ΤΟΥΡΚΙΑ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Ο φερετζές των «Τούρκων»

Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη

Οι Τούρκοι δεν είναι φίλοι μας.  

Δεν ήταν ποτέ κι ούτε πρόκειται να γίνουν, τουλάχιστον στον ορατό ορίζοντα του μέλλοντος και πριν το κράτος-συμμορία διαμελιστεί και βρουν αποκατάσταση τα δικαιώματα όλων των λαών που γενοκτόνησε και αυτών που ακόμη καταπιέζει. Διότι η Τουρκία, εκτός από εχθρός μας -γράψτε το 100 φορές σε κόλλα αναφοράς-, είναι και πολυεθνική χώρα. Αυτός ο τσαμπουκάς και το μπρουτάλ υπερεγώ που πουλάνε για ψύλλου πήδημα οι Τούρκοι είναι ο φερετζές ενός έθνους που απλά δεν υπάρχει. Ξέρουν πως οι αληθινοί Τούρκοι δεν είναι ούτε 3%. Είναι σαν τις «κρυφές», που όταν τους πεις κατάμουτρα τι είναι στ’ αλήθεια διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τον ελαττωματικό ανδρισμό τους. Αν το πεις σε έναν κανονικό άντρα, ναι υπάρχει κανονικότητα, την καθορίζει η φύση, το πολύ πολύ να σου χώσει καμιά μπούφλα.

 

Γι’ αυτό στην Τουρκία και στα Κατεχόμενα της Κύπρου είναι γεμάτο σημαίες, επιγραφές με ρητά του Ατατούρκ. Δεν τα βάζουν για να πείσουν εμάς τους ξένους, αλλά για να πειστούν οι ίδιοι. Διότι όλο και πιο πολλοί γνωρίζουν πως δεν είναι Τούρκοι, πως, αν όχι οι παππούδες τους, κάποιοι από τους προπαππούδες τους δεν ήταν καν μουσουλμάνοι. Οπου σκάψουν βρίσκουν τα σημάδια μας και ξέρουν πως είναι καταπατητές και εξωμότες. Γι’ αυτό συχνά οι φάτσες τους μας μοιάζουν. Οι Τούρκοι είναι ο κακός μας εαυτός.

 

Ο Ερντογάν, σε αντίθεση με τον γενοκτόνο και διεστραμμένο Κεμάλ, που προσπάθησε να φτιάξει έθνος με το ζόρι, με το Σύνταγμα, με νόμους, απαγορεύσεις, προσπάθησε να φτιάξει έθνος με ενοποιητικά στοιχεία το Ισλάμ και το χρήμα. Η ανάπτυξη της τουρκικής οικονομίας πέτσινη, με πήλινα πόδια. Κλεμμένες πατέντες, ανασφάλιστη εργασία, προϊόντα β’ ποιότητας και πολύ, πάρα πολύ βρόμικο χρήμα από τα Εμιράτα, κυρίως το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία. Μέχρι λεηλατημένο πετρέλαιο από το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο στήριζε φουλ ο Ερντογάν. Ψυχοπαίδια του. Στην δε εφαρμογή του δικής του έμπνευσης νεοχαλιφάτου στην Τουρκία, συγκρούστηκε με τον μέντορά του, αδίκησε πλήθη ανθρώπων, ξεφτίλισε, έσυρε στις φυλακές, βασάνισε και «αυτοκτόνησε» ανώτερους και ανώτατους αξιωματικούς των ενόπλων δυνάμεων, ξεχαρβάλωσε ολόκληρες μονάδες, πολλοί πιλότοι βρέθηκαν στη φυλακή ή φυγάδες.

Οι σχέσεις με το Ισραήλ ξεκίνησαν να καταρρέουν με την πριν από χρόνια αιφνιδιαστική λεκτική επίθεση Ερντογάν κατά του Ισραήλ στο Νταβός και κουρελιάστηκαν με το επεισόδιο του Μαβί Μαρμαρά, όπου στην επάνδρωση και την αποστολή του πλοίου κύριο λόγο και παρουσία είχε η ΜΙΤ, κύριο πια όργανο επαφής της Αγκυρας με τους τρομοκράτες της Χαμάς και του Ισλαμικού Κράτους. Τις δε σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ ο Ερντογάν με φιλότιμες προσπάθειες τις έφτασε στο ναδίρ.
 

Ολα αυτά συγκροτούν μια ιστορική ευκαιρία για τον Ελληνισμό, αρκεί...

ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Αιγιαλίτιδα ζώνη, όσα πρέπει να γνωρίζουμε

EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Γράφει ο Αγγελος Μ. Συρίγος 

Αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Τι είναι η αιγιαλίτιδα ζώνη;

Η αιγιαλίτιδα ζώνη (γνωστή και ως χωρικά ύδατα ή χωρική θάλασσα) είναι μια θαλάσσια ζώνη που βρίσκεται δίπλα ακριβώς στις ακτές ενός κράτους. Περιλαμβάνει το νερό, τον βυθό και το υπέδαφος και τον υπερκείμενο εναέριο χώρο. Στη ζώνη αυτή, το παράκτιο κράτος ασκεί πλήρη κυριαρχία. Μοναδικός περιορισμός της κυριαρχίας είναι το δικαίωμα της αβλαβούς διελεύσεως, που μπορούν να ασκούν πλοία τρίτων κρατών χωρίς την προηγούμενη συγκατάθεση του κράτους. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 μέχρι σήμερα, όλα τα κράτη του κόσμου (πλην της Ελλάδας...) επέκτειναν τα χωρικά τους ύδατα στα 12 μίλια. Ο εθιμικός αυτός κανόνας αποτυπώθηκε και στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Ποιο είναι το εύρος της ελληνικής και της τουρκικής αιγιαλίτιδας ζώνης;

Το 1936 η Ελλάδα καθόρισε το εύρος των χωρικών της υδάτων στα 6 ναυτικά μίλια από τις ακτές. Παράλληλα, από το 1931 είχε θεσπίσει εναέριο χώρο 10 μιλίων. Η Τουρκία το 1964 επέκτεινε την αιγιαλίτιδα ζώνη της από τα 3 στα 6 μίλια. Παράλληλα, όρισε ότι, εάν οι έναντι των τουρκικών ακτών χώρες είχαν χωρικά ύδατα μεγαλύτερα των 6 μιλίων, τότε και τα τουρκικά χωρικά ύδατα καθορίζονταν βάσει της αρχής της αμοιβαιότητας. Eκτοτε η Τουρκία έχει χωρικά ύδατα 6 μιλίων στο Αιγαίο και 12 μιλίων στον Εύξεινο Πόντο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Τι σημαίνει casus belli;

Η Τουρκία, αντιλαμβανόμενη τη σημασία της επεκτάσεως των χωρικών υδάτων, δήλωσε από το 1974 ότι «επέκταση της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια θα σήμαινε ελληνoτουρκικό πόλεμο», γνωστότερο με τη λατινική φράση casus belli (αιτία πολέμου). Η απειλή πήρε τη μορφή ψηφίσματος από την τουρκική Εθνοσυνέλευση το 1995. Αντίκειται κατάφωρα στον θεμελιώδη κανόνα του διεθνούς δικαίου, που ορίζει ότι στις σχέσεις μεταξύ κρατών δεν επιτρέπεται η βία ή απειλή χρήσεως βίας.

Τι άλλο επικαλείται η Τουρκία για να αποτρέψει την Ελλάδα από την επέκταση της αιγιαλίτιδας;

Η Τουρκία αναφέρει ότι τα 12 μίλια αποτελούν το μέγιστο όριο επεκτάσεως των χωρικών υδάτων ενός κράτους. Δεν είναι υποχρεωτικό για ένα κράτος να επεκτείνει τα χωρικά του ύδατα πλήρως. Το Αιγαίο είναι μία περιοχή με ξεχωριστές γεωγραφικές συνθήκες (που ονομάζει η Τουρκία «ειδικές περιστάσεις»), οι οποίες δεν επιτρέπουν την αύξηση της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια. Σε άλλη περίπτωση, το Αιγαίο θα μετατραπεί σε «ελληνική λίμνη». Κάτι τέτοιο είναι αντίθετο προς τα «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στην περιοχή. Επιπλέον επιμένει ότι ειδικώς σε κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες, όπως το Αιγαίο, η αύξηση των χωρικών υδάτων θα έπρεπε να γίνεται με συναίνεση των παράκτιων κρατών.

Εχουν βάση οι τουρκικές θέσεις;

Οι νομικές θέσεις της Τουρκίας είναι εξαιρετικά αδύναμες. Η ευρεία πρακτική των κρατών, όπως διαμορφώθηκε από τη δεκαετία του 1960, οδήγησε στη δημιουργία ενός κοινά αποδεκτού εθιμικού κανόνα του διεθνούς δικαίου 12 μιλίων, όσον αφορά το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Η ίδια η Τουρκία έχει επεκτείνει από το 1964 τα χωρικά της ύδατα σε Εύξεινο Πόντο και Μεσόγειο. Το Αιγαίο πράγματι αποτελεί κλειστή ή ημίκλειστη θάλασσα. Σε κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες υπάρχει υποχρέωση συνεργασίας των παράκτιων κρατών μόνον σε θέματα περιβάλλοντος και θαλάσσιας επιστημονικής έρευνας. Εξάλλου, υπάρχουν πολλές περιοχές του πλανήτη που αποτελούν κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες. Τα κράτη της Βαλτικής διασχίζουν τα δανικά, σουηδικά ή γερμανικά χωρικά ύδατα προκειμένου να φθάσουν στη Βόρειο Θάλασσα. Από τα Στενά του Ορμούζ, στην είσοδο του Περσικού Κόλπου, περνά το 50% του πετρελαίου που μεταφέρεται ετησίως με πετρελαιοφόρα. Καμία χώρα δεν διανοήθηκε να ισχυρισθεί ότι το Ιράν ή το Ομάν (που είναι τα δύο παράκτια κράτη στα Στενά) δεν είχαν δικαίωμα να αυξήσουν τα χωρικά τους ύδατα στα 12 μίλια επειδή η ναυσιπλοΐα στο συγκεκριμένο στρατηγικό πέρασμα θα περνούσε υποχρεωτικώς από τα χωρικά τους ύδατα.

Γιατί ενοχλεί τόσο την Τουρκία η αύξηση των ελληνικών χωρικών υδάτων;

Πιθανή επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια θα έχει καταλυτικά αποτελέσματα στις περισσότερες από τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο:

• Η περιοχή της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου που θα απομείνει να διεκδικείται από τα δύο κράτη θα περιορισθεί μόλις στο 5% του Αιγαίου. Αυτό θα καταστήσει τη διαφορά άνευ σημασίας.

• Το πρόβλημα του διαφορετικού εύρους του εναερίου χώρου (10 μίλια) εν σχέσει προς το εύρος των χωρικών υδάτων (6 μίλια) θα πάψει να υφίσταται.

• Τα όρια του FIR Αθηνών και τα όρια της Ζώνης Ερευνας και Διασώσεως στο Αιγαίο θα περιλαμβάνουν περιοχές ελληνικής κυριαρχίας σε ποσοστό 72% από τη θαλάσσια επιφάνεια του Αιγαίου (έναντι 43% σήμερα). Η Τουρκία θα απονομιμοποιηθεί εντελώς στην προσπάθειά της να αλλάξει τα όρια.

• Οι λεγόμενες «γκρίζες ζώνες» κυριαρχίας στο Αιγαίο ετέθησαν από την Τουρκία για να καταστήσει τη δικαστική οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας δεύτερο κατά σειράν θέμα μετά τη διαπίστωση της κυριότητας επί κάποιων νησιών στο Αιγαίο. Μετά την αύξηση των χωρικών υδάτων, η τουρκική αμφισβήτηση θα έχει μόνον συμβολικό χαρακτήρα.

Παραμένουν ως ζητήματα που θέτει η Τουρκία το καθεστώς αποστρατιωτικοποιήσεως των ανατολικών νησιών του Αιγαίου και η αμφισβήτηση της υφαλοκρηπίδας του συμπλέγματος της Μεγίστης (Καστελλόριζο).

Πρέπει να συμφωνήσουν τα δύο κράτη για να προχωρήσει η Ελλάδα στην αύξηση της αιγιαλίτιδας ζώνης;

Στο άρθρο 3 της Συμβάσεως για το Δίκαιο της Θάλασσας (που αποτυπώνει κανόνα εθιμικού δικαίου και συνεπώς δεσμεύει και την Τουρκία) ορίζεται ότι «κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίσει το εύρος της χωρικής του θάλασσας». Επομένως, η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων αποτελεί αποκλειστικό δικαίωμα της Ελλάδος. Δυστυχώς στο παρελθόν η Ελλάδα, κατά τις λεγόμενες διερευνητικές συνομιλίες, δέχθηκε να συζητήσει με την Τουρκία τον τρόπο ασκήσεως του συγκεκριμένου (μονομερούς) δικαιώματος. Οι δύο πλευρές συζήτησαν, χωρίς να καταλήξουν, εάν σε κάποιες νησιωτικές περιοχές που βρίσκονται κοντά στην Τουρκία γινόταν περιορισμένη επέκταση των χωρικών υδάτων ή σε κάποια σημεία δεν υπήρχε καμία επέκταση.

Για ποιο λόγο η Ελλάδα δεν έχει προχωρήσει στην αύξηση των χωρικών της υδάτων;

Πάντοτε υπήρχε κάποιος λόγος (συνήθως σοβαρός). Το 1973, που πρωτοσυζητήθηκε το θέμα, είχαν μόλις ξεκινήσει οι εργασίες της Συνδιασκέψως για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η ρύθμιση αφέθηκε να ωριμάσει παράλληλα με τις διεργασίες της συνδιασκέψεως, που θεωρήθηκε ότι θα ενδυνάμωναν τις θέσεις μας. Το 1982 ολοκληρώθηκε η Συνδιάσκεψη και υπεγράφη μεν η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά μόλις το 1994 ετέθη εν ισχύι, ενώ η Ελλάδα την επικύρωσε τον Μάιο του 1995. Μετά τον Ιούνιο του 1995 την αφορμή προσέφερε η απόφαση της τουρκικής Βουλής για casus belli. Αντί η ελληνική εξωτερική πολιτική να επικεντρωθεί στην άσκηση του δικαιώματος, το βάρος δόθηκε στην άρση της αποφάσεως της τουρκικής Βουλής, που σε τελική ανάλυση είναι και εντελώς παράνομη. Η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες μηρυκάζει μονότονα ότι η αύξηση των χωρικών υδάτων αποτελεί μονομερές δικαίωμα που θα ασκηθεί «όταν και όποτε» κρίνουμε κατάλληλο. Το θέμα παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες.

Ο χρόνος «πάγωσε» το ’74

Πού έχουμε οδηγηθεί ύστερα από τόσα χρόνια ασκήσεως αυτής της πολιτικής;

Η απειλή της Τουρκίας περί casus belli είναι εντελώς παράνομη. Δεν μπορούμε όμως να μη τη λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν. Εμείς, όμως, έχουμε φτάσει στην άλλη άκρη. Προκειμένου να μην «ενοχλήσουμε» την Τουρκία απέχουμε από οποιαδήποτε άσκηση δικαιωμάτων σε όλες μας τις θάλασσες. Στην πράξη ο χρόνος για εμάς «πάγωσε» στο 1974. 

Σήμερα έχουμε τα εξής θλιβερά προνόμια: 

ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Η εκτέλεση Κατσίφα και το τρίγωνο Ελλάδα-Αλβανία-Τουρκία

Toυ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΡΑΚΚΑ

Παρότι είναι νωρίς για να τοποθετηθεί κανείς μετά βεβαιότητας, ο θάνατος του Κωνσταντίνου Κατσίφα γεννά μια σειρά από αμείλικτα ερωτήματα:

Πως δικαιολογείται η εισβολή στο σπίτι και η προσβολή της μητέρας του, και μάλιστα μετά τον θάνατο του;

Για ποιο λόγο ενεπλάκησαν εδικές δυνάμεις;

Ο Κωνσταντίνος είχε καταφύγει σε διπλανή δεξαμενή εκτός του χωριού, δεν αποτελούσε απειλή. Αν ήθελε να σκοτώσει, δεν θα έριχνε εναντίον των αστυνομικών, αντί στον αέρα;

Επίσης, ο θάνατος από δύο σφαίρες, κεφάλι και στήθος, αποτελεί ένδειξη εκτέλεσης, όχι ανταλλαγής πυρών. 

 Τέλος, η στάση Ράμα, αλλά και κάποιων Αλβανών δημοσιογράφων, είναι αναπάντεχα εμπρηστική και προσβλητική για τη μνήμη του νεκρού. Που αποσκοπεί;  

Την τρέχουσα περίοδο, η ελληνική και η αλβανική κυβέρνηση βρίσκονται εν μέσω συνομιλιών με σκοπό τη διευθέτηση μιας σειράς ζητημάτων. Το κύριο περιεχόμενο των εν λόγω συνομιλιών, οι οποίες λαμβάνουν χώρα υπό αμερικανικές ευλογίες, είναι η επίλυση των διμερών ζητημάτων και ο καθορισμός των θαλασσίων ζωνών.

Από τη μια, έχουμε την παραίτηση Κοτζιά, του αρχιτέκτονα της ελληνοαλβανικής προσέγγισης κι από την άλλη την κατακόρυφη κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων έναντι της Ελλάδας, με αφορμή τις γεωτρήσεις και τις θαλάσσιες ζώνες. Επίσης, προ εβδομάδος, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών επισκέφτηκε τα Τίρανα και πραγματοποίησε σειρά υψηλών επαφών. Το αξιοπερίεργο είναι ότι η επίσκεψη αυτή δεν ανακοινώθηκε από την αλβανική κυβέρνηση, αλλά έγινε γνωστή μέσα από το twitter του κ. Τσαβούσογλου.

Επαφές με μαφία

Ο Έντι Ράμα έχει κατηγορηθεί και εντός Αλβανίας, για διασυνδέσεις με τη μαφία αλλά και το καθεστώς Ερντογάν. Ο θάνατος του Κατσίφα σε συνδυασμό με τις ατυχείς δηλώσεις του Αλβανού πρωθυπουργού, διαθέτουν τη δυναμική να βάλουν φωτιά στις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Η μόνη δύναμη, η οποία θα επωφεληθεί σε περίπτωση κατάρρευσης των ελληνοαλβανικών συνομιλιών, ιδιαιτέρα σε ότι αφορά τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών, είναι η Τουρκία.

Η διαχρονική και αναίτια ανθελληνική στάση των αλβανικών κυβερνήσεων, όπως και μερίδας των ΜΜΕ της γείτονος, είναι σίγουρα ύποπτη. Όπως ύποπτη είναι και η στενότατη συνεργασία με την Τουρκία. Επίσης, ας μην αγνοούμε το πλήθος των τουρκικών σχολείων, τζαμιών και ιεροδιδασκαλείων, τα οποία δραστηριοποιούνται στη γειτονική χώρα. Ακόμη, μια σειρά από γεγονότα, με πλέον χαρακτηριστικό την ακύρωση της συμφωνίας για την υφαλοκρηπίδα απ’ το αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο, προκαλούν εύλογες υποψίες. Υποψίες για ενεργό συμμέτοχη της Τουρκίας στις διαδικασίες λήψεως αποφάσεων.

Ο δρόμος περνάει από Αθήνα

Έλληνες και Αλβανοί είμαστε γείτονες, δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Η ενσωμάτωση της πλειονότητας των Αλβανών μεταναστών στην ελληνική κοινωνία το καταδεικνύει. Από την άλλη, όμως, ο σεβασμός στα δικαιώματα του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, και πάνω από όλα στην ανθρωπινή ζωή, αποτελούν αναγκαίες συνθήκες για καλή γειτονία. Όσο και να προκάλεσε ο ομογενής, ο θάνατος του είναι αδικαιολόγητος.

Αυτό το οποίο οφείλουν να πράξουν οι αλβανικές αρχές είναι...

ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Η κρίση στους Βουλιαράτες και το μακρύ χέρι της Τουρκίας

«Ένας Έλληνας νεκρός, ένας μπάσταρδος λιγότερος»

Του Νίκου Μελέτη

Προετοιμασμένη από καιρό για την εκμετάλλευση ενός γεγονότος το οποίο θα προκαλούσε ένταση στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, ήταν η αλβανική πλευρά, καθώς μετά την «εξουδετέρωση» του Έλληνα μειονοτικού από τις ειδικές δυνάμεις της αλβανικής αστυνομίας, εκτός του κ. Ράμα, τα αλβανικά ΜΜΕ και πολιτικοί παράγοντες της Αλβανίας πυροδότησαν το ανθελληνικό κλίμα και την επιθετική ρητορική εναντίον της μειονότητας.

Η προοπτική βελτίωσης των ελληνοαλβανικών σχέσεων που προϋποθέτει συμβιβασμούς και στο θέμα της οριοθέτησης των θαλάσσιων συνόρων, κάτι στο οποίο αντιδρά η Τουρκία, δεν είναι και η πιο εύκολη επιλογή για τον κ. Ράμα που έχει επιτύχει ο ίδιος την ακύρωση της πρώτης ελληνοαλβανικής Συμφωνίας και διατηρεί μάλιστα και προσωπική φιλία και επαφές με τον Ταγίπ Ερντογάν.

Σύμφωνα με πληροφορίες μάλιστα στην επίσκεψη που πραγματοποίησε στις 18 Οκτωβρίου ο τούρκος υπουργός εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου στα Τίρανα,ζήτησε από την κυβέρνηση Ράμα να μην προχωρήσει στην ολοκλήρωση της Συμφωνίας οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με την Ελλάδα,καθώς η Τουρκία επιχειρεί να τορπιλίσει κάθε Συμφωνία στην ευρύτερη περιοχή που θα υιοθετεί τις βασικές αρχές της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών.

Ο κ. Τσαβούσογλου επισκέφθηκε τα Τίρανα για να τιμήσει την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους του (παραρτήματος) Πανεπιστήμιου της Νέας Υόρκης, που ήταν ελληνικών συμφερόντων αλλά πέρασε τελικά στον έλεγχο του τούρκικου μέσου άσκησης soft power του Ιδρύματος “Maarif Foundation”.

Ο θάνατος του Κωνσταντίνου Κατσίφα ήρθε σε μια..«βολική στιγμή»,για την αλβανική πλευρά καθώς η ένταση στις σχέσεις με την Ελλάδα μπορεί να δικαιολογήσει το πάγωμα των συνομιλιών για τις Θαλάσσιες Ζώνες (κάτι που επιδιώκει η Άγκυρα), καλλιεργεί το ανθελληνικό κλίμα στην Αλβανία,που είναι «χρήσιμο εργαλείο» για κάθε κυβέρνηση,προσφέρει το άλλοθι για να δικαιολογηθεί στην αλβανική κοινή γνώμη η καθυστέρηση της πορείας της χώρας προς την Ε.Ε.(που οφείλεται στο οργανωμένο έγκλημα,στην ανάσχεση των μεταρρυθμίσεων, στα προβλήματα του κράτους δικαίου κλπ).. 

Και ίσως ορισμένοι στα Τίρανα θεωρούν ότι το «επεισόδιο Κατσίφα» δίνει την ευκαιρία για να καταφέρουν ένα καίριο πλήγμα στην ελληνική μειονότητα αποδίδοντας της τον ρολό υπονομευτικό της ακεραιότητας του αλβανικού κράτους.

Είναι δεδομένο ότι ο Κωσταντίνος Κατσίφας ασχέτως των πραγματικών προθέσεων του που προφανώς ήταν η διασφάλιση των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας της οποίας ήταν μέλος,έδωσε την ευκαιρία στην αλβανική πλευρά να παραδώσει έναν νεκρό, ήρωα για ένα μεγάλο μέρος της μειονότητας και της ελληνικής κοινής γνώμης, και έναν «προδότη, εξτρεμιστή, τρελό» για την αλβανική κοινή γνώμη.

Και αυτό αποδείχθηκε ότι τα Τίρανα ήταν έτοιμα να το διαχειριστούν και να το εκμεταλλευθούν.

Το ερώτημα είναι το αν...

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ - ΕΘΝΙΚΑ ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ: Συνειδητή επιλογή η εκτέλεση του ομογενούς.

Toυ ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ

Υπάρχουν ορισμένοι τύποι που αν δεν συμφωνείς μαζί τους σε αποκαλούν εθνικιστή. 

Είναι συνήθως, τύποι που υποστήριξαν πολιτικές ιδέες που κατέρρευσαν με γδούπο, δημιούργησαν τα γκουλάγκ και αναπαρήγαγαν τις αντιλήψεις ολοκληρωτικών καθεστώτων.
 

Είναι οι ίδιοι που το 1922 παρότρυναν στο μέτωπο τους Έλληνες στρατιώτες να μην πολεμούν, δήθεν στο όνομα της ειρήνης αλλά στην ουσία να προσφέρουν υπηρεσία στο οκτωβριανό καθεστώς που συμμάχησε με τον Κεμάλ.

Επειδή ασχολήθηκα με το θέμα του ομογενούς που δολοφονήθηκε στους Βουλιαράτες, θα ήθελα να επισημάνω επιγραμματικά τα εξής:
 

1.-Δεν πιστεύω ότι αυτό που αποκαλείται ελληνική κοινωνία σήμερα συγκροτεί έθνος. Έθνος είναι ένα σύνολο ανθρώπων με κοινή γλώσσα, αίσθηση κοινής καταγωγής, κοινό πολιτισμό, κοινή, κατά το δυνατόν, θρησκεία και κοινή αίσθηση συμφέροντος. Στην Ελληνική κοινωνία, τίποτε απο αυτά δεν συντρέχει. Επι, πλέον, απο τότε που η Ελλάδα έγινε εθνικό κράτος, συρρικνώθηκε ο πάλαι ποτέ ελληνισμός, και ό,τι θετικό τον χαρακτήριζε διαχρονικά.
 

2.-Οι Έλληνες πολίτες, το ελάχιστο που διεκδικούν απο το κράτος τους- και το πληρώνουν ακριβά γι αυτό,- είναι να τους προστατεύει και να διασφαλίζει στοιχειώδεις κανόνες αξιοπρεπούς βίου. Δεν τους παρέχει τίποτε απο αυτά.
 

3.-Δεν έχει σημασία τι έκανε ο ατυχής ομογενής. Δέχομαι την αλβανική εκδοχή. Σύμφωνα με αυτήν επρόκειτο περί ενός ψυχασθενούς που στα καλά καθούμενα άνοιξε πυρ κατά των Αλβανών αστυνομικών και διέφυγε στα βουνά. Οι Αλβανοί ενεργοποίησαν τις ειδικές δυνάμεις τους για να καταδιώξουν έναν- και μοναδικό- άνθρωπο. Κατά την εξέλιξη της επιχείρησης “παρακολούθησε”- καθ ομολογίαν του- τα γεγονότα και το ελληνικό ΥΠΕΞ. Το αποτέλεσμα ήταν να σκοτωθεί ο νεαρός ομογενής. Και εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα:
 

-Τι θα πει το ελληνικό ΥΠΕΞ παρακολούθησε τα γεγονότα; Τα ΥΠΕΞ σε τέτοιες περιπτώσεις παρακολουθούν τα γεγονότα ωσάν να είναι ποδοσφαιρικός αγώνας ή παρεμβαίνουν κατά τα διεθνή διπλωματικά ειωθότα για να διασφαλίσουν τη ζωή των υπηκόων ή ομογενών τους;
 

-Δεν υπάρχει περίπτωση να είναι αδύνατη, επιχειρησιακά, η σύλληψης ενός ανθρώπου που καταδιώκεται σαν αγρίμι απο ισχυρές ειδικές δυνάμεις. Γιατί το ελληνικό ΥΠΕΞ δεν διασφάλισε, σε συνεργασία με τις αλβανικές αρχές, τη δυνατότητα σύλληψης αντί της εκτέλεσής του;
 

-Στην Αλβανία όποιος παρανομεί και καταδιώκεται, εκτελείται;
 

-Ο Αλβανός πρωθυπουργός αναρωτήθηκε γιατί η Ελλάδα διαμαρτύρεται και μιλά για την απώλεια ζωής ενός ψυχασθενούς. Οι συνήθεις ευαίσθητοι σε τέτοιους χαρακτηρισμούς γιατί δεν βρήκαν μια λέξη να πουν για το απάνθρωπο σχόλιο του Αλβανού πρωθυπουργού;
 

-Σκοτώθηκε ένας άνθρωπος απο ισχυρές ειδικές δυνάμεις. Δεν έχει σημασία τι ήταν, απο εθνικής απόψεως. Που είναι οι...

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ - ΕΘΝΙΚΑ ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ: Οι Αλβανοί μας σκοτώνουν και μας χλευάζουν σαν κάτι δημάρχους στα 4! Αν ο Κατσιφάς ήταν αριστερός θα είχε ξεσηκωθεί το σύμπαν

Aπό τον Βασίλη Μπόνιο

Eάν ήταν αριστερός θα είχε γίνει ήδη ήρωας. 

Στην περίπτωση του Κωνσταντίνου Κατσίφα αποδεχόμαστε τον χαρακτηρισμό ακροδεξιός, εξτρεμιστής και χρυσαυγίτης και σαν στρουθοκάμηλοι, ολόκληρη κοινωνία, ΜΜΕ και πολιτικό προσωπικό χώνουμε το κεφάλι στην άμμο και πάμε παρακάτω. Οσο γίνεται πιο κάτω-στο πάτο του βαρελιού.

Αυτή είναι η ξεφτίλα του σημερινού αμήχανου, νικημένου αμαχητί, από κούνια, νεοέλληνα. Και σαν να μην έφτανε αυτό τρώμε στη μάπα και τον χλευασμό των Αλβανών.  

Εχετε συνειδητοποιήσει γιατί εκτελέσθηκε ο Κατσίφας;  

Επειδή τόλμησε να αναρτήσει δημόσια τα εθνικά μας σύμβολα, όπως η ελληνική σημαία.

Χαρακτηριστική είναι η ανάρτηση του δημοσιογράφου Αρτάν Χότζα στο facebook, που εκθειάζει τους άνδρες της RENEA (Ειδικές Δυνάμεις αλβανικής αστυνομίας), κάνοντας αναφορά στη δολοφονία δύο Αλβανών το 1994 στα ελληνοαλβανικά σύνορα και καταλήγοντας με την προειδοποίηση : “Καλύτερα να κλαίνε οι μητέρες σας από να φορέσουν μαύρες μαντίλες οι μητέρες μας” έγραψε προκλητικά, καταλήγοντας : “Ας μάθουν ποιος είναι ο νοικοκύρης του σπιτιού την επόμενη φορά (…) Εάν έχουν αμφιβολία, μπορούν να ξαναπροσπαθήσουν…”, προφανώς για την ανάρτηση της ελληνικής σημαίας.
 

Aπο προχθες το πρωί, μερίδα αλβανικών ΜΜΕ επιχειρούν να παρουσιάσουν το θύμα ως “εξτρεμιστή” ακροδεξιό, μέλος της Χρυσής Αυγής, δημοσιοποιώντας φωτογραφίες του Κατσίφα ντυμένου με στολές παραλλαγής και μπροστά απο ελληνικές σημαίες.

Οι Βουλιαράτες είναι ένα επισήμως αναγνωρισμένο μειονοτικό χωριό απο τα Τίρανα, που βάση της αλβανικής νομοθεσίας οι ομογενείς έχουν δικαίωμα να τιμούν δημόσια τα εθνικά τους σύμβολα, όπως επιχείρησε το θύμα.

Οι Αλβανοί λοιπόν μας αντμετωπίζουν όπως κάτι Ελληνες δημάρχους που τους πηδάνε ομοεθνοί τους και στη συνέχεια τους διασύρουν με τα σχετικά video-ντοκουμέντα. Και μας σκοτώνουν και μας πηδάνε και μας χλευάζουν. Ποιοι; Οι Αλβανοί!

Κι εμείς με το κεφάλι στα σκέλια.  

Την ίδια στιγμή που ο Πάκης, ο Τσίπρας και λοιποί παπαρολόγοι πολιτικοί μας...

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Η ελληνική Διασπορά

Του ΑΛΕΞΗ ΠΑΠΑΧΕΛΑ

Κάθε φορά που συναντώ διακεκριμένους Ελληνες της Διασποράς νιώθω μια στενοχώρια. Αγαπούν την Ελλάδα και την έχουν στο μυαλό τους πολύ πιο ψηλά από πολλούς κυνικούς μόνιμους κατοίκους της. Δεν καταλαβαίνουν τη νεοελληνική παρακμή, είτε αυτή εκδηλώνεται στην τραγική κατάσταση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας είτε στην απόλυτη επικράτηση της αναξιοκρατίας σε πολλούς κρίσιμους τομείς. Σε αντίθεση με την επικρατούσα αντίληψη ότι «αυτά δεν γίνονται», πιστεύουν ακράδαντα πως «όλα γίνονται, αρκεί να υπάρχουν η θέληση και ο επαγγελματισμός».


Είναι συγκινητικό και εμπνέει αισιοδοξία να βλέπεις ανθρώπους που δεν γεννήθηκαν ούτε οι ίδιοι ούτε και οι παππούδες τους στην Ελλάδα να νοιάζονται γι’ αυτήν. Να φροντίζουν ώστε να την επισκέπτονται νέοι Ελληνοαμερικανοί φοιτητές για να μη χαθούν οι δεσμοί με τη δεύτερη πατρίδα τους.


Το νεοελληνικό μικρόβιο που μας κάνει να τα μπλέκουμε όλα σε ένα κουβάρι, με λίγη διαφθορά, λίγο προσωπικούς ανταγωνισμούς και έλλειψη σχεδιασμού, έχει δυστυχώς μπολιάσει και τη Διασπορά. Εξαιρετικές πρωτοβουλίες που ανακοινώθηκαν με φανφάρες έχουν εκφυλιστεί σε κοινωνικές ή κοσμικές εκδηλώσεις χωρίς ουσία. Αντί να προωθούν την επιχειρηματικότητα, όπως ήταν ο στόχος, εξελίχθηκαν σε ανούσιες δημόσιες σχέσεις.


Ο Ελληνισμός της Αμερικής περνάει μια πρωτόγνωρη και δομική κρίση. Το κενό ηγεσίας στην Εκκλησία, μαζί με τα σκάνδαλα κακοδιαχείρισης, έχει παγώσει τους δυναμικούς Ελληνοαμερικανούς. Είναι πολλοί όσοι θέλουν να αναμειχθούν και να βοηθήσουν να αποκτήσει η ελληνοαμερικανική κοινότητα την αίγλη περασμένων εποχών. Χρειάζονται όμως πρωτοβουλίες και το κυριότερο, να αντιληφθούν άπαντες στην Αθήνα, στο Φανάρι και όπου αλλού ότι ο χρόνος τελειώνει.


Η Ελλάδα μεγάλωσε σε κρίσιμες περιόδους της ιστορίας της λόγω της πολιτικής, οικονομικής και πολιτισμικής ισχύος που άντλησε από τη Διασπορά της. Από τη γέννηση του ελληνικού κράτους έως την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου και μετά, ο ρόλος της ήταν καταλυτικός. Το χάσμα ήταν βέβαια πάντοτε μεγάλο από την εποχή που ο Υψηλάντης δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με τους Πελοποννήσιους τοπάρχες. Στο τέλος όμως της ημέρας η Διασπορά ήταν ο καταλύτης που μας πήγαινε μπροστά.


Σήμερα την έχουμε ανάγκη όσο ποτέ. Είμαστε μια κουρασμένη, γερασμένη χώρα που δεν έχει πυξίδα, ενέργεια, έμπνευση.  


Η Διασπορά θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά, αρκεί...

ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Στην Αντίς Αμπέμπα τα παιδιά των Ελλήνων τίμησαν την επέτειο του ΟΧΙ

Φοιτούν στα ελληνικά σχολεία της Αντίς Αμπέμπα που υπάγονται στο ελληνικό υπουργείο Παιδείας και είναι παιδιά Ελλήνων δεύτερης και τρίτης γενιάς με όνειρο να φοιτήσουν κάποια μέρα στην Ελλάδα.  


Αν και δεν μπορούν να ταξιδέψουν εύκολα στη χώρα καταγωγής τους, εντούτοις οι «ξεχασμένοι» Έλληνες της Αιθιοπίας την περασμένη Κυριακή, ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου, το πρωί παρακολούθησαν τη δοξολογία στο ναό του Αγίου Φρουμεντίου και το απόγευμα πήγαν στην αίθουσα εκδηλώσεων της ελληνικής κοινότητας για να καμαρώσουν τα παιδιά της κοινότητας στη σχολική γιορτή για το ΟΧΙ.

Η κοινότητα της Αιθιοπίας μπορεί να μην αριθμεί πλέον 6.500 άτομα, όπως συνέβαινε μέχρι τη δεκαετία του 1970, η επόμενη γενιά, όμως, συνεχίζει δυναμικά.

Πολλά παιδιά προέρχονται από μικτούς γάμους, και ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν είναι ότι δεν μπορούν να πάρουν βίζα για την Ελλάδα καθώς έχουν αιθιοπική υπηκοότητα. Ωστόσο αυτά τα παιδιά κουβαλούν την Ελλάδα μέσα τους, όπως αποδείχθηκε κατά τη συμμετοχή τους στις επετειακές εκδηλώσεις που έγιναν υπό την αιγίδα της πρεσβείας της Ελλάδας στην Αντίς Αμπέμπα.


PONTOS NEWS

ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΦΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ: Οι ψυχοκοινωνικές διαστάσεις...

Ενα άρθρο του 2010 και ένα ηχητικό από ομιλία  στη Σχολή Γονέων Κατερίνης τον Νοέμβριο του 1992  για το ΟΞΥ δημογραφικό μας πρόβλημα

Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου

Δεν θα τολμήσω να κάνω μια βαθιά τομή στο καυτό ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ μας πρόβλημα διότι δεν το επιτρέπει ο χώρος, αλλά θα σκιαγραφήσω, σύντομα, τις ψυχοκοινωνικές του διαστάσεις επειδή σε αυτές πιστεύω ότι εστιάζονται και οι αιτίες και μαζί και οι πιο αποδοτικές λύσεις του.
 

Καθώς περιμένουμε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τις απαιτήσεις του για απολύσεις, μειώσεις μισθών και μειώσεις συντάξεων, η υπάρχουσα ανεπάρκεια πόρων στα ασφαλιστικά μας ταμεία θα ενταθεί ακόμη περισσότερο καθώς θα λείπουνοι ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ και θα αυξάνονται οι ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ!..
 

Στις δεκαετίες που μας πέρασαν διάφορες Επιτροπές της Βουλής κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι βασικές αιτίες του δημογραφικού μας προβλήματος ήταν μεταξύ άλλων:

Ο χώρος κατοικίας (32 % των Ελλήνων ζει εγκλωβισμένο σε μικρά διαμερίσματα ενώ πολλά νέα ζευγάρια δεν έχουν δική τους στέγη)

Το πολύ ψηλό κόστος ανατροφής των παιδιών και η παροχή παιδείας και (παραπαιδείας)
 

Η ανεργία των νέων που μεταθέτει το γάμο και την απόκτηση παιδιών
 

Ο υπέρμετρος ατομικός ευδαιμονισμός

 

Προχωρώντας με αυτά τα δεδομένα και αυτούς τους ρυθμούς το έτος 2009 ο πληθυσμός της Ελλάδος έφτασε να είναι μόλις 10,8 εκατ. ενώ οι Αλβανοί πληθυσμιακά ξεπερνούν τα 4 εκατομμύρια (δεν υπολογίζονται όσοι ζούνε εκτός Αλβανίας), οι Σκοπιανοί ξεπερνούν τα 2 εκατ., οι Βούλγαροι πλησιάζουν τα 7,5 εκατ. και οι Τούρκοι ξεπεράσανε τα 77 εκατ. (από τα οποία τα 51 εκατ. Βρίσκονται στις ηλικίες ανάμεσα στα 15 και 64 χρόνια)!

 

Εξετάζοντας συνοπτικά τα δημογραφικά μας στοιχεία διαπιστώνουμε ότι ανέκαθεν η χώρα μας ήταν κοινωνία «προσφύγων και ξενιτεμένων».

 

Το 1907 η Ελλάδα αριθμούσε 2,631,952 ψυχές και αργότερα μετά τους βαλκανικούς πολέμους και τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο φτάσαμε το 1920 τον αριθμό 5,061,889. Τελικά το 1923 μετά την Μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμών φτάσαμε να είμαστε 6,010,000 άτομα.

 

Στις δεκαετίες που ακολούθησαν ενσωματώθηκαν στον κορμό της Ελλάδας και νέα κύματα προσφύγων, χάσαμε σχεδόν ένα εκατομμύριο στην δεκαετία του 1940 και στη συνέχεια η αστυφιλία γέμισε τις πόλεις μας με άνεργο πληθυσμό ενώ ερημώθηκε η περιφέρεια.

 

Στη δεκαετία του 1960 κορυφώθηκε και η μεγάλη πληθυσμιακή διαρροή σχεδόν ενός εκατομμυρίου συμπολιτών μας στις αγορές εργασίας της Ευρώπης και κυρίως της Δυτικής Γερμανίας, αφού είχαν ήδη προηγηθεί τα επίσης μεγάλα μεταναστευτικά κύματα της μεταπολεμικής δεκαετίας του 1950 προς τον Καναδά, την Αυστραλία και τις ΗΠΑ.
 

Αστυφιλία και νέο «στυλ ζωής»

Οι ελληνικές οικογένειες της υπαίθρου λειτουργώντας μέσα στο κοινωνικό-οικονομικό σύστημα μιας γεωργοκτηνοτροφικής Ελληνικής πραγματικότητας παρέμειναν “εκτεταμένες” στη δομή τους (τρείς γενιές συμβίωναν στον ίδιο οικολογικό χώρο) και πολυμελείς ενώ, αντίθετα, οι οικογένειες των αστικοβιομηχανικών μας κέντρων προσαρμοζόμενες στις απαιτήσεις και τις ιδιομορφίες του νέου τρόπου ζωής μεταλλάχθηκαν σε “πυρηνικές” όπου το κάθε ζευγάρι προσαρμοζόμενο στις απαιτήσεις της ζωής αποκτούσε ένα ή το πολύ δύο παιδιά. Αναμφίβολα η έλλειψη χώρου, η απασχόληση και των δύο γονέων και η έλλειψη παππούδων και γιαγιάδων που θα μπορούσαν να αναλάβουν την φροντίδα των παιδιών οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια τη σύγχρονη ελληνική οικογένεια στη σμίκρυνση…

 

Για να διατηρηθεί μια σταθερή αυξητική τάση στην δημογραφική οντότητα και τα χαρακτηριστικά μιας κοινωνίας πρέπει οι γεννήσεις να υπερβαίνουν τους θανάτους αλλά ήδη στην Ε.Ε. ο μέσος όρος είναι σχεδόν μηδενικός. Πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η φυσική αύξηση του ελληνικού πληθυσμού (γεννήσεις μείον θάνατοι) ήταν της τάξης του 12 και 13 % για να φτάσει τώρα στο εντυπωσιακό επίπεδο πολύ κάτω του 1 % δηλαδή σε ΑΡΝΗΤΙΚΑ μεγέθη καθώς εδώ και μερικά χρόνια στην Ελλάδα έχουμε σε ετήσια βάση περισσότερους θανάτους από γέννες και μάλιστα στις γέννες υπολογίζονται και δεκάδες χιλιάδες αλλοεθνών (νόμιμων προσφύγων μεταναστών αλλά και λαθρομεταναστών!)

Αξίζει να σημειωθεί ότι :

ΣΥΡΙΖΟΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Ομιλία του Α. ΛΑΥΡΕΝΤΖΟΥ για ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ - ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ

ΣΥΡΙΖΟΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΑΡΑΔΙΚΟ - ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Σφαγή, πρέζα και εποικισμός

Από τον  Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη

Ολη η σχιζοφρένεια και το επικίνδυνο της κατάστασής μας σε δύο ειδήσεις. 

Πρώτη είδηση. Στην Κω, η Ασφάλεια συνέλαβε μέσα στο hot spot, τουτέστιν τον τσαντιρομαχαλά που έχει στήσει το γκουβέρνο μας και αλωνίζουν οι ΜΚΟτζήδες, με μισθούς 2.500 ευρώπουλα έκαστος/η, τρεις Ιρακινούς πρεζέμπορους. Και οι τρεις έχουν υποβάλει αίτηση ασύλου, που είναι υπό εξέταση, ενώ λαμβάνουν και από τέσσερα κατοστάρικα κολλαριστά έκαστος ως επίδομα διαβίωσης. Στέγη, τροφή, περίθαλψη, 400 ευρώ τον μήνα και εμπορία ναρκωτικών, να συμπληρώνουν εισόδημα «για τη φουκαριάρα τη μάνα τους». Δεν το κατήγγειλα εγώ, που είμαι κακός υπερπατριώτης, «ακροδεξιός» κ.λπ. Ο δήμαρχος της Κω το κατήγγειλε δημόσια.

 

Δεύτερη είδηση. Στον Εβρο τρεις γυναίκες, μία ανήλικη, μία γύρω στα 19 και μία μεγαλύτερη, πιθανώς και συγγενείς, μητέρα με κόρες, που είχαν μπει παράνομα, πρόσφυγες ή λαθρομετανάστριες, άγνωστο, βρέθηκαν δεμένες χεροπόδαρα και σφαγμένες σαν αρνιά του Πάσχα, κουρμπάνια, με τρόπο που θυμίζει Ισλαμικό Κράτος. Τρεις ανθρώπινες ψυχές, που «έφυγαν» μέσα σε ανείπωτη αγωνία, με τον πιο τρομερό τρόπο, αφού θα έβλεπε η μία να σφάζουν την άλλη έχοντας την επίγνωση πως έρχεται η σειρά της. Αφαντος ο φονιάς ή οι φονιάδες και άγνωστη η αιτία.

 

Τέτοια κτήνη έφερε στη χώρα μας η πολιτική του Τσίπρα, του Πάνου και της Τασίας, το «ανοίξαμε και σας περιμένουμε», ο τεράστιος μαγνήτης του ψευτοανθρωπισμού με τα επιδόματα, την πλήρη ανοχή στην ανομία με την εξίσωση προσφύγων με τους λαθραίους, που απλά ψάχνουν καλύτερη ζωή ή κάνουν εγκληματικό «τουρισμό», που ήρθαν για πλιάτσικο, φόνους, βιασμούς. Αδίστακτοι εκούσιοι και ακούσιοι συνεργοί των δουλεμπόρων διακινητών του Ερντογάν κονομάνε από όλο αυτό το σκοτεινό νταραβέρι, που διαλύει τη χώρα αλλά και αλέθει αθώες ψυχές, όπως οι τρεις γυναίκες στον Εβρο και πόσοι άλλοι άνθρωποι, κυρίως γυναικόπαιδα, που έπεσαν θύματα των συμμοριών κοινών κακοποιών ή φανατικών ισλαμιστών μέσα στους τσαντιρομαχαλάδες που έστησαν οι αριστεροί επίορκοι. Επνιξαν πολύ περισσότερους επί των ημερών τους, αφού στην ουσία τούς προσκάλεσαν να φορτωθούν με τα παιδιά τους στις βάρκες των διακινητών και να πνιγούν πολλοί Αϊλάν, για τους οποίους οι λαδοπόντικες διεθνιστές του Σόρος κάνουν την πάπια.

 

Η πολιτική των ξεχαρβαλωμένων συνόρων στοίβαξε απίστευτη ανθρώπινη δυστυχία με τεράστια βλάβη των εθνικών συμφερόντων, που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, όσο συνεχίζονται οι αφίξεις των παρανόμων, συντριπτικά πια νέτοι σκέτοι λαθρομετανάστες.  

Μια ταλαίπωρη ντουντούκα της κυβερνητικής προπαγάνδας, αφού μου πούλησε πάλι φτηνιάρικο ψευτοανθρωπισμό, από αυτόν που σκοτώνει Ελληνες στου Φιλοπάππου και κορίτσια πρόσφυγες στον Εβρο, μου είπε σε πάνελ: «Παντού τα πάντα. Εχουμε κι εμείς εμπόρους ναρκωτικών, δολοφόνους κ.λπ.». 

Η απάντηση απλή: «Ε, και; Δεν μας φτάνουν οι δικοί μας κακοποιοί και πρέπει να φέρετε κι άλλους;» Ακατάληπτοι μυκηθμοί και γκριμάτσες ως απάντηση.

 

Ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί, οι υφυπουργοί, οι βουλευτές αμείβονται με ποσά που απέχουν πολύ από το εισόδημα των πολλών, έχουν προνόμια, κρατικά υβριδικά αυτοκίνητα, φρουρούς, μετακλητούς, ατέλειες. Ανήκουν εισοδηματικά και από ποιότητα ζωής στην ελίτ. Ε, τηρήστε τουλάχιστον τον όρκο σας. Φυλάξτε την Πατρίδα. 

Γιατί ...

Υπαρκτου κρατικοδίαιτου συριζοκηφηνοκατσαπλιά ελληνισμού κωμωδία

"Επιφανών" αριστερών σουργελαράδων κωμωδία

Σαν σήμερα (31/10/ΧΧΧΧ)

1882: Ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ δημοσιεύει τις «Περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς».

1922: Αρχίζει η Δίκη των «6» (Γούναρης, Στράτος, Πρωτοπαπαδάκης, Θεοτόκης, Μπαλτατζής, Χατζανέστης), που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για τη μικρασιατική καταστροφή.

1948: Γίνεται η τελευταία εγγραφή στο ημερολόγιο του πλοίου - θρύλος «Αβέρωφ»... «Συνήθης εν όρμω υπηρεσία. Κινήσεις συμφώνως τω πίνακι. Έκτακτον ουδέν» γράφει και περνά στην ιστορία.

1984: Φεύγει απ τη ζωή η Ίντιρα Γκάντι, ινδή πολιτικός.

1993: Πεθαίνει ο Φεντερίκο Φελίνι, ιταλός σκηνοθέτης του κινηματογράφου

1985: Πεθαίνει ο Νίκος Εγγονόπουλος, ζωγράφος και ποιητής, ο κυριότερος εκφραστής του σουρεαλισμού στη χώρα μας.

2013 Πεθαίνει ο ο γάλλος συγγραφέας Ζεράρ ντε Βιλιέ που έγινε παγκοσμίως γνωστός από την περιπετειώδη σειρά κατασκοπευτικών περιπετει

ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΡΙΖΑίικη ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΛΑΘΡΟΜΑΧΜΟΥΤΟΛΑΓΝΕΙΑ - ΕΘΝΙΚΑ ΞΕΦΤΙΛΙΚΙΑ: Η ατάσθαλη γλώσσα

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ

Ζούμε εδώ και καιρό μια αναστροφή: η πραγματικότητα ξεπερνάει κάθε σάτιρα.  


Ο εξωφρενισμός του υπαρκτού είναι παρασάγγες εκείθεν της κάθε κωμικής ματιάς. Αυτά που συμβαίνουν δεν τα προλαβαίνουν οι γελοιογράφοι, οι αρθρογράφοι, οι εξαρθρογράφοι, οι σατιρικοί. Ακόμα και οι πιο οξείς κάλαμοι στομώνουν. Σχεδόν βαριούνται να γράψουν γιατί το εξόφθαλμο της φαιδρότητας είναι πια πέρα απ" το όριο. Η εξουσία έχει απογυμνωθεί σε τέτοιο βαθμό από τα προσχήματα που την κρατούν, ο λόγος δεν αντιστοιχεί επ" ουδενί στα πράγματα, άρα έχει επί της ουσίας καταργηθεί, και ο καθείς μπορεί να λέει και να ξελέει με πάσα άνεση και όλα να θεωρούνται (από κάποιους) φυσιολογικά. Μπορεί κάθε βδομάδα να γίνεται ένας βιασμός στη Μόρια και αλλεπάλληλοι φόνοι, ωστόσο να βγαίνει ο δήθεν και να ενοχλείται όχι απ" αυτήν την αποτρόπαιη πραγματικότητα, αλλά απ" τη λέξη «λαθρομετανάστης». Τον κόφτει – υποτίθεται – η γλώσσα. (Κυρίως το ομώνυμο ψάρι, βέβαια, αλλά και οι λέξεις).

Θέλουν ακόμα και να μιλάμε καθ" υπαγόρευση παρότι, όπως λέγανε και οι αρχαίοι, «η γλώσσα είναι ατάσθαλη». 

Υπάρχουν βέβαια και τα σχετικά πρότυπα της υπαγόρευσης· ο Στάλιν στο βιβλίο του «Μαρξισμός και γλωσσολογία» (ήθελε να παριστάνει και τον γλωσσολόγο, ο πατερούλης) γράφει το εξής ανατριχιαστικό: «Οταν θα επιβληθεί ο κομουνισμός, όλοι θα αναγκαστούν να μιλούνε μια ενιαία γλώσσα». Πέραν του ότι οι σοβιετικοί συγγραφείς έγραφαν ήδη στανικώς ή από δουλοπρέπεια τα ίδια νοβοπάν σοσιαλιστικού ρεαλισμού, αν δεν είχαν εν τω μεταξύ εκτελεστεί ή σταλεί για μεταπτυχιακό στα γκουλάγκ.

Πάνε, λοιπόν, να επιβάλουν έναν νέο κομφορμισμό στη χρήση της γλώσσας, ένα κορέκτ, έναν κηλεπίδεσμο, όχι από καμιά ευαισθησία αλλά από ιδεολογική ιδιοτέλεια. 

Η τρυφερότητα που επιφύλασσαν στους μετανάστες φαίνεται στη Μόρια και η εμμονή με τη μη χρήση της λέξης «λαθρομετανάστης» δεν είναι παρά άλλη μια κουκούλα, κατά το γνωστό σύστημα «όταν δεν μπορούμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα, αλλάζουμε τις λέξεις». Παρότι, παλιότερα, χρησιμοποιούσαν, επειδή βόλευε πάλι, το γνωστό «δεν υπάρχουν χυδαίες λέξεις, υπάρχουν χυδαίοι άνθρωποι».

Τώρα ξαφνικά υπάρχουν και χυδαίες λέξεις, καθαυτές, που όμως πριν δεν ήταν και δεν ξέρουμε τι θ" απογίνουν στο μέλλον. Αν θα μεταναστεύσουν κι απ" τα λεξικά.

Ειδικά στη λέξη «λαθρομετανάστης» η εμμονή ξεκινάει όχι από κανέναν ουμανισμό (που θα ήταν αξιέπαινος) αλλά από τις διεθνιστικές ιδεοληψίες περί κατάργησης συνόρων, σε μια ανελέητη παγκόσμια πραγματικότητα με καθαρά εθνικά σύνορα. Ωστόσο αυτά υπερβαίνονται ήδη πολλαπλώς με την παγκοσμιοποίηση, που ούτε κι αυτή τους αρέσει. Υπερβαίνονται τα σύνορα, αλλά βάσει νόμων, ορίων και κανονισμών. Αν πας, ας πούμε, ακόμα και στην πολύ προωθημένη Ευρώπη, να περάσεις ναρκωτικά σε άλλη χώρα ή λαθραία εμπορεύματα, σε συλλαμβάνουν πάραυτα. Είσαι ναρκέμπορος ή λαθρέμπορος. Ή μάλλον παράτυπος έμπορος, παράνομος έμπορος, βαποράκι και τα λοιπά – υπάρχουν και οι αργκό στο γλωσσικό παίγνιο. Αλλο βαποράκι του Μπουρνόβα κι άλλο βαποράκι ηρωίνης. Η λέξη βαποράκι, επομένως, από μόνη της νοείται κατά περίπτωση – όπως στο άσμα ο μπαγλαμάς μεγάλωσε και γίνηκε βαπόρι, ίσως μεγαλύτερο κι απ" το παπόρι απ" την Περσία. (Αλλοι το λένε παπόρο).

Κάθε λέξη περιέχει απαξία ή όχι, ανάλογα με τον τόνο, το περιβάλλον και το ύφος που τη χρησιμοποιείς. Μπορείς να πεις τη λέξη «καλημέρα» ευγενικά ή φτύνοντάς την, παρότι από μόνη της είναι ευχή – όπως και το «μαλάκα μου» μπορεί να ειπωθεί μεταξύ φίλων λόγω οικειότητας ή με προφανή τρυφερότητα. Ή το «ρε πούστη μου». Δεν το λέμε; 

Εκτός αν κάποιοι hypocrites lecteurs έχουν άλλη άποψη και χρησιμοποιούν μεταξύ τους αποκλειστικά κομψό πληθυντικό, όπως ο Σαρτρ όταν μιλούσε στη Σιμόν ντε Μποβουάρ ή όπως έγραφε ο υποκόμης De Valmont στη Marquise de Merteuil στο «Les liaisons dangereuses».

Κι απ" την άλλη, κατά περίπτωση πάλι, μιλούνε (όταν βολεύει) κατά της λογοκρισίας. Τώρα, δε, υπέρ. Τρέχα γύρευε. Αλλά εδώ μιλάμε για κάτι χειρότερο: