Του Γιώργου Κράλογλου
Ψιθυρίζεται, όλο και πιο πυκνά, σε κύκλους της αριστεράς και της "προόδου". Να μπει το κράτος σε προβληματικές, αλλά προσωρινά... Αργότερα βλέπουμε...
Ας δούμε αρχικά τι λέει το "όραμα".
Ψιθυρίζεται, όλο και πιο πυκνά, σε κύκλους της αριστεράς και της "προόδου". Να μπει το κράτος σε προβληματικές, αλλά προσωρινά... Αργότερα βλέπουμε...
Ας δούμε αρχικά τι λέει το "όραμα".
Το κράτος με πρωτοβουλίες του (προσέξτε..., να μη το ζητήσει η αγορά αλλά το κράτος, με πρωτοβουλίες του) να αναζητήσει στις "εντατικές" των κλάδων (της βιομηχανίας κυρίως) αλλά και του τουρισμού, των μεταφορών, μέχρι και στα logistics της χώρας (!!) βιώσιμες ιδιωτικές επιχειρήσεις που δεινοπαθούν, (λόγω κρίσης και κορονοϊού) και να αναλάβει μέρος της ζημιάς με κρατική συμμετοχή στο κεφάλαιό τους.
Να τις αποκαταστήσει επιχειρηματικά. Και αν κερδίσει, να κρατήσει τις μετοχές ή να τις πουλήσει στην προβληματική μονάδα, που επανέφερε στην υγεία…
Μέσα σε αυτές (της εντατικής), συνιστά ο οραματισμός..., να αναζητηθούν και παλαιά συγκροτήματα που δεν άντεξαν, μετά το 2008 της κρίσης, και σήμερα υπολειτουργούν, (μήπως και γίνει κάτι..., λέω εγώ).
Δεν θα επέστρεφα σε ένα τέτοιο σενάριο, τρόμου, (έχω ήδη ασχοληθεί σε παλαιότερο σημείωμα μου) αν όσα άκουσα δεν ξεπερνούσαν τα όρια της ανοησίας, καφενείου και τσιπουράδικου, από ανεύθυνους αριστερούς.
Δεν θα επέστρεφα σε ένα τέτοιο ανατριχιαστικό (για την οικονομία) θέμα, αν το "όραμα" (για το κράτος συνεταίρο σε επιχειρήσεις λουκέτου) δεν ξεπηδούσε (τις ημέρες αυτές) και από την αγορά!!
Λυπάμαι αλλά το άκουσα και σε Επιμελητηριακό επίπεδο. Ως πρόταση μάλιστα, σε "προοδευτικές δυνάμεις" για ερωτήσεις από τους βουλευτές του χώρου τους, προς τη Βουλή και φυσικά στην κυβέρνηση.
Δεν θα επέστρεφα, τέλος, στην καταστροφική αυτή συζήτηση, (έστω και σε επίπεδο καφενείου) αν η ελληνική σοβιετία (που καλά κρατεί...) δεν ήταν σε στάδιο προετοιμασίας (από το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τη ΛΑΡΚΟ, η οποία πλησιάζει να μας φορτώσει κάπου 1 δισ. – ΔΕΗ και δημόσιο-, ) για νέους "αγώνες" με συνθήματα, το κράτος να μην προχωρήσει σε πώληση ούτε και των πτωχευμένων του μονάδων.
Συνθήματα που, αν τα "μεταφράσεις", από τα αριστερίστικα, σημαίνουν να τα πάρουν στην πλάτη τους οι φορολογούμενοι, (ίσως για να μη χάσει η οικονομία τέτοια κρατικά τεφαρίκια.., όπως η ΛΑΡΚΟ και άλλα ερείπια..., ξαναλέω εγώ).
Οι "αγώνες" των "προοδευτικών" ξεκινούν τον Ιούνιο με συντονιστή το ΚΚΕ και όποιον "εθελοντή", από ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τη Ν.Δ., σε επίπεδο τοπικών βουλευτών που υπολογίζουν κάθε πελάτη-ψηφοφόρο, επί 4-5 της οικογένειας...
Συνηθισμένα πράγματα για την ελληνική σοβιετία, θα λέγαμε σε οποιαδήποτε άλλη περίοδο της μεταπολίτευσης. Τώρα όμως υπάρχει σύγχυση. Και στην οικονομία και στην αγορά, που μεγαλώνει μέρα με την ημέρα.
Σύγχυση για την εφαρμογή των μέτρων. Σύγχυση για το πού το πάει η αντιπολίτευση, με τα οικονομικά προγράμματα φαιδρότητας, προφανώς για να γεφυρώσει την περίοδο μέχρι την οριστική πολιτική-οικονομική βοήθεια από προγράμματα της Ε.Ε.
Αλλά και πολιτική σύγχυση λόγω σεναρίων ανακατάταξης, στον χώρο της κεντροαριστεράς και των σοσιαλιστικών υπολειμμάτων.
Σε μια τέτοια γκρίζα ατμόσφαιρα, στην Ελλάδα πάντα, όλα παίζονται. Όλα πέφτουν στο τραπέζι του παραταξιακού ανταγωνισμού και των κομμάτων εξουσίας. Ακόμη και το "χαρτί" για αποζημίωση ιδιωτικών επιχειρήσεων λουκέτου, με τη γνωστή μέθοδο..., της συμμετοχής, απ ευθείας του κράτους ή μέσω ΔΕΚΟ.
Ακόμη και εκείνων της λίστας του ΤΑΙΠΕΔ που (θεωρητικά) οδηγούνται σε αποκρατικοποίηση, ως έχουν σήμερα, αλλά κανείς δεν ξέρει τι άλλο μπορεί να τους χρεωθεί μέχρι να μπει (αν μπει) το πωλητήριο.
Γιατί λοιπόν (λένε ορισμένοι από τους οραματιστές) οι ΔΕΚΟ ή και το κράτος να μην κάνουν δουλειές με ζημιογόνες μεν ιδιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες όμως, στη συνέχεια, θα εξασφαλίσουν παράταση ζωής και έτσι (συνεχίζουν) θα διασώσουμε με βεβαιότητα τις θέσεις εργασίας...
Ελπίζουμε και ευχόμαστε η κυβέρνηση και η Βουλή...
Να τις αποκαταστήσει επιχειρηματικά. Και αν κερδίσει, να κρατήσει τις μετοχές ή να τις πουλήσει στην προβληματική μονάδα, που επανέφερε στην υγεία…
Μέσα σε αυτές (της εντατικής), συνιστά ο οραματισμός..., να αναζητηθούν και παλαιά συγκροτήματα που δεν άντεξαν, μετά το 2008 της κρίσης, και σήμερα υπολειτουργούν, (μήπως και γίνει κάτι..., λέω εγώ).
Δεν θα επέστρεφα σε ένα τέτοιο σενάριο, τρόμου, (έχω ήδη ασχοληθεί σε παλαιότερο σημείωμα μου) αν όσα άκουσα δεν ξεπερνούσαν τα όρια της ανοησίας, καφενείου και τσιπουράδικου, από ανεύθυνους αριστερούς.
Δεν θα επέστρεφα σε ένα τέτοιο ανατριχιαστικό (για την οικονομία) θέμα, αν το "όραμα" (για το κράτος συνεταίρο σε επιχειρήσεις λουκέτου) δεν ξεπηδούσε (τις ημέρες αυτές) και από την αγορά!!
Λυπάμαι αλλά το άκουσα και σε Επιμελητηριακό επίπεδο. Ως πρόταση μάλιστα, σε "προοδευτικές δυνάμεις" για ερωτήσεις από τους βουλευτές του χώρου τους, προς τη Βουλή και φυσικά στην κυβέρνηση.
Δεν θα επέστρεφα, τέλος, στην καταστροφική αυτή συζήτηση, (έστω και σε επίπεδο καφενείου) αν η ελληνική σοβιετία (που καλά κρατεί...) δεν ήταν σε στάδιο προετοιμασίας (από το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τη ΛΑΡΚΟ, η οποία πλησιάζει να μας φορτώσει κάπου 1 δισ. – ΔΕΗ και δημόσιο-, ) για νέους "αγώνες" με συνθήματα, το κράτος να μην προχωρήσει σε πώληση ούτε και των πτωχευμένων του μονάδων.
Συνθήματα που, αν τα "μεταφράσεις", από τα αριστερίστικα, σημαίνουν να τα πάρουν στην πλάτη τους οι φορολογούμενοι, (ίσως για να μη χάσει η οικονομία τέτοια κρατικά τεφαρίκια.., όπως η ΛΑΡΚΟ και άλλα ερείπια..., ξαναλέω εγώ).
Οι "αγώνες" των "προοδευτικών" ξεκινούν τον Ιούνιο με συντονιστή το ΚΚΕ και όποιον "εθελοντή", από ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τη Ν.Δ., σε επίπεδο τοπικών βουλευτών που υπολογίζουν κάθε πελάτη-ψηφοφόρο, επί 4-5 της οικογένειας...
Συνηθισμένα πράγματα για την ελληνική σοβιετία, θα λέγαμε σε οποιαδήποτε άλλη περίοδο της μεταπολίτευσης. Τώρα όμως υπάρχει σύγχυση. Και στην οικονομία και στην αγορά, που μεγαλώνει μέρα με την ημέρα.
Σύγχυση για την εφαρμογή των μέτρων. Σύγχυση για το πού το πάει η αντιπολίτευση, με τα οικονομικά προγράμματα φαιδρότητας, προφανώς για να γεφυρώσει την περίοδο μέχρι την οριστική πολιτική-οικονομική βοήθεια από προγράμματα της Ε.Ε.
Αλλά και πολιτική σύγχυση λόγω σεναρίων ανακατάταξης, στον χώρο της κεντροαριστεράς και των σοσιαλιστικών υπολειμμάτων.
Σε μια τέτοια γκρίζα ατμόσφαιρα, στην Ελλάδα πάντα, όλα παίζονται. Όλα πέφτουν στο τραπέζι του παραταξιακού ανταγωνισμού και των κομμάτων εξουσίας. Ακόμη και το "χαρτί" για αποζημίωση ιδιωτικών επιχειρήσεων λουκέτου, με τη γνωστή μέθοδο..., της συμμετοχής, απ ευθείας του κράτους ή μέσω ΔΕΚΟ.
Ακόμη και εκείνων της λίστας του ΤΑΙΠΕΔ που (θεωρητικά) οδηγούνται σε αποκρατικοποίηση, ως έχουν σήμερα, αλλά κανείς δεν ξέρει τι άλλο μπορεί να τους χρεωθεί μέχρι να μπει (αν μπει) το πωλητήριο.
Γιατί λοιπόν (λένε ορισμένοι από τους οραματιστές) οι ΔΕΚΟ ή και το κράτος να μην κάνουν δουλειές με ζημιογόνες μεν ιδιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες όμως, στη συνέχεια, θα εξασφαλίσουν παράταση ζωής και έτσι (συνεχίζουν) θα διασώσουμε με βεβαιότητα τις θέσεις εργασίας...
Ελπίζουμε και ευχόμαστε η κυβέρνηση και η Βουλή...
να κλείσει ερμητικά πόρτες και παράθυρα σε τέτοιες ερωτήσεις βουλευτών ή εισηγήσεις με τη μορφή προτάσεων "διάσωσης της οικονομίας και των εργαζομένων...".
Ερωτήσεις ζυμωμένες με υλικά διαπλοκής, πελατειακών σχέσεων, εξυπηρέτησης συμφερόντων για την "τελική αρπαχτή" από επιχειρηματικές ομάδες οι οποίες έχουν εκεί που έχουν..., τα δικά τους λεφτά και προτείνουν στο κράτος, να μεσολαβήσει, ως συνεταίρος, να συνδιαχειριστούν τα λεφτά των άλλων... Τα δικά μας δηλαδή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου