ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Δραγάτες και πεντάστερα...

Toυ ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ
 

Κ​​αι για να έχουμε το καλό ρώτημα: οι νέοι δραγάτες που ετοιμάζει ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος κ. Γιάννης Τσιρώνης, υπό τον φερετζέ της «Οικολογικής Αστυνομίας», θα μένουν κι αυτοί σε πεντάστερα ξενοδοχεία όταν μετακινούνται ή η «κοινωνική ευαισθησία» της κυβέρνησης αφορά μόνο τους συνεργάτες του πρωθυπουργού και κάποιων υπουργών;


Το ρωτάμε διότι –εν μέσω θέρους και προφανώς υπό το βάρος των αρνητικών εις βάρος της δημοσκοπήσεων– η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε ένα όργιο ρουσφετολογικών παροχών που θυμίζει την αποφράδα διετία 2008 - 2009.  


Τότε η κυβέρνηση του κ. Κώστα Καραμανλή –λίγο πριν χρεοκοπήσει τη χώρα– είχε ανασυστήσει και πάλι την Αγροφυλακή.


Τα σημάδια είναι πολλά. Για παράδειγμα, με εκπρόθεσμη τροπολογία, που κατέθεσε η κυβέρνηση σε νομοσχέδιο για την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου, προβλέπεται ότι «Τα μέλη της αποστολής που συνοδεύουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς Εθνικής Αμυνας, Εξωτερικών και Οικονομικών στο εξωτερικό, διαμένουν στο ίδιο ξενοδοχείο με το πρόσωπο που συνοδεύουν. Τα εν λόγω έξοδα βαρύνουν τον προϋπολογισμό του αρμόδιου φορέα του Δημοσίου». Ορθώς το Ποτάμι σχολίασε: «Λεφτά για την κυβερνητική νομενκλατούρα υπάρχουν. Σε καιρούς της πιο άγριας φορολογικής αφαίμαξης οι κυβερνώντες αντί να προχωρήσουν σε περικοπές στις δαπάνες τους, με τροπολογία αποφασίζουν... πεντάστερα ξενοδοχεία για όλους» τους παρατρεχάμενους των υπουργών.


Από την άλλη μεριά, ο κ. Τσιρώνης ονειρεύεται τη νέα αγροφυλακή, με τον φερετζέ της «οικολογικής αστυνομίας, η οποία μεταξύ άλλων θα έχει στόχο την πάταξη της... «παράνομης μανιταροσυλλογής»! Την περίοδο που η αλήστου μνήμης κυβέρνηση Καραμανλή αποφάσιζε την επανασύσταση της δικής της... «οικολογικής αστυνομίας», γράφαμε σε τούτη εδώ τη στήλη: «Σίγουρα η πρόσληψη 4.500 αγροφυλάκων θα εκτονώσει πιέσεις για ρουσφετολογικές προσλήψεις στην επαρχία... [Αλλά] Εχουμε ένα κράτος που σήμερα χρωστά το 108% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Κάθε χρόνο ξοδεύει περισσότερα χρήματα (3,5% του ΑΕΠ) από τους φόρους που συλλέγει. Αν ήταν η Μαριωρή της λαϊκής παράδοσης θα αποφαινόμασταν ότι “μόνο ο φερετζές τής λείπει”. Αντιστοίχως για το καταχρεωμένο ελληνικό κράτος μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι μόνο η αγροφυλακή τού λείπει...» («Ο φερετζές της αγροφυλακής», Καθημερινή, 22.7.2006) Ολα τα παραπάνω ισχύουν στο πολλαπλάσιο, με δεδομένο ότι το δημόσιο χρέος έχει ξεπεράσει πλέον το 170%.


Επιπλέον, ο πρωθυπουργός εξήγγειλε νέο «φορέα ακινήτων που θα προσφέρει σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες κρατικά διαμερίσματα που σώθηκαν από τις ιδιωτικοποιήσεις». Κάποιους συντρόφους θα έχει, για να τους βολέψει στο Δ.Σ. και στα όργανα του νέου άχρηστου αυτού φορέα. 


Φυσικά, δεν μας είπε... 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Αριστερά, δεξιά και άλλα παραμύθια

Του ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ ΛΙΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

Στις 21 Ιουλίου, το βράδυ στη Βουλή, η Κεντροαριστερά έκανε ένα πρώτο, αλλά πολύ σημαντικό βήμα, ιστορικών διαστάσεων θα έλεγα. Τόλμησε, για πρώτη φορά, να «κάψει τις γέφυρες» με την... Αριστερά, έστω αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ.  

Η διαφοροποίηση από ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ ήταν σαφής και με συνέπειες. Η κυριότερη ήταν το πρώτο ηχηρό πολιτικό «χαστούκι» στην αμετροέπεια του ΣΥΡΙΖΑ. Εξίσου σημαντική, όμως, ήταν η διαμόρφωση, για πρώτη φορά, ενός «μετώπου» ηθικής και λογικής στην πολιτική με τη ΝΔ, κάτι που θα έχει αναγκαστικά ευρύτερες και ελπίζω θετικές συνέπειες.

Στην πολιτική όλα τα διακυβεύματα δεν είναι τα ίδια. Αλλης σημασίας είναι τα ζητήματα δημοκρατίας, κοινωνικής δικαιοσύνης, εξωτερικής πολιτικής και άμυνας και άλλης τα θέματα της καθημερινότητας του πολίτη, όπως η Παιδεία, η Υγεία και άλλα. Παντού υπάρχουν σημαντικά πολιτικά ζητήματα, αλλά δεν είναι όλα ζωτικής σημασίας για το έθνος και την κοινωνία. Τα πολιτικά κόμματα μπορούν και οφείλουν να έχουν διαφορετική ατζέντα, αλλά η ανάγκη για συγκλίσεις σε κάποια ζητήματα είναι ευθέως ανάλογη με τις απειλές, εσωτερικές και εξωτερικές.

Υστερα από οκτώ χρόνια κρίσης ετούτη η χώρα είναι βαθιά λαβωμένη, φτωχή και αδύναμη. Αντίθετα, οι εξωτερικές προκλήσεις είναι τεράστιες και υπαρξιακές. 

Οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να εξασφαλίσουν πρώτα και κύρια την επιβίωση της χώρας και μετά τη δική τους. Η σύμπλευση των τριών κομμάτων στην αντιμετώπιση της απειλής που εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια πρώτη σωτήρια κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση. Χωρίς αυτήν η χώρα θα είναι σε κίνδυνο.

Η συνέχεια οφείλει να είναι ανάλογη. 

Στόχος είναι...

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Οδηγίες προς βυθιζομένους

Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, 

μα η απάτη μένει. 

Φορολογεί και τυραννά, 

μας χαρατσώνει και γελά, 

και όλα μάς τα παίρνει

Toυ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΙΑΚΟΥ

 

Το έργο το έχουμε ξαναδεί, πληρώνοντας τουλάχιστον 340 δισ. ευρώ για εισιτήριο, αλλά φαίνεται ότι δεν το χορταίνουμε. Θέλουμε κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο, τόσον ΕΝΦΙΑ πού να τον βάλω; (για να παραφράσουμε και το άσμα που ερμηνεύει ο Λε-Πα).
 

Η μια κυβέρνηση διαδέχεται την άλλη, λέγοντας ακόμα πιο μεγάλα ψέματα από την προηγούμενη και κάνοντας πολλαπλάσια ζημιά απ' όλες όσες έχουν περάσει από το 1974 κι έπειτα.

 

Κι εμείς τον χαβά μας. Να δοκιμάσουμε τον έναν, να δοκιμάσουμε τον άλλον. Σαν τον βουλιμικό που μπαίνει σε ζαχαροπλαστείο και εξαφανίζει ένα τεμάχιο από κάθε είδος: εκλέρ, μπαμπάδες, πάστες, προφιτερόλ, εργολάβους, καναλάρχες, κανταΐφια, μπακλαβάδες, κουρκουμπίνια, σου και μου και τα πάντα όλα. Παίρνει ένα από καθένα για... δοκιμή και το κοντέρ των κιλών γράφει.

 

Ομως, παρά την αυτοκτονική συνήθεια της δοκιμής ανθυγιεινών κομματικών συνταγών, ο πανδαμάτωρ χρόνος κάνει πάντα τη δουλειά του. Γκρεμίζει όσα χτίζει η ανθρώπινη απερισκεψία, δηλαδή τις κυβερνήσεις που μας «σώζουν» καταστρέφοντάς μας.
 

Οι κυβερνήσεις, με τη σειρά τους, όταν μυρίζονται ότι έρχεται το τέλος, αρχίζουν και βγάζουν θεόχοντρους λαγούς από το καπέλο του ταχυδακτυλουργού πολιτικάντη. Είναι, δε, τόσο κλισέ τα κόλπα τους, που μπορείς κιόλας να τα προβλέψεις.

 

Ενα από τα σιγουράκια είναι η εξαγγελία μιας μεγάλης μεταβολής στην καρδιά της πρωτεύουσας της χώρας. Θα υπογειοποιήσουν την Κηφισίας; Θα πεζοδρομήσουν την Πανεπιστημίου; Θα απογειώσουν τη Σπύρου Πάτση; Κάτι μεγαλεπήβολο λένε πως θα κάνουν, τέλος πάντων, για να μείνουν οι χάνοι με το στόμα ανοιχτό και να καταπιούν το αγκίστρι μ' αυτό το δολωματάκι.

 

Αλλο κόλπο είναι το Σύνταγμα. Υπόσχονται ότι θα το κάνουν τόσο «προχώ» και καρασούπερ, που θα το ζηλέψει από το υπερπέραν και ο ίδιος ο Περικλής.
 

Στο μπουκέτο των έκτακτων παραμυθιών (γενική πληθυντικού δύο λέξεων: παραμύθι και παραμυθία) περιλαμβάνεται και μια γκράντε ανακάλυψη αρχαιολογικής σημασίας: Κολοσσός Ρόδου, τάφος Αλεξάνδρου, πινακίδα με την αγγελία γάμου Δευκαλίωνος και Πύρρας κλπ.

  

Κάθε φορά που το εύδρομον σκάφος των προεκλογικών υποσχέσεων μετατρέπεται ραγδαία σε ετοιμοθάνατο σκυλοπνίχτη που μπάζει από παντού και ετοιμάζεται για ένα οριστικό και αμετάκλητο μακροβούτι στον πάτο της πολιτικής αβύσσου, το απελπισμένο πλήρωμα επινοεί τεχνάσματα της συμφοράς για να γλιτώσει το μοιραίον.

 

 

Η στήλη υπερηφάνως τα παρουσιάζει, μια που έφτασαν, έρχονται, στον δρόμο είναι οι διακοπές και πρέπει να χαλαρώσουμε ολίγον.  

 

 

Πρέπει να 'σαι πολύ λέρα για να κυβερνάς γαλέρα, αλλά, αν πηγαίνει φούντο, γρήγορα να κάνεις πέρα

 

 

Ενα από αυτά τα έσχατα κόλπα των ύστερων κυβερνητικών ημερών είναι και όποια εξαγγελία μοιάζει με την ακόλουθη: «Συγκροτούμε φορέα ακινήτων που θα προσφέρει σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες κρατικά διαμερίσματα τα οποία σώθηκαν από τις ιδιωτικοποιήσεις».

 

Αυτό που διαβάσατε δεν είναι απόσπασμα από το προεκλογικό πρόγραμμα του δημάρχου της Γκόθαμ Σίτι (η πόλη του Μπάτμαν), αλλά μεγαλιθική κατασκευή παπάτζας που φιλοτέχνησε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στο twitter. Προσοχή: τούτη η υπόσχεση δεν είναι προεκλογική, ούτε προηγήθηκε του βαρουφάκειου δημοψηφίσματος. Είναι προχθεσινή! 

 

 

Ισως και να το εννοούσε. Να είναι το ποτό μετά το δείπνο;  

 

 

Λίγο το θέρος, λίγο η μοναξιά, το στρες της κατάστρωσης προγράμματος διακοπών με τον Καρανίκα, λίγο ο μακρινός ήχος από το αργεντίνικο ταγκό που έφερε θύμησες αντίστασης των λαών της Νοτίου Αμερικής, λίγο το κοντοσούβλι που έπεσε βαρύ -ειδικά αν το έφαγε με τύψεις-, και να τη η ψεματούρα.

 

Ο υπαινιγμός του τουίτ είναι ότι ο SYRIZA, επειδή είναι ψυχοπονιάρης, θα χαρίζει κρατικά διαμερίσματα σε φτωχούς. Η εξέλιξη της υπόσχεσης Τσίπρα, φυσικά, θα είναι αντίστοιχη με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, με τον κατώτατο μισθό των 751 ευρώ, την επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού στο Δημόσιο και το «φάτε τον σκασμό και αδυνατίστε».

 

Ούτε σε μινιατούρα δεν πρόκειται να δει δωρεάν κρατική οικία ο πένης Ελλην. Φυσικά, τα έργα και οι ημέρες της κυβερνήσεως του τρέντι Αλέξη...

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Η κληρονομιά του Καρανίκα και ο πυρήνας Θεσσαλονίκης

Γράφει το ANTINEWS

Ένα μονόστηλο στις 8 Μαρτίου του 2013 μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. 

Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κόμμα που διεκδικούσε την εξουσία κι έκανε τα πάντα για να μας αποδείξει πόσο προοδευτικό και αριστερό ήταν.

Στην ειδησούλα διαβάζουμε τα εξής:

«Αθωώθηκε από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης ο αντιρρησίας συνείδησης Νίκος Καρανίκας, ο οποίος κατηγορείτο για ανυποταξία. Ο 44χρονος, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό «Θεσσαλονίκη Ανοιχτή Πόλη», είχε συλληφθεί τον περασμένο Φεβρουάριο από αστυνομικούς, στο σπίτι του, και παραπέμφθηκε στη στρατιωτική Δικαιοσύνη. Έξω από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης συγκεντρώθηκαν, το πρωί, αλληλέγγυοι προς τον 44χρονο».

Στην δίκη παραβρέθηκε ως παρατηρήτρια η Ειρήνη Τσολάκη, Αντιπρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας, ενώ κατέθεσαν ως μάρτυρες υπεράσπισης ο Friedhelm Schneider, Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Γραφείου για την Αντίρρηση Συνείδησης, και ο Γιάννης Γκλαρνέτατζης, εκπρόσωπος της Αντιπολεμικής Διεθνούς.

Εξάλλου το παρόν στη συγκέντρωση έδωσαν, μεταξύ άλλων, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Γαϊτάνη, Κουράκης, Χαραλαμπίδου, ο συντονιστής της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Α' Θεσσαλονίκης, Ν. Σαμανίδης, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων-Πρασίνων Μιχ. Τρεμόπουλος και ο αντιρρησίας συνείδησης Μιχ. Μαραγκάκης.

Συνήγορος του Νίκου Καρανίκα ήταν η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Όπως καταλαβαίνετε πρόκειται για τον πρωθυπουργικό σύμβουλο και «ιστορικό» πλέον στέλεχος της κυβέρνησης της αριστεράς. 

Ο άνθρωπος που έχει κάνει τη λούφα επάγγελμα, γνωστός στους κύκλους της Θεσσαλονίκης για τη θέση του, δήλωνε για τον στρατό:

«Δεν υπηρέτησα τον ελληνικό στρατό καθαρά για θέμα ιδεολογίας. Δεν είχα βρει κανέναν απολύτως λόγο να το κάνω. Κι άλλωστε τι να υπηρετήσω; Έναν στρατό που υπηρετεί μονάχα τους κυρίαρχους; Έναν στρατό χωρίς ιδανικά; Να προστατεύσω τι; Αν ζούσα σε μια χώρα που πίστευε σε υψηλά ιδανικά, σε μια πολιτεία οργανωμένη με σωστή και γερή παιδεία και υγεία, που δεν περιόριζε τα δημόσια αγαθά, τότε ναι θα υπηρετούσα ευχαρίστως».

Είχε πει κι άλλα πολλά, αλλά ποιος νοιάζεται; Ο άνθρωπος που έχει υποστηρίξει ότι η καριέρα είναι χολέρα μάλλον στην… Σπιναλόγκα θα έπρεπε να υπηρετεί κι όχι στο Μέγαρο Μαξίμου. Αλλά με τον ΣΥΡΙΖΑ όλα να τα περιμένεις.

Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά; 

Μα γιατί ο Καρανίκας και η παρέα του...

 

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Ο Κένεντι, ο εθνικός μας τσαρλατάνος και μια σύλληψη λόγω «βλακείας»

Toυ ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

Γενικά, ένα από τα ατού του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν μεγάλη απήχηση στο κοινό και τους ψηφοφόρους του είναι ότι δεν το «πολυζαλίζει» σε θέματα μόρφωσης, γνώσεων ή έστω ορθογραφίας. Για την ακρίβεια επειδή θεωρεί ότι αυτά είναι πράγματα που αφορούν τις «τεχνοκρατικές ελίτ» (σ.σ.: ή τους «κουλτουριαρέους» που έλεγε παλιότερα και η «Αυριανή» με τον εκδότη της οποίας βρίσκονται σε αγαστή συμμαχία), τα έχει κατατάξει ως χαρακτηριστικά της διαπλοκής.

Ετσι μάλλον κολακεύει όσους επιδεικνύουν την έλλειψη γνώσεων οι οποίοι πλέον δεν νιώθουν μειονεκτικά όπως παλιότερα αλλά σχεδόν αισθάνονται την ανάγκη να επιδείξουν αυτή την υστέρηση αφού πλέον έχει πάρει χαρακτήρα ιδεολογικού προσδιορισμού (σ.σ.: «είδαμε κι εσάς τους μορφωμένους που μας φέρατε τόσα χρόνια», είναι η κλασική απάντηση πολλών Συριζαίων στις ορθογραφικές διορθώσεις στα social media).

Και φυσικά, όταν ένας άνθρωπος που – ας το πούμε κομψά – δεν είναι ιδιαίτερα χρήσιμος σε μια ομάδα που παίζει παιχνίδι γνώσεων αισθάνεται ότι κάποιο κόμμα δεν τον κρίνει αλλά τον δέχεται όπως είναι  θέλει να ανταποδώσει. Και πώς θα το κάνει αυτό; Μα με τον μόνο τρόπο που μπορεί. Προπαγανδίζοντας στα social media.

Ε, αυτό ακριβώς δοκίμασε να κάνει και ένας οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ και υπάλληλος του Δήμου (σ.σ.: και ασφαλώς οπαδός του «η καριέρα είναι χολέρα») στην Πάρο, ενόψει της επίσκεψης του πρωθυπουργού για την «κορδελοκοπή» του Αεροδρομίου. Εγραψε λοιπόν στο Facebook:  

«Ολοι στο αεροδρόμιο της Πάρου να υποδεχθούμε τον πρωθυπουργό μας Αλέξη Τσίπρα…». Μέχρι εδώ καλά. Επαρκώς κομματικό, με την κλασική επιτακτική χρήση του «όλοι» και την κτητική αντωνυμία «μας» να προσθέτει ένα τόνο λατρείας τύπου «μεγάλος αδελφός». Λογικό εν μέρει. Υπάλληλος του Δήμου ήταν ο άνθρωπος, με τον ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται σε «ελίτ» της χώρας οπότε οφείλει να «γλείψει» κάπως.

Εδώ όμως μπαίνει ο παράγοντας «βλακεία». Η τέλος πάντων ο παράγοντας «παχυλή άγνοια». Που δεν είναι ασύνδετο με τα προηγούμενα. Γιατί ο «υποδοχάκιας» θέλησε να κάνει και την υπέρβαση. Δεν αρκούσε το «όλοι» και το «Πρωθυπουργό μας». Επρεπε να δώσει κι άλλο μεγαλείο. Και βέβαιος μάλλον ότι προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στο κόμμα παρομοιάζοντας τον Αλέξη Τσίπρα με μια άλλη πολιτική προσωπικότητα της Ιστορίας, προσέθεσε: 

ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΛΑΘΡΟΛΑΓΝΟ ΣΥΡΙΖΟΜΑΧΜΟΥΤΙΣΤΑΝ: Ερωτες στο λιμάνι

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

Με το γνωστό τραγούδι της Ευανθίας Ρεμπούτσικα από την «Πολίτικη κουζίνα» αποχαιρέτησε ο κ. Δρίτσας τους πρόσφυγες και τους μετανάστες από το λιμάνι του Πειραιά. Ηταν μια ωραία στιγμή, η συγκίνηση ξεχείλισε και από τις δύο πλευρές. Η πατρίς ευγνωμονούσα και οι ταλαίπωροι ακόμη περισσότερο. Δεν ξέρω αν θα ταίριαζε περισσότερο το αριστούργημα του Ξαρχάκου από τα «Κόκκινα φανάρια», «Του λιμανιού το καλντερίμι όσοι δεν ζήσαν». Ομως όταν τα αισθήματα περισσεύουν, οι πολλές λεπτομέρειες περιττεύουν. Και το πολιτικό μελό με τους μετανάστες πρωτεύει.


Εχω μια απορία μ’ αυτό το ζεύγος, τον κ. Δρίτσα και την κ. Τασία Χριστοδουλοπούλου. Δεν ξέρω αν ο τρόπος που βλέπουν το προσφυγικό - μεταναστευτικό είναι κάποια οικογενειακή τους παράδοση. Ή αν προέκυψε από τις περιστάσεις, απ’ αυτές που δένουν τους ανθρώπους μεταξύ τους, ακόμη κι όταν η ένταση του έρωτα υποχωρήσει. Ξέρετε, η καλή κουζίνα της συζύγου, το χιούμορ του συζύγου και λοιπά μπαχαρικά του γάμου. Πάντως σε καιρούς δύσκολους σαν τους σημερινούς, οφείλουμε όλοι να κλίνωμεν τας κεφαλάς μπροστά σε τέτοια σύμπνοια.


Ο ειδυλλιακός τρόπος με τον οποίον το ζεύγος αντιμετωπίζει το φαινόμενο αποκαλύφθηκε με μία δήλωση της συζύγου όταν ήταν υπουργός. «Λιάζονται» στις πλατείες. 


Μετά, το ειδύλλιο εξελίχθηκε σε μαγεία: από εκεί που τους βλέπεις να λιάζονται, ξαφνικά εξαφανίζονται.  


Πώς να το εξηγήσεις το φαινόμενο; 


Και τώρα ήρθε ο σύζυγος για να αποχαιρετήσει τους τελευταίους εναπομείναντες στην επικράτειά του με ένα τραγούδι. Ζήσαμε μαζί τόσες ωραίες στιγμές και τώρα ήρθε η ώρα να αποχαιρετισθούμε. Αντε και μη χανόμαστε.


Το θέμα είναι σοβαρό και δεν σηκώνει πολλά αστεία. Και δεν αναφέρομαι στο προσφυγικό - μεταναστευτικό που κινδυνεύει να αναζωπυρωθεί. Αναφέρομαι...

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ και ΛΑΘΡΟΛΑΓΝΟ ΣΥΡΙΖOMΑΧΜΟΥΤΙΣΤΑΝ: Γέμισε ο Πειραιάς με flyers για τα parties του Θοδωρή Δρίτσα! (Εικόνα)

Με μια αφιέρωση στην ανακοίνωση του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής ξεκίνησε όπως φαίνεται η προώθηση του καλοκαιρινού tour του υπουργού που σκοπεύει να οργανώσει σειρά parties στα σημεία μετεγκατάστασης των προσφύγων

Του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ

Λίγο μετά την αφιέρωσή του αποχαιρετισμού στους πρόσφυγες που πέρασαν τους τελευταίους μήνες στο λιμάνι διαφημιστικές προκηρύξεις για τα επερχόμενα πάρτι με d.j. τον ίδιο τον Θοδωρή Δρίτσα, γέμισαν τον χώρο!

H έκπληξη των λιμενικών αλλά και των υπεύθυνων μετεγκατάστασης μόλις είδαν τα flyers συναγωνιζόταν μόνο την έκπληξη των ίδιων των προσφύγων που προσπαθούσαν να καταλάβουν αν το πολύχρωμο χαρτί που βρέθηκε στα χέρια τους ήταν κάποιου είδους βίζα που έστω και μετά από ένα δύσκολο χειμώνα θα τους έδινε επιτέλους μια διέξοδο.

Ομως ο υπουργός κοιτάζοντας συγκινημένος από το παράθυρο του γραφείου του τους ταλαιπωρημένους πρόσφυγες ένιωθε πως τους ήξερε καλά, έστω κι αν τους είχε συναντήσει ελάχιστες φορές. Ηξερε ότι εκείνο που χρειάζονται είναι Νατάσσα Θεοδωρίδου και ευαισθησία. Και ένα πάρτι. Και τους τα πρόσφερε και τα τρία απλόχερα. Δεν έπρεπε να έχουν παράπονο!

Πάντως οι πρόσφυγες θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν καλύτερα την ευαίσθητη πλευρά του Θοδωρή Δρίτσα, καθώς στα «Refugee Sessions» που θα διοργανώσει θα περιλαμβάνονται τραγούδια που αγγίζουν την καθημερινότητα του πρόσφυγα, όπως το «Τι κι αν είσαι απ’ τη Λιβύη, εργατάκι και φτωχός» και το επικό «Το βράδυ στη σκηνούλα μας» του Μιχάλη Ρακιντζή.

Πάντως φαίνεται ότι δεν συμμερίζονται όλα τα μέλη της κυβέρνησης τις μουσικές προτιμήσεις του υπουργού. Ηδη με δήλωσή του ο Νίκος Παππάς, αφήνει να διαφανεί η δυσαρέσκειά του που ο Θοδωρής Δρίτσας δεν επέλεξε κάποιο τραγούδι του Γιάννη Πλούταρχου, με τον οποίο τον συνδέει ισχυρή φιλία από το βράδυ των εκλογών, όπου γιόρτασε μαζί με τον Πάνο Καμμένο.

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ και ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΣΟΒΙΕΤΙΑ: Ενα νέο "λογοτεχνικό αστέρι" γεννιέται - Τρέμε Κουράκη !!!

Με ένα ποίημα ευχήθηκε «χρόνια πολλά» για τα γενέθλια του, στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο πατέρας του υπουργού Επικρατείας και στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού, Νίκου Παππά, Στέλιος.

Το ποίημα που ανήρτησε στον λογαριασμό του στο Facebook o Στέλιος Παππάς έχει ως εξής:

ΔΙΑΚΟΠΕΣ - ΘΑΛΑΣΣΑ: Καρχαρίας είναι, μη φοβάσαι

Toυ ΤΑΚΗ ΣΚΡΙΒΑΝΟΥ

Το ξέρατε ότι στα νερά του Αιγαίου και του Ιονίου κολυμπάει και ο Μεγάλος Λευκός καρχαρίας;  

Και δεν είναι ο μόνος, όπως μας λέει ο διευθυντής ερευνών του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), Γιώργος Τσερπές. 

Ακολουθούν μερικές ερωτήσεις και απαντήσεις για το ψάρι που πιθανότατα δεν θα συναντήσουμε ποτέ στη ζωή μας.

---

Στη Μεσόγειο ζουν περίπου 50 είδη καρχαριών. Κινδυνεύουμε όταν πηγαίνουμε για μπάνιο;

Όντως στη Μεσόγειο, άρα στο Ιόνιο και στο Αιγαίο, συναντάμε περίπου 50 είδη καρχαριών, όμως οι επιθέσεις που έχουν καταγραφεί είναι ελάχιστες και ειδικά τα τελευταία χρόνια δεν έχω ακούσει να έχει γίνει κάποια επίθεση από καρχαρία σε άνθρωπο. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να ανησυχούμε. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι πολύ λίγα είδη παγκοσμίως θεωρούνται επιθετικά προς τον άνθρωπο.

Ποιο είναι το πιο επικίνδυνο είδος από όλα αυτά;

Είναι ο Μεγάλος Λευκός καρχαρίας, ο οποίος σε μήκος μπορεί να ξεπεράσει τα 6-7 μέτρα. Είναι ο πιο επιθετικός από τους καρχαρίες που ζουν στις θάλασσές μας.

Γνωρίζουμε ποιος είναι ο πληθυσμός των καρχαριών;

Υπάρχουν μόνο κάποιες γενικές εκτιμήσεις. Φαίνεται πάντως ότι ο αριθμός των πελαγικών καρχαριών στη Μεσόγειο είναι σήμερα σημαντικά μικρότερος απ' ότι ήταν πριν από 50 χρόνια και όσο προχωράμε ανατολικότερα φθίνει ο αριθμός τους. Ο σχετικά μεγαλύτερος αριθμός τους στη Δυτική Μεσόγειο πιθανόν οφείλεται στη γειτνίασή της με τον Ατλαντικό Ωκεανό. Πάντως, πολλά είδη καρχαριών θεωρούνται σήμερα απειλούμενα λόγω του μικρού μεγέθους των πληθυσμών τους.

Σε ποιες κατηγορίες χωρίζονται οι καρχαρίες;

Είναι τα πελαγικά είδη και τα βενθικά είδη. Τα πελαγικά είδη ζουν κυρίως στην ανοικτή θάλασσα και κάνουν μεγάλες μετακινήσεις. Τέτοιος είναι ο Μεγάλος Λευκός. Βενθικά είναι αυτά που ζουν κοντά στον βυθό συνήθως σε βάθη μεγαλύτερα από 80 μέτρα. Όπως καταλαβαίνετε, είναι απίθανο ένα βενθικό είδος να «συναντηθεί» με τον άνθρωπο. Ένας βενθικός καρχαρίας είναι, για παράδειγμα, ο Γαλέος.

Ποιο είναι το πιο κοινό είδος πελαγικού καρχαρία στη Μεσόγειο;

Είναι ο Μπλε καρχαρίας, ο οποίος μπορεί να ξεπεράσει τα 3 μέτρα, αν και συνήθως είναι γύρω στα δύο μέτρα και ζει σε ανοιχτές θάλασσες. Το συγκεκριμένο είδος συλλαμβάνεται σαν παράπλευρο αλίευμα στην αλιεία τόνου ή ξιφία και έχει σχετικά περιορισμένη εμπορική αξία.

Γιατί οι καρχαρίες κάποιες φορές πλησιάζουν στην ακτή; Χάνουν τον προσανατολισμό τους;

ΔΙΑΚΟΠΕΣ - ΖΩΑ - ΘΑΛΑΣΣΑ: Χαριτωμένα τετράποδα σε «θολά νερά» - Τι προβλέπει ο νόμος για τα κατοικίδια στις παραλίες

Της ΛΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ

Πρέπει να ’ταν το καλοκαίρι του ’85, τότε που οικογενειακώς παραθερίζαμε (πόσο ρετρό) στον Ωρωπό. 


Επτά η ώρα το πρωί, όταν όλοι ακόμα κοιμόμασταν στο σπίτι, ο μπαμπάς βγαίνει να πάει τον σκύλο μας τον Μπρον βόλτα – και να μας πάρει πρωινό από τον φούρνο. Αντί για την άσφαλτο επέλεξε να περάσει από την παραλία. Θα ’χε διανύσει τη μισή απόσταση όταν άκουσε το «κλινγκ» από ένα βότσαλο που έσκασε δίπλα του. Στο δεύτερο «κλινγκ» γύρισε να δει τι συμβαίνει. Παρέα κατασκηνωτών της παραλίας είχε ξυπνήσει από τα ποδοβολητά του Μπρον, που εν τω μεταξύ είχε κάνει καταχαρούμενος και μια βουτιά στη θάλασσα, και είχε πιάσει τον πετροπόλεμο: «Πάρε το κωλόσκυλό σου και δρόμο!», φώναζαν στον πατέρα μου που, μην ξέροντας τι να κάνει, άρχισε κι αυτός να τρέχει.
 

Πολύ νερό έχει κυλήσει στο αυλάκι έκτοτε. Ο Μπρον μάς άφησε, το ίδιο και η Μυρτώ, η επόμενη σκυλίτσα μας, και είμαστε τώρα στον Οττο, που ο Θεός μάς έχει φυλάξει και δεν αγαπά το νερό, γιατί ποιος έχει κουράγια πλέον για αντιπαραθέσεις με λουομένους. Μπορεί στα χρόνια που πέρασαν να γίναμε πιο φιλόζωοι ως κοινωνία (ήτοι δεν κινδυνεύουμε από πέτρες), αλλά ακόμα πλέουμε σε θολά νερά σε ό,τι αφορά την παρουσία σκύλων στις παραλίες.
 

Ας επιχειρήσουμε να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο.  


Σε ισχύ βρίσκεται ο νόμος 4235/2014 (Α΄32) για τα ζώα συντροφιάς, που αναφέρει σαφώς ότι επιτρέπεται η παρουσία τους οπουδήποτε, σε κάθε κοινόχρηστο χώρο δηλαδή, αρκεί να είναι ελεγχόμενα από τον συνοδό τους, να κυκλοφορούν με λουρί και να υπάρχει διαθέσιμο το βιβλιάριο υγείας τους (ή το διαβατήριο) για κάθε ενδεχόμενο έλεγχο από τα αρμόδια διοικητικά όργανα.  


Ο νόμος δεν εξαιρεί τις παραλίες. Τα πράγματα περιπλέκει η περιβόητη εγκύκλιος της Λιμενικής Αστυνομίας Μ.Φ. 2119.4/3/06/16-06-2006 που προβλέπει ότι «απαγορεύεται η κυκλοφορία των ζώων καθώς και το λούσιμο αυτών σε χώρους λουομένων». (Ναι, καλά διαβάσατε, το λούσιμο.) Σε ό,τι αφορά τι συνιστά «χώρο λουομένων», η εγκύκλιος αναφέρει ότι για τον χαρακτηρισμό μιας περιοχής ως χώρου λουομένων απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ύπαρξη λουομένων εκεί. «Στην περίπτωση κατά την οποία σε μία τοποθεσία ή παραλία (στην οποία δεν παρευρίσκονται τη δεδομένη χρονική στιγμή λουόμενοι) κυκλοφορεί ιδιοκτήτης ζώου μαζί με αυτό ή ο εν λόγω προβαίνει στο λούσιμο του ζώου, τότε ο ιδιοκτήτης δεν διαπράττει παράβαση. Εάν όμως στην ίδια τοποθεσία καταφθάσουν λουόμενοι, τότε ο ιδιοκτήτης οφείλει είτε να το απομακρύνει από την τοποθεσία αυτή, είτε να το διατηρήσει ασφαλισμένο σε απόσταση από τους λουόμενους τέτοια που να μην παρενοχλούνται αυτοί, προκειμένου να μη διαπράττει την ανωτέρω παράβαση».
 

Σε υπόθεση που έφτασε στα δικαστήρια, οι δικαστές έκριναν ότι...

ΔΙΑΚΟΠΕΣ - ΘΑΛΑΣΣΑ: Αυτά είναι τα δικαιώματα των καταναλωτών όταν ταξιδεύουν με πλοίο Τι πρέπει να γνωρίζετε

Η Ανεξάρτητη Αρχή "Συνήγορος του Καταναλωτή" και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Καταναλωτή Ελλάδας ενημερώνουν και συμβουλεύουν τους πολίτες για κάποια δικαιώματα και υποχρεώσεις, ώστε να μπορούν να αξιοποιούν στο έπακρο τα πλεονεκτήματα των ακτοπλοϊκών μεταφορών:


Kατά την κράτηση του εισιτηρίου


1. Ο εκδότης του εισιτηρίου οφείλει να σε ενημερώσει για τη συνολική τιμή του, καθώς και για τυχόν εκπτώσεις που δικαιούσαι.

2. Όταν πραγματοποιείς την κράτησή σου ηλεκτρονικά, να διασταυρώνεις τους γραπτούς όρους και τις πληροφορίες με τους όρους και τις πληροφορίες που αναγράφονται στο εισιτήριο (π.χ. τα στοιχεία πινακίδας του οχήματος).

3. Η τιμή δεν μπορεί να αλλάξει, εφόσον έγινε κράτηση μέσω συστήματος ηλεκτρονικής κράτησης θέσης, μέχρι την ημερομηνία που συμφωνήθηκε η παραλαβή ή η πληρωμή του εισιτηρίου.

4. Καμία επιβάρυνσή σου δεν επιτρέπεται λόγω χρήσης συγκεκριμένου μέσου πληρωμής, όπως είναι η πιστωτική και η χρεωστική κάρτα.

5. Αν είσαι άτομο με αναπηρία ή μειωμένης κινητικότητας με ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω, δικαιούσαι έκπτωση 50% επί του ναύλου επιβάτη και αναπηρικού ΙΧΕ οχήματος.

6. Να δίνεις στοιχεία επικοινωνίας (εφόσον το επιθυμείς), ώστε να μπορεί η εταιρεία να σε ειδοποιήσει σε περίπτωση καθυστέρησης, ακύρωσης ή ματαίωσης του δρομολογίου σου.


Πριν από το ταξίδι


1. Να προσέρχεσαι για επιβίβαση στο πλοίο τουλάχιστον μισή ώρα πριν από την προγραμματισμένη ώρα απόπλου και, αν έχεις όχημα, τουλάχιστον 1 ώρα πριν.

2. Εφόσον διαθέτεις εισιτήριο, έχεις δικαίωμα επιβίβασης στο πλοίο. Σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης, είτε λαμβάνεις αποζημίωση τριπλάσια της αξίας του ναύλου μεταφοράς επιβάτη είτε μεταφέρεσαι σε χρόνο της επιλογής σου ή προωθείσαι, το συντομότερο δυνατόν, στον τελικό προορισμό σου με μέριμνα και δαπάνη της εταιρείας, λαμβάνοντας ως αποζημίωση την αξία του ναύλου μεταφοράς επιβάτη, καθώς και τροφή και κατάλυμα, όπου απαιτείται.

3. Εάν το ταξίδι ακυρωθεί με υπαιτιότητα του μεταφορέα, έχεις δικαίωμα πλήρους αποζημίωσης ή άλλων αντισταθμιστικών παροχών κατ' επιλογήν σου, εκτός αν ενημερωθείς μια εβδομάδα πριν από τον προγραμματισμένο απόπλου και σου επιστραφεί το αντίτιμο του εισιτηρίου ή αν ενημερωθείς τουλάχιστον 12 ώρες πριν τον απόπλου και προωθηθείς στον προορισμό σου εντός 12 ωρών από την προγραμματισθείσα αναχώρηση.

4. Εάν ο απόπλους καθυστερήσει εξαιτίας βλάβης, ζημιάς του πλοίου ή, εν γένει, με υπαιτιότητα της εταιρείας, μπορείς να υπαναχωρήσεις και να σου καταβληθεί ως αποζημίωση το αντίτιμο του εισιτηρίου επιβάτη και οχήματος, εκτός εάν η καθυστέρηση είναι μικρότερη των 90 λεπτών. Αν δεν επιλέξεις την υπαναχώρηση, η ακτοπλοϊκή εταιρεία οφείλει να σου παρέχει α) ελαφρά γεύματα ή αναψυκτικά, διαμονή επί του πλοίου και προώθηση στον προορισμό σου με δαπάνη και μέριμνά της, β) για καθυστέρηση άνω των 4 ωρών, τροφή, και εφόσον είναι αναγκαίο, διανυκτέρευση στο πλοίο ή σε ξενοδοχείο (έως 3 διανυκτερεύσεις, με κόστος έως 80 ευρώ / διανυκτέρευση) και μεταφορά από και προς τον λιμένα αναχώρησης, γ) αποζημίωση ανάλογα με τη διάρκεια του ταξιδιού και της καθυστέρησης ή δ) άλλη αντισταθμιστική παροχή κατόπιν συμφωνίας.

5. Αποζημίωση δεν δίνεται για καθυστέρηση, διακοπή, ακύρωση ή τροποποίηση του δρομολογίου σου, εφόσον οφείλονται σε λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας (ιδίως λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών), συμμόρφωσης στη νομοθεσία ή σε εντολές της αρμόδιας αρχής.

6. Με την έκδοση του εισιτηρίου σου δικαιούσαι να μεταφέρεις δωρεάν χειραποσκευές βάρους έως 50 κιλών και, εάν είσαι άτομο μειωμένης κινητικότητας, κάθε εξοπλισμό που χρειάζεσαι για τη μετακίνησή σου. Επιπλέον αποσκευές χρεώνονται επιπροσθέτως.

7. Να παραδίδεις τις αποσκευές σου για φύλαξη, λαμβάνοντας σχετική απόδειξη για να διεκδικήσεις αποζημίωση, σε περίπτωση φθοράς, κλοπής ή απώλειάς τους.

8. Έχεις δικαίωμα τροποποίησης του εισιτηρίου σου, μόνο εάν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις και μέχρι 48 ώρες πριν από τον προγραμματισμένο απόπλου.

9. Δικαιούσαι να ακυρώσεις το εισιτήριό σου, αν δεν έχει ήδη τροποποιηθεί, και να σου επιστραφεί ολόκληρος ο ναύλος (περιλαμβανομένων των κρατήσεων υπέρ τρίτων και ΦΠΑ), εφόσον η ακύρωση γίνει έως και 14 ημέρες πριν από τον απόπλου ή αν οφείλεται, αποδεδειγμένα, σε ανωτέρα βία. Διαφορετικά, επιστρέφεται τουλάχιστον 50% του ναύλου, οι κρατήσεις υπέρ τρίτων & ο ΦΠΑ, εφόσον η ακύρωση γίνει από 7 μέρες έως 12 ώρες πριν από την αναχώρηση.


Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού


1. Έχεις δικαίωμα να καθίσεις στη θέση ή τον τύπο της καμπίνας που αναγράφεται στο εισιτήριό σου. Διαφορετικά, μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε:

• Υπαναχώρηση από τη σύμβαση, λαμβάνοντας την αξία του ναύλου, και αποζημίωση με ποσό προσαυξημένο κατά 100% επί της τιμής του ναύλου εισιτηρίου επιβάτη που κατέβαλες.
• Ταξίδι σε κατώτερη θέση και αποζημίωση με ποσό ίσο με τη διαφορά της τιμής των δύο ναύλων, προσαυξημένο κατά 100%.
• Ταξίδι σε ανώτερη θέση, ύστερα από συμφωνία με την εταιρεία, καταβάλλοντας τη διαφορά τιμής του ναύλου με έκπτωση 50%. Στην περίπτωση που ταξιδέψεις σε ανώτερη θέση με πρωτοβουλία της εταιρείας, δεν υποχρεούσαι σε καταβολή της διαφοράς.

2. Τα δικαιώματά σου είναι διαφορετικά ανάλογα με το είδος της τροποποίησης του δρομολογίου σου, τον χρόνο που διήρκεσε, την τυχόν απώλεια κάποιας ανταπόκρισης για τη συνέχιση του ταξιδιού σου και την αιτία που την προκάλεσε. Μπορεί να περιλαμβάνουν αποζημίωση, διαμονή στο πλοίο, προώθηση στον προορισμό σου με το ίδιο ή άλλο πλοίο. Η επιλογή ανήκει σε εσένα και θα πρέπει να ασκήσεις το σχετικό δικαίωμά σου με ενυπόγραφη συμπλήρωση του σχετικού εντύπου που θα σου χορηγηθεί από την εταιρεία κατά την ενημέρωσή σου.

"Επίγεια ΣΥΡΙΖΑίικη κωμωδία"

Σαν σήμερα (31/7/ΧΧΧΧ)

904: Οι Σαρακηνοί καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη.

1922: Ο 18χρονος Ραλφ Σάμουελσον είναι ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που κάνει θαλάσσιο σκι.

1976: Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, με επιστολή του προς τον πρόεδρο της ΔΟΕ, λόρδο Κιλάνιν, προτείνει τη μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα.

1992: Ο Πύρρος Δήμας κατακτά το πρώτο του χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης. Συμμετέχει στην κατηγορία των 82,5 κιλών και σηκώνει 370 κιλά στο σύνολο

ΚΟΙΝΩΝΙΑ στο ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Συνθηκολόγηση με το κακό. Η Νέα Κανονικότητα του ΣΥΡΙΖΑ

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Toυ ΑΡΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ

Με τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ συμβαίνει κάτι παράδοξο και αστείο. Όντες κομμάτια ενός ετερόκλητου πλήθους με διαφορετικές πολιτικές καταβολές το καθένα, ψήφισαν και ξαναψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν άντεχαν το καθεστώς των προηγούμενων κυβερνήσεων. 

Η “χούντα” των Σαμαροβενιζέλων έπρεπε να πέσει, τα μνημόνια έπρεπε να καταργηθούν, ο ΕΝΦΙΑ επίσης, οι μισθοί να ανέβουν, η ΕΡΤ να ξανανοίξει. 

Η επιτυχία, δηλαδή, του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία – δεν οφείλεται τόσο στην ταυτότητά του όσο στην έλλειψη ανταγωνισμού. Οι παλιοί έπρεπε να φύγουν και ο νέος θα αναδεικνυόταν εφόσον παρουσίαζε το αφήγημα που ο λαός ήθελε να ακούσει. Και το παρουσίασε. Οι ψηφοφόροι του, λοιπόν, συσπειρώθηκαν γύρω του συγκυριακά, από απέχθεια προς τα υπόλοιπα κόμματα, και ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύτηκε την παρακμή των ανταγωνιστών του πουλώντας αποκλειστικά το προϊόν που είχε τη μεγαλύτερη ζήτηση: Αντίσταση, επανάσταση, εθνικισμό, επιλεκτική αριστεροσύνη, φιλολαϊκό κανάκεμα, -ένα ελκυστικό κράμα από πολιτικά σιγουράκια που του έδωσαν μαζικό έρεισμα κι εξουσία. 

 Ενάμιση χρόνο μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποτύχει στα πάντα, κι όμως παραμένει στη θέση του. 

Εξοργιστικό αλλά αναμενόμενο:

Εξοργιστικό, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είπε μόνο ψέματα. Έφερε νέο μνημόνιο, νέους φόρους, γονάτισε την οικονομία, επέβαλε capital controls, υπονόμευσε τον ιδιωτικό τομέα, ενίσχυσε το κομματικό κράτος, τα έκανε μαντάρα στο προσφυγικό, εργαλειοποίησε τους πρόσφυγες, φανάτισε τα πλήθη, δίχασε τον λαό, παρενέβη επανειλημμένα στη δικαιοσύνη, διόγκωσε τη διαφθορά και τη διαπλοκή εξυπηρετώντας φίλους και ξεπλένοντας-συγκαλύπτοντας τα εγκλήματά τους, ενώ παράλληλα κυνήγησε ανηλεώς τους πολιτικούς εχθρούς του με αστείες αιτιολογίες. 

Αναμενόμενο, γιατί οι ψηφοφόροι του κουράστηκαν να (παριστάνουν ότι) παλεύουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η τελευταία τους ελπίδα, κι όταν αυτή διαψεύστηκε, οι μισοί έκαναν τα στραβά μάτια ως γνήσια κομματόσκυλα ενώ οι άλλοι μισοί συμβιβάστηκαν με το κακό. Ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε την παγίωσή του με τον πιο ειρωνικό τρόπο: Οι επαναστάτες πεθύμησαν μια ρουτίνα.

Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαινιάζει νοσοκομεία χωρίς γιατρούς, αεροδρόμια κατασκευασμένα επί προηγούμενων κυβερνήσεων, πουλάει λιμάνια, ιδιωτικοποιεί, κατάσχει σπίτια, αφανίζει ολόκληρα επαγγέλματα μέσω υπερφορολόγησης, στήνει διαγωνισμούς-παρωδίες για να ελέγξει την ενημέρωση και να εκδικηθεί τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά οι ψηφοφόροι του που εξοβέλισαν τις παλαιοκομματικές δυνάμεις για να αποφύγουν τέτοιες ακριβώς πρακτικές, παρατηρούν το θέαμα με απάθεια. Όπου μπορούν δικαιολογούν ή εκλογικεύουν την αυθαιρεσία και τη φρίκη, τις κρίνουν επιεικώς, τις συμψηφίζουν με τα πεπραγμένα των προηγούμενων ή τις επιρρίπτουν στους προηγούμενους, αλλά, βασικά, αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι δημιούργησαν ένα τέρας. Κι αντί να το σκοτώσουν ή έστω να το αποκηρύξουν τυπικά, προτιμούν να συνυπάρξουν, αφήνοντας κατά μέρος τις μπανάλ πλέον διαδηλώσεις και κοιτώντας τη δουλίτσα τους. Ο μικροαστισμός επέστρεψε σπίτι του.

Κι όχι πια πορείες, διαμαρτυρίες, εμψυχωτικές συναυλίες, προπηλακισμοί, συναισθηματικές κορώνες, και υβρεολόγια κατά των κυβερνώντων και των υποστηρικτών τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να λούσει τους εκλογείς του με εφησυχασμό και να αδρανοποιήσει την αγωνιστικότητά τους, δημιουργώντας εκ νέου αυτό που όλα τα χρόνια των μνημονίων κατακεραύνωνε και απαξίωνε: Μια νέα κανονικότητα, τον συμβιβασμό με το κακό, τη συνθηκολόγηση. “Πού να τρέχουμε τώρα σε πλατείες, εδώ που φτάσαμε ας φάμε τον Τσίπρα…”

Από αυτούς που έφριτταν με την υποψία οικονομικής ανάτασης που παρουσιάστηκε επί Σαμαρά (επειδή δεν ήταν η προσδοκώμενη ή έστω αρκετά μεγάλη), δεν έμεινε κανείς για να καταγγείλει την κονιορτοποίηση των πάντων επί Τσίπρα.  

Η μετριότητα που κάποτε ήταν αφορμή για άγρια ρήξη με το κατεστημένο, τώρα έδωσε τη θέση της στην αθλιότητα για την οποία κανείς δεν έχει πια δυνάμεις να κάνει οτιδήποτε.

Δεν είναι, όμως, μόνο η εξάντληση και ο κορεσμός που οδήγησαν σ’ αυτό το σκανδαλώδες καθεστώς ανοχής του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι και...

ΚΟΙΝΩΝΙΑ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Οἱ «μπάτσοι»

Toυ ΣΑΡΑΝΤΟΥ ΚΑΡΓΑΚΟΥ

Εiναι τoσα πολλὰ –μὰ τόσο πολλὰ– αὐτὰ ποὺ σὲ δυσαρεστοῦν, σὲ πικραίνουν καὶ σὲ ἀπογοητεύουν μόλις τολμήσεις νὰ περάσεις τὴν ἐξώπορτα τοῦ σπιτιοῦ σου, ἀλλὰ καὶ μέσα νὰ μείνεις ἀρκεῖ νὰ παρακολουθήσεις ἕνα δελτίο εἰδήσεων ἤ μιὰ σαχλοεκπομπὴ, ὥστε Ἁμλετικὰ νὰ μονολογεῖς: «Νᾶ ζῇ κανεὶς ἤ νὰ μὴ ζῇ» (Παρατήρηση: τὸ ζεῖ, μὲ ἔψιλον καὶ ἰῶτα σημαίνει βράζει). Ἔτσι ἕνα πρωὶ ποὺ πήγαινα στὸ περίπτερο νὰ πάρω τὴν ἐφημερίδα μου, ἔξω ἀπὸ μιὰ καφετέρια συνάντησα μιὰ ὁμάδα ἀστυνομικῶν ποὺ ἔπιναν σ’ ἕνα χάρτινο κύπελλο ἕνα μαυροζούμι ποὺ μπροστὰ σ’ αὐτὸ τὸ κώνειον ποὺ ἤπιαν ὁ Σωκράτης καὶ ὁ Φωκίων ἦταν... νέκταρ! Ἦσαν νὲα παιδιὰ σὰν τὴν καλὴ χαρά. Ἀλλὰ τὴν καλὴ μου ἔναντι διάθεση χάλασε μιὰ κουβέντα ποὺ ἔφυγε ἀπὸ τὸ «ἕρκος τῶν ὀδόντων» ἑνὸς ἀπὸ τοὺς νεαροὺς. Εἶπε: «Ἐμεῖς οἱ μπάτσοι...»!

Σταμάτησα καὶ ἐπειδὴ τὸ «ἀλκολίκι» τῆς διδασκαλίας δὲν μὲ ἔχει ἀφήσει οὔτε σ’ αὐτὴ τὴν ἡλικία ποὺ κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ προπονοῦμαι γιὰ πτῶμα, πλησίασα τὰ παιδιὰ καὶ σὲ τόνο κάπως αὐστηρὸ τοὺς εἶπα: «Στὸ πρῶτο μάθημα ποὺ ἔκανα στὴ σχολὴ σας, ὅταν ἄλλαξε ὁ τρόπος εἰσαγωγῆς σας στὶς σχολὲς τῆς ἀστυνομίας, εἶπα στοὺς παλαιότερους συνάδελφους σας ὅτι ὅση εὐγένεια τρόπων ἀπαιτεῖται ἀπὸ τὸν ἑαυτό σας καὶ γιὰ τὸν ἑαυτό σας, τόσο μεγαλύτερη εὐγένεια θὰ εἰσπράτετε. Πρέπει νὰ γίνετε δάσκαλοι εὐγενείας. Ἔτσι ὁ κόσμος θὰ σᾶς ἀγαπᾶ καὶ δὲν θὰ σᾶς φοβᾶται». 

Ὁ νεαρὸς θέλησε νὰ μὲ ἀποπὰρει, ἀλλὰ ὁ κάπως παλαιότερος ποὺ μὲ ἀναγνώρισε, μὲ ἐρώτησε: «Καὶ τὶ σᾶς ἐνόχλησε;». 

Τοῦ ἀποκρίθηκα. «Ἡ λέξη μπάτσος, ποὺ ἐνῶ εἶχε ἐξαλειφθεῖ ἤ, μᾶλλον λησμονηθεῖ, κάπως ὑπόπτως ἐδῶ καὶ μερικὲς δεκαετίες ὑπεισῆλθε ξανὰ στὸ λεξιλόγιὸ μας. Καὶ λέγω ὑπόπτως διότι ἔχει ὑβριστικὴ σημασία καὶ ἡ εὐρεῖα χρησιμοποίησὴ της σκοπεῖ στὴ δυσφήμιση τῆς ἀστυνομίας, ποὺ εἶναι ὁ ἰσχυρὸς βραχίονας τοῦ νόμου».

Δὲν ξέρω, ἄν ἔγινα κατανοητός. Ἀλλὰ τὸ ἀπόγευμα μοῦ τηλεφώνησε ἕνας ἀστυνομικὸς –ἴσως ἕνα ἀπὸ τὰ παιδιὰ ποὺ ἔπιναν τὸν «μέλανα ζωμὸ»– καὶ μὲ παρακάλεσε νὰ τοῦ ἐξηγήσω τὶ σημαίνει καὶ πῶς καθιερώθηκε ἡ λέξη. 

 Βέβαια τὴ λἐξη, ἔχοντας ζήσει ἐπὶ πολὺ κατὰ τὴν παιδικὴ μου ἡλικὶα στὸ Μεταξουργεῖο, ὅπως καὶ τὴ λέξη «μπασκίνας», τὴν εἶχα ἀκούσει συχνά. Γιὰ πρώτη φορὰ σὲ βιβλίο λογοτεχνικὸ τὴ συνάντησα στὸ «Τουμπεκί» τοῦ Πέτρου Πικροῦ, ὁ ὁποῖος μάλιστα ἤθελε, ἀντὶ νὰ λέμε «ἀργκὸ», νὰ λέμε «γλῶσσα τουμπεκί»! Δὲν πέρασε. Στὸ «γλωσσάρι» ποὺ εἶχε στὸ βιβλίο του, ποὺ κυκλοφορήθηκε τὸ 1927, ὁ Πέτρος Πικρὸς ἑρμήνευε τὴ λέξη μπάτσος μὲ τὰ χωροφύλακας, ἀστυφύλακας.  

Ὅπως μοῦ εἶχαν ἐξηγήσει οἱ πρῶτοι μου «δάσκαλοι τῆς μαγκιᾶς», ἡ λέξη προέκυψε ἀπὸ...

ΚΟΙΝΩΝΙΑ στο ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ: Ο Ρέμος και οι Αθλιοι της Μυκόνου

Γράφει η Likeίστρια

Λένε πως η Κοκό Σανέλ υποστήριζε ότι ο απόλυτος πλούτος και η απόλυτη φτώχεια αναδύουν την ίδια απόλυτη εξαθλίωση. Και όσοι θεωρούν τη ρήση της δυσνόητη ή, απλώς, ευφυολόγημα, αν βρίσκονταν την Πέμπτη το βράδυ στο «Nammos» της Μυκόνου, στη συναυλία του Αντώνη Ρέμου με τους Gipsy Kings, θα πείθονταν περί του λόγου της το αληθές.

Θα μου πείτε «Κι εσύ κυρά μου βρέθηκες εκεί; Πού το ξέρεις;». 

Το ξέρω διότι το τελευταίο στάδιο της εξαθλίωσης είναι η περιφορά της από τον ίδιο τον εξαθλιωμένο. Είτε για να εκβιάσει συγκίνηση και συμπόνια είτε γιατί δεν έχει επίγνωση αυτού που του συμβαίνει. Οι φωτογραφίες και τα «ουάου» για την «αποθέωση Ρέμου ακόμη και από τον Ντι Κάπριο» που τίγκαραν πρωί – πρωί το Διαδίκτυο επιβεβαίωσαν απόλυτα το δεύτερο. Εξάλλου δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η δεύτερη αλλά η έβδομη στη σειρά χρονιά που ο αφελής αλλά αξιόλογος και συμπαθής κατά τα άλλα τραγουδιστής βάζει το κερασάκι στη τούρτα της εξαθλίωσης του ομορφότερου νησιού της Μεσογείου.

Βρίσκετε βαριά τη λέξη «εξαθλίωση»; 

Για να δούμε τι ερμηνεία τής δίνουν τα λεξικά: αλλοίωση ή καταστροφή ηθικών και υλικών στοιχείων. Κι ας αφήσουμε τα ηθικά στην άκρη. Δεν της ταιριάζει της Likeίστριας ο ρόλος του ιεροκήρυκα. Ας μείνουμε στα υλικά. Οι φωτογραφίες των νεαρών κοριτσιών με τα σουφρωμένα χείλια, τα πανομοιότυπα ίσια μακριά μαλλιά, τα «παρ΄ολίγον ρούχα» και τους τουρλωμένους πωπούς αποτυπώνουν ακριβώς την απώλεια της φυσικής, της «υλικής» τους ομορφιάς. Οπως, αντίστοιχα, οι σαμπάνιες που ρέουν όχι σε ουρανίσκους αλλά κατάχαμα για να προσμετρήσουν με φελλούς την αξία άλλων «φελλών». Ή τα πεντακοσάευρα που δίνονται πάντα δυο – δυο όχι για να αγοράσουν κάτι, έστω και παράλογα ακριβό, αλλά για να εξαργυρώσουν τη ματαιοδοξία μίας νύχτας.

Η διασκέδαση που ξεπέφτει σε ξεσάλωμα, η γοητεία που γίνεται «μοίρασε εγκεφαλικά», η εισπρακτική επιτυχία που μεταφράζεται ως «χαμός», ο Ντι Κάπριο που παριστάνει τον μεθυσμένο άγγλο τουρίστα, όλα αυτά δεν έχουν σχέση με την ηθική.  

Είναι παραφυάδες ενός ιδιότυπου υλικού πολιτισμού που αφού μεταλλάσσει τη χαρά του ανθρώπου σε πραμάτεια, στη συνέχεια δεν ξέρει πώς να την κοστολογήσει. Η ύλη είναι που χάνει την τιμή και τον σκοπό της εδώ. Ούτως ή άλλως, η ηθική, παραθερίζει, προ πολλού, αλλού.

Από την άλλη, δεν τηρούνται καν τα προσχήματα.  

Πώς μπορεί να γράφεται με ελαφριά καρδιά ότι τη συναυλία-πάρτι «τίμησαν» κυρίως τούρκοι επιχειρηματίες όταν στην Τουρκία γίνονται αυτά που γίνονται; Ή έστω, μία επίφαση, ένα άλλοθι καλλιτεχνικής επένδυσης. Μα οι Gipsy Kings; Κάτι σαν τους αδελφούς Κατσάμπα σε διεθνές φόντο; Ενα ταριχευμένο, εδώ και τουλάχιστον είκοσι χρόνια, φολκλορ που έχει κάνει την τελευταία του επιτυχία πριν από τουλάχιστον εικοσιπέντε.

Αν οι πρώτες από αυτές τις μυκονιάτικες συναυλίες του Ρέμου είχαν κάποιο χάζι, όσο περνάν τα χρόνια θυμίζουν...