Ασε μας κι εσύ ρε Ραχήλ. • «Ραντεβού στα
γουναράδικα»! • Καλοκαιριάτικο. • Εδώ χτυπάει 35άρια ο Ιούλιος, εσένα
στις γούνες ο νους σου. • Στη Βάρκιζα, που είπες, ο κ. • Θάλασσα,
δροσούλα, τελειότητα. • Τε-λει-ό-τη-τα. •
Αν και δεν μας βλέπω να βλέπουμε θάλασσα φέτος. • Εγώ πάντως, ούτε μία φορά μέχρι σήμερα • – τέλη Ιουλίου πια. • Για πρώτη φορά στη ζωή μου. • Παράλυση. • Καθήλωση. • Κιλά. • Σύριζα. •
Οτι δεν θα ξεμπερδέψουμε καλά με δαύτους έχει κιόλας αποδειχτεί. • Ηδη μας κοστίζουν άλλα τρία χρόνια μνημόνιο • και 30% αύξηση του τεράστιου χρέους. • Χώρια τα πολλά άλλα επώδυνα, • υλικά και μη. • Αλλ’ αυτοί οι τύποι πάνε και να μας τρελάνουν. • Τώρα θένε να καταψηφίζουν κατά στίφη την κεντρική πολιτική επιλογή της κυβέρνησής τους • αλλά μην παραιτούνται ούτε και να διαγράφονται. • Και να κυβερνάνε έτσι!
• Κυβέρνηση παλαβής αριστεράς. •
Μέσα σ’ αυτό το χλοερό τοπίο • να δούμε αν η «Κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας» • (σώσον Κύριε τον λαόν Σου εν τέλει) • θα κατορθώσει να σώσει καν τον εαυτό της. • Από τους δικούς της. •
«Καλά», μου έλεγε η γειτόνισσά μου η Εφη • που της τρακάρω συνέχεια τσιγάρα • –διότι και αυτό, φευ, το ξανάρχισα τώρα μετά 20 έτη, • (α ρε συριζανέλ σωτήριοι)–, • «γιατί αυτοί οι τύποι δεν έμεναν στο ΚΚΕ απ’ όπου έφυγαν;».
• Τι να της πω. • Οτι έψαχναν προβιά αμνού για να κάνουν το δικό τους;
• Λέγονται τώρα αυτά τα πράγματα • του πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ καραδοκούντος; • Και με τη Μέγαιρα της Δημοκρατίας αφρίζουσα; •
Ως Γκιούλιβερ είδε τον Ελληνα κάποιος επιδέξιος στα ιντερνετικά γραφιστικά, • ξαπλωμένο τον γίγαντα καταγής κι αναίσθητο • χειροπόδαρα δεμένο από κάτι λιλιπούτεια ανθρωπάκια εκεί • –κάτι «ευρωπαίους» σπιθαμιαίους μπροστά μας δηλαδή– • με το ερώτημα στη λεζάντα «Τι θα γίνει όταν ξυπνήσει;».
• Θα μπορούσα πολλά να σου πω εγώ τι θα γίνει αν ξυπνήσει ποτέ ο Ελληνας • –λ.χ. δεν θα ξαναψήφιζε δημαγωγούς λαϊκιστές παντός χρώματος– • άλλο όμως επείγομαι να σε ρωτήσω, εμπνευσμένε γραφίστα, • εσένα και τους δεκάδες χιλιάδες ελληναράδες που σου έκαναν like ή τσακίστηκαν να διαδώσουν urbi et orbi το κατόρθωμά σου:
• Γιατί, ρε μεγάλε, γίγαντας ο Ελληνας μπροστά σε λιλιπούτειους;
• Για ποιον ακριβώς λόγο;
• Επειδή έχει το σύστημα υγείας που έχει;
• Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια τα καταντημένα;
• Τον πολιτισμό που βλέπουμε κι ακούμε στην καθημερινότητά μας να ρέει στο αίμα του;
• Την ξεχαρβαλωμένη και ανεπίδοτη Δικαιοσύνη,
• την ανομία, την ασυδοσία, • την αδιαφορία για το συλλογικό καλό, τον αχαλίνωτο τομαρισμό;
• Αυτά τον κάνουν «γίγαντα» τον Ελληνα σήμερα; • Εθνικά Περήφανο;
• Εκτός κι αν επικαλεστείς πάλι τους αρχαίους ημών. • Αλλιώς ψεκασμένος εσύ. •
Σοβαροί σχολιαστές. • Και δεν ειρωνεύομαι. • Αποδίδουν το Νέο Μνημόνιο στην «εκδικητικότητα των Ευρωπαίων» • επειδή, λέει, οι Ελληνες τόλμησαν να κάνουν κυβέρνηση ένα κόμμα σαν τον Σύριζα.
• Εμένα πάλι, με όλη την εκτίμηση, μου φαίνεται μεγάλη έλλειψη σοβαρότητας να αποσιωπούμε αιδημόνως τις ευθύνες αυτού του «αλλιώτικου» κόμματος. • Τι έπραξε • –και τι δεν έπραξε– • στο πεντάμηνο που είναι στην εξουσία • ώστε να φτάσουμε να παρακαλάμε πανικόβλητοι και νέο μνημόνιο. • Οχι και οι σοβαροί επιχειρήματα τύπου «η εκδικητικότητα των Ευρωπαίων». • Ημαρτον δηλαδή. •
Η προσγείωση του Τσίπρα έγινε • – στο και 5΄, αλλά πάλι καλά. • Το Μεγάλο Ερώτημα όμως παραμένει • εξίσου αγωνιώδες:
• Θα σταματήσει άραγε πια να παίζει στην πλάτη της χώρας τρίλιζα;
• Διότι αυτό που έπαιζε μέχρι σήμερα ούτε τάβλι δεν θα το ’λεγες.
Αν και δεν μας βλέπω να βλέπουμε θάλασσα φέτος. • Εγώ πάντως, ούτε μία φορά μέχρι σήμερα • – τέλη Ιουλίου πια. • Για πρώτη φορά στη ζωή μου. • Παράλυση. • Καθήλωση. • Κιλά. • Σύριζα. •
Οτι δεν θα ξεμπερδέψουμε καλά με δαύτους έχει κιόλας αποδειχτεί. • Ηδη μας κοστίζουν άλλα τρία χρόνια μνημόνιο • και 30% αύξηση του τεράστιου χρέους. • Χώρια τα πολλά άλλα επώδυνα, • υλικά και μη. • Αλλ’ αυτοί οι τύποι πάνε και να μας τρελάνουν. • Τώρα θένε να καταψηφίζουν κατά στίφη την κεντρική πολιτική επιλογή της κυβέρνησής τους • αλλά μην παραιτούνται ούτε και να διαγράφονται. • Και να κυβερνάνε έτσι!
• Κυβέρνηση παλαβής αριστεράς. •
Μέσα σ’ αυτό το χλοερό τοπίο • να δούμε αν η «Κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας» • (σώσον Κύριε τον λαόν Σου εν τέλει) • θα κατορθώσει να σώσει καν τον εαυτό της. • Από τους δικούς της. •
«Καλά», μου έλεγε η γειτόνισσά μου η Εφη • που της τρακάρω συνέχεια τσιγάρα • –διότι και αυτό, φευ, το ξανάρχισα τώρα μετά 20 έτη, • (α ρε συριζανέλ σωτήριοι)–, • «γιατί αυτοί οι τύποι δεν έμεναν στο ΚΚΕ απ’ όπου έφυγαν;».
• Τι να της πω. • Οτι έψαχναν προβιά αμνού για να κάνουν το δικό τους;
• Λέγονται τώρα αυτά τα πράγματα • του πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ καραδοκούντος; • Και με τη Μέγαιρα της Δημοκρατίας αφρίζουσα; •
Ως Γκιούλιβερ είδε τον Ελληνα κάποιος επιδέξιος στα ιντερνετικά γραφιστικά, • ξαπλωμένο τον γίγαντα καταγής κι αναίσθητο • χειροπόδαρα δεμένο από κάτι λιλιπούτεια ανθρωπάκια εκεί • –κάτι «ευρωπαίους» σπιθαμιαίους μπροστά μας δηλαδή– • με το ερώτημα στη λεζάντα «Τι θα γίνει όταν ξυπνήσει;».
• Θα μπορούσα πολλά να σου πω εγώ τι θα γίνει αν ξυπνήσει ποτέ ο Ελληνας • –λ.χ. δεν θα ξαναψήφιζε δημαγωγούς λαϊκιστές παντός χρώματος– • άλλο όμως επείγομαι να σε ρωτήσω, εμπνευσμένε γραφίστα, • εσένα και τους δεκάδες χιλιάδες ελληναράδες που σου έκαναν like ή τσακίστηκαν να διαδώσουν urbi et orbi το κατόρθωμά σου:
• Γιατί, ρε μεγάλε, γίγαντας ο Ελληνας μπροστά σε λιλιπούτειους;
• Για ποιον ακριβώς λόγο;
• Επειδή έχει το σύστημα υγείας που έχει;
• Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια τα καταντημένα;
• Τον πολιτισμό που βλέπουμε κι ακούμε στην καθημερινότητά μας να ρέει στο αίμα του;
• Την ξεχαρβαλωμένη και ανεπίδοτη Δικαιοσύνη,
• την ανομία, την ασυδοσία, • την αδιαφορία για το συλλογικό καλό, τον αχαλίνωτο τομαρισμό;
• Αυτά τον κάνουν «γίγαντα» τον Ελληνα σήμερα; • Εθνικά Περήφανο;
• Εκτός κι αν επικαλεστείς πάλι τους αρχαίους ημών. • Αλλιώς ψεκασμένος εσύ. •
Σοβαροί σχολιαστές. • Και δεν ειρωνεύομαι. • Αποδίδουν το Νέο Μνημόνιο στην «εκδικητικότητα των Ευρωπαίων» • επειδή, λέει, οι Ελληνες τόλμησαν να κάνουν κυβέρνηση ένα κόμμα σαν τον Σύριζα.
• Εμένα πάλι, με όλη την εκτίμηση, μου φαίνεται μεγάλη έλλειψη σοβαρότητας να αποσιωπούμε αιδημόνως τις ευθύνες αυτού του «αλλιώτικου» κόμματος. • Τι έπραξε • –και τι δεν έπραξε– • στο πεντάμηνο που είναι στην εξουσία • ώστε να φτάσουμε να παρακαλάμε πανικόβλητοι και νέο μνημόνιο. • Οχι και οι σοβαροί επιχειρήματα τύπου «η εκδικητικότητα των Ευρωπαίων». • Ημαρτον δηλαδή. •
Η προσγείωση του Τσίπρα έγινε • – στο και 5΄, αλλά πάλι καλά. • Το Μεγάλο Ερώτημα όμως παραμένει • εξίσου αγωνιώδες:
• Θα σταματήσει άραγε πια να παίζει στην πλάτη της χώρας τρίλιζα;
• Διότι αυτό που έπαιζε μέχρι σήμερα ούτε τάβλι δεν θα το ’λεγες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου