"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΣΥΡΙΖΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: Φωνάξτε και τον Τσοβόλα και τελειώσαμε...

Του Γιώργου Κράλογλου 

Πάρτε 25.000 ευρώ από εμάς και θα τα βρούμε... "Μένουμε όρθιοι" και περιμένουμε το κράτος-πατερούλη του ΣΥΡΙΖΑ.   


Τι μας λείπει;  


Το Τσοβόλα δώστα όλα...

Στα επάνω του το καφενείο "Η Ωραία Ελλάς". Ιδέες, προτάσεις και ανέξοδα σχέδια σωτηρίας, των πάντων και από τους πάντες. 
 
"Καφενείο", πότε με τη μορφή Βουλής να πηγαινοέρχονται νομοσχέδια σωτηρίας άγνωστο αν και πώς θα εφαρμοστούν... Πότε με μορφή Ζαππείου με φλογερές προτάσεις "αναγέννησης... Και πότε ως "ηρωική" Τράπεζα να χαρίζει λεφτά, γιατί η κατάσταση στους βιοτέχνες φέρνει πολλά δάκρυα...

"Σωτήρες" και μέτρα "σωτηρίας" που βγαίνουν μέσα από "οχλαγωγία καφενείου", χωρίς βάση, χωρίς εγγυήσεις, χωρίς περιεχόμενο και χωρίς ουσία. 
 
Όταν όμως γνωρίζεις πως η ελληνική επιχειρηματική κοινωνία και οι λίγοι νοικοκυραίοι που μένουν στη χώρα... έχουν σε Τράπεζες του εξωτερικού 70 δισ. από τα οποία 40-50 δισ. οι πρώτοι και τα υπόλοιπα οι δεύτεροι,  χωρίς να σκέφτονται να τα κουνήσουν ή να τα επενδύσουν στην Ελλάδα (ακόμη και τώρα που δεν υπάρχει Grexit ούτε από το ΚΚΕ...), πρέπει να σε προβληματίσει ποιους θα σώσεις ή αν θα τα κάνεις χειρότερα. Συνεπώς τα 25.000 ευρώ πρέπει να ξέρεις ποιοι θα τα πάρουν και τι θα τα κάνουν; 
 
Όταν γνωρίζεις πως ακόμη και οι τελευταίες 10-20.000 μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις (από εκείνες που χαρακτηρίζεις της προκοπής) δεν μπορούν να αγοράσουν μηχανήματα για να ξεσκουριάσουν ή και να εκσυγχρονίσουν τις εγκαταστάσεις τους γιατί οι (εκτός Ελλάδας) πωλητές δεν δίνουν πίστωση σε επιχείρηση από την Ελλάδα και ζητάνε μετρητά (που δεν υπάρχουν) είσαι τουλάχιστον "ούφο" αν νομίζεις πως θα στρώσεις την κατάσταση με επιδόματα και επιδοτήσεις. 

Όταν δεν αντιλαμβάνεσαι τι σημαίνει έλλειψη ρευστότητας στην αγορά,  από το 2010,  με φέσια μαζί με κανόνια να βαράνε καθημερινά (στο οικονομικό επιτελείο των κυβερνήσεων της 10ετίας δεν υπήρξε κάποιος Τσιόρδας να ανακοινώνει κρούσματα και θανάτους επιχειρήσεων...), είναι φυσικό να βγαίνεις στο Ζάππειο και να παριστάνεις το πονεμένο κράτος-πατερούλη που θα μοιράσει λεφτά,  όταν δικαιωθεί η επανάσταση...
 
Όταν δεν παρατηρείς πως επενδυτής της προκοπής (όχι τα τζάκια της αρπαχτής...) δεν πάτησε στην Ελλάδα εδώ και 20 χρόνια ενώ αντίθετα τα μάζεψαν και έφυγαν μεγάλοι όμιλοι,  διεθνείς αλυσίδες και άλλαξαν έδρα τα μεγαλύτερα συγκροτήματα,  αλλά εσύ συνεχίζεις να ονειρεύεσαι επενδύσεις με προγράμματα fast-track τα οποία, νομίζεις, πως θα τα ενισχύσεις και με 5-6 δισ. από τα "πούπουλα" του μαξιλαριού των 30 δισ. (στο οποίο κοιμούνται οι δανειστές) είσαι μόνο για κουβέντα στο καφενείο "Η Ωραία Ελλάς".

Όταν δεν μπορείς να απαντήσεις στην ερώτηση "Γιατί δεν βάζουν τα λεφτά τους οι ντόπιοι επιχειρηματίες να καλύψουν τις ανάγκες που έχει η ιδιωτική σας οικονομία και τι είναι αυτό που τους απομακρύνει από τις επενδύσεις;" (ερώτηση που έχει γίνει και σε διακρατικές συζητήσεις στην Αθήνα, στο Βερολίνο και στην Ουάσιγκτον) είσαι εντελώς εκτός πραγματικότητας. Και το αποδεικνύεις με τα οικονομικά σου προγράμματα (ανεξάρτητα από ιδεολογίες και παρατάξεις) που βασίζονται σε επιδοματική λογική και ελεημοσύνες για κάθε κουτσό και στραβό που τρέχει στον Άγιο Παντελεήμονα...
 
Όταν ο κορβανάς σου μοιράζεται κατά 80% σε ένα κράτος από το οποίο έχεις εντελώς χαμένο το 40% αντί να χρηματοδοτείς ακόμη περισσότερα εθνικά έργα (αναγκαία έτσι και αλλιώς,  όπως είναι οι ενεργειακές διασυνδέσεις νησιών με τη χερσαία Ελλάδα,  ή οι νέοι δρόμοι) που τελικά θα σου φέρουν πόρους (από φόρους παραγωγών και κατασκευαστών των έργων) κάτσε και περίμενε έξοδο από την ύφεση του 2020 επειδή (λέει) δώσαμε επιχειρηματικά βοηθήματα...
 
Το βαθύτατα πολιτικό (εδώ και 30 χρόνια) πρόβλημα της οικονομίας, δεν θα λυθεί με παραταξιακό ανταγωνισμό στο ποιος τάζει τα περισσότερα. Ούτε με την ένταξη στις πελατειακές σχέσεις των κομμάτων, (μαζί με την ολιγαρχία) της μεσαίας και της μικρής τάξης. Στο επίπεδο αυτό, τόσο η διαπλοκή όσο και η πελατειακή "ανταπόκριση", χάνονται.  

Εάν...


 η επιχειρηματική κοινότητα και η κοινωνία των νέων επιχειρηματιών δεν εμπιστευθεί την οικονομία για να πείσει και τους εκτός Ελλάδος προμηθευτές, πιστωτές, ίσως και επενδυτές να αλλάξουν γνώμη για τη χώρα μας, θα συνεχίζουμε να τρώμε μόνο έτοιμα και δανεικά.  


Ως πότε όμως.   

Δεν υπάρχουν σχόλια: