«Η Επιτροπή απεφάσισεν ότι η συνοριακή γραμμή δεν θα ακολουθήση τον ρουν του ποταμού εις τας ενδεχόμενας μετακινήσεις του, αλλ’ ότι η γραμμή αυτή καθορίζεται κατά τρόπον οριστικόν από την παρούσαν θέσιν του ποταμού, ως αύτη καθωρίσθη εις τους χάρτας τους καταρτισθέντας μερίμνη της Επιτροπής».
Επομένως, μετά τη χάραξή της η συνοριακή γραμμή αποφασίσθηκε να παραμείνει σταθερή και να μην ακολουθεί τις μετατοπίσεις της κοίτης του ποταμού.
Τη δεκαετία του 1950 οι δύο χώρες ανέθεσαν στην αμερικανική εταιρεία «Χάρτζα» [Harza] τη σύνταξη μελέτης για την αντιπλημμυρική προστασία των παραποτάμιων περιοχών και τη διευθέτηση των υδάτων του Έβρου. Η «Χάρτζα» πρότεινε την ευθυγράμμιση της κοίτης του ποταμού μέσω της δημιουργίας τομών, αναχωμάτων και φραγμάτων στο ποτάμι. Η ευθυγράμμιση είχε ως αποτέλεσμα να μείνουν ελληνικές περιοχές ανατολικά του ποταμού και τουρκικές δυτικά. Η έναρξη του αγώνα των Ελλήνων της Κύπρου για αυτοδιάθεση-ένωση τον Απρίλιο του 1955 εμπόδισε την πλήρη υλοποίηση της μελέτης.
Το 1963 υπεγράφη στην Άγκυρα πρωτόκολλο (κυρώθηκε με το νόμο 4334/1963) με το οποίο αποφασίσθηκε ανταλλαγή ελληνικών και τουρκικών εδαφών στις περιοχές Αίνου και Φερρών. Οι προς ανταλλαγή περιοχές θα βασιζόταν στην ισότητα της εκτάσεως και θα καθορίζονταν βάσει της οριοθετήσεως του 1926. Η όξυνση των σχέσεων μετά τις δικοινοτικές συγκρούσεις στην Κύπρο το 1963 και οι απελάσεις ελλήνων υπηκόων από την Τουρκία το 1964 οδήγησαν σε νέα διατάραξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Το πρωτόκολλο του 1963 δεν εφαρμόσθηκε ποτέ.
Την περίοδο μεταξύ 1969-1971 υπεγράφησαν μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας τέσσερα πρωτόκολλα και μία συμφωνία που αφορούσαν στη μεθοριακή ζώνη του ποταμού Έβρου. Όλα βασίσθηκαν στο πρωτόκολλο για τη συνοριακή διευθέτηση του 1926. Τα πρωτόκολλα και η συμφωνία κατήργησαν σιωπηρά το πρωτόκολλο του 1963. Η Ελλάδα επικύρωσε τα πρωτόκολλα και τη συμφωνία ( 939/1979 (ΦΕΚ Α’ 149/1979). Η Τουρκία έχει επικυρώσει τα τρία από τα τέσσερα πρωτόκολλα . Κανένα δεν έχει τεθεί εν ισχύι διότι ουδέποτε αντηλλάγησαν τα όργανα επικυρώσεως.
Το 2011-12 τοποθετήθηκε στο χερσαίο τμήμα του τριγώνου Κάραγατς ένα φράκτης μήκους 10,3 χλμ. για να αποτραπεί η παράνομη είσοδος μεταναστών στη χώρα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει το έργο και το χαρακτήρισε «αναποτελεσματικό» και «βραχυπρόθεσμο στην αντιμετώπιση του προβλήματος». Το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας του 2020 ο φράκτης υπήρξε το κύριο μέσον αποτροπής της εισβολής των χιλιάδων αμάχων που η Τουρκία ήθελε να στείλει στην Ελλάδα.
Ακολούθως η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να τοποθετήσει φράκτη σε όλα τα σημεία των ελληνοτουρκικών συνόρων στα οποία υπάρχει ισχυρό ενδεχόμενο παράνομης εισόδου μεταναστών. Πρόκειται για τις περιοχές που είτε λόγω πλημμυρών είτε λόγω των ευθυγραμμίσεων του ποταμού τα σύνορα Ελλάδος-Τουρκίας δεν ορίζονται από τον ρου του Έβρου αλλά είναι χερσαία. Συνεργεία του στρατού άρχισαν τις τοπογραφικές εργασίες για την αποτύπωση των περιοχών που θα διέλθουν οι νέοι φράκτες.
(α) να δώσει τις ακριβείς συντεταγμένες του φράκτη (όχι του συνόρου) και
(β) να μην ξεκινήσει οποιεσδήποτε εργασίες κατασκευής του φράκτη πριν την συνεννόηση με την τουρκική πλευρά.
Δεν πρόκειται για κάποια τοπική διαφωνία για την πορεία του συνόρου.
«η κοίτη του ποταμού που οριοθετεί το τουρκο-ελληνικό χερσαίο σύνορο το 1926 έχει αλλάξει σημαντικά λόγω φυσικών και τεχνητών παραγόντων κι επομένως δεν υπάρχουν κοινά συμπεφωνημένες γεωγραφικές συντεταγμένες στη συγκεκριμένη περιοχή του συνόρου που να είναι συμβατές με τη συμφωνία [πρωτόκολλο] του 1926.»
Ουσιαστικά η Τουρκία δεν αναγνωρίζει ότι υπάρχει σύνορο στην περιοχή!
Πίσω από αυτά κρύβεται η πρόθεση της Τουρκίας να εμποδίσει την ανάπτυξη του φράκτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου