ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η επιστροφή του απολωλότος

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Αργά ή γρήγορα, θα το βλέπαμε κι αυτό. Ο Κώστας Μαρκόπουλος, πρώην υπουργός της Ν.Δ., πρώην κραταιός «Σαμαροφύλαξ», πρώην δεξί χέρι του Πάνου Καμμένου και νυν ανεξάρτητος βουλευτής, ψήφισε υπέρ του πολυνομοσχεδίου το βράδυ της Κυριακής και περιμένει πλέον ένα νεύμα για να επιστρέψει χωρίς τυμπανοκρουσίες και φανφάρες στη Ν.Δ. και να ξεχάσει όσο πιο γρήγορα μπορεί -και αυτός και όλοι μας- την ατυχή περιπέτειά του με τους Ανεξάρτητους Ελληνες.

Aνετος όπως πάντα, αλλά με μια σεμνότητα στον τόνο της φωνής σπάνια για το από καθέδρας ύφος στο οποίο μας είχε συνηθίσει, όχι πια σαν θεότητα από τα ολύμπια δώματα, αλλά σαν ένας απλός θνητός, που ενίοτε σφάλλει όπως κι εμείς, εξήγησε σε ραδιοφωνική συνέντευξή του τους λόγους της μεταμέλειάς του. «Παίρνουμε χωρίς να δώσουμε», «η κυβέρνηση αντιστέκεται και διαπραγματεύεται» και άλλα παρόμοια (όχι και τόσο ηχηρά), τα οποία ικανοποιούν τον Κώστα Μαρκόπουλο και του επιτρέπουν να είναι «συνειδησιακά εντάξει». 

Επίσης, δεν δέχεται πλέον τη διάκριση μεταξύ «αντιμνημονιακού» και «μνημονιακού», αλλά την υπερβαίνει δηλώνοντας «λογικός» και, με τον τρόπο αυτόν, παραδέχεται εμμέσως ότι υπήρξε παράλογος. (Εκτός, βέβαια, αν ο Κώστας Μαρκόπουλος ήταν πάντα, ακόμη και ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, λογικός και ο παράλογος ήταν ο Αντώνης Σαμαράς που ψήφισε το προηγούμενο Μνημόνιο...)

Το πιο χαριτωμένο -και συνάμα θλιβερό- σε όλα αυτά ήταν η επισήμανση του Κ. Μαρκόπουλου ότι αντιλαμβάνεται τον «παιδευτικό» χαρακτήρα του ρόλου του ως πολιτικού. Eστω και αν ο ίδιος δεν μπορεί να καταλάβει την ειρωνεία της, είναι γενναία αυτή η επισήμανση του μεταμεληθέντος βουλευτή και -στον βαθμό που μου πέφτει λόγος- νομίζω ότι ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να τη λάβει υπ’ όψιν και να την αξιοποιήσει. 

EΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η επιστροφή ενός «ψεκασμένου»

Toυ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΕΛΙΑ

Η μοναδική είδηση που βγήκε από την συζήτηση στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο ήταν ότι θα επιστρέψουν στη Ν.Δ. οι βουλευτές Κ. Μαρκόπουλος και Θ. Σολδάτος, οι οποίοι είχαν διαγραφεί πέρσι. 

Θα ασχοληθούμε μόνο με τον πρώτο.

Εν συντομία η πρόσφατη ιστορία του: Ο Μαρκόπουλος είχε διατελέσει υπουργός στις κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή. Η θητεία του αυτή, το μόνο που «άφησε» πίσω της ήταν οι καταγγελίες ότι «εξόπλισε» το υπουργείο Τουρισμού με κουρτίνες μερικών χιλιάδων ευρώ.
Τον Φεβρουάριο του 2012 ο Αντώνης Σαμαράς τον διέγραψε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ., επειδή είχε καταψηφίσει ένα πολυνομοσχέδιο αντίστοιχο με αυτό που ψηφίστηκε προχτές.

Ο Μαρκόπουλος βρήκε καταφύγιο στους Ανεξάρτητους Έλληνες του Πάνου Καμένου κι έτσι επανεξελέγη βουλευτής τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2009. Ήταν πρωτοπαλίκαρο του Καμένου μέχρι τον Δεκέμβριο του 2012, οπότε τον κατάγγειλε για λαϊκισμό και αποχώρησε.

Τώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από την επιστροφή του στο πρώην κόμμα του. Μάλιστα, ο Σαμαράς σχεδόν προανήγγειλε την επιστροφή του, λέγοντας ότι η θετική ψήφος του «κάτι σημαίνει».

Αραγε, τι σημαίνει;  

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια: 

EΛΛΗΝΙΚΗ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Η απειλή της ΟΛΜΕ

Toυ ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΤΑΓΚΟΥ

Η ΟΛΜΕ, το συνδικάτο των εκπαιδευτικών, απειλεί πάλι με απεργίες κατά τη διάρκεια των Πανελληνίων Εξετάσεων, όταν δηλαδή τα παιδιά που εδώ και δύο χρόνια μοχθούν νυχθημερόν θα έχουν φτάσει στην κορύφωση της αγωνίας τους. Αυτή τη φορά το πρόβλημά τους είναι η αύξηση κατά δύο των ωρών που έχουν υποχρέωση να διδάσκουν στα γυμνάσια και τα λύκεια. Από 21 ώρες την εβδομάδα οι νεότεροι σε 23 και από 16 ώρες οι παλαιότεροι σε 18. Τρομερή επιβάρυνση για έναν κλάδο που «ξεκουράζεται» αρκετούς μήνες κάθε χρόνο, λόγω των διακοπών του ακαδημαϊκού έτους...

Ενα σοβαρό επιχείρημα του αντίλογου είναι αναμφίβολα ότι οι μισθοί των εκπαιδευτικών είναι πολύ χαμηλοί πλέον. 

Αυτό ισχύει, αλλά στην Ελλάδα της κρίσης όλοι οι μισθοί και οι συντάξεις είναι χαμηλοί και αναγκαστικά έτσι θα πορευθούμε. Η συντεχνιακή λογική δεν μπορεί πια να ξεπερνάει την πραγματικότητα και κυρίως δεν είναι ανεκτό η συνδικαλιστική πρακτική να απειλεί με ομηρία τους μαθητές για να διεκδικήσει, να απειλήσει, να εκβιάσει ή και να εκδικηθεί. Αν φτάσει σε τέτοιο σημείο, καθώς απαιτείται πλειοψηφία τριών τετάρτων στη γενική συνέλευση των εκπροσώπων για να πραγματοποιηθεί η απεργία κατά τη διάρκεια των εξετάσεων και απλή πλειοψηφία για να γίνει απεργία κατά τη διόρθωση των γραπτών.

Η ουσία, όμως, είναι ότι η ΟΛΜΕ επιμένει να αντιδρά σε κάθε προσπάθεια εκλογίκευσης της εκπαιδευτικής λειτουργίας. Το αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία:  

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Δανειζόμαστε για να μην κλείσουν!!!

Του Γιώργου Κράλογλου

Έκοψαν μισθούς, συντάξεις και επιδόματα, φέσωσαν ιδιώτες με 3 δισ. ευρώ και την αγορά με 7 δισ. ευρώ γιατί  ο κρατικός κορβανάς δεν είχε λεφτά να συντηρήσει μεταξύ άλλων  το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας, την  Διεθνή Ακαδημία Ελευθερίας , και την  κρατική Εταιρία για την  Διώρυγα της Κορίνθου! 
Διάλεξα,  ως εισαγωγή, μόνο τρεις, από τους Οργανισμούς που πληρώνουμε με τους φόρους μας και από το 2009 (που κόπηκαν τα δανεικά και άρχισαν τα μνημόνια) με την λιτότητα και τις περικοπές μισθών και συντάξεων, για να πάρετε μια ιδέα της πραγματικότητας του ελληνικού Σοβιέτ που δεν χαμπαριάζει τι σημαίνει πείνα για τον λαό μπροστά στα δικαιώματα της νομενκλατούρας.
Δεν θα μιλήσω για τον κομματικό στρατό που υπηρετεί στους κρατικούς αυτούς Οργανισμούς γιατί αυτή ήταν η αμοιβή  του από τις αφισοκολλήσεις,  τις συγκεντρώσεις, τα πανό και τις ντουντούκες (όλων των  παρατάξεων, από δεξιά μέχρι αριστερά)  που εξασφάλισαν τις αργομισθίες. 
Και το λέω ευθέως ότι πρόκειται για αργομισθίες και ρουσφετολογικές τοποθετήσεις κομματικών καθώς η δουλειά στους Οργανισμούς αυτούς ουδέποτε αξιοποιήθηκε γιατί και δεν υπήρξε και δεν ενδιέφερε καμία κυβέρνηση αφού το ζητούμενο ήταν οι προσλήψεις και οι Διοικήσεις. 
Γνωρίζω και τον αντίλογο. Δεν πλήρωσαν οι φορολογούμενοι. Χρηματοδοτήθηκαν και από πόρους των Ευρωπαϊκών Ταμείων. Εξάλλου δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι για το έργο αλλά μόνο οι κυβερνήσεις. Πρόκειται για «κονσερβαρισμένο» κρατικίστικο επιχείρημα για να τακτοποιηθεί η κατάσταση και να ξεπεραστεί η πραγματικότητα που είναι ότι οι πόροι αυτοί χάθηκαν από τους τομείς που τους είχε πραγματική ανάγκη η οικονομία.
Υπάρχει ασφαλώς απάντηση στον αντίλογο που όμως σοκάρει όπως και να το κάνουμε. Γιατί η απάντηση δεν είναι άλλη από την πρώτη λίστα των Οργανισμών που κρίθηκαν άχρηστοι ακόμη και από πολιτικούς που συμφώνησαν με την ίδρυσή τους. 
Προσωπικά είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός αν τελικά θα φτάσουμε στο κλείσιμο και αν κυβέρνηση και αντιπολίτευση δεν καταφέρουν να βγάλουν από τις λίστες πολλούς από τους Οργανισμούς.
Αλλά αξίζει τον κόπο να «θαυμάσουμε» τι πληρώνουμε ακόμη και σήμερα ως φορολογούμενοι και για ποιους κόπηκαν μισθοί και συντάξεις επειδή το κράτος δεν είχε ούτε δανεικά να τους συντηρήσει. 
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Οι Τούρκοι πετάνε μέχρι την Ακρόπολη και έβαλαν σημαία στις βραχονησίδες μας αλλά εμείς ακόμη την μελετάμε την κατάσταση... με τους εξής Οργανισμούς: 
-Το Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων
-Το Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογίας Εθνικής Άμυνας
-Το Κέντρο Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου
- Το Ελληνικό Ινστιτούτο Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου
- Το Ινστιτούτο Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων
-Το Ινστιτούτο Αιγαίου και Δικαίου της Θάλασσας. 
Φθάσαμε να έχουμε 1.500.000 ανέργους αλλά το πρόβλημα το μελετάμε ακόμη με:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: "Σε ποια κατηγορία, σύμφωνα με τον νόμο, κατατάσσονται οι π….ες;"

Η αθώωση του Θέμου Αναστασιάδη και των συνεργατών του για την υπόθεση Ζαχόπουλου προκάλεσε απορίες στον Θ. Τζήμερο. Έγραψε, λοιπόν, στη σελίδα του στο Facebook ο Θάνος Τζήμερος για την απόφαση της δικαιοσύνης: 

 

«Σε ποια κατηγορία, σύμφωνα με τον νόμο, κατατάσσονται οι π….ες; Τυφλή, ξετυφλή, η Δικαιοσύνη ξέρει να βάζει το πράγματα στη θέση τους: Αθώοι όλοι στην υπόθεση Ζαχόπουλου! Δεν υπήρξε παραβίαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων. 

 

Σύμφωνα με το σκεπτικό του δικαστηρίου για να στοιχειοθετηθεί το συγκεκριμένο αδίκημα, απαιτείται η ύπαρξη δεδομένων σε αρχείο! Ωστόσο το υλικό με τις “ερωτικές” στιγμές του πανέμορφου, λυγερόκορμου Γ.Γ. και της νεαρής συμβασιούχου, βάσει πάλι της απόφασης του δικαστηρίου, δεν αποτελεί αρχείο γιατί “δεν ήταν ομαδοποιημένο και ταξινομημένο με συγκεκριμένα κριτήρια άρα δεν συνιστά αρχείο με την έννοια του νόμου”. 

 

Δηλαδή αν το DVD έγραφε απ’ έξω: 

 

ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Σεξ 

ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Γενικοί Γραμματείς Υπουργείων 

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ: Ζαχόπουλος 

ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Με συμβασιούχους 

ΕΝΟΤΗΤΑ: Πίπες 

ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ: Εύη Τ.

 

 …τότε, ναι, μιλάμε για αρχείο, άρα και για παραβίαση προσωπικών δεδομένων.  

 

Τώρα, ένα σκέτο DVD ήταν. Χύμα. Χωρίς μια ετικέτα, έναν αριθμό πρωτοκόλλου! Εντελώς τσαπατσουλιά. Άρα, σαν να μην υπήρξε!  

 

Συμπέρασμα: 

ΚΟΣΜΟΣ - ΕΠΙΣΤΗΜΗ - ΠΑΡΑΔΟΞΑ: Εκπαιδεύουν μέλισσες για να εντοπίζουν... νάρκες

Ειδικές αποικίες μελισσών που μπορούν να ανιχνεύσουν νάρκες που είναι θαμμένες σε απόσταση μεγαλύτερη των τριών μιλίων παρουσίασαν επιστήμονες από την Κροατία, που δούλεψαν για περισσότερα από δέκα χρόνια στο συγκεκριμένο ερευνητικό έργο.

Οι ερευνητές, καθηγητές από το τμήμα Γεωργίας του πανεπιστημίου του Ζάγκρεμπ, παρουσίασαν τις μέλισσες που εκπαιδεύονται για τον εντοπισμό ναρκών μέσα από τη διατροφή τους. Οι μέλισσες, όπως είπαν, σιτίζονται από ένα διάλυμα ζάχαρης, το οποίο αναμιγνύεται με τη μυρωδιά των εκρηκτικών, τονίζεται σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας "Croatian Times". Η καθηγήτρια Ματέγια Γιάνες, που ανέλαβε την εκπαίδευση των μελισσών, δήλωσε ότι μέσα από τη συγκεκριμένη διατροφή, οι μέλισσες συνδέουν τη μυρωδιά των εκρηκτικών με "την εύκολη τροφή".

Η Κροατία εξακολουθεί να "κρύβει" στο έδαφός της νάρκες που δεν έχουν εκραγεί, από τη διάρκεια των συγκρούσεων στα Βαλκάνια, τη δεκαετία του 1990, πρόσθεσε η κ. Γιάνες και σημείωσε ότι οι μέλισσες μπορούν να εντοπίσουν τις νάρκες πιο γρήγορα και περισσότερο αποτελεσματικά σε σχέση με άλλα ζώα που έχουν εκπαιδευτεί γι' αυτό τον σκοπό, όπως τους σκύλους.

"Οι μέλισσες μπορούν να εντοπίσουν από τη μυρωδιά ένα λουλούδι, σε απόσταση 4,5 χιλιομέτρων. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο μπορούν να εντοπίσουν, μέσω της μυρωδιάς, τα εκρηκτικά στην ίδια απόσταση" πρόσθεσε.

ΚΟΣΜΟΣ - ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: Φραγή στην εισαγωγή ψαριών «εισβολέων» που απειλούν τα θαλάσσια οικοσυστήματα

Του Νικου Χ. Ρουσανογλου

Εφαρμογές που θα αποφέρουν λύσεις για την αντιμετώπιση μιας από τις μεγαλύτερες απειλές για τα θαλάσσια οικοσυστήματα θα ξεκινήσουν να εφαρμόζονται στην παγκόσμια ναυτιλία από τον επόμενο χρόνο. Στόχος είναι να αποτραπεί το φαινόμενο της εισαγωγής ψαριών «εισβολέων» από το ένα οικοσύστημα στο άλλο, το οποίο συχνά έχει ως αποτέλεσμα τον αποδεκατισμό των τοπικών ψαριών και άλλων θαλάσσιων οργανισμών, που είναι μοναδικά σε κάποιες περιοχές του πλανήτη. Το ζήτημα αυτό τέθηκε, μεταξύ άλλων, προ ημερών, στο πλαίσιο του Green4Sea Forum, που πραγματοποιήθηκε στο Ευγενίδειο Ιδρυμα.

Πρόκειται για ένα πρόβλημα που οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο γίνεται η φόρτωση ενός πλοίου στο λιμάνι αναχώρησης. Οταν το πλοίο είναι άδειο, τίθενται σε χρήση οι δεξαμενές έρματος, δηλαδή ανοίγουν ειδικά τμήματα στον πυθμένα του πλοίου, ώστε να γεμίσουν με θαλασσινό νερό. Αυτό γίνεται για να προστεθεί βάρος στο πλοίο και να ενισχυθεί η ευστάθειά του κατά τη μεταφορά των χιλιάδων τόνων που θα κληθεί να φορτώσει και να μεταφέρει, συχνά σε άλλα μέρη του κόσμου. Το πρόβλημα προκύπτει όταν οι δεξαμενές πρέπει να αδειάσουν. Τότε είναι εξαιρετικά εύκολη η απελευθέρωση θαλάσσιων ειδών και οργανισμών (που προέρχονται από το λιμάνι αναχώρησης), στην περιοχή όπου φτάνει το πλοίο για να ξεφορτώσει. Πέραν βέβαια των ξένων ειδών, σημαντική είναι και η ρύπανση που μπορεί να προκύψει, καθώς συχνά στις δεξαμενές του έρματος βρίσκονται υπολείμματα επικίνδυνων χημικών ουσιών, λιπαντικών και άλλων προϊόντων πετρελαίου ή και ιζήματα.

ΚΟΣΜΟΣ - ΥΓΕΙΑ: Το χρήμα είναι πάντα βρόμικο - Κάθε «μέσο» χαρτονόμισμα κουβαλά στην επιφάνειά του από 21.000 έως και 26.000 βακτήρια

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΟ

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΝΙΑΩΤΗ

«Πλυντήρια... και σκάφες», «ξέπλυμα» και «βρόμικο χρήμα» κυριαρχούν στις συζητήσεις των ημερών. Εάν όμως πιστεύετε ότι το «βρόμικο χρήμα» ξεκουράζεται αποκλειστικά στους φορολογικούς παραδείσους, κάνετε λάθος και δεν έχετε παρά να ανοίξετε το πορτοφόλι σας. Το μόνο βέβαιο είναι ότι μετά θα θέλετε να πλύνετε τα χέρια σας.

 

Οι Ευρωπαίοι σε ποσοστό περίπου 60% πιστεύουν ότι κέρματα και χαρτονομίσματα είναι τα πιο βρόμικα από τα αντικείμενα που πιάνουν καθημερινά τα χέρια τους - πολύ πιο βρόμικα από τα πόμολα στις πόρτες δημόσιων κτηρίων ή χώρων, από τα κουμπιά των αυτόματων πωλητών και των ΑΤΜ και από τα βιβλία της δανειστικής βιβλιοθήκης.

Αυτό ακριβώς υποδεικνύει πρόσφατη έρευνα, που διεξήχθη για λογαριασμό της Mastercard, με συμμετέχοντες από 15 ευρωπαϊκές χώρες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, που δημοσιοποιήθηκαν , οι ερωτηθέντες σε ποσοστό 83% πιστεύουν ότι τα χρήματα είναι... «μολυσμένα» με πολλά μικρόβια. Και έχουν δίκιο. Το Δεκέμβριο του 2012, ερευνητική ομάδα της Οξφόρδης έβαλε στο μικροσκόπιο χιλιάδες ευρωπαϊκά χαρτονομίσματα και διαπιστώθηκε ότι ένα «μέσο» χαρτονόμισμα κουβαλά στην επιφάνειά του από 21.000 έως και 26.000 βακτήρια.

«Η πεποίθηση... για το βρόμικο χρώμα του χρήματος δεν είναι λανθασμένη» είπε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, Ιαν Τόμσον, υποστηρίζοντας ότι τα 26.000 βακτήρια ενός χαρτονομίσματος «είναι αρκετά για να μας προκαλέσουν μόλυνση ή να μεταδώσουν ασθένεια». 

Ακόμη και τα χαρτονομίσματα που μόλις έχουν κοπεί «κουβαλούν» τουλάχιστον 21.000 βακτηρίδια στην επιφάνειά τους. 

ΚΟΣΜΟΣ - ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ: Οι «ψηφιακές» γλώσσες διχάζουν την κοινή γνώμη

Tης Χριστινας Σανουδου

Δεν διδάσκεται στα σχολεία, στερείται επίσημων κανόνων, διχάζει τους εκπαιδευτικούς και τους γλωσσολόγους, αλλά χρησιμοποιείται καθημερινά από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Μολονότι απέχει αρκετά από μια παγκόσμια γλώσσα -στην πραγματικότητα, η κατανόησή της απαιτεί εξοικείωση με μία συγκεκριμένη γλώσσα συν βασικές γνώσεις αγγλικών-, διαθέτει κοινό αλφάβητο και εν πολλοίς κοινές εφαρμογές. 

Η «μεταγραφή» της ελληνικής γλώσσας στα αγγλικά είναι ευρέως γνωστή ως «greeklish», αλλά οι ονομασίες της εν λόγω πρακτικής ποικίλλουν από χώρα σε χώρα, από «volapuk» στα ρώσικα έως «arabish» σε ένα μέρος του αραβικού κόσμου. 

Αναλόγως ποικίλλουν και οι κανόνες της, καθώς οι χαρακτήρες, που δεν αντιστοιχούν σε γράμματα του λατινικού αλφαβήτου, αντιπροσωπεύονται άλλοτε με νούμερα και άλλοτε με δίφθογγο - στα greeklish, για παράδειγμα, το «θ» συμβολίζεται με τον δίφθογγο «th» ή με τον αριθμό 8, ενώ τα arabish αντικαθιστούν ορισμένες μη μεταγράψιμες συλλαβές με αριθμούς, με αποτέλεσμα η φράση «θα πάω εκεί» να γράφεται «7a roo7 7oonik».

Ισως η μοναδική γλωσσική «διάλεκτος», που γεννήθηκε αυθόρμητα τις τελευταίες δεκαετίες και δεν γνωρίζει σύνορα, οφείλει την ύπαρξή της στη διάδοση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και των κινητών τηλεφώνων. Για την ακρίβεια, αποτέλεσε μία απάντηση στη χρήση μόνο του λατινικού αλφαβήτου από τα παλαιότερα λειτουργικά συστήματα, τα οποία δεν αναγνώριζαν ή δυσκολεύονταν να αποκωδικοποιήσουν «ξένους» χαρακτήρες - αραβικούς, κυριλλικούς, ιαπωνικούς, ινδικούς κ.ο.κ. Σταδιακά, οι νεοφώτιστοι χρήστες των υπολογιστών και αργότερα του Διαδικτύου άρχισαν να γράφουν στη μητρική τους γλώσσα με αγγλικούς χαρακτήρες, δημιουργώντας ένα παράξενο γλωσσικό ιδίωμα. 

Η δημοτικότητά του μειώθηκε με την έλευση των δίγλωσσων πληκτρολογίων και της καθολικής (unicode) κωδικοποίησης, για να αυξηθεί ξανά κατακόρυφα μετά την εφεύρεση των γραπτών μηνυμάτων. Στις μέρες μας, παραμένει ιδιαίτερα δημοφιλές μεταξύ των νεότερων γενιών, είτε για λόγους πρακτικότητας, είτε για οικονομία -σε κάποιες συσκευές, τα sms χωρούν περισσότερους λατινικούς χαρακτήρες-, ή απλώς γιατί έχουν γίνει «μόδα».

Στις χώρες της Απω Ανατολής και της Νότιας Ασίας, το λατινικό αλφάβητο δεν έπαψε ποτέ να είναι η πρώτη επιλογή στην ψηφιακή επικοινωνία, δεδομένου ότι είναι πιο εύχρηστο από τα ιδεογράμματα και τη συλλαβική γραφή. Τα «ρομάτζι» -ήχοι της ιαπωνικής γλώσσας αποδιδόμενοι με λατινικά γράμματα- που εφευρέθηκαν για τη διευκόλυνση των πρώτων Ευρωπαίων ιεραποστόλων στην Ιαπωνία, διδάσκονται στα δημοτικά σχολεία από τη δεκαετία του ’40, ενώ η χρήση τους είναι αρκετά διαδεδομένη στον χώρο της διαφήμισης. Στο Μπανγκλαντές, πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι το 99% των sms είναι γραμμένα στο λατινικό αλφάβητο, συμπεριλαμβανομένων και των μηνυμάτων, που είχαν ως αποστολείς υπηρεσίες της κυβέρνησης.

ΚΟΣΜΟΣ - ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ: Η ζωή στο Google μετά θάνατον! - H εταιρεία δίνει στον χρήστη τη δυνατότητα να αποφασίσει για την ψηφιακή διαθήκη του

Του ΓΙΑΝΝΗ ΑΝΔΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

 

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος πεθαίνει - κούφια η ώρα που το ακούει. Αν όμως δεν πιάσει η παραπάνω ευχή, ούτε και το «καθιερωμένο» χτύπημα ξύλου, μπορούμε πάντα να ελπίζουμε στην τεχνολογία: δεν θα φέρει τον μακαρίτη πίσω στη ζωή, αλλά τουλάχιστον μπορεί να του εξασφαλίσει τη συνέχιση της διαδικτυακής παρουσίας του.

Η Google παρουσίασε μια υπηρεσία η οποία υπόσχεται την... ψηφιακή αθανασία.
Το νέο εργαλείο επιτρέπει στον χρήστη να αποφασίσει τι θα απογίνουν τα ψηφιακά δεδομένα του όταν εκείνος αποβιώσει: θα καταστραφούν ή η διαχείρισή τους θα περιέλθει σε κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο;

Πρόκειται, στην ουσία, για μια «ψηφιακή διαθήκη», η σύνταξη της οποίας εδράζεται στο γεγονός ότι οι πληροφορίες μας που βρίσκονται στο Διαδίκτυο (από e-mail και φωτογραφίες έως αριθμούς τηλεφώνων και έγγραφα) δεν πεθαίνουν ποτέ: εν αντιθέσει με τους ανθρώπους, εξακολουθούν να βρίσκονται για πάντα online, εκτός αν κάποιος πατήσει το delete.

Το μόνο που πρέπει να κάνει όποιος θελήσει να γίνει κύριος της... μετά θάνατον (ψηφιακής) ζωής του είναι να εγγραφεί στην υπηρεσία Inactive Account Manager (Διαχείριση Ανενεργού Λογαριασμού), η οποία του δίνει τη δυνατότητα να αποφασίσει τι θα συμβεί με το e-mail του και τις υπόλοιπες υπηρεσίες που χρησιμοποιεί, όταν αυτές θα καταστούν ανενεργές: όταν, δηλαδή, ο κάτοχός τους πεθάνει...

Το επίμαχο εργαλείο αφορά τα δεδομένα των χρηστών τα οποία φυλάσσονται σε όλες τις υπηρεσίες της Google: Gmail, Blogger, Google Drive, Google+, Picasa Web Albums, Google Voice και YouTube.

ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ. 

Οι βασικές επιλογές είναι δύο: 

ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΜΟΣ - ΙΡΑΝ: Οι μουλάδες μπλοκάρουν το facebook λόγω... «ανήθικου περιεχομένου»

Στο στόχαστρο των ιρανικών αρχών έχει περιέλθει ο πλέον δημοφιλής ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης παγκοσμίως, Facebook. Η υπηρεσία δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος του Ιράν επέρριψε την ευθύνη για το ένα τρίτο των διαζυγίων στη χώρα στο Facebook και κάλεσε τους πολίτες να μην εγγράφονται στον συγκεκριμένο ιστότοπο.  

Ενας εκ των επικεφαλής της συγκεκριμένης ιρανικής υπηρεσίας, μάλιστα, ο Αλί Μπαλί, έσπευσε να χαρακτηρίσει το Facebook «το πιο επικίνδυνο και απεχθές κατασκοπευτικό εργαλείο» στο οπλοστάσιο των Ηνωμένων Πολιτειών. «Πρόκειται για ένα κατασκοπευτικό εργαλείο που χρησιμοποιείται από τους Αμερικανούς με στόχο την πρόκληση κοινωνικής αναταραχής στη χώρα μας και στον μουσουλμανικό κόσμο», δήλωσε ο κ. Μπαλί στην ιρανική ειδησεογραφική ιστοσελίδα YJC. «Ερευνες που διεξαγάγαμε δείχνουν ότι το ένα τρίτο των διαζυγίων στο Ιράν οφείλεται στις γνωριμίες μέσω του Facebook», πρόσθεσε ο ίδιος.

Το Facebook συγκαταλέγεται, μαζί με περισσότερες από πέντε εκατομμύρια ακόμα διαδικτυακές τοποθεσίες, στον κατάλογο των ιστοσελίδων «ανήθικου περιεχομένου» των ιρανικών αρχών και, ως εκ τούτου, μπλοκάρονται από την υπηρεσία δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος. Παρά ταύτα, μεγάλος αριθμός Ιρανών καταφέρνει να αποκτήσει πρόσβαση στο Facebook μέσω διαμεσολαβητών ελεύθερης πρόσβασης και εικονικών ιδιωτικών δικτύων, αποφεύγοντας τη διαδικτυακή λογοκρισία. Σύμφωνα δε με τα επίσημα στοιχεία του Facebook, οι Ιρανοί χρήστες ξεπερνούν τα 17 εκατομμύρια. Σημειώνεται ότι ο πληθυσμός του Ιράν ανέρχεται σε εβδομήντα εκατομμύρια, εκ των οποίων τα εξήντα και πλέον είναι κάτω των τριάντα ετών.

ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΑ: Οι Τούρκοι καταστρέφουν εκκλησίες με απλο θεατή τη διεθνή κοινότητα

Εξαθλίωση, που υφίστανται οι ορθόδοξες εκκλησίες στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου, μετά την τουρκική εισβολή, αποκαλύπτει ο Δανός συγγραφέας και φωτογράφος, Χένρικ Κλάουσεν, σε βιβλίο του, που παρουσιάζει σε σημερινό ρεπορτάζ η εφημερίδα «Αλήθεια».
 
Σύμφωνα με τον Δανό συγγραφέα, η κατάσταση των εκκλησιών στα κατεχόμενα «μόνο θλίψη μπορεί να μας φέρει. Κατεστραμμένες εκκλησίες, κατεστραμμένα κοιμητήρια, εκκλησίες που μετατράπηκαν σε τζαμιά, είναι η σημερινή κατάσταση στο κατεχόμενο βόρειο μέρος της Κύπρου».
 
Στο βιβλίο αναφέρεται πως μετά την εισβολή των Τούρκων το 1974, ήρθαν στην κατοχή τους περίπου 500 εκκλησίες ή άλλα χριστιανικά μνημεία, πολλά εκ των οποίων μεγάλης ιστορικής και πολιτιστικής αξίας. Επιπλέον σημειώνει πως μετά την εισβολή, δεν υπήρχε για πολλά χρόνια πρόσβαση στις εκκλησίες στα κατεχόμενα, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τη σημερινή τους κατάσταση, καθώς δεν μπορούσαν να γίνουν εργασίες συντήρησής τους ή να προστατευθούν από λεηλασίες και κλοπές. Τονίζεται πως αυτά τα προβλήματα είναι τεκμηριωμένα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και άλλα διεθνή Ινστιτούτα, «αλλά η διεθνής κοινότητα έκανε μικρή προσπάθεια για να καταστήσει την Τουρκία υπεύθυνη για τα προβλήματα αυτά».
 
Στο βιβλίο, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Χαράλαμπου Δημητρίου, επιχειρείται σύγκριση για το πώς διατηρούνται στις ελεύθερες περιοχές τα τζαμιά.
 

Αναφέρει ο συγγραφέας:
 
«Μετά που είδαμε πώς αντιμετωπίζονται οι εκκλησίες στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, κάποιος θα αναρωτηθεί δικαίως, αν οι Κύπριοι, στο ελεύθερο τμήμα του νησιού, συμπεριφέρονται στα τζαμιά με ανάλογο τρόπο, δηλαδή αφήνοντάς τα να αποσυντεθούν, προχωρώντας σε βανδαλισμούς ή κλοπές. Η απάντηση είναι "όχι". Υπάρχουν 17 αρχαία τζαμιά στο νότιο τμήμα της Κύπρου, τα οποία είναι όλα προστατευόμενα από την κυβέρνηση και συντηρούνται από το κράτος. Έντεκα από αυτά αρχικά κτίστηκαν ως εκκλησίες και στη συνέχεια μετατράπηκαν σε τζαμιά, κάτω από την οθωμανική κυριαρχία. Η κυβέρνηση της Κύπρου δεν έχει μετατρέψει τα τζαμιά ξανά σε εκκλησίες και διευκολύνει ενεργά τη χρήση τους από τους μουσουλμάνους».
 
Άλλο κεφάλαιο του βιβλίου, αναφέρεται στις κλοπές από τις εκκλησίες στα κατεχόμενα. Όπως επισημαίνεται, εκτιμάται πως έχουν κλαπεί από 15 έως 20 χιλιάδες εικόνες, χιλιάδες βιβλία, καθώς τοιχογραφίες και ψηφιδωτά. Ο Χένρικ Κλάουσεν αναφέρει πως υψηλά ιστάμενοι Τούρκοι αξιωματούχοι (σσ. όχι Τουρκοκύπριοι), όχι μόνο έδειξαν ανοχή σε αυτές τις κλοπές, αλλά τις ενθάρρυναν ανοιχτά με σκοπό να «διώξουν» τη χριστιανική τέχνη από το κατεχόμενο μέρος του νησιού. Αυτά που έχουν κλαπεί, έχουν πωληθεί στη μαύρη αγορά και για τον λόγο αυτό, σημειώνει, οι τιμές της ελληνικής / βυζαντινής τέχνης σε γενικές γραμμές έχουν κατρακυλήσει αισθητά.
 

ΤΟΥΡΚΙΑ: Τούρκοι χάκερς «επιτέθηκαν» σε ιστοσελίδες του Ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών

Θύμα αγνώστων χάκερς έπεσαν δύο ιστοσελίδες αρμοδιότητας του ελληνικού Υπoυργείου Εξωτερικών χωρίς ωστόσο να επηρεαστούν οι υπόλοιπες ιστοσελίδες του Υπουργείου.

Για την ηλεκτρονική επίθεση στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Αναπτυξιακής Συνεργασίας του ΥΠΕΞ εκδόθηκε από το Υπουργείο η ακόλουθη ανακοίνωση:
«Σήμερα το πρωί σημειώθηκε κακόβουλη ηλεκτρονική επίθεση στην οικονομική διαδικτυακή πύλη www.agora.mfa.gr, καθώς και στην ιστοσελίδα archive.hellenicaid.gr (πρόκειται για παλαιά ιστοσελίδα της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας, η οποία δεν βρισκόταν σε λειτουργία).
Οι ανωτέρω δύο ιστοσελίδες είναι εντελώς ανεξάρτητες από την επίσημη διαδικτυακή πύλη του Υπουργείου Εξωτερικών και δεν επηρεάζουν τις υπόλοιπες ιστοσελίδες του Υπουργείου. Δεν υπήρχαν ευαίσθητα δεδομένα και δεν υφίσταται κανένα πρόβλημα ασφαλείας για την επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών.

"Επίγεια σοφία"

H ομορφιά είναι η καλύτερη συστατική επιστολή

Αριστοτέλης, 384-322 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Έχουμε εξορίσει την ομορφιά. Οι Έλληνες είχαν πάρει τα όπλα γι’ αυτήν.

Albert Camus, 1913-1960, Γάλλος συγγραφέας (Νόμπελ 1957)

Aν πάρεις όμορφη θα την μοιράζεσαι, αν πάρεις άσχημη θα τιμωρηθείς

Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος

 

Σαν σήμερα (30/4/ΧΧΧΧ)

311: H χριστιανική θρησκεία αναγνωρίζεται επίσημα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με διάταγμα του αυτοκράτορα Γαλέριου Βαλέριου Μαξιμιανού .

1803: ΟΙ ΗΠΑ αγοράζουν από τη Γαλλία την περιοχή της Λουϊζιάνας με τιμή 20 δολαρίων να τετραγωνικό μίλι. Συνολικό τίμημα 15 εκατομμυρια δολάρια

1821: Το Συνέδριο των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων στο Λάιμπαχ (σημερινή Λιουμπλιάνα) αποδοκιμάζει την ελληνική επανάσταση.

1919: Επικυρώνεται στη Διάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού η αποστολή ελληνικού στρατού στη Σμύρνη, με σκοπό  να προστατεύσει τον χριστιανικό πληθυσμό στην περιοχή και να επιβάλει την τάξη .

1925: Ο Ολυμπιακός, ενάμιση μήνα μετά την ίδρυσή του, δίνει τον πρώτο αγώνα του στο ποδηλατοδρόμιο, το κατοπινό στάδιο Καραϊσκάκη. Νικά τη γαλλική ομάδα του πλοίου «Ζαν Ντ' Αρκ» με 5-0.

1915: Γεννιέται ο ποιητής Νίκος Γκάτσος

1883: Πεθαίνει ο γάλλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Εντουάρ Μανέ

1945: Αυτοκτονεί ο Αδόλφος Χίτλερ  και η  Εύα Μπράουν  μία ημέρα μετά το γάμο τους.

1989: Πεθαίνει ο ιταλός σκηνοθέτης και «πατέρας» του σπαγγέτι - γουέστερν Σέρτζιο Λεόνε

ΚΟΙΝΩΝΙΑ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ναι, και οι αστυνομικοί έχουν μάνες

Του ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ

Πέρασαν σχεδόν σαράντα χρόνια από τη μεταπολίτευση και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ) ένιωσε την ανάγκη να πραγματοποιήσει ημερίδα για το προφανές. Ο τίτλος της ημερίδας (τον συντονισμό της οποίας ο γράφων είχε την τιμή να κάνει) είναι: «Και οι αστυνομικοί έχουν μάνες». Κατά τη διάρκειά της δεν βραβεύθηκαν μόνο οι αστυνομικοί που συνέλαβαν τους οπλισμένους με Καλάσνικοφ στη Βέροια. Βραβεύθηκε και η κ. Λ. Τσολερίδου, μητέρα αστυνομικού, η οποία κατά την προσαγωγή των κατηγορουμένων είχε το... κουράγιο να διαδηλώσει με αυτό το σύνθημα.

Είναι φυσιολογικό να υπάρχει δημοκρατική χώρα στην οποία μια γυναίκα χρειάζεται θάρρος για να δηλώσει το προφανές; 

Είναι φυσιολογικό το ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο των αστυνομικών να κάνει ημερίδα με τίτλο «Και οι αστυνομικοί έχουν μάνες»; 

Οχι δεν είναι φυσιολογικό, αλλά είναι αναγκαίο.

Δυστυχώς στην Ελλάδα της κρίσης πρέπει να ξαναδούμε όλες τις εμπεδωμένες παραδοχές του κοινού μας βίου, αυτά που σήμερα είναι σκληρά δόγματα. 

Δεν έχουμε να συζητήσουμε μόνο τα στοιχειώδη της οικονομίας -αν μπορούμε π.χ. να ξοδεύουμε εσαεί περισσότερα απ’ όσα βγάζουμε- αλλά να απαντήσουμε και σε άλλα ερωτήματα όπως: πώς συμβιώνουμε σε μια κοινωνία; Χρειαζόμαστε αστυνομία; Τι σημαίνει νόμιμη βία; Τι σημαίνει παρανομία; Τι σημαίνει υπέρβαση εξουσίας; 

Πρέπει να μάθουμε όλα όσα έπρεπε ήδη να γνωρίζουμε από το γυμνασιακό μάθημα «Αγωγή του Πολίτη».

Τίποτε δεν είναι προφανές στην Ελλάδα. Ούτε καν ότι «Και οι αστυνομικοί έχουν μάνες». Τίποτε δεν είναι αυτονόητο. Ούτε καν ότι νόμος είναι αυτό που ψηφίζει η Βουλή. Δεν είναι προφανές ούτε στους πολίτες ούτε στους αστυνομικούς· λογικό διότι και η αστυνομία μέρος της κοινωνίας είναι και συνεπώς όλοι κουβαλάμε τα ίδια ελλείμματα παιδείας, τις ίδιες παθογένειες της μεταπολίτευσης.

Ομως κάτι πρέπει να γίνει για να αλλάξουν τα πράγματα. Κάποιοι πρέπει να σπάσουν και αυτόν τον φαύλο κύκλο της μεταπολίτευσης. Κάποιος πρέπει να διδάξει την αξία του νόμου. Οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι, οι άνθρωποι του πνεύματος έχουν μεγάλο μερίδιο από αυτήν τη δουλειά. Εχει όμως και ο αστυνομικός. Δεν αρκεί να κάνει καλά τη δουλειά του· χρειάζεται να κάνει και κάτι παραπάνω για να σβήσουν παλιές προκαταλήψεις, που δικαιολογημένα γεννήθηκαν από το μετεμφυλιακό κράτος και τη δικτατορία και αδίκως επιβιώνουν μέχρι σήμερα. Επιβιώνουν επειδή κάποιοι αστυνομικοί υπερβαίνουν τα όρια της αρμοδιότητάς τους και δίνουν δικαιολογίες σε άλλους να λιπαίνουν το χωράφι της προκατάληψης. Η αστυνομία πρέπει, λόγω και έργω, να διδάσκει καθημερινώς τη νομιμότητα. Πρέπει να κάνει τη δουλειά της κινούμενη μέσα στο δυσδιάκριτο πολλές φορές, αλλά τόσο αναγκαίο για τη συμβίωσή μας, πλέγμα του νόμου.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ο Ρουπακιώτης «πατρονάρει» τον Βουτσά της εποχής μας

Γράφει η ΑΤΡΟΠΟΣ

Ίσως τίποτα δε συμβόλισε περισσότερο τη φαυλότητα και κακοδαιμονία του νεοελληνικού κράτους από τη φράση του Κώστα Βουτσά «φτάνει να τρουπώσω», στην κλασσική κινηματογραφική κωμωδία, πριν από σχεδόν μισόν αιώνα.
 

Το όνειρο και ο στόχος των περισσότερων νεοελλήνων ήταν να «τρουπώσουν» στο Δημόσιο. Έτσι τους έμαθε η πολιτική τάξη, έτσι πορεύτηκαν.

– «Έστω με μιά τρίμηνη ή εξάμηνη σύμβαση», βρε αδερφέ.
– «Φτάνει να τρουπώσεις και έχει ο Θεός».

Τι έχει ο Θεός;
 

Προσφυγή στη Δικαιοσύνη και ασφαλιστικά μέτρα κατά της απόλυσης, όταν λήξει η σύμβαση. Και μετά, με έναν δικηγόρο -τζιμάνι, διαρκείς αναβολές στην εκδίκαση της ουσιαστικής υπόθεσης -αναβολές που μπορούν να φτάσουν και τα 5 -6 χρόνια.

Όταν έρθει η ώρα δε, η υπεράσπιση αναφωνεί «Κύριοι δικαστές δουλεύει στην υπηρεσία 5 ή 6 χρόνια, συνεπώς εξυπηρετεί μόνιμες ανάγκες, πώς είναι δυνατό να απολυθεί»;

Τόσο απλή είναι η «φάμπρικα» που έχουν στήσει, εδώ και δεκαετίες, υπουργοί, βουλευτές, διοικητές Οργανισμών, δήμαρχοι και περιφερειάρχες.

Έτσι, δημιουργήθηκαν οι πολίτες -πελάτες, που κρατούνται πολιτικοί όμηροι -και εκείνοι, με τη σειρά τους κρατούν όμηρο το δημόσιο.

Παρακολουθώντας την «ιερή οργή», που κατέλαβε τον υπουργό Δικαιοσύνης Αντώνη Ρουπακιώτη, για το θέμα αυτό, προσπάθησα να καταλάβω το εξής απλό: ο νομομαθής υπουργός κόπτεται για το συμφέρον των συμβασιούχων (και του ιδιωτικού τομέα, σημειώνω) ή απλώς θέλει να παραμείνει το ίδιο ακριβώς καθεστώς;

ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Το τέλος του παρακράτους της μεταπολίτευσης

Toυ ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ

Ούτε οι Γερμανοί κατά τη διάρκεια της Κατοχής δεν είχαν προχωρήσει σε τέτοιας έκτασης δημεύσεις περιουσιακών στοιχείων Ελλήνων πολιτών, ούτε  καν οι σουλτάνοι της Τουρκοκρατίας.
Το αστείο της υπόθεσης είναι πως οι κλεπταποδόχοι της φοροκλοπής χαρακτηρίζουν ως επί το πλείστον τα θύματα αυτής μνημονιακούς συνεργάτες των «κατακτητών». Πλήρης η σύγχυση.
 
Μην λησμονούμε πως μικρότερες φορολογικές αφαιμάξεις έχουν γίνει αιτία μεγάλων επαναστάσεων και ανατροπών, της ελληνικής μη εξαιρουμένης.
Καίτοι διαλυμένος ο κρατικός μηχανισμός και ως εκ τούτου ανίκανος να επιμερίσει έστω και κατ’ επίφαση δικαίως τα φορολογικά βάρη, συνεχίζει να υφαρπάζει ό,τι μπορεί απ’ όποιον σταθεί στο δρόμο του...
 
Η πολιτική ηγεσία παραμένει «παράλυτη» και ως εκ τούτου αιχμάλωτη του συνδικαλιστικού παρακράτους και της πελατειακής κομματοκρατίας που συνεχίζει να κυβερνά τον τόπο με ληστρικό τρόπο και γνώμονα το άθροισμα ποικίλων συντεχνιακών συμφερόντων.
 
Κατά παρόμοιο τρόπο που τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης το χουντικό παρακράτος συνεχίζει να ελέγχει και να επιβάλει την ισχύ του καίτοι η χώρα εξέλεγε δημοκρατικές κυβερνήσεις.
 
Η αντίστροφη μέτρηση όμως μοιάζει να έχει αρχίσει...
 
Χαρακτηριστικό δείγμα της έλλειψης σχεδίου στο πλάνο της υφαρπαγής περιουσιακών στοιχείων ήταν η φορολόγηση των αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού. Όταν μέσα σε δυο χρόνια όλοι ξεφορτώθηκαν τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού αντί πινακίου φακής για να φυγαδευτούν στο εξωτερικό σε χώρες με χαμηλότερη φορολογία τα προϋπολογιζόμενα έσοδα έπεσαν έξω. Τώρα η κυβέρνηση σχεδιάζει να φορολογήσει υψηλότερα τα μικρότερα αυτοκίνητα με άλλα κριτήρια προκειμένου να συμπληρώσει τα διαφυγόντα από τις προβλέψεις έσοδα.
 
Η αδυναμία μείωσης του κράτους και των δαπανών συντήρησής του επειδή οι συντεχνίες είναι καλά οργανωμένες και εμποδίζουν την εφαρμογή οποιασδήποτε πολιτικής μεταρρύθμισης στην πράξη ή εκβιάζουν με την ανάδειξη της άκρας δεξιάς ή άκρας αριστεράς σε ρυθμιστές των εξελίξεων, δεν οδηγεί πουθενά.
Το κρατικοδίαιτο σύστημα μπορεί να συνεχίζει το «βύζαγμα» των κρατικών πόρων, αλλά επί της ουσίας πλέον «βυζαίνει» μια ψόφια αγελάδα που δεν παράγει άλλο γάλα...
 
Χαρακτηριστικό δείγμα των εκτός τόπου και χρόνου αντιλήψεων που συνεχίζουν να εκτρέφουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι η αντίδραση της ΟΛΜΕ την εβδομάδα που πέρασε, στην απόφαση να αυξηθεί κατά δυο ώρες η απασχόληση των καθηγητών στα σχολεία εβδομαδιαίως, να προαναγγείλει απεργίες εντός των εξετάσεων. Το βασικό αντεπιχείρημα ήταν πως η αύξηση των ωρών απασχόλησης θα μειώσει τις προσλήψεις νέων συναδέλφων και θα διατηρήσει την ανεργία σε υψηλά επίπεδα.
 
Είναι προφανής η επίδραση της αριστερής «παλαβομάρας» που κυριαρχεί για δεκαετίες πως λεφτά υπάρχουν και ας είναι και δανεικά και όταν δεν βρίσκουμε δανεικά, μπορούμε να τυπώσουμε δικά μας αλά Χότζα και Κάστρο...

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Στο νοσοκομείο με αγκύλωση του υψωμένου δάχτυλου ο Π. Καμμένος

Photo: Ο Πάνος Καμμένος επιδεικνύει το τραυματισμένο του δάχτυλο στο αναρρωτήριο της Βουλής, όπου του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες.

Toυ ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

Οι αφόρητοι πόνοι που ένιωσε ξαφνικά στον σηκωμένο δείκτη του αριστερού του χεριού, την ώρα που βρισκόταν στο βήμα, ήταν αληθινός λόγος που έκανε τον πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων να αποχωρήσει από την αίθουσα της Βουλής!

Η καταπόνηση του δαχτύλου του που λόγω βεαβρυμμένου προγράμματος αγορεύσεων (και συνεδριο και βουλή…), ήταν σε μόνιμα υψωμένη θέση απειλής για πάρα πολλή, οδήγησε σε μια – ευτυχώς περαστική μυική παραόρφωση το απόλυτο εργαλείο δουλειάς του Πάνου Καμμένου: Το δάχτυλό του.

Σημειωτέον, ότι πρόκειται για το δάχτυλο με το οποίο νουθετεί τους πολιτικούς του αντιπάλους, με το οποίο απειλεί τους μνημονιακούς προδότες, με το οποίο πληκτρολογεί στο facebook τα status updates του και – κυρίως – το δάχτυλο με το οποίο τσεκάρει τον αέρα για να δει αν ο καιρός του επιτρέπει να ταξιδέψει με το σκάφος του!

Ο ίδιος πάντως από το αναρρωτήριο της Βουλής όπου κατέληξε για τις πρώτες βοήθειες, συνοδευόμενος από όλη την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του που δεν κατάλαβε και θεώρησε ότι αποχωρούν, διευκρίνησε ότι το αντύχημά του δεν έχει καμμία σχέση με τις «δήθεν» αποκαλύψεις του Άδωνι Γεωργιάδη ότι η θαλαμηγός του «Iliatoras Of London» είναι γραμμένη σε Off Shore εταιρία στις Παρθένες Νήσους.

Αντίθετα, ισχυρίστηκε ότι το σκάφος πρώτα φορολογήθηκε κανονικά στην Ελλάδα και μετά για πλάκα πέρασε σε off shore. Εξάλλου και το όνομα του σκάφους δείχνει ότι πρόκειται για χιούμορ, καθώς όλοι ξέρουμε ότι στο Λονδίνο δεν έχει Ήλιο, άρα το σκάφος δεν μπορεί να λέγεται «Ηλιάτορας».

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Διαφορετικές όψεις της ίδιας βλακείας

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Ενα τμήμα της κοινωνίας μας -εκπροσωπούμενο επαρκώς και διακομματικώς στη Βουλή- βαυκαλίζεται με το όραμα μιας περήφανης Ελλάδας του τσαμπουκά, η οποία μπορεί να διεκδικήσει αποτελεσματικά το δίκιο της (και -γιατί όχι;- τον περίφημο πλούτο των «υδατανθράκων» της...), αρκεί να τολμήσει να πιστέψει στη λεβεντιά που έχουν πάντα οι φαντασιώσεις των καφενόβιων. 

Υπό την προϋπόθεση ότι η πραγματικότητα θα μπορούσε να διαπεράσει το τείχος της φαντασίας τους, θα ήταν χρήσιμο σε όλους αυτούς να γνωρίζουν ότι, για να φθάσει την περασμένη Παρασκευή η Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής να εγκρίνει την προμήθεια ανταλλακτικών για τα Μιράζ της Πολεμικής Αεροπορίας, χρειάσθηκε μια Οδύσσεια τεσσάρων χρόνων, από το 2009 όταν διαπιστώθηκε η ανάγκη και αποφασίστηκε στο ΥΕΘΑ η προμήθεια ώς την περασμένη Παρασκευή που εγκρίθηκε από τη Βουλή. (Υπόψη ότι υπολείπεται η έγκριση του ΚΥΣΕΑ). 

Μεσολάβησαν, βέβαια, τρεις εκλογικές αναμετρήσεις. Ομως η καθυστέρηση οφείλεται πρωτίστως στη γραφειοκρατική περιπλοκότητα των διαδικασιών. Την τελευταία έχει επιβάλει η ευθυνοφοβία, που κερδίζει έδαφος στον πολιτικό κόσμο έναντι της αποτελεσματικότητας, εξαιτίας της μονίμως επικρεμάμενης καχυποψίας εις βάρος της εντιμότητας των πολιτικών. 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Mόνος του τα έφαγε ο Άκης μάγκες? - O "νόμος" και το "κόστος" της ΣΙΩΠΗΣ

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Η πολύκροτη δίκη του Ακη Τσοχατζόπουλου, που ξεκίνησε την περασμένη Δευτέρα στην Αθήνα, ορθώς θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του λαού και των μέσων μαζικής ενημέρωσης όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Είναι ο πρώτος Ελληνας υπουργός που θα καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου μετά την προσφυγή του κ. Γιώργου Παπανδρέου στο μηχανισμό της Ε.Ε. και του ΔΝΤ και μάλιστα με βαρύτατες κατηγορίες, που αφορούν τις μίζες για τα εξοπλιστικά προγράμματα.
 
Ο κ. Τσοχατζόπουλος δεν είναι ο …οποιοσδήποτε. Παραλίγο να εκλεγεί πρωθυπουργός από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ και αυτό δεν συνέβη, διότι την τελευταία στιγμή άλλα στελέχη του κινήματος προχώρησαν σε συνδιαλλαγή με το στρατόπεδο του κ. Κώστα Σημίτη, για να δοθεί μετά από ένα χρονικό διάστημα το «δακτυλίδι» στον πρωτότοκο υιό του Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτή η συμφωνία στέρησε την πρωθυπουργία από τον πρώην υπουργό Εθνικής Αμυνας.
 

Για τα στελέχη και τα μέλη του ΠΑΣΟΚ, ο Ακης ήταν σύντροφος και φίλος, ήταν ο άνθρωπος που φρόντιζε για τους διορισμούς στο δημόσιο και στις τράπεζες των μελών του Κινήματος ή των παιδιών τους.
 

Ήταν «ο Ακης τους», που ανελάμβανε, «καθάριζε» και έφερνε σε πέρας όλες τις δουλειές.

Οι δηλώσεις του επίσημου ΠΑΣΟΚ αλλά και επωνύμων στελεχών εναντίον του κ. Τσοχατζόπουλου, μόνο θυμηδία προκαλούν.
 

Είναι εύκολο να σπρώξεις στο γκρεμό ένα άνθρωπο που κρατιέται από ένα κλαρί έτοιμο να σπάσει. Στην κατάσταση που βρίσκεται δεν είναι δύσκολο για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να του δώσουν μία κλωτσιά και να τον τελειώσουν για να γλιτώσουν οι ίδιοι…
 

Αδυνατώ να πιστέψω ότι δεν γνώριζε κανείς τις δραστηριότητες του, αδυνατώ να δεχθώ ότι ήταν ο μόνος που έκλεψε –σύμφωνα με το κατηγορητήριο, διότι είναι αθώος μέχρι να αποφασίσει το δικαστήριο.

Εάν, λοιπόν, ο πρώην υπουργός είναι αυτός που παρουσιάζουν οι εισαγγελείς, και τους οποίους δεν μπορώ να αμφισβητήσω, τότε το πρόβλημα για τους υπολοίπους πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ είναι τεράστιο.
 

Μπορεί να μην γνώριζε ο κ. Σημίτης ότι ένας υπουργός του –και μάλιστα ο «υπαρχηγός» του ΠΑΣΟΚ με τον οποίο συγκυβέρνησε- απαιτούσε μίζες από τις ξένες εταιρείες που πουλούσαν όπλα στη χώρα; Μπορεί να μην ήξεραν οι συνάδελφοί του πρώην υπουργοί στην κυβέρνηση Σημίτη;
 

Η απάντηση «αποκλείεται, ήξεραν», είναι η πλέον ορθή, διότι ήταν ένα θέμα που συζητείτο στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία, με τρόπο ως να επρόκειτο για γεγονός.
Το μέγα ερώτημα είναι γιατί οι πάντες σιωπούσαν; 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Σοσιαλιστικός τουρισμός με λεφτά του ΠΑΣΟΚ

Το (και) οικονομικά χρεοκοπημένο ΠΑΣΟΚ ψάχνει να βρει πώς δημιουργήθηκε η τεράστια τρύπα των 110 εκατομμυρίων ευρώ, γεγονός που προκαλεί -λέει- την οργή των Παπανδρεϊκών.

Προσέξετε τώρα τι αποκαλύπτει ο Γιώργος Παπαχρήστος, στη στήλη του στα ΝΕΑ.

Πόσο κόστισε το ταξιδάκι του Γιώργου Παπανδρέου και της συνοδείας του, στην Κόστα Ρίκα, για τη Σοσιαλιστική Διεθνή τον Ιανουάριο του 2012;

Κρατηθείτε: 200 χιλιάδες ευρώ!

Άλλα τόσα κόστισε και το επόμενο που έκανε το καλοκαίρι του 2012, όταν δεν πλέον ήταν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Όταν τα είδε ο Βενιζέλος του έπεσε το σαγόνι… Και ρώτησε -γράφει ο Παπαχρήστος- τι είναι όλα αυτά τα λεφτά, για να πάρει την «αποστομωτική» απάντηση: