ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΝουΔοΚΗΦΗΝΟΣΟΥΡΓΕΛΑΡΑΔΙΚΟ: Προαιρετική εκπαίδευση

Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ

 Η ιδέα ήταν απλή: Οι μαθητές πoυ για λόγους υγείας δεν μπορούσαν να πάνε στο σχολείο θα παρακολουθούσαν το μάθημα από το σπίτι. Οι εκπαιδευτικοί θα αξιοποιούσαν την εμπειρία της τηλεκπαίδευσης για να μεταδίδουν το μάθημα όχι δημόσια, αλλά στα παιδιά που έπρεπε να βρίσκονται ακόμη σε καραντίνα. Η μετάδοση θα ήταν τόσο ασφαλής όσο μια τηλεφωνική κλήση. 

Η ιδέα ήταν απλή, αλλά πολεμήθηκε σαν να επρόκειτο να εγκατασταθεί ένα μόνιμο σύστημα παρακολούθησης. Σαν να μην ήταν έκτακτο το μέτρο.

Οι ασύμμετρες αντιδράσεις δεν ήταν, βέβαια, ανεξήγητες για όποιον είναι εξοικειωμένος με την κουλτούρα που επικρατεί σε ένα μέρος της εκπαιδευτικής κοινότητας.  

Ανεξήγητη κατέληξε να είναι η στάση του υπουργείου Παιδείας. 

Η υπουργός αναγνώρισε και αναγνωρίζει την ανάγκη να έχουν όλοι οι μαθητές πρόσβαση στην εκπαίδευση, έστω και εξ αποστάσεως.

Η κυβέρνηση είχε, μάλιστα, επικαλεστεί ως βασικό λόγο για το εσπευσμένο άνοιγμα των σχολείων την άνιση εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης. Στην καραντίνα δίδασκε μόνο όποιος ήθελε.

 Τώρα η υπουργός, αντί να θεραπεύσει την ανισότητα –δικαιώνοντας και τους εκπαιδευτικούς που εργάστηκαν όσο τα σχολεία ήταν κλειστά–, αφήνει την εξ αποστάσεως πρόσβαση στο μάθημα στη διακριτική ευχέρεια του διδάσκοντος.  

Γιατί; 

 Πείστηκε, μήπως, από τις παιδαγωγικού τύπου ενστάσεις που μέχρι πριν από μία εβδομάδα απέρριπτε; 

Φοβήθηκε το κόστος από τις αντιδράσεις;  

Ηξερε, μήπως, ότι χωρίς κεντρικώς παρεχόμενο εξοπλισμό και δίκτυο το μέτρο θα έμενε ούτως ή άλλως στα χαρτιά;  

Θα μπορούσε να το αποσύρει. Η απόσυρση θα ήταν πιο καθαρή λύση από το τωρινό αποτέλεσμα: 

Η Κεραμέως ξεκίνησε να εξαλείψει τις ανισότητες. Και κατέληξε να τις νομιμοποιήσει.