ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΡΙΖΟΠΛΗΚΤΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Ως πότε θα λειτουργούν οι λογικές αντιστάσεις μας με τους τσαρλατάνους που μπλέξαμε? - Πότε θα γίνει ελκυστική η ομαδική μας αυτοκτονία με το άλμα στο κενό?

Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΨΗ

Στην πολιτική είναι όπως στην ιατρική. Πρώτιστο μέλημα να μην κάνεις κακό. Και η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα με απερισκεψία το αγνόησε. Ακόμα χειρότερα, οι υπουργοί του δείχνουν ότι εξακολουθούν να το αγνοούν και κινούνται στη σφαίρα της εικονικής πραγματικότητας. Σαν να μην καταλαβαίνουν ούτε πόσο κοντά βρεθήκαμε στην κατάρρευση ούτε ότι είναι η τελευταία ευκαιρία να επιστρέψουμε σε μια σχετική κανονικότητα.  

Η επόμενη κρίση θα έχει μια και μοναδική κατάληξη: την άτακτη χρεοκοπία και την έξοδο από το ευρώ.

Το πλήγμα στην οικονομία αποτυπώνεται και σε αριθμούς. Σύμφωνα με την έκθεση του ΔΝΤ, αυτήν που χρησιμοποίησε η ίδια η κυβέρνηση για να υποστηρίξει την ανάγκη για κούρεμα του χρέους, η πεντάμηνη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί σε πρόσθετες ανάγκες χρηματοδότησης που ανέρχονται σε 36 δισεκατομμύρια. Και μάλιστα χωρίς να υπολογίζονται οι επιπτώσεις από το δημοψήφισμα. Αν το προσθέσουμε, τότε θα χρειαστούν επιπλέον 25 δισεκατομμύρια για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Συνολικά δηλαδή περίπου 60 δισεκατομμύρια. Σε αυτά πρέπει να προστεθούν οι απώλειες εισοδήματος από την ύφεση, που ξεπερνούν τα 10 δισεκατομμύρια το 2015, αλλά και το πακέτο των μέτρων που είναι κατά πολύ βαρύτερο από το μέιλ Χαρδούβελη. Και βέβαια οι επιπλέον άνεργοι. Oχι άσχημα για πέντε μήνες.

Λιγότερο μετρήσιμο αλλά ενδεχομένως σοβαρότερο είναι το πλήγμα στην κοινωνία.  

Υπάρχει η στενή πλευρά, η απογοήτευση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που πίστεψαν το σκίσιμο των Μνημονίων και σήμερα νιώθουν προδομένοι. Κάποιοι θα οδηγηθούν σε ακραίες επιλογές. Πιο επικίνδυνη ωστόσο είναι η κόπωση της πλειονότητας των πολιτών που βλέπουν ότι οδηγούνται σε τρία ακόμα χρόνια λιτότητας. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι εξακολουθούν να προτιμούν μια επώδυνη συμφωνία από τη δραχμή.  

Ως πότε όμως;  

Πόσο θα αντέξει η ευρωπαϊκή πλειοψηφία; 

Πότε θα γίνει ελκυστικό το άλμα στο κενό; 

Το αν θα φορτώσουμε τις ευθύνες στους Ευρωπαίους θα έχει μικρή σημασία. Κι αν σήμερα έχουμε χάσει μία πενταετία, τότε θα χάσουμε μία γενιά. 

Η μόνη περίπτωση να αποφύγουμε αυτό τον κίνδυνο είναι: 

Nα ολοκληρώσουμε και να υλοποιήσουμε τη συμφωνία.

Το αντέχει ο κ. Τσίπρας; 

Μέχρι στιγμής το μόνο που έχει πει είναι ότι εκβιάστηκε. Ηδη η κυβέρνηση διστάζει να φέρει τα δύσκολα στη Βουλή. 

Το πρόβλημα φυσικά είναι ευρύτερο. Ακόμα και η αντιπολίτευση έχει αρχίσει να μιλά για φαντασιακά «ισοδύναμα», βάζοντας υπό αμφισβήτηση τη φιλοευρωπαϊκή πλειοψηφία.  

Οσο για τους υπουργούς, σε αγαστή σύμπνοια με το αριστερό ρεύμα, διαγκωνίζονται για το πώς θα ανατρέψουν στην πράξη τον «εκβιασμό». Είτε δροσίζοντας την πατάτα είτε ξορκίζοντας τη συμφωνία της... Βάρκιζας και δηλώνοντας ότι παραμένουν με το όπλο παρά πόδα.  

Το μόνο που μας μένει είναι να αυτοπυροβοληθούμε συλλογικώς.