδιο πτήσεως, στις 15.11 πέταξαν ανά ζεύγη πάνω από τους Ανθρωποφάγους και το Μακρονήσι, σε ύψος 2.800 ποδιών και 10.000 ποδιών, αντίστοιχα. Ο τουρκικός σχηματισμός εξήλθε του FIR Αθηνών στις 15.16.

Έξι τουρκικά αεροσκάφη είχαν πετάξει πάνω από τους Ανθρωποφάγους και το Μακρονήσι, στις 7 Μαρτίου, και επίσης 6 τουρκικά αεροσκάφη πάνω από τους Ανθρωποφάγους στις 22 Ιανουαρίου.

Συνολικά, τα 4 τουρκικά αεροσκάφη προχώρησαν σε δύο παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας στο FIR Αθηνών, που εξελίχθηκαν σε 16 παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου στην περιοχή του κεντρικού Αιγαίου.

ΤΟΥΡΚΙΑ: Η Αγία Σοφία, ο Ερντογάν και οι προκλήσεις

Του ΣΤΕΛΙΟΥ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ 

 

Το εγχώριο πολιτικό σύστημα φωράται και πάλιν και πολλάκις απράγμον, ενώ γύρω του συμβαίνουν σημεία και τέρατα. Μέχρις ότου οι εντεταλμένοι να αντιδρούν συνέλθουν από τις χαρές ή τις θλίψεις των εκλογικών αποτελεσμάτων, ο νεοοθωμανός θα «τελειώσει» το αισχρούργημα της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.

Ο ξιπασμένος ισλαμιστής, πεφυσιωμένος και φαντασμένος εζήλωσε δόξαν Πορθητή και σπεύδει σε νέα βεβήλωση των ιερών και οσίων μας. Μετά την πρόσφατη μετατροπή σε τεμένη της Αγίας Σοφίας Τραπεζούντας και Νίκαιας κάλεσε ανήμερα της αποφράδας 29ης Μαΐου σε «ναμάζι» τους ομοθρήσκους του ηγέτες στην Αγία Σοφία. Ιστορικό, διαιώνιο σύμβολο του Χριστιανισμού.

Ο Ερντογάν απώλεσε την ψυχραιμία του και ενεργεί ως έρμαιον της μεγαλομανίας του. Ακόμη και οι ανιάτως φιλότουρκοι Γερμανοί τον είδαν να μπαίνει στη χώρα τους ως ταύρος εν υαλοπωλείω και τον αποστράφηκαν προχθές ως Persona non grata. («Bild»).

Στην Ελλάδα οι πολιτικοί ιθύνοντες μεριμνώντες περί άλλα, όπως π.χ. τον θρίαμβο μοντέλων, ποδοσφαιριστών και άλλων καταλλήλων για τις κατάλληλες θέσεις προς υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων εκπροσώπων, δεν έχουν διαθέσει μέχρι στιγμής ούτε ένα δευτερόλεπτο για την αντιμετώπιση της πρόστυχης τουρκικής πρόκλησης.

Αν εδώ υπήρχε σοβαρό εθνικό δόγμα και στρατηγική θα έπρεπε να είχαμε κινήσει διεθνώς γην και ουρανόν, όχι απλώς να ματαιωθεί η επαναϊσλαμοποίηση της Αγίας Σοφίας αλλά να παραδοθεί αυτή στον φυσικό της δικαιούχο το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να λειτουργήσει όπως επί 800 χρόνια ως Ορθόδοξος Ναός. 

Η ενέργεια Ερντογάν συνιστά ακραία πρόκληση προς τον Ελληνισμό και σύμπαντα τον χριστιανικό κόσμο. Πουθενά στον πλανήτη δεν έχει συμβεί τόποι λατρείας ενός δόγματος να μετατραπούν βιαίως με κρατικές αποφάσεις σε λατρευτικούς χώρους άλλης θρησκείας. Πουθενά εκτός της Τουρκίας. Στην Ελλάδα μάλιστα υπάρχουν τζαμιά της οθωμανικής Κατοχής (στη Θεσσαλονίκη Γενί Τζαμί, Αλατζά Ιμαρέτ κ.λπ.) αλλά ουδείς διενοήθη ποτέ να τα μετασκευάσει σε χριστιανικούς ναούς.

Οι διεθνείς μετοχές του Τούρκου πρωθυπουργού είναι τώρα στο ναδίρ. Μια δυναμική ελληνική πρωτοβουλία που θα κινητοποιούσε κυβερνήσεις, θεσμούς και πρόσωπα καλής θελήσεως στον κόσμο, θα ανέτρεπε τα σχέδιά του.

Για ποιαν όμως εξωτερική πολιτική μιλάμε όταν τα Σκόπια στα λόμπι της Ουάσιγκτον δαπανούν 4πλάσια από την Ελλάδα;

Από το 2010 η κυβέρνησή μας μηδένισε τις δαπάνες επηρεασμού των αμερικανικών κέντρων αποφάσεων. Είναι συντριπτικά εις βάρος μας τα στοιχεία για την απραξία της Ελλάδας και αντίθετα τις δράσεις των γειτόνων μας όπως αποτυπώνονται στην έκθεση του Sunlight Foundation (ΝΕΑ 28/5/14).

Πέραν της Ουάσιγκτον, του Βερολίνου και των άλλων που έχουν χιλίους λόγους να είναι εκνευρισμένοι με τον Ερντογάν, η Μόσχα έχει άλλους τόσους λόγους να υπερασπισθεί την χριστιανικότητα του βεβηλούμενου μνημείου. Να θυμίσουμε στον Πούτιν το «Χρονικό του Νέστορος», αυτός θα καταλάβει!

Το ανυπέρβλητο αρχιτεκτονικό θαύμα για το οποίο ο Ιουστινιανός «τους τεχνίτας εκ πάσης της γης ήγειρεν άπαντας» (Προκόπιος) με τα πολυτιμότερα και σπανιότερα υλικά που μπορούσαν να προσκομισθούν απ' όλον τον πλανήτη άγγισε τον ανώτατο βαθμό τελειότητας. Περατώθηκε σε 6 μόνον χρόνια και εγκαινιάσθηκε τα Χριστούγεννα του 537 με τον αυτοκράτορα να αναφωνεί το «Νενίκηκά σε Σολομών». Εργο του Ανθέμιου και του Ισίδωρου και κατά την παράδοση ενός αγγέλου που καθοδηγούσε τον Ιουστινιανό.

Η Αγία Σοφία, κατά τον Προκόπιο «ούτε τι υπεράγαν, ούτε τι ενδεώς έχουσα» είναι κάτι πολύ παραπάνω από το «ξυνειθισμένον», αλλά «και του αμέτρου κοσμιωτέρα». (Π. Κανελλόπουλος Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος, Α, α σ.111).

Ενας γενναίος στρατιώτης και τίμιος πολιτικός (υπάρχουν και τέτοιοι!), ο Νικόλαος Πλαστήρας περιγράφει την επίσκεψή του στην Αγία Σοφία το 1919 στην τότε και υπό ελληνικήν Αρμοστεία Κωνσταντινούπολη:

ΤΟΥΡΚΙΑ: Διέγραψε το βυζαντινό παρελθόν της Πόλης ο Ερντογάν

Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ

Διαγράφοντας το βυζαντινό παρελθόν της Κωνσταντινούπολης, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν «τίμησε»  την 561η επέτειο της Αλωσης της Πόλης, την ίδια ώρα που ακραίοι εθνικιστές ισλαμιστές οργανώνουν τα ξημερώματα του Σαββάτου ναμάζι (προσευχή) μπροστά στην Αγια-Σοφιά με αίτημα να λειτουργήσει ως τζαμί.

Ο Τ. Ερντογάν, που ποτέ δεν έκρυψε τον θαυμασμό του για τους Οθωμανούς, δήλωσε ότι η Κωνσταντινούπολη, την οποία κληρονόμησαν οι σύγχρονοι κάτοικοί της από τον σουλτάνο Μωάμεθ τον Φατίχ (σ.σ. τον Πορθητή), έχει πάρει τη θέση της μεταξύ των μεγάλων πολιτιστικών πρωτευουσών του κόσμου.

Ο Τούρκος πρωθυπουργός, με ιδιαίτερες αναφορές στον Μωάμεθ τον Πορθητή («με το σπουδαίο στρατιωτικό πνεύμα, με δικαιοσύνη και ανεκτικότητα»), επισήμανε ότι η κατάκτηση της Πόλης ήταν η «καμπή στην τουρκική ιστορία, που έχει πολιτικά, οικονομικά και πολιτιστικά αποτελέσματα».

Αν και η διεθνής κατακραυγή φαίνεται να οδηγεί σε ματαίωση το σχέδιο του κ. Ερντογάν να ανοίξει σήμερα έστω και για μία ημέρα η Αγια-Σοφιά για ναμάζι, ο Σύνδεσμος Νεολαίας της Ανατολίας που ελέγχεται από το ισλαμικό Κόμμα Ευημερίας (από το όποιο προήλθε ο κ. Ερντογάν) καλεί τους πιστούς σε προσευχή στον χώρο μπροστά από την Αγια-Σοφιά σήμερα ξημερώματα  Σαββάτου και φιλοδόξει να συγκεντρώσει αρκετές χιλιάδες άτομα.

"Επίγεια σοφία"

Το τέλος στεφανώνει το έργο.

Λατινικό ρητό

Χειροκροτήστε, φίλοι, η κωμωδία τελείωσε!

Τα τελευταία λόγια του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Αύγουστου (63 π.Χ-14 μ.Χ.)

Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος.

Καρλ Μαρξ, 1818-1883, Γερμανός φιλόσοφος

 

Σαν σήμερα (31/5/ΧΧΧΧ)

1907: Το πρώτο ταξί κάνει την εμφάνισή του στους δρόμους της Νέας Υόρκης.

1915: Ο Βενιζέλος στις εκλογές λαμβάνει τις 185 από τις 316 έδρες της Βουλής με το Κόμμα των Φιλελευθέρων. Οι ψηφοφόροι τάσσονται με τη θέση του Βενιζέλου για έξοδο στον πόλεμο στο πλευρό της «Αντάντ».

1952: Ο Νικόλαος Πλαστήρας αναλαμβάνει πρωθυπουργός της Ελλάδας.

1987: Βγαίνει στον αέρα ο πρώτος μη κρατικός ραδιοφωνικός σταθμός. Πρόκειται για τον«Αθήνα 9|84».

1930: Γεννιέται ο Κλιντ Ίστγουντ

1809: Πεθαίνει ο αυστριακός συνθέτης Γιόζεφ Χάιδν

1905: Δολοφονείται κατά την προσέλευσή του στη Βουλή από τον χαρτοπαίκτη και λεσχειάρχη Αντώνη Κωσταγερακάρη ο πρωθυπουργός Θεόδωρος Δηλιγιάννης. Αιτία, η απόφαση του Δηλιγιάννη να κλείσει τις χαρτοπαικτικές λέσχες.

EΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Τοσοδούληδες

Toυ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ

Κλαψ κλαψ! Να βγάλω χαρτομάντηλο για να σφουγγίξω τα δάκρυά μου Επειδή, λέει, η Δημοκρατική Αριστερά και ο κυρ Φώτης κατέληξαν στα τάρταρα. Αλλη δουλειά δεν είχα παρά να καθίσω τώρα και να αναλύσω τις αιτίες της καταστροφής τους!
 

Ούτε κατάλαβαν αυτό που γνωρίζει ακόμα και το τελευταίο νήπιο. Πως δηλαδή ανάμεσα στον Βενιζέλο, τον Θεοδωράκη και τον Κουβέλη ουδεμία διαφορά. Απαντες σχεδόν να τσιμπολογίσουν από την λεγόμενη «κεντροαριστερά». 

Τι είναι αυτό;  

Το άλοθι των κάποιων δεξιών που δεν γουστάρουν να το ρίξουν στον Σαμαρά. Ολίγον έγκυος δηλαδή. Ναι παιδιά, να πάρουμε τα μέτρα, να γδάρουμε τον φτωχό, να υποκλιθούμε στην Μέρκελ αλλά την ίδια στιγμή να παριστάνουμε τους αριστερούς

Τι άλλο είναι αυτός ο χώρος της «κεντροαριστεράς»; 

Η σύγχρονη μετάλλαξη της Ενωσης Κέντρου του αείμνηστου Ιωάννη Ζίγδη. Που πήρε ο «μαγαζί» του Γεωργίου Παπανδρέου και κατέβασε τα ρολά

Τι άλλο; 

 Το άλοθι κάποιων νοικοκυραίων που τα θέλουν όλα. Δηλαδή να παριστάνουν τον προοδευτικό και την ίδια στιγμή να συναινούν σε κάθε μέτρο αντιλαικό. Στα λόγια αριστερός, στην πράξη καραδεξιός. Χίλιες φορές ο Αδωνις Γεωργιάδης. Από την πρώτη στιγμή ξέρεις με τι «πράγμα» έχεις να κάνεις
Απόδειξη; 

Μα φυσικά ο καιροσκοπισμός του κυρ Φώτη και της παρέας του. Τον πρώτο χρόνο με τα πιο σκληρά μέτρα του Μνημονίου. Τον δεύτερο χρόνο εναντίον Σαμαρά και Μνημονίου. Μισός απ εδώ, μισός απ εκεί. Σχιζοφρένεια πολιτική. Η επιτομή του οπορτουνισμού. Με γραβάτα, κοστουμάκι και «σοβαρό» λόγο

Στοιχηματίζω από τώρα. Οτι σε κάθε εκλογική αναμέτρηση θα πέφτουν κορμιά. Σε κάθε εκλογική αναμέτρηση θα γκρεμίζονται κόμματα. Επόμενως προς την αγχόνη κατευθύνεται και η παράταξη του Πάνου Καμένου. Μπορεί και του Σταύρου Θεοδωράκη. Κόμματα και πολιτικοί της μιας χρήσεως. Ελα εσύ, φύγε εσύ!

Γιατί αυτό; 

Μα επειδή όλα αυτά τα κόμματα είναι προσωρινά. Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε. Φύτρωσαν λόγω στρεβλών συνθηκών. Μπορεί, λόγου χάριν, στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση να μας προκύψει κόμμα απελευθερωμένων κοριτσιών. Το οτιδήποτε

Κατά βάθος η πορεία της Δημοκρατικής Αριστεράς αντανακλά το αδιέξοδο των νεοελλήνων:  

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Το μελόδραμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων

Του ΚΩΣΤΑ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ

Στις εκλογές του 2012 είχα παρακολουθήσει τη συγκέντρωση των Ανεξάρτητων Ελλήνων στην Ακρόπολη, «μπροστά στο σπίτι του Τσοχατζόπουλου». Ήμουν πίσω από τη σκαλωσιά όταν ήρθε ο Πάνος Καμμένος. Κατέβηκε από ένα μαύρο αυτοκίνητο με την έξαψη να γυαλίζει στο βλέμμα του. Ανέβηκε στην εξέδρα με τα χέρια ανοιχτά και τον λαιμό κλειστό από τη βραχνάδα. Δεν θυμάμαι, φυσικά, τι είπε -δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος που να θυμάται. Πιθανότατα δεν υπάρχει και άνθρωπος που άκουσε τι είπε ο Καμμένος σε εκείνη τη συγκέντρωση. Αισθανόμουν ότι επέπλεα σε μια μπλε λίμνη φτιαγμένη από ρυτίδες. Μεσόκοποι άνθρωποι, με σημαίες και καπέλα, φώναζαν προς τον ομιλητή. Και εκείνος με φωνές απαντούσε, με λόγια που νόμιζες ότι θα κυλήσουν σε λυγμό, αλλά τα στήριζε όρθια ο θυμός. Θυμάμαι και τον Γιάννη Δημαρά, να βιδώνει με τη ματιά του την αμηχανία στο πλακόστρωτο.

Ήταν μία αξιοπρεπής, ως προς τον όγκο, συγκέντρωση. Εμφανώς μεγαλύτερη από του ΠΑΣΟΚ που, την ίδια στιγμή, είχε βάλει Πακιστανούς να μαζέψουν τα κομμάτια του στο Σύνταγμα. Ήταν, αν θέλετε, η στιγμή που ο Πάνος Καμμένος στάθηκε μπροστά στο πολιτικό ταμείο και αντάλλαξε με ψήφους τον θυμό που μάζευε στους ταμιευτήρες του facebook και των τηλεοπτικών πάνελ. 

Μεταξύ μας, εκείνες τις μέρες, η κραυγή του Ταρζάν, έβγαζε βουλευτή. Ε, ο Καμμένος έριξε και δυο λόγια από πάνω. Θεωρίες συνωμοσίας που έγιναν πολιτικός λόγος, κουβέντες καφενείου που άρχισαν να βγαίνουν πάνω από γραβάτες, αυτό που σου έλεγε ο ταξιτζής, τώρα το άκουγες και στη Βουλή. Δεν χρειάζονται και πολλά. Δώσε θυμό και τερατώδεις προτάσεις. Αν απορρίπτονται δεν είναι οι προτάσεις που φταίνε, αλλά οι άλλοι. 

Αυτό στην αυγή της κρίσης δούλεψε μια χαρά. Και όταν τα σύννεφα πήγαν να σκιάσουν τον κομματικό ορίζοντα, κυριάρχησαν οι συστάσεις για ψυχραιμία. Δεν θυμάστε τον Βουλγαράκη, που τους έλεγε να μην τα χαλάσουν τη στιγμή που έμπαιναν στο ταμείο τα μετρητά της επιχορήγησης;

Οι εντάσεις δεν τους έλειψαν. Στελέχη αποχώρησαν. Άλλοι πήγαν μέσα-έξω. Ακόμα και άνθρωποι του προέδρου άρχισαν να σηκώνουν το μουρμουρητό στο επίπεδο της ανοιχτής καταγγελίας. 

Οι ΑΝ.ΕΛ λιγοστεύουν για λόγους που όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε, αλλά κυρίως επειδή το ακροατήριό τους έχει ελκυστικότερους πολιτικούς προορισμούς. 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Αποχώρησε και η Παναγία από τους Ανεξάρτητους Έλληνες!

Ο Πάνος Καμμένος με την πρώην «Βοηθό και Προστάτη» του κόμματός του, σε παλιότερες στιγμές στενής συνεργασίας

Του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

Μια ακόμα αποχώρηση-βόμβα μετά την ανεξαρτητοποίηση του Βασίλη Καπερνάρου από τους Ανεξάρτητους Έλληνες, έρχεται να πλήξει ακόμα περισσότερο το κίνημα του Πάνου Καμμένου.

Ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος, μεταφέροντας στη συνεδρίαση της κοινοβουευτικής ομάδας το μήνυμα αποχώρησης της Παναγίας, άφησε αιχμές για την ελάχιστη βοήθεια που πρόσφερε στις τελευταίες εκλογές και για τον ρόλο της γενικότερα στο πολιτικό παρασκήνιο.

Συγκεκριμένα, ο κ. Καμμένος, παρουσιάζοντας δημοσιεύματα στο διαδίκτυο, αναφέρθηκε στις μυστικές επαφές της Παναγίας με τον Αντώνη Σαμαρά ο οποίος εξάλλου αναφέρεται πολύ συχνά σε αυτήν αποκαλύπτοντας ουσιαστικά τον διπλό ρόλο της.

Επίσης άφησε αιχμές για τη μυστική ένταξη της Παναγίας στη Λέσχη Μπίνλντερμπεργκ.
 

Ως γνωστόν η Μεγαλόχαρη ήταν από τα ιδρυτικά μέλη των Αν.Ελ. και είχε αναφερθεί ονομαστικά στο μήνυμα που είχε αναρτήσει μέσω Facebook ο Πάνος Καμμένος στην ιδρυτική διακήρυξη: «Η Παναγιά είναι βοηθός και προστάτης» ήταν η συγκεκριμένη φράση.
 

Τη θέση υπεύθυνου βοήθειας και προστασίας των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ανέλαβε με ομόφωνη απόφαση της κοινοβουλευτικής ομάδας η Ραχήλ Μακρή.

Με δήλωσή του στους δημοσιογράφους πάντως, ο εκπρόσωπος τύπου του κόμματος, Τέρενς Κουίκ, έδωσε μια άλλη διάσταση: «Ο καθένας που φεύγει, γινόμαστε πολλοί περισσότεροι» ήταν η αινιγματική φράση που χρησιμοποίησε, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά τις πληροφορίες για προσχώρηση στους Ανεξάρτητους Έλληνες, των τριών Ιεραρχών στη θέση της Παναγίας.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ταξική πάλη ΣΥΡΙΖΑ στα κρεβατένια αλώνια!!!

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Την ώρα που θα σκίζουμε τα μνημόνια!

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Του ΘΑΝΑΣΗ ΜΑΥΡΙΔΗ

Θα πάμε στις Βρυξέλλες και θα σκίσουμε το μνημόνιο, θα το κάνουμε κομματάκια και θα πετάξουμε τα χιλιάδες χαρτάκια στην αυλή τους. Κι ύστερα θα επιστρέψουμε στην Αθήνα και με ένα άρθρο που θα ψηφίσουμε στη Βουλή θα γυρίσουμε πίσω το χρόνο στο 2008. 

  
Θέλουμε τα λεφτά τους, αλλά όχι τα μνημόνιά τους. Κυρίες και κύριοι, έχουμε μερικά ακόμη σενάρια καταστροφής στις αποσκευές μας! 
 

Μέχρι χτες υποστηρίζαμε ότι αυτό ήταν το απόλυτο σενάριο καταστροφής: Το να προχωρήσουμε σε μονομερή διαγραφή του χρέους, πιστεύοντας ότι όλα τα υπόλοιπα και κυρίως οι εισαγωγές θα συνεχίσουν κανονικά και σαν να μην έχει συμβεί το παραμικρό.  Τι θα κάνουν οι Ευρωπαίοι, αναρωτιούνται κάποιοι. Τίποτα, αγαπητοί μου δεν θα κάνουν. Κι αυτό το τίποτα θα πρέπει κανονικά να μας ανησυχεί. Δεκάρα δεν πρόκειται να δώσουν για το τι θα μας συμβεί. Αυτοί τις δικές τους τις τράπεζες τις έχουν ασφαλίσει. Όπως και τα δάνειά τους... 
 

Υπάρχουν, όμως, κι άλλα σενάρια τρόμου. Όπως το να πάψει να ασχολείται η Ευρώπη μαζί μας για άλλους λόγους. Όχι γιατί εμείς δεν θα είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις μας, αλλά διότι οι ευρωσκεπτικιστές  και οι λοιποί ακραίοι θα πιέζουν ασφυκτικά τις δικές τους κυβερνήσεις να μας δώσουν ένα καλό... μάθημα!   

Λάθος τους; 

Άδικο για μας; 

Ακατανόητο;  

Δυστυχώς, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο όσο κι αν διαμαρτυρηθούμε κι η αλήθεια είναι ότι δεν θα μας αρέσει ιδιαίτερα. 
 

Η Ευρώπη απολάμβανε από την εποχή του πολέμου των μπαχαρικών όλα τα καλά του κόσμου. Η μοναδική καινοτομία που είχε να επιδείξει ήταν η ισχύς του στρατού της και το μεγαλύτερο διπλωματικό της όπλο η ισχύς των κανονιών τους. Εμείς οι Ευρωπαίοι παίρναμε ό,τι μας άρεσε. Απλώναμε το χέρι και το παίρναμε. Κι αν τυχόν κάποιος διαμαρτυρότανε, του φυτεύαμε μία σφαίρα στο κεφάλι για να παραδειγματίζονται οι άλλοι και για να μην φωνάζουν. 
 

Έτσι φτάσαμε οι φτωχοί εργάτες στην Ευρώπη να ζούνε σαν μαχαραγιάδες. Η εικόνα αυτή είναι λίγο υπερβολική, αλλά προσεγγίζει σε ένα βαθμό την αλήθεια.
 

Σήμερα ο τρίτος κόσμος απαιτεί το προφανές! Ζητά να πάρει την θέση που του αρμόζει στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη. Κι αυτό δεν αρέσει, φυσικά, στους Ευρωπαίους. Όσοι έχουν καταφέρει να κάνουν την οικονομία τους ανταγωνιστική, όπως οι Γερμανοί, έχουν καλύτερες πιθανότητες να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα. Οι άλλοι, εκείνοι που δεν το έχουν καταφέρει και δεν θέλουν να το προσπαθήσουν, όπως οι Γάλλοι, είναι φυσικό να σηκώνουν ένα τείχος απέναντι στο μέλλον που τους φοβίζει. Το τείχος της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. 
 

Κι όμως! Η Ευρώπη χρειάζεται το ακριβώς αντίθετο για να μπορέσει να ξεπεράσει τα προβλήματά της. Χρειάζεται να ανοίξει τα σύνορά της, να αποκτήσει κοινή εξωτερική και οικονομική πολιτική και να προχωρήσει γρήγορα σε μεταρρυθμίσεις. 

Έχετε σκεφτεί, για παράδειγμα, τι χρειάζεται για να κυκλοφορήσει ένα προϊόν στην "Ενωμένη Ευρώπη";  

Πόσες εγκρίσεις, πόσες σφραγίδες, πόσος άδικος κόπος.  Ο ευρωσκεπτικισμός και ακόμη περισσότερο η ακροδεξιά δεν προσφέρουν τη λύση. Εξασφαλίζουν την μη λύση, μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση. 
 

Οι ακραίοι απευθύνονται συχνά στις Βρυξέλλες και ζητούν από τους γραφειοκράτες λύσεις. Η μόνη πραγματική πρόταση που μπορούν να προφέρουν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών προς τους Ευρωπαίους που δοκιμάζονται είναι το "καλό κουράγιο". Οι παχυλοί μισθοί τους προσφέρουν μία σχετική ασφάλεια. Κι εν πάσει περιπτώσει, πολιτικό είναι το πρόβλημα! Είναι αυτοκτονικό να ζητάμε λύσεις από ανθρώπους που προσλήφθηκαν για να εκτελούν ένα συγκεκριμένο έργο και μόνο. 
 

Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι οι Ευρωπαίοι θα κοιμούνται στα παγκάκια και οι Κινέζοι θα τρώνε με χρυσά κουτάλια. Σημαίνει ότι η Ευρώπη θα χάσει κι άλλο μερίδιο του παγκόσμιου ΑΕΠ κι ότι θα αναγκαστεί αντίστοιχα να κόψει κι άλλες παροχές του κοινωνικού της κράτους. Με άλλα λόγια,  η κρίση για την Ευρώπη δεν έχει τελειώσει. 
 

Κι η δική μας θέση μέσα σε όλα αυτά;