ΝουΔο-γαλαζαίικο ΚΟΥΛΟ-ΧΑΝΕΙΟ: Οι σκοτεινές γωνιές του κράτους των αρίστων

 

Toυ Πάσχου Μανδραβέλη

Είπε πολλά και διάφορα για το ζήτημα της καλπάζουσας ακρίβειας ο πρωθυπουργός. Μάλωσε τις πολυεθνικές και τις προειδοποίησε πως αν το ξανακάνουν θα τιμωρηθούν: «Υπάρχει ζήτημα με τις πολυεθνικές και αν χρειαστεί, θα το ξαναπώ, να δημοσιοποιήσω αυτά τα οποία –ενίοτε, δεν το κάνουμε πάντα, το κάνουμε όμως μερικές φορές– κάνουν και να υποστούν το κόστος της φήμης και όχι τόσο του προστίμου, δεν θα διστάσω να το κάνω αυτό» (Real, 20.6.2024).

Να τον συγχαρούμε για τη δεδηλωμένη αποφασιστικότητητά του, αλλά δεν καταλάβαμε: Η πληροφόρηση των πολιτών για τα πεπραγμένα του κράτους συναρτάται από τη μεγαθυμία του εκάστοτε πρωθυπουργού ή σε μια δημοκρατική πολιτεία αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση των Αρχών;

Μήπως έγινε η Διυπηρεσιακή Μονάδα Ελέγχου Αγοράς (ΔΙΜΕΑ) κάτι σαν την ΕΥΠ, που δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν εάν δεν το επιτρέψει ο πρωθυπουργός;

Αποκτήσαμε κι άλλες σκοτεινές γωνιές του κράτους, κι άλλες μαύρες τρύπες στη Δημοκρατία;

Το είπαμε, το ξανάπαμε και θα επαναλάβουμε το αυτονόητο: Οι πράξεις των δημοσίων αρχών –είτε είναι ποινικές διώξεις είτε διοικητικά πρόστιμα– είναι δημόσιες πράξεις!

Οι πολίτες πρέπει να τις μαθαίνουν για να μπορούν και να τις κρίνουν.

Δεν είναι ζήτημα «διαπραγμάτευσης» μεταξύ πρωθυπουργών και ιδιωτών, έστω αν αυτές είναι πολυεθνικές επιχειρήσεις. Από τη στιγμή που η ΔΙΜΕΑ ή άλλος φορέας (ένα σκασμό υπηρεσίες έχουμε για την προστασία του καταναλωτή) επιβάλλει ένα πρόστιμο, οφείλει να ανακοινώσει: τι βρήκε, σε ποια εταιρεία και το ύψος του προστίμου.

Δεν είναι μόνο το ζήτημα να γνωρίζει ο καταναλωτής ότι το τάδε προϊόν της δείνα ιδιωτικής εταιρείας έχει πρόβλημα, αν και διά της καλής πληροφόρησης λειτουργούν σωστά οι αγορές.

Το βασικότερο είναι να μπορεί να ελεγχθεί η δημόσια υπηρεσία.

Βάζει πραγματικά πρόστιμα ή εκδίδει ανακοινώσεις για «μαϊμού» κυρώσεις, ώστε να δείχνει ότι κάτι κάνει;

Σε ποιες εταιρείες μπαίνουν πρόστιμα και γιατί;

Μήπως επαναλαμβάνονται, διότι ο Χ αξιωματούχος της ελεγκτικής αρχής έχει προηγούμενα με τους ιδιοκτήτες της εταιρείας;

Μήπως τους εκβιάζει για κάτι;

Μήπως στοχεύει μια εταιρεία για να ευνοήσει κάποιον ανταγωνιστή της;

Μήπως υπάρχει κανένα άλλο περίεργο αλισβερίσι;

Η δημοσιότητα είναι η ψυχή της λογοδοσίας και της Δημοκρατίας.

 

Αν δεν δημοσιοποιηθούν τα ονόματα των εταιρειών, πώς θα ελέγξουμε ότι λέει αλήθεια ο πρωθυπουργός όταν δηλώνει ότι δεν θα διστάσει να τους επιβάλει κάποια ποινή;

Αν δεν ξέρουμε…

ΝουΔο-γαλαζαίικα ΕΘΝΙΚΑ ΨΩΝΙΣΜΕΝΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: H παράνοια του "άριστου"

Toυ ΘΑΝΟΥ ΤΖΗΜΕΡΟΥ

Ο κομματικός οπαδικός τύπος έχει την ίδια "ποιότητα" με τον ποδοσφαιρικό. Λογικό, διότι ο στόχος τους είναι κοινός: να ντοπάρουν τους οπαδούς και να εξυμνήσουν την ομάδα και κυρίως τον πρόεδρο - ηγέτη.

Δείτε πώς παρουσιάζει τη συζήτηση στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, μετά την επική σφαλιάρα των ευρωεκλογών, η ντουντούκα του Μα(ρ)ξίμου.

Τίτλος: "Άνοιξαν οι πόρτες στους γαλάζιους βουλευτές."

Τι εννοεί ο ποιητής;

Ότι μέχρι τώρα ήταν κλειστές;

Δηλαδή οι κυβερνητικοί βουλευτές ήταν αποκλεισμένοι από την κυβερνητική λειτουργία;

Και αυτό το άνοιγμα έγινε λόγω εκλογικής σφαλιάρας;

Αν έπαιρνε και στις ευρωεκλογές η ΝΔ 41%, οι πόρτες σε ποια ακριβώς κατάσταση θα βρισκόντουσαν;

Δηλαδή, τι επικρατούσε πριν;

Μας ενημερώνει το άρθρο: " Εδώ και πολύ καιρό υπήρχε μεγάλη γκρίνια για το ύφος και τη στάση ορισμένων υπουργών οι οποίοι αγνοούσαν τα δίκαια αιτήματα των βουλευτών. Έλειπε, δηλαδή, ο δίαυλος επικοινωνίας και συντονισμού μεταξύ κεντρικής κυβέρνησης και βουλευτών."

Σώπα ρε φίλε! Δύο υπουργοί Επικρατείας και τρεις υφυπουργοί παρά τω πρωθυπουργώ, σύνολο πέντε, ζωή νά'χουν, που υποτίθεται ότι ήταν ακριβώς γι' αυτή τη δουλειά, δεν κατάφεραν να ανοίξουν τις πόρτες;

Όμως, πού ξέρει η καλή εφημερίδα ότι τα αιτήματα των βουλευτών στους υπουργούς ήταν δίκαια;

Μήπως τους είχαν ζαλίσει, ειδικά τους εξωκοινοβουλευτικούς, με ρουσφέτια;

Αν ήταν δίκαια τα αιτήματα και οι υπουργοί κώφευαν, αυτή η στάση είναι ασύμβατη με την ιδιότητα του υπουργού. Ούτως ή άλλως θα έπρεπε ο "άριστος" ΠΘ να ψάξει και να μάθει.

Τι έκανε όμως;

Έκλεισε το μάτι στους βουλευτές: αν είσαστε καλά παιδιά θα σας κάνω κι εσάς υπουργούς.

Ακούστε: «Έχω φροντίσει να κάνω πιο αισθητή την παρουσία των βουλευτών στο κυβερνητικό σχήμα», είπε. «Πρέπει να είστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή για οποιαδήποτε θέση»!

Θυμάμαι κάποτε που ήταν υπέρμαχος του διαχωρισμού των εξουσιών. Πριν μάθει τα κόλπα με το πώς ανοιγοκλείνεις τις πόρτες. 

 

Εδώ είναι όλη η παράνοια του "άριστου".

 

 "Μιλήστε παιδιά ελεύθερα", είπε στους βουλευτές του, "αλλά... προσέξτε πόσο ελεύθερα!" Αυτό το υπονόησε.

Ιδού τα παραδείγματα, όπως μας τα παρουσιάζει η καλή εφημερίδα.

Πρώτο, αυτό που ενέπνευσε τον τίτλο: "Ήταν μια πολύ εξαντλητική, αλλά ουσιαστική συζήτηση. Με καλή διάθεση συζητήθηκαν όλα, άκουσα και πράγματα που δεν γνώριζα.»

Τι δεν γνώριζε;

Ας δούμε τι του είπαν και τι απάντησε.

Του είπαν ότι η ΝΔ έγινε ένα μπλε ΠΑΣΟΚ. Δεν του το είπαν έτσι ακριβώς. Είπαν ότι η ΝΔ έχει απομακρυνθεί από τις ιδεολογικές της ρίζες.

Αλλά τους αποστόμωσε ο άριστος: «Δεν αρνηθήκαμε ποτέ τις ρίζες μας - αν όμως το δέντρο δεν ψηλώνει και δεν απλώνεται, τότε οι ρίζες ξεραίνονται. Ενώ όταν τα κλαδιά του μεγαλώνουν, τότε δικαιώνουν και εκείνες τον ρόλο τους». Μεταφορικά σχήματα λες και είναι μαθητές δημοτικού που γράφουν έκθεση. Δηλαδή, ο κρατισμός, η υπερφορολόγηση, η εξαφάνιση του κράτους δικαίου, ο ευνουχισμός της αστυνομίας, η πλημμύρα των λαθροεισβολέων, ο Μπάμπης που θα γίνει μάνα, οι παρελάσεις των τσίτσιδων, η woke ατζέντα, όλα αυτά είναι τα κλαδιά.

Οι ρίζες όμως, εκεί αμετακίνητες, πατριωτικές: «Δεν δέχομαι κουβέντα για τον πατριωτικό χαρακτήρα της ΝΔ, της παράταξής μας» είπε ο άριστος.

Τι θα πει "δεν δέχομαι κουβέντα";

Αυτή είναι η ελεύθερη συζήτηση. Είναι πατριωτισμός η μετατροπή της χώρας σε πολυπολιτισμική δυστοπία και άντρο εγκληματικότητας; Ε, ρε τι σου κάνει το Χάρβαρντ!

Έχει όμως και συνέχεια.

Ο Κακλαμάνης αναφέρθηκε στην κεντρώα στροφή της ΝΔ προς το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι και κατέληξε στο ότι «άλλο πράγμα η διεύρυνση και άλλο πράγμα η ιδεολογική μετάλλαξη. Πρέπει να γυρίσουμε στην Ιδρυτική Διακήρυξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή».

Τότε ο άριστος έκανε παρέμβαση και υπογράμμισε ότι «ακολουθούμε την Ιδρυτική Διακήρυξη του Καραμανλή και κάνουμε διευρύνσεις», καταλήγοντας ότι ο Καραμανλής υπήρξε ο πρώτος πραγματιστής πολιτικός ενσωματώνοντας πολιτικούς από άλλους χώρους. Το ότι ψάχνεις με το λυχνάρι να βρεις έναν πολιτικό στη ΝΔ να είναι από τη ΝΔ καθώς όλοι προέρχονται από ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΚΚΕ και ΠΟΤΑΜΙ, μάλλον δεν απασχολεί τον "άριστο".

Αυτό όμως που ενόχλησε πολύ ήταν ο Σαλμάς.

Διαβάζουμε: "Ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας ήταν ιδιαίτερα αιχμηρός και κατηγόρησε το πρωθυπουργικό μέγαρο ότι «κυβερνάει με μια ομάδα πέντε έξι ατόμων» ενώ σε κάποιο άλλο σημείο κινήθηκε στα όρια της προσωπικής επίθεσης στον πρωθυπουργό ψέγοντάς τον ότι κυβερνά με τους λίγους (ολιγάρχες και ελίτ) και όχι με τους πολλούς. Η επίθεση αυτή, όμως, ανάγκασε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να παρέμβει και να βάλει στη θέση του τον βουλευτή, τονίζοντάς του ότι «δέχομαι κάθε κριτική, αλλά δεν επιτρέπω σε κανέναν να λέει ότι δεν κυβερνάμε για τους πολλούς» και συνεχίζοντας σημείωσε ότι «το 41% που πήραμε στις εθνικές εκλογές ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής μας για τους πολλούς».

Ξέχασε ότι η συζήτηση γινόταν όχι για το 41% αλλά για το 28%. Αλλά δεν ξέχασε ότι…

ΝουΔο-γαλαζαίικα ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ: Η θεά Τύχη να βάλει το χέρι της

 

Toυ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

Ενας σφραγισμένος φάκελος δεν είναι το ίδιο με ένα δεμάτι ξερόχορτα, προφανώς.

Ωστόσο, αν θέλουμε να δούμε γιατί απέτυχε οικτρά η κυβέρνηση στην πρόληψη των πυρκαγιών, θα πρέπει πρώτα να δούμε γιατί πέτυχε η επιστολική ψήφος.

Στην περίπτωση της επιστολικής ψήφου, ο σχεδιασμός δεν περιορίστηκε στον τύπο του φακέλου που θα λάμβανε ο ψηφοφόρος. Το σημαντικότερο ήταν να οργανωθεί η έγκαιρη μεταφορά όλων αυτών των επιστολικών ψήφων, ώστε να καταμετρηθούν μαζί με τις άλλες. Κάποιοι, δηλαδή, κάθισαν και σκέφτηκαν πώς θα γινόταν η μεταφορά, από ποιους θα γινόταν και πόσος χρόνος ήταν απαραίτητος για τη διαδικασία αυτή. Επειδή αυτά έγιναν σωστά, το σύστημα λειτούργησε χωρίς προβλήματα – με την εξαίρεση της διαρροής προσωπικών στοιχείων, βέβαια, για την οποία ακόμη περιμένουμε να μάθουμε ποιοι ευθύνονται.

Αντιθέτως, στην περίπτωση του καθαρισμού των οικοπέδων, η κυβέρνηση, διά των αρμόδιων υπουργών, εξέδωσε (καθυστερημένα μάλιστα) έναν φετφά με τις ημερομηνίες και τα πρόστιμα για τους παραβάτες και πέραν αυτού ουδέν! Μια δουλειά, που θα έπρεπε μήνες προηγουμένως να έχει σχεδιαστεί καταλεπτώς, αφέθηκε στην τύχη και τον περιλάλητο πατριωτισμό των Ελλήνων. Καμία έγνοια δεν υπήρξε ούτε για τα μέσα που θα χρειάζονταν για την αποκομιδή των ξερόχορτων, ούτε για τον χρόνο, ούτε βέβαια για το πού θα κατέληγε όλη αυτή η ποσότητα καύσιμης ύλης και πώς θα καταστρεφόταν. Πέταξαν το μπαλάκι στους ανίκανους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και πίστεψαν ότι έτσι καθάρισαν. Τα αποτελέσματα της προχειρότητάς τους τα θαυμάσαμε την περασμένη εβδομάδα σε απευθείας μετάδοση από τους τηλεοπτικούς σταθμούς.

Δεν υπήρξε ένας άνθρωπος με τον κοινό νου στο κεφάλι του να προειδοποιήσει για όσα είχαν παραλείψει;

Δεν βρέθηκε ένας να ρωτήσει, βρε παιδιά, αν όλοι συμμορφωθούν και καθαρίσουν τα οικόπεδά τους, πού στο καλό θα καταλήξουν τα υλικά που θα μαζευτούν; Και αφού μαζευτούν, πώς θα καταστραφούν;

Οπωσδήποτε θα υπήρξε, δεν χωρεί αμφιβολία. Δεν τους ένοιαζε όμως, διότι προτεραιότητά τους ήταν να ξεφορτωθούν από πάνω τους την υποχρέωση της κρατικής μέριμνας, να μπορούν να δείξουν ότι εκείνοι κάτι έκαναν.

Τελικά, έκαναν μια τρύπα στο νερό.

Καλύτερα θα ήταν να μην είχαν κάνει τίποτα, αφού δεν μπορούσαν. Στην περίπτωση αυτή, θα τους καταλογίζαμε αδιαφορία ή ολιγωρία. Προτιμότερο ίσως από την ανικανότητα που επέδειξαν.

Την ανυπαρξία στοιχειώδους οργάνωσης επιδείνωσε και ο υπερβολικός (στα όρια της κωμωδίας) ακτιβισμός του υπουργού Πολιτικής Προστασίας. Ο Βασίλης Κικίλιας νόμιζε ότι προσέφερε υπηρεσίες, τρέχοντας ο ίδιος πάνω – κάτω στα μέτωπα της φωτιάς και βάζοντας τις φωνές, σαν να ήταν όλη η υπόθεση ένας αγώνας μπάσκετ. Ακόμη και δελτία καιρού εκφωνούσε.

Στην πραγματικότητα, ο υπουργός ήταν η προσωποποίηση του ανίκανου κράτους σε κατάσταση πανικού.

Γενικώς, ο κ. Κικίλιας δεν φημίζεται για την ψυχραιμία του, όπως θυμούνται όσοι συνεργάστηκαν μαζί του στο υπουργείο Υγείας τον καιρό της πανδημίας. Τότε όμως δεν το βλέπαμε, επειδή τον είχαν υπό την αυστηρή επιτροπεία του Μαξίμου, τα στελέχη του οποίου έκαναν όλη τη δουλειά. Ως υπουργός Πολιτικής Προστασίας όμως δεν ήταν δυνατό να κρυφτεί. Τον είδαμε, συγκεκριμένα, να καταγγέλλει από την τηλεόραση ότι υπάρχει οπτικό υλικό με τον εμπρηστή την ώρα που βάζει τη φωτιά στο Κορωπί. Την επομένη, όμως, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη τον διέψευσε.

Η πολιτική προστασία είναι ο κατεξοχήν τομέας στον οποίο η ψυχραιμία, η οργάνωση, ο συντονισμός διαφορετικών υπηρεσιών και η επιμελητεία πρέπει να έχουν τον πρώτο ρόλο. Ο κ. Κικίλιας…

ΝουΔο-γαλαζαίικο ΡΑΓΙΑΔΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Παύλος Μελάς και τιποτάδες

 

Toυ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΠΟΛΩΣΗ

Το κείμενο που ακολουθεί μου ήλθε ανυπόγραφο στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο:

«Η ανακομιδή των λειψάνων του Παύλου Μελά και της συζύγου του Ναταλίας Μελά – Δραγούμη την 2/6/24.

Η Πολιτεία έλαμψε διά της απουσίας της…

Αν ήταν το ταγάρι κανενός κατσαπλιά, πραγματικό ή φανταστικό, θα σπρωχνόντουσαν, πατείς με πατώ σε, ο ένας πάνω στον άλλον, προς άγραν ψήφων και “κοινωνικής αναγνώρισης και καταξίωσης” αριστεροφροσύνης…

Τι ΠτΔ, τι Π/Θ, τι αντιπολιτεύσεις, βουλευτιλίκια, περιφερειάρχες και δημαρχέοι…

Αλλά ο Παύλος Μελάς ήταν τόσο μεγάλος, που σας εκτόπισε όλους… Μόνος πήγε στη Μακεδονία και Μόνος θέλει να γεύεται τη Δόξα της πανόργιας Κόρης. Η απουσία σας τον Τιμά. Ηταν Ελληνας και Παλικάρι.

Σας ευχαριστούμε που δεν ΜΟΛΥΝΑΤΕ τον Ηρωα και τον Τόπο… Να μείνετε να χαίρεστε την Ιδεολογική και Ηθική χαβούζα της Αθήνας…

Δεν σας είδαμε, δεν σας βρήκαμε και μάλλον το χαρήκαμε…

Δεν θα μας δείτε. Δεν θα μας βρείτε. Θα μας ψάχνετε με τηλεσκόπιο.

ΥΓ.: Ολες τις προηγούμενες μέρες τα κόμματα τρέχανε στη Μακεδονία… αυτή την ημέρα, 2/6/24, πώς και λείπανε όλοι; “Ως εκλείπει καπνός εκλιπέτωσαν”…».

 

Ρε σύντροφε που έγραψες αυτό το μικρό διαμαντάκι, έχεις την εντύπωση ότι ο Παύλος Μελάς…

ΝουΔο-γαλαζαίικο ΡΑΓΙΑΔΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Ubuntu και Φαναριωτισμός

 

Του Παντελή Σαββίδη

Σε μια ανάρτηση στο διαδίκτυο, η αξιοπιστία της οποίας έχει δευτερεύουσα σημασία σε σχέση με το νόημά της, ένας ανθρωπολόγος έκανε με τα παιδιά μιας αφρικανικής φυλής ένα πείραμα: άφησε στη ρίζα ενός δένδρου ένα καλάθι με διάφορα φρούτα, και τους είπε πως θα τα πάρει όποιο παιδί φτάσει πρώτο. Το αποτέλεσμα τον εξέπληξε. Τα παιδιά πιάστηκαν χέρι-χέρι και έφθασαν μαζί στη ρίζα του δένδρου. Όταν τα ρώτησε γιατί το έκαναν, απάντησαν: Ubuntu.

Ubuntu είναι μια αρχαία αφρικανική λέξη που σημαίνει «ανθρωπιά προς τους άλλους». Συχνά περιγράφεται ότι μας υπενθυμίζει πως «είμαι αυτό που είμαι εξαιτίας αυτού που είμαστε όλοι».

Δεν είναι τυχαίο ότι ονομάστηκε έτσι και ένας ανοικτός κώδικας του Linux.

Πέρα από την αμφισβήτηση του ποιος, παραδοσιακά, θεωρείται πολιτισμένος λαός (η αφρικανική αυτή φυλή ή οι Ευρωπαίοι), η ιστορία θέτει το ζήτημα της επικίνδυνης παρακμής –μέχρι εξαφανίσεως– μιας κατακερματισμένης και διαιρεμένης κοινωνίας από την οποία εξέλιπε ένα αξιακό σύστημα που την κρατούσε συνεκτική.

Η ελληνική κοινωνία έχει αυτά τα παρακμιακά χαρακτηριστικά που, επιπλέον, την κατέστησαν μαλθακή. Έχει, δηλαδή, τα χαρακτηριστικά μιας διαίρεσης και ενός επικίνδυνου ανταγωνισμού που διατρέχει την ιστορία της από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας.

Γνωρίζει, ή θέλει να μάθει ποια είναι και που πάει; Χρειάζεται επαναπροσδιορισμό με βάση τα ρεύματα που διέτρεξαν την ιστορία της;

Αν η μαλθακότητα, η χαλαρότητα, ο ιδεολογικός και ταυτοτικός χυλός θεωρούται στοιχείο υπέρβασης αντιπαραθέσεων του παρελθόντος, αληθών ή ψευδών, ποιος θα την υπερασπιστεί σε ώρα ανάγκης; Μήπως οδεύει προς εξαφάνιση;

Μήπως αναζητά τους νέους Φαναριώτες που θα συνεργαστούν με τον ισχυρό παράγοντα της περιοχής ανακυκλώνοντας την ιστορία και σώζοντάς την αφού την υποδουλώσουν;

Στην Ελλάδα, σε κοινωνικό επίπεδο υπάρχει ένας διακριτός διχασμός ως προς την επιλογή στο εθνικό ζήτημα και τον στρατηγικό προσανατολισμό (Δύση-Ανατολή), στο πολιτικό πεδίο ένας κατακερματισμός στο ελάχιστο δυνατό ποιοτικό επίπεδο, σε κυβερνητικές επιλογές μια αναντιστοιχία πολιτικών και λαϊκής βούλησης, μια τυραννία της πλειοψηφίας, όπως θα έλεγε ο Κ. Μητσοτάκης, σε πνευματικό από τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας του τόπου, σε οικονομικό η καταλήστευση του κράτους και σε επιλογές σύγχρονοι Φαναριώτες.

Από το 1830-32 που απέκτησε την ανεξαρτησία της, η χώρα δεν έχει καταφέρει να σταθεί στα πόδια της.

Περνά συχνά πτωχεύσεις, είναι καταχρεωμένη, ενώ σοβαροί οικονομολόγοι δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο μιας νέας κρίσης σαν και αυτήν που πέρασε προσφάτως η χώρα.

Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός αμφισβητούνται (κυβερνούν με το 11,5% του εκλογικού σώματος), αλλά οι υπαρκτές εναλλακτικές προτάσεις είναι παιδαριώδεις.

Η χώρα επιβιώνει χάρη στην μέθοδο της προσκόλλησης και της προστασίας. Και αναστέλλει την άσκηση των δικαιωμάτων της για να ηρεμήσει την προκλητική δύναμη της περιοχής, την Τουρκία, η οποία πάντα κάτι κερδίζει. Όταν κερδίζει ο ένας, χάνει ο άλλος. Εκτός και αν θεωρούμε κέρδος την επισφαλή ηρεμία.

Η αρχή έγινε με τη Διακήρυξη Φιλίας η οποία, στη διχασμένη ελληνική κοινωνία, παρουσιάσθηκε ως μέγιστη επιτυχία αποφυγής του πολέμου. Απεκρύβη ότι το ακριβό τίμημα εξαγοράς «φιλίας» ήταν ένα νέο casus belli. Αν η Ελλάδα ασκήσει τα δικαιώματά της, παραβιάζει τη Διακήρυξη. Και θα τιμωρηθεί με την απειλή επαναφοράς της έντασης. Πρέπει, ακόμη και αυτά για τα οποία την παρέπεμψε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο η Επιτροπή, όπως η οριοθέτηση θαλάσσιων χώρων, να τα ασκήσει σε συνεννόηση και συνεργασία με την Τουρκία. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή.

Ο προστάτης εξήγγειλε εδώ και καιρό ότι η καλύτερη επιλογή για την αξιοποίηση ενεργειακών κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, όπου υπάρχουν, είναι η συνεργασία Ελλάδας-Τουρκίας.

Μόνο που σε αυτήν τη συνεργασία η Ελλάδα μόνο βάζει και η Τουρκία μόνο παίρνει. Εκείνο που παρέχει είναι η μετάθεση του χρόνου της απειλής. Αφού πάρει ό,τι θέλει, θα την επαναφέρει με τα νέα αιτήματά της.

Αυτή η πολιτική χρειάζεται νέους Φαναριώτες. Υπάρχουν αρκετοί στην πιάτσα. Έχουν κατακλύσει τα κέντρα του δημόσιου βίου διότι πάντα αυτό το είδος ξέρει να ελίσσεται και να αξιοποιεί ευκαιρίες.

Η «Enterprise Greece» (Ελληνική Εταιρεία Επενδύσεων και Εξωτερικού Εμπορίου ΑΕ) είναι ο αρμόδιος εθνικός φορέας, υπό την εποπτεία του υπουργείου Εξωτερικών, που προσελκύει ξένες άμεσες επενδύσεις στην Ελλάδα και προωθεί τις εξαγωγές ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών στο εξωτερικό.

Διευθύνων σύμβουλός της είναι ο Μαρίνος Γιαννόπουλος, ο οποίος σε συνέντευξή του στο τουρκικό πρακτορείο Anadolu δήλωσε:

«Έχοντας υπόψη τους ιστορικούς, πολιτιστικούς και εμπορικούς δεσμούς ανάμεσα στις χώρες µας, μαζί µε τις συνεργασίες που συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο της “θετικής ατζέντας”, πιστεύω ότι ήρθε η ώρα για την Ελλάδα και την Τουρκία να κάνουν τα επόμενα βήματα για την προώθηση ενεργειακής συνεργασίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο».

Διευκρίνισε ότι τέτοιες «ευκαιρίες» αφορούν τις υποδομές για τη μεταφορά φυσικού αερίου (τερματικοί σταθμοί LNG, αγωγοί, διασυνδέσεις και συστήματα διανομής) καθώς και έργα που σχετίζονται µε το υδρογόνο, την αποθήκευση ενέργειας, τη διασύνδεση των συστημάτων ηλεκτρικής ενέργειας, ακόμη και «σχέδια βιώσιμης ενέργειας» για τα νησιά.

Με άλλα λόγια, έχει ήδη προαποφασιστεί η διεύρυνση της ενεργειακής εξάρτησης με τη γείτονα, και αυτό θα αφορά ακόμη και τα νησιά…

 

Αν ενεργοποιήσουμε τη μνήμη μας θα διαπιστώσουμε πως ανάλογες δηλώσεις είχε κάνει στο παρελθόν ο Αμερικανός υφυπουργός Τζέφρι Πάιατ, ακολούθησε ο σύμβουλος ασφαλείας του πρωθυπουργού Θάνος Ντόκος και άλλοι αρμόδιοι αξιωματούχοι.

Ο πρωθυπουργός του 11,5% που απεχθάνεται την «τυραννία της πλειοψηφίας» ωθεί τη χώρα σε μια πολιτική που έχει ανάλογο προηγούμενο. Ίσως και στο βάθος του χρονικού ορίζοντα. Είναι μια υπαρκτή τάση στην ελληνική διαχρονία από τότε που άρχισε η παρακμή του Βυζαντίου ως σήμερα. Υποτίθεται ότι το ελληνικό εθνικό κράτος από το 1830 και μετά θα μπορούσε να την αμφισβητήσει. Δυστυχώς, οι προσδοκίες διαψεύσθηκαν.

Η διάψευσή τους, όμως, έχει υπευθύνους. Και πρόσωπα, και πολιτικές.

Σήμερα η πολιτική τού «δεν ξέρω και δεν θέλω να μάθω ποιος είμαι, πού πηγαίνω και τι εκπροσωπώ» επανέρχεται. Και οδηγεί τη χώρα στο υπαρξιακό ερώτημα: 

NoυΔο-γαλαζαίικο ΡΑΓΙΑΔΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ Τι πίνουν στο υπουργείο Εξωτερικών και στο Μαξίμου;

 

Toυ ΣΑΒΒΑ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗ

Οι Τούρκοι δεν προλαβαίνουν να συνέλθουν από τις εκπλήξεις που τους επιφυλάσσει η ελληνική πλευρά, οι οποίες διαδέχονται η μία την άλλη.

-       Μετά την… αφωνία της Ελλάδας για το Κυπριακό και την απουσία διεθνών συνεδρίων και εμβληματικών εκδηλώσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό που θα προβάλουν το θέμα της Κύπρου, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τη βάρβαρη εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή,

-       Mετά την αφωνία του ελληνικού ΥΠΕΞ για την ένταξη του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» στη διδακτέα ύλη των βιβλίων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης,

-       Mετά την υπαναχώρηση της Ελλάδας στο θέμα της προαναγγελθείσας από τον ερίτιμο κ. Σκυλακάκη έκτασης που θα καταλαμβάνει το θαλάσσιο πάρκο στο Αιγαίο, λόγω της αντίδρασης του τουρκικού ΥΠΕΞ, που έθεσε και πάλι το θέμα αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά που περιλαμβάνονταν στο ανακοινωθέν θαλάσσιο πάρκο,

-       Mετά τη χαλαρότατη αντίδραση της Ελλάδας στην ευθεία αμφισβήτηση -για πρώτη φορά- των θαλάσσιων συνόρων που έχουν ρυθμιστεί με το Πρωτόκολλο του 1926 στις εκβολές του Εβρου,

-       Mετά τη συνέντευξη που έδωσε στο προπαγανδιστικό εργαλείο του τουρκικού βαθέος κράτους, του πρακτορείου «Ανατολή», ο ερίτιμος κύριος Γιαννόπουλος, διευθύνων σύμβουλος του Enterprise Greece, που εποπτεύεται από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, με την οποία έβγαλε στο… σφυρί την ενεργειακή πραμάτεια της Ελλάδας, καλώντας Τούρκους επιχειρηματίες να αγοράσουν μπιρ παρά, όπως λένε οι Τούρκοι, έργα και υποδομές του ενεργειακού τομέα, προαναγγέλλοντας, μάλιστα, βήματα για συνεργασία στο Αιγαίο, με τη φράση «Πιστεύω ότι είναι καιρός η Ελλάδα και η Τουρκία να κάνουν τα επόμενα βήματα προς την ανάπτυξη της ενεργειακής συνεργασίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο»….

….ύστερα από όλες τις παραπάνω εκπλήξεις -και πόσες άλλες που δεν γνωρίζουμε-, ήλθε και η κοινή κάθοδος για θέσεις στον ΟΑΣΕ με την Τουρκία, εξέλιξη που δεν εξέπληξε μόνο τους Τούρκους, αλλά και το σύνολο της διεθνούς κοινότητας των διπλωματών και των πολιτικών.

Με βάση δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου, –έχουμε την… τύχη από εκεί να μαθαίνουμε τα «κατορθώματα» του ελληνικού ΥΠΕΞ, το οποίο εκ των υστέρων και μέσω διπλωματικών πηγών επιβεβαίωσε την από κοινού κάθοδο-, η Ελλάδα θα στηρίξει την υποψηφιότητα του ακραίου εθνικιστή και ανθέλληνα Φεριντούν Σινιρλίογλου για τη θέση του γενικού γραμματέα του ΟΑΣΕ και η Τουρκία θα στηρίξει την υποψηφιότητα της εριτίμου κυρίας Τελαλιάν για τη θέση της διευθύντριας του Γραφείου Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΑΣΕ (ODHIR), το οποίο καταγράφει τις παραβιάσεις του κράτους δικαίου, των δημοκρατικών αρχών, των ανθρώπινων και μειονοτικών δικαιωμάτων.

Οσοι ενδιαφέρονται να μάθουν ποια είναι και τι πρεσβεύει η ερίτιμος κυρία Τελαλιάν ας ρωτήσουν τον κύριο Δένδια, ο οποίος επί των ημερών του την εξεδίωξε από το υπουργείο Εξωτερικών, για να βρει καταφύγιο στο Μαξίμου, δίπλα στον πρωθυπουργό, ερίτιμο κύριο Κυριάκο Μητσοτάκη.

Επί της ουσίας, η Ελλάδα προτείνει για τη θέση του γενικού γραμματέα του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), που είναι ο μεγαλύτερος διακρατικός οργανισμός για τη διαφύλαξη της ασφάλειας στον πλανήτη μας, με πεδίο ευθύνης τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία του Τύπου, τη δίκαιη και ελεύθερη διεξαγωγή εκλογών, τον έλεγχο της διάδοσης όπλων, έναν ανθέλληνα, από τους ιθύνοντες νόες κατάληψης ολόκληρης της Κύπρου, σημαίνον στέλεχος του τουρκικού βαθέος κράτους, το οποίο αντιστρατεύεται και παραβιάζει τις αρχές για τις οποίες ιδρύθηκε ο ΟΑΣΕ.

Δηλαδή, η Ελλάδα υποστηρίζει την Τουρκία για να καταλάβει διά του Σινιρλίογλου την ανώτατη θέση στον ΟΑΣΕ, ενώ η ίδια είναι παράγοντας αστάθειας στην περιοχή, αφού έχει εισβάλει στην Κύπρο, συνεχίζει να την κατέχει παρανόμως από το 1974 και να διαπράττει εγκλήματα πολέμου, μη λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ, έχει εισβάλει στη Συρία και κατέχει παρανόμως εδάφη της χώρας αυτής, έχει εισβάλει στο Ν. Κουρδιστάν – Β. Ιράκ και κατέχει παρανόμως εδάφη της χώρας αυτής, απειλεί την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας εμπράκτως, με επιθετικές ασκήσεις, διαβήματα αμφισβήτησης της εθνικής κυριαρχίας και δηλώσεις ανώτατων στελεχών, του Ερντογάν συμπεριλαμβανομένου.

Επίσης, η Τουρκία είναι βουτηγμένη σε πολύ σοβαρές παραβάσεις μέχρι τον λαιμό και στους τέσσερις τομείς αρμοδιότητας του ΟΑΣΕ, για τους οποίους ιδρύθηκε ο οργανισμός αυτός.

Ανθρώπινα δικαιώματα

Η προκλητική περιφρόνηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων ο στραγγαλισμός των θρησκευτικών και εκπαιδευτικών ελευθεριών, η φυλάκιση χιλιάδων πολιτικών, επιχειρηματιών, δικηγόρων, απλών πολιτών και καλλιτεχνών, η περιφρόνηση της εφαρμογής εκατοντάδων αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για αδικαιολόγητες φυλακίσεις ή «καταδίκες», είναι μερικά από τα παραδείγματα που κανονικά έπρεπε να οδηγήσουν στην αποβολή της Τουρκίας από τον ΟΑΣΕ. Η διεκδίκηση της θέσης του γ.γ. του ΟΑΣΕ από την Τουρκία, πέρα από επίδειξη θράσους, αποτελεί κίνηση αθώωσής της για τα εγκλήματα που διαπράττει, με συνήγορο υπεράσπισης την Ελλάδα.

Ελευθερία του Τύπου

Η Τουρκία βρίσκεται μονίμως στις κορυφαίες θέσεις των ετήσιων εκθέσεων της οργάνωσης «Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα» με τους περισσότερους φυλακισμένους δημοσιογράφους στον κόσμο. Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους.

Δίκαιη και ελεύθερη διεξαγωγή εκλογών

Στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν δεν ψηφίζουν μόνο τα… δέντρα, όπως γινόταν κάποτε στην Ελλάδα, ψηφίζουν και οι… πέτρες. Ας καλέσει ο ΟΑΣΕ τους Κούρδους πολιτικούς για να τους ενημερώσουν σχετικά.

Το παράνομο εμπόριο όπλων

Η Τουρκία εξοπλίζει από το 2011 παρανόμως τους λιποτάκτες του στρατού της Συρίας, το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος, τα παρακλάδια της Αλ Κάιντα στη Συρία και μισθοφόρους τζιχαντιστές που χρησιμοποιεί στη Λιβύη, στη Συρία, στο Ν. Κουρδιστάν – Β. Ιράκ, στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ…

Αλήθεια, δεν μας λένε κι εμάς…

 

ΝουΔο-γαλαζαίικο ΡΑΓΙΑΔΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Πάμε για ενεργειακή συνεργασία με την Τουρκία στο Αιγαίο;

 

Toυ ΣΑΒΒΑ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗ

Tο πρακτορείο Anadolu (το επίσημο όργανο προπαγάνδας της Τουρκίας) στις 17 Ιουνίου δημοσίευσε συνέντευξη του Μαρίνου Γιαννόπουλου, του διευθύνοντα συμβούλου του γραφείου επενδύσεων Enterprise Greece που εποπτεύεται (το τονίζουμε) από ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.

Το δημοσίευμα που υπογράφουν οι δημοσιογράφοι Handan Kazancı και Firdevs Yuksel έχει τίτλο: «Ο διευθύνων σύμβουλος της Enterprise Greece Γιαννόπουλος αξιολόγησε την ενεργειακή συνεργασία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο».

Στον υπότιτλο η εξής δήλωσή του: «Πιστεύω ότι είναι καιρός η Ελλάδα και η Τουρκία να κάνουν τα επόμενα βήματα προς την ανάπτυξη της ενεργειακής συνεργασίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο».

Η εντύπωση που δίνεται από τη συνέντευξη του κ. Γιαννόπουλου είναι ότι η Ελλάδα έχει βγάλει τις ενεργειακές της υποδομές στο «σφυρί» και καλεί τους Τούρκους επιχειρηματίες να επενδύσουν σε έναν από τους πιο ευαίσθητους επιχειρηματικούς τομείς όταν πρόκειται για μια γειτονική χώρα που απειλεί την εθνική μας ακεραιότητα, μεταξύ άλλων και με το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Ολόκληρη η συνέντευξη είναι στην κυριολεξία ένας νεοραγιάδικος «μπαχτσές», με δύο σημεία τα οποία πρέπει να προσέξουμε ιδιαιτέρως.

Το ένα είναι η δήλωσή του «Πιστεύω ότι ήρθε η ώρα η Ελλάδα και η Τουρκία να κάνουν τα επόμενα βήματα προς την ανάπτυξη της ενεργειακής συνεργασίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο», και το άλλο η εξής αναφορά: «Η βελτίωση των υφιστάμενων διεθνών συνδέσεων ηλεκτρικής ενέργειας θα συμβάλει στην ανάπτυξη χερσαίων και υπεράκτιων αιολικών πάρκων».

Αν την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές δεν έχουν διώξει πυξ λαξ τον εν λόγω κύριο από τη θέση του, αυτό θα σημαίνει ότι ο ενεργειακός τομέας της Ελλάδας και το Αιγαίο έχουν βγει στο «σφυρί».

Ακολουθεί η συνέντευξη:

ΝουΔο-γαλαζαίικο ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ: Η ατιμωρησία ανοίγει την όρεξη --- Τώρα λουζόμαστε ξανά το ίδιο παρτάκι, το οποίο στην ουσία πιέζει με κάθε τρόπο για να ανοίξουν διάπλατα τις πόρτες στους απρόσκλητους μουσαφιραίους

 

 

Του ΦΑΗΛΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ

Η χώρα δέχεται πάλι επίθεση από το ΒΒC, την γνωστή παρέα των πρόθυμων «αλληλέγγυων», πολιτικών και τον… Ερντογάν. Θυμίζω πως πολλοί από αυτούς είχαν πρωτοστατήσει στην αισχρή προβοκάτσια της δήθεν εξάχρονης μικρής «Μαρίας», που τη δάγκωσε σκορπιός, αδιάφοροι τάχα την έβλεπαν να πεθαίνει οι Ελληνες Στρατιώτες και Αξιωματικοί σε νησίδα του Εβρου, και τελικά πέθανε η καημένη και η μανούλα της είχε βάλει το πτώμα να παπαριάζει στα νερά του Εβρου για να το συντηρήσει – Αύγουστο μήνα, ε;

Το πήραν τότε και συρομαδιόντουσαν σαν Μανιάτισσες μοιρολογίστρες όλος ο εσμός των ΜΚΟτζήδων με το βρόμικο μάτι, σύμπαν ο ΣΥΡΙΖΑ και κάτι λιμά των αριστεριστών, αναρχικών και άλλων ψυχοπονιάρηδων χρήσιμων ηλίθιων του Ερντογάν.

Ξεκίνησα τότε ολόκληρη εκστρατεία ξεβρακώματος και έκανα και μηνυτήρια αναφορά για τη Διασπορά ψευδών ειδήσεων, αφού συνέλεξα τη βοήθεια φίλων, πολλά δημοσιεύματα και αναρτήσεις με λάβρες κατάρες και ύβρεις για τη δήθεν κτηνωδία του κράτους μας, που οδήγησε στον θάνατο το κακόμοιρο το κοριτσάκι.

Τελικά, ύστερα από κωμικοτραγικές εξελίξεις και αποκαλύψεις, αποδείχθηκε αυτό που είχανε πολλοί ψυλλιαστεί εξαρχής. Ηταν όλο μια προβοκατόρικη παπάτζα, μια κακοστημένη παράσταση για να συκοφαντηθούν η χώρα και τα όργανά της. Αποδείχθηκε πως η «Μαρία», που δεν τη λέγανε «Μαρία», χαίρει άκρας υγείας, κανένα παιδί δεν πέθανε, η δε μάνα, που της έλεγε ο Μητσοτάκης «δείξε μας πού τη θάψατε μετά, να τη βρουν, να τη φέρουμε με έξοδα της Ελλάδας, να τη θάψετε», απαντούσε «ΜΠΑ, δεν πειράζει, άστε την». Ολο το γεγονός αποδείχθηκε ανύπαρκτο.

Μόνο η Ελενα Ακρίτα είχε την ευθύτητα να ζητήσει συγγνώμη που παρασύρθηκε και υιοθέτησε το ψεύδος. Ολοι οι υπόλοιποι, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, σχολιαστές, έκαναν την πάπια, το θάψανε όπως η γάτα το σκατό της, και μόνο όταν έγινε η αθλιότητα ανοιχτά της Πύλου, όπου οι διακινητές, συνεργοί των ΜΚΟ, πνίξανε στα ανοιχτά πολλούς πελάτες των δουλεμπορικών κυκλωμάτων.

Το BBC, όπως με τη «μικρή Μαρία του Εβρου», πάλι υιοθετεί τέρατα κατά της Ελλάδας, όπου οι διασπείροντες τα ψέματα είτε είναι «σεσημασμένοι» του ΜΚΟτζήδικου κυκλώματος ή ανυπότακτοι κουτομόγιες.

Μεγάλη η ευθύνη του κράτους, αφού δεν συνέτριψε το κύκλωμα από τότε που ξεβρακώθηκε στην προβοκάτσια του Εβρου.

Η ατιμωρησία ανοίγει την όρεξη στην ασυδοσία, και τώρα λουζόμαστε ξανά το ίδιο παρτάκι, το οποίο στην ουσία πιέζει με κάθε τρόπο για να ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες στα πελατάκια τους, στους απρόσκλητος μουσαφιραίους, από τους οποίους τα κονομάνε με το κεφάλι, ενώ ταυτόχρονα υπηρετούν την ατζέντα του εποικισμού, της διάρρηξης του εθνικού και κοινωνικού ιστού, στο πλαίσιο αυτής της παράδοσης και αυτοκτονικής συμμαχίας πολιτιστικού μαρξισμού και μαχητικού Ισλάμ.

Το κράτος έχει…

NoυΔο-γαλαζαίικο ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ: Quiz: Όποιος βρει την τοποθεσία κερδίζει πρόσκληση για την επόμενη ομιλία των Μοσκώφ, Καιρίδη, Βούλτεψη (όπου και όποτε γίνει...)

 

 

 

Η απάντηση:

 

NoυΔο-γαλαζαίικου λαθρομαχμουτοκαθαρματόπληκτου Κουλο-χανείου κωμωδία

Η Αθήνα έχει μετατραπεί σε Ισλαμαμπάντ, αλλά ο Κούλης καμαρώνει.
pic.twitter.com/k8uts2AnPo

— Antivla (@antivla) June 23, 2024

Μια φορά κι έναν καιρό στο μετρό υπήρχαν 99% ομοεθνείς. Οι ώρες δεν μας πειράζουν. pic.twitter.com/5inIPCyges

— 🐚 Circe 🪸 (@CirceInDystopia) June 21, 2024

Η Βούλτεψη έχει κάνει την Τασία, τον Αλεξη, τον Ζουράρη, τον Μπαλαφα, ακομα και τον τελευταίο συριζαιο, να μοιάζει σκληροπυρηνικός δεξιός.

pic.twitter.com/3ZX8Q34qSN

— Πάνος Συνοδινός (@SinodinosP) February 28, 2024

Η γκετοποιημένη χαβούζα που λέγεται «κέντρο Αθήνας» δεν ανήκει πλέον στους Έλληνες, αλλά στους «ελαιοσυλλέκτες» του Αλεξη,, του Κώστα, του Κυριάκου, του Αδωνη και της Βούλτεψη. https://t.co/4rgQLjjY1u

— Πάνος Συνοδινός (@SinodinosP) June 23, 2024

Οι Γερμανοί πολίτες τιμούν τη μνήμη του δολοφονημένου Ελληνόπουλου σε αντίθεση με το Ελληνίδα Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Έλληνα Πρωθυπουργό που νοιάζονται και αγχώνονται μην πάει και χαλάσει κάνα air-condition στα κέντρα υποδοχής των λάθρο. https://t.co/HihP9eb6XH

— Φλωμπέρ (@ariscfu) June 29, 2024

 

 

 

 

NoυΔο-γαλαζαίικου ανωμαλο-ξεφτιλαροκρατούμενου Κουλο-χανείου κωμωδία

 

 

 

Σαν σήμερα (30/6/ΧΧΧΧ)

 

1912: Παγκόσμιο ρεκόρ για τον υπολοχαγό Δημήτριο Καμπέρο. Με το υδροπλάνο «Δαίδαλος» πετά με μέση ταχύτητα 110 χιλιομέτρων την ώρα

1934: «Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών». Ο Χιτλερ επιβάλλεται,στο ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας σκοτώνοντας 77 στελέχη του κόμματος ή κατ' άλλους 400

1936: Εκδίδεται το ιστορικό ερωτικό μυθιστόρημα της Μάργκαρετ Μίτσελ «Όσα Παίρνει ο Άνεμος»,

1993: Ο Αντώνης Σαμαράς προχωρά στην ανακοίνωση της ιδρυτικής διακήρυξης της «Πολιτικής Άνοιξης».

 

 

 

1997: Το Χονγκ Κονγκ ενώνεται με την Κίνα.

1958: Γεννιέται η στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου

2020 Πέθανε ο ηθοποιός Διονύσης Μπουλάς.

 

 

 

 

 

 

2021  Εφυγε ξαφνικά από τη ζωή μετά από ανακοπή καρδιάς που υπέστη, στο σπίτι του στο Βύρωνα ο Σάββας Αξιώτης, ετεροθαλης αδελφός του γνωστού τραγουδιστή Χρήστου Δάντη 

2022 Πέθανε από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 75 ετών ο γνωστός δημοσκόπος, πολιτικός επιστήμονας και καθηγητής Ηλίας Νικολακόπουλος , ενώ κολυμπούσε στην παραλία Αχλάδι της Σύρου.